ΣΤΟΝ ΦΙΛΟ ΓΙΩΡΓΟ
Οι φίλοι δεν χάνονται ποτέ
Πάνε αλλού για να ζήσουν

Πάνε σ' εκείνα τα νησιά
Που μένουν άυπνα τις νύχτες
Και το πρωί ξυπνάνε μ' ένα φως
Κάτω απ' το σεντόνι τους
Γιατί οι φίλοι είναι μια χώρα
Είναι τα νησιά μ' ένα παράδεισο
Που δέχεται τρυφερές επιθέσεις
Φωτός, φιλικές κουβέντες
Επιφωνήματα, ζητωκραυγές
Από εκείνες τις επικές μάχες
Που δόθηκαν πάνω στα τραπέζια με τις μπίρες
Τα σφηνάκια τεκίλας και τα κρασιά
Μια άλλης, όμορφης εποχής.

Απο fb ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΗΣ