1. Ένα σπαραλιασμένο αναπηρικό καροτσάκι με ένα παιδί με κομμένο χέρι και μπαταρισμένο σε ένα λευκό πανί αριστερό πόδι χωρίς να διακρίνω αν υπάρχει δεξί που το σπρώχνει ένα ακόμη πιο μικρό παιδί,

προηγείται της ομάδας 7 μικρών παιδιών που με ένα σακίδιο στον ώμο περπατούν στα γρήγορα-γρήγορα στην οδό Αμερικής με κατεύθυνση το Λιμάνι και χάνονται πριν συνέλθω από το σοκ. Ακολουθει μια ομάδα 4 μαυροντυμένων νέων γυναικών με 5 παιδάκια και μια γιαγιά. Κρυώνω, να τρέμω! Ακουμπώ στο δένδρο και το δάκρυθολώνει μάτια και μυαλό. Τρέχω να τους προλάβω. Κάτι να κάνω. Δεν τους βρίσκω. Συναντώ στο πάρκο του Ιεχωβά (ή Κωων μεταναστών;) μια άλλη ομάδα που την ακολουθεί ένα υπερβολικά αδύνατο και μικροκαμωμένο παιδί που στηριγμένο σε 2 πατερίτσες σέρνει τα πόδια του βιαστικά ακλουθώντας τους φίλους του προς το πλοίο…
---Στην λεωφόρο των φοινίκων, κορμιά ξαπλωμένα στο χώμα και στο μπετόν, γυναίκες με αγκαλιά τα μωρά τους, ρούχα απλωμένα, γύρω από το κάστρο, …‘’κάπως έτσι ήταν και το ‘’22!. Είναι η τρίτηγενοκτονία των Ασσυρίων από τότε.
---Από το Αμσλι του Κουρδιστάν της Συρίας που βομβαρδίζεται αδιακρίτως από την τουρκική αεροπορία εδώ και ένα μήνα, ο 20 χρονος Αχμαντ φθάνει στην Κω και μαζεύουμε σκουπίδια στην παραλία μπροστά από το επαρχείο ‘’η περιοχή μας είναι μια κόλαση,ο στόχος είναι να μας διώξουν. Θέλω να πάωκάπου που μπορώ να ζήσω’’.
---Στην Β. Γεωργίου ο 22-άχρονος Αράντ, χαμογελαστό πρόσωπο, καθαροντυμενος με ένα σακίδιο και την νεαρή σύζυγο του που δεν κρύβει την θλίψη της στα υγρά μεγάλα μάτια της: έφυγα πριν 20 μέρες από το Ιντελμ της Συρίας. Πέρασα στην Τουρκία και έφτασα στην Σμύρνη. Από εκεί μου είπαν να ρθω στο Πετρουμι. Τώρα η διαδρομή μου είναι Μακεδονία, Σερβία, Ρουμανία, ΟυκρανίαΠολωνία, Δανία, Σουηδία. Δεν υπάρχειπερίπτωσηεπιστροφής. Πέρασα από προσφυγικούςκαταυλισμούς σε Ιορδανία, Λίβανο και Τουρκία. Κανένας δεν μας θέλει. Όλοι μας διώχνουν!’’.
---Μπροστά από το Δημαρχείο να! η Λιου! Μετά την πτώσησοσιαλισμούήρθε στην Κω και δούλεψε για 15 χρόνιακαθαρίζονταςσπίτια. Έφυγε πριν 2 χρόνια στο σπίτι της στην Ουκρανία: ‘’ότι βλέπεις εδώ τα ίδια και στη Ουκρανία. Πρόσφυγες από τις περιοχές του πολέμουπαντού! Δεν υπάρχειζωή πια στην πατρίδα μου! Γύρισα, θα ζήσω εδώ’’.
---Η ΜαρίαπαιδίΚώωνμεταναστώνπου ζει στη Γερμανία: ‘’ Είμαστε συνηθισμένοι σε αυτές τις σκηνές.Δεν είναι μόνο εδώ! Είναι δρόμοι και περιοχές στην πόλη μου, που φοβάσαι να περάσεις! Φοβάσαι την βαριά ατμόσφαιρα του αγνώστου και της φτώχειας, έστω κι αν δεν έχουν γίνει κρούσματα βίας. Είναι τραγικό στον σύγχρονο κόσμο να μην ξέρουμε που να σταθούμε!’’
--- Ο Νικος μένεικοντά στο κάπταιν Ηλίας: ‘’ θέλω να σας μιλήσω. Δεν με νοιάζει ποιος κυβερνάεπάνω ή κάτω. Με ενδιαφέρει το σπίτι μου, η αυλή μου, η γειτονιά μου, η πόλη μου, ο τόπος μου! Δεν είμαι ρατσιστής και δεν μου φταίνε οι άνθρωποι της προσφυγιάς, του πολέμου και της φτώχειας. Με νοιάζειεσείςγιατί δεν κάνετε αυτά που πρέπει για την καθαριότητα και τη τάξη στην γειτονιά μου. Γιατί δεν κάνετε αυτό που μπορεί να γίνεισαν λύση λογικής’’
--- Μερικοί θερμοκέφαλοι, συζητούν να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους. Να κάνουνπεριπολίες με τα φουσκωτά τους απωθώντας τους ‘’λαθρομετανάστες’’. Να πνίξουμε και μερικούς! Να το ακούσουν για να ξέρουνότι δεν είμαστε ‘’εμπάτε σκύλοι και λεστικά μην δώσετε’’. ΕΔΩ ΠΡΟΣΟΧΗ: Όλοι θυμόμαστε τα γεγονότα των ανδρών του Λιμενικού που έπνιξαν μετανάστες στα Ίμια. Οι αυτουργοί νέα ανώριμα παιδιά πήραν μετάθεση, αλλά ο υπουργός ζήτησε συγγνώμη, η χώρα διασύρθηκε και πλήρωσε πρόστιμα από αποφάσεις ευρωπαϊκών δικαστηρίων. Ας κρατήσουνλοιπόν τον θυμό τους. μόνο κακό θα κάνουν πάνω στο κακό που ζούμε!

2. Σήμερααναμένεταισυνέντευξητύπου του τοπικούκυβερνητικούβουλευτή κ Καματερού.Ας μας επιτραπείόμως να πούμεότι οι γενικές και αόριστεςτοποθετήσεις, οι αντεγκλήσεις και η μεταφοράευθυνών,τώρα πια, δεν έχουνσχέση με την πραγματικότητα. Το να λέμε για παράδειγμα στο δημοτικό συμβούλιο ''καθορίστε ένα χώρο και η κυβέρνηση θα κάνει τα υπόλοιπα'' απεδείχθη ότι δεν είναι λύση. Είναι δύσκολο στον δήμαρχο (ή στον περιφερειάρχη) να πουν: θα γίνει χώρος προσωρινής διαμονής στην Κω και όχι στο Πυλι. Ναι! τοπικά σε επίπεδοκοινωνίας και πολιτικήςεκπροσώπησηςυπάρχει δυστοκία. Αυτός είναι ο λόγος της μη τακτοποίησης του προβλήματος εγκατάστασηςτων 50 τσιγγάνων στην Κω(Ρόδο και σε πολλά μέρη). Το μεταναστευτικό είναι πρωτίστως κυβερνητικό θέμα και η κυβέρνηση πρέπει να καθορίσει την λύση με πρώτο βήμα την χωροθέτηση του κέντρουπροσωρινής διαμονής και παροχής υπηρεσιών (αστυνομίας, μεταφοράς, σίτισης,κλπ), όπως γίνεται σε όλο τον κόσμο. Στα δευτερεύοντα ζητήματα της διαχείρισης, οι τοπικοίάρχοντες με δηλώσεις τους έχουνδεσμευτεί ότι θα σεβαστούν ή και ότι συμφωνούν.Φυσικά και μπορεί να υπάρξουναντιδράσεις,άλλαυπάρχει η λογική της πλειοψηφίας και του πολιτικούκαθήκοντος που θα στηρίξει την θεσμικήπρότασηδιεξόδου από το σημερινό…ΔΡΑΜΑ.

Ν Μυλωνάς

1. Εδώ και δυο μήνες τουλάχιστον η κατάσταση με την μαζικήείσοδοπροσφύγων-μεταναστώνέχειδημιουργήσειμεγάλα προβλήματα στην λειτουργία και την αντιληπτικήεικόνα της πόληςεπιβαρύνονταςτην καθημερινότητα μας.

Πολλοί εκφράζουν παράπονα και απορία ότι με δεδομένη την κυβερνητική αδυναμία, ή αδιαφορία ή ιδεοληψία,τι κάνει η Δήμος, η Δημοτική Αρχή και τι κάνει η Περιφέρεια;

Ο Δήμος δεν έχει την αρμοδιότητα, τους μηχανισμούς και την οικονομική δυνατότητα, ούτε και την ενίσχυση από κρατικούς πόρους, για να παρέμβει με αξιώσεις στο θέμα. Το ίδιο και η περιφέρεια. Αυτό προκύπτει από την ανάγνωση του Κώδικα Τοπικής Αυτοδιοίκησης και μόνο ως συντρέχουσες αρχές αν το κρίνουν σκόπιμο ή αν δεχθούν την πίεση της κεντρικής εξουσίας ή των δημοτών, έχουν λόγο παρέμβασης.

2. Η δημοτική αρχή από την αρχή της κρίσης,Μάρτιος 2015, ακολούθησε τηνλογική της αποτρεπτικής πολιτικής και της ΜΗ εμπλοκής της τοπικής κοινωνίας στο πρόβλημα. Επισημαίνοντας τις ευθύνες της κεντρικής κυβέρνησης στην διαχείριση και προβάλλοντας την διαφύλαξη της τοπικής κοινωνικής και παραγωγικής ηρεμίας λογω και της τουριστικής περιόδου,διετύπωσεπροτάσεις, όπως άμεσημεταφορά στην Αθήνα, που απέδωσαν ως ένα βαθμόαλλά που δεν απέτρεψαν την σημερινήκατάληξη. Δεν απέδωσαν και δεν αποδίδει πλέον γιατί στηρίζονται στην στρατιωτική λογική της κρατικής επιβολής μέσωαυστηρά ελεγχόμενης εισόδου λαθρομεταναστών.
Η περιφέρεια αν εξαιρέσουμε την γνησίαλαϊκήσυνείδησηαλληλεγγύης του κ. Επάρχου είναι ουσιαστικάαπούσα.
Η κυβέρνησηέχει το μέγιστο της ευθύνης της κατάστασης. Είναι ΝΤΡΟΠΗ στους εκπροσώπους Ν. Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ που μετέτρεψαν την χώρα σε ανοχύρωτη πόλη να έρχονταισήμερα, την εποχή του ολέθρου, για να μας …βοηθήσουν!

Πέρα από την κυβερνητική αλλαγή (η νέα κυβέρνηση και για ιδεολογικούς λογούς απέχει από λογικές βίαιης απώθησης), η ανεξέλικτη πολεμική έκρηξη στις χώρες της Μέσης Ανατολής και οι καταστάσεις που έχουν δημιουργηθεί στην Τουρκία, είναι η βάση για του περάσματος από τις μικρές ελεγχόμενες ροές σε μαζικές και δύσκολαδιαχειρίσιμες εισροές προσφύγων. Ήτανφυσική συνέπειαη μεγάλη κοινωνικά έκρυθμη κατάσταση των γειτονικώνμας πληθυσμών της Ασίας και της Αφρικήςνα εκτονωθεί με αυτό τον τρόπο και ας μην έχουμε την ψευδαίσθηση ότι το φαινόμενο είναι παροδικό και δεν χρειάζονταιβήματασυστηματικήςαντιμετώπισης του. Ας μην έχουμεαυταπάτες γιατί υπάρχει παγκόσμια αποσταθεροποίησηγιατί το κυρίαρχοσύστηματην προωθείως κύριομοχλόδημιουργίαςευκαιριώνοικονομικώνκερδών, αποσταθεροποιώντας και το κατά τόπους πολιτικόσύστημα. Αυτή η ιστορία δεν θα λήξεισύντομα και το σημαντικό είναι να μην πέσουμε στην δύνη του! Γι αυτό χρειαζόμαστεχαμηλούςτόνους, νηφαλιότητα, συνεργασία και αλληλεγγύη σε όλα τα επίπεδαεξουσίαςκαι είναι ανωριμότητα ο κυβερνητικός Βουλευτής να ‘’τα ρίχνει’’ στον Δήμαρχο ή τον Έπαρχο κλπ.

3. Μπροστά στην κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στο νησί,ο Δήμος αναπροσαρμόζει την πολιτική του και βήματααλλαγήςέχουνγίνει και φαίνονταιστις διαδοχικές τοποθετήσεις του κ. Δημάρχου, στην αυξανόμενη συμβολή των υπηρεσιών του στην αντιμετώπιση προβλημάτων ύδρευσης, αποχέτευσης, καθαριότητας και της αποκομιδής των απορριμμάτων από τους χώρους συγκέντρωσης των προσφύγων και πρόσφατα με την εμπλοκή της υπηρεσίας πολιτικής προστασίας του Δήμου που διοργάνωσε την Κυριακή 2-8-15 σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο-Ιατρική σχολή Αθήνας, ημερίδα για την διαχείριση τέτοιων κρίσεων ( κακώς τα τοπικά ΜΕ την υποτίμησαν με την απουσία τους) με θέμα ‘’διεθνής Ιατρική και διαχείριση κρίσεων υγείας’’ ανοίγοντας ένα αυτόνομο δρόμο συνεργασίας για την διεκδίκηση λύσεων διεθνούς αποδοχής αλλά και πόρων μέσα από καλά στοιχειοθετημένες προτάσεις σε προγράμματα χρηματοδοτήσεων. Πρέπει να απεξαρτηθουμε από την κυβερνητικήπολιτικήκαι να χαράξουμε μια δική μας τοπική πολιτική. Αυτό πρέπει να γίνει σε όλα τα μεγάλα τοπικά ζητήματα.

4. Εκφράζοντας την προσωπική μαςάποψη στο ζήτημα, αντιλαμβανόμαστε ότι έχειυπερωριμάσει και είναι η ώρατης λύσης μέσωτου αναγκαίουσυμβιβασμούγια να αποφύγουμε τα χειρότερα. Η λύση είναι: ‘’ο Δήμος να επιδιώξει την δημιουργία εκ μέρους της κυβέρνησης χώρου πρώτης υποδοχής και προσωρινής φιλοξενίας μετακινούμενων πληθυσμών με ορους και προϋποθέσεις’’, που εμείς ως κοινωνία θα διατυπώσουμε ως κοινωνία με δεδομένη όμως την πολιτική απόφαση για να μην πέσουμε στην λογική του ‘’έξω από την αυλή μου και όπου νάνε’’ ή όπως λένε οι Ευρωπαίοι ‘’notinmyyard=NIMY’’ που ήταν και είναι ο λόγος για πολλές ανοησίες όπως για παράδειγμα η μη τακτοποιηση του προβλήματος των 50 τσιγγάνων τοπικά ή χωροθέτηση της υγειονομικής ταφής στην Αττική.

Ν Μυλωνάς

Σε χθεσινή ανακοίνωση της επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας κατηγορούμαστε για παραποίηση της υπ’ αριθμ. 210/2015 απόφασης του Δ.Σ. που αφορά στον ΔΗ.ΡΑΣ.Κ.

Α) Μας ζητήθηκαν και δόθηκαν τα πρακτικά της συνόδου του Δ.Σ. στην παράταξη ΟΡΑΜΑ. Για μας από την μελέτη των ίδιων πρακτικών δεν προκύπτει ζήτημα παραποίησης. Αναγράφονται στην απόφαση ακριβώς αυτά που ειπώθηκαν και ψηφίστηκαν στο Δ.Σ.

Β) Στην απόφαση έγιναν πράγματι δύο (2) ορθές επαναλήψεις που αναρτήθηκαν στο πρόγραμμα «ΔΙΑΥΓΕΙΑ». Και οι δύο (2) έγιναν με υπόδειξη της υπηρεσίας ελέγχου αποφάσεων της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αιγαίου και αφορούσαν ζητήματα που αναγράφονται στην επικεφαλίδα των επαναληπτικών αποφάσεων.
Αυτός ο έλεγχος είναι συνήθης για όλες τις αποφάσεις και η παράταξη ΟΡΑΜΑ ως προηγούμενη δημοτική αρχή το γνωρίζει καλά.

Για το θέμα αλλαγής καταστατικού του ΔΗΡΑΣΚ ασχολήθηκαν ο Δήμος, το Δ/Σ του ΔΗΡΑΣΚ και ο Δήμαρχος, και ήταν λογικό να υπάρξει προσεκτική προσέγγιση και γραπτές υποδείξεις της Αποκεντρωμένης Διοίκησης για το περιεχόμενο της απόφασης ώστε το θέμα να προχωρήσει ομαλά.
Γ) Για τα υπόλοιπα θέματα που θίγει η ανακοίνωση είναι πολιτικά τοπικά ζητήματα και τα έχουμε συζητήσει στο δημοτικό συμβούλιο διεξοδικά.

Με αφορμή την Δημοσίευση του ΦΕΚ πρέπει να βοηθήσουμε όλοι με την στάση μας στην ομαλή επαναλειτουργία του ΔΗΡΑΣΚ, κάνοντας τις ανάλογες συμβιβαστικές κινήσεις, στο πλαίσιο της κοινής λογικής και της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου.
Παράλληλα η δικαιοσύνη θα κάνει το δικό της έργο.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ.

ΜΥΛΩΝΑΣ Γ.Ν.

Α.Θα τροποποιήσουμε λίγο τον γνωστόστίχο του αγαπημένου μεγάλου Τούρκουπαγκόσμιου κομμουνιστή ποιητή Ναζιμ Χικμέτ:

΄΄…κι ύστερα την κάθε αυγή,
την κάθε αυγή Χριστέ με τα χαράματα,
πάντα η καρδιά μου τουφεκίζεται!’’
Τους συναντούμεκάθε πρωίστην Κανάρη, στο λιμάνι, στο Επαρχείο, στην Β. Γεωργίου να έρχονταιπερπατώντας από το Ψαλίδι με πορεία προς τα πού;το αστυνομικό τμήμα; Το καπταιν Ηλίας; Τους γνωστούς που μένουν σε δωμάτια και μικράξενοδοχεία; Τους συμπατριώτες τους που κοιμούνται στα λιγοστάμικράπάρκα της πολύς μας; Έρχονται από την Ανατολή αλλά ποια είναι η σκέψη τους; Που είναι η ψυχή τους; Που είναι η ελπίδα τους; Που στηρίζεται η αγάπη τους για την ζωή;
Μωρά στην αγκαλιά των γονιών τους.Μικράπαιδιά. Νέα αμούστακα παιδιά.Νέεςκοπέλες με τις χαρακτηριστικές τους ενδυμασίες. Λίγοι μεσήλικες και ακόμη πιο λίγουηλικιωμένοι.
Που πάνε; Που θέλουν να πάνεκρατώντας μια πλαστική τσάντα με τα ελάχιστα των ελαχίστων για να ξεκινήσουν μια νέαζωή σε ένα ξένοπεριβάλλον;
Τι κάνουμεεμείς;
Το μυαλόγυρίζει στις παιδικέςμνήμες με τα καΐκια να μεταφέρουν τους δικούς μας στο ΚΑΝΑΡΗΣ με μια βαλίτσα στο χέρι, μικροκαμωμένοι, οστεώδεις με ροζιασμέναχέρια και ηλιοκαμέναπρόσωπα να σηκώνουν το μαντήλι και να μας χαιρετούνμέχρι που χάνονταν στην απεραντοσύνη του ουρανού και της θάλασσας!

Β.Τι κάνουμεεμείς;
Τι κάνετε ρε; Είσαστε δημοτική αρχή;
Δεν βλέπεται ότι υπάρχει μια ανυπόφορηκατάσταση;
Τι περιμένετε; Να γίνεικανένακακό;
Τα πάρκαέγινανυπαίθριαξενοδοχεία και ουρητήρια!
Θα σας κάνουμεμηνύσειςγιατίκαι δεν κάνετε την δουλειά σας και δεν μας προστατεύετε!Η κατάστασημυρίζει φωτιά, είναι αφόρητη!
Εσείς θα φταίτε για ότι γίνει!
Είστε ανίκανοι και το μόνο που κάνετε είναι να νίπτεται τας χείρας σας όπως ο Πιλάτος πριν την Σταύρωση

Γ.τα κοινωνικά προβλήματα δεν τα αντιμετωπίζουμε με εξορκισμούς, λεονταρισμούς και μεγάλαλόγια. Πολύ άπλα: χρειαζόμαστεέναχώροοργανωμένηςυποδοχής και προσωρινήςφιλοξενίαςπροσφύγων και γενικάχώροαναμονής των λεγομένωνεκτάκτωνφυσικώνκαταστροφών. Είναι μια βασική υποδομή που κάθε τόπος πρέπει να έχει, ως πρωταρχικό στοιχείο ενός άξιου λόγουσχεδίου για την πολιτική προστασία και την διαχείριση φυσικών και ανθρωπογενώνκαταστροφών.
Σε αυτό το πεδίοδοκιμάζεται η ευφυΐα και ο πραγματισμός της δημοτικήςαρχής, της περιφερειακήςαρχής, της κυβερνητικήςαρχής της χθεσινής και της σημερινής.
Εκ του αποτελέσματος έχουμε αποτύχει. Αυτό πληρώνουμε και αυτό θα πληρώσουμε.
Κοντάστους θεσμικούς παράγοντες δοκιμάστηκε και δοκιμάζεται και η Λαϊκή κοινωνική μας συνείδηση, που μέχρι στιγμής στέκεταιψύχραιμα,έντιμα, ανθρώπινα.

Νικος Μυλωνάς