Αυτό αναφέρουν τα στελέχη της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας, με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα ΧΑΠ. Πρώτη αιτία της νόσου παραμένει, βέβαια, το κάπνισμα.

Στην Ελλάδα, 9% των ενηλίκων καπνιστών, δηλαδή περίπου 600.000 άτομα, έχουν ΧΑΠ. Το ανησυχητικό, σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι ότι τουλάχιστον οι μισοί από αυτούς, δεν το γνωρίζουν. Άλλοι τόσοι, συνεχίζουν να καπνίζουν μειώνοντας ουσιαστικά το χρόνο της ζωής τους.

 

Πρόσφατη μελέτη έδειξε ότι το 7% των Ελλήνων με ΧΑΠ θα νοσηλευτεί σίγουρα λόγω παρόξυνσης και θα πεθάνει σε 3 μήνες.

 

Παγκοσμίως, η ΧΑΠ σκοτώνει κάθε χρόνο περισσότερους από 3 εκατομμύρια ανθρώπους ενώ εκτιμάται ότι ευθύνεται για συνολικά 29 εκατομμύρια χρόνια ζωής με αναπηρία. Με αυτά τα δεδομένα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει κατατάξει τη ΧΑΠ στην 5άδα με τις πιο επικίνδυνες ασθένειες της επόμενης  χιλιετίας.

 

Τι προκαλεί

Σύμφωνα με την Ομάδα ΧΑΠ της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας, η νόσος αποφράζει τους  αεραγωγούς  και σταδιακά καταστρέφει τους ιστούς των πνευμόνων. Ωστόσο, μόνο μετά την καταστροφή έως και 60% των πνευμόνων παρουσιάζονται συμπτώματα που μπορεί να οδηγήσουν τον ασθενή στο γιατρό.

 

Αν ο βήχας, η απόχρεμψη και το εύκολο λαχάνιασμα αγνοηθούν, η ΧΑΠ εξελίσσεται ραγδαία και ο ασθενής δεν μπορεί να κάνει απλές καθημερινές δουλειές, να κοιμηθεί, και να έχει σεξουαλική ζωή. Τελικά, φτάνει να χρειάζεται υποστήριξη με οξυγόνο καθ’ όλο το 24ωρο.

aftodioikisi.gr

Η διατήρηση της καλής στοματικής υγείας επιτυγχάνεται μέσω του σχολαστικού βουρτσίσματος γι' αυτό και είναι σημαντική η σωστή επιλογή οδοντόβουρτσας.

Ανεξάρτητα από τον τύπο οδοντόβουρτσας που τελικά θα διαλέξετε, ο βασικός κανόνας σχετικά με την επιλογή της είναι ένας: Να την χρησιμοποιείτε.

Έρευνες έχουν δείξει ότι η χρήση ηλεκτρικής οδοντόβουρτσας καθαρίζει καλύτερα την οδοντική πλάκα. Πιθανότατα όμως αυτό να μην οφείλεται αποκλειστικά στην καθαριστική ικανότητα των ηλεκτρικών οδοντοβουρτσών αλλά σε άλλους παράγοντες που σχετίζονται με τη χρήση τους.

Ο σωστός τρόπος βουρτσίσματος των δοντιών με μια απλή οδοντόβουρτσα χειρός δεν είναι εύκολα κατανοητός από όλους και απαιτεί σχετική εκπαίδευση και δεξιότητα από τον χρήστη. Το βούρτσισμα με μια ηλεκτρική οδοντόβουρτσα είναι αρκετά πιο απλό και δεν χρειάζεται ιδιαίτερη δεξιότητα. Για το λόγο αυτό μπορούν να βοηθήσουν σημαντικά τα άτομα που δυσκολεύονται λόγω κινητικών προβλημάτων (πχ. άτομα με ειδικές ανάγκες, αρθρίτιδα, ηλικιωμένοι κ.α.) για τους οποίους αποτελούν οπωσδήποτε και την καλύτερη επιλογή.

Η ηλεκτρική οδοντόβουρτσα περιστρέφεται και δονείται από μόνη της χωρίς να χρειάζεται να κάνουμε εμείς όλες τις κινήσεις. Το μόνο που χρειάζεται ουσιαστικά είναι να την μετακινούμε από δόντι σε δόντι. Είναι λοιπόν πιο εύκολες στη χρήση και πιο ξεκούραστες από μια κλασική οδοντόβουρτσα.

Έχει παρατηρηθεί ότι είναι πιο εύκολο για τους χρήστες να βουρτσίζουν για περισσότερο χρόνο. Μεγαλύτερη διάρκεια βουρτσίσματος συνεπάγεται μεγαλύτερη απομάκρυνση πλάκας και καλύτερο καθαρισμό των δοντιών.

Οι περισσότερες ηλεκτρικές οδοντόβουρτσες έχουν μια μικρή στρογγυλή κεφαλή που φτάνει πιο εύκολα στα πίσω δόντια σε σχέση με τις μεγαλύτερες ορθογώνιες κεφαλές των απλών οδοντοβουρτσών. Για το λόγο αυτό αποτελούν την συνιστώμενη επιλογή για άτομα που έχουν έντονο το αντανακλαστικό εμέτου και δυσκολεύονται να βουρτσίσουν τα τελευταία πίσω δόντια.

Για να καθαρίσει μια απλή οδοντόβουρτσα χρειάζεται να την πιέσουμε στα δόντια, ενώ μια ηλεκτρική λόγω της μεγάλης ταχύτητας περιστροφής απαιτεί πολύ μικρότερη πίεση για να επιτύχει το ίδιο αποτέλεσμα και είναι πολύ πιο ασφαλής για την αδαμαντίνη (σμάλτο).

Λόγω των γρήγορων περιστροφικών κινήσεων και της μικρής κεφαλής, οι ηλεκτρικές οδοντόβουρτσες αποδεικνύονται πιο αποτελεσματικές στον καθαρισμό των δοντιών γύρω από τα σιδεράκια σε άτομα που κάνουν ορθοδοντική θεραπεία, καθώς και γύρω από οδοντικά εμφυτεύματα και θήκες δοντιών, και κάτω από τις γέφυρες δοντιών.

Οι ηλεκτρικές οδοντόβουρτσες θεωρούνται πιο οικολογικές γιατί κάθε 3 μήνες χρειάζεται να αντικαταστήσουμε μόνο την κεφαλή και όχι ολόκληρη την βούρτσα μαζί με την πλαστική λαβή όπως στις συμβατικές, και επομένως επιβαρύνουν το περιβάλλον με μικρότερη ποσότητα πλαστικού.

Το κόστος αγοράς μια απλής οδοντόβουρτσας είναι υποπολλαπλάσιο έναντι της ηλεκτρικής οδοντόβουρτσας. Επιπλέον η ηλεκτρική χρειάζεται ενέργειθα για να φορτιστεί, αλλά και συχνή αντικατάσταση του πρόσθετου τμήματος.

Μία κλασική οδοντόβουρτσα μπορεί να χρησιμοποιηθεί παντού και οποτεδήποτε έναντι της ηλεκτρικής οδοντόβουρτσας, η οποία λόγω των απλών ή επαναφορτιζόμενων μπαταριών, πρέπει να είναι πλήρως φορτισμένη για να αποδώσει καλύτερα. Αυτό σημαίνει πως σε ένα ταξίδι θα πρέπει να μεταφέρετε μαζί σας και όλη την βάση της και φυσικά να έχετε πρόσβαση σε ηλεκτρικό ρεύμα για να μπορείτε να την φορτίσετε.

onmed.gr

 

Στο παρελθόν είχαν, επίσης, εκφραστεί ανησυχίες για την εν λόγω ουσία και η νέα μελέτη επαναφέρει στο ζήτημα στο προσκήνιο, αν και άλλοι επιστήμονες εμφανίζονται επιφυλακτικοί για το πόσο σοβαρό είναι το ζήτημα και αν όντως φταίει άμεσα η τρικλοζάνη.

 

Πρόκειται για μια συνθετική ουσία, που δεν υπάρχει στη φύση, ανακαλύφθηκε στη δεκαετία του ’70 και η οποία έχει πλέον ανιχνευτεί στα ούρα περίπου του 75% των ανθρώπων.

Η τρικλοζάνη είναι πιθανώς η πιο κοινή αντιμικροβιακή ουσία, ενώ παλαιότερες μελέτες την έχουν ανιχνεύσει κατ’ επανάληψη στο περιβάλλον. Περίπου 1.500 τόνοι τρικλοζάνης παράγονται κάθε χρόνο παγκοσμίως και ένα μεγάλο μέρος τους καταλήγει στα ποτάμια και στις θάλασσες.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρόμπερτ Τάκι των τμημάτων Χημείας, Βιοχημείας και Φαρμακευτικής, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), ανέφεραν ότι, παρά την ευρέως διαδεδομένη χρήση της τρικλοζάνης (triclosan), η μακροχρόνια έκθεση σε αυτή μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις στα πειραματόζωα, προκαλώντας καρκίνο και ηπατική ίνωση μέσω βιολογικών μηχανισμών που είναι παρόμοιοι με εκείνους των ανθρώπων.

 

Ο Ρόμπερτ Τάκι δήλωσε ότι «η ολοένα αυξανόμενη χρήση της τρικλοζάνης σε καταναλωτικά προϊόντα μπορεί να υπεραντισταθμίζει τα μέτρια οφέλη της και να συνιστά ένα πολύ πραγματικό κίνδυνο τοξικότητας για το ήπαρ των ανθρώπων, όπως συμβαίνει και στα ποντίκια, ιδίως όταν συνδυαστεί με άλλες ουσίες που έχουν παρόμοια δράση».

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η εν λόγω ουσία διαταράσσει την ομαλή λειτουργία του ήπατος των πειραματόζωων και αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης καρκινικών όγκων στο ήπαρ τους μετά από εξάμηνη έκθεση σε αυτήν (ισοδυναμεί με περίπου 18 ανθρώπινα έτη).

 

Η τρικλοζάνη φαίνεται να μπλοκάρει τη δράση μιας πρωτεΐνης, η οποία υπό φυσιολογικές συνθήκες καθαρίζει το σώμα από ξένες χημικές ουσίες.

 

Τα ηπατικά κύτταρα, υφιστάμενα αυξημένο στρες λόγω αναστολής της δράσης της αποτοξινωτικής πρωτεΐνης, αρχικά εμφανίζουν σημάδια ίνωσης και τελικά καρκίνου.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι η χρήση της θα έπρεπε να περιοριστεί, ιδίως σε προϊόντα όπου αφθονεί, χωρίς να παρέχει τόσο σημαντικό όφελος, όπως στα υγρά σαπούνια χεριών.
 
Από την άλλη, εκτίμησαν ότι σε άλλα προϊόντα όπως οι οδοντόπαστες, όπου χρησιμοποιείται σε πολύ μικρές ποσότητες (ένα γραμμάριο οδοντόπαστας περιέχει περίπου 0,03% τρικλοζάνη), δεν συντρέχει λόγος περιορισμού της.

 

Ήδη πάντως η τρικλοζάνη έχει μπει στο ″μικροσκόπιο″ της αρμόδιας εποπτικής Αρχής των ΗΠΑ, της Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), αν και, όπως ανακοίνωσε, δεν διαθέτει ακόμη στοιχεία που να δικαιολογούν μια νέα σύσταση κατά της χρήσης της σε ευρείας

ΠΗΓΗ:ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

47437Σύμφωνα με τον σχεδιασμό η κάρτα περιλαμβάνει τα στοιχεία παροχών για κάθε ασφαλισμένο από το 2013 και μετά ενώ ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο και για τις συνταγογραφήσεις των γιατρών σε ασφαλισμένους παροχών υγείας του ΕΟΠΥ

 

Για κάθε ασφαλισμένο θα δημιουργηθεί ένας αριθμός στο οποίο θα έχουν πρόσβαση και οι ασφαλισμένοι από τις αρχές του 2013

 

Από την 1η Ιανουαρίου 2015, που θα έχουν πρόσβαση στο σύστημα και οι ασφαλισμένοι, θα λάβουν από τον ΕΟΠΥΥ ειδικό κωδικό. Ενώ πλέον οι παροχές για σε φάρμακα , εξετάσεις και νοσηλεία θα γίνεται με την χρήση και μόνο της κάρτας του κάθε ασφαλισμένου

Το μεγαλύτερο πρόβλημα για την κοινωνία μας είναι η προοπτική της και το μέλλον της μέσα σε ένα περιβάλλον οικονομικής και πολιτικής πρωτοφανούς ρευστότητας. Έχουμε διαβάσει πολλά και έχουμε κατά καιρούς μεταφέρει στην τοπική πραγματικότητα απόψεις που έχουν σχέση με τον τοπικό παραγωγικό πλούτο

και την ιδιαιτερότητα του άκρως ευαίσθητου νησιώτικου μας περιβάλλοντος. Πρόσφατα διαβάσαμε το παρακάτω άρθρο του Χρήστου Γιανναρά που θέτει με μια μοναδική πληρότητα και μια εξ όσου μοναδική εκφραστική δεινότητα το κεντρικό μας ζήτημα: που πάμε; Που θέλουμε να πάμε; Που πρέπει να επιδιώξουμε να πάμε;
 Ας το διαβάσουμε!

‘’’ Μικρομαγαζάτορας στη Ρόδο, οξυνούστατος και προσγειωμένος, καταθέτει: ‘’Την περασμένη χρονιά (2013) καταγράφηκαν στη Ρόδο τρία εκατομμύρια οκτακόσιες χιλιάδες διανυχτερεύσεις επισκεπτών. Το ελάχιστο από όσα θα καταναλώσει ένας επισκέπτης σε κάθε εικοσιτετράωρη παραμονή του στο νησί, είναι, οπωσδήποτε, ένα ψωμάκι – ένα από τα μικρά στρογγυλά αρτίδια που συνοδεύουν κάθε πρόγευμα - γεύμα - δείπνο σε ξενοδοχείο ή ενοικιαζόμενο κατάλυμα.

Για να παράγονται στη Ρόδο καθημερινά 3.800.000 ψωμάκια (η ελάχιστη αναγκαία για τους επισκέπτες ποσότητα) χρειάζονται περίπου 500 φούρνοι. Τόσοι φούρνοι για να λειτουργήσουν, ως παραγωγή και εμπορία, προϋποθέτουν και συνεπάγονται τουλάχιστον 1.500 έως 2.000 θέσεις εργασίας. Η διακίνηση των υλικών που απαιτούνται για την παραγωγή των αρτιδίων και την οργάνωση της προώθησής τους στην αγορά, θα προϋπέθετε άλλους τόσους ανθρώπους στη δουλειά.

Σήμερα, τα ψωμάκια που καταναλώνονται, κατά εκατοντάδες χιλιάδων, στη Ρόδο, εισάγονται, όλα, ως κατεψυγμένη ζύμη, από την Κίνα, το Μαρόκο, την Πολωνία. Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες έγινε εισαγωγή από την Κίνα και κατεψυγμένων μερίδων μουσακά! Ναι, ακόμα και ο προβαλλόμενος στην τουριστική αγορά σαν σύμβολο της ελληνικότητας μουσακάς, εισάγεται πια «προκάτ» από την Κίνα.

Δεκαετίες τώρα, όλα τα μικροαντικείμενα που αγοράζουν οι τουρίστες ως «ενθύμια» από την Ελλάδα, είναι όλα εισαγόμενα από χώρες με εξαιρετικά χαμηλό κόστος εργασίας: Ταϊβάν, Κίνα, Ταϊλάνδη: Εκεί παράγονται μαζικά τα ίδια σταχτοδοχεία ή πορτοφολάκια ή μπλουζάκια ή αγαλματίδια ή βαζάκια ή ό,τι άλλο ευτελές και ανυπόφορα ακαλαίσθητο, με τυπωμένο ή χαραγμένο ή έκτυπο τον Παρθενώνα ή το Κολοσσαίο ή τον πύργο του Αϊφελ – αναλόγως σε ποια χώρα θα πουληθούν.

Λέμε, με τις φανταχτερές παρόλες που φτιασιδώνουν την ντροπή και παρακμή μας, ότι «ο τουρισμός είναι η βαριά μας βιομηχανία». Και στην πράξη οργανώνουμε την υποδοχή των ξένων επισκεπτών και παραθεριστών αντιγράφοντας τις πρακτικές και τη νοο-τροπία χωρών δραματικής υπανάπτυξης ή αποφασισμένων να ελκύουν μάζες πολύ χαμηλής καταναλωτικής ευχέρειας, αμφίβολης ή ανύπαρκτης καλλιέργειας, διψασμένες για κτηνώδη μεθύσια και παρανοϊκούς βανδαλισμούς. Οπως σε κάθε τομέα του κρατικού μας βίου έτσι και στον τουρισμό μάς εξευτελίζει η επαρχιώτικη ξιπασιά μας: Μας γυάλισαν τα μεγάλα, απρόσωπα (πανομοιότυπα διεθνώς) ξενοδοχειακά συγκροτήματα στρατωνισμού των τουριστικών κοπαδιών, όχι το παράδειγμα της Ιρλανδίας, Φινλανδίας, Ελβετίας: η ανθρώπινη σχέση με τον επισκέπτη.

Αν τα ψωμάκια και ο «μουσακάς» της Ρόδου θα εισάγονται ή όχι από την Κίνα, αν τα ξενοδοχεία μας θα είναι ισοπεδωτικές καζάρμες δίχως ίχνος από τη φιλόξενη ελληνική «εστία», αν το ξενοδοχειακό προσωπικό θα σαρκώνει το ήθος της ελληνικής ζεστής αμεσότητας ή αν θα συγκροτείται από κάθε καρυδιάς αλλοδαπό καρύδι μόνο για χάρη της φτηνής «μαύρης εργασίας», όλα αυτά προϋποθέτουν χάραξη μιας κεντρικής πολιτικής τουρισμού, με διάρκεια και συνέπεια. Μιλάμε δηλαδή για το εξ ορισμού ανέφικτο, αφού οι έννοιες «σύγχρονη Ελλάδα», «κεντρική πολιτική βούληση» και «συνέπεια με διάρκεια» είναι ασύμβατες και ασύμπτωτες. Δεν κατορθώσαμε να τις συνταιριάξουμε ούτε σε πεδία που καμωνόμαστε ότι μας καίνε: στην παιδεία, λ.χ., ή στην υγεία - πρόνοια - ασφάλιση.

Ωστόσο, για τη χαρά και μόνο της ομορφιάς του ονείρου, ας μιλήσουμε, λίγο ακόμα, για το ανέφικτο: Για έναν υπουργό Τουρισμού, που θα έχει επιλεγεί όχι με κριτήρια θηλυκών καλλιστείων βιτρίνας ούτε για να καλύψει με ρουσφέτια κάποια εκλογική περιφέρεια. Υπουργό συνεπή στη θεμελιώδη αρχή: να προσφέρεται η απαρόμοιαστη ομορφιά της ελληνικής γης και θάλασσας στοχεύοντας σε επισκέπτες με υψηλή καλλιέργεια – π.χ. στον φυσιολατρικό τουρισμό, στον αρχαιολογικό - ιστορικό, στον σπηλαιολογικό, θρησκευτικό, συνεδριακό κ.λπ. ΄Η, με άκρα συγκατάβαση, και σε επισκέπτες που είναι διατεθειμένοι αυτή την ομορφιά να την πληρώσουν χρυσάφι.

Αρχή απαρέγκλιτη: Ο,τι προσφέρεται ως έδεσμα και ως ενθύμιο στους επισκέπτες, να είναι μόνο χειροποίητο, εγχώριας παραγωγής, με εγχώρια υλικά. Ο,τι προσφέρεται ως κατάλυμα, να αποτυπώνει την πείρα - σοφία, δηλαδή τη λειτουργική αισθητική, του ελληνικού αρχιτεκτονήματος (αυτονοήτως με σύγχρονα υλικά). Μιλάμε για πολιτική με συνέπεια, επομένως οι κραυγαλέες, προκλητικές περιπτώσεις τερατωδών ξενοδοχειακών μονάδων, που καταστρέφουν την ιδιομορφία του ελληνικού τοπίου και κλίματος, θα μπουν σε μακροπρόθεσμο (αλλά συνεπές) πρόγραμμα κατεδάφισης.

Καίριο ρόλο σε μια τέτοια πολιτική θα κληθεί να παίξει και ο επαγγελματικός κλάδος των ξεναγών, όπως και η ποιότητα του εκδοτικού υλικού ταξιδιωτικών οδηγών και χαρτών. Η μέριμνα και ο έλεγχος από το αρμόδιο υπουργείο της εκπαίδευσης των ξεναγών, η ποιοτική αξιολόγηση του έργου τους και η αποτίμηση της ποιότητας των εντύπων που προσφέρονται ως οδηγοί στους επισκέπτες, είναι ζωτικής σημασίας για το επίπεδο σοβαρότητας της πολιτικής για τον τουρισμό.

Το ερώτημα είναι: οι Ελληνες θέλουμε να δουλέψουμε, μας δίνει χαρά και νόημα ζωής η δημιουργική δουλειά, η καινοτομία, η ρηξικέλευθη πρωτοβουλία, η επιδίωξη της ποιότητας; Μας ενδιαφέρει να γίνουν πεντακόσιοι φούρνοι στη Ρόδο ή προτιμάμε τα ψωμάκια και ο μουσακάς να μας έρχονται από την Κίνα και εμείς να θεωρούμε προνόμιο μια θέση σερβιτόρου ή καμαριέρας στην απρόσωπη τουριστική βιομηχανία;

Ετσι που δείχνουν τα πράγματα, ίσως και μόνο η πολιτική βούληση να πάρουμε στα χέρια μας τον τουρισμό, να τον οργανώσουμε όπως εμείς ξέρουμε και μπορούμε (ξέρουμε από αιώνων παράδοση φιλοξενίας και μπορούμε από φιλότιμο πείσμα), θα αρκούσε για να χτυπηθεί καίρια η ανεργία και να ανακάμψει η αυτοπεποίθηση του Ελληνα.

Αυτά, για τη χαρά και μόνο της ομορφιάς του ονείρου.’’

Νικος Μυλωνας