Όλοι μας αφήνουμε την ιδεολογική μας ταυτότητα έξω από το Δήμο και το Δημοτικό Συμβούλιο.

Ο Πρόεδρος του ΔΟΠΑΒΣ και δημοτικός σύμβουλος κ.Θεόφιλος Μουζουράκης, έκανε την ακόλουθη δήλωση:

‘’ Αποφεύγω να αναφέρομαι ονομαστικά σε πρακτικές ή επιλογές συναδέλφων στο δημοτικό συμβούλιο. Για την περίπτωση όμως του κ.Γ.Ζερβού είμαι υποχρεωμένος να τοποθετηθώ δημόσια και να του απαντήσω.
Ο λαλίστατος κατά τα άλλα κ.Ζερβός στο θέμα των παράνομων μεταναστών και των προσφύγων, υποφέρει από αφωνία όταν πρόκειται να πάρει θέση για την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά μας αλλά και για την αύξηση των φόρων στο τουριστικό μας προϊόν.
Εγκαλεί τη δημοτική αρχή για το μεταναστευτικό.
Γιατί άραγε; Μήπως επειδή δεν συμφωνεί με τις μειοψηφικές απόψεις του κ.Ζερβού και του 4%;
Η δημοτική αρχή έχει πρωτοστατήσει στην ανάδειξη του προβλήματος σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, αναζητώντας τη μοναδική ρεαλιστική λύση που αυτή τη στιγμή , είτε το θέλουν κάποιοι είτε όχι, είναι η μεταφορά αυτών των ανθρώπων στην Αθήνα.

Γιατί στο νησί μας δεν υπάρχουν υποδομές. Γιατί ένα κέντρο υποδοχής και προσωρινής κράτησης πρέπει να έχει στοιχειώδεις υποδομές, να πληροί κανόνες υγιεινής, να υπάρχει φρούρηση και να τηρούνται οι κανόνες ασφαλείας και τέλος να υπάρχει ιατρική φροντίδα.

Γιατί η διαδικασία της ταυτοποίησης 1.500 πλέον ανθρώπων και αύριο περισσότερων, δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα μεθοδευμένο κόλπο για να εγκλωβιστούν οι μετανάστες στην Κω για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα. Η ταυτοποίηση πρέπει να γίνεται σε κέντρα υποδοχής στην ηπειρωτική χώρα, όπως αποφασίστηκε στη σύσκεψη υπό τον κ.Τσίπρα στις 14 Απριλίου.

Όλα αυτά ο κ.Ζερβός τα προσπερνά, προσποιείται ότι δεν τα γνωρίζει. Δεν έχει αντιληφθεί ή δεν τον νοιάζει το μέγεθος της ζημιάς που προκαλείται στον τουρισμό μας.
Η Δύναμη Αλλαγής έχει μια πολύ νωπή και ισχυρή εντολή από τους πολίτες.
Τα μέλη της δημοτικής αρχής δεν υπηρετούν πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες. Η νέα δημοτική αρχή αποτελείται από ανθρώπους που προέρχονται από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες. Δεξιοί, όπως εγώ, Κεντρώοι αλλά και πρόσωπα που προέρχονται από την Αριστερά.
Όλοι μας αφήνουμε την ιδεολογική μας ταυτότητα έξω από το Δήμο και το Δημοτικό Συμβούλιο.
Για όλους εμάς η Κως είναι η πιο μεγάλη παράταξη, αυτή που μας ενώνει όλους.
Σε αντίθεση με τον κ.Ζερβό που έχει επιλέξει να παριστάνει τον αριστερό ψάλτη μέσα στο δημοτικό συμβούλιο.
Το μένος και η εμπάθεια του κ.Ζερβού για τον Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου κ.Μυλωνά, δεν κρύβεται. Ο τελευταίος που μπορεί να αμφισβητεί το ήθος και τις δημοκρατικές περγαμηνές του Νίκου Μυλωνά, είναι ο κ.Ζερβός.
Το δημοτικό συμβούλιο λειτουργεί υποδειγματικά και δημοκρατικά. Κυρίως λειτουργεί, γιατί την προηγούμενη περίοδο με το σύστημα Καϊσερλη, όχι μόνο δεν λειτουργούσε αλλά είχε γελοιοποιηθεί ο θεσμός και δεν λειτουργούσε κανένα συλλογικό όργανο.’’

Αγαπητέ Πρόεδρε,
Στη δημόσια παρέμβασή σας επικαλείστε την αναρμοδιότητα του Προεδρείου να συγκαλέσει με δική του ευθύνη έκτακτη συνεδρίαση για το ζήτημα της προσωρινής φιλοξενίας των προσφύγων. 

Στην ουσία, αποδίδετε την αδυναμία αυτή σε θεσμικό έλλειμμα. Ωστόσο, όπως σημειώνετε, υπάρχει εναλλακτική διέξοδος. Εφόσον βέβαια υπάρχει και η ανάλογη πολιτική βούληση. Άραγε, υπάρχει;

Γιατί αν πράγματι θέλετε να κόψετε τον ομφάλιο λώρο που συνδέει τη λειτουργία του Προεδρείου με την αδιάφορη στάση της Δημοτικής Αρχής στο ζήτημα των προσφύγων, δεν έχετε παρά να εκκινήσετε εξ ονόματος του διαπαραταξιακού Προεδρείου διερευνητική διαδικασία ανάμεσα στα μέλη του Συμβουλίου, ώστε να συγκεντρωθούν οι 11 υπογραφές που απαιτούνται για την έκτακτη σύγκλησή του.

Αναλαμβάνοντας εσείς προσωπικά αυτή την πρωτοβουλία και δεδομένου ότι ο δημοτικός σύμβουλος της πλειοψηφίας, κ. Κανταρζής, έχει ήδη αιτηθεί την έκτακτη σύγκληση του ΔΣ, είναι βέβαιο πως οι υπόλοιπες υπογραφές θα βρεθούν άμεσα.

Καθετί άλλο αποτελεί υπεκφυγή, πρόσχημα, πρόφαση.

Όχι του τριμελούς Προεδρείου αλλά αποκλειστικά του Προέδρου.

Καθετί άλλο συνεπικουρεί την αδιάλλακτη γραμμή του Δημάρχου, που αρνείται να λάβει την παραμικρή ουσιαστική πρωτοβουλία, αρκούμενος σε δηλώσεις ανάδειξης ευθυνών, ακόμα και ευρωπαϊκών.

Ένα δημοτικό συμβούλιο που αδυνατεί να συγχρονιστεί με τις ανάγκες και τα τρέχοντα προβλήματα του νησιού μας είναι εκ των πραγμάτων απαξιωμένο, όσο και αν εκσυγχρονίσουμε τα ηλεκτρονικά μέσα του, όσο και αν εμπλουτίσουμε τον πρότυπο κανονισμό λειτουργίας του.

Αυτό που θα μείνει στο τέλος είναι το έργο μας.

Ούτε η ένοχη σιωπή ούτε η δημόσια παραδοχή της.

Δυστυχώς, μέχρι στιγμής, η Δημοτική Αρχή από μέρος της λύσης του προβλήματος αποδεικνύεται παθητικός και αντικυβερνητικός παρατηρητής. Ανίκανη ακόμα και για το ελάχιστο: Τη σύγκληση του ανώτατου οργάνου διοίκησης.

Κι όλα αυτά την ώρα που το νησί μας γίνεται αντικείμενο διασυρμού, την ώρα που οι προσφυγικές ροές αυξάνουν ραγδαία, την ώρα που εκατοντάδες άτομα βιώνουν καταστάσεις ανθρωπιστικής κρίσης.

Δηλαδή, τι άλλο πρέπει να συμβεί για να συγκινηθούμε ως μέλη του Σώματος;

Αναμένοντας για τις ενέργειές σας.

Ο Γραμματέας του ΔΣ & Επικεφαλής της παράταξης #Δίεση

Γιάννης Ζερβός

‘’πρόσφυγες–μετανάστες’’  αν είναι να βάλουμε τον ψυχικό μας κόσμο και την πολιτική μας άποψη σε πολεμικό πεδίο, καλύτερα να μείνουμε στην …ένοχη σιωπή μας

Σοβαρό πολιτικό τοπικό κοινωνικό ζήτημα της εποχής είναι αυτό των προσφύγων - μεταναστών που διέρχονται από την Κω με προορισμό την Αθήνα και από εκεί την Ευρώπη και την Αμερική.

1. Το θέμα έχει συζητηθεί στο δημοτικό συμβούλιο 2 φορές προ ημερησίας διατάξεως. Πολίτες και δημοτικοί σύμβουλοι ζητούν έκτακτη σύγκλιση του Δημ. Συμβουλίου. Όταν αναλάβαμε καθήκοντα πρεδρείου είπαμε ότι πρέπει να συνδέσουμε το συμβούλιο με την κοινωνία και τα προβλήματα της. Συνεπώς θα άξιζε μια ειδική συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο. Ας το δούμε όμως, γιατί μετά από μια τέτοια πρωτοβουλία μπορεί τα πράγματα να γίνουν χειρότερα ή να αναδείξουμε την γύμνια μας.
2. Κατ αρχήν με βάσει τον κώδικα τοπικής αυτοδιοίκησης η θέση του προέδρου είναι πολιτικά κολοβή. Να τι λέει στο άρθρο:  ‘’Σύγκληση του δημοτικού συμβουλίου’’. :

Α. Το δημοτικό συμβούλιο συνεδριάζει ύστερα από πρόσκληση του προέδρου τουλάχιστον μία φορά το μήνα και   Β. Ο πρόεδρος καλεί επίσης το συμβούλιο σε συνεδρίαση με γραπτή πρόσκληση, στην οποία αναφέρονται τα θέματα της ημερήσιας διάταξης, όποτε το ζητήσει ο δήμαρχος ή η οικονομική ή η επιτροπή ποιότητας ζωής ή το ένα τρίτο (1/3) τουλάχιστον του συνολικού αριθμού των μελών του συμβουλίου ή το σύνολο των συμβούλων της μειοψηφίας’’.

Συνεπώς ο πρόεδρος είναι υποχρεωμένος να συγκαλέσει ΜΟΝΟ την μηνιαία σύνοδο του οργάνου χωρίς να μπορεί μάλιστα να θέτει θέματα συζήτησης κατά την κρίση του,  αφού στο επόμενο άρθρο ορίζει ότι θέματα θέτουν ο Δήμαρχος, οι αντιδήμαρχοι και οι υπηρεσίες! Ο κώδικας τοπικής αυτοδιοίκησης θεσπίζει την ελεγχόμενη συγκεντρωτική αντιδημοκρατική λειτουργία  στον Δήμο με μοχλό τον δημαρχοκεντρισμο που είναι βάθρο αυταρχικότητας. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πρέπει να βελτιώσει την κατάσταση, αν και θα θέλαμε να ελπίζουμε στην ριζοσπαστική αλλαγή του!

1. Βεβαίως υπάρχει η λογική της σύγκρουσης. Να ξεπεράσουμε το θεσμικό κενό δημοκρατίας που αναφέραμε, να επικαλεστούμε την σοβαρότητα της κατάστασης και να προκαλέσουμε με πρωτοβουλία του προεδρείου σύγκλιση του δημοτικού συμβουλίου με όποιες συνέπειες! Τότε το πιθανότερο είναι να αναδείξουμε μια ακόμη σύγκρουση καθηκόντων και ρόλων στον Δήμο σε μια εποχή που η συνεννόηση, η σύγκλιση και ο συμβιβασμός είναι απόλυτα αναγκαίες για προφανείς λόγους. Η ενδεικνυόμενη διέξοδος είναι η νομιμότητα: η σύγκλιση από δήμαρχο ή οικονομική ή επιτροπή ποιότητας ζωής ή το 1/3 τουλάχιστον των μελών του ΔΣ.
2. Για να μην υπεκφεύγουμε: Ήταν πολιτικό λάθος η δημόσια αντιπαράθεση των 3 κορυφαίων πολιτικών τοπικών παραγόντων για το δύσκολο διαχειριστικά θέμα των μεταναστών-προσφύγων. Είναι ένα άκρως ευαίσθητο ζήτημα (όπως τσιγγάνοι-περιθωριακές ομάδες) που δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις σοβαρής αντιμετώπισης του αφού χρόνια τώρα δεν το προσεγγίζουμε! 1980-2010: μέσα σε συνθήκες σχετικής οικονομικής ευημερίας και με (σοσιαλδημοκρατική) πολιτική κοινωνικών αναφορών, ο Δήμος μας, η Νομαρχία, η Περιφέρεια, η Βουλή, η Κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Ένωση ΔΕΝ παίζουν τον ρόλο τους. Η λύση ήταν και είναι: δημιουργία οργανωμένου χώρου προσωρινής φιλοξενίας και υπηρεσιών. Είχαμε την εμπειρία του κέντρου ΑΙΓΑΙΟ το 2000-1 με τον πόλεμο στο Ιράκ. Το Ιράκ τοτε χωρίστηκε σε 2 κρατικά μορφώματα, άδειασε, πέρασαν από δω κάποιες χιλιάδες και σκορπιστήκαν στους 5 ορίζοντες. Η Συρία αυτή την ώρα διαχωρίζεται βίαια σε 3 περιοχές, αδειάζει, οι Σύριοι σκορπίζονται στους 5 ανέμους περνώντας από το νησί μας. Σε ένα χρόνο το θέμα θα έχει λήξει.  Εμείς εδώ, ‘’μοιραίοι και άβουλοι’’ σε συνθήκες γενικευμένης κρίσης και επικράτησης πολύ συντηρητικών πεποιθήσεων μόνο η συνεργασία και το αίσθημα συλλογικής ευθύνης για το αύριο μπορούν να μας οδηγήσουν σε μια αποδεκτή μορφή διαχείρισης.
3. Η Κυβέρνηση έχει τον πρώτο λόγο και την ευθύνη στον χειρισμό του θέματος και κατ επέκταση ο τοπικός Βουλευτής. Να αποφύγουν την πεπατημένη της αλληλο-κοροϊδίας των προηγούμενων. Να πάρουν αποφάσεις  ως κυβέρνηση, να εφαρμόσουν πολιτική όπως κάνουν με τους νόμους όπως πχ με τον ΦΠΑ, χωρίς να κολλούν στις αντιδράσεις. Ο Δήμαρχος και ο Έπαρχος απλά συνεπικουρούν. Το δημοτικό συμβούλιο μπορεί μόνο να εκφράσει γνώμη.

Η σύγκλιση του δημοτικού συμβουλίου έχει αξία όχι ως ανάλυση απόψεων αλλά ως θέση. Για παράδειγμα:  ’’ΝΑΙ στην δημιουργία χώρου προσωρινής διαμονής σύμφωνα με τις προδιαγραφές κλπ’’ . Αν όμως είναι να ρίξουμε ευθύνες ο ένας στον άλλο ή να βγάλουμε τον ψυχικό μας κόσμο σε κοινή θέα και την πολιτική μας άποψη σε πολεμικό πεδίο, καλύτερα να μείνουμε στην …ένοχη σιωπή μας

Νίκος Μυλωνάς

Από την εφημερίδα ΘΕΜΑ μαθαίνουμε ότι:   Τη  στιγμή που οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές κρέμονται σε μια τρίχα και έχουν ανάψει όλα τα «κόκκινα λαμπάκια» εκπέμποντας σήμα κινδύνου,

 ο Υπουργός Εσωτερικών Νικόλαος Βούτσης πριν δύο ημέρες, στις 27 Μαΐου 2105, υπέγραψε  την υπ΄ αριθμ. 18099/2015 απόφασηπου κατανέμει την κρατική οικονομική  ενίσχυση  (α΄ δόση) του 2015 στα πολιτικά κόμματα και τους συνασπισμούς πολιτικών κομμάτων που θα λάβουν  το ποσό των 6.330.000 ευρώ. Το ωραίο είναι ότι η υπουργική απόφαση αναφέρει ότι το ποσό αυτό  των 6.330.000 ευρώ, δίνεται στα κόμματα από τις πιστώσεις του προϋπολογισμού του υπουργείου Εσωτερικών για «ερευνητικούς και επιμορφωτικούς σκοπούς».Αυτή είναι η επίσημη δικαιολογία που έχει βρεθεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις για να δικαιολογηθεί στους ‘’θεσμούς’’ το ποσό της χρηματοδότησης.

Σχόλιο: απαιτούμε η πρώτη κυβέρνηση με αριστερό πρόσημο, σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, να αλλάξει ….κάπως.... έστω κάπως, την παραπάνω διαδικασία και την δικαιολογία. Έτσι, απλώς, βγάζουμε τα μάτια μας.

Ν Μυλωνάς

Όλοι μας έχουμεστραμμένη την προσοχή μας στην διαπραγμάτευση κυβέρνησης-δανειστών.

Μερικοίθέλουν να κλείσειοπωσδήποτε και όπως-όπως γιατί η καθυστέρηση είναι σε βάρος μας. Άλλοιπιστεύουν ότι αξίζει τις όποιεςαπώλειες η συνέχιση και η ολοκλήρωση στην ώρα της. Άλλοιπιστεύουν πως οι συσχετισμοίδύναμης είναι καταθλιπτικοί και επομένως το όποιοαποτέλεσμα θα είναι πικρό. Ο προβληματισμός υπάρχει και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και εκφράστηκε στην σύνοδο της κεντρικής του επιτροπής την Κυριακή. Σε μας φθανουν πληροφορίεςδημοσιογραφικές που έχουνκάποιαεμπορικότητα. Καλές απόψειςκάπου …χάνονται.
Διαβάσαμε σε ιστοσελίδα και μεταφέρουμεβασικάσημεία της μικρήςκατάθεσης του κ.Λουκά Αξελού που είπε:
‘’’Αν υπάρχει κάτι που όλοι μας έχουμε βιώσει, είναι ότι η ζωή επιβεβαιώνει ότι όλες οι σοβαρές και ρεαλιστικές προσπάθειες για επίλυση σύνθετων προβλημάτων, αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν το πρόβλημα του ποικίλου χαρακτήρα συμβιβασμών. Είναι, λοιπόν, οι συμβιβασμοί έξω από τη λογική της Αριστεράς; Απαντώ ευθέως όχι υπό τον όρο ότι υπηρετούν τα συμφέροντα της πλειοψηφίας των φτωχών και μικρομεσαίων στρωμάτων. Επομένως, η λογική των συμβιβασμών έχει αξία και μπορεί να είναι και αναγκαίος όρος αν δεν είναι στρατηγικά καταστροφική.

Όλοι μας, πλέον, συνειδητοποιήσαμε την πραγματικότητα ότι μια σειρά από τις προεκλογικές μας επαγγελίες, δεν είχαν επαρκώς αξιολογηθεί και ότι, επομένως, ήταν και είναι δύσκολο να εφαρμοστούν. Όλοι μας, όμως, είχαμε συμφωνήσει ότι υπάρχουν μια σειρά ζητήματα που είτε έχουν ρητά ειπωθεί, είτε όχι, δεν μπορείς να τα πάρεις πίσω.
Είναι, λοιπόν, σαφές ότι το ζήτημα τίθεται συγκεκριμένα στο διαχωρισμό των υποχωρήσεων και διαβεβαιώνω ότι ελάχιστα θα με ενδιέφερε αν είχαμε να κάνουμε μόνο με την εγκατάλειψη «μερικών ιδεοληψιών μας». Στην περίπτωσή μας, όμως, το διακύβευμα είναι τεράστιο, γιατί μιλάμε για τον σκληρό πυρήνα μιας βιώσιμης λύσης στο ελληνικό πρόβλημα. Μιλάμε, δηλαδή, για το γεγονός ότι η προτεινόμενη από τους δανειστές λύση όχι μόνο δεν αφήνει περιθώριο σε έναν έντιμο, οδυνηρό/ετεροβαρή συμβιβασμό, αλλά οδηγεί στην πλήρη υποταγή και απαξίωση. Υποταγή που δεν διασφαλίζει μια βιώσιμη διέξοδο από το δράμα.

Δεν υπερασπίζομαι ορθοδοξίες ή ιδεοληψίες, δεν θέτω καν αριστερά αιτήματα που αποτέλεσαν τα οράματά μου μιας ολόκληρης ζωής. Μιλώ με όρους κοινωνικής σωτηρίας.Ως μέλος του κόμματος που σέβεται τις διαδικασίες και τις έχει υπηρετήσει πιστά, θέλω να διατυπώσω με κάθε ειλικρίνεια το γεγονός ότι ένα μεγάλο μέρος του κόμματος έχει μείνει έξω από τη χάραξη της ασκούμενης πολιτικής και τη διαχείρισή της. Αλλά μαζί με αυτό έχει μείνει έξω και η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών που μας ψήφισαν. ……

Τον Φεβρουάριο του 2013 σε μια δημόσια εκδήλωση με αφορμή την κυκλοφορία του βιβλίου του Αντόνιο Γκράμσι ο πρόεδρος του κόμματος, Αλέξης Τσίπρας, διατύπωσε τα εξής: «Ο Γκράμσι μας μαθαίνει ότι ο αντίπαλος δεν υπερέχει μόνο επειδή ελέγχει τα μέσα παραγωγής, αλλά επειδή ελέγχει τα μυαλά και τις συνειδήσεις των καταπιεσμένων, επειδή μπορεί να χειραγωγεί προς το δικό του συμφέρον τον φόβο, την ανασφάλεια ή ακόμα και την απάθειά τους. Για να νικήσεις και να αποσπάσεις αυτόν τον κόσμο, δεν αρκεί να έχεις δίκιο. Πρέπει να έχεις την ηγεμονία. Ή, με άλλα λόγια, η εμπιστοσύνη των καταπιεσμένων προς εμάς δεν είναι δεδομένη. Αν θέλουμε να νικήσουμε, οφείλουμε να την κερδίσουμε. Ο Γκράμσι μας διδάσκει ότι το να κρυβόμαστε από τα δύσκολα δεν μας βοηθάει».

Συμφωνώ απόλυτα με τα παραπάνω, αλλά θέλω επιπρόσθετα να τονίσω ότι στο σημείο που έχουμε φτάσει, δεν μιλάμε με όρους που αποτελούν το ιδεολογικοπολιτικό μας πρόταγμα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με πολιτικές ανεπάρκειες που μας έχουν σοβαρά φθείρει και που μόνο χάρη στην απόλυτη ανυποληψία των αντιπάλων μας, ο λαός μας κρατάει ακόμα την πόρτα ανοιχτή. Βρισκόμαστε, κυριολεκτικά, στο παρά πέντε και νομίζω ότι όχι μόνο για εμάς, αλλά και την Αριστερά και τις λαϊκές τάξεις, το πλέον οδυνηρό θα είναι η κυβέρνηση αυτή να μην είναι η πρώτη πράξη μιας νέας εποχής, αλλά η τελευταία ενός δράματος’’.
Η διαπραγμάτευσητελειώνει και μείς ‘’…μοιραίοι και άβουλοι αντάμα περιμένουμε ίσως κάποιο θάμα..’’ γνωρίζοντας ότι θαύματα στην ΕυρωπαικήΕνωση … δεν γίνονται.

Νίκος Μυλωνάς