Κινδυνεύουμε σε μια κρίση να πεινάσουμε
Γράφει o Νίκος Φραζής
Υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ στα Δωδεκάνησα

Ακόμα ένα αρνητικό ρεκόρ κατέγραψαν τα νησιά μας, στον πρωτογενή τομέα. Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία που ανακοίνωσε η ελληνική στατιστική υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ), η περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (ΠΝΑ) είναι η πρώτη περιφέρεια σε εγκατάλειψη αγροτικής γης.

Δυστυχώς φθάσαμε σήμερα, νησιά όπως η Ρόδος και η Κως που μέχρι τη δεκαετία του 70 εξήγαγαν προϊόντα, σήμερα να εισάγουν το μεγαλύτερο μέρος των αναγκών τους, και νησιά με κτηνοτροφική παράδοση όπως η Νάξος, να σφάζονται παραγωγικά ζώα και να κινδυνεύει το μέλλον της κτηνοτροφικής τους παραγωγής.

Πώς είναι δυνατόν 50 χρόνια πριν χωρίς τα σημερινά σύγχρονα τρακτέρ, χωρίς δίκτυα άρδευσης η παραγωγή να ήταν μεγαλύτερη; Πώς γίνεται σήμερα την εποχή της ευφυούς γεωργίας, των ρομπότ στα αγροκτήματα, των ψεκαστικών, λίπασμα-διανομέων και σπαρτικών που επικοινωνούν με δορυφόρο με GPS, και τόσων άλλων σύγχρονων επιτευγμάτων, η αγροτική παραγωγή στα νησιά μας να μειώνεται;

Πώς γίνεται με όλα αυτά τα σύγχρονα τεχνικά μέσα που μπορούν να κάνουν την εργασία στο χωράφι ακόμα πιο όμορφη και δημιουργική, οι περισσότεροι αγρότες να αποθαρρύνουν τα παιδιά τους να ακολουθήσουν το επάγγελμά τους;

Σίγουρα δεν είναι ελεύθερη επιλογή των παραγωγών να εγκαταλείπουν το επάγγελμα και τα χωράφια τους. Η πραγματικότητα είναι ότι αναγκάζονται.
Κανένας αγρότης δεν εγκαταλείπει τα χωράφια, τα δέντρα του τα μηχανήματά του, κανένας κτηνοτρόφος δεν εγκαταλείπει τα ζώα του και κανένας μελισσοκόμος τα μελίσσια του όσο του αποφέρουν, έστω ένα μικρό οικονομικό όφελος. Γιατί, η πλειοψηφία των παραγωγών μας, αγαπούν τη δουλειά τους και την κάνουν με μεράκι.

Μπορεί να χρειαστεί να κάνουν και δεύτερη και τρίτη δουλειά, αλλά τη γη τους, τα ζώα τους και το χωριό τους δύσκολα τα αφήνουν, παρά μόνο αν αναγκαστούν.
Οι λόγοι που υποχρεώνουν τους αγρότες να εγκαταλείπουν το επάγγελμά τους είναι πολλοί, οι σημαντικότεροι όμως είναι οι τρεις παρακάτω:

1. Το διαρκώς αυξανόμενο κόστος παραγωγής σε συνδυασμό με τις χαμηλές τιμές χονδρικής πώλησης των προϊόντων. Το αποτέλεσμα είναι μεγάλο μέρος των προϊόντων να πωλούνται σε τιμές που αφήνουν πολύ μικρό εισόδημα στον παραγωγό με το οποίο αδυνατεί να επιβιώσει, ενώ πολλές χρονιές το ταμείο είναι μείον. Ειδικά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο το κόστος παραγωγής για τον νησιώτη παραγωγό έχει κυριολεκτικά «ξεφύγει».

2. Τα ανύπαρκτα μέτρα προστασίας για τις φυσικές καταστροφές όπως παγετός, χαλάζι, ανομβρία, καταστροφές από τα ελάφια στην Ρόδο κ.α. Το αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις είναι, μετά από πολλά έξοδα και κόπο η παραγωγή να καταστρέφεται και οι αγρότες να αποζημιώνονται ελάχιστα ή και καθόλου από τον ΕΛΓΑ.

3. Η έλλειψη νέων απαραίτητων έργων άρδευσης (φράγματα, λιμνοδεξαμενές, δίκτυα κ.α.) ενώ δεν υπάρχει κανένας σχεδιασμός από την κυβέρνηση για νέα έργα στα νησιά. Στο κλίμα του Νότιου Αιγαίου που είναι ξηρό – θερμικό, με μεγάλες περιόδους ξηρασίας, είναι αδύνατη η ανάπτυξη της αγροτικής παραγωγής, αν δεν αυξηθεί με νέα κρατικά έργα το διαθέσιμο νερό για τους αγρότες.

Ειδικότερα μετά την ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για το νερό, που ανοίγει τον δρόμο της ιδιωτικοποίησης του νερού, τα προβλήματα για τους αγρότες θα πολλαπλασιαστούν. Αν εφαρμοσθεί στην πράξη αυτό το νομοσχέδιο, το διαθέσιμο νερό για τον πρωτογενή τομέα θα μειωθεί και άλλο (ψευδεπίγραφη προτεραιότητα ύδρευσης έναντι άρδευσης).

Επίσης η τιμή του αγροτικού νερού θα επηρεάσει αρνητικά το υψηλό κόστος παραγωγής, αφού οι επιχειρηματίες που θα αναλάβουν αρδευτικές υποδομές θα χρεώνουν το νερό στον αγρότη πανάκριβα! Η ιδιωτικοποίηση θα προχωρήσει μέσα από τη νέα ρυθμιστική αρχή στην οποία παραδίδονται όλες οι υποδομές ύδρευσης και άρδευσης, μεταξύ των οποίων και ο ΤΟΕΒ της Απολακιάς!

Όλα αυτά τα προβλήματα, βεβαίως, δεν προέκυψαν από παρθενογένεση, αλλά αποτελούν τα αποτελέσματα στην πράξη της πολιτικής της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων. Της πολιτικής που συνδιαμόρφωσαν με την ΕΕ και υλοποίησαν στη χώρα μας η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.

Της πολιτικής που έχει ως δόγμα πως τα προβλήματα του πρωτογενούς τομέα, θα λυθούν μόνο μέσα από τις επιδοτήσεις και τα προγράμματα της ΕΕ, τα οποία από μόνα τους προσβλέπουν στη στήριξη των μεγάλων αγροτικών επιχειρήσεων, στην εξαφάνιση των μικρών παραγωγών. Η εφαρμογή της νέας ΚΑΠ θα είναι ακόμα πιο καταλυτική σ΄αυτήν την κατεύθυνση.

Γι αυτό παρά τις επιδοτήσεις και τα πολυδιαφημιζόμενα προγράμματα, ο αριθμός των αγροτών και το μέγεθος της παραγωγής συνεχώς μειώνονται. Σήμερα υπάρχουν πολλά χωριά στη Ρόδο και σε άλλα νησιά, με μεγάλη αγροτική παράδοση, που δεν έχουν ούτε έναν νέο αγρότη!

Επιπλέον η διαμόρφωση της οικονομίας των νησιών στη βάση του μέγιστου ποσοστού κέρδους για το κεφάλαιο, οδηγεί και σε πολιτικές επιλογές καταστροφικές για τον αγροτικό τομέα και ιδιαίτερα για τους μικρούς παραγωγούς. Για παράδειγμα, δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις να δίνονται αγροτικές γεωτρήσεις αποκλειστικά στα ξενοδοχεία και να αφήνουν τους αγρότες χωρίς νερό.

Το μόνο που μένει στην αγροτιά είναι οι κινητοποιήσεις και η προβολή των προβλημάτων. Μόνο έτσι κατορθώνουν να στριμώχνουν τις κυβερνήσεις και να κερδίζουν «μικρές ανάσες ανακούφισης».

Όπως έκαναν φέτος οι αγρότες σε όλη την Ελλάδα με τα μπλόκα τους, που κέρδισαν δεύτερη δόση επιστροφής φόρου στο αγροτικό πετρέλαιο. Όπως έκαναν πέρσι οι αγρότες της Ρόδου με τη συμμετοχή τους στις πανελλαδικά συντονισμένες αγροτικές κινητοποιήσεις, που εξανάγκασαν την κυβέρνηση της ΝΔ, να εξαγγείλει μέτρα για τα ελάφια.

Αυτούς τους αγώνες στηρίζει μόνο το ΚΚΕ, που βρίσκεται σταθερά στο πλευρό των αγωνιζόμενων αγροτών, φέρνοντας συνεχώς τα προβλήματά τους σε Βουλή και Ευρωβουλή, σε δήμους και περιφέρειες.

Το ΚΚΕ συνεχώς απαιτεί με όσες δυνάμεις διαθέτει να στηριχθούν σήμερα οικονομικά οι αγρότες, να γίνουν όλα τα απαραίτητα έργα στα χωριά, για να μπορούν οι παραγωγοί να μείνουν στα χωριά τους και να συνεχίσουν το επάγγελμά τους.

Το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό κόμμα που προειδοποίησε δεκαετίες πριν τους αγρότες για τις συνέπειες της πολιτικής της ΕΕ για τον πρωτογενή τομέα και την ύπαιθρο. Τότε όλοι οι άλλοι έλεγαν πως με τα προγράμματα της ΕΕ, θα πάει μπροστά η αγροτιά και η ύπαιθρος, ότι θα τρώμε με χρυσά κουτάλια.

Ας σκεφθεί σήμερα όλος ο αγροτικός κόσμος νηφάλια, ποιοι έλεγαν την αλήθεια και ποιοι έλεγαν ψέματα.
Αυτά τα θέματα πρέπει να γίνουν κριτήριο ψήφου για τους αγρότες σήμερα. Γιατί με ένα πολύ πιο ισχυρό ΚΚΕ θα είναι πιο αποτελεσματικοί οι αγώνες τους, θα ακούγονται περισσότερο τα προβλήματά τους, θα αναγκάζεται η όποια αντιλαϊκή κυβέρνηση προκύψει να κάνει παραχωρήσεις εύκολα.

Ταυτόχρονα, πρέπει να γίνουν σήμερα κριτήριο ψήφου, επίσης για τους μισθωτούς, τους επαγγελματίες και όλο τον λαό των νησιών. Γιατί αν θα υπάρχει τοπική παραγωγή ποιοτικών και υγιεινών τροφίμων, αν αυτά θα είναι σε προσιτές τιμές, είναι ζητήματα που τους αφορούν άμεσα.

Απέναντι λοιπόν στην πολιτική της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ που υπηρετούν σταθερά τα συμφέροντα των μεγάλων αλυσίδων SUPER – MARKET και των βιομηχάνων, χρειάζεται σήμερα ένα πολύ ισχυρό ΚΚΕ! Για να δυναμώσει ο αγώνας, για να μείνουν οι αγρότες στα χωράφια τους και για να μπορούν να έχουν οι νησιώτες πρόσβαση σε φθηνά, υγιεινά και ποιοτικά τρόφιμα.