Ένας νέος τρόπος ελάφρυνσης του χρέους πέφτει στο τραπέζι για όσους έχουν στεγαστικό δάνειο το οποίο δεν μπορούν να πληρώσουν τις δόσεις.

Πλέον είναι δεκάδες χιλιάδες οι πολίτες που δεν μπορούν να αποπληρώσουν το δάνειο, ενώ και οι τράπεζες επί της ουσίας δεν μπορούν να κινηθούν καθώς οι δανειολήπτες μέσω του νόμου Κατσέλη έχουν προσφύγει στη δικαιοσύνη. Οι υποθέσεις μάλιστα αυτές φτάνουν τις 130.000 συνολικά και θα χρειαστούν ως και 15 ή και παραπάνω χρόνια μέχρι να εκδικαστούν και να ξεκαθαρίσει η υπόθεση.

Ως τότε οι δανειολήπτες φαίνεται ότι έχουν κηρύξει παύσει πληρωμών και έτσι έχει επέλθει πλήρες αδιέξοδο.
Έτσι, όπως αναφέρει η εφημερίδα “Δημοκρατία” μελετάται μια νέα λύση. Η λύση αυτή προβλέπει αντί έξωσης και πλειστηριασμού του σπιτιού του δανειολήπτη αλλαγή σπιτιού.

Δηλαδή η τράπεζα θα προσφέρει νέο, μικρότερο και κατά πολύ μικρότερης αξίας σπίτι στον δανειολήπτη ο οποίος θα δέχεται να εγκαταλείψει το σπίτι που έχει αγοράσει με το δάνειο που δεν μπορεί πλέον να αποπληρώσει με όφελος τη διαγραφή του χρέους που έχει ή μέρους του χρέους ανάλογα με τα ποσά που έχει καταβάλει ως τώρα και την αξία του νέου σπιτιού που θα του παραχωρεί η τράπεζα.

newsit.gr

Point system για τα «κόκκινα» δάνεια εφαρμόζουν ήδη οι τράπεζες.

Είναι η «πυξίδα» που τις οδηγεί να κατηγοριοποιήσουν τους δανειολήπτες με καθυστερούμενες οφειλές, να τους κατατάξουν σε ομάδες, να διαχωρίσουν εκείνους που βρίσκονται πραγματικά σε αδυναμία αποπληρωμής από τους κατά σύστημα κακοπληρωτές, που υπολογίζονται σε 20.000 δανειολήπτες και, όπως σημειώνουν τραπεζικά στελέχη, θα είναι οι πρώτοι που θα βρεθούν αντιμέτωποι με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς αναφέρει το 'Εθνος.

Κυρίως, όμως, το point system επιτρέπει στις τράπεζες να γνωρίζουν πόσο συνεργάσιμος είναι ο κάθε δανειολήπτης και κατά πόσο το δάνειό του είναι βιώσιμο ή όχι.

Tα κριτήρια που θέτουν οι τράπεζες για να προχωρήσουν στον διαχωρισμό των δανειοληπτών είναι τα εξής:

• Ο σκοπός της χορήγησης του δανείου (στεγαστικό, καταναλωτικό, πιστωτική κάρτα, επιχειρηματικό κ.λπ)

• Το επιτόκιο

• Το νόμισμα (οι δανειολήπτες στεγαστικών σε ελβετικό φράγκο αντιμετωπίζουν προβλήματα)

• Η τοποθεσία στην οποία βρίσκεται το ακίνητο που έχει προσημειωθεί

• Η γεωγραφική περιοχή της επιχειρηματικής δραστηριότητας

• Το μέγεθος του ανοίγματος του δανειολήπτη

• Η ύπαρξη καταθέσεων

• Η συμπεριφορά του δανειολήπτη

Υπάρχουν όμως και άλλες κρίσιμες παράμετροι, τις οποίες υπολογίζουν οι τράπεζες όπως είναι για παράδειγμα:

- Το χρονικό διάστημα που το δάνειο βρίσκεται σε καθυστέρηση.

- Αν ο δανειολήπτης έχει ήδη ρυθμιστεί και αθέτησε τη ρύθμιση.

- Ποιο ήταν το εισόδημα του δανειολήπτη όταν έλαβε το δάνειο και σε τι ύψος διαμορφώνεται σήμερα.

Ξεκινάει η αποστολή επιστολών από τη μεριά των τραπεζών προς τους οφειλέτες στεγαστικών, επιχειρηματικών και καταναλωτικών δανείων, καθώς σε κατόχους πιστωτικών καρτών.

Στόχος είναι να διερευνηθεί η δυνατότητά τους να συνεργαστούν με τις τράπεζες και να εξυπηρετήσουν με κάποιο τρόπο τα δάνειά τους. Την ίδια στιγμή, πάνω από 1,5 εκατομμύρια ευρώ είναι οι καθυστερημένες οφειλές. Με την αποστολή των επιστολών, αναφέρει η Καθημερινή, ουσιαστικά, ενεργοποιείται ο Κώδικας Δεοντολογίας που εξέδωσε η Τράπεζα της Ελλάδος την περασμένη Παρασκευή.

Πρόκειται για δανειολήπτες η οφειλή των οποίων είναι σε καθυστέρηση τουλάχιστον για ένα μήνα, μεταξύ των οποίων είναι 300.000 περίπου δανειολήπτες στεγαστικών δανείων, 700.000 περίπου δανειολήπτες καταναλωτικών δανείων, 500.000 οφειλέτες πιστωτικών καρτών και 100.000 περίπου δανειολήπτες μικρών επιχειρηματικών δανείων.

Η ενεργοποίηση του Κώδικα από τα τέλη Δεκεμβρίου, ημερομηνία μέχρι την οποία θα πρέπει να έχουν αποσταλεί όλες οι σχετικές επιστολές, σηματοδοτεί ουσιαστικά την έναρξη της διαδικασίας ξεκαθαρίσματος για το ποιοι οφειλέτες είναι συνεργάσιμοι ή μη, διαδικασία μέσα από την οποία θα κριθεί και το κατά πόσο η διαχείριση της οφειλής από τις τράπεζες θα μπορεί να φτάσει μέχρι τον πλειστηριασμό του ακινήτου, ακόμη και αν πρόκειται για τη μοναδική κατοικία του, στην περίπτωση πάντα των μη συνεργάσιμων δανειοληπτών.

Σε δηλώσεις της το Σαββατοκύριακο η πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών κ. Λούκα Κατσέλη, υπήρξε καθησυχαστική, διαβεβαιώνοντας ότι «κανείς συνεργάσιμος δανειολήπτης που έχει αντικειμενική αδυναμία αποπληρωμής των δανείων του, δεν έχει να φοβάται τον πλειστηριασμό της κατοικίας του», εξηγώντας ότι «η πρόσφατη τροποποίηση του κώδικα δεοντολογίας της Τράπεζας της Ελλάδος καθιερώνει μια σειρά διαδικασιών που διαμορφώνουν τις απαραίτητες συνθήκες συνεργασίας μεταξύ τραπεζών και οφειλετών. Αφορά μη συνεργάσιμους δανειολήπτες που δεν ανταποκρίνονται σε αλλεπάλληλες ειδοποιήσεις τραπεζών για υποβολή της αναγκαίας πληροφόρησης για την οικονομική τους κατάσταση», ξεκαθάρισε.

Όπως προβλέπει ο Κώδικας Δεοντολογίας αποδέκτες των επιστολών, που θα έχουν αποσταλεί έως τα τέλη Δεκεμβρίου θα είναι όσοι ήδη έχουν καθυστερημένες οφειλές άνω του ενός μηνός, ενώ έως τα τέλη του χρόνου θα λάβουν αντίστοιχες επιστολές και όσοι έως τις 15 Δεκεμβρίου δημιουργήσουν οφειλές σε καθυστέρηση άνω του ενός μηνός. Συγκεκριμένα, μέχρι τις 30 Δεκεμβρίου θα αποσταλεί σε όλους τους δανειολήπτες που συμπληρώνουν καθυστέρηση μεγαλύτερη των 30 ημερών μια πρώτη ειδοποίηση να υποβάλουν τα απαραίτητα στοιχεία που προβλέπει ο κώδικας δεοντολογίας. Η διαδικασία που θα ακολουθηθεί προβλέπει συγκεκριμένα στάδια, μέσα από τα οποία ο χρόνος για την εξεύρεση λύσης, σύμφωνα με την κ. Κατσέλη δίνει περιθώριο ενός έτους.

Η αντίστροφη μέτρηση ενεργοποιείται ουσιαστικά από τα τέλη του 2015, που είναι η ημερομηνία βάσει της οποίας οι τράπεζες θα πρέπει να έχουν στείλει όλες τις σχετικές ειδοποιήσεις. Προκειμένου να αποφευχθεί η μαζική αποστολή των σχετικών ειδοποιητηρίων προς τους δανειολήπτες, οι τράπεζες θα ξεκινήσουν να τα αποστέλλουν από τον Νοέμβριο, έτσι ώστε έως τα τέλη Δεκεμβρίου όσοι έχουν οφειλές να έχουν λάβει και τη σχετική ειδοποίηση.

Τα βήματα που υποχρεωτικά, βάσει του κώδικα, θα πρέπει να ακολουθήσουν ο δανειολήπτης και η τράπεζα είναι τα εξής:

• Εντός 15 ημερών – η προθεσμία αρχίζει να μετράει από το τέλος Δεκεμβρίου – ο οφειλέτης θα πρέπει να υποβάλει στην τράπεζα στοιχεία που αφορούν την οικονομική του κατάσταση, όπως τα εισοδήματά του και τις πηγές προέλευσής τους, τις δαπάνες για τη διαβίωσή του (ενοίκια, τόκοι, δαπάνες για ενέργεια, ύδρευση, ιατρικές υπηρεσίες, εκπαίδευση κ.λπ.), τους φόρους που πληρώνει (ακίνητης περιουσίας ή εισοδήματος) κ.ά.

• Σε περίπτωση που ο δανειολήπτης δεν ανταποκριθεί στην προβλεπόμενη προθεσμία των 15 ημερών, η τράπεζα θα αποστείλει νέα προειδοποιητική επιστολή, εφόσον ο αποχαρακτηρισμός των οφειλετών ως μη συνεργάσιμων μπορεί να οδηγήσει στην έναρξη της διαδικασίας πλειστηριασμού της μοναδικής κατοικίας του οφειλέτη.

• Ακολουθούν η αξιολόγηση της οικονομικής κατάστασης του δανειολήπτη και η αξιολόγηση της ικανότητας αποπληρωμής, αλλά και της οικονομικής του συμπεριφοράς. Η αξιολόγηση λαμβάνει υπόψη και τις εύλογες δαπάνες διαβίωσης εφόσον πρόκειται για φυσικά πρόσωπα, ενώ εφόσον πρόκειται για επιχειρήσεις λαμβάνονται υπόψη το σχέδιο αναδιάρθρωσης, η ίδια συμμετοχή του μετόχου στο χρηματοδοτικό πλάνο κ.ά.

• Με την προϋπόθεση πάντα ότι ο οφειλέτης έχει χαρακτηριστεί συνεργάσιμος, ακολουθεί εντός έξι μηνών η πρόταση της τράπεζας προς τον δανειολήπτη για την αντιμετώπιση της οφειλής του.

• Ο δανειολήπτης οφείλει να απαντήσει με τη σειρά του εντός 15 ημερών, αποδεχόμενος την πρόταση της τράπεζας ή αντιπροτείνοντας τη δική του.

• Σε περίπτωση που δεν βρεθεί κοινός τόπος και εξαντληθούν οι προσπάθειες, ακολουθούν οι νομικές διαδικασίες.

iefimerida.gr

Οι τράπεζες καλούνται μετά την ανακεφαλαιοποίηση να καθαρίσουν τα χαρτοφυλάκιά τους από χορηγήσεις οι οποίες δεν μπορούν να… ζωντανέψουν και να ανακτηθούν και προσανατολίζονται σε οριστικές διαγραφές δανείων, τα οποία έχουν πάψει να εξυπηρετούνται και οι δανειολήπτες είναι πραγματικά αδύναμοι. Ωστόσο, αυτοί οι πελάτες μετά θα βρίσκουν κλειστές τις πόρτες του τραπεζικού συστήματος εάν το ξαναχρειαστούν, όπως εξηγούσαν στον «Ε.Τ.» κορυφαίες τραπεζικές πηγές. 

Δύο οδοί

«Οι ρυθμίσεις από το νέο έτος θα έχουν στόχο ριζικές λύσεις και θα δείτε είτε με “κουρέματα” οφειλών είτε με διαχωρισμό της οφειλής σε… καλό και κακό δάνειο, με το πρώτο κομμάτι να εξυπηρετείται κανονικά και το δεύτερο να “παγώνει” επ’ αόριστον», ανέφερε επικεφαλής συστημικής τράπεζας. Ο ίδιος όμως διευκρίνισε ότι «αυτές οι ρυθμίσεις, ιδιαίτερα όπου γίνει καθολική διαγραφή χρέους, θα στερούν από τον πελάτη την ιδιότητα του αξιόχρεου, οπότε οι δυναμικές και παραγωγικές ηλικίες είτε θα στερούνται στο μέλλον την τραπεζική χρηματοδότηση είτε για να πάρουν δάνειο θα περνούν από κρησάρα». 
Το μήνυμα που θέλουν να στείλουν οι τράπεζες είναι ότι όσοι μπορούν να ρυθμίσουν το δάνειό τους και να πληρώνουν έστω και ένα μικρό ποσό θα πρέπει να το κάνουν, αλλιώς θα αποκοπούν για κάποια χρόνια από την τραπεζική πρόσβαση. Και υπενθυμίζουν ότι αυτοί που έχουν υπαχθεί στο νόμο Κατσέλη μπορεί να είδαν τις οφειλές τους να «κουρεύονται», όμως η ιδιωτική χρεοκοπία έχει ως συνέπεια σε πολλές περιπτώσεις να μην έχουν πια ούτε κάρτα ανάληψης από το ATM.

Ειδικές περιπτώσεις

Ετερος διευθύνων σύμβουλος συστημικής τράπεζας υπό τον όρο της ανωνυμίας επισήμανε στον «Ε.Τ.» ότι «είναι δεδομένο ότι θα γίνουν διαγραφές χρεών όταν ένα δάνειο είναι “νεκρό” εδώ και χρόνια και δεν υπάρχουν πιθανότητες ανάκτησής του». Πρόκειται για περιπτώσεις όπου ο δανειολήπτης είναι αποδεδειγμένα σε οικονομικό αδιέξοδο και δεν έχει ρευστοποιήσιμα περιουσιακά στοιχεία, πέραν της κύριας κατοικίας του. Ο ίδιος τόνισε ότι «ο κοινωνικός ιστός δεν πρέπει να διαρραγεί και εκ των πραγμάτων οι τράπεζες οφείλουν να δουν από κοντά περιπτώσεις πραγματικής οικονομικής αδυναμίας. Σε αυτές δεν θα πρέπει να τίθεται ούτε θέμα πλειστηριασμού». 

Η διάρκεια του στεγαστικού δανείου σε ελβετικό φράγκο, το επιτόκιο και η ισοτιμία, είναι οι τρεις παράγοντες που προτείνει ο Συνήγορος του Καταναλωτή προς την Ελληνική Ένωση Τραπεζών, την Τράπεζα της Ελλάδος και το υπουργείο Οικονομίας, να συνυπολογίζονται, για να υπάρξει συμβιβαστική λύση μεταξύ δανειοληπτών και τραπεζών,

για να αντιμετωπιστεί η ζημία που υπέστησαν οι δεύτεροι με υπαιτιότητα των τραπεζών που δεν ενημέρωσαν για τους σχετικούς κινδύνους του προϊόντος.

Η πρόταση της Αρχής αφορά ουσιαστικά στις περιπτώσεις όπου υπάρχει δυνατότητα αποπληρωμής, έστω και σχετική, αλλά δεν είχε εκπληρωθεί η υποχρέωση προηγούμενης ενημέρωσης από την τράπεζα σχετικά με τις επιπτώσεις από τις μεταβολές του ελβετικού φράγκου και τις τεχνικές κάλυψης του κινδύνου.

Υπενθυμίζεται ότι από το 2002 έως τα τέλη του 2007 η νομισματική ισοτιμία ευρώ-ελβετικού φράγκου κυμαινόταν με μικρό εύρος και αυξητική τάση που ήταν θετική για τους δανειολήπτες. Από το 2008 έως τις αρχές του 2010, υπήρξαν ιδιαίτερα έντονες διακυμάνσεις, χωρίς, όμως, τελικά να ανατραπεί η σχετική σταθερότητα της ισοτιμίας. Η πορεία της ισοτιμίας ήταν έντονα καθοδική από το 2010 έως τις αρχές του 2012, οπότε και με παρεμβάσεις τις κεντρικής τράπεζας της Ελβετίας σταθεροποιήθηκε στο 1Euro/1,2 CHF.

Η ποσοστιαία μεταβολή από το 2009 έως το 2012 ήταν περίπου 30%. Αρχές του 2015 η ελβετική κεντρική τράπεζα αναθεώρησε την πολιτική σταθερότητας της ισοτιμίας, με αποτέλεσμα την ενίσχυση του ελβετικού φράγκου στα επίπεδα του 1Euro/1,05CHF. Όπως σημειώνει ο Συνήγορος, οι καταναλωτές επιβαρύνθηκαν από τη συναλλαγματική ισοτιμία, αλλά ευνοήθηκαν ιδιαίτερα από τα χαμηλά επιτόκια, δεδομένου ότι τα δάνεια ήταν μακροπρόθεσμα και ο λόγος τόκων προς δόση είναι υψηλός για την επίμαχη αρχική περίοδο των δανείων.

Επίσης, ανάλογα με την ημερομηνία εκταμίευσης του δανείου, οι καταναλωτές μπορεί για κάποιο χρονικό διάστημα να ευνοήθηκαν από τη μεταβολή της ισοτιμίας (σε περιπτώσεις ισχυροποίησης του ευρώ έναντι του ελβετικού φράγκου). Το υπόλοιπο εκάστου δανείου σήμερα σε ευρώ δεν αποτελεί πραγματική ζημιά, αλλά λογιστική, δεδομένου ότι η αποπληρωμή του θα γίνει στο μέλλον, χωρίς να γνωρίζουμε τις μελλοντικές ισοτιμίες με βάση τις οποίες θα γίνουν οι πραγματικές καταβολές, ενώ, παράλληλα, δεν είναι απαιτητό σήμερα στο σύνολό του.

Οι τρεις παράγοντες που ελήφθησαν υπόψη για τη διαμόρφωση της πρότασης της Αρχής, με σκοπό τη διευθέτηση των υπό εξέταση υποθέσεων, είναι ο χρόνος αποπληρωμής, το επιτόκιο και η ισοτιμία μετατροπής. Συγκεκριμένα: Αναφορικά με το χρόνο, παρατηρείται ότι τα περισσότερα δάνεια ήταν ιδιαίτερα μακροπρόθεσμα και δεδομένου ότι δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τη χορήγησή τους, η επέκτασή τους, χωρίς να τεθούν θέματα φυσικών περιορισμών (ηλικία δανειολήπτη), είναι δυνατή, αλλά περιορισμένη.

Το επιτόκιο, επίσης, των δανείων είναι ιδιαίτερα χαμηλό - σήμερα, μάλιστα, το επιτόκιο βάσης είναι αρνητικό - οπότε οι όποιες παρεμβάσεις μπορούν να γίνουν στο spread της τράπεζας. Το γεγονός ότι τα δάνεια έχουν καταστεί άτοκα είναι και ο λόγος που τα δάνεια πρέπει να παραμείνουν σε ελβετικό φράγκο. Η μετατροπή των δανείων στην παρούσα στιγμή με την αρχική ισοτιμία θα μετέτρεπε τη λογιστική ζημία των καταναλωτών (υπόλοιπο δανείου σε ευρώ) σε πραγματική ζημία των τραπεζών, που, λόγω, όμως, του μεγέθους της θα χρειάζονταν επιπλέον χρηματοδότηση από την Πολιτεία, ενώ τα επιτόκια θα αυξάνονταν για τους καταναλωτές, δεδομένου ότι πλέον τα δάνεια θα μετατρέπονταν σε ευρώ. Με βάση τα παραπάνω, με σκοπό τη συμβιβαστική επίλυση ενός ιδιαίτερα σύνθετου προβλήματος της ελληνικής κοινωνίας, ο Συνήγορος του Καταναλωτή προτείνει:

Για το παρελθόν, υπολογίζεται η πιθανή ζημία του καταναλωτή, συγκρίνοντας τις καταβολές που έχει κάνει έναντι του δανείου σε ελβετικό φράγκο με αυτές που θα είχε κάνει, αν είχε λάβει δάνειο σε ευρώ με το αντίστοιχο επιτόκιο που είχαν τα δάνεια σε ευρώ κατά τη σύναψη της σύμβασης. Το εκάστοτε επιτόκιο σε ευρώ θα λαμβάνεται από τα στατιστικά δεδομένα της Τράπεζας της Ελλάδος. Για τα δάνεια που η αρχική σύμβαση ήταν σε ευρώ και μετατράπηκαν με τροποποίηση της σύμβασης σε ελβετικό φράγκο θα λαμβάνεται υπόψη το επιτόκιο σε ευρώ της αρχικής σύμβασης.

Εφόσον προκύπτει ζημία, το ισόποσο αυτής σε ελβετικό φράγκο θα αφαιρείται από το δάνειο. Το επίμαχο δάνειο θα παραμένει, ως έχει, βάσει της υπάρχουσας σύμβασης σε ελβετικό φράγκο, με τη δόση και το αντίστοιχο επιτόκιο σε ελβετικό φράγκο, όμως, η πληρωμή της δόσης σε ευρώ θα διαχωρίζεται σε δυο μέρη. Ο καταναλωτής θα πληρώνει με σταθερή ισοτιμία 1ευρώ/1,40CHF και η διαφορά που προκύπτει από την πραγματική ισοτιμία θα καλύπτεται από την τράπεζα έως τη λήξη του δανείου.

Η πρόταση αυτή αφορά, βεβαίως, στην περίπτωση που η πραγματική ισοτιμία δεν ξεπερνάει το 1ευρώ/1,40 CHF. Τα πλεονεκτήματα της σχετικής ρύθμισης, όπως σημειώνει η Αρχή, είναι ότι: Λόγω των μηδενικών επιτοκίων σε ελβετικό φράγκο, ο δανειολήπτης αποπληρώνει μόνο κεφάλαιο. Πλέον έχει συγκεκριμένη κλειστή ισοτιμία, οπότε αποφεύγει μελλοντικές μεταβολές και μπορεί να κάνει πιο εύκολα τον οικονομικό του προγραμματισμό. Διατηρεί την ευελιξία, αν επανέλθει η ισοτιμία στο μέλλον σε επιθυμητά επίπεδα, να μετατρέψει το υπόλοιπο του δανείου του σε ευρώ. Αποφεύγει πολυετείς και πολυδάπανους δικαστικούς αγώνες. Σε ό,τι αφορά τα πιστωτικά ιδρύματα:

α) Τα δάνεια παραμένουν ενήμερα, χωρίς να απαιτούνται επιπλέον κεφαλαιακές προβλέψεις. β) Οι όποιες ζημιές είναι σταδιακές, σε βάθος πολλών ετών και εξαρτώνται από την πορεία του ελβετικού φράγκου. γ) Αξιοποιώντας την τεχνογνωσία τους, μπορούν να προβούν στις αντίστοιχες κινήσεις στην αγορά συναλλάγματος ή παραγώγων, ώστε να μειώσουν περαιτέρω τη ζημία τους.

δ) Μπορούν να ασφαλιστούν έναντι περαιτέρω ενίσχυσης του ελβετικού φράγκου. ε) Επιλύουν ένα πρόβλημα πελάτη τους, που δημιούργησε η πλημμελής προσυμβατική ενημέρωση και αποφεύγουν πολυετείς και πολυδάπανους δικαστικούς αγώνες. Η παραπάνω πρόταση του Συνηγόρου του Καταναλωτή εκτιμάται ότι μπορεί να αποτελέσει τη βάση για τη συμβιβαστική επίλυση των διαφορών στις υποθέσεις με το αντικείμενο αυτό, αλλά και για τη συνολικότερη διαχείριση των συναφών εκκρεμών υποθέσεων από τους εμπλεκόμενους φορείς κατά το λόγο της αρμοδιότητάς τους.

Παράδειγμα Διευκρινίζει η Αρχή ότι τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο λειτουργούν, όπως και τα υπόλοιπα δάνεια. Ο δανειολήπτης μπορεί να καταβάλει το ποσό της δόσης του σε ελβετικό φράγκο είτε την αντιστοιχία σε ευρώ. Δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των δανειοληπτών δεν έχουν εισοδήματα σε ελβετικό φράγκο αναγκαστικά πρέπει να καταβάλουν την αντιστοιχία σε ευρώ. Η ζημία του δανειολήπτη προκύπτει, συνεπώς, από την αύξηση της δόσης του σε ευρώ για την παροχή στην τράπεζα του ποσού της δόσης σε ελβετικό φράγκο.

Παράδειγμα: Η δόση για ένα στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο καθορίζεται σε 700CHF. Ο καταναλωτής πρέπει να καταβάλει στην τράπεζα 700CHF ή την αντιστοιχία τους σε ευρώ. Αρχικά, η ισοτιμία ήταν 1ευρώ/1,5 CHF και 700 CHF αντιστοιχούσαν σε 466,6 ευρώ ενώ, με την διολίσθηση του ευρώ, διαμορφώθηκε σε 1ευρώ/1,07 CHF με αποτέλεσμα η δόση του να γίνει 654,2 ευρώ δηλαδή να αυξηθεί κατά ποσοστό 40% περίπου. Αν ο καταναλωτής είχε κάποιο εισόδημα σε ελβετικό φράγκο (π.χ. σύνταξη, ενοίκιο) δεν θα είχε καμία ζημία.

Η ζημία των καταναλωτών σήμερα είναι τα επιπλέον ποσά που πληρώνουν, λόγω της μεταβολής της ισοτιμίας. Από την άλλη μεριά, τα επιτόκια των συγκεκριμένων δανείων είναι σχεδόν μηδενικά και η όποια καταβολή ουσιαστικά αυτούσια απομειώνει το κεφάλαιο του δανείου.

www.dikaiologitika.gr