Το λίπος γύρω από το μεσαίο τμήμα του κορμού ενός ατόμου μπορεί να αποδειχτεί επικίνδυνο για την υγεία του, ακόμη και αν αυτό το άτομο δεν είναι παχύσαρκο ή πολύ υπέρβαρο, σύμφωνα με μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Annals τις of Internal Medicine.

Εκεί αναφέρεται ότι οι άνθρωποι που έχουν κανονικό βάρος, αλλά έχουν και λίπος γύρω από τη μέση τους, έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο θνησιμότητας από ό, τι οι άνθρωποι που είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, αλλά έχουν πιο ομοιόμορφα κατανεμημένο το λίπος σε όλο το σώμα τους.

Για τις ανάγκες της έρευνας οι επιστήμονες ανέλυσαν στοιχεία από επιμέρους έρευνες επάνω σε συνολικά 15.184 ενήλικες ηλικίας μεταξύ 18 και 90 ετών. Οι συμμετέχοντες είχαν περίπου 14 χρόνια παρακολούθησης των δεδομένων τους, τα οποία οι ερευνητές χρησιμοποίησαν για να δουν το πώς ο κίνδυνος για καρδιακές παθήσεις και ο συνολικός κίνδυνος θανάτου σχετίζονται με την κατανομή του λίπους στο σώμα, ανεξάρτητα από την ποσοστιαία ποσότητα του λίπους στο σώμα.

Διαπίστωσαν ότι τα άτομα με φυσιολογικό βάρος, αλλά “κεντρική παχυσαρκία” (δηλαδή με κανονικό Δείκτη Μάζας Σώματος, αλλά με μεγάλη αναλογία μέσης-γοφών) έχουν υψηλότερο κίνδυνο θανάτου από εκείνους που έχουν υψηλό ΔΜΣ, αλλά μια πιο ομοιόμορφη κατανομή του λίπους (δηλαδή χαμηλότερη αναλογία μέσης-γοφών).

Αν και η συγκεκριμένη έρευνα δεν σχεδιάστηκε για να προσδιοριστεί το “γιατί” συμβαίνει αυτό, οι συντάκτες εικάζουν ότι ο πιο πιθανός “ένοχος” είναι το σπλαχνικό λίπος, δηλαδή το λίπος που αποθηκεύεται γύρω από την κοιλιά.

Το σπλαχνικό λίπος πιστεύεται ότι είναι περισσότερο μεταβολικά επικίνδυνο από το υποδόριο λίπος και μπορεί να αυξήσει την αντίσταση στην ινσουλίνη και τη φλεγμονή. Είναι πιθανό οι άνθρωποι με περισσότερο σπλαχνικό λίπος να βρίσκονται σε υψηλότερο κίνδυνο για προβλήματα που σχετίζονται με την καρδιά και άλλα προβλήματα υγείας που μπορεί να συμβάλλουν στον κίνδυνο θνησιμότητας.

Τα άτομα που είναι υπέρβαρα ή παχύσαρκοι με βάση το ΔΜΣ μπορεί να έχουν μεγαλύτερες ποσότητες υποδόριου λίπους στα ισχία και τα πόδια. Αυτό είναι λίπος που συνδέεται με ένα πιο υγιές μεταβολικό προφίλ, υποστηρίζουν οι συγγραφείς της μελέτης. Αυτό μπορεί να εξηγήσει την απροσδόκητη βελτίωση της επιβίωσης σε υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα, σε σύγκριση με πιο αδύνατα άτομα που έχουν, ωστόσο, πολύ κοιλιακό λίπος.

http://time.com