Ουσιαστικά σήμερα , καθορίζουμε τους στόχους και τους αντικειμενικούς σκοπούς και παρουσιάζουμε ένα μέσο μέτρησης της πραγματικής απόδοσης του Δήμου μας!

Εξ΄αρχής να δηλώσω ότι η χρησιμότητα του προϋπολογισμού έχει μικρή σημασία και βοηθά ελάχιστα , αν δε συνοδεύεται από τα ανάλογα εργαλεία , που θα ελέγχουν την επίτευξη των προκαθορισμένων στόχων!

Είναι όμως και μια ευκαιρία αυτή η συνεδρίαση , να κάνουμε και ένα απολογισμό στο μέσο της περιόδου για τη Δημοτική αρχή και να αναδείξουμε το τι έχει πετύχει σε αυτά τα 3 χρόνια που διοικούμε το Δήμο.

Να θυμηθούμε λοιπόν τι λέγαμε και να αντιληφθούμε τι πετύχαμε σε αυτή την περίοδο!

Ακολουθώντας τη ξεκάθαρη λαϊκή εντολή , προχωρήσαμε σε αλλαγές σε όλα σχεδόν τα επίπεδα του Δήμου.

Αυτό δεσμευτήκαμε να κάνουμε , αυτό κάναμε και θα συνεχίσουμε ακόμα πιο δυναμικά!

Διαμορφώσαμε και παρουσιάσαμε ένα Στρατηγικό σχέδιο δράσης , ώστε ο κάθε φορέας να γνωρίζει τι συμφωνήθηκε να γίνει , και ποιο μερίδιο του αναλογεί.

Στοχεύοντας στην αύξηση των πιθανοτήτων επιτυχίας του σχεδιασμού μας , προχωρήσαμε σε μια αειφορική διαχείριση των πολιτικών δράσεών μας σε όλους τους τομείς.

Υλοποιούμε μια καινοτομία , μια νέα αντίληψη και νοοτροπία διαχείρισης , που έχει ως προαπαιτούμενο τη λήψη απόφασης από τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών και των φορέων τους , για τον σχεδιασμό και την επίτευξη συγκεκριμένων και κοινά αποδεκτών στόχων.

Και αυτό το πετυχαίνουμε μέσα από την ενεργοποίηση των πολιτών σε λαϊκές συνελεύσεις , από την καλή λειτουργία των τοπικών κοινοτήτων , από την Επιτροπή διαβούλευσης , από τη γραμμή του Δημότη , αλλά και από τα μηνύματα που κατά καιρούς όλοι οι αιρετοί μεταφέρουμε στις Υπηρεσίες!

Καταφέραμε σε αρκετά ικανοποιητικό βαθμό να διαμορφώσουμε μια εταιρική σχέση , μια σχέση συνεργασίας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης Δήμου – Δημότη , με κοινή επιθυμία και στόχο την καλύτερη ποιότητα ζωής κατοίκων και επισκεπτών.

Μένει ακόμα να γίνουν πολλά!

Αλλά ήδη έχουν επιτευχθεί αρκετά , αν σκεφτεί κανείς την έντονη αβεβαιότητα που μαστίζει το χώρο της Αυτοδιοίκησης , τις ταχύτατες εναλλαγές καταστάσεων και την οικονομική κρίση που βιώνουμε!

Και αυτό το πετύχαμε διότι ακολουθήσαμε κάποιες γενικές αρχές για τις οποίες από την αρχή της θητείας μας είχαμε δεσμευτεί , όπως :

ΤΗΝ ΕΚΦΡΑΣΗ ΚΑΘΑΡΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ

ΤΗ ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

ΤΟΝ ΑΥΣΤΗΡΟ ΕΛΕΓΧΟ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ

ΤΙΣ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΕΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΣΤΗ ΛΗΨΗ ΤΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ

ΤΗ ΒΕΛΤΙΣΤΗ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΘΈΣΙΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΥΝΑΜΙΚΟΥ( ΣΕ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΟΠΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΕΥΡΥΤΕΡΑ).

Αναρωτιέται λοιπόν κάποιος.

ΕΓΙΝΑΝ ΟΛΑ ΚΑΛΑ?

Ξέρετε αγαπητοί συνάδελφοι τη ρήση που λέει :ΠΑΝΤΑ Ο ΕΧΘΡΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ!

Όμως στη συγκεκριμένη συγκυρία και με τη σωρεία προβλημάτων που βιώνουμε , θεωρώ ότι η πορεία μας έχει ΘΕΤΙΚΟ ΠΡΟΣΗΜΟ.

Και γνωρίζοντας τη νοοτροπία και τη δυναμική αυτής της παράταξης , αλλά κυρίως το ζήλο και την κατάρτιση του επιστημονικού μας προσωπικού και του στελεχιακού και εργατοτεχνικού προσωπικού του δήμου μας , είμαι σίγουρος ότι και τον προϋπολογισμό και το Π.Ε.Ε. θα υλοποιήσουμε σε μεγάλο βαθμό, αλλά και τον τόπο μας θα καταφέρουμε πάλι να ανεβάσουμε στο βάθρο που του αξίζει να βρίσκεται!

Κλείνοντας την τοποθέτησή μου , θα ήθελα να αναφερθώ στο ΚΥΡΙΟ πρόβλημα που έχουμε ως κοινωνία , το οποίο πρέπει πρώτα να το αναγνωρίσουμε , αλλά κυρίως να το αντιμετωπίσουμε.

Είμαστε μια κοινωνία που αργά αλλά σταθερά απομακρύνεται από τις αρχές και τους κανόνες της ΥΓΙΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ!

Μολονότι όλοι μιλάμε για ενεργό συμμετοχή του πολίτη και για δημιουργική παρουσία στα κοινά του τόπου , εν τούτοις υπάρχουν πολλοί πολίτες , που κρίνοντας λαθεμένα τα πράγματα διεκδικούν αποκλειστικά και μόνο το ατομικό τους συμφέρον , αδιαφορώντας αν αυτό επηρεάζει αρνητικά το κοινωνικό σύνολο!

Ο ατομικισμός είναι αρρώστια για το κοινωνικό σύνολο και γι'αυτό, προκειμένου ένας τόπος να προχωρήσει και να αναπτυχθεί , πρέπει όλοι οι πολίτες του να θεωρούν σαν προσωπική τους υπόθεσή τις υποθέσεις που ευνοούν το σύνολο της κοινωνίας στην οποία ζουν και επιχειρούν.

Οσάκις οι άνθρωποι επιδιώκανε την προαγωγή του ατομικού τους συμφέροντος μες' από την προαγωγή του συλλογικού συμφέροντος, οι πόλεις ακμάζανε. Αντίθετα η ατομική υπερτροφία τις οδήγησε στο μαρασμό.

Είναι λοιπόν ένα πρόβλημα που πρέπει όλοι πρώτα να το αναγνωρίσουμε και άμεσα να το αντιμετωπίσουμε!

Τρόποι υπάρχουν , θέληση χρειάζεται!