Μιχάλης Καντζόγλου: Γιατί ακριβώς τρέχουμε και τι ακριβώς να προλάβουμε;
Ιανουάριος 23, 2024Κάθε μέρα που ξημερώνει και συναντάς γνωστούς και φίλους , στους γνωστούς δρόμους, η πρώτη λέξη είναι ασφαλώς η καλημέρα, η δεύτερη τρέχω να προλάβω..
Όλη την ημέρα τρέχουμε.... Γιατί ακριβώς τρέχουμε και τι ακριβώς να προλάβουμε;
Να προλάβουμε στην τράπεζα, στην εφορία, να προλάβουμε γενικώς θέματα και υποχρεώσεις....Μετά....για την ζωή έχουμε ελεύθερο χρόνο;
Να επικοινωνήσουμε για όλα εκείνα τα πολύ απλά και ουσιαστικά, να κοιτάξουμε λίγο το μέσα μας, να νιώσουμε τις πολύτιμες στιγμές μας , να καταλάβουμε τι ακριβώς έρχεται και τι ακριβώς ζούμε;
Τρέχουμε νομίζοντας ότι έτσι θα προλάβουμε τη ζωή και στο τέλος νιώθουμε ότι η ζωή έχει μείνει πίσω. Χρόνος....πολύτιμος ο χρόνος της ζωής μας. Στιγμές μοναδικές που έρχονται και χάνονται....
Ας φροντίσουμε έστω μέσα στην παραζάλη της καθημερινότητας να βρούμε τον πολύτιμο χρόνο και χώρο για την ζωή μας!!!
Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΜΑΣΤΡΟΠΩΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΟΡΙΑ.
Ιανουάριος 10, 2024Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΜΑΣΤΡΟΠΩΝ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΟΡΙΑ.
Παιδεραστές και μαστροποί υπεράνω υποψίας , ακούμε κάθε τόσο και τρελαίνεσαι. Εκνευρίζεσαι, διότι δεν υπάρχουν παιδεραστές και μαστροποί "υπεράνω πάσης υποψίας".
Πως ακούγεται , αλήθεια , στην ευαίσθητη κατά τα άλλα κοινωνία μας, όταν ένα μικρό παιδί κακοποιείται σεξουαλικά από άρρωστους κι ανώμαλους της κοινωνίας μας ; Προφανώς εκείνη την στιγμή σκεφτόμαστε άλλα πράγματα, προφανώς συζητούνται έτσι απλά για να περάσει η ώρα μας, προφανώς και δεν μας ενδιαφέρουν αυτά τα προβλήματα, αφού στις σκέψεις μας κυριαρχούν άλλα πολύ πιο σοβαρά.
Έτσι δεν είναι ή κάνω λάθος; Κυριαρχούν θέματα , όπως το πως θα γίνουμε μεγάλοι και τρανοί, οικονομικά ισχυροί, επώνυμοι των νέων βιλών, κότερων, πολυτελέστατων αυτοκινήτων και όλων αυτών ,που μας κάνουν όλο και περισσότερο να ζούμε μακριά από το νόημα της ζωής και από τα σοβαρά προβλήματα της κοινωνίας μας.
Όλοι μας , παρακολουθούμε με ανατριχίλα τις τελευταίες ημέρες και θυμό θα έλεγα εκείνες τις σκοτεινές, ανατριχιαστικές υποθέσεις , τα εγκλήματα αυτά της παιδεραστίας , της μαστροπείας και που τις περισσότερες φορές γνώριζαν γνωστοί, συγγενείς, φίλοι πολιτικοί , άνθρωποι που ζούνε στον ίδιο τόπο , στην ίδια γειτονιά, αλλά δεν είχαν καταγγείλει τίποτα , κρατούσαν το στόμα τους κλειστό, λέγοντας πια όταν βγαίνουν στο φως, ότι δεν είχαν αντιληφθεί το παραμικρό!!
Τα παιδιά μας , αγαπητοί μου, το παιδί σου, τα παιδιά της διπλανής πόρτας έχουν δικαίωμα να ζήσουν. Σπάστε τη σιωπή. Μην γίνεστε συνένοχοι των αρρωστημένων ατόμων της κοινωνίας μας. Χρειάζεται αφύπνιση , δεν δικαιούμαστε να έχουμε το στόμα μας κλειστό!
Μιχάλης Καντζόγλου
Μιχάλης Καντζόγλου: ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΜΕ!
Ιανουάριος 08, 2024Καθημερινά διαβάζουμε , ακούμε , αλλά και ζούμε όλα αυτά που μαυρίζουν την ψυχή μας, που τραυματίζουν την καρδιά μας!!
Κάθε μέρα που ξημερώνει νομίζουμε όλα αυτά που ζούμε ότι έφτασε η συντέλεια του κόσμου και άρα είναι μάταιο να ονειρευτεί κανείς!
Είναι όμως έτσι τα πράγματα ή προσπαθούμε μόνοι μας να ζούμε καθημερινά την αυτοκτονία μας ;
Σκέφτομαι αγαπητοί φίλοι, ότι, μέσα στην απελπισία που μας περιβάλλει κάποιο ξέφωτο πρέπει να υπάρχει.
Μια ελπίδα, μια ελπίδα που θα μας σπρώξει μπροστά και θα μας φτιάξει την διάθεση μας και θα μας κάνει να νιώθουμε τη ζωή ως το μοναδικό ανεπανάληπτο ταξίδι!!
Οι νέοι μας , το φιλότιμο μας, η κοινωνική αλληλεγγύη , ίσως κάτι άλλο που θα μας κάνει τουλάχιστον να μην μεμψιμοιρούμε , να μην υποκύπτουμε , και να μην σκοτεινιάζει η μέρα μας.
Μια πινελιά χρώματος στη ζωή μας, μια αχτίδα αισιοδοξίας στην καθημερινή μας ανάγνωση, στην ματιά μας, ας δώσουμε όλοι μας, απομονώνοντας αυτά που μας.... πληγώνουν και μαυρίζουν την ψυχή μας....
Να μην τα παρατάμε, αυτό έχει αξία!!!
OΛΟΘΕΡΜΕΣ ΕΥΧΕΣ Ο ΝΕΟΣ ΧΡΟΝΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΟΥΡΑΝΟΣ ΠΑΝΤΑ ΞΑΣΤΕΡΩΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΠΟΤΕ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΟΣ. Ο ΗΛΙΟΣ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΝΑ ΖΕΣΤΑΙΝΕΙ ΠΑΝΤΑ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΣΑΣ!
Δεκέμβριος 31, 2023Διασχίζουμε το παρόν με τα μάτια δεμένα το πολύ πολύ μπορούμε να διαισθανθούμε και να μαντέψουμε αυτό που ζούμε τούτη την στιγμή. Αργότερα όμως όταν λύσουμε τα μάτια μας αντιλαμβανόμαστε τι ζήσαμε και κατανοούμε τη σημασία του….
Το χαρούμενο μήνυμα του νέου χρόνου απλώνεται σε κάθε γωνιά της Οικουμένης ,σε κάθε ανθρώπινη ψυχή.
Είναι εκείνο το υπέροχο φως της ελπίδας, "της δεύτερης ευκαιρίας" που έχουμε να χαράξουμε έναν άλλο δρόμο ζωής και να αφήσουμε πίσω τους μίζερους και μικρόψυχους εαυτούς μας , πορευόμενοι απλά ανυστερόβουλα και υπεύθυνα .
Δεν έχουμε την πολυτέλεια πολλών ευκαιριών , ας δούμε επιτέλους την σημασία και την αξία στο σύντομο , αλλά γλυκό ταξίδι μας....
Ελπίδα λοιπόν φίλοι και συνταξιδιώτες ζωής για το 2024για άφεση αμαρτιών σε αλλήλους , ελπίδα να μην επαναλαμβάνουμε λάθη που πληγώνουν συνανθρώπους , πολλές φορές χωρίς λόγο και αιτία , ελπίδα για καθαρές ματιές και κουβέντες.
Ελπίδα για λιγότερα δυστυχήματα , λιγότερο πόνο.
Ελπίδα ν’ ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος της σύντομης ζωής μας.
Ελπίδα "ΑΝΘΡΩΠΟΙ" για αληθινή αγάπη , εκείνη την ξεχασμένη αγάπη , που βρίσκεται μέσα μας , βαθιά μέσα στην ψυχή μας και έχει την ανάγκη να εκφραστεί, να αποδείξει ότι χωρίς αυτή δεν είσαι τίποτα, ότι δεν αξίζει να ζεις όταν δεν την "υπολογίζεις" και δεν την σέβεσαι.
Ας δώσουμε στην ψυχή μας το καλύτερο δώρο για το 2024 αυτό , της αληθινής αγάπης!!!
Μιχάλης Καντζόγλου
Μιχάλης Καντζόγλου: Λες και ήταν χθες !
Δεκέμβριος 31, 2023Παραμονή Πρωτοχρονιάς !
Ο νους μου τρέχει πάντα στα παιδικά εκείνα γιορτινά χρόνια , στην παλιά μου γειτονιά .
Τότε που ο κόσμος χαιρόταν με τα λίγα και είχε πολύ χώρο στην καρδιά του .
Έρχεται πάντα στο νου μου το πρωί της παραμονής της Πρωτοχρονιάς , όταν με την Ανατολή του ηλίου ξυπνάγαμε όλοι για να ζήσουμε στιγμές μοναδικές , το χαμόγελο , η χαρά , η όμορφη ανθρώπινη συνύπαρξη , ήταν το ωραιότερο δώρο που θα μπορούσε να μας χαρίσει κανείς.
Μετά η αγάπη ,ήταν διάχυτη σε κάθε σπίτι που φορούσε τα γιορτινά του και μοσχομύριζε από το άρωμα των γλυκών των ημερών , αλλά και των φρούτων που ήταν κρεμασμένα στις αυλές , ρόδια ήταν τα περισσότερα .
Θυμάμαι τα γεμιστά τα σύκα στο τραπέζι , τα άσπρα κεντήματα , τα γιορτινά στρωσίδια , πάνω απ ‘ όλα όμως το γλυκό χαμόγελο της μητέρας μου , που έλαμπε το πρόσωπο της από τις δημιουργίες της στον αργαλειό με εκείνα τα υπέροχα υφαντά , που φρόντιζε να χαρίζει σε κάθε γειτόνισα και να χαίρεται η ψυχή της .
Οι θύμισες φαίνεται να ομορφαίνουν την ψυχή μου : Το σπιτι μας τις ημέρες αυτές ήταν γεμάτο από συγγενείς που έρχονταν και από τα χωριά , η Γιαγιά μου ήταν από το Πυλι , η λαχτάρα να την δούμε εκείνες τις ημέρες ήταν κάτι ξεχωριστό και όμορφο , οι θείοι , τα ξαδέλφια όλοι χωρούσαμε σε ένα μικρό σπιτάκι , η μητέρα μου να ετοιμάζει το τραπέζι με το λευκό κεντημένο γιορτινό τραπεζομάντηλο και να το γεμίζει με πιατέλες από μελομακάρονα , δίπλες και ο μπακλαβάς στο κέντρο του τραπεζιού .
Η Όλγα απέναντι από το σπιτι μας , καταπληκτική μοδίστρα , να προλάβει να μπαλώσει και να ράψει κάθε ρούχο των μικρών παιδιών και γονιών μας και το έκανε με μεγάλη αγάπη , οι επισκέψεις απο σπιτι σε σπίτι ατελείωτες . Τόση ευτυχία με τόσο απλά πράγματα !
Τούτες τις στιγμές , ας αφιερώσουμε σε όσους θα έχουμε απέναντι μας , στο γιορτινό τραπέζι ένα κάθισμα αδειανό .
Μιας απουσίας αναμενόμενης ή αναπάντεχης , που θα είναι εκεί , μαζί μας, να γελά , να δακρύζει , να λυπάται και να χαίρεται .
Όπως η ίδια η ζωή στους επάλληλους κύκλους της , μια γελά και μια δακρύζει .
Έχουμε λοιπόν ανάγκη συμπόρευσης με απόντες και παρόντες και όποιος δεν θυμάται τις μεγάλες γιορτές να γεμίζει ένα αδειανό κάθισμα και ένα αδειανό ποτήρι , να συνομιλεί και να συμποσιάζεται με απόντες , είναι και ο ίδιος αμετακλήτως απών !
Εύχομαι από καρδιάς , Καλή και ευλογημένη Χρονιά !
Μιχάλης Καντζόγλου
Ροή Ειδήσεων
Ελλάδα
Δωδεκάνησα
Οικονομία
RSS