Αίτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά των συναρμόδιων υπουργείων και του Ελληνικού Δημοσίου - Σε ανακοίνωσή του το ΠΑΣΚΕΔΙ αναφέρει ότι οι λόγοι για τους οποίους γίνεται η αίτηση ακύρωσης έχουν να κάνουν με την παράβαση του δικαιώματος ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας
Την ακύρωση της απόφασης, σύμφωνα με την οποία απαγορεύτηκε η χρήση καπνού, ζήτησε το Πανελλήνιο Σωματείο Καταστημάτων και Καταναλωτών Εστίασης και Διασκέδασης.

Κατέθεσε αίτηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά των συναρμόδιων υπουργείων και του Ελληνικού Δημοσίου.

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή του το ΠΑΣΚΕΔΙ, «το Σωματείο έχει ως σκοπό την προάσπιση των εν γένει συμφερόντων των ιδιοκτητών επιχειρήσεων εστίασης».

Οι λόγοι για τους οποίους γίνεται η αίτηση ακύρωσης, έχουν να κάνουν σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, με παράβαση του δικαιώματος ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας και της εν γένει επαγγελματικής ελευθερίας, με παράβαση της αρχής της αναλογικότητας σχετικά με τα προστατευόμενα δικαιώματα καθώς και με παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας σχετικά με το ύψος των επιβληθέντων προστίμων.

Δύο παράθυρα για τα αναδρομικά που αφορούν στην επιστροφή παράνομων μειώσεων για το 10μηνο Ιουνίου 2015-Απριλίου 2016, καθώς και στις διεκδικήσεις συνταξιούχων που έχουν κάνει αγωγές και ζητούν πίσω τις αντισυνταγματικές περικοπές από το 2013 ως τον Ιούνιο του 2015 άνοιξαν χθες στην πρότυπη δίκη που άρχισε στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ).

Στο τραπέζι του Δικαστηρίου μπήκε για πρώτη φορά το θέμα του 10μήνου καθώς ο εισηγητής του ΣτΕ επέκτεινε το σκεπτικό του και είπε ότι για το διάστημα από τον Ιούνιο του 2015 που το ΣτΕ είχε κρίνει αντισυνταγματικές τις μειώσεις συντάξεων (κύριων επικουριών και δώρων) με τους νόμους 4051 και 4093, μέχρι την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου (Μάιος 2016) υπάρχει κενό και «αρρύθμιστο» πλαίσιο αναφορικά με τις εν λόγω περικοπές που έπρεπε να διακοπούν.

Ταυτόχρονα άνοιξε θέμα επανεξέτασης της περιορισμένης αναδρομικότητας που είχε κρίνει στην αρχική του απόφαση το ΣτΕ, καθώς είπε ότι η απαγόρευση να διεκδικήσουν εκ των υστέρων οι συνταξιούχοι τις αντισυνταγματικές περικοπές για το διάστημα πριν τον Ιούνιο του 2015 θα πρέπει να εξεταστεί αν συνάδει με το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ).

Οι δυο αυτές αναφορές δημιουργούν βάσιμες ελπίδες -σύμφωνα με τους νομικούς που άσκησαν παρεμβάσεις για λογαριασμό των συνταξιούχων- ότι το θέμα των αναδρομικών τόσο για το 10μηνο Ιουνίου 2015-Απριλίου 2016, όσο και για το διάστημα από 2013 ως Ιούνιο 2015 είναι ορθάνοιχτο.

Φρένο…
Αντίθετα, φαίνεται να έκλεισε ο παράθυρο για αναδρομικά από τον Μάιο του 2016 ως και το 2018, δηλαδή από την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου και μετά, καθώς ο εισηγητής του ΣτΕ παρέπεμψε στις πρόσφατες αποφάσεις του Οκτωβρίου του 2019 και ειδικότερα στην απόφαση 1891/2019, με την οποία κρίθηκε συνταγματικός ο επανυπολογισμός συντάξεων και διά της πλαγίας οδού «νομιμοποιήθηκαν» οι αντισυνταγματικές μειώσεις διότι συμπεριελήφθησαν στον επανυπολογισμό. Στην ουσία οι μειώσεις νομοθετήθηκαν εκ νέου με τον επανυπολογισμό, από τον Μάιο του 2016 και μετά.

Το θέμα όμως είναι ότι τα αναδρομικά για το 10μηνο από τον Ιούνιο του 2015 ως το νόμο Κατρούγκαλου (Μάιος 2016) δύσκολα ακυρώνονται, καθώς δεν υπάρχει νόμος που να δικαιολογεί τις περικοπές αυτές για το συγκεκριμένο διάστημα.

Σε φορτισμένο κλίμα
Η συζήτηση στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου πραγματοποιήθηκε σε φορτισμένο κλίμα, καθώς εκκρεμούν στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών περίπου 6.000 συναφείς αγωγές, οι περισσότερες εκ των οποίων είναι ομαδικές. Οι δικηγόροι σωματείων συνταξιούχων υποστήριξαν ότι οι περικοπές του 2012 συνιστούν παράβαση του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη, ενώ παραβιάζεται πληθώρα συνταγματικών διατάξεων, όπως είναι η αρχή της αναλογικότητας, της ισότητας, το δικαίωμα της αξιοπρεπούς διαβίωσης κ.λπ.

Δεν παρέλειψαν να αποδώσουν σκοπιμότητα στην ενέργεια του ΕΦΚΑ να ζητήσει πιλοτική δίκη για το επίμαχο θέμα, υποστηρίζοντας ότι στην ουσία ζητεί από το ΣτΕ να κρίνει εκ νέου τόσο το νομοθετικό πλαίσιο για τις περικοπές των συντάξεων, όσο και τις αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ για τις εν λόγω περικοπές.

Τόνισαν ακόμη ότι δεν μπορεί το ΣτΕ με νέα απόφασή του να ανατρέψει ή να θεραπεύσει παλαιότερες αποφάσεις που έχει εκδώσει και δεν έπρεπε να κάνει αποδεκτό το αίτημα του ΕΦΚΑ για πιλοτική δίκη.

Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Ποσό ύψους 26 δισ ευρώ κρίνεται αύριο στην πιλοτική δίκη του ΣτΕ για τα αναδρομικά 2,5 εκ. συνταξιούχων από το 2013 και μετά.

Οι διεκδικήσεις των συνταξιούχων κυμαίνονται έως 7.218 ευρώ. Τα λιγότερα διεκδικούν οι συνταξιούχοι του ΟΓΑ που έχασαν μόνο την 13η και 14η σύνταξη ενώ τα περισσότερα διεκδικούν οι διπλοσυνταξιούχοι, όπως για παράδειγμα γιατροί του ΕΣΥ, μηχανικοί του Δημοσίου κλπ.

Ειδικότερα θα εξεταστούν οι διεκδικήσεις αναδρομικών για:

-Την περίοδο από 12/5/2016 και μέχρι 31/12/2018 (από την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου έως και την πρεμιέρα του επανυπολογισμού)

-Την περίοδο από 1.1.2013 έως την 11.5.2016

Ο ΕΦΚΑ ουσιαστικά ζητά να μάθει αν οι εν λόγω περικοπές του 2012 μπορούν εν τέλει να κριθούν τώρα συνταγματικές εφόσον υποβληθεί ετεροχρονισμένα «εμπεριστατωμένη επιστημονική μελέτη» που να αποδεικνύει την συνταγματικότητα των τότε μειώσεων.

Τα αναδρομικά που κρίνονται τώρα στο ΣτΕ αφορούν τις περικοπές του 2012 που κρίθηκαν αντισυνταγματικές το 2015 :

-μείωση κατά 12% στο τμήμα της κύριας σύνταξης που υπερβαίνει τα 1.300 ευρώ.

-μείωση κατά 5% - 20% στο άθροισμα κύριας και επικουρικής που υπερβαίνει τα 1.000 ευρώ

-μείωση στις επικουρικές από το πρώτο ευρώ κατά 10-20%.

-πλήρης περικοπή των Δώρων Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδόματος αδείας για τις κύριες και επικουρικές.

Η αγωγή που επέλεξε ο ΕΦΚΑ για να προσφύγει στο ΣτΕ έγινε από 46 συνταξιούχους του ΟΤΕ, οι οποίοι διεκδικούν από 5.600 έως 62.394 ευρώ ανάλογα με την απώλεια που είχε ο καθένας για 80 μήνες από τις περικοπές των νόμων 4051 και 4093 του 2012, οι οποίες κρίθηκαν το 2015 αντισυνταγματικές από το ΣτΕ.

Αναλυτικότερα:

-Συνταξιούχοι με εισόδημα από κύριες, επικουρικές και μερίσματα κάτω από 1.000 ευρώ μικτά. Έχασαν τελείως τα δώρα, τα οποία είχαν μειωθεί ήδη από το 2010 και μέτρησαν απώλειες στην επικουρική τους σύνταξη.

-Συνταξιούχοι με εισόδημα από κύριες, επικουρικές και μερίσματα πάνω από 1.000 ευρώ μικτά. Έχασαν τελείως τα δώρα, μέτρησαν απώλειες 5%-20% στο άθροισμα κύριας και επικουρικής, είχαν έξτρα μειώσεις στην επικουρική, καθώς και μείωση 12% ειδικά για όσους λάμβαναν μηνιαία σύνταξη άνω των 1.300 ευρώ.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι ο ΕΦΚΑ οφείλει να καταβάλει στους ασφαλισμένους όλα τα νοσήλια που πληρώνουν ιδιωτικά νοσοκομεία που δεν είναι συμβεβλημένα με τον ασφαλιστικό φορέα.

Η απόφαση του ΣτΕ εκδόθηκε με αφορμή υπόθεση νοσηλείας νεογνού τον Μάιο του 2004 και αφορά επείγοντα περιστατικά τα οποία δεν μπόρεσαν να αντιμετωπιστούν σε δημόσια νοσοκομεία διότι δεν υπήρχαν οι απαραίτητες μέθοδοι διάγνωσης ή επειδή δεν βρέθηκε κρεβάτι.

Η απόφαση σχετίζεται με περιστατικό από τον Μάιο του 2004, όταν η σύζυγος ασφαλισμένου, η οποία βρισκόταν στην 25η εβδομάδα κύησης εισήχθη εκτάκτως σε μαιευτήριο λόγω ρήξης θυλακίου.

Μετά από δύο ημέρες γέννησε ένα αγοράκι, το οποίο εισήχθη σε ΜΕΘ παρακολούθησης νεογνών, λόγω προωρότητας σε ιδιωτικό μαιευτήριο. Το νεογνό, όταν βρέθηκε κενή θερμοκοιτίδα στο γενικό νοσοκομείο παίδων η «Αγία Σοφία», διεκομίσθη δύο μήνες περίπου μετά. Το σύνολο των νοσηλειών του μωρού στην ιδιωτική μονάδα από 24.5. έως 29.6.2004, ανήλθαν σε 24.370 ευρώ, καθώς αντιμετώπιζε προωρότητα, αναπνευστική ανεπάρκεια και μετεωρισμό κοιλίας.

Ο ΕΦΚΑ δέχθηκε ότι επρόκειτο για επείγον περιστατικό, όμως δεν κατέβαλε ολόκληρο το ποσό των 24.370 ευρώ, επικαλούμενος το τιμολόγιο της ισχύουσας κρατικής διατίμησης για τα νοσηλεία σε ιδιωτικά θεραπευτήρια και ενέκρινε αρχικά το ποσό των 8.599 ευρώ και εν συνεχεία επιπλέον 5.500 ευρώ.

Ο ασφαλισμένος, στη συνέχεια, άσκησε προσφυγή ζητώντας τα υπόλοιπα 10.278 ευρώ που είχε καταβάλλει, αλλά δεν έγινε δεκτή.

Μετά από αυτή την εξέλιξη, ο ασφαλισμένος προσέφυγε στη Δικαιοσύνη και το ΣτΕ, δεκαπέντε χρόνια μετά, τον δικαίωσε κρίνοντας ότι ο ασφαλιστικός φορέας «υποχρεούται να παρέχει στους ασφαλισμένους του νοσοκομειακή περίθαλψη και όταν αδυνατεί αντικειμενικά προς τούτο, οφείλει να καταβάλει το σύνολο των δαπανών, στις οποίες αυτοί (σ.σ.: ασφαλισμένοι) υποβλήθηκαν εξαιτίας αυτής της αδυναμίας του και όχι να καταβάλει μόνο το ποσό της κρατικής διατίμησης».

https://www.eleftherostypos.gr/

Η απόφαση αφορά το ποσό που πληρώνουν οι ασφαλισμένοι σε ιδιωτικές νοσοκομειακές μονάδες

Το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι ο ΕΦΚΑ οφείλει να καταβάλει στους ασφαλισμένους του όλο το ποσό της νοσοκομειακής περίθαλψης που πληρώνουν σε ιδιωτικές νοσοκομειακές μονάδες οι οποίες δεν είναι συμβεβλημένες με τον ασφαλιστικό φορέα για επείγοντα περιστατικά, όταν στα δημόσια νοσοκομεία δεν βρέθηκε κρεβάτι ή δεν υπήρχαν οι απαραίτητες σύγχρονες μέθοδοι διάγνωσης και θεραπείας για την περίθαλψη ασθενών.

Αναλυτικότερα, η σύζυγος ασφαλισμένου η οποία ήταν στην 25η εβδομάδα κύησης τον Μάιο του 2004 εισήλθε εκτάκτως σε μαιευτήριο λόγω ρήξης θυλακίου. Δύο μέρες μετά γέννησε ένα αγοράκι, το οποίο εισήχθη σε μονάδα εντατικής παρακολούθησης νεογνών, λόγω προωρότητας σε ιδιωτικό μαιευτήριο. Το νεογνό, όταν βρέθηκε κενή θερμοκοιτίδα στο γενικό νοσοκομείο παίδων η «Αγία Σοφία», διεκομίσθη δύο μήνες περίπου μετά. Το σύνολο των νοσηλειών του μωρού στην ιδιωτική μονάδα από 24.5. έως 29.6.2004, ανήλθαν σε 24.370 ευρώ, καθώς αντιμετώπιζε προωρότητα, αναπνευστική ανεπάρκεια και μετεωρισμό κοιλίας.

Ο ΕΦΚΑ, δέχθηκε ότι επρόκειτο για επείγον περιστατικό, αλλά αρνήθηκε να καταβάλλει όλο το ποσό των 24.370 ευρώ, επικαλούμενος το τιμολόγιο της ισχύουσας κρατικής διατίμησης για τα νοσηλεία σε ιδιωτικά θεραπευτήρια και ενέκρινε αρχικά το ποσό των 8.599 ευρώ και εν συνεχεία επιπλέον 5.500 ευρώ. Στην συνέχεια ο ασφαλισμένος άσκησε προσφυγή ζητώντας τα υπόλοιπα 10.278 ευρώ που είχε καταβάλλει, αλλά δεν έγινε δεκτή.

Κατόπιν αυτού, ο ασφαλισμένος προσέφυγε στην Δικαιοσύνη και το Συμβούλιο της Επικρατείας τον δικαίωσε, κρίνοντας ότι ο ασφαλιστικός φορέας «υποχρεούται να παρέχει στους ασφαλισμένους του νοσοκομειακή περίθαλψη και όταν αδυνατεί αντικειμενικά προς τούτο, οφείλει να καταβάλει το σύνολο των δαπανών, στις οποίες αυτοί (σ.σ.: ασφαλισμένοι) υποβλήθηκαν εξαιτίας αυτής της αδυναμίας του και όχι να καταβάλει μόνο το ποσό της κρατικής διατίμησης».news.gr