Ο Κώστας Μήτσης είναι παρών, γιατί ενέπνευσε μια φιλοσοφία, έναν τρόπο ζωής. Έναν τρόπο δουλειάς. Άφησε με τη στάση ζωής, το ήθος και την τόλμη του μια παρακαταθήκη προς όλους. Γι’ αυτό και δεν είναι τυχαίο που σήμερα, στελέχη και συνεργάτες του Ομίλου, λένε πως πάντα έχουν ως γνώμονα το τι θα έκανε και θα σχεδίαζε ο ίδιος αν ήταν ακόμα ανάμεσά μας. Λες και ο δαιμόνιος, αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας, που έστησε από το μηδέν μια αυτοκρατορία κλωστοϋφαντουργίας, κατασκευών, οινοποιίας και ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, και έκανε ταυτόχρονα αισθητή την παρουσία του στο χώρο των ΜΜΕ (ήταν εκδότης του «Αδέσμευτου Τύπου» και της «Βραδυνής»), είναι δίπλα στον καθένα και την καθεμία, και οδηγεί, και παροτρύνει, και εμψυχώνει… Μας είχε «κατακτήσει» και μας ενέπνεε την αφοσίωση και την προσήλωση σε στόχους. Όλοι αυτοί το λένε απλά και ξεκάθαρα: «Ο Μήτσης ήξερε να προσεγγίζει. Να είναι δίπλα μας ψυχικά, αλλά και υλικά». Αυτή η γενικευμένη αίσθηση όσων είχαν την τύχη να τον γνωρίσουν ή να συνεργαστούν μαζί του ή να δουλέψουν κοντά του, δεν είναι ανεξήγητη. Πηγάζει από τις παρακαταθήκες, τις αξίες και τις καινοτόμεςς ιδέες, που σαν μια μεγάλη σχολή πέρασε σήμερα στους άξιους συνεχιστές των επιχειρήσεων που δημιούργησε.
Ζωή σαν μυθιστόρημα
Η ζωή του και η επαγγελματική του πορεία θα μπορούσε κάλλιστα να διδάσκεται στους νέους, ως ένα αντιπροσωπευτικό παράδειγμα των Ελλήνων που διαπρέπουν και δημιουργούν, αψηφώντας δυσκολίες και κακουχίες, έχοντας ως μοναδικό τους όπλο την ευρηματικότητα και την εργατικότητά τους. Όπως πολλοί άλλοι, έτσι κι ο Κώστας Μήτσης ξεκίνησε χωρίς κανένα εφόδιο από το Κρυονέρι Πωγωνίου για να σπουδάσει και να στήσει την πρώτη του δουλειά μέσα στα συντρίμμια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και στην αβεβαιότητα που ακολούθησε. Έγινε κλωστοϋφαντουργός στα δεκαεπτά του και στα 30 του ξενοδόχος, με μόνα του όπλα την ευθυκρισία του και την τόλμη του να ρισκάρει, να ανοιχτεί σε νέους επαγγελματικούς τομείς, όταν διέβλεπε επαγγελματικές προοπτικές. Τα όνειρά του ήταν πολύ μεγάλα για να χωρέσουν στο Κρυονέρι. Στο όμορφο, μικρό χωριό που γεννήθηκε, στο ορεινό Πωγώνι Ιωαννίνων, και το οποίο λάτρευε κυριολεκτικά έως το τέλος της ζωής του. Γεννημένος στις 27 Νοεμβρίου 1936, λίγο πριν ηχήσουν οι κλαγγές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, είναι από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής του ένα ανήσυχο παιδί, που σκέφτεται πολύ. Τα χρόνια της Κατοχής ήταν δύσκολα, αλλά σμίλευσαν τον χαρακτήρα του ανδρός: ολιγαρκής, λιτός, και δημιουργικός. Τι σημαίνει ηλεκτρικό ρεύμα το έμαθε όταν σε ηλικία περίπου 8 ετών βρέθηκε με τη μητέρα του στα Γιάννενα! «Για πρώτη φορά στα Γιάννενα είδα ότι υπάρχει ηλεκτρικό, ότι υπάρχει ρεύμα, ότι μπορεί να πατάς ένα κουμπάκι και να ανάβει ένα φως», θα πει ύστερα από περίπου 70 χρόνια, όταν θα αποφασίσει να ηχογραφήσει μόνος του τη βιογραφία του.
Πρώτη φορά στην Αθήνα
Πρωτοέρχεται στην Αθήνα το 1945, μέσα στο χάος της μεταπολεμικής Ελλάδας. Οι συνθήκες διαμονής στην Αθήνα, εξίσου σκληρές. Κατοίκησε μαζί με τους γονείς του σε ένα μικρό σπίτι στο Ρουφ. Με την κοινή για 30 άτομα τουρκική τουαλέτα, την κουρελού αντί για πόρτα, και την απαίσια μυρωδιά του βόθρου να κατακλύζει το δωμάτιό του. Καταπιάστηκε αμέσως με διάφορες δουλειές, χωρίς ποτέ να εγκαταλείψει τις σπουδές του. Σαν άλλος Όλιβερ Τουίστ, ο Κώστας Μήτσης δούλευε σκληρά, αδιάκοπα και αδιαμαρτύρητα, από τότε μέχρι το τέλος της ζωής του. Σε ταβέρνα έκανε τον ταμπλίστα, τον εργάτη στη δημοτική λαχαναγορά στο Γκάζι, τον σερβιτόρο σε καφενείο, τον πλασιέ βιβλίων. Ήταν πολύ καλός «πωλητής», τόσο, που κάποιοι φίλοι του, χρόνια αργότερα, έλεγαν ότι ο Κώστας μπορούσε να πουλήσει ακόμη και πάγο στην Αλάσκα! Σε ηλικία 16 ετών έπαθε υπερκόπωση! Στα 18 του όμως, απέκτησε την πρώτη του επιχείρηση, που είχε να κάνει με μικρεμπόριο υφασμάτων, ρούχων και κουρτινών, έχοντας στη δούλεψή του αρχικά δύο εργαζομένους, εν συνεχεία τέσσερεις, έντεκα, εκατό, μέχρι να φτάσει, κάποια στιγμή, ο Όμιλος να απασχολεί περί τους 4.500 ανθρώπους!
Ένας επιχειρηματίας «γεννιέται»…
Για τα επόμενα δέκα χρόνια και μέχρι τα 27 του, ο Κώστας Μήτσης δημιουργεί. Με όλη της σημασίας της λέξης. Αξιοποιεί στο έπακρον τις ευκαιρίες, χτίζει λιθαράκι λιθαράκι την πρώτη μεγάλη βιομηχανική του μονάδα. Την παραγωγή πλεκτών. Ακολούθησε η αγορά ενός εργοστασίου παραγωγής νήματος, η αγορά της ΕΡΙΟΤΕΚ, και στη συνέχεια η αγορά βαφείου στη Χαλκίδα. Αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθεί μια μεγάλη κάθετη βιομηχανική μονάδα. Με τη βοήθεια όλων των ανθρώπων που εκτιμούσε. Δεν περίσσευε κανένας. Ούτε ακόμα και ο πατέρας του, για τον οποίο βρέθηκε η κατάλληλη θέση. Του ταμία-«κέρβερου». Του ανθρώπου της απολύτου εμπιστοσύνης, που τα πρόσεχε όλα και τα λογάριαζε μέχρι την τελευταία δραχμή. Η δε μητέρα του, φύσει εργατική, κράτησε μέχρι τέλους τον εποπτικό ρόλο στις μηχανές και την παραγωγή πλεκτών. «Είχα γίνει κάποιος στην αγορά του πλεκτού και κάποιος γενικότερα στη βιομηχανία. Δεν υπήρχαν τότε πλούσιοι άνθρωποι πολλοί. Οι μόνοι πλούσιοι ήταν ο Κατσάμπας, ο Μποδοσάκης και άλλοι τρεις με τέσσερεις σε αυτό το μέγεθος. Όμως, ήταν βαριές βιομηχανίες, με πολεμικό υλικό, κ.λπ. Εμείς ακολουθούσαμε, ήμασταν η δεύτερη σειρά εφεδρείας», αναφέρει, στις αφηγήσεις του, λέγοντας ότι παρήγαγε τότε έως και 150 τόνους υλικό, είχε πελάτες σε όλη την Ελλάδα, ενώ έκανε και εξαγωγές. Η μεγάλη πορεία είχε ήδη αρχίσει για τα καλά…
Τα χρόνια που κτίστηκε η αυτοκρατορία
Μετά την υφαντουργία τη δεκαετία του ’70, ο δραστήριος επιχειρηματίας επεκτάθηκε με επιτυχία στην οινοποιία, τις κατασκευές, τις εκδόσεις… Αλλά ο τομέας που ανέδειξε το επιχειρηματικό του δαιμόνιο ήταν ο Τουρισμός: ο ξενοδοχειακός κολοσσός που αποτελεί τη μεγαλύτερη ελληνικών συμφερόντων αλυσίδα της χώρας. Το 1976 τέθηκε σε λειτουργία η πρώτη μονάδα στην Κω, και στην πορεία τα ξενοδοχεία ξεπέρασαν τα 20, φιλοξενώντας κάθε χρόνο πάνω από 800.000 επισκέπτες. City και Resort Hotels, 4-5 αστέρων και Deluxe, συμπεριλαμβανομένων 11 κέντρων SPA και θαλασσοθεραπείας, σε μερικές από τις ομορφότερες περιοχές της Ελλάδας, όπως η Ρόδος, η Κως, η Κρήτη, η Μύκονος, η Κέρκυρα, τα Καμμένα Βούρλα, και τα Ιωάννινα. Ο «Όμιλος Μήτση», μία αμιγώς ελληνική επιχείρηση, κατέκτησε την κορυφή αριθμώντας 4.500 εργαζομένους, απολαμβάνοντας τη διεθνή εμπιστοσύνη και κερδίζοντας βραβεία για τις ποιοτικές υπηρεσίες του. Το λογότυπο του Ομίλου αντιπροσωπεύει την πορεία του ιδρυτή του: ένα σχήμα προσώπου που κοιτάει και στοχεύει ευθεία μπροστά, όπως έκανε και ο ίδιος σε όλη την πολυκύμαντη ζωή του.
Δωρεά του Ομίλου Μήτση η ανακαινισμένη παιδική χαρά στην Καρδάμαινα της Κω
Λίγες ημέρες πριν από τη συμπλήρωση διετίας από την απώλεια του Κώστα Μήτση, η οικογένειά του, πιστή στις αρχές των δωρεών και ευεργεσιών που μεταλαμπάδευσε ο ιδρυτής του Ομίλου, προχώρησε στη δωρεά της ανακαινισμένης και πλήρως εξοπλισμένης με νέα παιχνίδια παιδικής χαράς στην Καρδάμαινα. Η παιδική χαρά είναι πρότυπη, καθώς περιλαμβάνει και ειδικά διαμορφωμένους χώρους για τους γονείς, από τους οποίους μπορούν να παρακολουθούν ευχάριστα και με άνεση τα παιδιά να παίζουν και να διασκεδάζουν. Τα εγκαίνια πραγματοποιήθηκαν την περασμένη εβδομάδα παρουσία πολλών κατοίκων και εκατοντάδων παιδιών. Ήταν εκεί, επίσης, ο βουλευτής και αντιπρόεδρος της Βουλής Δ. Κρεμαστινός, ο δήμαρχος Κω Γ. Κυρίτσης, η πρόεδρος του Ομίλου Μήτση κ. Χριστίνα Κ. Μήτση, ο διευθύνων σύμβουλος κ. Σταύρος Κ. Μήτσης, η κ. Τζένη Κ. Μήτση, οι αντιδήμαρχοι Δ. Γερασκλής και Ε. Παπαχρήστου, ο πρόεδρος της Μαρίνας Σεβ. Μαραγκός, ο δημοτικός σύμβουλος Ν. Μυλωνάς, ο πρόεδρος της Καρδάμαινας Ν. Πόγιας, και ο γνωστός ηθοποιός Α. Λουδάρος. Το έργο της ανακαίνισης της παιδικής χαράς στα σύγχρονα ευρωπαϊκά πρότυπα είναι αφιερωμένο στη μνήμη του ιδρυτή του Ομίλου Μήτση, Κωνσταντίνου Μήτση, ενός ανθρώπου που αγάπησε πολύ και πίστεψε ακόμη περισσότερο στην Κω, και κυρίως στην Καρδάμαινα (ως τουριστικούς προορισμούς). Η κ. Τζένη Μήτση στο λόγο των εγκαινίων ανέφερε χαρακτηριστικά: «Εγκαινιάζοντας αυτό εδώ το Πάρκο, μέσα στο οποίο πολλά παιδάκια παίζουν, ας ελπίσουμε οτι κάποια από αυτά με την προσπάθεια θα μπορέσουν να αλλάξουν το μέλλον τους και να παράξουν έργο μεγάλο και να το παραδώσουν στην κοινωνία».