Ο Αντιπρόεδρος της βουλής βουλευτής Δωδεκανήσου Δημήτρης Κρεμαστινός μίλησε στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου και της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ για τα πολλαπλά προβλήματα που έφεραν το ΠΑΣΟΚ σε αδιέξοδο μετά το 2009.

Το πνεύμα της ομιλίας του και τις προτάσεις του φάνηκε να υιοθετεί η Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Φ. Γεννηματά, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, 05.07.2016:
«…η πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ άκουσε με ενδιαφέρον όσα διάβασε ο Κρεμαστινός. Μάλιστα, η Φώφη Γεννηματά πρέπει να κάλυψε τον βουλευτή της σε πολλά σημεία, αφού όπως μαθαίνω στην εισήγησή της ανακοίνωσε σειρά πρωτοβουλιών. Μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα, φέρεται να είπε, θα συγκαλέσει ειδική συνεδρίαση σε κάθε Περιφέρεια της χώρας «με την παρουσία όλων των νεοεκλεγέντων μελών των Νομαρχιακών και δημοτικών Οργανώσεών μας». «Είμαι αποφασισμένη να δώσω ουσιαστικό περιεχόμενο στις οργανώσεις μας...πρόσθεσε»

Το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Δημήτρη Κρεμαστινού με τίτλο «Η απάντηση του Ανδρέα» είναι το εξής:
«Το Γράμμα προς τον Ανδρέα που δημοσιοποίησα δεν επρόκειτο για ένα κείμενο επικοινωνιακού τύπου αλλά για εκλαϊκευμένο, -βαρυσήμαντο κατά τη γνώμη μου - πολιτικό κείμενο. Γιατί, με απλά λόγια, έλεγε ότι πρέπει να επιστρέψουμε στο πνεύμα και τις αρχές του Ανδρέα Παπανδρέου από το οποίο έχουμε ξεφύγει από το 2009 και μετά. Για τις μεγάλες αποφάσεις δεν στηριζόμαστε και δεν ρωτάμε τη βάση μας. Αλλά ακόμα και η Κοινοβουλευτική Ομάδα, δηλαδή οι απευθείας εκπρόσωποι του κόσμου του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, δεν έπαιξε κανένα ρόλο στη λήψη ιστορικών αποφάσεων που τραυμάτισαν καίρια το ΠΑΣΟΚ.
Πολλοί φίλοι βουλευτές, χαριτολογώντας, μου έλεγαν «εκεί που βρίσκεται ο Ανδρέας δεν υπάρχουν ούτε fax ούτε email, πώς θα σου απαντήσει;» Έ, έλα λοιπόν που μου απάντησε! Εχθές το βράδυ πήρα την απάντησή του και σας τη διαβάζω τώρα.

Μου γράφει: «από τότε που έφυγα και ιδιαίτερα από το 2009 και μετά, ρώτησε κανένας τη βάση του κόμματος ή την Κοινοβουλευτική Ομάδα για το χειρισμό της χρεοκοπίας και την υπογραφή του πρώτου μνημονίου; Η Βουλή με 5 βουλευτές παρόντες, εξουσιοδότησε μια Παρασκευή τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου να υπογράψει το μνημόνιο.
Ρώτησε κανένας τη βάση του Κόμματος ή την Κοινοβουλευτική Ομάδα για να αποφασίσει την προγραμματική σύμβαση συγκυβέρνησης με τη ΝΔ; Το SPD προκειμένου να συνεργαστεί με τους Χριστιανοδημοκράτες συζητούσε επί 4 μήνες την προγραμματική σύμβαση στα όργανά του και στο τέλος με ψηφοφορία αποφάσισαν τη συνεργασία τους.
Αποτέλεσμα όλων αυτών των αδυναμιών ήταν το ΠΑΣΟΚ του 44% να κατρακυλήσει στο 12% και από το 12% στο 4,5%. Παράλληλα, με τον τρόπο αυτό έδωσε την ευκαιρία στους αποστάτες του κόμματος και σε στελέχη του πολλοί από τους οποίους χρημάτισαν υπουργοί και βουλευτές, τυχοδιωκτικά να ενταχθούν σε άλλα κόμματα και σήμερα ακόμα να προσηλυτίζουν οπαδούς του ΠΑΣΟΚ διορίζοντάς τους σε διάφορες θέσεις.»

Κατά συνέπεια, για να έχει το ΠΑΣΟΚ ένα μέλλον κι ένα αύριο, για να προσβλέπει στην ανασύνταξη της μεγάλης και ισχυρής παράταξης του παρελθόντος θα πρέπει να θυμηθούμε τον Ανδρέα Παπανδρέου και να χρησιμοποιούμε τις μεθόδους του στη λειτουργία του Κόμματος.
Θα πρέπει τουλάχιστον μια φορά, καθορισμένη και γνωστή σε όλους να συνέρχεται η Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Θα πρέπει μία φορά τουλάχιστον το δίμηνο το Πολιτικό Συμβούλιο και η Κεντρική Επιτροπή, παρουσία της Προέδρου απαραιτήτως, να συζητά τις πολιτικές εξελίξεις και να παίρνει αποφάσεις.
Θα πρέπει η σχέση των οργάνων με τη βάση να είναι συνεχής και να λειτουργεί με ένα σύστημα feedback (συνεχούς επικοινωνίας).
Θα πρέπει απαραιτήτως να συγκροτηθεί έστω και άτυπα αλλά ουσιαστικά ένα όργανο που θα φέρνει σε επαφή τουλάχιστον ανά εξάμηνο τους εν ενεργεία, τους παλιούς και τους υποψήφιους βουλευτές του κόμματος όλων των περιφερειών με την Πρόεδρο.

Γιατί οι βουλευτές έχουν πραγματική δύναμη που πηγάζει από τους ψηφοφόρους τους. Δυστυχώς, λόγω της οικονομικής κατάστασης του Κόμματος η αντιπροσώπευση στην Κεντρική Επιτροπή πολλών περιφερειών της χώρας ήταν πρακτικά ανύπαρκτη. Γιατί οι σύνεδροι αντιμετώπιζαν ουσιαστικά οικονομικά προβλήματα για να προσέλθουν στην Αθήνα. Για όλους αυτούς τους λόγους θα πρέπει η γιορτή της 3ης του Σεπτέμβρη να αποτελέσει μια απαρχή της ανασυγκρότησης του Κόμματος. Γιατί υπό τις σημερινές συνθήκες το ΠΑΣΟΚ, κατά τη γνώμη μου, δεν μπορεί να παίξει τον ιστορικό ρόλο που έπαιζε.»