Ο Παντελής Παπαδόπουλος, Ψυχίατρος - Ψυχοθεραπευτής, εξηγεί τα πάντα για τα όνειρα, την αξία της μελέτης τους και τους μηχανισμούς που διαμορφώνουν το περιεχόμενό τους.

Τι είναι τα όνειρα;
Οι παραστάσεις που βλέπουμε κατά τη διάρκεια του ύπνου λέγονται όνειρα. Ο ύπνος διακρίνεται σε στάδια ανάλογα με το αν υπάρχουν ταχείες οφθαλμικές κινήσεις (REM - Rapid Eye Movement) ή όχι (Non REM ή NREM): Το άτομο βλέπει όνειρα στη φάση REM, η οποία χαρακτηρίζεται από πλήρη μυϊκή χαλάρωση, αλλά ταυτόχρονα από ενεργοποιημένα εγκεφαλικά κύματα. 5-10% της ζωής μας το περνάμε ονειρευόμενοι.

Η μελέτη των ονείρων
Η μελέτη των ονείρων καταλαμβάνει μια ιδιαίτερη θέση στην ψυχανάλυση. Η ερμηνεία των ονείρων (φρόυντ 1900) υπήρξε μια τόσο επαναστατική και τόσο μνημειώδης προσφορά στην ψυχολογία όσο "Η Καταγωγή των ειδών" για την βιολογία μισό αιώνα νωρίτερα.
Πρόκειται για μια αναγκαία διαδικασία. Πειραματικά έχει αποδειχτεί ότι το άτομο που του αφαιρείται η δυνατότητα να ονειρεύεται χάνει την ψυχική του ισορροπία και μπαίνει σε μια συγχητική ή ακόμη σε μια ψυχωτική κατάσταση. Επομένως το όνειρο εκπληρεί λειτουργίες οι οποίες βοηθούν στη διατήρηση του ύπνου και γενικότερα της ψυχικής υγείας. Οι συνδέσεις που δημιουργούνται στον εγκέφαλο και καθοδηγούνται από το συναίσθημα και τις ανησυχίες αυτού που ονειρεύεται καταλαγιάζουν το άγχος.

Το υλικό των ονείρων είναι πάντα σχετικό με το άτομο που ονειρεύεται, είτε με γεγονότα που του συνέβησαν, είτε με τις ανησυχίες, επιθυμίες και φαντασιώσεις που είχε και έχει. Η ανάλυση ενός ονείρου μπορεί να μας δώσει στοιχεία για την καλύτερη και βαθύτερη κατανόηση της ψυχικής κατάστασης εκείνου που έχει ονειρευτεί. Αποτελεί την καλύτερη πηγή πρόσβασης στο ασυνείδητο ενός ανθρώπου.
Παράλληλα μας ανοίγει τον δρόμο για την εμβάθυνση και αντιμετώπιση μιας νευρωτικής κατάστασης μέσα από την συνειδητοποίηση και επεξεργασία απωθημένου ψυχικού περιεχομένου. Ένα απομονωμένο και απωθημένο κομμάτι μιας ενόρμησης συμβάλλει σημαντικά στη δημιουργία ενός συμπτώματος.

Η υποκειμενική εμπειρία, η οποία εμφανίζεται στη συνείδηση κατά τη διάρκεια του ύπνου και η οποία μετά την αφύπνιση αναφέρεται από ένα άτομο ως όνειρο, είναι μόνο το τελικό αποτέλεσμα μια ασυνείδητης ψυχικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια του ύπνου η οποία, εξαιτίας της φύσης και της έντασής της απειλεί να διακόψει τον ίδιο τον ύπνο. Αντί να ξυπνήσει αυτός που κοιμάται, ονειρεύεται.
Ονομάζουμε τη συνειδητή εμπειρία κατά τη διάρκεια του ύπνου, την οποία αυτός που κοιμάται μπορεί να θυμάται ή να μη θυμάται μετά την αφύπνιση, έκδηλο όνειρο (manifest dream), τα διάφορα στοιχεία που αναφέρονται ως το περιεχόμενο του έκδηλου ονείρου (manifest dream content), τις ασυνείδητες σκέψεις και επιθυμίες που απειλούν να ξυπνήσουν αυτόν που κοιμάται τις ονομάζουμε λανθάνον περιεχόμενο του ονείρου (latent dream content), τις ασυνείδητες ψυχικές διεργασίες από τις οποίες το λανθάνον περιεχόμενο του ονείρου μεταμορφώνεται σε έκδηλο όνειρο τις αποκαλούμε ονειρική διεργασία (dream work).

Στην πράξη κατά την ψυχαναλυτική βιβλιογραφία, το «όνειρο» πολύ συχνά χρησιμοποιείται για να ορίσει το «έκδηλο όνειρο». Το νόημα ενός ονείρου μπορεί να σημαίνει μόνο το λανθάνον νόημα του ονείρου.
Το λανθάνον περιεχόμενο του ονείρου, το οποίο θέτει σε ενέργεια τη διαδικασία του ονείρου διαιρείται σε τρεις κατηγορίες.

1) Η πρώτη κατηγορία είναι προφανής. Περιλαμβάνει τις νυκτερινές αισθητηριακές εντυπώσεις.
Ο ήχος ενός ξυπνητηριού, η δίψα, η πείνα, ανάγκη για ούρηση ή αφόδευση, πόνος από τραύμα ή ασθένεια, κράμπες, υπερβολικό κρύο ή ζέστη, όλα μπορεί να είναι μέρος του λανθάνοντος περιεχομένου του ονείρου. Οι πιο πολλοί νυχτερινοί αισθητηριακοί ερεθισμοί δεν ενοχλούν τον ύπνο, ακόμη και μέχρι του σημείου της συμμετοχής στο σχηματισμό ενός ονείρου.
Υπάρχουν άτομα που μπορούν να κοιμούνται μέσα σε μια βίαιη θύελλα, χωρίς ούτε να ξυπνήσουν ούτε να ονειρευτούν, παρά το γεγονός ότι η ακοή τους έχει τελείως φυσιολογική οξύτητα. Μια ενοχλητική αισθητηριακή εντύπωση στη διάρκεια του ύπνου μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να ξυπνήσει αμέσως αυτόν που κοιμάται, χωρίς κανένα όνειρο, τουλάχιστον για όσο μπορούμε να πούμε. Αυτό είναι ιδιαίτερα εμφανές σε εκείνες τις καταστάσεις όπου κοιμόμαστε «με το ένα αυτί τεντωμένο» ή «με το ένα μάτι ανοιχτό», όπως συμβαίνει για παράδειγμα με τους γονείς όταν ένα παιδί στην οικογένεια είναι άρρωστο.

2) Η δεύτερη κατηγορία του λανθάνοντος ονειρικού περιεχομένου περιλαμβάνει σκέψεις και ιδέες που συνδέονται με τις δραστηριότητες και τις προκαταλήψεις της καθημερινής σε εγρήγορση ζωής αυτού που ονειρεύεται, και οι οποίες παραμένουν ασυνείδητα ενεργές στο μυαλό του κατά τη διάρκεια του ύπνου. Εξαιτίας της συνεχιζόμενης δραστηριότητάς τους τείνουν να ξυπνήσουν αυτόν που κοιμάται, με τον ίδιο τρόπο που το κάνουν τα πιεστικά αισθητηριακά ερεθίσματα.

Αν αυτός που κοιμάται ονειρευτεί αντί να ξυπνήσει, αυτές οι σκέψεις και οι ιδέες δρουν ως μέρος του λανθάνοντος περιεχομένου του ονείρου. Τα παραδείγματα είναι αναρίθμητα. Περικλείουν όλη την ποικιλία των ενδιαφερόντων και των αναμνήσεων που υπό κανονικές συνθήκες είναι προσιτές στο εγώ, με οποιαδήποτε συναισθήματα ελπίδας ή φόβου, περηφάνιας ή ταπείνωσης, ενδιαφέροντος ή αποστροφής που μπορεί να τις συνοδεύσουν. Μπορεί να είναι σκέψεις για μια διασκέδαση της προηγούμενης νύχτας, έγνοια για ένα ανολοκλήρωτο καθήκον, η προσδοκία ενός ευχάριστου γεγονότος στο μέλλον ή οτιδήποτε άλλο που ανήκει στα τρέχοντα ενδιαφέροντα της ζωής που επιθυμεί να φανταστεί αυτός που κοιμάται.

3) Η τρίτη κατηγορία περιλαμβάνει παρορμήσεις που έχουν αποκλειστεί από το συνειδητό ή έχουν απαγορευτεί από την άμεση ικανοποίησή τους. Το Εγώ τις έχει απωθήσει. Οι άμυνες του Εγώ απέναντι στις παρορμήσεις (Εκείνο) αναπτύσσονται στην παιδική ηλικία. Γι'αυτό και το υλικό που περιέρχεται στο όνειρο (λανθάνον περιεχόμενο) σχετίζεται με την περίοδο εκείνη και είναι συνήθως παιδικό ή νηπιακό.
Οι πρώτες δύο κατηγορίες λοιπόν του λανθάνοντος περιεχομένου προέρχονται από πρόσφατα συναισθήματα ή γεγονότα, ενώ η τρίτη από το παρελθόν.
Ένας νυχτερινός αισθητηριακός ερεθισμός, όσο έντονος κι αν είναι, πρέπει, κατά το Φρόυντ, να εξασφαλίσει τη βοήθεια μιας ή περισσοτέρων επιθυμιών από το απωθημένο, πριν μπορέσει να γεννήσει ένα όνειρο. Επίσης, φαίνεται ότι τουλάχιστον κάποιες έγνοιες από την καθημερινή ζωή είναι τμήμα κάθε λανθάνοντος ονειρικού περιεχομένου. Νυκτερινές αισθήσεις, από την άλλη μεριά, δεν μπορούν να αποδειχθούν στο λανθάνον περιεχόμενου κάθε ονείρου, αν και παίζουν έναν καταφανή ρόλο σε μερικά όνειρα.
Ποια είναι η σχέση μεταξύ έκδηλου και λανθάνοντος περιεχομένου: Πρώτον το έκδηλο είναι συνειδητό, το λανθάνον όχι. Δεύτερον το έκδηλο είναι μια οπτική εικόνα, ενώ το άλλο μια επιθυμία ή μια ώθηση. Τέλος το έκδηλο είναι μια φαντασία που εμφανίζει το λανθάνον περιεχόμενο ως ικανοποιημένο. Πρόκειται δηλαδή για την εκπλήρωση μιας επιθυμίας μέσα από μια φαντασιωσική εικόνα. Με τον τρόπο αυτό άλλωστε βοηθά στη διατήρηση του ύπνου. Η ενόρμηση που θα διατάρασσε τον ύπνο, υφίσταται μια εν μέρει τουλάχιστον εκτόνωση μέσα από τη φαντασίωση. Το γεγονός ότι το έκδηλο περιεχόμενο ενός ονείρου συχνά δεν εμπεριέχει την ικανοποίηση μιας επιθυμίας οφείλεται στην επανάληψη του αμυντικού μηχανισμού της παιδικής ηλικίας. Τότε, ως παιδιά συνήθως χρησιμοποιούμε την απώθηση ως αμυντικό μηχανισμό. Τώρα, στο όνειρο την παραμόρφωση ή διαστρέβλωση ή περικάλυψη του περιεχομένου. Τόσο ώστε αρκετές φορές το έκδηλο όνειρο να είναι δυσάρεστο ή απειλητικό.

Δύο βασικοί παράγοντες επιδρούν στη διαμόρφωση του ονείρου. Ο ένας είναι η "μετάφραση" του λανθάνοντος περιεχομένου (προβλήματα, ενδιαφέροντα, συναισθήματα της καθημερινότητας) σε πρωτογενείς σκέψεις που εκφράζονται μέσα από εικόνες στο έκδηλο περιεχόμενο. Όπως για παράδειγμα ένας σκιτσογράφος μεταφέρει τις σκέψεις του μέσα από το σκίτσο. Παράλληλα επιλέγονται στοιχεία (κομμάτια) του λανθάνοντος περιεχομένου, τα οποία σχετίζονται με απωθημένες παρορμήσεις του παρελθόντος. Κι όλα αυτά αρκετά συμπυκνωμένα, έτσι ώστε μια εικόνα να εκφράζει πολλές πλευρές του λανθάνοντος περιεχομένου.

Ο δεύτερος παράγοντας, ο οποίος κάνει το όνειρο ακόμα πιο δυσνόητο είναι οι μηχανισμοί άμυνας του Εγώ. Κινητοποιούνται από τους ίδιους λόγους και με τον ίδιο τρόπο όπως και στην καθημερινότητα. Όταν ένα παιδί, για παράδειγμα, αναγκάζεται ν'αγαπήσει τον/την αδελφό/αδελφή του για ν'αποφύγει την απαγορευμένη επιθετικότητά του, χρησιμοποιεί τον αντίστοιχο μηχανισμό άμυνας: (αντιστροφή του συναισθήματος). Το ίδιο μπορεί να συμβεί και στο όνειρο με αποτέλεσμα να διαστρεβλώνεται η εικόνα που βλέπουμε (αντί να χτυπήσει το αδέρφι, το χαϊδεύει).
Οι άμυνες του εγώ εναντιώνονται έντονα στην είσοδο στη συνείδηση εκείνου του μέρους του λανθάνοντος ονειρικού περιεχομένου που προέρχεται από το απωθημένο, και εναντιώνεται περισσότερο ή λιγότερο έντονα, ανάλογα με την περίπτωση, σε διάφορες έγνοιες της «εν γρηγόρσει» ζωής, οι οποίες είναι επίσης μέρος του λανθάνοντος περιεχομένου.

Ας υποθέσουμε ότι αυτός που ονειρεύεται είναι μια γυναίκα και ότι το τμήμα του λανθάνοντος περιεχομένου του ονείρου που προέρχεται από το απωθημένο είναι μια επιθυμία για σεξουαλική σχέση με τον πατέρα της, η οποία γεννήθηκε κατά την οιδιπόδεια φάση αυτής που ονειρεύεται. Αυτό θα μπορούσε να αναπαραστεί στο έκδηλο όνειρο, σύμφωνα με μια κατάλληλη φαντασίωση εκείνης της περιόδου, με μια εικόνα της ίδιας και του πατέρα της να είναι σε διαμάχη μεταξύ τους, και με ένα συνοδευτικό αίσθημα σεξουαλικής διέγερσης. Όμως, αν οι άμυνες του εγώ εναντιώνονται σε μια τέτοια μη μεταμφιεσμένη έκφραση αυτής της οιδιπόδειας επιθυμίας, η σεξουαλική διέγερση μπορεί να αποκλειστεί από τη συνείδηση, με αποτέλεσμα το έκδηλο στοιχείο του ονείρου να γίνει απλώς μια εικόνα διαμάχης με τον πατέρα, χωρίς τη συνοδεύουσα σεξουαλική διέγερση. Αν αυτό είναι ακόμη πολύ κοντά στην αρχική φαντασίωση για να είναι ανεκτό από το εγώ χωρίς άγχος ή ενοχή, η εικόνα του πατέρα μπορεί να μην καταφέρει να εμφανιστεί, και, αντί γι'αυτήν, να εμφανιστεί μια εικόνα στην οποία αυτή που ονειρεύεται είναι σε διαμάχη με κάποιον άλλο, για παράδειγμα με το γιό της. Αν η εικόνα της διαμάχης είναι ακόμη πολύ κοντά στην αρχική φαντασίωση, μπορεί να αντικατασταθεί από κάποια άλλη φυσική δραστηριότητα, για παράδειγμα χορός με το γιό της. Ακόμη κι αυτό, όμως, μπορεί να είναι δυσάρεστο στο εγώ και, αντί για το έκδηλο στοιχείο του ονείρου, που μόλις περιγράφτηκε, μπορεί να εμφανιστεί στο όνειρο μια εικόνα μιας παράξενης γυναίκας με ένα αγόρι που είναι γιος της, σε ένα δωμάτιο με γυαλισμένο πάτωμα.

Η τεχνική ερμηνείας του ονείρου
Τελειώνοντας τη σύντομη αυτή περιγραφή για τα όνειρα και την ερμηνεία τους, θέλω να τονίσω για μια ακόμη φορά ότι τα όνειρα δεν έχουν και δεν μπορούν να έχουν προφητικό χαρακτήρα. Ακόμα και στις περιπτώσεις «επαλήθευσης» (ονειρεύομαι ότι πέθανε η γιαγιά μου και μετά από λίγες μέρες όντως πεθαίνει.) δεν πρόκειται για προφητεία (δεν επιστρατεύεται κάποιος -θεός, άγιος, άγγελος, φίλος κλπ- να μου πει κάτι ή να με προειδοποιήσει για κάτι που θα συμβεί). Μπορεί να πρόκειται για σύμπτωση, μπορεί να δηλώνει ένα φόβο ή μια επιθυμία και φυσικά, όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, μπορεί το έκδηλο όνειρο να μην έχει καμιά σχέση με το λανθάνον. Στο συγκεκριμένο όνειρο, για παράδειγμα, μπορεί η γιαγιά να πεθάνει συμπτωματικά (θα πέθαινε δηλ. ούτως ή άλλως), μπορεί να σημαίνει ότι επιθυμώ ή φοβάμαι το θάνατό της, μπορεί να φοβάμαι το δικό μου ή γενικότερα το θάνατο, μπορεί για διάφορους λόγους να νιώθω ένοχος και για να τιμωρηθώ «θανατώνω» τη γιαγιά, με την οποία έχω πολύ καλή σχέση, μπορεί η γιαγιά να μην «είναι» η γιαγιά αλλά κάποια άλλη γυναίκα ή άτομο, και ούτω καθεξής. Σε καμιά περίπτωση πάντως δε θα πρόκειται για προφητεία. Προβλέψεις υπάρχουν, προφητείες όχι!

Από τον Παντελή Παπαδόπουλου, Ψυχίατρο - Ψυχοθεραπευτή (ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία), διδάσκων Ομαδικό Αναλυτή και τακτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρείας Ομαδικής Ανάλυσης και Οικογενειακής Θεραπείας.

www.papapan.gr

Αυτή την εποχή, πάρα πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν αυτό το τόσο εκνευριστικό καθημερινό πρόβλημα, το οποίο έχει έμμεση αρνητική επίδραση σε κάθε τομέα της ζωής τους, αφού ο ελλιπής/κακός ύπνος γίνεται αιτία για πλήθος άλλων προβλημάτων.

Δείτε τι μπορείτε να κάνετε για να ανακουφιστείτε από το μπούκωμα στην μύτη και να μπορέσετε να κοιμηθείτε πιο άνετα το βράδυ:

Εισπνοές με σκόρδο

Οι εισπνοές πρέπει να είναι η πρώτη σας πορεία δράσης. Βράστε νερό και προσθέστε 3-4 σκελίδες από ψιλοκομμένο σκόρδο. Σκύψτε επάνω από την κατσαρόλα που έχετε βράσει το νερό, τοποθετήστε μια πετσέτα επάνω από το κεφάλι σας για να εμποδίσετε τους ατμούς να φύγουν και πάρτε βαθιές εισπνοές.

Στην αρχή, μπορεί να νιώσετε μεγάλη δυσφορία και δυσκολία στην αναπνοή, αλλά πρέπει να επιμείνετε. Ο ατμός είναι ένα καταπληκτικό αποσυμφορητικό και βοηθά στον καθαρισμό των ρινικών οδών. Όταν προσθέτετε άλλα επουλωτικά συστατικά, τα θετικά αποτελέσματα πολλαπλασιάζονται. Το σκόρδο είναι ένα εξαιρετικά ισχυρό φυσικό αντιβιοτικό, με αντιιικές και αντιμυκητιακές ιδιότητες.

Εισπνοές με μηλόξυδο

Αντί για σκόρδο μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε μηλόξυδο. Διατηρήστε την αναλογία σε 1 μέρος βρασμένου νερού προς 1 μέρος μηλόξυδου και θα δημιουργήσετε ένα ισχυρό διάλυμα. Το μηλόξυδο είναι εξαιρετικό στην διάσπαση και αραίωση της παχύρρευστης βλέννας στην μύτη.

Εισπνοές με αιθέρια έλαια

Ορισμένα αιθέρια έλαια, όπως το έλαιο από δέντρα τσαγιού (λίγες σταγόνες αρκούν), περιέχουν επίσης φυσικά και ισχυρά αντιβιοτικά και αντιμυκητιακά συστατικά. Η διαδικασία δεν αλλάζει. Απλά προσθέστε μερικές σταγόνες στο βρασμένο νερό για να μεταφερθούν με τον ατμό όλα τα αντιβιοτικά τους συστατικά στις ρινικές σας μεμβράνες.

Επίσης, το αιθέριο έλαιο ευκαλύπτου βοηθά στη μείωση της συμφόρησης σε μύτη και στήθος, που προκαλείται από κρυολογήματα και λοιμώξεις.

Μέλι

Σε κάθε περίπτωση, μπορείτε να πίνετε ζεστά ροφήματα (όπως τσάι) στα οποία προσθέτετε και (μόνο) ακατέργαστο μέλι. Το μέλι έχει πολύ ισχυρές αντιιικές, αντιβακτηριακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες και ταυτόχρονα ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα.

Τώρα, για ακόμα καλύτερα αποτελέσματα στην αποσυμφόρηση της ρινικής οδού, μπορείτε να δοκιμάσετε αυτό το συνδυασμό:

- Ένα ποτήρι ζεστό νερό
- 1 κουταλάκι του γλυκού μέλι
- 1 κουταλιά της σούπας μηλόξυδο
- 3 σκελίδες ψιλοκομμένο ωμού σκόρδου

Ανακατέψτε καλά και πιείτε το!

iatropedia.gr

Αμέτρητες φάρσες κυκλοφορούν στο διαδίκτυο. Σε αυτό το βίντεο θα δείτε την φάρσα που σκέφτηκαν να κάνουν οι φίλοι αυτού του παιδιού, ενόσω κοιμόταν με το στόμα ανοιχτό κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού.

Ο ίδιος είχε τοποθετήσει ένα μαξιλαράκι πάνω στον τζάμι και προφανώς κάτι ονειρευόταν. Έτσι λοιπόν, οι συνταξιδιώτες του βρήκαν την ευκαιρία να του βάλουν μέσα στο στόμα ένα διάσημο ζαχαρωτό στις ΗΠΑ και τον Καναδά, τα twizzlers. Αφού το γέμισαν το στόμα με το μισό πακέτο και δεν υπήρχε άλλος χώρος, πέρασαν μερικά ζαχαρωτά και μέσα από τα γυαλιά του. Όταν, βέβαια, ξύπνησε και κατάλαβε τι συμβαίνει η αντίδραση του ήταν μοναδική. Το βίντεο έχει ανέβει στο Youtube από τον Ιούλιο, ωστόσο, συνεχίζει να προκαλεί γέλιο, έχοντας ξεπεράσει τα 2 εκατ. views.

Δείτε το βίντεο:

Έχει συμβεί σε όλους μας σίγουρα πολλές φορές στην ζωή μας: έχουμε δει ένα πολύ ωραίο όνειρο στον ύπνο μας, με πλοκή, με ενδιαφέροντες χαρακτήρες, με εξέλιξη, με δράση κλπ αλλά όταν ξυπνάμε δεν μπορούμε με τίποτα να ανακαλέσουμε λεπτομέρειες από όσα είδαμε και δεν έχουμε παρά μια πολύ γενική και αόριστη εικόνα για όσα “είδαμε” στα όνειρά μας.

Ερευνητές από το Ερευνητικό Κέντρο Νευροεπιστήμης στην πόλη Λυόν της Γαλλίας, είχαν διαπιστώσει στο παρελθόν ότι οι άνθρωποι που θυμούνται πιο εύκολα τα όνειρά τους ήταν πιο ευαίσθητοι σε ακουστικά ερεθίσματα κατά τη διάρκεια του ύπνου. Οι επιστήμονες υπέθεσαν ότι η αυξημένη νευρολογική λειτουργία του εγκεφάλου των ατόμων αυτών, τους έκανε με κάποιο τρόπο πιο καλούς στο να ανακαλούν γεγονότα και εικόνες από μνήμης, έστω και αν επρόκειτο για “εικονικές” καταστάσεις εν ώρα ύπνου.

Τώρα, οι επιστήμονες προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα και εξέτασαν τις περιπτώσεις 41 ατόμων, εκ των οποίων οι 21 εξαρχής είχαν δηλώσει ότι τους ήταν πολύ εύκολο να θυμούνται τι όνειρα βλέπουν στον ύπνο τους. Αυτό τους συνέβαινε 5,2 πρωινά την εβδομάδα. Οι υπόλοιποι 20 δήλωσαν ότι “σπανίως” θυμούνται τα όνειρά τους (2 φορές τον μήνα κατά μέσο όρο).

Χρησιμοποιώντας τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (ΡΕΤ) για να εξετάσουν την εγκεφαλική δραστηριότητα των συμμετεχόντων, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι εκείνοι που θυμόντουσαν πιο εύκολα τα όνειρά τους είχαν ισχυρότερη αυθόρμητη δραστηριότητα σε δύο περιοχές του εγκεφάλου. Η μία ήταν ο μέσος προμετωπιαίος φλοιός (υπεύθυνος για την πραγματοποίηση συσχετισμών ανάμεσα σε τοποθεσίες, γεγονότα και προσαρμοστικές αντιδράσεις, όπως τα συναισθήματα) και η άλλη ήταν η κροταφοβρεγματικό διασταύρωση (υπεύθυνη για τη μίμηση και τον σχηματισμό εικόνων του εαυτού μας και άλλων ανθρώπων στον εγκέφαλο). Ως εκ τούτου, τα δύο αυτά μαζί θα μπορούσε όχι μόνο να βοηθήσουν στη δημιουργία των ονείρων εξαρχής, αλλά και στην ικανότητα του ατόμου να τα θυμάται.

Κατέληξαν, δε, σε τρεις βασικές “ασκήσεις” που μπορεί να κάνει, όποιος επιθυμεί να “εκπαιδεύσει” τον εγκέφαλό του να θυμάται πιο εύκολα τα όνειρά που βλέπει:

Η θεραπεία του παραθύρου

Στα όνειρα υπάρχει πάντα μια χρονολογική δομή (όσο και αν αυτή μοιάζει αυθαίρετη πολλές φορές) αλλά και αρκετές λεπτομέρειες στις εικόνες. Μπορούμε να εκπαιδεύσουμε το μυαλό μας να θυμάται αυτά τα στοιχεία, όταν ξυπνάμε, αναπαράγοντας μια σκηνή στην πραγματική ζωή.

Για πέντε λεπτά κάθε μέρα, πηγαίνετε στο παράθυρο του σπιτιού σας και αρχίστε να παρατηρείτε οτιδήποτε συμβαίνει έξω από αυτό. Τα χρώματα, τα κτήρια, τους περαστικούς, τα ρούχα, τα ζώα... τα πάντα. Μείνετε εκεί και παρατηρήστε καλά την κάθε λεπτομέρεια σε οτιδήποτε πέφτει το βλέμμα σας. Σκοπός της άσκησης είναι η παρατήρηση της λεπτομέρειας. Να προσέχετε τι ακριβώς βλέπετε και όχι απλά να έχετε μια γενική ιδέα του τι κοιτάτε. Μόλις το κάνετε αυτό, σημειώστε ό,τι παρατηρήσατε σε ένα τετράδιο. Με την παρατήρηση και την καταγραφή εκπαιδεύετε τον εγκέφαλό σας να θυμάται λεπτομέρειες ασυνείδητα.

Ξυπνήστε με φυσικό τρόπο και χωρίς ξυπνητήρι

Δύσκολο, αλλά αν θέλετε να θυμάστε τα όνειρά σας, είναι απαραίτητο. Όταν ξυπνάτε από τον απότομο ήχο που κάνει το ξυπνητήρι, ο εγκέφαλός σας βγαίνει απότομα και βίαια από το βαθύ στάδιο του ύπνου (ύπνος REM), όπου είναι και το πιθανότερο να βλέπετε όνειρα. Αυτό διαταράσσει κάθε ονειρική σκέψη και σας ξυπνάει απότομα. Αν ξυπνάτε από μόνοι σας, χωρίς ξυπνητήρι, ομαλά και σταδιακά δηλαδή, θα σας είναι πιο εύκολο να θυμάστε τι όνειρά είδατε.

Ημερολόγιο ονείρων

Αν το έχετε βάλει σοβαρό σκοπό να μάθετε να θυμάστε τα όνειρά σας, τότε πάρτε ένα τετράδιο ή σημειωματάριο δίπλα στο κρεβάτι σας όταν κοιμάστε. Αυτή η τεχνική είναι παρόμοια με την “θεραπεία παραθύρου” αλλά γίνεται τμηματικά, καταγράφοντας κάθε κομμάτι από πληροφορίες που θυμάστε από ένα όνειρο.

Αντί να περιμένετε το πρωί για να γράψετε ό,τι είδατε, κρατήστε το “ημερολόγιο ύπνου” κοντά σας τη νύχτα, και μόλις ξυπνήσετε από ένα όνειρο, γράψτε ό,τι μπορείτε να θυμηθείτε, με κάθε δυνατή λεπτομέρεια. Αν δεν θέλετε να γράψετε τα πάντα, κρατήσετε σημειώσεις των βασικών σημείων. Σύντομα, τα όνειρά σας θα πρέπει να αρχίσουν να γίνονται πιο “ζωντανά” και θα σας είναι πιο εύκολο να τα θυμάστε.

http://www.medicaldaily.com

Ένα σταθερό πρόγραμμα ύπνου βοηθάει τον κιρκαδικό σας ρυθμό να συντονίζει σωστά όλες τις υπόλοιπες σωματικές σας λειτουργίες.

Ακόμα καλύτερα, αν πηγαίνετε για ύπνο σε μια συγκεκριμένη ώρα κάθε βράδυ, χωρίς να ξενυχτάτε, τότε αυτή η συνήθεια θα μπορούσε να σας βοηθήσει να διατηρήσετε ένα υγιές σωματικό βάρος. Το αντίθετο ισχύει επίσης για όσους πάνε για ύπνο μονίμως αργά κάθε βράδυ και καταλήγουν να παίρνουν λίγες ώρες καλού και αληθινά ποιοτικού ύπνου.

Νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Sleep έδειξε ότι για κάθε μία ώρα που πάει αργότερα κάποιος για ύπνο το βράδυ ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) αυξάνεται κατά 2,1 kg/m2.

“Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να εξετάσει τη σχέση μεταξύ των ωρών του ύπνου και του ΔΜΣ ενός ατόμου από την εφηβεία έως την ενηλικίωση (...) Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι το ωράριο του ύπνου είναι πιθανός θετικός παράγοντας για τη διαχείριση του βάρους κατά την εφηβεία και κατά τη διάρκεια της μετάβασης στην ενήλικη ζωή”, υπογραμμίζουν οι συγγραφείς της μελέτης.

Για τις ανάγκες της έρευνας οι επιστήμονες συνέλεξαν δεδομένα από περισσότερους από 3.000 εφήβους μεταξύ του 1994 και του 2009. Οι συμμετέχοντες έδωσαν οι ίδιοι πληροφορίες για τις συνήθειες στον ύπνο τους και για διάφορες επιμέρους παραμέτρους του κιρκαδιανού τους ρυθμού. Οι συγγραφείς της μελέτης μέτρησαν επίσης ύψος και βάρος σε κάθε συμμετέχοντα, από τα οποία υπολογίστηκε ο ΔΜΣ.

“Τα αποτελέσματα είναι σημαντικά διότι τονίζουν ότι για τους εφήβους σημαντικό ρόλο παίζει και η ακριβής ώρα που πάνε για ύπνο και όχι μόνο ο συνολικός χρόνος ύπνου, που παίρνουν, ως προς τη διαχείριση τους βάρους τους, συσχετισμός που ισχύει και κατά τη μετάβαση στην ενηλικίωση”, υποστηρίζει η Lauren Asarnow, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.

http://www.scienceworldreport.com