Ειδικότερα, οι Βρετανοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι μέχρι το 2050 θα πεθαίνουν δέκα εκατομμύρια άνθρωποι κατ’ έτος σε ολόκληρο τον κόσμο εξαιτίας των ανθεκτικών βακτηρίων, ενώ το κόστος αντιμετώπισης της διαμορφούμενης κατάστασης θα ξεπεράσει τα εκατό τρισ. δολάρια. Θα πεθάνουν δηλαδή εξ αυτής της αιτίας περισσότεροι άνθρωποι από αυτούς που σήμερα χάνουν τη ζωή τους από τον καρκίνο.

 

Η ανάλυση δόθηκε στη δημοσιότητα από τον επικεφαλής της ομάδας αντιμικροβιακής αντοχής, οικονομολόγο Τζιμ Ο’ Νιλ. Η μείωση του πληθυσμού και οι υπόλοιπες συνέπειες της ύπαρξης ανθεκτικών βακτηρίων θα περιορίσουν το παγκόσμιο ΑΕΠ ανάμεσα σε 2% και 3,5%.

 

Μεγαλύτερο πρόβλημα πρόκειται να προκαλέσουν τα ανθεκτικά στελέχη της φυματίωσης, της ελονοσίας και του E. Coli. Ηδη σήμερα τα βακτήρια αυτά προκαλούν πενήντα χιλιάδες θανάτους σε Ευρώπη και ΗΠΑ κάθε χρόνο και αν η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί ριζικά ο αριθμός των θανάτων θα δεκαπλασιαστεί μέχρι το 2050. Ιδιαίτερα αισθητό το πρόβλημα θα είναι στις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου. «Στη Νιγηρία το 2050 περισσότεροι από έναν ανά τέσσερις θανάτους θα αποδίδονται σε ανθεκτικά βακτήρια και στις λοιμώξεις που αυτά προκαλούν, ενώ στην Ινδία θα χάνουν τη ζωή τους δύο εκατ. περισσότεροι άνθρωποι κατ’ έτος».

 

Αξίζει να σημειωθεί ότι πληθώρα χειρουργικών επεμβάσεων αλλά και άλλων ιατρικών πράξεων στηρίζονται στην ύπαρξη αποτελεσματικών αντιβιοτικών. Εγχειρήσεις όπως οι καισαρικές τομές, οι αντικαταστάσεις ισχίου, οι μεταμοσχεύσεις ακόμα και η χημειοθεραπεία θα γίνουν ιδιαίτερα επικίνδυνες, αν όχι αδύνατες, αν τα αντιβιοτικά δεν έχουν αποτελέσματα.

Οι επιστήμονες –υπογράμμισε ο Ο’ Νιλ– πιστεύουν ότι τα ανθεκτικά βακτήρια θα αποτελέσουν και βραχυπρόθεσμα πρόβλημα και μάλιστα σοβαρότερο από αυτό της κλιματικής αλλαγής και της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Επίσης η ανάλυση των τελευταίων στοιχείων καταλήγει ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος στην παρούσα φάση του θα είναι πολύ λιγότερο δαπανηρή από την πλήρη αδράνεια, ενώ διατυπώθηκαν και αισιόδοξες σκέψεις για την πραγματοποίηση κάποιων βημάτων προς τη σωστή κατεύθυνση. Ανάμεσα σε αυτά που πρέπει να γίνουν είναι να συναφθούν συνεργασίες μεταξύ των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων και των επιχειρήσεων βιοτεχνολογίας για νέα εμβόλια και φαρμακευτικά σκευάσματα αλλά και εναλλακτικές θεραπείες με αντισώματα.

 

Αναγκαίες οι επενδύσεις

Η Λόρα Πίντοκ, καθηγήτρια Μικροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, πραγματοποιεί έρευνα στα ανθεκτικά βακτήρια Ε. Coli και της σαλμονέλας που ευθύνονται για πολλές λοιμώξεις. Ελπίζει με την έρευνά της να διαπιστώσει με ποιο τρόπο μπαίνει σε λειτουργία ο μηχανισμός τους και πώς αποτρέπουν το κύτταρο από το να τα αποδιώξει, ενώ ελπίζει ότι θα μπορέσει να βρει και μόρια τα οποία έχουν ανάλογη δράση κάνοντας τα βακτήρια και πάλι ευαίσθητα στα αντιβιοτικά. Οπως επισημαίνει όμως σήμερα χρειάζονται περισσότερο από ποτέ επενδύσεις στον τομέα.

 

kathimerini.gr

 

Ανάλογα με την περίπτωση είναι δυνατό να υπάρχουν ή όχι συμπτώματα τα οποία να οφείλονται στην κύστη. Αυτό θα αναλυθεί πιο κάτω όπου θα περιγραφούν συνοπτικά οι νόσοι που αναγράφονται στον πίνακα.

 

Γενικά αυτά που πρέπει να διευκρινιστούν σε κάποιον άρρωστο με κυστική βλάβη στο ήπαρ είναι τα εξής:

    Να τεθεί σίγουρη διάγνωση για την κυστική βλάβη – δηλαδή τί ακριβώς είναι η βλάβη που έχει ο ασθενής
    Να διευκρινισθεί εάν τα συμπτώματα του ασθενούς οφείλονται στην κυστική βλάβη
    Να καθοριστεί εάν και πότε χρειάζεται να εφαρμοστεί κάποια θεραπεία
    Να επιλέξουμε την κατάλληλη θεραπεία

 

Η πλειονότητα των κυστικών ηπατικών βλαβών είναι χωρίς συμπτώματα και έχουν ανευρεθεί τυχαία σε κάποια εξέταση. Οι πιο συνηθισμένες περιπτώσεις είναι

    Μια κυστική βλάβη ανευρίσκεται τυχαία για άσχετο λόγο σε κάποιον ασυμπτωματικό ασθενή
    Μια κυστική βλάβη ανευρίσκεται σε ασθενή με ιστορικό κάποιας κακοήθειας
    Μια κυστική βλάβη ανευρίσκεται κατά την διερεύνηση για κάποια ενόχληση από το ανώτερο πεπτικό

 

Στην περίπτωση ασθενούς με ιστορικό κακοήθειας θα πρέπει να διευκρινισθεί εάν η κυστική βλάβη έχει κάποια σχέση με την κακοήθεια.

 

Τα πιο συχνά πιθανά συμπτώματα από μια κυστική βλάβη μπορούν να είναι: κοιλιακός πόνος, διάταση κοιλίας, έμετος, δυσπεπτικά ενοχλήματα, πυρετός, εφιδρώσεις, πόνος στον ώμο.

 

Διάγνωση

Η διάγνωση τίθεται με την βοήθεια του υπερηχογραφήματος και της αξονικής τομογραφίας με σκιαγραφικό, όπου θα τεθεί η ακριβής διάγνωση και θα καθοριστεί η φύση της κυστικής βλάβης. Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πιθανό να χρειαστεί και μαγνητική τομογραφία εάν υπάρχει διαγνωστικό δίλημμα.

 

Ανάλυση του υγρού της κύστης ίσως είναι απαραίτητο σε ορισμένες περιπτώσεις, καθώς μπορεί να βοηθήσει στην διάγνωση, όταν υπάρχει αμφιβολία.

 

ΑΠΛΕΣ ΚΥΣΤΕΙΣ

Είναι οι πιο συχνές κυστικές αλλοιώσεις στο ήπαρ. Είναι απόλυτα καλοήθεις και μπορούν να υπάρχουν σε οποιοδήποτε σημείο του ήπατος. Στις μισές περίπου περιπτώσεις υπάρχει μόνο μια κύστη, ενώ στις υπόλοιπες υπάρχουν δυο ή και περισσότερες.

 

Κλινική εικόνα

Στις περισσότερες περιπτώσεις (>90%) οι κύστεις δεν προκαλούν κάποιο σύμπτωμα και ανευρίσκονται σε τυχαία εξέταση ή κατά την διάρκεια κάποιας επέμβασης.

 

Διάγνωση

Η διάγνωση τίθεται όπως είπαμε και πιο πάνω με υπερηχογράφημα ή/και αξονική τομογραφία.

 

Θεραπεία

Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν χρειάζεται κάποια θεραπεία.

 

Οι ενδείξεις για θεραπεία είναι:

    Η ύπαρξη συμπτωμάτων από την κύστη, όπως πόνος, αίσθηση διάτασης
    Αιμορραγία εντός της κύστης
    Διαγνωστική αβεβαιότητα

 

Η πιο αποτελεσματική θεραπεία είναι η χειρουργική και γίνεται συνήθως λαπαροσκοπικά, ανάλογα πάντοτε με την ιδιαιτερότητα της κάθε περίπτωσης. Υπάρχουν διάφορες επεμβάσεις που γίνονται ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Συνήθως αφαιρείται η κύστη με το μεγαλύτερο μέρος του τοιχώματος της ενώ ένα μικρό τμήμα τοιχώματος παραμένει στη θέση του και καταστρέφεται από τον χειρουργό. Σε ειδικές περιπτώσεις είναι πιθανό να απαιτηθεί μέχρι και ηπατεκτομή.

 

Θεραπείες με αναρρόφηση της κύστης και έγχυση σκληρυντικών ουσιών εντός αυτής δεν έχουν καλά αποτελέσματα και είναι πιθανό να δημιουργήσουν περισσότερες επιπλοκές.

 

ΕΧΙΝΟΚΟΚΚΟΣ ΚΥΣΤΗ

Ο εχινόκοκκος είναι ένα παράσιτο το οποίο μπορεί να προσβάλει και τον άνθρωπο. Περιληπτικά η διαδικασία μόλυνσης του ανθρώπου είναι η εξής: Τα αυγά του παρασίτου αποβάλλονται με τα κόπρανα του μολυσμένου σκύλου και μολύνουν χόρτα και φρούτα. Τα αυγά καταναλώνονται από ζώα-γιδοπρόβατα και τον άνθρωπο είτε μέσω άπλυτων χορταρικών είτε με στενή επαφή με μολυσμένους σκύλους. Αφού καταναλωθούν τα αυγά εισέρχονται σε διάφορα όργανα του ανθρώπου, συνήθως όμως στο συκώτι και τους πνεύμονες. Με τον ίδιο τρόπο που μολύνεται ο άνθρωπος μολύνονται και τα γιδοπρόβατα που κατανάλωσαν τα αυγά. Όταν τα γιδοπρόβατα αυτά πεθάνουν ή σφαγιασθούν και τα εντόσθιά τους άβραστα τα καταναλώσουν σκύλοι τότε μολύνονται οι σκύλοι και η αλυσίδα συνεχίζεται.

 

Κλινική εικόνα

Η νόσος εμφανίζεται με την δημιουργία των εχινόκοκκων κύστεων που περιέχουν παράσιτα, στα προσβεβλημένα όργανα, συνήθως συκώτι ή πνεύμονες. Εξ αιτίας του γεγονότος ότι οι κύστεις αυξάνονται αργά σε μέγεθος τα συμπτώματα αργούν να εμφανισθούν και μπορεί να είναι κοιλιακός πόνος, ψηλαφητή μάζα, ναυτία, ίκτερος, χολαγγείτιδα και άλλα πιο ειδικά συμπτώματα. Η ρήξη της κύστεως είναι δυνατό να προκαλέσει αναφυλακτικό σοκ.

 

Διάγνωση

Το ψάξιμο για εχινόκοκκο κύστη συνήθως θα γίνει στη βάση της κλινικής υπόνοιας και των επιδημιολογικών στοιχείων, καθώς συνήθως ο ασθενής δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο σύμπτωμα.

 

Η εξέταση αίματος με ειδική τεχνική (ELISA) έχει 95% ευαισθησία και περίπου 90% ειδικότητα και θα μας δείξει εάν ο ασθενής πάσχει από εχινόκοκκο κύστη.

Το σημείο στο οποίο βρίσκεται η εχινόκοκκος κύστη καθώς και επιβεβαίωση της διάγνωσης θα μας τα δείξουν το υπερηχογράφημα, η αξονική τομογραφία και σε ορισμένες περιπτώσεις η μαγνητική τομογραφία.

 

Θεραπεία

Η θεραπεία θα πρέπει να αρχίσει αμέσως μόλις τεθεί η διάγνωση. Στις θεραπευτικές μεθόδους έχουμε φαρμακευτική θεραπεία, διαδερμική θεραπεία και χειρουργική θεραπεία οι οποίες είναι δυνατό να συνδυαστούν μεταξύ τους στον ίδιο άρρωστο. Το είδος της θεραπείας καθώς και η χρονική στιγμή που θα εφαρμοσθεί θα καθοριστούν από τα χαρακτηριστικά της εχινόκοκκου κύστης σε κάθε άρρωστο ξεχωριστά.

 

Η φαρμακευτική θεραπεία μόνη της, συνήθως με albendazole (praziquatel), έχει 30% ποσοστό επιτυχίας. Συνεπώς θα πρέπει να εφαρμόζεται σε συνδυασμό με διαδερμική ή χειρουργική θεραπεία.

 

Η διαδερμική θεραπεία (P.A.I.R.) συνίσταται στην παροχέτευση διαδερμικά υπό αξονικό τομογράφο της κύστης, έγχυση εντός αυτής παρασιτοκτόνου φαρμάκου και ξανά αναρρόφηση. Η επιλογή αυτής της μεθόδου θα γίνει ανάλογα με την περίπτωση και τις ειδικές συνθήκες κάθε ασθενούς.

 

Η χειρουργική θεραπεία συνίσταται σε αφαίρεση της κύστης με ολόκληρο το τοίχωμα της ή μέρος αυτής ή ακόμη και ηπατεκτομή. Έχει το μεγαλύτερο ποσοστό επιτυχίας και η ακριβής επιλογής της μεθόδου και του χρόνου στον οποίο θα εφαρμοσθεί είναι κάτι που θα αποφασιστεί για κάθε περίπτωση ασθενούς ξεχωριστά.

 

ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΙΚΕΣ ΚΥΣΤΕΙΣ

Με τον όρο αυτό περιγράφουμε δυο σπάνιες οντότητες, το κυσταδένωμα και το κυσταδενοκαρκίνωμα ήπατος. Εμφανίζονται συνήθως σε γυναίκες.

Πρόκειται για σπάνιες νόσους με το μεν κυσταδένωμα να είναι καλόηθες και πιο συχνό μεταξύ των δυο και το κυσταδενοκαρκίνωμα να είναι κακόηθες και πιο σπάνιο.

 

Κλινική εικόνα

Σε αντίθεση με τις απλές κύστεις εδώ οι ασθενείς έχουν συμπτώματα στις περισσότερες περιπτώσεις. Κοιλιακός πόνος, ναυτία διάταση κοιλίας ακόμη και αποφρακτικός ίκτερος είναι κάποια από τα πιθανά συμπτώματα.

 

Διάγνωση

Το υπερηχογράφημα και η αξονική τομογραφία είναι και πάλι οι εξετάσεις που θα βάλουν την διάγνωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις ίσως απαιτηθεί και μαγνητική τομογραφία και ίσως και ανάλυση του υγρού της κύστης.

 

Θεραπεία

Η θεραπεία είναι χειρουργική και συνίσταται στην πλήρη εκτομή της κύστης είτε με εκπυρήνιση είτε με ηπατεκτομή, ανάλογα με την περίπτωση.

 

ΠΟΛΥΚΥΣΤΙΚΗ ΝΟΣΟΣ ΗΠΑΤΟΣ ΤΩΝ ΕΝΗΛΙΚΩΝ

Είναι κληρονομική και σχετίζεται με επικρατές αυτοσωμικό γονίδιο. Έχει δυο τύπους. Ο ένας συνδυάζεται με πολυκυστικούς νεφρούς και ο άλλος όχι. Στην πολυκυστική νόσο ήπατος των ενηλίκων το ηπατικό παρέγχυμα καταλαμβάνεται από κύστεις σε ποσοστό μεγαλύτερο του 50% σε αντίθεση με την περίπτωση που κάποιος έχει πολλαπλές απλές κύστεις, όπου δεν συμβαίνει αυτό.

 

Κλινική εικόνα

Οι περισσότεροι ασθενείς είναι χωρίς συμπτώματα και δεν χρειάζονται θεραπεία. Πιθανά συμπτώματα που ίσως εμφανιστούν είναι κοιλιακός πόνος, διάταση κοιλίας, πυρετός, αιμορραγία εντός κάποιας κύστεως. Οι ασθενείς θα πρέπει να υποβληθούν σε έλεγχο για ανευρύσματα εγκεφάλου.

 

Διάγνωση

Τίθεται με το υπερηχογράφημα και την αξονική τομογραφία.

 

Θεραπεία

Ανακουφιστικές αν και όχι θεραπευτικές είναι προσεγγίσεις όπως εκτομή κάποιων κύστεων για μείωση του όγκου του ήπατος ή αναρρόφηση των κύστεων και σκληροθεραπεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις ίσως απαιτηθεί μεταμόσχευση ήπατος.

 

ΚΥΣΤΙΚΕΣ ΚΑΚΟΗΘΕΙΣ ΒΛΑΒΕΣ

Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι δυνατό κακοήθεις βλάβες στο ήπαρ να εμφανίζονται με κυστική μορφή. Αυτό μπορεί να συμβεί σε ασθενείς με ιστορικό βλεννώδους καρκινώματος στο παχύ έντερο, νευροενδοκρινούς καρκινώματος, στρωματικού όγκου(GIST), καθώς και σε ορισμένες περιπτώσεις ηπατοκυτταρικού καρκινώματος.

Η διάγνωση θα τεθεί με υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία και ίσως και μαγνητική τομογραφία και η θεραπευτική προσέγγιση θα αποφασιστεί για κάθε ασθενή ξεχωριστά ανάλογα με την ιδιαιτερότητα της κάθε περίπτωσης.

 

ΚΥΣΤΕΙΣ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΗΣ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑΣ

Εμφανίζονται μετά από κάποιο τραυματισμό του ήπατος ή κάποιο χειρουργικό χειρισμό στο ήπαρ. Συνήθως είναι ασυμπτωματικές και δεν χρήζουν θεραπείας. Ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να απαιτηθούν ειδικοί χειρισμοί.

 

ΗΠΑΤΙΚΕΣ ΨΕΥΔΟΚΥΣΤΕΙΣ

Επίσης σπανίως είναι δυνατό να εμφανιστούν ψευδοκύστεις κατά την διάρκεια ενός επεισοδίου οξείας παγκρεατίτιδας. Δεν απαιτείται κάποια θεραπεία.

 

nowdoctor.gr

Τουλάχιστον 10 εκατομμύρια άνθρωποι πιθανόν θα πεθαίνουν κάθε χρόνο, μέχρι το 2050, εξαιτίας ανθεκτικών στα φάρμακα μικροβίων εάν δεν περιοριστεί σημαντικά η ανεξέλεγκτη παγκόσμια εξάπλωσή τους, αναφέρεται σε έκθεση, η οποία συντάχθηκε με πρωτοβουλία της βρετανικής κυβέρνησης.

 

Τέτοιου είδους λοιμώξεις αποτελούν την αιτία θανάτου για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους ετησίως και η τάση αυτή ολοένα και αυξάνεται, αναφέρεται στην έκθεση. «Η σημασία των αποτελεσματικών αντιμικροβιακών φαρμάκων δεν είναι υπερβολική», αναφέρεται.

 

Ο πρώην οικονομολόγος της Goldman Sachs, Τζιμ Ο’Νιλ, ο οποίος ήταν επικεφαλής για τη σύνταξη της έκθεσης, τόνισε ότι μόνο στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ περίπου 50.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από λοιμώξεις που προκαλούνται από βακτήρια όπως το E.coli.

«Εάν δεν γίνει κάτι, μέχρι το 2050 ο αριθμός των ανθρώπων που χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους θα μπορούσε να αυξηθεί στα 10 εκατομμύρια», δήλωσε ο ίδιος κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε στο Λονδίνο.

 

Τα αντιμικροβιακά φάρμακα είναι μια κατηγορία φαρμάκων που περιλαμβάνει αντιβιοτικά, αντι-ιικά, αντιπαρασιτικά και αντιμυκητιακά.

 

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει προειδοποιήσει ότι μια «μετα-αντιβιοτική εποχή», όπου η βασική περίθαλψη γίνεται πολύ πιο επικίνδυνη εξαιτίας του κινδύνου μολύνσεων κατά τη διάρκεια συνηθισμένων επεμβάσεων, θα μπορούσε να αποτελέσει πρόβλημα ήδη σε αυτόν τον αιώνα εάν δεν γίνει κάτι δραστικό.

protothema.gr

Όσο πιο γρήγορα μπορείτε να αναγνωρίσετε τα συμπτώματα και να πάρετε ιατρική βοήθεια τόσο το καλύτερο. Κάθε λεπτό είναι πολύτιμο στην αντιμετώπιση του εγκεφαλικού. Για να αναγνωρίσετε τα σημάδια του εγκεφαλικού και να δώσετε τις πρώτες βοήθειες μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο FAST. Το μόνο που πρέπει να κάνετε είναι να αποστηθίσετε ότι η λέξη FAST σημαίνει:

 

 

Συγκεκριμένα τα τέσσερα βήματα περιλαμβάνουν:

 

Ελέγξτε αν το άτομο γέρνει το πρόσωπο ή αναζητήστε μία πλευρά του προσώπου ή του στόματος που γέρνει. Βοηθάει πολύ να ζητήστε από το άτομο να χαμογελάσει.

 

Ελέγξτε αν ένα χέρι είναι μουδιασμένο ή αδύναμο. Ζητήστε από το άτομο να σηκώσει και τα δυο χέρια και δείτε αν ένα από τα δύο χέρια πέφτει προς τα κάτω. 

 

Ελέγξτε την ομιλία. Είναι δύσκολο να μιλήσει ή μιλάει μπερδεμένα και δε γίνεται κατανοητός; Ζητήστε από το άτομο να επαναλάβει μια απλή φράση (π.χ. ο ουρανός είναι μπλε).

 

Εάν το άτομο παρουσιάζει κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα καλέστε άμεσα το 166 για να έρθει ασθενοφόρο. Μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο βοηθήστε τον ασθενή να ξαπλώσει, καθίστε μαζί του και προσπαθήστε να τον ηρεμήσετε.  

iatropedia.gr

 

Επίσης περίπου το 50-80% των ενηλίκων που έχουν εμφανίσει πόνο στον αυχένα ή τον ώμο μία φορά, θα ξαναεμφανίσουν συμπτώματα τα επόμενα πέντε χρόνια. Έχοντας πολύπλοκη ανατομική δομή ο αυχένας και ο ώμος και παρότι εμφανίζονται συχνά προβλήματα πόνου ή δυσκαμψίας σ” αυτές τις θέσεις του σώματος η διάγνωση των αιτιών και η θεραπεία δεν είναι πάντα εύκολη υπόθεση.

 

Τι προκαλεί πόνο στον αυχένα?

Ο αυχένας είναι τμήμα του ανθρώπινου σώματος με μεγάλη κινητικότητα λιγότερο »σταθερό» από άλλα τμήματα και άρα είναι ευαίσθητος σε τραυματισμούς.

Η πιο κοινή αιτία άλγους στον αυχένα είναι άλγος που προέρχεται από τα μαλακά μόρια (μύς, τένοντες, σύνδεσμοι) σαν αποτέλεσμα μυϊκού σπασμού (οξύς ή χρόνιος).

Γενικότερα οι αιτίες πόνου στον αυχένα μπορεί να είναι εκφυλιστικές νόσοι (πχ αρθρίτιδα), ανωμαλίες οστών και αρθρώσεων, όγκοι, λόγω θέσης του αυχένα στις διάφορες δραστηριότητες.

 

Τι προκαλεί πόνο στον ώμο?

 

Η άρθρωση του ώμου είναι επίσης μια άρθρωση με μεγάλο εύρος κίνησης και σαν τέτοια υπόκειται εύκολα σε τραυματισμούς.

Άλλες αιτίες πόνου στον ώμο είναι

-Τενοντίτιδες λόγω υπερχρήσης .

-Αστάθεια της άρθρωσης του ώμου.

-Εξάρθρωμα

-«παγωμένος» ώμος

-Μπλοκάρισμα νεύρου (ριζοπάθεια)

-Θλάσεις ή διάστρεμμα

 

Ειδικότερα παθήσεις των μεσοσπονδυλίων δίσκων του αυχένα μπορεί να προκαλούν πόνο στον αυχένα και τον ώμο.

Η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης αποτελείται από επτά σπονδύλους μεταξύ των οποίων υπάρχουν οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι οι οποίοι απορροφούν τους κραδασμούς και διευκολύνουν την κίνηση του αυχένα.Οι παθήσεις των μεσοσπονδυλίων δίσκων μπορεί να καταλήγουν σε πίεση νεύρου έτσι ώστε μαζί με τον αυχένα να σας πονάει και ο ώμος.

 

Παθήσεις του μεσοσπονδύλιου δίσκου, μπορεί να είναι μία κήλη δίσκου (όπως στην οσφή) και η οποία μπορεί να πιέζει τον νωτιαίο μυελό ή κάποιο αυχενικό νεύρο. Πέραν του πόνου μπορεί να υπάρχουν μούδιασμα ή καυσαλγίες στα άνω άκρα.

 

Μπορεί επίσης να έχουν δημιουργηθεί οστεόφυτα (αυτό που λένε οι ασθενείς άλατα λόγω της αστάθειας της αυχενικής μοίρας, εξαιτίας εκφυλίσεως του μέσου σπονδύλιου δίσκου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πίεση και ερεθισμός κάποιου νεύρου, με αποτέλεσμα πόνο και μούδιασμα στον αυχένα ώμους και άνω άκρα.

Υπάρχει και η άρθρωσης του αυχένα (αυχενική σπονδύλωση)που προκαλείται σαν αποτέλεσμα εκφυλισμένου δίσκου η έχει σαν αποτέλεσμα πόνο σε αυχένα και ώμο καθώς και μούδιασμα και αδυναμία στα άνω η κάτω άκρα.

 

Πόνο ή δυσκαμψία στα εν λόγω σημεία μπορεί να προκληθεί και από παθολογικές καταστάσεις όπως και η μηνιγγίτιδα η κάποιοι όγκοι, ή ισχαιμία μυοκαρδίου (επιδεινώνεται με την δραστηριότητα ) πρόβλημα στον οισοφάγο (εμφανίζεται με την κατάποση)ή και από την υπέρταση.

 

Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στον πόνο που προκαλεί κάποια παθολογία (αρθρίτιδα, υπερξάρθρημα) στις σπονδυλοσπονδυλικής αρθρώσεως (facets).

 

Συχνά περιγράφεται σαν βαθύς ,διαξιφιστικός και τοπικά επιδεινώνεται όταν στρέφεται το κεφάλι προς την πάσχουσα πλευρά και μπορεί να ακτινοβολεί προς τον ώμο ή το άνω τμήμα της πλάτης. Στην σκέψη όλων πρέπει να υπάρχουν και οι επείγουσες καταστάσεις που μπορεί να κρύβονται πίσω από ένα άλγος και δυσκαμψία αυχένα όταν συνδυάζονται με τα παρακάτω συμπτώματα

 

-πυρετός, πονοκέφαλος(πιθανή μηνιγγίτιδα)

-Απώλεια του ελέγχου της ουροδόχου κύστης ή του εντέρου(υποδηλώνει αυξημένη πίεση στον νωτιαίο μυελό η σε κάποια νευρική ρίζα και απαιτεί άμεση αντιμετώπιση)

-Πόνος που μεταδίδεται στο άνω άκρο και συνδυάζεται με αδυναμία(πιθανή κήλη που πιέζει το νεύρο)

-Να συνδυάζεται με άλγος στο θώρακα(πιθανό έμφραγμα)

 

Όταν το ενόχλημα επιμένει, επιδεινώνεται ή εμφανίζονται και πρόσθετα συμπτώματα ο ασθενής πρέπει να ζητήσει βοήθεια του ορθοπέδικου. Κάτι πολύ βασικό είναι η κλινική εκτίμηση που μπορεί να λύσει πολλά διαφοροδιαγνωστικά προβλήματα. Όταν είναι αναγκαίο μπορεί ο ιατρός να ζητήσει απεικονιστικές εξετάσεις. Αυτές μπορεί να είναι μία απλή ακτινογραφία, μία μαγνητική, ένα ηλεκτρομυογράφημα κ.τ.λ. μπορεί να απαιτηθούν εργαστηριακές εξετάσεις (π.χ. γενική αίματος) σε ορισμένες περιπτώσεις ο ορθοπεδικός μπορεί να ζητήσει τη συνδρομή νευροχειρούργου, νεφρολόγου ή παθολόγου.

 

Το άλγος του αυχένα και του ώμου όπως καταλάβατε μπορεί να έχει πολλές αιτίες (από σχετικά αθώες έως και επικίνδυνες για την ζωή του ασθενούς). Και η αντιμετώπιση μπορεί να είναι από αναλγητικά και φυσικοθεραπείες, έως μια βαριά χειρουργική επέμβαση.

Γι αυτό το πιο ασφαλές είναι η λύση του ανώτερου προβλήματος, να μην βασίζεται σε αυτοθεραπεία ή γνώμες τρίτων μη ιατρών ,αλλά στην επίσκεψη στον χειρούργο ορθοπεδικό.

 

nowdoctor.gr