Οι περισσότεροι άνθρωποι επιβιώνουν από τις ήπιες καρδιακές προσβολές αμέσως, αλλά η ζημιά στους μύες της καρδιάς και οι ουλές που ενδεχομένως να έχουν δημιουργηθεί σε αυτή, οδηγούν σταδιακά σε καρδιακή ανεπάρκεια. Και από αυτήν, οι περισσότεροι ασθενείς πεθαίνουν μέσα σε πέντε έως έξι ετών από όταν ξεκινήσει.

Χρησιμοποιώντας μια πρωτεΐνη που βοηθά καρδιακά κύτταρα να αναπαραχθούν, ερευνητές από το πανεπιστήμιο Στάνφορντ ανακάλυψαν ότι μπορούν να προωθήσουν την ανάπτυξη νέων καρδιακών μυών, χρησιμοποιώντας ένα ειδικό επίθεμα.

Οι έως τώρα δοκιμές σε ποντίκια και χοίρους δείχνουν ότι το εμποτισμένο με πρωτεϊνες επίθεμα ενθαρρύνει την ανάπτυξη νέων υγιών κυττάρων στην καρδιά και μειώνει τις ουλές σε αυτήν εξαιτίας του εμφράγματος. Όσο μεγαλύτερη είναι η ζημιά στην καρδιά λόγω του εμφράγματος, τόσο λιγότερο αποτελεσματικά θα λειτουργεί αυτή στη συνέχεια.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής την ισπανικής καταγωγής αναπληρώτρια καθηγήτρια παιδιατρικής καρδιολογίας Πιλάρ Ρουίζ-Λοθάνο του Πανεπιστημίου Στάνφορντ της Καλιφόρνια, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature", σύμφωνα με το BBC, εξέφρασαν την αισιοδοξία τους ότι κάποια στιγμή στο μέλλον το επίθεμα θα φέρει επανάσταση στην καρδιολογία.

Το ελαστικό επίθεμα από κολλαγόνο εμποτίζεται με την πρωτεϊνη Fstl1 και στη συνέχεια επικολλάται στην καρδιά του ζώου που έχει υποστεί το έμφραγμα. Η πρωτεϊνη αργά απελευθερώνεται και βοηθά την καρδιά να αποκατασταθεί.

Δύο εβδομάδες μετά την εμφύτευση του επιθέματος, όπως έδειξαν τα πειράματα, η καρδιά είναι σε θέση να αναγεννήσει τα κύτταρα του καρδιακού μυ, καθώς και νέα αιμοφόρα αγγεία, ενώ γενικότερα αντλεί καλύτερα το αίμα.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, προτού δεχτούν το επίθεμα στην καρδιά τους, πολλά ζώα ήσαν τόσο άρρωστα, που ήσαν υποψήφια για μεταμόσχευση καρδιάς.

Η ελπίδα των επιστημόνων είναι ότι κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί και στους ανθρώπους που έχουν μεν επιζήσει από έμφραγμα, όμως έχουν υποστεί σοβαρή καρδιακή βλαβη. Πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν μερικά χρόνια αργότερα, λόγω καρδιοπάθειας που έχουν αναπτύξει.

Προτού πάντως γίνουν οι πρώτες κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, κάτι που αναμένεται να συμβεί το 2017, θα προηγηθούν μελέτες σε μεγαλύτερα ζώα.
Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ και από το www.upi.com

Αυτή κι αν είναι σπουδαία ανακάλυψη: επιστήμονες βρήκαν ένα νέο είδος ανθρώπου σε έναν τάφο βαθιά μέσα σε ένα σύστημα σπηλαίων στη Νότια Αφρική. 

Η ανακάλυψη 15 κομματιών σκελετού είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη αυτού του είδους στην Αφρική. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, τα ευρήματα αυτά θα αλλάξουν όλα όσα ξέρουμε για τους προγόνους μας.

 

Οι μελέτες που δημοσιεύτηκαν στην επιθεώρηση Elife αποδεικνύουν επίσης ότι αυτοί οι άνθρωποι είχαν συμπεριφορά ανάλογη με των προγόνων μας, έθαβαν τους νεκρούς τους, μια συμπεριφορά που σύμφωνα με τους επιστήμονες έχει συνδεθεί μόνο με τους ανθρώπους. Το είδος που ανακαλύφθηκε ονομάστηκε Naledi και έχει ταξινομηθεί στο γένος Homo όπου ανήκουν και οι σύγχρονοι άνθρωποι. 

Οι επιστήμονες που έκαναν την ανακάλυψη δεν μπόρεσαν να προσδιορίσουν πριν από πόσα χρόνια έζησαν αυτά τα πλάσματα αλλά ο καθηγητής Lee Berger είπε στο BBC News ότι πιστεύει πως θα μπορούσαν να είναι οι πρώτοι του είδους μας και να έζησαν στην Αφρική πριν από τουλάχιστον 3 εκατομμύρια χρόνια! 

Τόσο οι επιστήμονες που βρήκαν το νέο είδος όσο και ο καθηγητής Berger που τους καθοδήγησε, απέφυγε να χρησιμοποιήσει τον όρο "χαμένος κρίκος". Ο Berger τόνισε πως ο Naledi θα μπορούσε να είναι μια "γέφυρα" ανάμεσα στα πρωτόγονα δίποδα πρωτεύοντα θηλαστικά και τον άνθρωπο! 

Δείτε video από το σημείο όπου βρέθηκαν τα οστά 

Σύμφωνα με το CNN, η ιστορία του Homo naledi άρχισε να ξετυλίγεται το 2013, όταν ένας ερασιτέχνης σπηλαιολόγος και πανεπιστημιακός γεωλόγος παρουσίασε στον Lee Berger, καθηγητή στο πανεπιστήμιο του Witwatersrand, στο Γιοχάνεσμπουργκ, τμήμα μίας απολιθωμένης γνάθου. Ο καθηγητής, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, δεν συνειδητοποίησε αμέσως τη σπουδαιότητα του ευρήματος που μπορεί να αλλάξει ό,τι μέχρι σήμερα γνωρίζαμε σχετικά με την πρόοδο της ανθρώπινης εξέλιξης.

Η μεγάλη ανακάλυψη έγινε αργότερα σε έναν απομονωμένο θάλαμο στο σπήλαιο Rising Star, έξω από το Γιοχάνεσμπουργκ, όπου εντοπίστηκαν απολιθωμένα οστά από βρέφη, παιδιά, ενήλικες και ηλικιωμένα άτομα. Πρόκειται για συνολικά 1.500 απολιθώματα, η μεγαλύτερη ποσότητα από ένα συγκεκριμένο είδος ανθρωπιδών που έχει ποτέ αποκαλυφθεί στην Αφρική, το λίκνο της ανθρώπινης εξέλιξης. 

Ο Berger και η ομάδα του, που έκαναν την ανακάλυψη, πιστεύουν ότι ο θάλαμος, που βρίσκεται 30 μέτρα κάτω από το σπήλαιο, το οποίο έχει χαρακτηριστεί Τοποθεσία Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO, υπήρξε νεκροταφείο και ότι ο Homo naledi ίσως χρησιμοποιούσε φωτιά για να φωτίσει τον δρόμο.

«Δεν υπάρχει κανενός είδος καταστροφής στα ευρήματα. Δεν μπορούσαμε παρά να καταλήξουμε στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι ο Homo naledi, ένα μη ανθρώπινο είδος ανθρωπιδών, τοποθετούσε σκόπιμα τους νεκρούς του στον σκοτεινό θάλαμο. Γιατί το έκανε αυτό, δεν το γνωρίζουμε», ανέφερε ο Lee Berger στο CNN. 

«Μέχρι την ανεύρεση του "naledi", θα σας έλεγα ότι αποτελεί ανθρώπινο χαρακτηριστικό. Η ιδέα της ταφής νεκρών ή η τελετουργική διάθεση των σωμάτων είναι μοναδικά ανθρώπινο», σημειώνει, χαρακτηρίζοντας το εύρημα «σαν να ανοίγεις τον τάφο του Τουταγχαμών», καθώς είναι δυνατόν να επηρεάσει με τον ίδιο εντυπωσιακό τρόπο το στάδιο αυτό της ιστορίας μας.

Η πρώτη ανθρώπινη ταφή χρονολογείται περίπου πριν από 100.000 χρόνια, αλλά επειδή η ομάδα του Lee Berger δεν έχει ακόμα χρονολογήσει τα απολιθώματα, δεν είναι σαφές πόσο σημαντική είναι αυτή η θεωρία τους.

Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ, BBC, CNN

H γεύση του λιπαρού ίσως να προστεθεί επίσημα στο μέλλον ως έκτη στις υπόλοιπες πέντε βασικές γεύσεις, αφού, σύμφωνα με τους ερευνητές, φαίνεται πως ο άνθρωπος μπορεί να την ανιχνεύσει και να την ξεχωρίσει από τις άλλες.

Επιστήμονες στις ΗΠΑ απομόνωσαν την ικανότητα του ανθρώπινου ουρανίσκου να αισθάνεται τη γεύση του λίπους ως μιας διακριτής γεύσης σε σχέση με τις άλλες (γλυκό, αλμυρό, πικρό, ξινό, ουμάμι).

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Πέρντιου, με επικεφαλής τον καθηγητή διατροφολογίας Ρίτσαρντ Μάτες, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό χημείας "Chemical Senses", σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν», έκαναν δοκιμές με 54 εθελοντές, από τους οποίους οι 28 είχαν καλύτερη ικανότητα γεύσης σε σχέση με τους υπόλοιπους.

Τα πειράματα έδειξαν ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν εύκολα τη γεύση του λιπαρού, όταν έχουν να διαλέξουν ανάμεσα σε μια μεγάλη γευστική γκάμα. Όμως τα καταφέρνουν μια χαρά, όταν το γευστικό φάσμα περιλαμβάνει μόνο δυσάρεστες γεύσεις (πικρό, ξινό, αλμυρό). Οι εθελοντές ήσαν σε θέση να νιώσουν το λιπαρό, ακόμη και όταν οι επιστήμονες σκοπίμως αφαίρεσαν την υφή και την οσμή του λίπους.

Οι ερευνητές πρότειναν η εν λόγω «λιπαρή» γεύση να ονομασθεί «ολεογκούστους» (από τη λατινική λέξη για τη ικανότητα γεύσης του λίπους). Επίσης επεσήμαναν ότι αν και σε πολλούς ανθρώπους τα λίπη αρέσουν, αυτή καθεαυτή η εν λόγω γεύση δεν είναι ευχάριστη.

Όπως είπε ο Μάτες, «η γεύση των λιπαρών οξέων, αν απομονωθεί, είναι πολύ δυσάρεστη. Δεν βρήκα ούτε έναν άνθρωπο που να του αρέσει. Συνήθως σου έρχεται αμέσως να κάνεις εμετό».

Όμως στην πράξη, επειδή τα λιπαρά τρόφιμα αποτελούν μίγματα ουσιών και γεύσεων, η δυσάρεστη λιπαρή γεύση όχι μόνο καλύπτεται, αλλά αναδεικνύει καλύτερα τις άλλες γεύσεις. Κάτι ανάλογο συμβαίνει με την πικρή γεύση του καφέ και της σοκολάτας.

Για να αναγνωρισθεί ως μια πρόσθετη βασική γεύση, πρέπει να συντρέχουν ορισμένες προϋποθέσεις: η λιπαρή γεύση πρέπει να έχει μια μοναδική χημική «υπογραφή», πρέπει να υπάρχουν ειδικοί κυτταρικοί υποδοχείς στο στόμα για να γίνεται αισθητή και, βεβαίως, οι άνθρωποι πρέπει να μπορούν να την ξεχωρίσουν από τις άλλες γεύσεις. Οι δύο πρώτες προϋποθέσεις πληρούνται σίγουρα, ενώ κάπως αβέβαιη είναι η τρίτη, καθώς φαίνεται πως δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι την ίδια ικανότητα να αισθάνονται το λιπαρό στον ουρανίσκο τους.

onmed