Ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει στις μέρες μας ότι η Κως είναι το μοναδικό νησί στα Δωδεκάνησα που, χάρη στη ρηγματογενή τεκτονική και ηφαιστειογενή του υφή, διαθέτει τριών ειδών ιαματικές μεταλλικές πηγές (θερμές, υπόθερμες και ψυχρές), για τις οποίες έγραψα αναλυτικά στο παρελθόν (Βλ. το βιβλίο μου: «Ιστορία της Νήσου Κω. Αρχαία-Μεσαιωνική-Νεότερη», Ι990, σελ.23-24 καθώς και «Τα Κωακά», έκδοση Πνευματικού Ομίλου Κώων «Ο Φιλητάς», τομ. Ζ΄, 2002 σελ. 62-77) .Ο Δήμος της Κω, στην περιφέρεια του οποίου συγκεντρώνονται όλες οι ιαματικές πηγές, οφείλει άμεσα να συμμετάσχει στο σχεδιασμό μιας συνολικής και καθολικής ανάπτυξης της εναλλακτικής μορφής τουρισμού, που είναι και παραμένει ο ιαματικός τουρισμός, όπως αυτός αναλύεται στην τελευταία σχετική νομοθεσία. Μπορεί ο Δήμος να αναπτύξει πρωτοβουλίες, με σύμπραξη με το Κράτος ή και με τον ιδιωτικό τομέα, προκειμένου να συμβάλει στη διασφάλιση και στον έλεγχο της συνεχούς, σταθερής και ισόρροπης αειφορίας των ιαματικών φυσικών πόρων του νησιού.

Πόσο δύσκολο άραγε για το Δήμο της Κω θα ήταν, αν σε συνδυασμό από ίδιους πόρους και από χρηματοδότηση Ευρωπαϊκών ή Εθνικών προγραμμάτων, ανελάμβανε το κόστος των ειδικών εγκαταστάσεων λειτουργίας και εκμετάλλευσης της θερμομεταλλικής πηγής του Αγίου Φωκά, που τόσο εγκαταλελειμμένη εμφανίζεται στις μέρες μας, με ανταποδοτικά από τους χρήστες τέλη; Αυτής της πηγής τα νερά αποδεδειγμένα θεραπεύουν ασθένειες μυϊκού και αναπνευστικού συστήματος, ηπατικές και δερματικές ασθένειες καθώς και ασθένειες αγγείων και οφθαλμών.

Να θυμίσω εδώ ότι πριν από πολλά χρόνια οι Ιταλοί κατάφερναν να μεταφέρουν στη θερμοπηγή της Καλλιθέας Ρόδου κάθε εβδομάδα σε γυάλινες δεξαμενές, ερμητικά κλεισμένες, το νερό της θερμοπηγής της Αγίας Ειρήνης, ενώ το νερό της θερμοπηγής του Αγίου Φωκά, που το αποκαλούσαν, μάλιστα, για προπαγανδιστικούς λόγους και «Νερό του Ιπποκράτη», αναμίγνυαν με το νερό της Καλλιθέας Ρόδου, σε αναλογία 1/3 νερού του Ιπποκράτη με 2/3 νερού της Καλλιθέας, με άριστα για την υγεία των εκεί λουομένων αποτελέσματα. Αν αυτό επιχειρείτο με επιτυχία στα μέσα περίπου του περασμένου αιώνα, σκεφθείτε με τη σημερινή τεχνογνωσία τι μπορούμε να κατορθώσουμε.

Παράλληλα μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί και η ποσιθεραπεία με το σιδηρούχο οξυανθρακικό νερό της πηγής του Κοκκινόνερου, που είναι κατάλληλο, όπως μας πληροφορούν οι ειδήμονες, τόσο για την τόνωση του μυϊκού συστήματος του εντερικού σωλήνα όσο και για τη διευκόλυνση των απορροφήσεων των τροφών, ενώ θεραπεύει ακόμη και αδενοπάθειες μικρών κυρίως παιδιών. Η άντληση και χρήση επίσης του λασπώδους μεταλλικού νερού των Βολκάνων (Βόρκα), που βρίσκεται πολύ κοντά στην πηγή του Κοκκινόνερου και ενδείκνυται για τη θεραπεία χρόνιων δερματοπαθειών και άλλων παθήσεων, μπορεί να τύχει σύγχρονης και κατάλληλης εκμετάλλευσης, γνωστής ως πηλοθεραπεία.

Ας μη ξεχνούμε ότι οι υψηλού επιπέδου υπηρεσίες αναζωογόνησης και ευεξίας, τα λεγόμενα “spa,”μαζί με την αξιοποίηση των ιαματικών φυσικών πόρων αποτελούν σήμερα ένα από τα ταχύτατα αναπτυσσόμενα τμήματα του τουρισμού υγείας και της εν γένει τουριστικής βιομηχανίας. Προσφέρονται όλο το χρόνο και γνωρίζουν διεθνώς μια άνθηση, αφού προσελκύουν όχι μόνο ηλικιωμένους, αλλά και τουρίστες υψηλών, ακόμη και μεσαίων εισοδημάτων. Ήδη πάνω από 20 εκατομμύρια άτομα στην Ευρώπη επισκέπτονται κέντρα spa και διανυκτερεύουν κατά μέσο όρο 6 βράδια κατ’ άτομο και ανά επίσκεψη, ενώ 4 στους 10 Ευρωπαίους που επισκέπτονται τα περισσότερα κέντρα ευεξίας είναι Γερμανοί. (Πηγή: International Spa Association).

Γνωρίζω ότι η πρόκληση για το Δήμο μας είναι μεγάλη και τα περιθώρια – με την παρούσα οικονομική συγκυρία – στενά. Ωστόσο μεγάλες είναι και οι προοπτικές που διανοίγονται με τα προγράμματα της ΕΕ, ώστε να καταστεί επιτέλους η Ιπποκρατική Κως πρότυπο Κέντρο Ιαματικών Λουτρών στα Δωδεκάνησα. Έχουμε χρέος τάχιστα να το αποτολμήσουμε.