Ήδη, λένε ότι υπάρχουν «πλούσια» και «φτωχά» νησιά για να σπείρουν τη διχόνοια, τόσο μεταξύ των νησιωτών, όσο και μεταξύ της νησιωτικής με την ηπειρωτική Ελλάδα και να επιβάλλουν, έτσι, ευκολότερα την κατάργηση του ειδικού καθεστώτος.

Η Τρόικα πιέζει για τα πάντα. Ήταν και είναι θέμα της κυβέρνησης να αναδείξει το θέμα των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ ως αδιαπραγμάτευτο, ως μία «κόκκινη γραμμή» την οποία ποτέ δε θα περνούσε.

Δεν το έκανε και στην πιο κρίσιμη στιγμή για τα νησιά μας, σε μία φάση που υποφέρουν περισσότερο από ποτέ από τη δίνη της κρίσης, η κυβέρνηση και οι βουλευτές που τη στηρίζουν επιτρέπουν στην Τρόικα να καταργήσει ένα φορολογικό μέτρο ζωτικής σημασίας για τα νησιά.

Η αδυσώπητη πραγματικότητα είναι ότι η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά μας προβλέπεται, ρητά, στο δεύτερο Μνημόνιο, σελίδες 384 και 414 και στην αντίστοιχη έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της περιόδου εκείνης, στη σελίδα 34.

Αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που είπα «όχι» στο Μνημόνιο και με διέγραψε ο κ. Σαμαράς. Δεν σκέφτηκα, τότε, ούτε τη βουλευτική μου έδρα, ούτε το πολιτικό μου μέλλον. Σκέφτηκα τα νησιά μας και τους ανθρώπους τους.

Επειδή, όπως γίνεται συνήθως, η διάταξη για την κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ στα νησιά μας θα έρθει μαζί με άλλες διατάξεις σε ένα άρθρο, είναι η ώρα οι νησιώτες κυβερνητικοί βουλευτές να μας πουν αν θα προστατέψουν την καρέκλα τους, ή τους νησιώτες».