Με «έμφραγμα» απειλούνται οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), ένα από τα πιο νευραλγικά πεδία του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Παρ’ όλα όσα υποστηρίζει ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης ότι «άνοιξε» δεκάδες κρεβάτια στις ΜΕΘ, τα στοιχεία που έδωσε χθες στη δημοσιότητα η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημοσίων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ) είναι τόσο αποκαλυπτικά όσο και δραματικά: πάνω από 5.000 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο εξαιτίας της έλλειψης ΜΕΘ, διασωληνωμένοι ασθενείς νοσηλεύονται σε απλούς θαλάμους με τις λίστες αναμονής να αυξάνονται χρόνο με το χρόνο!

Τα τεράστια κενά έφερε στη δημοσιότητα η ΠΟΕΔΗΝ, η οποία εξαπέλυσε ευθεία επίθεση στον κ. Πολάκη, καλώντας τον «να δώσει στη δημοσιότητα τον τίτλο εξειδίκευσης που διαθέτει στην Εντατικολογία. (…). Για να πάψουν να διασπείρονται φήμες μεταξύ της επιστημονικής κοινότητας των ιατρών που φθείρουν το θεσμό του αναπληρωτή υπουργού Υγείας που εκπροσωπεί».

Αυτή τη στιγμή λειτουργούν στα… χαρτιά 540 κλίνες ΜΕΘ, καθώς «στην πραγματικότητα είναι μονάχα 450». Μάλιστα, 150 κλίνες που είναι πλήρως εξοπλισμένες δεν λειτουργούν λόγω έλλειψης προσωπικού.

Καταγγελία
«Ο κος Πολάκης ως εντατικολόγος, που λέει ότι είναι, γνωρίζει ότι είναι αδύνατον ο κόσμος, οι δημοσιογράφοι να τσεκάρουν τα πραγματικά κρεβάτια που λειτουργούν και κάνει αλχημείες. Δεν δίνει στοιχεία για τις ΜΕΘ που κλείνουν για απολύμανση και μεγιστοποιείται το πρόβλημα», τονίζει η ΠΟΕΔΗΝ.

Οπως καταγγέλλεται, κάθε ημέρα από τη λίστα αναμονής για ΜΕΘ (30-90 περιστατικά ανάλογα την περίοδο) εξυπηρετούνται κατά μέσο όρο 5-8 περιστατικά.

Η Ομοσπονδία εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία αναφέρει ότι θα έπρεπε να υπάρχουν 3.500 κλίνες ΜΕΘ, καθώς τα διεθνή standards ορίζουν ότι το 10% των νοσοκομειακών κλινών θα πρέπει να είναι ΜΕΘ. «Ελάχιστα περιστατικά βρίσκουν κλίνη ΜΕΘ τα πρώτα κρίσιμα 24ωρα. Πολλοί ασθενείς βρίσκονται διασωληνωμένοι στους θαλάμους, περιμένοντας στη σειρά τους για ημέρες. Το πληρώνουν με τη ζωή τους.

Οι ανάγκες είναι αφενός αυξανόμενες, γιατί σοβαρές λοιμώξεις καθίστανται όλο και πιο επικίνδυνες και αφετέρου η ζήτηση αυξήθηκε στα δημόσια νοσοκομεία 30% εξαιτίας της οικονομικής κρίσης».

Τραγικοί οι αριθμοί
Τις εικόνες παρακμής αποκαλύπτουν και οι αριθμοί. Από την Ηπειρο έως την Αττική, 350 χιλιόμετρα απόσταση, στον ένα εθνικό άξονα λειτουργούν 21 κλίνες ΜΕΘ (16 στα δύο Νοσοκομεία των Πατρών και 5 στο Νοσοκομείο της Κορίνθου). Μάλιστα στον Αγιο Ανδρέα Πατρών λειτουργούν οι 6 από τις 11 που προβλέπονται στον Οργανισμό.

Στον άλλο εθνικό άξονα από τη Θεσσαλία έως την Αττική, 350 χιλιόμετρα απόσταση, λειτουργούν μόνο 8 κλίνες ΜΕΘ στο Νοσοκομείο της Λαμίας.

Η περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας καλύπτεται από 4 κλίνες ΜΕΘ (Γ.Ν. Πτολεμαΐδας). Στη Θράκη οι ασθενείς αναζητούν ιατρικές υπηρεσίες σε ΜΕΘ ακόμη και στην Αδριανούπολη, ενώ στα νησιά των Κυκλάδων δεν υπάρχει ούτε μία κλίνη ΜΕΘ.

Στα Δωδεκάνησα λειτουργεί ΜΕΘ 6 κλινών μόνο στο Νοσοκομείο της Ρόδου, ενώ στα Επτάνησα υπάρχει μόνο η ΜΕΘ του Νοσοκομείου Κέρκυρας με 4 κλίνες.

Το νησί της Κρήτης, με πληθυσμό 621.000 κατοίκους, διαθέτει 2.302 νοσοκομειακές κλίνες και 38 ανεπτυγμένες κλίνες ΜΕΘ.

eleftherostypos.gr/

Επιστήμονες στις ΗΠΑ αποκατέστησαν την ακοή σε κωφά ποντίκια, σε βαθμό που αυτά μπορούσαν πλέον να ακούσουν ήχους έντασης έως 25 ντεσιμπέλ, ισοδύναμους με ψιθύρους, δηλαδή η ακοή τους είχε επανέλθει σχεδόν σε φυσιολογικά επίπεδα.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια εξελιγμένη γενετική θεραπεία, την οποία είχαν δοκιμάσει για πρώτη φορά το 2015, όταν τότε είχαν επαναφέρει στοιχειωδώς την ακοή σε πειραματόζωα, αλλά τώρα η αποκατάσταση της ακοής ήταν πολύ πιο προχωρημένη. Οι επιστήμονες έκαναν δύο σχετικές δημοσιεύσεις στο περιοδικό βιοτεχνολογίας "Nature Biotechnology", με επικεφαλής την αναπληρώτρια καθηγήτρια ωτορινολαρυγγολογίας Κονσταντίνα Στάνκοβιτς της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημιου Χάρβαρντ και την επίκουρη καθηγήτρια ωτορινολαρυγγολογίας Γκουένελ Γκέλεοκ του Νοσοκομείου Παίδων της Βοστώνης.

Οι ερευνητές πέτυχαν να εισάγουν τα κατάλληλα γονίδια στο έσω ους των πειραματόζωων και έτσι να τα θεραπεύσουν από το σύνδρομο Usher, την πιο συχνή μορφή κώφωσης γενετικής αιτιολογίας. Η πάθηση προκαλείται τόσο στα ζώα όσο και στους ανθρώπους από μια συγκεκριμένη μετάλλαξη σε ένα γονίδιο (το Ush1c), που καθιστά μη λειτουργική μια πρωτεΐνη.

Όταν το σωστό γονίδιο εισήχθη στο έως ους των πειραματόζωων, λίγο μετά τη γέννησή τους, αυτά άρχισαν να ακούνε. Μερικά ποντίκια ήσαν σε θέση να ακούνε ήχους μόλις 25 ντεσιμπέλ, όσο και τα μη κωφά ποντίκια. Όπως είπε η Στάνκοβιτς, «με πάνω από 100 γονίδια που είναι ήδη γνωστό ότι προκαλούν κώφωση στους ανθρώπους, υπάρχουν πολλοί ασθενείς που θα μπορούσαν να ωφεληθούν τελικά από αυτή τη γενετική τεχνολογία».

Σήμερα μια λύση για πολλούς ανθρώπους με κώφωση είναι τα κοχλιακά εμφυτεύματα, αλλά, σύμφωνα με τους ερευνητές, η γενετική θεραπεία θα ήταν προτιμότερη και πιο αποτελεσματική, καθώς εκτός από την ακοή, βοηθά και στη βελτίωση της ισορροπίας. Θα χρειασθεί όμως περαιτέρω έρευνα, προτού η νέα μέθοδος καταστεί κλινικά διαθέσιμη στους ασθενείς. Κάτι που πρέπει να διερευνηθεί, είναι γιατί η θεραπεία δεν είχε κανένα αποτέλεσμα στην ακοή και στην ισορροπία, όταν έγινε δέκα έως 12 μέρες μετά τη γέννηση των κωφών ζώων και όχι αμέσως. Οι επιστήμονες θα δοκιμάσουν τη νέα μέθοδο σε μεγαλύτερα ζώα, προτού κάνουν κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους. Παράλληλα, επειδή το σύνδρομο Usher, εκτός από κώφωση, προκαλεί και τύφλωση, σχεδιάζουν να δοκιμάσουν τη νέα γενετική θεραπεία και στα μάτια.

www.dikaiologitika.gr

Ακούγεται συχνά τον τελευταίο καιρό, ότι οι φίλοι λειτουργούν ως οι καλύτεροι θεραπευτές. Εχεις φίλους; Δεν χρειάζεσαι ειδικό, αφού στον φίλο σου ανοίγεις την καρδιά σου, λες τα βάσανά σου, σε ακούει, σε συμβουλεύει κι αυτό είναι αρκετό και πολλές φορές ακόμη και θεραπευτικό. Ισχύει, όμως, αυτό στην πραγματικότητα; Για να δούμε τί λένε οι ειδικοί....

Τι είναι Ψυχοθεραπεία;

Ψυχοθεραπεία είναι η διαδικασία αναγνώρισης και θεραπευτικής αντιμετώπισης ψυχολογικών δυσκολιών. Μέσω της αμοιβαίας συνεργασίας και κατανόησης από μέρους του ειδικού ψυχικής υγείας και του ενδιαφερομένου, διερευνώνται εμπειρίες και συναισθήματα τα οποία καθιστούν το άτομο μη λειτουργικό και πιθανόν να το οδηγήσουν στην αίσθηση απώλειας νοήματος της ζωής.

Το πλαίσιο της θεραπείας, δηλαδή ο στόχος, η χρονική διάρκεια και το κόστος, συμφωνείται συνήθως από την αρχή, αλλά, φυσικά, αυτό μπορεί να τροποποιηθεί και πάλι από κοινού εφόσον κριθεί απαραίτητο στην πορεία.

Στόχος της ψυχοθεραπείας

Βοηθάει το άτομο στην ουσιαστική γνώση και κατανόηση του εαυτού του.

Ακριβώς επειδή το άτομο ξέρει τι είναι καλύτερο για το ίδιο, κατανοώντας τι συμβαίνει μέσα του, ενισχύεται με τη βοήθεια ειδικού ώστε να ανακαλύψει και να ξαναβρεί τις δυνάμεις του ώστε να ανταπεξέλθει στις προσωπικές και κοινωνικές συναναστροφές του.

Άλλο φιλο-θεραπεία άλλο Ψυχοθεραπεία

Πολλές φορές το να μοιραστούμε προσωπικά θέματα που μας προβληματίζουν με δικά μας πρόσωπα, μας βοηθά να ανακουφιστούμε προσωρινά και να λάβουμε σε ένα ποσοστό μια υποστήριξη από αυτά. Η διαφορά μεταξύ της φιλο-θεραπείας και της Ψυχοθεραπείας είναι ότι στη φιλο-θεραπεία μοιράζεσαι τον ψυχικό σου πόνο με το άλλο άτομο, ο οποίος πιθανότατα μπορεί να επανεμφανιστεί. Αυτό γίνεται επειδή απλά εκφράζουμε το πρόβλημα μας, δεν το λύνουμε απαραίτητα. Στην Ψυχοθεραπεία εκθέτεις πλήρως τις προσωπικές σου σκέψεις στον ειδικό ψυχικής υγείας χωρίς ο ίδιος να «σηκώσει» λίγο από το φορτίο σου. Το φορτίο δεν μοιράζεται αλλά αποκαλύπτεται και αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά μέσω ορισμένων δομών και συγκεκριμένων θεραπευτικών τεχνικών.

Επαναλαμβάνοντας στους γύρω μας τον προβληματισμό μας, απλά επαναβιώνουμε την τραυματική μας εμπειρία χωρίς να μπορούμε να την ξεπεράσουμε. Φέρνοντας τον προβληματισμό αυτό σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας μπορούμε να τον κατανοήσουμε καλύτερα και να τον ξεπεράσουμε ουσιαστικά.

Ο ρόλος του Ψυχοθεραπευτή

Ο θεραπευτής δεν κρίνει και δεν εκφέρει γνώμη για το τι θα πρέπει να κάνει ο πελάτης του. Είναι εκεί για να τον βοηθήσει να καταλάβει τον εαυτό του και να πάρει αποφάσεις για τις αλλαγές που χρειάζεται να κάνει στη ζωή του.

Σταυρούλα Γεωργακοπούλου, Ψυχολόγος Ε.Κ.Π.Α

Πηγή:yolife

Ένα 14χρονο κορίτσι που έχασε τη μάχη με τον καρκίνο πέτυχε για πρώτη φορά στα δικαστικά χρονικά της Βρετανίας να της δοθεί δικαστική άδεια για να παγώσει κρυογενετικά το... σώμα της, ώστε να μπορέσει να επανέλθει στη ζωή στο μέλλον με την ελπίδα ότι θα έχει βρεθεί η θεραπεία για την ασθένεια που έκοψε το νήμα της ζωής της.

Το κορίτσι που ζούσε στο Λονδίνο και έπασχε από μια σπάνια μορφή καρκίνου ζήτησε από τις αρμόδιες δικαστικές αρχές να επιτρέψουν στη μητέρα της να αποφασίσει για την τύχη του άψυχου σώματος της κόρης της όταν θα έφευγε από την ζωή.
«Μου ζητήθηκε να εξηγήσω γιατί θέλω να ικανοποιηθεί αυτό το ασυνήθιστο αίτημά μου. Είμαι μόνο 14 ετών και δεν θέλω να πεθάνω, αλλά ξέρω ότι αυτό θα συμβεί. Με το να διατηρηθώ κρυογενετικά έχω μια ελπίδα να θεραπευθώ και να ξυνπήσω μετά από εκατοντάδες χρόνια» γράφει η κοπέλα με τα αρχικά JS.

«Δεν θέλω να με θάψουν. Θέλω να ζήσω και να ζήσω περισσότερο και πιστεύω ότι στο μελλον μπορεί να έχουν βρει μια θεραπεία για τον καρκίνο από τον οποίο πάσχω και τότε να με ξυπνήσουν. Θέλω να έχω αυτή την ευκαιρία. Αυτή είναι η επιθυμία μου» καταλήγει η 14χρονη στην επιστολή που διαβάστηκε στο δικαστήριο.

Μετά την έκδοση της απόφασης που έκρινε ότι η μητέρα της 14χρονης είναι η μόνη που μπορεί να αποφασίσει για την τύχη του σώματος της κόρης της - μιας και το ζευγάρι είχε χωρίσει και ο πατέρας της κοπέλας διαφωνούσε με την επιλογή της - η σορός μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ όπου καταψύχτηκε «στο διηνεκές» από μια εταιρεία έναντι του ποσού των 43.000 ευρώ (37.000 βρετανικές λίρες).

Η κοπέλα δεν είχε καμία επαφή με τον πατέρας της από το 2008 ενώ αρνήθηκε να τον συναντήσει και όταν εκείνος το επιχείρησε το 2015 οπότε και προσβλήθηκε από θανατηφόρα και σπάνια μορφή καρκίνου.

Ο δικαστής που εξέδωσε την απόφαση εξήγησε ότι συγκινήθηκε από τον τρόπο που αντιμετώπιζε τη μοίρα της. «Πρόκειται για ένα παράδειγμα των νέων ζητημάτων που θέτει η επιστήμη ενώπιον του νόμου. Κανένας γονιός δεν έχει βρεθεί ποτέ στην ίδια θέση» εξήγησε ο δικαστής Πίτερ Τζάκσον.

Από τη δεκαετία του '60 οπότε και αναπτύχθηκε η συγκεκριμένη τεχνική, έχει εφαρμοστεί σε μερικές εκατοντάδες περιπτώσεις. Το σώμα του ενδιαφερόμενου προετοιμάζεται να κρυοψυχθεί αμέσως μετά το θάνατο, ιδανικά μέσα στα πρώτα λεπτά.
Πηγή: Independent

Συνέντευξη στη Μαίρη Φώτη

Η Ντίνα Παχύλη-Μαχαιρίδη, είναι μια γυναίκα που δεν χρειάζεται συστάσεις. Διευθύντρια της παιδιατρικής κλινικής του Νοσοκομείου Ρόδου, ευαισθητοποιημένη πολίτης με ενεργό συμμετοχή στα κοινά μέσα από τη «Ροδαυγή» και την «Δωδεκανησιακή Μέλισσα», αγάπησε τη Ρόδο, όπου ήρθε το 1986 και αφιερώθηκε στην θεραπεία των παιδιών που χρειάστηκαν την βοήθειά της.

Δεν υπήρξε ποτέ «η κυρία του κυρίου», αυτόνομη και αυτόφωτη διέγραψε την δική της πορεία, αφιερώνοντας το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής της στα παιδιά της Ρόδου.
Σε συνέντευξή της στην «δ», μιλά για τις χαρές και τις λύπες της παιδιατρικής, για τα έντονα συναισθήματα που βιώνει όλα αυτά τα χρόνια, μας συστήνει το «τρίτο» της παιδί, εξομολογείται πως, ως πρόσφυγας και η ίδια, ένιωσε την ανάγκη να σταθεί δίπλα στα προσφυγόπουλα, ευχαριστεί την ροδιακή κοινωνία που στέκεται στο πλευρό της «Ροδαυγής» και δηλώνει ο πιο πλούσιος άνθρωπος του κόσμου!

55
• Πόσα χρόνια ασκείτε το επάγγελμα της παιδιάτρου;
Από το 1983, ξεκίνησα από το Αγλαΐα Κυριακού, στη Ρόδο είμαι από το 1986.

• Μια ζωή ολόκληρη…
Μια ζωή ναι, πέρασε όμως πολύ γρήγορα! Η παιδιατρική, ειδικά όταν γίνεις μητέρα δεν είναι απλώς μια δουλειά. Το 50% είναι η άσκηση του επαγγέλματος και το υπόλοιπο 50% είναι εμπειρία και διαίσθηση. Καταρχήν, πρέπει να μπορείς να προσεγγίσεις την ψυχολογία του παιδιού, κι αυτό, αν είσαι μητέρα, σε βοηθάει και ταυτόχρονα πρέπει να μπορείς να προσεγγίσεις την μητέρα ως μητέρα. Η παιδιατρική δεν είναι απλώς ένα επάγγελμα, ούτε και μόνο λειτούργημα. Είναι μια διαδικασία διαφορετική από τα άλλα επαγγέλματα, που όμως πάντα σου δίνει χαρά, παρ΄όλη την αγωνία.

• Σε αυτά τα πολλά χρόνια που ασκείτε το επάγγελμα, φαντάζομαι πήρατε πολλές χαρές αλλά και πολλές λύπες.
Πιστεύω ότι είμαι ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, όχι σε υλικά αγαθά αλλά σε συναισθήματα… Η παιδιατρική έχει απίστευτες πίκρες, συναντάς δυσκολίες όταν είσαι αναγκασμένος να ενημερώσεις τους γονείς για σοβαρές ασθένειες των παιδιών τους. Οι πιο δύσκολες στιγμές της ζωής μου είναι όταν είμαι υποχρεωμένη να πω στους γονείς ότι το παιδί τους πάσχει από μια σοβαρή ασθένεια, σε τέτοιες καταστάσεις δεν μπορείς να είσαι αμέτοχος… Υπάρχει πάντα στενοχώρια την οποία προσπαθείς να παραμερίσεις για να δώσεις ελπίδα και δύναμη στους γονείς. Νιώθω όμως ευγνώμων, γι’ αυτό δηλώνω πλούσια, γιατί πήρα και παίρνω πολλή αγάπη από τον κόσμο, που αναγνωρίζει ότι ήμουν πάντα δίπλα τους και δεν υπήρξα απλώς «εκτελεστής» ενός καθήκοντος.
Ομολογώ ότι δεν μπορώ να περπατήσω στον δρόμο χωρίς να συναντήσω γονείς, παιδιά που έρχονται να μου μιλήσουν ευρισκόμενα πλέον στην εφηβεία ή ακόμα και ενήλικες που θεράπευσα ως παιδιά. Μόνιμη έκφρασή μου είναι «ποιος ή ποια είσαι εσύ;». Ο κόσμος δείχνει την ευγνωμοσύνη του και αυτό μου δίνει μεγάλη χαρά…

• Κληθήκατε πολλές φορές να διαχειριστείτε δυσάρεστα περιστατικά;
Το πιο δύσκολο κομμάτι της παιδιατρικής είναι να διαγνώσεις μια κακοήθεια σε ένα παιδί… Εδώ δεν μπορούμε να ολοκληρώσουμε τον έλεγχο αλλά κατά 90% γνωρίζουμε ότι υπάρχει πρόβλημα και το πιο δύσκολο είναι να προσεγγίσουμε τον γονιό, να τον ενημερώσουμε για το τι πρόκειται να αντιμετωπίσει. Εξίσου δυσάρεστο είναι να πρέπει να ενημερώσουμε τον γονιό ότι το παιδί του πάσχει από χρόνιο νόσημα, όπως είναι ο σακχαρώδης διαβήτης που δυστυχώς έχει αυξηθεί πάρα πολύ. Είναι σοκ για ένα παιδί που μέχρι χθες ήταν μια χαρά, να είναι υποχρεωμένο να κάνει κάθε μέρα ενέσιμη ινσουλίνη. Υπάρχουν κι άλλα σοβαρά νοσήματα, όπως είναι οι λοιμώξεις, η μηνιγγίτιδα, η νεφρική ανεπάρκεια και άλλες σοβαρές παθήσεις που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή των παιδιών. Στη Ρόδο δεν έχουμε τμήμα νεογνών και είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε αεροδιακομιδές με το ΕΚΑΒ με τεράστιες δυσκολίες και με τον χρόνο να είναι εναντίον μας. Δεν εξοικειώνεσαι ποτέ με αυτά τα περιστατικά…

• Η Ρόδος έχει αυξημένα ποσοστά παιδικού καρκίνου;
Από το 2011 μέχρι το 2013 είχαμε 27 παιδιά με κακοήθειες, ήταν κάτι που με τρομοκράτησε. Τότε ζήτησα την βοήθεια της διακεκριμένης ογκολόγου Ελένης Κοσμίδη η οποία ήρθε στη Ρόδο και σε ομιλία της καθησύχασε τους γονείς. Από την εργασία που κάναμε, δεν βρήκαμε σημαντική στατιστική διαφορά σε σχέση με την υπόλοιπη χώρα, όπου σε πολλές περιοχές υπήρχε εξίσου αυξημένος παιδικός καρκίνος. Τώρα – ευτυχώς- έχουμε μόνο τρία παιδιά με καρκίνο, το τελευταίο διαγνώσθηκε την περασμένη εβδομάδα. Πρόκειται για ένα κοριτσάκι με λευχαιμία, ένα αγοράκι με νευροβλάστωμα και ένα άλλο το οποίο έχει ένα σπάνιο είδος νευροεξαρτώμενου όγκου που είναι πολύ δύσκολος στην θεραπεία του. Θέλω να πιστεύω και εύχομαι ότι θα πάνε καλά, γιατί ο παιδικός καρκίνος θεραπεύεται. Στις τέσσερις λευχαιμίες μόνο η μία δεν ανταποκρίνεται στην θεραπεία αλλά κι αυτή έχουμε την δυνατότητα να την παλέψουμε, κάνοντας μεταμόσχευση μυελού των οστών. 

• Κι εδώ έρχεται η «Ροδαυγή»…
Η «Ροδαυγή» είναι το τρίτο μου παιδί! Νιώθω ευγνώμων προς τον κόσμο που μας αγκάλιασε, μας στήριξε και μας έδωσε την δυνατότητα να φέρουμε τα Δωδεκάνησα πρώτα σε προσφορά δείγματος για έλεγχο ιστοσυμβατότητας για την πιθανότητα χρήσης και μεταμόσχευσης μυελού των οστών. Από τα δικά μας δείγματα, έχουν μεταμοσχευθεί αρκετά παιδιά.

• Υπάρχει πάντα μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου στις εκδηλώσεις της «Ροδαυγής».
Ναι, πάντα. Με την ευκαιρία να σας ενημερώσω ότι το πρώτο σαββατοκύριακο του Δεκεμβρίου θα πραγματοποιήσουμε το επόμενο μπαζάρ μας και θέλω δημόσια να ευχαριστήσω τον κόσμο που πάντα είναι κοντά μας όταν τον χρειαζόμαστε.

• Η «Ροδαυγή» πώς ξεκίνησε;
Η «Ροδαυγή» ξεκίνησε στη Ρόδο από την ανάγκη μεταμόσχευσης μυελού των οστών, σε παιδιά με μεσογειακή αναιμία. Ηδη έχουν μεταμοσχευθεί επιτυχώς τρία παιδιά, τα οποία δεν μεταγγίζονται πλέον και ακόμα δύο βρίσκονται στη διαδικασία εύρεσης ιστοσυμβατού δότη. Θέλω να ευχαριστήσω τον καθηγητή κ. Στ. Γραφάκο, διευθυντή μεταμοσχεύσεων μυελού των οστών στο Νοσοκομείο Παίδων, που είναι πάντα δίπλα μας. Ετσι, λοιπόν, ξεκίνησε η «Ροδαυγή» τον Αύγουστο του 2011 με σκοπό να βοηθήσει και να στηρίξει παιδιά με νοσήματα που χρήζουν μεταμόσχευσης μυελού των οστών.

33
• Η παιδιατρική κλινική του Νοσοκομείου Ρόδου, της οποίας προΐσταστε, ασκεί και σημαντικό κοινωνικό έργο, βοηθώντας ευπαθείς ομάδες, όπως είναι τα προσφυγόπουλα αλλά και τα παιδιά των ΡΟΜΑ.
Η παιδιατρική κλινική ασκεί και ασκούσε πάντα κοινωνική παιδιατρική, διότι – δυστυχώς- δεν ευημερούν όλα τα παιδιά της Ρόδου. Σε ό,τι αφορά τους πρόσφυγες το πρόβλημα είναι πιο σύνθετο καθώς μιλάμε για παιδιά που έφυγαν από πόλεμο, πέρασαν πολλές κακουχίες για να έρθουν εδώ. Δυστυχώς, βίωσα την τραγική και επώδυνη διαδικασία να παραλάβω ένα παιδί το οποίο ήταν σε κατάσταση πνιγμού και το είδαμε παρά τις προσπάθειές μας να χάνεται, χωρίς να μπορέσουμε να το επαναφέρουμε στη ζωή, στο ναυάγιο του 2015. Είδαμε όμως και παιδιά να γεννιούνται εδώ και το συναίσθημα αυτό ήταν πολύ όμορφο, να βλέπεις ένα παιδί να γεννιέται σε έναν τόπο όπου ήρθαν οι γονείς του για να βρουν ελπίδα, μακριά από τον πόλεμο και τις στάχτες της χώρας τους. Το γεγονός ότι κι εγώ γεννήθηκα στην Ιμβρο απ΄όπου ουσιαστικά μας έδιωξαν από τον τόπο μας, είμαι κι εγώ πρόσφυγας, με ευαισθητοποίησε ακόμα περισσότερο, ένιωσα έντονα συναισθήματα και, όπως πάντα, θεώρησα υποχρέωσή μου να βοηθήσω και να σταθώ δίπλα σε παιδιά που έχουν ανάγκη. Τα παιδιά των προσφύγων έχουν εξεταστεί όλα και προσπάθησα να τα εμβολιάσω. Το πρόβλημα είναι ότι δεν βρήκα εμβόλια, η πολιτεία δεν μου έδωσε κι αναγκάστηκα να βρω από την Αθήνα. Σε αυτήν την προσπάθεια με βοήθησε και ο Γ. Μαχαιρίδης και βρήκαμε εμβόλια από την περιφερειάρχη Αττικής την κ. Ρ. Δούρου. Εδώ δυστυχώς, ούτε η Περιφέρεια ούτε κανείς άλλος μου έδωσε εμβόλια… Ήταν περίπου 52 παιδιά, τα εμβόλια δεν επαρκούσαν και προτίμησα να εμβολιάσω τα μικρότερα παιδιά, των οποίων η ζωή κινδυνεύει περισσότερο από σοβαρά νοσήματα. Σε όλα αυτά τα παιδιά, έφτιαξα βιβλιάρια και τώρα περιμένω να βρω νέα εμβόλια για όσα παιδιά δεν εμβολιάστηκαν και για όσα θα έρθουν.

44

Αρκεί να σας πω, ότι ακόμα και από την δομή της Τήλου μας στέλνουν εδώ παιδιά να εμβολιάσουμε. Υπήρξε ένας προβληματισμός από ορισμένους αν θα έπρεπε να κάνουμε εμβόλια στα προσφυγόπουλα και αν δείχνουμε τον ίδιο ζήλο για τα Ροδιτόπουλα… Η κοινωνική παιδιατρική που ασκείται στο νοσοκομείο της Ρόδου πρωτίστως εμβολιάζει και θεραπεύει τα Ροδιτόπουλα. Κάνοντας εμβόλια και στα προσφυγόπουλα, δημιουργείται ασπίδα προστασίας και στα δικά μας παιδιά, αποφεύγοντας την μετάδοση διαφόρων νοσημάτων.

Αυτό που επίσης με στενοχώρησε, ήταν ότι τα προσφυγόπουλα κάθονταν όλη μέρα χωρίς να κάνουν τίποτα. Ετσι όταν οι Μαμάδες της Ρόδου συγκέντρωσαν χρήματα για να μας φτιάξουν την παιδική χαρά της παιδιατρικής κλινικής, μαζί με τα χρήματα από τον κουμπαρά του μικρού Αγγελου Γκιώνη ο οποίος χάθηκε από κακοήθεια, και που οι γονείς τα δώρισαν στην μνήμη του, πήρα την άδεια από το Νοσοκομείο να μεταφέρω την παλιά παιδική χαρά στο χώρο που φιλοξενούνται οι πρόσφυγες έτσι ώστε τα παιδιά αυτά να έχουν μερικές στιγμές ξεγνοιασιάς-αν μπορούν να έχουν.

Παράλληλα, με την κ. Σκούρτου την οποία ευχαριστώ θερμά όπως και τα παιδιά του Πανεπιστημίου, προσπαθήσαμε τα παιδιά αυτά να έχουν μια δημιουργική απασχόληση σε αυτόν τον χώρο και να περνούν κάποιες ώρες ευχάριστα. Δυστυχώς όμως πάντα έρχονται καινούρια παιδιά και πάντα υπάρχουν ανάγκες, γι αυτό και παρακαλώ όλο τον κόσμο, όποιος θέλει να βοηθήσει, να με βοηθήσει με εμβόλια ώστε να ολοκληρώσω τον εμβολιασμό.

• Κλείνοντας την συνέντευξη, κάνοντας έναν απολογισμό όλων αυτών των ετών, τι θυμάστε πιο έντονα;
Είναι τόσα πολλά… Τη χαρά που νοιώθεις όταν ένα παιδί που χανόταν, που για κάποια στιγμή πίστεψες ότι δεν θα μπορούσες να βοηθήσεις, έρχεται και να σου δίνει μια μεγάλη αγκαλιά. Νομίζω ότι δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα. Η αγάπη είναι το μοναδικό πράγμα που το δίνεις και διπλασιάζεται, αυτό μου έλεγε ο υπέροχος πατέρας που είχα και που μου έμαθε τι σημαίνει αγάπη, τι σημαίνει αλληλεγγύη, τι σημαίνει προσφορά και πόσο πιο πλούσιος γίνεσαι όταν δίνεις και όχι όταν παίρνεις…

dimokratiki.gr


ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot