Ο πολυπράγμων δήμαρχος Λειψών κ. Φώτης Μάγγος, για μια ακόμα φορά, δεν ακολούθησε την πεπατημένη και αποφάσισε να αξιοποιήσει το ταλέντο του στη μουσική και στο τραγούδι, προκειμένου να προβάλει το νησί του και τις ομορφιές του, μέσα από ένα ευχάριστο και συγκινητικό μουσικοοπτικό ταξίδι!
Ο κ. Φώτης Μάγγος, στη διάρκεια της θητείας του έχει καταφέρει να κάνει σημείο αναφοράς τους Λειψούς, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό, αξιοποιώντας στο έπακρο τις ομορφιές, τις ιδιαιτερότητες και τις δυνατότητες του νησιού.

Στο πλαίσιο αυτό, ο Δήμος Λειψών προχώρησε στη δημιουργία βίντεο κλιπ με τον δήμαρχο κ. Φώτη Μάγγο να τραγουδάει και να πρωταγωνιστεί, ξεδιπλώνοντας ακόμα ένα ταλέντο του, προβάλλοντας μέσα από αυτό, τις απαράμιλλες ομορφιές του νησιού!
Στόχος είναι να προσελκύσει το ενδιαφέρον των εν δυνάμει επισκεπτών του μέσα από ένα ευχάριστο βίντεοκλιπ στο οποίο προβάλλονται οι Λειψοί.
Ο δήμαρχος Λειψών κ. Φώτης Μάγγος και η κ. Μαρίνα Μανωλάκου, τραγουδούν το ιταλικό τραγούδι “I giardini di marzo – Οι κήποι του Μαρτίου”. Το τραγούδι ανήκει στον αείμνηστο Lucio Battisti (1943 – 1998 ), έναν από τους μεγαλύτερους μουσικούς δημιουργούς της Ιταλίας. Το 1972 έβγαζε το έκτο album της καριέρας του με τίτλο Umanamente uomo: il sogno και η μεγαλύτερη επιτυχία μέσα απ’ αυτό ήταν το λυρικό I Giardini di Marzo.

\Το βίντεοκλιπ με πρωταγωνιστή τον κ. Φώτη Μάγγο, αναρτήθηκε στην πλατφόρμα youtube στις 27 Οκτωβρίου και έχει ήδη αρκετές προβολές, όχι μόνο γιατί ο δήμαρχος Λειψών πήρε το μικρόφωνο και τραγουδάει ως επαγγελματίας, εντυπωσιάζοντας με τη φωνή του αλλά και γιατί προβάλλονται με εξαιρετικό τρόπο οι Λειψοί, προκαλώντας το ενδιαφέρον των φανατικών επισκεπτών αλλά και των εν δυνάμει τουριστών.

I giardini di Marzo –
Οι κήποι του Μαρτίου
Το καροτσάκι περνούσε και ο άνθρωπος εκείνος φώναζε «παγωτά»
στις 21 του μήνα τα χρήματά μας είχαν ήδη τελειώσει
σκεφτόμουν τη μητέρα μου και θυμόμουν τα φορέματά της
το πιο όμορφο ήταν μαύρο, με λουλούδια που δεν είχαν ακόμα μαραθεί
Στην έξοδο του σχολείου παιδιά πουλούσαν βιβλία
καθόμουν εκεί κοιτάζοντάς τα, ψάχνοντας να βρω το κουράγιο να τα μιμηθώ
έπειτα ηττημένος επέστρεψα για να παίξω με τα σαράκια του μυαλού
και το βράδυ στο τηλέφωνο με ρωτούσες γιατί δε μιλώ
Ποια χρονιά είναι; Ποια μέρα είναι;
Αυτή είναι η στιγμή να ζήσω μαζί σου
Τα χέρια μου όπως βλέπεις δεν τρέμουνε πια
Κι έχω στην ψυχή μου, στο βάθος της ψυχής μου
Απέραντους ουρανούς και απέραντη αγάπη
Κι ύστερα ακόμη περισσότερη αγάπη, αγάπη για σένα
Ποτάμια γαλάζια, λόφους και λιβάδια
Όπου τρέχουνε γλυκύτατες οι δικές μου μελαγχολίες
Το σύμπαν βρίσκει τη θέση του μέσα μου
Μα το κουράγιο εκείνο να ζω, εκείνο πλέον δεν υπάρχει.
Οι κήποι του Μαρτίου ντύθηκαν με καινούργια χρώματα
κι οι νέες γυναίκες αυτό το μήνα ζουν καινούργιες αγάπες
περπατούσες πλάι μου και ξαφνικά είπες «Εσύ πεθαίνεις…»
«αν με βοηθήσεις είμαι σίγουρη ότι θα το ξεπεράσω»
μα ούτε μια λέξη να ξεδιαλύνει τις σκέψεις μου
συνέχισα να περπατώ αφήνοντάς σε πίσω, αρτίστα του χθες
Ποια χρονιά είναι; Ποια μέρα είναι;
Αυτή είναι η στιγμή να ζήσω μαζί σου
Τα χέρια μου όπως βλέπεις δεν τρέμουνε πια
Κι έχω στην ψυχή μου, στο βάθος της ψυχής μου
Απέραντους ουρανούς και απέραντη αγάπ
Κι ύστερα ακόμη περισσότερη αγάπη, αγάπη για σένα
Ποτάμια γαλάζια, λόφους και λιβάδια
Όπου τρέχουνε γλυκύτατες οι δικές μου μελαγχολίες
Το σύμπαν βρίσκει τη θέση του μέσα μου
Μα το κουράγιο εκείνο να ζω, εκείνο πλέον δεν υπάρχει.