Χωρισμός! Τι συμβαίνει και διαλύεται μία σχέση, ένας γάμος; Πως από εκεί ψηλά βρισκόμαστε στα χαμηλά; Πως από την ευτυχία οδηγούμαστε στην συντροφική απομάκρυνση και αποξένωση;

Τι γίνεται και αλλάζουν όλα εκείνα τα συναισθήματα που είχαμε ο ένας για τον άλλον; Τι συμβαίνει και αποφασίζουμε να βαδίσουμε σε ξεχωριστούς πλέον δρόμους;

Η ψυχοθεραπεύτρια Μαρίνα Μόσχα (www.askitis.gr) καταγράφει τους 10 πιο σημαντικούς λόγους που ένα ζευγάρι αποφασίζει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει την κοινή του ζωή:


1. "Μεγαλώνουμε" χώρια
Όλοι μας μεγαλώνουμε. Μεγαλώνουμε και εξελισσόμαστε. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι γίνεται και για τους δύο συντρόφους με τον ίδιο τρόπο. Ο ένας σύντροφος μπορεί να ωριμάζει πιο γρήγορα, να γίνεται πιο δυναμικός, να ανεβαίνει στην καριέρα του, ενώ ο άλλος μπορεί να έχει πιο χαμηλούς ρυθμούς στην εξέλιξή του, τόσο χαμηλούς που μπορεί να φαίνεται …στάσιμος! Τα "Θέλω" αλλάζουν χωρίς να συμβαδίζουν απαραίτητα. Είναι σαν να ξεκινούν δύο αυτοκίνητα μαζί μία διαδρομή και το ένα πηγαίνει πιο γρήγορα από το άλλο. Σύντομα σχετικά θα χαθούν από το οπτικό τους πεδίο και το ένα δεν θα βλέπει πια το άλλο…


2. Δεν μιλάμε μεταξύ μας
Αρκετά ζευγάρια θεωρούν ότι μιλάνε, στην ουσία όμως νομίζουν ότι μιλάνε. Μπορεί να ασχολούνται με τα τυπικά και λειτουργικά θέματα του γάμου ή της σχέσης τους, για τους ίδιους όμως μιλάνε;


3. Προσωπικές συνήθειες του/της συζύγου
Συνήθειες που στην αρχή της σχέσης μπορεί να φαίνονται γοητευτικές, στην πορεία του χρόνου όμως αρχίζουν και κουράζουν!


4. Σεξουαλικά προβλήματα
Στο χώρο μας βλέπουμε αρκετά ζευγάρια που έρχονται στα πρόθυρα χωρισμού λόγω ενός σεξουαλικού προβλήματος. Μάλιστα, χαρακτηριστικό είναι ότι όταν το πρόβλημα το "κουβαλάει" ο άνδρας, έρχεται να αναζητήσει βοήθεια όταν τον έχει απειλήσει η σύντροφός του ότι θα τον χωρίσει!


5. Οικονομική διαχείριση
Σίγουρα δεν είναι εύκολο να συμφωνήσει ένα ζευγάρι στον τρόπο που θα διαχειρίζεται τα χρήματά του. Όταν μάλιστα προέρχονται από οικογένειες με διαφορετική οικονομική διαχείριση είναι πολύ πιο δύσκολο, καθώς χρειάζεται να "αφήσουν πίσω" τους γνωστούς τρόπους και να φτιάξουν τον δικό τους τρόπο. Όταν όμως δεν συμφωνούν και ο ένας αποφασίζει ότι δεν θέλει να αφήσει το παλιό, τότε είναι πιθανό να τον αφήσει το …ταίρι του!


6. Δεν δίνει αρκετή προσοχή ο ένας στον άλλον
Πόσες φορές έχετε φορέσει κάτι καινούριο ή έχετε αλλάξει χτένισμα και ο σύντροφός σας δεν το έχει προσέξει; Πόσες φορές του μιλάτε και νιώθετε ότι είναι αλλού; Η έλλειψη προσοχής όταν γίνεται συστηματικά δίνει την εντύπωση της αδιαφορίας και οδηγεί στην συναισθηματική αποξένωση. Πώς να μείνουμε λοιπόν με έναν άνθρωπο που δείχνει να αδιαφορεί για εμάς;


7. Απιστία
Οι συνέπειες της απιστίας είναι γνωστές. Προδοσία, έλλειψη εμπιστοσύνης, ψυχικός πόνος… Και αποφασίζει ο ένας να συγχωρήσει τον άλλον. Προσπαθούν να βρουν τα πατήματά τους ξανά, να φτιάξουν τη σχέση τους, όπου τελικά τα καταφέρνουν. Μέχρι που η απιστία μπορεί να κάνει και πάλι την εμφάνισή της ξανά και ξανά. Είναι αλήθεια ότι ένα ζευγάρι που έχει βάσεις δεν θα χωρίσει εξαιτίας της. Όταν όμως η απιστία είναι επαναλαμβανόμενη και μόνο ο ένας προσπαθεί να σώσει τη σχέση, ενώ ο άπιστος δείχνει να …μην καταλαβαίνει, τότε η κατάληξη είναι μοιραία!


8. Προσωπικά προβλήματα του/της συζύγου
Προβλήματα υγείας, ψυχικές διαταραχές, είναι λόγοι που δεν αντέχει το άλλο μέλος της σχέσης που αποφασίζει να ζήσει μακριά από το "πρόβλημα".


9. Προβλήματα βίας, αλκοολισμού και τοξικών ουσιών
Πόσο μπορεί να αντέξει κάποιος με έναν σύντροφο όταν εκείνος είναι αλκοολικός ή τοξικομανής; Σήμερα μάλιστα που ο χωρισμός είναι πολύ πιο εύκολος από τα προηγούμενα χρόνια και η γυναίκα έχει την οικονομική της ανεξαρτησία, όταν βλέπει ότι ο σύντροφός της δεν "θέλει" να θεραπευτεί, φεύγει πολύ πιο εύκολα…


10. Τελειώνει η αγάπη
Ακούγεται σκληρό αλλά δυστυχώς είναι μία πραγματικότητα. Η φθορά της καθημερινότητας, η ρουτίνα, η ανία, η παραίτηση του ζευγαριού από τη διεκδίκηση του ενός προς τον άλλον, οι πειρασμοί που είναι πάντα εκεί να μας θυμίζουν ότι ακόμα αρέσουμε και ας μην μας το δείχνει ο σύντροφός μας, είναι κάποιοι από τους λόγους που μπορεί η αρχική αγάπη να …τελειώσει!

Ο Ίλιγγος είναι ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που προκαλεί έντονες ζαλάδες στους πάσχοντες οι οποίοι πολλές φορές παραπονιούνται ότι όλος ο κόσμος γύρω τους γυρίζει.

Αιτίες

Μερικές από τις πιο κοινές αιτίες περιλαμβάνουν:

Μικροσκοπικά σωματίδια ασβεστίου (canaliths) συσσωρεύονται σε κανάλια του εσωτερικού αυτιού. Το εσωτερικό αυτί στέλνει σήματα στον εγκέφαλο στο κεφάλι και το σώμα κινήσεις σε σχέση με τη βαρύτητα. Αυτό σας βοηθά να κρατήσετε την ισορροπία σας.

Νόσος του Meniere: Πρόκειται για μια εσωτερική διαταραχή του αυτιού και μπορεί να προκαλέσει επεισόδια ιλίγγου μαζί με κουδούνισμα στα αυτιά (εμβοές) και απώλεια ακοής.

Λαβυρινθίτιδα. Αυτό είναι ένα εσωτερικό πρόβλημα το οποίο προκαλεί φλεγμονή στο εσωτερικό του αυτιού γύρω από τα νεύρα που είναι σημαντικά για τη βοήθεια της ισορροπίας.

Λιγότερο συχνά ίλιγγος μπορεί να σχετίζεται με:

Τραυματισμό του αυχένα
Προβλήματα του εγκεφάλου, όπως εγκεφαλικό επεισόδιο ή όγκο
Ορισμένα φάρμακα που προκαλούν βλάβη στο αυτί
Ημικρανίες

Τα συμπτώματα

Οι άνθρωποι με ίλιγγο τυπικά το περιγράφουν σαν να είναι σε κλίση ή σαν να ταλαντεύονται
προς διάφορες κατευθύνσεις.

Άλλα συμπτώματα που μπορεί να συνοδεύει τον ίλιγγο περιλαμβάνουν:

Ναυτία
Πονοκέφαλος
Εφίδρωση
Κουδούνισμα στα αυτιά
Απώλεια ακοής

Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκέσουν μερικά λεπτά έως μερικές ώρες ή περισσότερο και μπορεί να έρχονται και να φεύγουν.

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας προτείνονται μια σειρά κινήσεων ειδικών κεφαλής και του σώματος για να μετακινηθούν οι εναποθέσεις ασβεστίου.

Εάν ο ίλιγγος προκαλείται από μια μόλυνση ή φλεγμονή, χορηγούνται αντιβιοτικά ή στεροειδή για να μειωθεί το οίδημα.

πηγή http://www.webmd.com

Όταν σε μια διακριτή (ευδιάκριτη) χρονική περίοδο, υπάρχει έντονος φόβος ή δυσφορία και μερικά (τέσσερα) από τα ακόλουθα συμπτώματα:

Η καρδιά χτυπά γρήγορα, έντονα ή χωρίς ρυθμό

■ Εφίδρωση
■ Τρέμουλο
■ Κόβεται η αναπνοή ή αίσθηση ότι δεν υπάρχει αέρας
■ Πόνος ή πλάκωμα στο στήθος
■ Ναυτία ή αναστατωμένο στομάχι ή αίσθηση ότι θα έχει διάρροια
■ Ζάλη, αστάθεια ή επικείμενο αίσθημα λιποθυμίας
■ Αποπραγματοποίηση (δηλαδή τα πράγματα γύρω του φαίνονται σαν να μην είναι αληθινά)
■ Αποπροσωποποίηση (αισθάνεται σαν να είναι απόμακρος από τον εαυτό του ή τμήματα του εαυτού του)
■ Φόβος τρέλας ή απώλειας ελέγχου
■ Φόβος θανάτου
■ Μυρμηγκιάσματα ή τσιμπήματα
■ Εξάψεις ή κρυάδες

Τι δεν είναι κρίση πανικού

Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι με κρίσεις πανικού φοβούνται τα σωματικά συμπτώματα που αναφέρθηκαν παραπάνω. Εφόοον, λοιπόν τα σωματικά συμπτώματα προκαλούν φόβο, γινόμαστε ιδιαιτέρα ευαίσθητοι σ’ αυτά, εξαιτίας παρελθοντικών εμπειριών πανικού.

As μελετήσουμε με περισσότερες λεπτομέρειες που δίνονται από αυτούς τους ανθρώπους που βιώνουν κρίσεν πανικού.

Πολλοί πιστεύουν ότι κατά τη διάρκεια μιας κρίσης πανικού θα τρελαθούν και άλλοι βλέπουν τη σχιζοφρένεια ως μια πιθανή κατάληξη. Ωστόσο, η σχιζοφρένεια είναι μια διαταραχή με πολύ διαφορετικά συμπτώματα όπως παραλήρημα, ψευδαισθησεις κ.ά. που δεν μοιάζουν καθόλου με τις εκδηλώσει των κρίσεων πανικού. Εξάλλου, οι κρίσεις πανικού διαρκούν μικρό χρονικό διάστημα.

Άρα, είναι αυθαίρετο να συνδέουμε μια τέτοια διαταραχή με τις κρίσεις πανικού, εφόσον τα κοινά τous σημεία είναι ανύπαρκτα.

Άλλοι ερμηνεύουν τα συμπτώματα μιας κρίσης πανικού, ως σημάδι ότι χάνουν τον έλεγχο. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι αισθάνονται ανίκανοι να κουνήσουν τα μέλη του οώματός τους (π.χ. σαν να έχουν ηάθει παράλυση) ή ότι θ’ αρχίσουν να συμπεριφέρονται με τρόπο ανεπίτρεπτο (π.χ. θα κάνουν κακό στους άλλους ανθρώηουε ή θα χάσουν τον έλεγχο των λόγων και των ηράξεών τους και θα γίνουν ρεζίλι ή ότι έχουν την αίσθησηότι πλησιάζει κάποιος επικείμενος κίνδυνος. Είδαμε ομως ότι αυτά τα σωματικά συμπτώματα έχουν σαν σκοπό να προστατεύσουν και όχι να βλάψουν τον οργανισμό. Σκεφτείτε αλωστε, ότι όταν έχετε κρίση πανικού οι άλλοι μπορεί και να μην την αντιλαμβάνονται.

Πολλοί φοβούνται όχι τα νεύρα θα εξαντληθούν και θα καταρρεύσουν.

Ωστόσο, τα νεύρα δεν είναι ηλεκτρικά σύρματα και δεν διατρέχουν κίνδυνο κατάρρευσης, εφόοον, όπως είδαμε και παραπάνω, το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα λειτουργεί ως φύλακας και δεν επιτρέπει στο συμπαθητικό νευρικό σύστημα να εξαντληθεί.

Τέλος, δεν είναι λίγοι εκείνοι που ερμηνεύουν τις κρίσεις πανικού ως καρδιακό επεισόδιο. Τα συμπτώματα είναι παρόμοια. Δύσπνοια και πόνοι στο στήθος υπάρχουν και crus δύο περιπτώσεις. Παρόλ’ αυτά, όταν έχουμε μια ασθένεια στην καρδιά, τα συμπτώματα διαρκούν για περισσότερο χρόνο απ’ ό,τι στην κρίση πανικού. Ακόμη και αν υπάρχουν αμφιβολίες, ένα ηλεκτροκαρδιογράφημα είναι αρκετό για να υποδείξει οποιαδήποτε ανωμαλία στη λειτουργία της καρδιάς.
Έχει βρεθεί ότι υπάρχει σχέση ανάμεσα στα συμπτώματα και τον κύριο φόβο.

Σύγγραμμα Κατανοώντας τον Πανικό και την Αγοραφοβία - Α Ψυχιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών Αιγινήτειο Νοσοκομείο

boro.gr

Η ορθοκήλη ή κήλη του οπισθίου κολπικού τοιχώματος είναι η κατάσταση κατά την οποία το τελικό τμήμα του παχέος εντέρου (ορθό) προβάλλει (προεξέχει) μέσω του κόλπου.

Η ορθοκήλη οφείλεται συνήθως σε χαλάρωση του πυελικού εδάφους και εμφανίζεται συχνότερα σε μεγάλη ηλικία και εφόσον έχουν προηγηθεί τοκετοί.
Ένα από τα συμπτώματα της ορθοκήλης μπορεί να είναι η δυσκοιλιότητα, αφού δημιουργείται στην περιοχή του ορθού ένα κόλλημα στη διέλευση των κοπράνων.
Υπάρχουν τρεις τύποι ορθοκήλης: υψηλή, μεσαία και χαμηλή.

Οι υψηλές ορθοκήλες οφείλονται συνήθως σε μια χαλαρότητα ή διατάραξη του άνω ενός τρίτου του ιστού του κολπικού τοιχώματος και των ιερομητρικών συνδέσμων. Οι πιο συνηθισμένες είναι η ορθοκήλες μεσαίου επιπέδου και συνδέονται με την απώλεια της στήριξης του πυελικού δαπέδου. Οι χαμηλές ορθοκήλες συνήθως προκαλούνται από μαιευτικό τραύμα.

Οι κύριοι παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη ορθοκήλης είναι:
-Πολλαπλοί φυσιολογικοί τοκετοί.
-Περινεοτομή που γίνεται μαζί με το φυσιολογικό τοκετό.
-Εμμηνόπαυση.
-Χρόνια δυσκοιλιότητα.
-Χρόνιος βήχας.
-Άρση βαρών ή οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα που ασκεί με την πάροδο του χρόνου πίεση στο πυελικό έδαφος.

Αντιμετώπιση
Η ορθοκήλη θεραπεύεται σήμερα με λαπαροσκόπηση, δηλαδή μέσω τριών μικρών τομών του κοιλιακού τοιχώματος μεγέθους 0,3–1 εκ. Κατά την επέμβαση ανασηκώνεται και καθηλώνεται το ορθό στη λεκάνη (λαπαροσκοπική ορθοπηξία).

onmed.gr

Οι άφθες ή άφτρες, οι μικρές πληγές (έλκη) με στρογγυλό σχήμα, λευκοκίτρινη επιφάνεια και ερυθρή περιφέρεια, είναι το πιο συχνό νόσημα του στόματος.

Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ο έντονος πόνος και η συχνή επανεμφάνιση. Οι πληγές διαρκούν συνήθως μία ως δύο εβδομάδες και επουλώνονται μόνες τους.

Οι άφθες χωρίζονται σε τρεις μορφές (μικρές, μεγάλες και ερπητόμορφα έλκη), μία διάκριση που πρέπει να γίνει από τον στοματολόγο για να μην υπάρξει σύγχυση με άλλες ασθένειες.

Αίτια
Παραμένει άγνωστο γιατί εμφανίζονται οι άφθες. Σχετικές μελέτες πάντως έχουν δείξει ότι παίζει ρόλο η γενετική προδιάθεση, ορισμένοι ιοί και οι διαταραχές του ανοσολογικού μηχανισμού.
Παρότι οι άφθες είναι ένα ανώδυνο πρόβλημα, μπορεί να υποκρύπτουν κάτι σοβαρό.
Ανάμεσα στα νοσήματα που προκαλούν άφθες στο στόμα ή βλάβες που μοιάζουν με άφθες είναι ορισμένες παθήσεις του αίματος (λ.χ. λευχαιμία) και του πεπτικού (λ.χ. νόσος του Crohn, ελκώδης κολίτιδα), η σύφιλη, η HIV/AIDS λοίμωξη, ο καρκίνος του στόματος, ιογενείς λοιμώξεις όπως ο έρπης κ.α. Γι' αυτό είναι απαραίτητη η αξιολόγησή τους από τον γιατρό.

Αντιμετώπιση
Δεν υπάρχει τρόπος ίασης για τις άφθες. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο έχει γίνει σημαντική πρόοδος στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων τους.
Η θεραπεία στοχεύει στον περιορισμό του πόνου και των πληγών, καθώς και στην παράταση του διαστήματος μέχρι την επανεμφάνισή τους.
Η τοπική θεραπεία περιορίζει τον πόνο και τη διάρκεια της βλάβης, ενώ η συστηματική συνιστάται σε ειδικές περιπτώσεις όπως σε πολύ μεγάλες άφθες που διαρκούν έναν-δύο μήνες και σε περιπτώ¬σεις κατά τις οποίες οι υποτροπές των βλαβών είναι συνεχείς και η ζωή του ασθενούς γίνεται βασανιστική από τον συνεχή πόνο στο στόμα, που διαταράσσει σοβαρά τη λήψη τροφής, την ομιλία και γενικώς την ποιότητα της ζωής.
Στα τοπικά μέσα θεραπείας συμπεριλαμβάνονται αλοιφές κορτικοστεροειδών που «κολλάνε» πάνω στο έλκος και στα συστηματικά φάρμακα όπως κορτικοστεροειδή, θαλιδομίδη, πεντοξυφυλλίνη, δαψόνη κ.ά.
Αν έχετε βγάλει άφθα πρέπει επίσης να χρησιμοποιείτε μαλακή οδοντόβουρτσα και να αποφεύγετε τις σκληρές τροφές, που χρειάζονται πολύ μάσημα.

onmed.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot