Σπουδαίες στιγμές ζεί το τελευταίο χρόνο η ποδηλασία στο νησί της Κω.
 
Αυτή τη φορά ένα δικό μας παιδί, ο Κώστας Ζαμάγια, έδωσε το παρών στον αγώνα που έγινε στη Λεμεσό της Κύπρου
Ο αγώνας ήταν απόστασης γύρω στα 140 χλμ. και με υψομετρικά γύρω στα 2.400 μ.!!!
Αγωνίστηκαν περισσότεροι απο 300 ποδηλάτες και μάλιστα το παρών έδωσαν σπουδαίοι αθλητές παγκοσμίου βεληνεκούς όπως ο Ilnur Zakarin
Να αναφέρουμε και τ’ όνομα του προπονητή του Κώστα Ζαμάγια που δεν είναι άλλος από τον Κύπριο Γιώργο Φάτα
Συγχαρητήρια Κώστα
Και εις ανώτερα!!!

Έφυγε ο καλός φίλος, υπομονετικός, στοχαστικός συμπολίτης μας, αφήνοντας πίσω του μια όμορφη οικογένεια και την ασίγαστη δίψα του να καμαρώνει με πράξεις την πολιτιστική προκοπή του τόπου. Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΠ. ΚΑΡΔΟΥΛΙΑΣ

Κως, 3.4.1932 -10.8.2017

αντίδωρο θύμησης

Μαγεύοντας τη σφύρα και τ’  αμόνι

ζύμωσες έργα ζηλευτά, ωραία

άξια χέρια, δυνατό τιμόνι,

σμίλεψαν όνειρα απλά, μοιραία.

Στη ζήση ήσουνα ανθός, γεράκι

τεχνίτης άγιος, σεμνός και πλάστης

ο μαστραντώνης μ΄ ασβηστο μεράκι

της ομορφιάς γαληνεμένος δράστης.

΄Ολα τριγύρω σου κι η μάνα πλάση

γητεύονται με το πικρό φευγιό σου

μετρούντο χρόνο άδολα με βιάση

να ξαναδούν γοργάτον γυρισμό σου!

Ζιά-Κω, 10-11 Αυγ. 2017                   

Κώστας Ζαμάγιας

(΄Αλκης Ανδρείος)

ΑγαπητοίΣυμπατριώτες, Απευθύνομαι στην αγάπη σας για την Ελλάδα και την ιδιαίτερη πατρίδα μας την Κω.

Είστε μετανάστες/παιδιά μεταναστών οι ίδιοιή συγγενείς τους και γνωρίζετε καλά τι σημαίνει η λέξη. Σας παρακαλώ να διαβάσετε με προσοχή την επιστολή μου. Ελπίζω, εύχομαι και προσεύχομαι να νιώσετε και να στηρίξετε το περιεχόμενό της.

Από το 1998 ανέλαβα για χάρη της μικρής πατρίδας μας την επίπονη εργασία με τίτλο "Η Παγκόσμια Μετανάστευση των Κώων κατά τους 19ο και 20ό αιώνες". Στις σελίδες της καταγράφονται βιογραφικά και άλλα στοιχεία συμπατριωτών μεταναστών, που βρέθηκαν σε όλο τον κόσμο σε καιρούς δύσκολους.

Η διάθεσή μου είναι από την αρχή μια μεγάλη υπομονή και μια αγκαλιά στοργής για κάθε πρόσφορη καταγραφή, για κάθε δάκρυ, που μπορεί να μετουσιωθεί σε σταγόνα προσφοράς από τον κάθε δότη, σαν μια αιμοδοσία εθνικής ανάγκης μέγιστης ηθικής αξίας.
Ο ιδρώτας μου «ξεκουράζεται», όποτε μια λέξη προστίθεται και δυναμώνει την εργασία. Κάθε πρόταση, παράγραφος, κεφάλαιο, ντύνεται έτσι πλούσια και παίρνει έκταση χαράς, περηφάνιας, αγαλλίασης.
΄Ολες οι μαρτυρίες που περιέχονται στο έργο, δίνονται από τους ίδιους τους μετανάστες ή άλλα πρόσωπα συγγενικά/γνώριμα προς αυτούς (παιδιά, γονείς, αδέρφια, ξαδέρφια, φίλους, γείτονες) ως αντίδωρο στη μνήμη των «χαμένων» συμπατριωτών, οι οποίοι σε διάφορες εποχές αναζήτησαν μέσα από αντιξοότητες την οικογενειακή πρόοδο στο εσωτερικό ή σε ξένες χώρες υποδοχής.
H κοινωνική αυτή έρευνα αξιοποιεί το οδοιπορικό εκατοντάδων συμπατριωτών μας, που καταγράφεται αυθόρμητα με την απόλυτη συγκατάθεσή τους. Εδώ και πολλά χρόνια ανιχνεύεται με στοχαστική προσήλωση κάθε βιβλίο που μπορεί να «μιλήσει» για ξενιτιά ανεξαρτήτως μεγέθους, τυπογραφικού πλούτου, γλώσσας γραφής, έτους-οίκου έκδοσης, συγγραφικής έκφρασης και ύφους. Σελίδα προς σελίδα αντλείται η κρυφή εκείνη σταγόνα, που από σιωπή μετουσιώνεται σε κείμενο, σκίρτημα, ανάσα, μαρτυρία.
Όσοι τίτλοι αναφέρονται στην οικεία ενότητα της εργασίας είναι διαλεχτοί και δίνουν κάτι δικό τους, λίγο ή πολύ, ώστε να μεγαλώνει η έρευνα κι από ιδέα να παίρνει σάρκα και οστά. Επί αμέτρητα μερόνυχτα φυλλομετρούνται και διαβάζονται χιλιάδες σελίδες πνευματικής εντρύφησης δημιουργών, για να προκύψει το «νέκταρ» που αφηγείται τη γλυκόπικρη ξενιτιά. Τους τίτλους των βιβλίων πλαισιώνουν οι άμεσες και έμμεσες μαρτυρίες, που με τη λιτή διήγησή τους αποκαλύπτουν και εξιστορούν ανυπόκριτα το ωμό πρόσωπο της ξενιτιάς. Αισθανόμαστε δίκαιη χαρά για κάθε λέξη, γιατί μέσα της κρύβεται «αίμα και δάκρυ».
Στην ερώτηση: «πως δικαιολογείται η τόση θέρμη για την συγγραφή της παρούσας εργασίας;» η απάντηση είναι μία: από την ηθική ανάγκη απότισης φόρου τιμής στους συγγενείς μετανάστες και κατ΄ επέκταση σε όλους τους Κώους, που γεύτηκαν σε δύσκολους χρόνους το πικρό ποτήρι της ξενιτιάς, εργάστηκαν, κουράστηκαν, δημιούργησαν οικογένεια με προκοπή και τελικά αναπαύτηκαν στο ξένο χώμα μιας δεύτερης πατρίδας, μακριά από το γενέθλιο νησί τους, χωρίς να δουν πολλοί από αυτούς ούτε μια φορά τον ήλιο της ελεύθερης Δωδεκανήσου.
Την ανάγκη αυτή στηρίζω με την απαραίτητη υπομονή και με κύριο σύμμαχο την προσευχή για υγεία τολμώ το δύσκολο μονοπάτι της έρευνας για την καταγραφή -όσο θα μπορέσω- της ζωής των συμπατριωτών μας, που δοκίμασαν την πίκρα αυτή μέσα από άγνωστες αντιξοότητες. Για την ενδυνάμωση του έργου "ρουφώ" σελίδα προς σελίδα με στοχαστική προσήλωση το περιεχόμενο εκατοντάδων βιβλίων. Τα βιώματα, οι αναφορές, οι μαρτυρίες, οι εικόνες, τα αφιερώματα, οι φωτογραφίες, όλη η ύλη μου χαρίζει ατέλειωτες ώρες περιήγησης στα περασμένα χρόνια, στο διάβα των οποίων οι Κώοιμετανάστες δεινοπάθησαν μέχρι να στεριώσουν και να δημιουργήσουν τη νέα ζωή τους.
Συνηθίζω να λέω στους συμπατριώτες που στηρίζουν με κάθε τρόπο την προσπάθειά μου, διηγούμενοι άμεσα ή έμμεσα βιώματα ή δίνοντάς μου ένα επίθετο ή ένα όνομα ή κάποια άλλη «ορφανή» μαρτυρία: "Μπορεί να γράφω εγώ την εργασία, αλλά την συγγράφομε όλοι μας". Αυτό αποτελεί περήφανη αλήθεια. Είναι μέγιστη η χαρά μου όποτε βρίσκω μια αφορμή ή ένα άκουσμα για κάποιον μετανάστη, όταν μου υπαγορεύουν ένα βιογραφικό. Κάθε λέξη που προσθέτω, γίνεται θεμέλιο για την επόμενη, βάλσαμο για την κούρασή μου, υπομονή για την οδοιπορία μου.
Ας συγχωρεθεί η αναφορά μου σε πρώτο πρόσωπο. Πόσα «εγώ» άραγε χρειάζονται, για να φτάσομε στο επιθυμητό «εμείς»; Δεν αξίζει να το προσπαθήσομε;
Μπορείτε σίγουρα κι εσείς να υποδείξετε κάποια ονοματεπώνυμα ξενιτεμένων -τα δικά σας, γειτόνων, συγγενών ή φίλων- που βίωσαν τη δοκιμασία της ξενιτιάς. ΄Εχετε εθνικό χρέος να μιλήσετε γι΄ αυτή.
Γράψετε-επικοινωνήσετε μαζί μου: Ζιά-85300, Κως, e-mail: kosofgreece@gmail.com, τηλ. (0030) 6938233170, (0030) 2242068739.
Με υπομονή για την ενθαρρυντική συμπαράστασή σας,ειλικρινείς ευχαριστίες και πολλή εκτίμηση, Κωνσταντίνος Ζαμάγιας.

Κως, 10.8.2016
Κώστας Ζαμάγιας,

Είναι πανθομολογούμενη η σημαντικότητα της έννοιας «ξενιτεμός» ή «ξενιτιά» και των χαρακτηριστικών της, που σημάδεψαν ως συνέπειες τις ζωές των συμπατριωτών μας σε όλο τον κόσμο κατά τη μακραίωνη οδοιπορία επιβίωσής τους.

Με αφορμή την επιτυχημένη παρουσίαση του βιβλίου «Καφενείον η Πατρίς» της κ. Ευαγγελίας Κεφαλιανού-Μπούρα (2 Αυγ., Λαογραφικό Μουσείο Κω) ο υποφαινόμενος απηύθυνε έκκληση προς όλους τους Κώους (παρόντες στην εκδήλωση και απόντες), να συναισθανθούν τη μέγιστη σημασία/αξία του κεφαλαίου «ξενιτιά» για τον τόπο μας και να πυκνώσουν τις γραμμές υποστήριξης κάθε προσπάθειας, που συμβάλλει στην ανάδειξή του.

Στο πλαίσιο αυτό ζήτησε ουσιαστική συμπαράσταση για την ενδυνάμωση της εργασίας που ανέλαβε το 1998 με τίτλο «Η παγκόσμια μετανάστευση των Κώων κατά τους 19ο και 20ό αιώνες».

Στη σύντομη αναφορά του για τις αρετές του βιβλίου της συγγραφέως τόνισε και ξεχώρισε μία: τη μνήμη της ξενιτιάς. Γι΄ αυτήν δυστυχώς κανένας δεν νοιάστηκε ουσιαστικά μέχρι σήμερα (άτομο, φορέας, τοπική αυτοδιοίκηση-οι πολιτιστικοί σύλλογοι, οι τρεις δήμοι ή ο ένας, το επαρχείο, η νομαρχία), να βάλει ένα σωστό λιθαράκι στο οικοδόμημα της ένθερμης στήριξής της.

Τα παχιά, κενά λόγια επί πολλά έτη των βουλευτών και των δημάρχων του νησιού μάλλον κακό έκαναν στη ζωντανή ιστορία του παρά καλό.

΄Εκαναν κακό, γιατί δεν υλοποιήθηκε τίποτα απ’ όσα υποσχέθηκαν (στα πάμπολλα ταξίδια τους ως «μάγων» στο εξωτερικό) να πράξουν υπέρ των Κώων των πέντε ηπείρων. Που είναι η δημιουργική επικοινωνία λ.χ. και η αρμονική συνεργασία των Παγκωακών Συλλόγων μεταξύ τους αλλά και με τη γενέτειρα; Που είναι η συνέπεια για την καταγραφή του μητρώου των απανταχού Κώων; Τι κάνει η «Επιτροπή Αποδήμων»; Ποιο είναι το ουσιαστικό έργο της; Που είναι το θησαύρισμα γνώσης (αρχειακό υλικό συζητήσεων, διαφωνιών, προβληματισμών, συμπερασμάτων, υιοθέτηση δράσεων κλπ), που αντλήθηκε από πλήθος συνεδρίων και συναντήσεων;

Κάνουν κακό μέχρι σήμερα, γιατί δεν διδάσκονται «κουνί» από τις δίχως αντίκρισμα υποσχέσεις των προκατόχων τους.

Αρκεί μιαετήσια συνεστίαση (!) ή μια κρασογιορτή (!), για να θεραπεύσει την αλήθεια της υπαιτιότητας όλων; Αρκεί η έντιμη προσπάθεια λίγων ή του φίλου Καθηγητή κ. Νίκου Ιτσινέ, για την πραγμάτωση του «ονείρου»;Μέχρι πότε θ΄ αντέχει ο δύσμοιρος τόπος το ψέμα, την υποκρισία, την ελαφρότητα, την ασυνέπεια, την κοροϊδία, την ειρωνεία, την απαξίωση και τη λήθη των αδιάφορων;

Ε, εσείς, που κάθεστε σε δημαρχιακό, επαρχιακό, νομαρχιακό, βουλευτικό ή άλλο θώκο της συμπολίτευσης ή αντιπολίτευσης, ξυπνήστε! Πάρτε από το χρονοντούλαπο της εύκολης ξεχασιάς το σημαντικότερο κοινό χρέος και ξεσκονίστε το. Υπηρετήστε το με χαρά, τόση όση «δείχνετε πως έχετε», όταν έρχεται η ώρα της ορκωμοσίας σας από τη χρόνια λάθος ψήφο του λαού.

Κάθε αργοπορία γίνεται τιμωρία για τα παιδιά μας, για τις γενιές που βλέπουν το φως της ζωής στα ξένα, οι οποίες δεν θα τρέφουν μελλοντικά την παραμικρή περηφάνια σύνδεσης με τη μάνα πατρίδα.

Παρακαλώ όσους Κώους(όπου κι αν ζουν σε όλο τον κόσμο) έχουν (;) ακόμα φιλότιμη συνείδηση, ιδιαίτερα τους ξενιτεμένους που παραθερίζουν κάθε καλοκαίρι στο νησί, να επικοινωνούν μαζί μου για το θέμα (6938233170, διεύθυνση: Ζιά, 853 00, Κως). Δεν μας περισσεύει πολύς χρόνος...

Κως, 7.8.2016

Κώστας Ζαμάγιας

Ποίημα αφιερωμένο στη συγγραφέα κ. Ευαγγελία Κεφαλιανού-Μπούρα

Καφενείον «Η Πατρίς»

Στου καφενέ την άκρη συγυρίζεις

ενθύμια της νιότης που δε σβήνουν,

τη χάρη των γονιών σου συλλαβίζεις

με στίχους που περήφανα σε ντύνουν.

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot