Με μόλις μία σταγόνα αίμα οι επιστήμονες θα είναι ικανοί να υπολογίζουν με πόση ταχύτητα γερνάει το σώμα ενός ανθρώπου και κατ' επέκταση πόσο αυξημένος είναι ο κίνδυνος για πρόωρη εκδήλωση γεροντικής άνοιας και Αλτσχάιμερ.

Τη δυνατότητα αυτή δίνει ένα νέο γενετικό-αιματολογικό τεστ, το οποίο ανέπτυξαν ύστερα από επτά χρόνια έρευνας επιστήμονες από το βρετανικό King's College, το σουηδικό ινστιτούτο Καρολίνσκα και το αμερικανικό πανεπιστήμιο Duke. Το τεστ, που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και για άλλες παθήσεις λόγω γήρανσης, μετρά τη ζωτικότητα ορισμένων γονιδίων-κλειδιών και εκτιμά τη διαφορά μεταξύ χρονολογικής και βιολογικής ηλικίας.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ιατρικής Τζέιμς Τίμονς του King's College, ανέλυσαν, τόσο στο αίμα όσο και στον εγκέφαλο, τον βαθμό που είναι ενεργά στους 65χρονους μια σειρά από γονίδια, συγκριτικά με τη δραστηριότητα των ίδιων γονιδίων σε 25χρονους ανθρώπους. Οσο πιο δραστήρια είναι 150 γονίδια-κλειδιά στα άτομα της τρίτης ηλικίας, τόσο απομακρύνεται η πιθανότητα άνοιας. Ετσι, το τεστ είναι σε θέση να διακρίνει σε πρώιμο στάδιο τα άτομα που κινδυνεύουν από νευροεκφυλιστικές παθήσεις λόγω προχωρημένης βιολογικής ηλικίας του εγκεφάλου, παρόλο που ακόμη δεν έχουν εμφανιστεί τα σχετικά συμπτώματα.
Τεστ
«Οι περισσότεροι άνθρωποι αποδέχονται πως όλοι οι 60χρονοι δεν είναι ίδιοι, όμως έως τώρα δεν υπήρχε αξιόπιστο τεστ που να αποκαλύπτει τη βιολογική ηλικία σε αντιδιαστολή με τη χρονολογική, την ηλικία γέννησης. Η ανακάλυψή μας παρέχει την πρώτη αξιόπιστη μοριακή ''υπογραφή'' της βιολογικής ηλικίας στους ανθρώπους και θα πρέπει να αξιοποιηθεί προκειμένου να μεταμορφώσει τον τρόπο που η ηλικία χρησιμοποιείται για να λαμβάνονται ιατρικές αποφάσεις, καθώς επίσης για να εντοπίζει όσους κινδυνεύουν περισσότερο από Αλτσχάιμερ» δήλωσε ο Τίμονς.

Οσο πιο έγκαιρα γίνεται η διάγνωση της νόσου Αλτσχάιμερ, τόσο μεγαλύτερες είναι οι ελπίδες για πιο αποτελεσματική επιβράδυνσή της. Εξάλλου, αν και δεν υπάρχουν φάρμακα που να σταματούν την άνοια, δοκιμές έχουν αποδείξει ότι φάρμακα που δίνονται στα πρώτα στάδια της ασθένειας την επιβραδύνουν σημαντικά.

Επιπλέον, σύμφωνα με τους ερευνητές, το τεστ θα μπορούσε να αξιοποιηθεί για να γίνεται μια εκτίμηση σχετικά με τη «νεανικότητα» των οργάνων των δωρητών που προορίζονται για μεταμόσχευση και συνεπώς κατά πόσο υπάρχει κίνδυνος αποτυχίας τους.

ethnos.gr

Τα τσιγάρα (και γενικά ο καπνός) περιέχουν μεγάλες ποσότητες νικοτίνης. Η νικοτίνη είναι μια εθιστική ουσία και γι' αυτό είναι δύσκολο για έναν καπνιστή να κόψει το κάπνισμα.

Υπάρχουν τρόφιμα που μειώνουν την “επιθυμία” για νικοτίνη. Η δύναμη της θέλησης υποχωρεί, όταν το μυαλό λέει στο σώμα ότι εξακολουθεί να έχει την ανάγκη για ένα ακόμα τσιγάρο.

Οι υποδοχείς ντοπαμίνης στον εγκέφαλο διεγείρουν το αίσθημα της ευφορίας που προκαλείται από τη νικοτίνη. Αυτό το συναίσθημα εξακολουθεί να είναι ισχυρό στον καπνιστή, ακόμη και μήνες ή και χρόνια αφότου κόψει το τσιγάρο.

Δείτε ποιες τροφές μειώνουν την επιθυμία για τσιγάρο και γιατί:

Νερό

Πολλά προγράμματα διακοπής του καπνίσματος συνήθως ενθαρρύνουν την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων νερού. Το νερό μειώνει την επιθυμία για κάπνισμα και βοηθά το σώμα να “ξεχάσει” την ευφορία που νιώθει από τη νικοτίνη. Αν πίνετε 6-8 ποτήρια νερό κάθε μέρα θα δείτε ότι θα έχετε μειωμένη επιθυμία για τσιγάρο.

Τσίχλα

Οι τσίχλες βοηθούν στην υποκατάσταση της ευχαρίστησης που νιώθει στο στόμα του ένας καπνιστής, όταν καπνίζει ένα τσιγάρο. Βοηθά στο να μειώσει την επιθυμία του ατόμου να θέλει τη νικοτίνη που υπάρχει σε αυτό. Δίνει στον καπνιστή “κάτι να κάνει” με το στόμα του. Αν επιλέξετε διάφορες μάρκες τσίχλας (είναι σημαντική και η ποικιλία) με γεύσεις που σας αρέσουν, θα σας βοηθήσει να απευαισθητοποιήσετε τον εγκέφαλό σας από τη νικοτίνη. Το ίδιο ισχύει και για τις καραμέλες.

Θρεπτικά σνακ

Τα θρεπτικά σνακ, όπως φρέσκα φρούτα και τραγανά λαχανικά, θα μειώσουν την επιθυμία για νικοτίνη, σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες από την κλινική Mayo. Κρατήστε μερικά φρούτα σε ένα μπολ κοντά σας θα δώσει στον καπνιστή την τεχνητή “ανακούφιση” ότι αν χρειαστεί άμεσα κάτι για να αποσπάσει το μυαλό του από το τσιγάρο, θα το έχει πάντα εκεί δίπλα του.

Άλλα σνακ

Τα καρύδια, οι ηλιόσποροι και τα χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά τσιπς θα πρέπει πάντα να καταναλώνονται με μέτρο, αλλά θα σας βοηθήσουν στη μείωση της επιθυμίας για τσιγάρο. Αν, μάλιστα, κρατήσετε μια ποικιλία σε σνακ από λαχανικά ψητά ή τηγανητά, τότε θα δείτε ακόμα καλύτερα αποτελέσματα.

http://www.livestrong.com

Είναι ορισμένες φορές που ο νους σταματάει μπροστά στο απίθανο μεγαλείο του ανθρώπινου οργανισμού και όλων εκείνων που μπορεί να κάνει.

Δεν είναι τυχαίο που τον ονομάζουν μια “τέλεια μηχανή”. Αλλά στην ζωή δεν υπάρχει το τέλειο. Είναι απλά μια έννοια που χρησιμοποιούμε για να δώσουμε έμφαση σε κάτι. Το τέλειο δεν υπάρχει.

Έτσι και ο ανθρώπινος οργανισμός μπορεί κάποιες φορές να εμφανίσει ορισμένες παθήσεις που με απλά λόγια ξεφεύγουν από τα γνωστά και μας κάνουν να κοιτάμε με απορία και θαυμασμό αυτά τα οποία συμβαίνουν στο ανθρώπινο σώμα.

Στο βίντεο που ακολουθεί, μπορείτε να δείτε τις 10 πιο παράξενες ασθένειες στην ιστορία της ιατρικής. Δεν είναι τυχαίο ότι από όταν αναρτήθηκε στο YouTube το βλέπουν περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι κάθε μήνα!

Κάτω από το βίντεο θα δείτε και μια σύντομη περιγραφή για την κάθε μία. 

Pupula duplex (Polycoria): Είναι μια παθολογική κατάσταση του οφθαλμού που χαρακτηρίζεται από την παρουσία δύο (ή και περισσοτέρων!) κορών στην ίριδα του ματιού.

Κνίδωση ύδατος (Aquagenic urticaria): Είναι μια σπάνια μορφή σωματικής κνίδωσης. Αυτή η κατάσταση προκαλεί ένα εξάνθημα και φαγούρα κάθε φορά που ο ασθενής έρχεται σε επαφή με το νερό.

Σύνδρομο οσμής ψαριού (Trimethylaminuria): Είναι μια διαταραχή κατά την οποία ο οργανισμός δεν είναι σε θέση να διασπάσει την τριμεθυλαμίνη, μια ένωση που προέρχεται από τη διατροφή και η οποία έχει μια ισχυρή μυρωδιά ψαριού σε σήψη.

Φαινόμενο χωρικού αποπροσανατολισμού (spatial orientation phenomenon): Πιο γνωστή είναι η περίπτωση της 30χρονης Bojana Danilovic από την Σερβία. Με αυτή την πάθηση το άτομο αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του με ανάποδη οπτική, δηλαδή βλέποντας κυριολεκτικά τα πάνω-κάτω!

Γαστροσχιστία (gastroschisis): Είναι ένα εκ γενετής ελάττωμα όπου τα έντερα του βρέφους είναι έξω από το σώμα, λόγω οπής στο κοιλιακό τοίχωμα.

Συγγενής αναισθησία στον πόνο (congenital insensitivity), επίσης γνωστή ως συγγενής αναλγησία: Είναι μία από τις πιο σπάνιες παθήσεις γνωστές στην ανθρωπότητα, όπου ένα άτομο δεν μπορεί να αισθάνεται (και δεν έχει αισθανθεί ποτέ) σωματικό πόνο.

Υπερτρίχωση (hypertrichosis): Ονομάζεται επίσης σύνδρομο Ambras και είναι μια πάθησησ κατά την οποία υπάρχει ανώμαλη και υπερβολική τριχοφυία στο σώμα του ασθενούς και ειδικά το πρόσωπο.

Προγηρία (progeria): Οι περισσότεροι έμαθαν (έστω και εντελώς λανθασμένα...!) αυτή την ασθένεια μέσα από την ταινία “The Curious Case of Benjamin Button”. Είναι επίσης γνωστή ως σύνδρομο Hutchinson-Gilford και είναι μια εξαιρετικά σπάνια, εξελισσόμενη γενετική διαταραχή που προκαλεί την γρήγορη γήρανση σε μικρά παιδιά, αρχής γενομένης από τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους. Τα παιδιά με προγηρία γενικά φαίνονται φυσιολογικά κατά τη γέννηση. Κατά τη διάρκεια του πρώτου χρόνου εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα, όπως αργή ανάπτυξη και απώλεια μαλλιών.

Επιδερμική δυσπλασία (epidermodyspalsia verruciformis): Είναι μία σπάνια, κληρονομική ασθένεια που χαρακτηρίζεται από μια ασυνήθιστη ροπή σε λοίμωξη με συγκεκριμένους τύπους των ανθρωπίνων θηλωμάτων και ροπή για την ανάπτυξη κακοηθών όγκων του δέρματος.

Μεθαιμοσφαιριναιμία (methemoblobinemia): Είναι μια διαταραχή του αίματος κατά την οποία παράγεται μια ανώμαλη ποσότητα μεθαιμοσφαιρίνης (μια μορφή αιμοσφαιρίνης). Η αιμοσφαιρίνη είναι η πρωτεΐνη στα ερυθρά αιμοσφαίρια που μεταφέρει και διανέμει οξυγόνο στο σώμα. Στην μεθαιμοσφαιριναιμία, η αιμοσφαιρίνη μεταφέρει οξυγόνο, αλλά δεν είναι σε θέση να το απελευθερώσει αποτελεσματικά στους ιστούς του σώματος.

iatropedia.gr

Οι άμεσες επιπτώσεις των αναψυκτικών στον οργανισμό του ανθρώπου είναι καλά τεκμηριωμένες.

Περίπου 20 λεπτά αφότου πιείτε ένα κουτάκι αναψυκτικού σας “χτυπά” ένα κύμα ενέργειας: Μόλις έχετε πάρει το 100% της συνιστώμενης ημερήσιας ποσότητας σε ζάχαρης, δηλαδή περίπου 8-10 κουταλάκια του γλυκού ζάχαρη σε ένα και μόνο κουτάκι.

Το σάκχαρο στο αίμα σας “εκτοξεύεται”, προκαλώντας μια ραγδαία αύξηση της ινσουλίνης. Αυτό κάνει το ήπαρ να μετατρέψει άμεσα όλα τα σάκχαρα σε λίπος.

Μέσα σε 40 λεπτά, η απορρόφηση καφεΐνης έχει ολοκληρωθεί, και το υπόλοιπο σώμα σας αντιδρά αναλόγως: Οι κόρες των ματιών σας διαστέλλονται, η αρτηριακή σας πίεση αυξάνεται και το συκώτι αρχίζει να διοχετεύει ακόμα περισσότερη ζάχαρη στο αίμα σας.

Και όλα αυτά συμβαίνουν μόνο μέσα στην πρώτη ώρα από την στιγμή που ήπιατε το αναψυκτικό. Με την πάροδο του χρόνου, 1-2 αναψυκτικά την ημέρα θα αρχίσουν να επηρεάζουν όλα σχεδόν τα μέρη του σώματός σας. Για παράδειγμα:

Εγκέφαλος

Μια διατροφή υψηλή σε ζάχαρη μπορεί να επηρεάζει πολλές νευρολογικές διαδικασίες, ιδιαίτερα εκείνες που εμπλέκονται στη διαδικασία δημιουργίας μιας νέας ανάμνησης. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neuroscience έδειξε ότι η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης μπορεί να μειώσει την παραγωγή μιας χημικής ουσίας που είναι γνωστή ως BDNF (brain-derived neurotrophic factor). Όταν τα επίπεδα αυτής της ουσίας είναι μειωμένα, οι καθημερινές εργασίες, όπως η γνωστική μάθηση και ο σχηματισμός νέας μνήμης, γίνονται πολύ πιο δύσκολες.

Καρδιά

Το 2012, μια μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ έδειξε ότι οι άνθρωποι που πίνουν ακόμα και ένα κουτάκι αναψυκτικού την ημέρα αυξάνουν δραματικά τον κίνδυνο για χρόνια καρδιακή νόσο. Σε σύγκριση με τους συμμετέχοντες που έπιναν λιγότερα αναψυκτικά, εκείνοι που έπιναν πιο πολλά ήταν 20% πιο πιθανό να υποστούν καρδιακή προσβολή. Η κατανάλωση ζαχαρούχων ποτών συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου και ορισμένων δυσμενών μεταβολών στα λιπίδια, σε φλεγμονώδεις παράγοντες και στην λεπτίνη.

Πνεύμονες

Οι επιστήμονες έχουν συνδέσει επίσης την κατανάλωση αναψυκτικών με αυξημένο κίνδυνο πνευμονικών επιπλοκών, όπως η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) σύμφωνα με μελέτη του 2012. Μάλιστα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσα περισσότερα αναψυκτικά πίνει κάποιος, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να έχει άσθμα ή ΧΑΠ.

Δόντια

Κάθε φορά που πίνετε μια γουλιά αναψυκτικού, η ζάχαρη συνδέεται σε μοραικό επίπεδο με βακτήρια στο στόμα σας, δημιουργώντας ένα οξύ ως παράγωγο αυτής της αντίδρασης. Αυτό το οξύ αποδυναμώνει το σμάλτο και με την πάροδο του χρόνου οδηγεί σε βακτηριακή πλάκα που προκαλεί τερηδόνα. Τα αναψυκτικά μειώνουν επίσης το pΗ του σάλιου, ενισχύοντας τον πολλαπλασιασμό των βακτηρίων και την οδοντική διάβρωση. Και σε αντίθεση με όσα, ίσως νομίζετε, τα αναψυκτικά “διαίτης” δεν αποτελούν εξαίρεση.

http://www.medicaldaily.com

Η βιταμίνη D είναι μια από τις λιποδιαλυτές βιταμίνες που χρειάζεται το σώμα μας. Αποτελεί, ωστόσο, έναν γενικό όρο που χρησιμοποιείται για να περιγράψει όλες τις στερόλες (Βιταμίνη D1, D2, D3 κα) που παρουσιάζουν παρόμοια δραστηριότητα με εκείνη της Βιταμίνης D3 (χοληκαλσιφερόλη).

Η σπουδαιότητα της οφείλεται στο ότι ρυθμίζει το μεταβολισμό του ασβεστίου και του φωσφόρου.

Η μοναδικότητα της βιταμίνης αυτής είναι στο ότι υπάρχει σε φυσική μορφή μόνο σε μερικές τροφές, αλλά κατά βάσει μπορεί να συντεθεί στο σώμα μετά την έκθεση του δέρματος στις υπεριώδεις ακτίνες του ηλιακού φωτός.

Οι ημερήσιες ανάγκες στην βιταμίνη αυτή είναι 200 IU (διεθνείς μονάδες) για βρέφη και ενήλικες έως 50 χρονών, σε ενήλικες από 51-70 ετών 400 IU, ενώ στους ακόμα μεγαλύτερους οι ημερήσιες ανάγκες φτάνουν έως 600 IU. Οι ανάγκες για αυξημένη πρόσληψη της βιταμίνης D, ωστόσο, μπορούν να αυξηθούν σε διάφορες καταστάσεις, όπως κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού, σε ηλικιωμένους και γενικότερα σε άτομα που έχουν περιορισμένη έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία, σε άτομα με σκούρο δέρμα καθότι η μελανίνη εμποδίζει την σύνθεση της, καθώς και σε αυστηρά χορτοφάγους.

Η έκθεση του δέρματος στις υπεριώδεις ακτίνες έχουν ως αποτέλεσμα τη σύνθεση της Βιταμίνης D3, η οποία αποτελεί και την κύρια πηγή της βιταμίνης D. Το ποσό της βιταμίνης που δημιουργείται εξαρτάται από το χρόνο της έκθεσης, την περιοχή του εκτεθειμένου δέρματος, το χρώμα του δέρματος και άλλους παράγοντες. Έχει βρεθεί ότι 15-20 λεπτά έκθεσης στον ήλιο καθημερινά, των άνω άκρων και του προσώπου μας, είναι αρκετά για να συνθέσουμε το 90% της ποσότητας της βιταμίνης που χρειαζόμαστε. Το υπόλοιπο 10% της ποσότητας που χρειαζόμαστε το καλύπτουμε διατροφικά, επιλέγοντας τρόφιμα που είναι πλούσια σε βιταμίνη D, όπως είναι τα λιπαρά ψάρια (σαρδέλες, σολομός, ρέγκα, σκουμπρί), το μουρουνέλαιο, τα γαλακτοκομικά και το αυγό. Ωστόσο, επειδή οι φυσικές πηγές της βιταμίνης είναι περιορισμένες, τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, όπως συμβαίνει εδώ και αρκετά χρόνια στις Η.Π.Α και σε Σκανδιναβικές χώρες, έχουν κυκλοφορήσει και προϊόντα εμπλουτισμένα (γαλακτοκομικά, χυμοί, δημητριακά πρωινού, μαργαρίνες) με βιταμίνη D, συμβάλλοντας έτσι στην αύξηση της πρόσληψης της συγκεκριμένης βιταμίνης.

Τί κάνει η βιταμίνη D

Η βιταμίνη D είναι απαραίτητη για την προαγωγή της απορρόφησης και της χρησιμοποίησης του ασβεστίου και του φωσφόρου από τον οργανισμό. Σε συνεργασία με παραθυρεοειδείς ορμόνες και την καλσιτονίνη, ρυθμίζει την συγκέντρωση του ασβεστίου στο αίμα ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού, καθώς και εναποθετόντας ή απομακρύνοντας το ασβέστιο από τα οστά.

Η βιταμίνη D μπορεί να καταστεί χρήσιμη στην πρόληψη της οστεοπόρωσης, καθώς υπάρχουν αρκετά στοιχεία ερευνών που συνηγορούν υπέρ του ότι τα συμπληρώματα της βιταμίνης αυτής, μπορούν να βοηθήσουν στην μείωση της απώλειας οστικής μάζας και του κινδύνου καταγμάτων. Όσο αφορά τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, έχει βρεθεί και τεκμηριωθεί από αρκετές μελέτες ότι τα χαμηλά επίπεδα της βιταμίνης στο σώμα συνδέονται με διάφορα είδη καρκίνου, όπως στον κόλον, στον προστάτη και στο στήθος. Η βιταμίνη D μεταξύ άλλων φαίνεται να έχει ισχυρή επίδραση στους μηχανισμούς του συστήματος άμυνας του οργανισμού (ανοσολογικό σύστημα), καθώς σε έρευνες τις τελευταίες δεκαετίες βρέθηκε ότι πιθανόν να έχει προστατευτική δράση εναντίον ασθενειών που οφείλονται σε διαταραχές του ανοσολογικού συστήματος (αυτοάνοσες νόσοι), όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας. Επιπλέον, η βιταμίνη D φαίνεται να διαδραματίζει και ρόλο ρυθμιστή της πίεσης στο αίμα, καθώς συμμετέχει στο μεταβολισμό του ασβεστίου.

Τί κάνει η έλλειψή της

Η ανεπάρκεια της έχει διάφορες ανεπιθύμητες ενέργειες, με πιο σημαντική την μειωμένη εντερική απορρόφηση του ασβεστίου και του φωσφόρου. Επίσης, υπάρχουν έρευνες που συσχετίζουν τα μειωμένα επίπεδα της βιταμίνης με την αποτιτάνωση των μαλακών ιστών που οδηγεί σε ραχίτιδα στα παιδιά (κακή ανάπτυξη και αδυναμία των οστών) και οστεομαλακία στους ενήλικες (αδύναμα και εύθραυστα οστά). Επιπλέον, η έλλειψη της βιταμίνης D έχει συσχετιστεί και με την εμφάνιση υπερπαραθυρεοειδισμού και οστεοαρθρίτιδας.

Ανεπιθύμητες ενέργειες

Όσον αφορά τις ανεπιθύμητες ενέργειες της συγκεκριμένης βιταμίνης, είναι γνωστό ότι η βιταμίνη αυτή είναι από τις πλέον τοξικές. Τα βρέφη και τα παιδιά είναι περισσότερο ευάλωτα σε σχέση με τους ενήλικες. Η πρόσληψη μεγάλων δόσεων μπορεί να οδηγήσει σε υπερκαλιαιμία με όλα τα επακόλουθα συμπτώματα αυτής (διάρροια, κούραση, ναυτία, αδυναμία κα).

Να σημειωθεί, όμως, ότι όλα είναι ζήτημα σωστής δοσολογίας και περισσότερο σε ό,τι αφορά μια βιταμίνη όπως η βιταμίνη D, η οποία εμφανίζει τοξικότητα. Νέα μεγάλη μελέτη, η National Health and Nutrition Examination Survey, μια επιδημιολογική μελέτη που διεξήχθη στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 2001 έως το 2006 παρακολουθώντας περισσότερους από 15.000 ενηλίκους εθελοντές, ανακαλύπτει ότι η πρόσληψη της βιταμίνης σε υψηλά επίπεδα μπορεί να οδηγήσει σε καρδιαγγειακές φλεγμονές. Και να σημειωθεί ότι τα υψηλά επίπεδα δεν μπορούν φυσικά να προέλθουν ούτε από τη διατροφή, καθώς πολύ λίγα τρόφιμα όπως έχουμε ήδη αναφέρει αποτελούν πολύ καλή πηγή της βιταμίνης ούτε από την έκθεση στον ήλιο. Οι ειδικοί εφιστούν την προσοχή μας ως προς τα συμπληρώματα, συνιστώντας ότι πρέπει να τα παίρνουμε μόνον όταν χρειάζεται και –φυσικά– με μέτρο .

Στα αποτελέσματα της έρευνας που αναρτήθηκαν στο «American Journal of Cardiology», οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι όσοι είχαν φυσιολογικά επίπεδα βιταμίνης D εμφάνιζαν μικρότερα επίπεδα πρωτεΐνης CRP (C-Reactive Protein), η οποία αποτελεί δείκτη για τις φλεγμονές του καρδιακού ιστού και των αιμοφόρων αγγείων. Όταν όμως τα επίπεδα της βιταμίνης D βρίσκονταν επάνω από τα ανώτατα φυσιολογικά, τα επίπεδα της CRP αυξάνονταν και αυτά οδηγώντας σε μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών προβλημάτων.

Ελληνικό Ίδρυμα Γαστρεντερολογίας και Διατροφής

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot