Ας κάνουμε την ψυχική υγεία και την ευημερία παγκόσμια προτεραιότητα – Make Mental Health & Well-Being for All a Global Priority.Με αυτό το μήνυμα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας τιμά την ψυχική υγεία και φέτος.

Το μότο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας σηματοδοτεί μια νέα αρχή για το χώρο της ψυχικής υγείας. Και αυτό γιατί δίνει την ευκαιρία όχι μόνο στα άτομα με ψυχικές παθήσεις και τις οικογένειες τους, αλλά καλεί και τις κυβερνήσεις, τους εργοδότες, τους εργαζόμενους και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς να συνεργαστούν για να χαρτογραφήσουν την πρόοδο, που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια στην ψυχική υγεία. Ταυτόχρονα δίνει το έναυσμα να αναλυθεί τι χρειάζεται να κάνουμε σαν κοινωνία, για να διασφαλίσουμε ότι η Ψυχική Υγεία και Ευεξία γίνεται Προτεραιότητα για όλους.

Παρόλο που η πανδημία του κορονοϊού μοιάζει να βρίσκεται στο τέλος της και η ζωή να έχει επιστρέψει σε κανονικότητα, η αλήθεια είναι ότι συνεχίζει και είναι παρούσα με μικρότερη ένταση. Η νόσηση από τον covid φαίνεται να επηρεάζει άμεσα και σημαντικά, πέρα από την σωματική υγεία και την ψυχική.

Είναι γεγονός ότι ο COVID19 συνέβαλε να γίνει αντιληπτό ότι η προστασία και η βελτίωση της ψυχικής υγείας είναι πρωταρχικής σημασίας και αυτό γιατί η ψυχική υγεία παίζει καθοριστικό ρόλο στην καθημερινότητα του ατόμου και υπάρχει άμεση συνάφεια- συσχέτιση μεταξύ «μυαλού και σώματος».

Τα τελευταία δυόμιση χρόνια έχουν αναδυθεί προβλήματα, τα οποία προϋπήρχαν, και σε ακραίες κοινωνικές συνθήκες, εντάθηκαν σε μεγάλο βαθμό, όπως η έξαρση της βίας, σε όλες τις μορφές, η εξάρτηση του διαδικτύου σε επίπεδο εθισμού, η αύξηση περιστατικών αγχώδους διαταραχής και κατάθλιψης κά.

Τα παραπάνω έρχονται να επιβεβαιώσουν και οι έρευνες ότι δηλαδή καταγράφεται σημαντική αύξηση αγχώδους ή καταθλιπτικής συμπτωματολογίας, το οποίο εδράζεται τόσο στην κοινωνική απομόνωση που χρησιμοποιήθηκε ως μέτρο καταστολής εξάπλωσης του ιού όσο και η αίσθηση της «χαμένης» κανονικότητας, που βίωσε ο μέσος άνθρωπος. Η Ελλάδα κατατάσσεται σύμφωνα με τα στοιχεία του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για το 2021, στην 4η θέση διεθνώς για την κατάθλιψη, με συχνότητα 5,7% στον γενικό πληθυσμό, μετά την Ουκρανία με 6,3%, τις ΗΠΑ, την Εσθονία και την Αυστραλία με 5,9% και την Βραζιλία με 5,8%.

Στο χώρο της ψυχιατρικής η κατάθλιψη αποτελεί την πιο κοινή ψυχική διαταραχή, παγκοσμίως, ενώ εκτιμάται ότι το 2025, η μείζονα κατάθλιψη θα είναι η δεύτερη αιτία ανικανότητας, μετά τις ισχαιμικές καρδιοπάθειες. Η κατάθλιψη είναι διαφορετική από τις συνηθισμένες διακυμάνσεις της διάθεσης και τις συναισθηματικές αντιδράσεις στις προκλήσεις της καθημερινής ζωής. Το πάσχον άτομο υποφέρει και συνήθως λειτουργεί ανεπαρκώς στις ποικίλες εκφάνσεις της καθημερινότητας, στη δουλειά, στο σπίτι, στους φίλους, στην οικογένεια κά. Σε ακραίες συνθήκες, η κατάθλιψη μπορεί να οδηγήσει και σε αυτοκτονία. Πάνω από 700.000 άνθρωποι πεθαίνουν λόγω αυτοκτονίας κάθε χρόνο. Η αυτοκτονία είναι η τέταρτη κύρια αιτία θανάτου στις ηλικίες 15-29 ετών.

Παρόλο που υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες για τις ψυχικές διαταραχές, υπάρχει ποσοστό ανθρώπων που δεν λαμβάνει καμία θεραπεία. Τα εμπόδια για την αποτελεσματική φροντίδα των ψυχικά ασθενών περιλαμβάνουν την έλλειψη οικονομικών πόρων, την έλλειψη εκπαιδευμένων παρόχων υγειονομικής περίθαλψης αλλά και το κοινωνικό στίγμα που σχετίζεται με τις ψυχικές διαταραχές.

Ταυτόχρονα, ενώ καταγράφεται σημαντικό ποσοστό ανθρώπων που δεν λαμβάνουν καμία θεραπεία, οι ειδικοί της ψυχικής υγείας έρχονται αντιμέτωποι και με μια νέα πραγματικότητα στο χώρο των ψυχιατρικών φαρμάκων και ειδικότερα στην κατάχρηση έως και αλόγιστη χρήση ηρεμιστικών και ψυχοτρόπων ουσιών. Η ψυχική πίεση της πανδημίας και η εκδήλωση περιστατικών άγχους/ αυπνίας/ έντασης/ θλίψης για την απώλεια μιας κανονικότητας, δεν δικαιολογούν την αλόγιστη χρήση των ηρεμιστικών για την «πρόσκαιρη» αντιμετώπιση μιας δύσκολης κατάστασης.

Σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν διεξαχθεί έρευνες οι οποίες κρούουν το κώδωνα του κινδύνου για την αλόγιστη χρήση βενζοδιαζεπινών και οπιοειδών.

Ερευνητές του Εθνικού Ινστιτούτου Κατάχρησης Ναρκωτικών της Αμερικής εξέτασαν το γιατί οι άνθρωποι κάνουν αλόγιστη χρήση αυτών των φαρμάκων. Μεταξύ των περασμένων ετών, άτομα που έκαναν υπερβολική χρήση βενζοδιαζεπινών, το 46,3% ανέφερε ότι το κίνητρο τους ήταν η χαλάρωση ή η ανακούφιση από την ένταση, ακολουθούμενο από τη βοήθεια στον ύπνο (22,4%). Περίπου το 5,7% ανέφερε ότι ο «πειραματισμός» ήταν το κύριο κίνητρό του για κακή χρήση και το 11,8% ανέφερε ότι τα χρησιμοποίησε για να ανεβάσουν τη διάθεση τους ή απλά επειδή έχουν αποκτήσει εξάρτηση από αυτά.

Το πιο εντυπωσιακό εύρημα των ερευνών είναι ότι τα μεγαλύτερα ποσοστά κατάχρησης σημειώθηκαν στις περιπτώσεις που ελάμβαναν τις βενζοδιαζεπίνες είτε από φίλους ή συγγενείς. Μόνο το 20% περίπου των συμμετεχόντων στις έρευνες λάμβαναν την δραστική ουσία κατόπιν εντολής ψυχιάτρου.

Να σημειωθεί ότι, ως χημική ουσία, οι βενζοδιαζεπίνες δρουν στο κεντρικό νευρικό σύστημα, προκαλούν καταστολή, μυϊκή χαλάρωση και μειώνουν τα επίπεδα άγχους. Όταν χρησιμοποιούνται, κατόπιν συνταγογράφησης και στο πλαίσιο ειδικής εξατομικευμένης θεραπείας, μπορούν να είναι αποτελεσματικές για τη θεραπεία του άγχους και της αϋπνίας.

Οι ψυχίατροι προτείνουν ότι οι ενήλικες που χρησιμοποιούν βενζοδιαζεπίνες θα πρέπει να αξιολογούνται κατά την έναρξη και σε συνεχή βάση, από τον ιατρό που τους παρακολουθεί, για ένα ευρύ φάσμα ψυχικών, ψυχιατρικών και γενικών ιατρικών καταστάσεων.

Και μόνο συγκεκριμένα ευρήματα διάγνωσης, επιτρέπουν τη χρήση βενζοδιαζεπινών και μόνο σύμφωνα με τις οδηγίες του ιατρού – ψυχιάτρου. Και φυσικά με την προϋπόθεση ότι αυτά τα συνταγογραφούμενα φάρμακα δεν μοιράζονται με άλλους.

Παράλληλα, οι υπόλοιποι επαγγελματίες υγείας πρέπει να συνεχίσουν να είναι προσεκτικοί πριν συνταγογραφήσουν βενζοδιαζεπίνες και όταν αυτό κριθεί σκόπιμο, να γίνεται πάντα σε συνεργασία με εξειδικευμένο ψυχίατρο.

Τιμώντας την ψυχική υγεία καθημερινά βρισκόμαστε σε εκείνη την χρονική στιγμή όπου τα στερεότυπα, οι προκαταλήψεις και οι διακρίσεις, που διέπουν το φάσμα της ανθρώπινης ζωής και δράσης γύρω από θέματα που αφορούν στην υγεία και ειδικά την ψυχική πρέπει να καταρριφθούν.

Όπως νοσεί το σώμα έτσι μπορεί να νοσήσει και η ψυχή. Και όπως σε όλες τις ασθένειες έτσι και στην ψυχική, θα πρέπει η ίαση της να αποτελεί προτεραιότητα για τον ίδιο τον ασθενή. Ας γίνει η Ψυχική Υγεία και Ευεξία Προτεραιότητα για όλους μας!

Νίκος Στ. Μανούσης

Ψυχίατρος-Νευρολόγος

Επίτιμος Επιστημονικός Διευθυντής

Ψυχιατρικής Κλινικής Γαλήνη

τ. Αντιπρόεδρος ΔΙΙΚΩ

Σοκαρισμένη είναι η τοπική κοινωνία του Βόλου από τον ξαφνικό θάνατο του γνωστού ψυχιάτρου, Σπύρου Ροδιτάκη σε ηλικία 45 ετών. Ο ίδιος ετοίμαζε να κάνει εγκαίνια στο νέο του ιατρείο στη Νέα Σμύρνη.

Ο Σπύρος Ροδιτάκης άφησε την τελευταία του πνοή στην Αθήνα, όπου και κατοικούσε.

 

Ο 45χρονος είχε αρκετές μέρες να επικοινωνήσει με τους δικούς του, ενώ μετά από επικοινωνία που είχαν με γειτόνισσα του, ενημερώθηκαν ότι το κλιματιστικό λειτουργούσε ασταμάτητα για τρεις ημέρες.

Η αστυνομία έφθασε στο διαμέρισμα μετά από σχετική ενημέρωση και εντόπισε νεκρό τον 45χρονο γιατρό από ανακοπή καρδιάς.

 

Σύμφωνα με τον taxydromo.gr, εισήχθη 2ος στην Ιατρική Σχολή Αθηνών και με την ολοκλήρωση των σπουδών του ακολούθησε την ειδικότητα του ψυχιάτρου και ειδικεύτηκε πιο συγκεκριμένα στην παιδοψυχιατρική. Ακολούθησαν μεταπτυχιακές σπουδές στη Γαλλία, πάνω στην ειδικότητα της ψυχιατρικής παιδιών και εφήβων.

Ξεχώρισε γρήγορα ανάμεσα σε άλλους επιστήμονες, γι’ αυτό και εργάστηκε ως ψυχίατρος σε κορυφαίο Ψυχιατρείο της Γαλλίας. Η επιστημονική του διαδρομή συνεχίστηκε με ακόμη μία μεγάλη διάκριση. Τα τελευταία πέντε χρόνια πριν επιστρέψει στην Ελλάδα έλαβε πρόσκληση και την αποδέχθηκε να εργαστεί στο Δημόσιο Ψυχιατρείο της Γενεύης. Ταυτόχρονα, ορίστηκε ως ο πραγματογνώμονας για λογαριασμό της ελβετικής δικαιοσύνης.

 

Με αξιόλογες σπουδές, αλλά και πολύτιμη εμπειρία από τις κορυφαίες θέσεις στις οποίες άσκησε το λειτούργημά του στο εξωτερικό, επέστρεψε στην Ελλάδα, εγκαταστάθηκε στην πρωτεύουσα και ετοίμαζε γεμάτος όνειρα το ιδιωτικό ιατρείο του στη Νέα Σμύρνη. Είχε τακτοποιήσει τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια και αστείρευτη όρεξη για προσφορά στον συνάνθρωπό του. Το ιατρείο επρόκειτο να ανοίξει την Δευτέρα, ενώ σχεδίαζε και τα εγκαίνια.

psixiatros

Φάμπρικα χορήγησης πλαστών πιστοποιητικών τοξικομανίας είχαν στήσει μέσα στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Κορυδαλλού δύο ψυχίατροι μαζί με ιδιώτη γιατρό αλλά και πολίτες.
Μετά από έρευνες, άνδρες της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Αθηνών, προχώρησαν στη σύλληψη ενός ψυχίατρου της Ψυχιατρικής κλινικής των φυλακών, ενός ψυχίατρου-πραγματογνώμονα, μίας ακόμη γιατρού ιδιωτικού νοσοκομείου αλλά και δύο ιδιωτών.
Σύμφωνα με τα μέχρι στιγμής στοιχεία, το παράνομο κύκλωμα εξέδιδε πλαστά πιστοποιητικά τοξικομανίας προκείμενου να χρησιμοποιηθούν είτε για ευνοϊκή μεταχείριση ενώπιον της Δικαιοσύνης στις δικαστικές αίθουσες, είτε για τη μεταφορά κρατουμένων στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο του Κορυδαλλού.
Σύμφωνα με πληροφορίες ένας ψυχίατρος των φυλακών συνελήφθη κατά τη διάρκεια συνεδρίου ψυχιάτρων στην Κω, ενώ από τις μέχρι στιγμής έρευνες έχουν εντοπιστεί περίπου τριακόσια πλαστά πιστοποιητικά τοξικομανίας τα όποια αφορούν αντίστοιχες υποθέσεις.
Η εξάρθρωση της «φάμπρικας» με τις πλαστές βεβαιώσεις έρχεται ως συνέχεια παλαιάς υπόθεσης-σύλληψης τοξικομανών, από όπου και προέκυψαν στοιχεία από το παράνομο κύκλωμα που είχε στηθεί μέσα στις φυλακές Κορυδαλλού.
Η ανακοίνωση της ΕΛ.ΑΣ:
«Στο πλαίσιο παράλληλης και συμπληρωματικής έρευνας της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Αθηνών, για αξιόποινες πράξεις συνδεδεμένες με εγκληματική οργάνωση που εξαρθρώθηκε πρόσφατα (σχετ. το από 18-4-2018 Δελτίο Τύπου), σχηματίσθηκε δικογραφία σε βάρος (5) ατόμων.
Οι εμπλεκόμενοι βαρύνονται με τα -κατά περίπτωση- αδικήματα της εγκληματικής οργάνωσης, της παράβασης της νομοθεσίας περί ναρκωτικών, της ενεργητικής και παθητικής δωροδοκίας - δωροληψίας και της υφαρπαγής ψευδούς βεβαίωσης, κατ' εξακολούθηση.
Κατά την έρευνα συλλέχτηκαν στοιχεία εμπλοκής τους σε περιπτώσεις χορήγησης ιατρικών γνωματεύσεων σε προφυλακισμένα μέλη της εγκληματικής οργάνωσης, ώστε να τύχουν των ευεργετικών διατάξεων του νόμου, ως τοξικοεξαρτημένα.
Η δικογραφία υποβλήθηκε στον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών και ακολούθως συνελήφθησαν με εντάλματα του Ανακριτικού Τμήματος, ενώ βρέθηκε και κατασχέθηκε πλήθος από βεβαιώσεις - πραγματογνωμοσύνες, η ακεραιότητα των οποίων εξετάζεται».
Πηγή: iefimerida.gr

Με τις καταθέσεις των ψυχιάτρων που εξέτασαν τον 28χρονο Στανισλάβ Μπακαρτζιέφ μετά την αποτρόπαια δολοφονία της 4χρονης κόρης του 'Αννυ, ολοκληρώθηκε η σημερινή διαδικασία στο Πρωτοβάθμιο Κακουργιοδικείο.

Τόσο ο Ματθαίος Εξάρχου όσο και ο Γιάννης Παπαδάτος, που εξέτασαν τον πατέρα της μικρής, υποστήριξαν στο δικαστήριο πως ο κατηγορούμενος δεν έχει ακαταλόγιστο. Ο καθηγητής Γιάννης Παπαδάτος αναφέρθηκε στην εκτίμηση του πως τόσο ο πατέρας όσο και συγκατηγορούμενος του Νασίφ Αχμεντόφ ή Νίκι "κάτι κρύβουν", κάτι που συνέβη και δεν το λένε: "Κάτι κρύβουν. Ποιος μπορεί να ξέρει; Σεξουαλικού τύπου ίσως. Αυτό είναι κάτι που είναι προσωπική μου άποψη με βάση τις ψυχιατρικές μου γνώσεις και την εμπειρία μου". Ερωτηθείς από Έδρας αν ενδέχεται να τίθεται θέμα εμπορίας οργάνων, ο καθηγητής απάντησε αρνητικά και συμπλήρωσε: "κάτι έγινε δεν ξέρω, το ξέρουν οι κατηγορούμενοι και δεν το λένε. Δε είναι αποτέλεσμα της προσωπικότητας του. Δεν αποκλείω να συμμετείχε σε μια αρνητική πράξη για την 'Αννυ. Αυτό, όμως, που έκανε εντύπωση είναι ότι εμμέσως ο Σάββας μου είπε ότι ο Νικολάι μπορεί κάτι να του έκανε στο παιδί. Φάνηκε σαν κάτι να ήθελε να πει αλλά δεν μου το είπε.."

Ο κ. Εξάρχου, που εξέτασε τον κατηγορούμενο με ανακριτική εντολή , έκανε λόγο για "απύθμενη σκληρότητα" ενώ υποστήριξε πως "δεν εμφανίζει ίχνη μεταμέλειας γιατί εκλογικεύει το γεγονός πως έβλαψε άλλους". Όπως ανέφερε ο μάρτυρας όταν ρώτησε τον πατέρα της 'Αννυ γιατί δεν πήρε το παιδάκι να πάει να το θάψει αντί να το τεμαχίσει, εκείνος του απάντησε πως δεν μπορούσε γιατί "ήταν βαρύ".

Κατά την εκτίμηση του γιατρού " Μάλλον φοβόταν, όχι όμως τόσο την αστυνομία όσο την μητέρα της, μη το μάθει... Φοβόταν μη μάθει ότι πέθανε η 'Αννυ...απύθμενη σκληρότητα"

Ο κ. Εξάρχου υποστήριξε πως ο κατηγορούμενος είναι "επιθετικός άνθρωπος" που είχε συχνούς διαπληκτισμούς με τη σύντροφό του ενώ επεσήμανε ότι ο κατηγορούμενος του είπε πως τεμάχισε το κοριτσάκι ακολουθώντας τις συμβουλές του συγκατηγορουμένου του Νικολάι,για να μην βρεθεί το πτώμα γιατί είχε ανοιχτούς λογαριασμούς με την αστυνομία αλλά και γιατί φοβόταν την γυναίκα του. Κατά τον μάρτυρα, ο πατέρας της 'Αννυ είχε μια ήπια τοξικομανία με καθημερινή χρήση ηρωίνης τα τελευταία 3 χρόνια.

Ο ψυχίατρος ρωτήθηκε αν θα μπορούσε ο κατηγορούμενος να φθάσει σε φόνο "για ασήμαντη αφορμή" και απάντησε πως: "Σπάνια αυτοί οι άνθρωποι φτάνουν στον φόνο. Όπως αναφέρεται μάλιστα στη διεθνή βιβλιογραφία έχουν πολύ καλή λεκτική επικοινωνία. Μπορούν εύκολα να πείσουν κάποιον άλλο να κάνει άνομες πράξεις...

Πρόεδρος: Από ψυχιατρικής άποψης υπήρχε κίνδυνος για τη ζωή του παιδιού από τη στιγμή που έμεινε με τον πατέρα του;

Μάρτυρας: Όχι δεν υπήρχε. Θα μπορούσε να προσέχει το παιδί του, έστω και για λίγο... Αυτοί οι χαρακτήρες δεν νομίζω ότι μπορούν να επιτεθούν σε παιδιά και μάλιστα δικά τους. Θα μπορούσαν να επιτεθούν σε ενήλικες ..

Πρόεδρος: Στην σύζυγο του πως επιτέθηκε;  

Μάρτυρας: Με τη σύζυγο θα μπορούσε να έχει άλλες διαφορές, σεξουαλικές, οικονομικές...

Πρόεδρος: Πως εξηγείται ο τεμαχισμός από ψυχιατρικής απόψεως, τον οποίο έχει ομολογήσει και ο ίδιος ο κατηγορούμενος;

Μάρτυρας: Δεν υπάρχει βιβλιογραφία στη κατάταξη των ψυχικών νόσων για αυτό το πράγμα.

Πρόεδρος: 'Αρα δεν θεωρείται ότι υπάρχει ψυχική νόσος, όταν κάποιος πάει να τεμαχίσει το παιδί του...

Μάρτυρας: Όχι.. Τι να πω; Ήθελε να εξαφανίσει τα στοιχεία. Στη παγκόσμια ψυχιατρική κατάσταση ψυχικών νόσων δεν υπάρχει κάτι που να λέει πως όποιος τεμαχίσει το παιδί του πάσχει από αυτό... Εδώ είναι κάτι άλλο. Έχει στο μυαλό του κάποιος ένα σχέδιο, θα κάνω αυτό για να μην πάθω εγώ κάτι.

Λίγο νωρίτερα ο κατηγορούμενος ζήτησε για πρώτη φορά από όταν ξεκίνησε η δίκη το λόγο και -με αφορμή όσα ακούστηκαν για το "γεμάτο με αίμα διαμέρισμα" -υποστήριξε πως τα αίματα προέρχονταν από τραυματισμό της 'Αννυ: "Όταν το παιδί μπήκε στο μπάνιο έπεσε και ράγισε τη μύτη του" είπε.

Η δίκη συνεχίζεται αύριο. 

imerisia.gr

Αν κάθε λίγο και λιγάκι χρειάζεστε άλλον έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο, επειδή έχετε μανία να μαζεύετε όλο και περισσότερες ψηφιακές φωτογραφίες, βίντεο, βιβλία και οτιδήποτε άλλο σε ψηφιακή μορφή, τότε ίσως η περίπτωσή της έχει να κάνει με το «σύνδρομο ψηφιακής αποθησαύρισης» ή «ψηφιακής συσσώρευσης».

Αν και δεν έχει ακόμη επίσημα ενταχθεί στις ψυχικές διαταραχές, ακούγονται φωνές ότι αυτό πρέπει να συμβεί.

Ολλανδοί γιατροί, με επικεφαλής την ψυχίατρο δρα Μαρτίν βαν Μπένεκομ του Ακαδημαϊκού Ιατρικού Κέντρου, παρουσίασαν το νέο σύνδρομο ψηφιακής συσσώρευσης στο ιατρικό περιοδικό "BMJ Case Reports" την περίπτωση ενός 47χρονου άνδρα, ο οποίος εμφάνισε ψυχαναγκαστική τάση συσσώρευσης ψηφιακών αντικειμένων στον υπολογιστή του.

Χιλιάδες φωτογραφίες -και όχι μόνο- προστίθεντο κάθε εβδομάδα στη συλλογή του και μετά περνούσε ατέλειωτες ώρες κάθε μέρα για να τις ταξινομεί σε κατηγορίες. Εκτός από το πάθος για ψηφιακές συλλογές, είχε αντίστοιχη μανία για τη συλλογή φυσικών αντικειμένων. Το αποτέλεσμα ήταν το διαμέρισμά του στο 'Αμστερνταμ να ξεχειλίζει από διάφορα μικροπράγματα που συνεχώς μάζευε και έτσι ήταν αδύνατο να προσκαλέσει τον οποιονδήποτε στο σπίτι του, σύμφωνα με το Live Science. Όμως το «φόρτε» του άνδρα -επειδή ακριβώς απαλλασσόταν από τους υλικούς περιορισμούς των τεσσάρων τοίχων και μπορούσε να επεκταθεί στον αχανή ψηφιακό χώρο- ήταν οι ψηφιακές συλογές, που είχε συγκεντρώσει σε πέντε μεγάλους σκληρούς δίσκους.

Όπως είπαν οι γιατροί, η συνεχής ενασχόληση με όλα αυτά τα ψηφιακά αρχεία, αποτελεί από μόνη της ένα πρόβλημα, καθώς δεν αφήνει κάποιον να κάνει άλλα πράγματα στη ζωή του, όπως να κοιμάται, να καθαρίζει το σπίτι του, να βλέπει φίλους και να βγαίνει για διασκέδαση. Η όλη διαδικασία αρχικά της συγκέντρωσης και μετά της οργάνωσης των ψηφιακών αρχείων είχε εξελιχθεί από ευχαρίστηση σε πηγή άγχους για τον 47χρονο, ο οποίος πλέον έβλεπε όλη τη ζωή του με πολύ αρνητικό τρόπο.

Οι ψυχίατροι έχουν έως σήμερα αναγνωρίσει το σύνδρομο ψηφιακής συσσώρευσης ή «διαταραχή παρασυσσώρευσης» ως σύμπτωμα ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής, που ωθεί τους ανθρώπους, κυρίως ηλικιωμένους, να μαζεύουν συνεχώς άχρηστα πράγματα στο σπίτι τους και να αδυνατούν να πετάξουν το παραμικρό. Συνήθως τα σπίτια τους μετατρέπονται σε «αχούρια» και οι ίδιοι παραμελούν ακόμη και την προσωπική υγιεινή τους, με αποτέλεσμα να αποτελούν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία.

Ορισμένοι γιατροί προτείνουν τώρα ότι μια υποπερίπτωση αυτού του συνδρόμου θα πρέπει να είναι η ψυχαναγκαστική ψηφιακή αποθησαύριση ή ψηφιακή συσσώρευση ή ψηφιακή συλλεκτομανία. Αυτό θα επέτρεπε στους ψυχολόγους και ψυχίατρους, όπως υποστηρίζουν, να κάνουν πιο εύκολα τη διάγνωση όσων ατόμων έχουν αυτή τη τάση σε βαθμό που έχει εξελιχθεί σε ψυχική διαταραχή, η οποία επιδρά αρνητικά στην ποιότητα της ζωής των ίδιων, αλλά και των άλλων γύρω τους.

Προς το παρόν, στο επίσημο εγχειρίδιο ψυχιατρικών παθήσεων (το DSM-5) εντάσσεται μόνο η παραδοσιακή αποθησαύριση. Αλλά ίσως είναι θέμα χρόνου να ενταχθεί και η ψηφιακή. Ήδη υπάρχει η σχετική ιστοσελίδα (digital hoarding ή e-hoarding) στη Wikipedia. Άλλοι επιστήμονες, πάντως, θεωρούν πρόωρ το να συμπεριλφθεί το σύνδρομο ψηφιακής συσσώρευσης στις ψυχικές παθήσεις. Ένα σημείο-κλειδί είναι ότι παραμένει άγνωστο πόσοι άνθρωποι έχουν μανία να συλλέγουν μόνο ψηφιακά αρχεία, αλλά όχι φυσικά αντικείμενα.

Επίσης, λένε ότι το σύνδρομο ψηφιακής συσσώρευσης δεν θεωρείται ξεχωριστή διαταραχή, αφού το να συλλέγει κανείς μανιωδώς μόνο εφημερίδες ή μόνο ρούχα δεν θεωρείται διαταραχή, οπότε δεν είναι σαφές γιατί η μανία συλλογής ψηφιακών αρχείων θα πρέπει να αποτελέσει ξεχωριστή κατηγορία ψυχικής διαταραχής. Επιπλέον, υπάρχει ένα άλλο πρόβλημα: όχι σπάνια, οι γιατροί συμβουλεύουν τους ασθενείς με παραδοσιακή διαταραχή αποθησαύρισης να πάψουν να συλλέγουν φωτογραφίες ή βίντεο ή βιβλία σε φυσική μορφή και να το κάνουν πλέον σε ψηφιακή μορφή, ώστε να αδειάσουν και λίγο χώρο στο σπίτι τους. Αν όμως η ψηφιακή αποθησαύριση θεωρηθεί πάθηση, τότε μια τέτοια ιατρική συμβουλή δεν θα ήταν εύλογη.

Σε ένα πράγμα, πάντως, συμφωνούν λίγο-πολύ οι ειδικοί: ότι αν η συσσώρευση, φυσική ή ψηφιακή, παύει να αποτελεί ευχαρίστηση και μετατρέπεται σε αγχωτικό βραχνά που συνοδεύεται από «παρενέργειες» (όπως αδιαφορία καθαριότητας για το σώμα και το σπίτι), τότε χρειάζεται μια επίσκεψη σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο.

Από το ΑΠΕ-ΜΠΕ

Σελίδα 1 από 2

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot