Σημαντικά ζητήματα που αφορούν στις νησιωτικές περιοχές θα έρθουν προς συζήτηση στη Βουλή, με πρωτοβουλία του Βουλευτή Δωδεκανήσου, κ. Μάνου Κόνσολα, που έχει εκλεγεί Πρόεδρος της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιφερειών της Βουλής.

Στη χθεσινή συνεδρίαση της Υποεπιτροπής Νησιωτικών Περιοχών για τον προγραμματισμό των εργασιών της, ο Μάνος Κόνσολας παρέθεσε μια σειρά ζητημάτων που θα τεθούν προς συζήτηση το επόμενο διάστημα, όπως:

1^ον: Μεταρρυθμιστικές προτάσεις για να βελτιωθεί η λειτουργία των νησιωτικών δήμων που περιλαμβάνουν: α)  αλλαγή στον τρόπο κατανομής των ΚΑΠ, β) δημιουργία ειδικού φορέα που θα αναλάβει την ευθύνη της αναθέτουσας αρχής και της διενέργειας διαγωνισμών για τους μικρούς νησιωτικούς δήμους που δεν έχουν προσωπικό, γ) καθιέρωση νέων κανόνων για το οργανόγραμμα των νησιωτικών δήμων και τροποποίηση του θεσμικού πλαισίου για την κινητικότητα, χωρίς τους περιορισμούς που ισχύουν σήμερα.

2^ον: Αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στις νησιωτικές περιφέρειες που η τοπική οικονομία εξαρτάται από τον τουρισμό.

3^ον: Πράσινα Νησιά και πολιτικές αειφορίας στην ενέργεια και στις μεταφορές στις νησιωτικές περιοχές.

4^ον: Ενίσχυση του Πανεπιστημίου Αιγαίου και του Ιόνιου Πανεπιστημίου αλλά και η λειτουργία  μη κρατικών πανεπιστημίων στις νησιωτικές περιοχές.

5^ον: Αντιμετώπιση του προβλήματος της διάβρωσης των ακτών μέσα από ακτομηχανικές μελέτες σε όλες τις παράκτιες  περιοχές αλλά και νέους κανόνες για την ανθρώπινη δραστηριότητα σε αυτές τις περιοχές.

6^ον; Οι αλλαγές στην Πολιτική Προστασία στις νησιωτικές περιοχές με νέα αυτοματοποιημένα πρωτόκολλα για την εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως και εκπαίδευση στελεχών της αυτοδιοίκησης.

7^ον: Επικαιροποίηση του Εθνικού Σχεδίου Αναδάσωσης για τις νησιωτικές περιοχές που υπέστησαν καταστροφές από πυρκαγιές τα τελευταία χρόνια.

8^ον: Η νησιωτική διάσταση του δημόσιου συστήματος υγείας με τη θέσπιση νέων και επικαιροποιημένων κινήτρων για τους  υγειονομικούς που υπηρετούν σε νησιωτικές περιοχές, την αντιστοίχιση των υγειονομικών περιφερειών με τις υφιστάμενες δεκατρείς διοικητικές Περιφέρειες, γεγονός που σημαίνει ότι από 7 πρέπει να γίνουν 13 και παράλληλα να υπάρξει συμμετοχή της αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού στο σχεδιασμό και στη λειτουργία των δομών υγείας κάθε περιφέρειας.