Η φύση και η εργατική τάξη του νησιού μας είναι τα μεγάλα θύματα της περιόδου 2008-2016

1. Η παγκόσμια μέρα περιβάλλοντος για το νησί μας δεν μπορεί να σταθεί μόνο στα συνήθη προβλήματα: χρήσεων γης, ποιότητας και ποσότητας νερού, διαχείρισης απορριμμάτων (ΧΥΤΑ), μόλυνσης του αέρα (Αεροδρόμιο, ΔΕΗ) , της απώλειας ιστορικών τοπικών προϊόντων, των φυτοφαρμάκων, της καταστροφής αμμωδών παραλιών κλπ. Τα 3 μνημόνια νεοφιλελευθερισμού μετασχηματισμού της Ελληνικής οικονομίας (δεξιάς και αριστερής κοπής) οικοδόμησαν την αποδόμηση του περιβαλλοντικού πλαισίου προστασίας και ωθούν στην κοινωνική αδιαφορία. Ποιος θα αντισταθεί σήμερα στην οποιαδήποτε περιβαλλομένου επένδυση; Ποιος θα βάλει αιτήματα στην FRAPORT, στην ΔΕΗ ή τοπικούς περιοριστικούς όρους σε πρόταση ενός κλασσικού Γκολφ που θα στηρίζεται στο δωρεάν νερό; Η σημαντικότερη υπόμνηση της μέρας περιβάλλοντος είναι η αναγκαία ανασυγκρότηση του ανθρώπινου τοπικού παράγοντα για την προστασία του περιβάλλοντος απέναντι σε αυτό που γίνεται και σε αυτό που προδιαγράφεται από την πολιτική ΣΥΡΙΖΑ που έρχεται σαν …η ανάπτυξη!

2. Σε κάθε κοινωνικοοικονομική κρίση που εφαρμόζεται φιλελεύθερη διέξοδος υποφέρουν οι πιο ασθενείς κρίκοι του κράτους και της κοινωνίας. Η φύση και η εργατική τάξη είναι τα μεγάλα θύματα της περιόδου 2008-2016. ‘’Το μεγάλο πρόβλημα φέτος δεν είναι μόνο ο μειωμένος αριθμός των αφίξεων! Είναι η κατάσταση των εργαζομένων στον κλάδο, η εκμετάλλευση και η μείωση των εισοδημάτων που θα οδηγήσει σε υπαρξιακή κρίση την τοπική αγορά τον χειμώνα’’ μας λέει ένας συμπολίτης μας με σημαντική θέση στην διακίνηση του τουριστικού προϊόντος που διακρίνεται για την κοινωνική συνείδηση του ρόλου του, ‘’ οι εργασιακές σχέσεις και οι αμοιβές είναι τριτοκοσμικές’’ μας συμπλήρωσε.

3. Είναι δυνατό μετά από τόσα και τόσα βήματα ανάπτυξης στο νησί μας και τόσες δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις στον τομέα του τουρισμού, οι εργαζόμενοι στον χώρο να ζουν σε μεσαίωνα στυψίματος και επαγγελματικής υποτίμησης που να τους οδηγεί στην αλλαγή επαγγέλματος ή στην μετανάστευση; Στις μικρές επιχειρήσεις υπάρχει μια δικαιολογία. Όμως οι μεγάλες είναι αδικαιολόγητες. Δεν είναι το ξεζούμισμα και η υπερεκμετάλλευση άλλα η συνεργασία και τόνωση της συμμετοχής και της συνυπευθυνότητας το επιτυχημένο μοντέλο αύξησης της παραγωγικότητας και ποιότητας υπηρεσιών! Περα από τον ανταγωνισμό και τις ταξικές διαφορές υπάρχει ένα επίπεδο συν-ευθύνης για την οικονομική και κοινωνική κατάσταση στο νησί.

4. Οι μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες μπορούν να δείξουν κοινωνική ευαισθησία:
---να τονώσουν τον πρωτογενή τομέα προμηθευόμενοι προϊόντα από παραγωγούς του νησιού.
---να σεβαστούν το περιβάλλον επενδύοντας σε ήπιες μορφές ενέργειας, κάνοντας ανακύκλωση, βάζοντας μετρητές της ΔΕΥΑΚ στις γεωτρήσεις τους…
---Να δημοσιεύουν την ετήσια κοινωνική προσφορά τους ώστε η γνωστοποίηση να λειτουργεί ως κίνητρο ανάδειξης του ευρύτερου κοινωνικού τους ρόλου. (παράδειγμα έκφρασης κοινωνικής συνείδησης το κοινό κείμενο μεγάλων Γαλλικών εταιρειών: Total, L' Oreal, Accor, Publicis, Air France – KLM, Orange, Societe Generalle,… , με το οποίο ζητούσαν να πληρώσουν περισσότερους φόρους! «Εχουμε συνείδηση ότι επωφεληθήκαμε πολύ από ένα γαλλικό μοντέλο και ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον, με τα οποία είμαστε δεμένοι και επιθυμούμε να συμβάλουμε για να διατηρηθούν») .
---Ο Δήμος πρέπει να βρει τρόπους άσκησης πίεσης στα θέματα περιβάλλοντος, φυσικών πόρων, και της εργασίας στηριζόμενος στον διάλογο και την πολιτική του ισχύ. Θα συμπληρώναμε …και η κυβέρνηση, αλλά …δεν το πιστεύουμε.

Ν. Μυλωνάς