Είναι πανθομολογούμενη η σημαντικότητα της έννοιας «ξενιτεμός» ή «ξενιτιά» και των χαρακτηριστικών της, που σημάδεψαν ως συνέπειες τις ζωές των συμπατριωτών μας σε όλο τον κόσμο κατά τη μακραίωνη οδοιπορία επιβίωσής τους.

Με αφορμή την επιτυχημένη παρουσίαση του βιβλίου «Καφενείον η Πατρίς» της κ. Ευαγγελίας Κεφαλιανού-Μπούρα (2 Αυγ., Λαογραφικό Μουσείο Κω) ο υποφαινόμενος απηύθυνε έκκληση προς όλους τους Κώους (παρόντες στην εκδήλωση και απόντες), να συναισθανθούν τη μέγιστη σημασία/αξία του κεφαλαίου «ξενιτιά» για τον τόπο μας και να πυκνώσουν τις γραμμές υποστήριξης κάθε προσπάθειας, που συμβάλλει στην ανάδειξή του.

Στο πλαίσιο αυτό ζήτησε ουσιαστική συμπαράσταση για την ενδυνάμωση της εργασίας που ανέλαβε το 1998 με τίτλο «Η παγκόσμια μετανάστευση των Κώων κατά τους 19ο και 20ό αιώνες».

Στη σύντομη αναφορά του για τις αρετές του βιβλίου της συγγραφέως τόνισε και ξεχώρισε μία: τη μνήμη της ξενιτιάς. Γι΄ αυτήν δυστυχώς κανένας δεν νοιάστηκε ουσιαστικά μέχρι σήμερα (άτομο, φορέας, τοπική αυτοδιοίκηση-οι πολιτιστικοί σύλλογοι, οι τρεις δήμοι ή ο ένας, το επαρχείο, η νομαρχία), να βάλει ένα σωστό λιθαράκι στο οικοδόμημα της ένθερμης στήριξής της.

Τα παχιά, κενά λόγια επί πολλά έτη των βουλευτών και των δημάρχων του νησιού μάλλον κακό έκαναν στη ζωντανή ιστορία του παρά καλό.

΄Εκαναν κακό, γιατί δεν υλοποιήθηκε τίποτα απ’ όσα υποσχέθηκαν (στα πάμπολλα ταξίδια τους ως «μάγων» στο εξωτερικό) να πράξουν υπέρ των Κώων των πέντε ηπείρων. Που είναι η δημιουργική επικοινωνία λ.χ. και η αρμονική συνεργασία των Παγκωακών Συλλόγων μεταξύ τους αλλά και με τη γενέτειρα; Που είναι η συνέπεια για την καταγραφή του μητρώου των απανταχού Κώων; Τι κάνει η «Επιτροπή Αποδήμων»; Ποιο είναι το ουσιαστικό έργο της; Που είναι το θησαύρισμα γνώσης (αρχειακό υλικό συζητήσεων, διαφωνιών, προβληματισμών, συμπερασμάτων, υιοθέτηση δράσεων κλπ), που αντλήθηκε από πλήθος συνεδρίων και συναντήσεων;

Κάνουν κακό μέχρι σήμερα, γιατί δεν διδάσκονται «κουνί» από τις δίχως αντίκρισμα υποσχέσεις των προκατόχων τους.

Αρκεί μιαετήσια συνεστίαση (!) ή μια κρασογιορτή (!), για να θεραπεύσει την αλήθεια της υπαιτιότητας όλων; Αρκεί η έντιμη προσπάθεια λίγων ή του φίλου Καθηγητή κ. Νίκου Ιτσινέ, για την πραγμάτωση του «ονείρου»;Μέχρι πότε θ΄ αντέχει ο δύσμοιρος τόπος το ψέμα, την υποκρισία, την ελαφρότητα, την ασυνέπεια, την κοροϊδία, την ειρωνεία, την απαξίωση και τη λήθη των αδιάφορων;

Ε, εσείς, που κάθεστε σε δημαρχιακό, επαρχιακό, νομαρχιακό, βουλευτικό ή άλλο θώκο της συμπολίτευσης ή αντιπολίτευσης, ξυπνήστε! Πάρτε από το χρονοντούλαπο της εύκολης ξεχασιάς το σημαντικότερο κοινό χρέος και ξεσκονίστε το. Υπηρετήστε το με χαρά, τόση όση «δείχνετε πως έχετε», όταν έρχεται η ώρα της ορκωμοσίας σας από τη χρόνια λάθος ψήφο του λαού.

Κάθε αργοπορία γίνεται τιμωρία για τα παιδιά μας, για τις γενιές που βλέπουν το φως της ζωής στα ξένα, οι οποίες δεν θα τρέφουν μελλοντικά την παραμικρή περηφάνια σύνδεσης με τη μάνα πατρίδα.

Παρακαλώ όσους Κώους(όπου κι αν ζουν σε όλο τον κόσμο) έχουν (;) ακόμα φιλότιμη συνείδηση, ιδιαίτερα τους ξενιτεμένους που παραθερίζουν κάθε καλοκαίρι στο νησί, να επικοινωνούν μαζί μου για το θέμα (6938233170, διεύθυνση: Ζιά, 853 00, Κως). Δεν μας περισσεύει πολύς χρόνος...

Κως, 7.8.2016

Κώστας Ζαμάγιας

Ποίημα αφιερωμένο στη συγγραφέα κ. Ευαγγελία Κεφαλιανού-Μπούρα

Καφενείον «Η Πατρίς»

Στου καφενέ την άκρη συγυρίζεις

ενθύμια της νιότης που δε σβήνουν,

τη χάρη των γονιών σου συλλαβίζεις

με στίχους που περήφανα σε ντύνουν.