Ο νεαρός Γάλλος ακτιβιστής έτρωγε μόνο πεταμένο φαγητό.

Ενας νεαρός Γάλλος ακτιβιστής διέσχισε τη μισή Ευρώπη με το ποδήλατό του τρώγοντας μόνο φαγητό που εύρισκε πεταμένο στους κάδους σκουπιδιών, σε μια προσπάθεια να καταγγείλει τη σπατάλη τροφίμων στον αναπτυγμένο κόσμο. Ο Μπατίστ Ντιμπανσέ ξεκίνησε από το Παρίσι στις 15 Απριλίου, πέρασε από το Λουξεμβούργο, το Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Γερμανία και την Τσεχία κι έφτασε στον τελικό προορισμό του, τη Βαρσοβία, πριν από λίγες μέρες.
 
«Σκοπός μου είναι να τρώω σε όλη τη διάρκεια του ταξιδιού μόνο το φαγητό που πετούν στον σκουπιδοτενεκέ τα ξενοδοχεία, τα σούπερ μάρκετ, τα μανάβικα, για να δείξω πόσο φαγητό πηγαίνει χαμένο», έγραψε στο μπλογκ του με τίτλο La faim du monde (Παγκόσμια Πείνα). Αποφάσισε μάλιστα να κάνει φέτος αυτό το οδοιπορικό επειδή το Ευρωκοινοβούλιο ανακήρυξε το 2014 ως το Ευρωπαϊκό Έτος κατά της σπατάλης τροφίμων.
 
Όχι πως το έργο του ήταν εύκολο: όπως λέει ο ίδιος, κάθε φορά που έφτανε σε μια καινούργια πόλη, πήγαινε σε φούρνους και σουπερμάρκετ και ζητούσε να του δώσουν φαγητό που προορίζεται για τα σκουπίδια. Ελάχιστοι το έκαναν όμως, αφού τον περνούσαν για άστεγο και τον απομάκρυναν, καμιά φορά και με φωνές και την απειλή βίας.
 
Όπως είπε, η πιο δύσκολη χώρα που επισκέφτηκε ήταν η Τσεχία, αφού επισκέφθηκε καμιά… 50αριά εστιατόρια και αγορές τροφίμων ώσπου να βρει κάποιο που να του δώσει να φάει. Αντιθέτως, οι συμπατριώτες του Γάλλοι ήταν πιο δεκτικοί και κατανοητικοί στο εγχείρημα του και τον συνέδραμαν με ό,τι μπορούσαν.
 
«Πραγματικά δεν πίστευα ότι ήμασταν τόσο σπάταλοι. Ακόμα και όταν κάποιος γνωρίζει τι συμβαίνει, είναι πάντα ένα σοκ το να ανοίγεις ένα σκουπιδοτενεκέ και να βρίσκεις τόσες πολλές πατάτες, τόσα πολλά φρούτα, ή γιαούρτι. Οι κάδοι γεμίζουν με πράγματα που είναι ακόμα αρκετά καλά για να φαγωθούν», έγραψε στο μπλογκ του.
 
Η ιδέα για το οδοιπορικό αυτό του ήρθε ύστερα από ταξίδια που έκανε στην Κολομβία, στη Νοτιανατολική Ασία και στην Ταϊτή, όπου είδε με τα μάτια του εκατομμύρια ανθρώπους να ζουν μέσα στην απόλυτη φτώχεια και δέσμιοι της καθημερινής τους αγωνίας για να βρουν τροφή.
 
tovima.gr