Το «Business Insider» δημοσίευσε τους τρεις τρόπους με τους οποίους η ψυχολογία συμφωνεί ότι μπορείς να έρθεις ένα βήμα πιο κοντά σε αυτό που θέλεις.

Να είσαι ανοιχτή

Το να αποκαλύπτεις λεπτομέρειες για τη ζωή σου -ακόμα και εκείνες για τις οποίες δεν είσαι ακριβώς περήφανη- μπορεί να αυξήσει το ενδιαφέρον του άλλου για σένα. Μια μελέτη του πανεπιστημίου Harvard αποκάλυψε ότι το 79% των συμμετεχόντων προτιμούσε να βγαίνει με κάποιον που μιλά για τον εαυτό του και δε φοβάται να παραδεχτεί ακόμα και κάποια παράξενη συμπεριφορά του, παρά με κάποιον που "κρύβεται" και κρατά τις πληροφορίες για τον εαυτό του.

Να κοιτάς τον άλλο στα μάτια

Σύμφωνα με τον κοινωνικό ψυχολόγο Zick Rubin, η οπτική επαφή μπορεί να οδηγήσει σε μια δυνατή σχέση. Ο Rubin ερεύνησε 158 ζευγάρια φοιτητών πίσω στα '70s και κατέληξε στο ότι όσο περισσότερο κοιτάζονταν στα μάτια, τόσο δυνατότερος ήταν ο δεσμός που ανέπτυσσαν. Συμπληρωματικές, σύγχρονες μελέτες έχουν επιβεβαιώσει επίσης τον ισχυρισμό.

Να λες ευχαριστώ

Μην ξεχνάς να είσαι ευγενική. Σύμφωνα με μελέτη του πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνας το να λες ευχαριστώ, μπορεί να δημιουργήσει συναισθήματα οικειότητας και συμπάθειας. Ωστόσο, το να νιώθεις ευγνωμοσύνη για μια πράξη του συντρόφου σου κρίθηκε σημαντικότερο από το να λες απλώς τις λέξεις μηχανικά.

govastileto.gr

Τι είναι η προβολική ταύτιση και τι ζημιά μπορεί να κάνει

Oι περισσότεροι από εμάς έχουμε γίνει ακροατές διάφoρων ερωτικών ιστοριών που κατέλειξαν άδοξα.

Οι πρωταγωνιστές συνήθως, υποτιμούν τον πρώην σύντροφο τους, παραπονιούνται ότι είχαν χάσει τον εαυτό τους και περιγράφουν την σχέση ως «ασφυκτικά εξαρτητική».

Πώς όμως θα μπορούσαμε να δικαιολογήσουμε την συνύπαρξη των παραπάνω προβλημάτων στις περισσότερες «προβληματικές» σχέσεις;

Η εξήγηση του παραπάνω φαινομένου θα μπορούσε να συνοψιστεί περιεκτικά, περιγράφοντας τον μηχανισμό της προβολικής ταύτισης.

Τι είναι λοιπόν αυτός ο μηχανισμός;

Οι άνθρωποι έχουμε μια πολύ ισχυρή τάση να επαναλαμβάνουμε στο εδώ και το τώρα το τραυματικό αλλά υπερβολικά οικείο σενάριο του παρελθόντος μας . Αυτό επιτυγχάνεται με τον ασυνείδητο μηχανισμό άμυνας της προβολικής ταύτισης. Η συγκεκριμένη ψυχολογική διεργασία ενεργοποιείται μεταξύ ατόμων που ανταλλάσσουν έντονα συναισθήματα , πράγμα το οποίο συμβαίνει στα ζευγάρια.

Κατά την διάρκεια αυτής της διαδικασίας, ο ένας προβάλλει στον άλλον τμήματα του εαυτού του τα οποία έχει απορρίψει/αρνηθεί . Τα προβαλλόμενα τμήματα του εαυτού είναι συνήθως αποκρουστικά / ανεπιθύμητα και σχετίζονται με κάποιες αρνητικές συναισθηματικές αναμνήσεις φόβου , θλίψης ή οργής του παρελθόντος .

Όταν η προβολική ταύτιση ενεργοποιηθεί τότε ο άνθρωπος ο οποίος έχει «επωμιστεί» το παραπάνω υλικό θεωρείται κάτοχος αυτών των χαρακτηριστικών/συναισθημάτων. Το παράδοξο όμως αυτής της διαδικασίας είναι ότι ο «ξενιστής» δέχεται το προβαλλόμενο υλικό, καθώς του ασκείται μακροχρόνια πίεση προκειμένου να το δεχτεί αλλά και επειδή το υλικό αυτό του είναι τελικά οικείο και ταιριάζει με το τραυματικό του παρελθόν.

Ποια όμως είναι τα αποτελέσματα της προβολικής ταύτισης στην δυναμική των ζευγαριών ;

• Δεν σχετίζονται με την πραγματική υπόσταση των συντρόφων τους αλλά με τα προβαλλόμενα τμήματα του εαυτού τους , δηλαδή με τον ίδιο τους τον εαυτό! Αυτό τους κάνει να αγνοούν τα πραγματικά χαρακτηριστικά των αγαπημένων τους προσδίδοντας στην σχέση τους ισχυρά ναρκισσιστικά στοιχεία.

• Εξαφανίζονται τα όρια μεταξύ του εαυτού και του συντρόφου . Δηλαδή, τα άτομα αυτά προβάλλοντας ένα τμήμα του εαυτού τους δεν κατανοούν που σταματάει η δική τους υπόσταση και που του συντρόφου τους.

• Δημιουργείται έντονη εξάρτηση . Αυτό συμβαίνει διότι τα άτομα που προβάλλουν τμήματα του εαυτού τους στους συντρόφους τους δεν μπορούν να συλλάβουν την ύπαρξη τους χωρίς ακόμη και το «ανεπιθύμητο» τμήμα της υπόστασης τους .

Υπάρχει όμως λύση για τα ζευγάρια που επιθυμούν να βγουν από αυτόν τον «φαύλο κύκλο» ;

Μέσω της θεραπείας ζεύγους, τα άτομα αυτά μπορούν να μπουν σε « μια τροχιά αλλαγής». Αυτό θα συμβεί όταν και οι δυο πλευρές μπουν σε μια διαδικασία να αναγνωρίσουν , αποδεχτούν και εκφράσουν έγκαιρα όλα τους τα συναισθήματα αλλά και όταν αποφασίσουν να αναλάβουν την ευθύνη αυτών . ‘Έτσι, δεν θα επιθυμήσουν να μεταφέρουν το « βαρύ φορτίο» των αρνητικών συναισθημάτων που πηγάζουν από τον «μη αποδεκτό εαυτό τους».

Μαρία Λαΐου , κλινικός και κοινοτικός ψυχολόγος,

http://www.kontasou.com