Χωρίς να αγγίξουν καν το δέρμα, οι ερευνητές ίσως βρήκαν έναν αξιόπιστο τρόπο να διαγνώσουν τον καρκίνο σε πρώιμα στάδια με μία συσκευή που μοιάζει με το περίφημο «tricorder» από το Star Trek.

Σαν εκείνη τη συσκευή από τη σειρά επιστημονικής φαντασίας που μπορούσε να αναγνωρίσει την όποια αρρώστια σκανάροντας το σώμα χωρίς να το αγγίζει, έτσι και η συσκευή που παρουσίασαν σε διεθνές συμπόσιο για υπερήχους στην Ταϊπέι της Ταϊβάν, οι καθηγητές του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, Αμίν Αρμπαμπιάν και Πιερ Κουρί- Γιακούμπ, δουλεύει χωρίς καν σωματική επαφή.

«Αυτό που κάνει τη συσκευή μας να είναι το Ιερό Δισκοπότηρο των συσκευών ανίχνευσης είναι το γεγονός ότι αυτό το όργανο δεν αγγίζει καν τον ασθενή», εξηγεί ο Αρμπαμπιάν. «Ολες οι μετρήσεις γίνονται μέσω του αέρα κι εκεί είναι που κάναμε τη μεγαλύτερη επιστημονική δρασκελιά», λέει.

Η συσκευή βασίζεται κι επεκτείνει το φωτόφωνο του Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ, μία συσκευή η οποία μεταδίδει τον ήχο με τη δημιουργία ταλαντώσεων σε μία ακτίνα φωτός και που θεωρείται πρόδρομος των οπτικών ινών.

Ο φυσικός νόμος
Η λειτουργία της βασίζεται στον φυσικό νόμο ότι όλα τα υλικά διαστέλλονται και συστέλλονται όταν διεγείρονται από την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια. Παράγονται έτσι υπερηχητικά κύματα, τα οποία μπορούν να ανιχνευθούν από απόσταση.

Αυτές οι αρχές έχουν χρησιμοποιηθεί σε στρατιωτικές έρευνες για τον εντοπισμό βυθισμένων πλαστικών εκρηκτικών, με τη θέρμανση του εδάφους και την αποστολή ηλεκτρομαγνητικών μικροκυματικών παλμών. Μ' αυτόν τον τρόπο ζεσταίνεται το έδαφος και διαστέλλεται, αποκαλύπτοντας την τοποθεσία των πλαστικών εκρηκτικών.
Εμπνεόμενοι απ' αυτές τις στρατιωτικές έρευνες, οι ερευνητές του Στάνφορντ συνειδητοποίησαν ότι αυτή η τεχνική μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την ανίχνευση όγκων στα πρώιμα στάδια του καρκίνου, καθώς τα αιμοφόρα αγγεία τρέφουν έναν αυξανόμενο όγκο και θερμαίνουν σε διαφορετικό ρυθμό από τον περιβάλλοντα ιστό. Οι ερευνητές λένε ότι αυτό θα προκαλέσει όγκους να εμφανίζονται ως hotspots σε υπέρηχο, χωρίς να χρειάζεται να υπάρχει επαφή με το δέρμα.

Η ομάδα των Αρμπαμπιάν και Γιακούμπ θέλησε να βρει τρόπους να ελαχιστοποιήσει την απώλεια μετάδοσης που συμβαίνει όταν ο ήχος ταξιδεύει από στερεό στον αέρα. Για να το πετύχει χρησιμοποίησε μικρομηχανοποιημένες διατάξεις μετατροπής υπερήχου (CMUTS) που μπορούν να εντοπίσουν τα εξασθενημένα σήματα καθώς κινούνται. Βάσει αυτών δημιούργησαν και τη συσκευή τους η οποία χρησιμοποιεί ηλεκτρομαγνητική ενέργεια για να διεγείρει τους όγκους ώστε να διασταλούν και να προκληθούν συσπάσεις, με αποτέλεσμα την παραγωγή υπερήχων τους οποίους στη συνέχεια «συλλαμβάνει» η συσκευή.

Το πλεονέκτημά της, σύμφωνα με τους ερευνητές, είναι ότι είναι χαμηλότερου κόστους και μεταφέρεται πιο εύκολα από άλλα συστήματα εντοπισμού καρκίνου όπως διαφόρων ειδών τομογράφοι (MRI, CT) και είναι επίσης πιο ασφαλής από τις ακτινογραφίες.

ethnos.gr