Μεγάλη επιτυχία για τη χώρα μας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου ΑμεΑ, όπου στη Ντόχα του Κατάρ ο Μανώλης Στεφανουδάκης έριξε το ακόντιο στα 28 μέτρα και 45 εκατοστά και κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στην κατηγορία F54 στον ακοντισμό.

Ο «χάλκινος» Παραολυμπιονίκης του Λονδίνου, με καταγωγή από τις Μοίρες Ηρακλείου, είναι κάτοχος του παγκοσμίου ρεκόρ στο συγκεκριμένο αγώνισμα με 29.75μ. επίδοση που δεν μπόρεσε να την πλησιάσει σήμερα, ευτυχώς χωρίς συνέπειες. Η μόνη στιγμή που καρδιοχτύπησε ήταν στην τελευταία βολή του Βραζιλιάνου Χοσέ Ροντρίγκες που τελικά όμως μετρήθηκε 28.33μ., δηλαδή 12 εκατοστά κάτω από την επίδοση του Έλληνα πρωταθλητή.

Ο Στεφανουδάκης, ο οποίος κατέκτησε το πρώτο του χρυσό μετάλλιο σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, είχε μόνο έγκυρες βολές και συγκεκριμένα 26.28μ., 28.19μ., 27.40μ., 25.70μ., 28.45μ. και 26.57μ. Ο Βραζιλιάνος από την πλευρά του είχε μόλις μία βολή πάνω από τα 28 μέτρα και συγκεκριμένα την τελευταία στα 28.33μ. Την τρίτη θέση με 27.56μ. πήρε ο Ρώσος Κουζνέτσοφ.

Όσον αφορά στον Κωνσταντίνο Καμάρα που συμμετείχε στο μήκος κατηγορίας Τ38, στάθηκε άτυχος αφού τραυματίστηκε στην πρώτη του προσπάθεια, η οποία μετρήθηκε πάντως στα 5 μέτρα 66 εκατοστά. Ακόμη κι έτσι όμως, ο Έλληνας πρωταθλητής κατέκτησε την 5η θέση στον τελικό του αγωνίσματος, με την επίδοσή του να αποτελεί και προσωπικό ρεκόρ.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Επιτυχίες Αθλητών μας στο 7ο Πανελλήνιο GALLAΡίψεων-Δρόμων-Αλμάτων « ΚΡΗΤΗ 2015 » .

Το Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2015 , διεξήχθη το 7ο Πανελλήνιο GALLAΡίψεων-Δρόμων-Αλμάτων για Διαχρονικούς Αθλητές Στίβου στο Ε.Α.Κ Ελευθερίας Ηρακλείου[ Χανιόπορτα] στη Κρήτη , που διοργάνωσαν:Η ΠΑΓΚΡΗΤΙΑ ΕΝΩΣΗ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΩΝ  ΑΘΛΗΤΩΝ  ΣΤΙΒΟΥ  ''ΜΙΝΩΣ'' με τη συνεργασία της ΠεριφέρειαςΚρήτης-Π.Ε Ηρακλείου , του ΔΟΠΑΦΜΑΗ και του ΣΕΓΑΣ.

Ο Σ.Ε.Β.Α.Σ Κω « Ο Φειδιππίδης» εκπροσώπησε για άλλη μια φορά την Δωδεκάνησο με τους δύο κορυφαίους Αθλητές του, Παγκόσμιους Πρωταθλητές , τον κ. Χατζηεμμανουήλ Κωνσταντίνο και τον Φαναρτζή Ιμπραήμ.

1.     Χατζηεμμανουήλ Κωνσταντίνος M85: Χρυσό Μετάλλιο στα 400μ, Χρυσό Μετάλλιο στα 100μ.

2.     Φαναρτζής Ιμπραήμ Μ45: Χρυσό Μετάλλιο στη Σφαίρα , Χρυσό Μετάλλιο  στο Ακόντιο , Χρυσό Μετάλλιο στο Κρητικό Βόλι


      
                                                           Με ιδιαίτερη τιμή και εκτίμηση,
                                                Ο Πρόεδρος του ΣΕΒΑΣ ΚΩ « Ο Φειδιππίδης»
                                                               Χατζηστέργου Θ. Στέργιος

Αθανάσιο  Χρυσούλα
Γεωργία   Χρυσούλα
Μαρία    Σακελλαροπούλου
Δημήτρη  Καπασακάλη
Τζαν   Μπουρινάκη  
Κατερίνα  Καπασακάλη   στην κατηγορία σκαφών  OPTIMIST καιΦοίβο   Γεωργακόπουλο
Ιωάννη   Παπανικόλα 
Σταμάτη  Γαμβρέλλη     στην κατηγορία  LASER 4,7Οι Αθλητές μας είχαν τις εξής διακρίσεις 
Σταμάτης Γαμβρέλλης   Θέση  1η
Ιωάννης Παπανικόλας    Θέση  3η       Αθανάσιος  Χρυσούλας    Θέση 3η  στην κατηγορία αγοριών πάνω από 11 χρονών.

Οι Αθλητές συμμετείχαν με τον προπονητή Μιχαήλ Φλώρο

Ο ομοσπονδιακός τεχνικός πιστεύει ότι η Εθνική μπορεί να φτάσει ψηλά στο Eurobasket, παραδέχτηκε πως η περσινή ήττα από τη Σερβία ήταν ένα μάθημα, ενώ μίλησε και για το... όνειρο της συμμετοχής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.

Αναλυτικά η συνέντευξη του ομοσπονδιακού προπονητή στο Goal…

Ενα εικοσιτετράωρο έμεινε για το τζάμπολ του Ευρωμπάσκετ και ο Φώτης Κατσικάρης ανοίγει τα χαρτιά του στο «Goal» για όσα θα παρουσιάσει η Εθνική ομάδα στα παρκέ του Ζάγκρεμπ και του Λιλ. Ο ομοσπονδιακός προπονητής μιλάει για τους στόχους και τις δυνατότητες του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος και δεν φοβάται να ανεβάσει ψηλά τον πήχη εν όψει της διοργάνωσης.

Τι είναι αυτό που περιμένουμε να δούμε από την Εθνική;

«Είναι μια ομάδα που είναι στελεχωμένη από παίκτες που έχουν εμπειρία, ταλέντο, δυνατότητες, ενώ είναι και δυνατές προσωπικότητες. Θα πάμε στο Ευρωμπάσκετ με ένα πνεύμα τέτοιο ώστε να είμαστε όσο πιο ανταγωνιστικοί μπορούμε. Πάντα έχουμε στο μυαλό μας ότι έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε κάτι καλό. Το θέλουμε, το επιθυμούμε και το πιστεύουμε. Το θέμα είναι να είμαστε έτοιμοι τόσο σωματικά όσο και πνευματικά για να τελειώσουμε ψηλά στη διοργάνωση».

Τι διαφορετικό θα παρουσιάσει η Εθνική σε σχέση με τη διοργάνωση στην Ισπανία;

«Εχουμε τρία νέα πρόσωπα, όπως είναι οι Σπανούλης, Κουφός και Περπέρογλου. Αυτά τα παιδιά κάνουν την ομάδα καλύτερη, πιο ποιοτική και δίνουν βάθος στο ρόστερ. Παράλληλα το στοιχείο που θα σε βοηθήσει να πας ψηλά είναι η ταχύτητα, και εμείς έχουμε παίκτες που μπορούν να παίξουν σε υψηλούς ρυθμούς. Πάντα σε συνδυασμό με την εξυπνάδα, δηλαδή το καλό διάβασμα για να μπορέσουμε σε συγκεκριμένες χρονικές στιγμές να πάρουμε τις σωστές αποφάσεις. Πέρυσι παίξαμε μπάσκετ με πολλές κατοχές και πολύ transition, αφού θέλαμε να καλύψουμε αδυναμίες που έχει αυτή η ομάδα. Είχαμε ένα πρόβλημα στη θέση του σέντερ, αφού μετά τον Μπουρούση, δεν μας βγήκαν οι Βουγιούκας και Γλυνιαδάκης. Τώρα με τον Κουφό θα έχουμε ένα όπλο ακόμα. Σίγουρα θα υπάρχουν διαφορές».

Στην Ισπανία η ομάδα πήγαινε τρένο στην α' φάση, αλλά στο νοκ άουτ ματς με τη Σερβία έκανε το χειρότερο παιχνίδι της. Το περσινό πάθημα έχει γίνει μάθημα;

«Ναι, έμαθα από αυτό το πράγμα. Ηταν η πρώτη μου χρονιά σε αυτήν τη θέση. Σίγουρα είναι σημαντικό να κερδίζεις όλα τα παιχνίδια στον όμιλο προκειμένου να έχεις το καλύτερο πλασάρισμα εν όψει του νοκ άουτ. Και εδώ υπάρχει ο έλεγχος της ψυχολογίας. Δηλαδή, κατά πόσο θα σε ανεβάσει εν όψει της συνέχειας ή κατά πόσο θα σε αποσυντονίσει. Χρειάζεται μια ισορροπία. Ο προγραμματισμός έγινε φέτος για να είναι η ομάδα στο τελικό στάδιο του φορμαρίσματος μόλις ολοκληρωθεί η φάση των ομίλων. Ολα τα λεφτά είναι τα 40 λεπτά των νοκ άουτ. Αντίθετα οι Σέρβοι είχαν πληγωμένη ψυχολογία στον όμιλό τους, μπήκαν ψυχωμένα, έπαιξαν καλύτερα και μας κέρδισαν».

Νιώθετε όμως την πίεση; Δηλαδή, από τη στιγμή που υπάρχουν οι βάσεις για κάτι καλό, ότι πρέπει οπωσδήποτε να πετύχετε;

«Οχι. Δεν νιώθουμε καμία πίεση και κανένα άγχος. Ακόμα και κάποια νέα παιδιά που έχουμε είναι αρκετά ώριμα και μπορούν να συνειδητοποιήσουν αυτό που μπορούν να κάνουν και αυτό που θέλει η ομάδα. Και τι μπορεί να βάλει ο καθένας για την ομάδα. Οπότε δεν νομίζω ότι μας αγχώνει καθόλου. Ισα ίσα. Μάλιστα, όσο περισσότερο αμφισβητείται αυτή η ομάδα, τόσο καλύτερα λειτουργεί. Γιατί ακούμε διάφορα κατά καιρούς, ότι αν δεν πάρουμε μετάλλιο καλύτερα να αλλάξουμε και διαβατήρια και να φύγουμε από τη χώρα... Το ξέρουμε αυτό. Και στο παρελθόν έχει συμβεί».

Στο φετινό Ευρωμπάσκετ το ζευγάρι του τελικού θα εξασφαλίσει το εισιτήριο των Ολυμπιακών Αγώνων, ενώ οι θέσεις 3 έως και 7 θα διεκδικήσουν μια θέση από τα Προολυμπιακά τουρνουά... Επιπλέον πρόκληση;

«Είναι το όνειρό μου από μικρό παιδί η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες! Ολα αυτά τα χρόνια έβλεπα τις παρελάσεις, τους Αγώνες αλλά δεν είχε περάσει από το μυαλό μου ότι θα μπορούσα να βρεθώ και εγώ εκεί. Είναι η ύψιστη τιμή. Να εκπροσωπήσω τη χώρα μου στο μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη».

Φέτος, άπαντες στις δηλώσεις σας κάνετε λόγο για κάτι καλό στο Ευρωμπάσκετ. Στο δικό σου το μυαλό, τι θα ήταν το κάτι καλό;

«Να γυρίσει η Εθνική και πάλι στα μετάλλια. Είναι κάτι το οποίο θέλουμε πολύ και το έχουμε στο μυαλό μας και στην καρδιά μας. Εχουμε την ομάδα να κάνουμε κάτι καλό; Την έχουμε! Υπάρχουν δυνατότητες; Υπάρχουν! Ομως δεν είμαστε και μόνοι μας, έτσι; Υπάρχουν άλλες ομάδες οι οποίες είναι πάρα πολύ δυνατές, πολύ ταλέντο και βάθος στο δικό τους ρόστερ. Αρα όταν φτάσουμε στα νοκ άουτ παιχνίδια θα παίξει ρόλο και ποιος θα βρεθεί στην καλύτερη μέρα και στην καλύτερη κατάσταση. Αυτό που συζητάμε είναι να γινόμαστε καλύτεροι κάθε μέρα ώστε να παρουσιαστούμε όσο το δυνατόν πιο έτοιμοι σε εκείνα τα ματς».

Το αντίθετο; Τι θα ήταν αποτυχία;

«Να αποκλειστούμε από τους 16 του Ευρωμπάσκετ! Ομως μπαίνοντας στα προημιτελικά και με μια ψύχραιμη λογική, εκεί θα φανεί αν θα πάμε στην τετράδα ύστερα από ένα ματς 40 λεπτών. Και μάλιστα θα παίξουμε και με έναν αντίπαλο από τον όμιλο του... διαβόλου. Με όποια ομάδα και αν παίξεις δεν ξέρω αν θα είναι αποτυχία ο αποκλεισμός. Πέρυσι ο κόσμος μπερδεύτηκε με την έννοια του αποτύχαμε. Ναι, αποτύχαμε, αλλά απέτυχε ως ομάδα; Αποτυχία θα είναι να μην περάσουμε τον όμιλο και εν συνεχεία στους 16, με όποια ομάδα και αν παίξουμε. Αλλά στην οκτάδα οι αντίπαλοι είναι πολύ δυνατοί...».

Ποια η λογική της επιλογής των πέντε γκαρντ; Εχει να κάνει με την ασφυκτική πίεση που εφαρμόζει η Εθνική φέτος;

«Φυσικά. Είναι ένας λόγος, όπως και ότι θα υπάρχει μεγάλη σιγουριά και ασφάλεια σε αυτήν τη θέση. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα μοιράσουμε τον χρόνο και στους πέντε. Από εκεί πρέπει να ξεκινήσουμε για να φτάσουμε στο πίσω μέρος της άμυνας. Να έχουμε κάνει καλή δουλειά, να έχουμε παίξει με το μυαλό των αντίπαλων γκαρντ και να μην πάρουν τις σωστές αποφάσεις. Επίσης, η επιλογή της τελικής δωδεκάδας είχε να κάνει και με το γεγονός ότι όλα τα παιδιά έχουν παραστάσεις από μεγάλες διοργανώσεις».

Αντίθετα η Εθνική πάει στο Ευρωμπάσκετ με δύο σέντερ...

«Ναι. Η αλήθεια είναι ότι εκεί υπάρχει ένα ρίσκο. Είχα κάποια πράγματα στο μυαλό μου, δεν βγήκαν και ας ελπίσουμε ότι δεν θα έχουμε πρόβλημα με κάποιο απρόοπτο. Βέβαια επιλέγοντας τη συγκεκριμένη δωδεκάδα, έχουμε σχεδιάσει ήδη κάποια πράγματα. Υπάρχει το backup plan αν συμβεί κάτι...»

Δηλαδή, μπορεί να δούμε την Εθνική στο Ευρωμπάσκετ και με small ball;

«Υπάρχει, αλλά δεν πρέπει να παραλείψουμε μια ιδιαιτερότητα. Ενώ στην Ευρωλίγκα κυριαρχεί το small ball και όλες οι ομάδες που κερδίζουν τον τίτλο παίζουν κατά αυτόν τον τρόπο, στα Παγκόσμια και τα Ευρωμπάσκετ βλέπουμε το άκρως αντίθετο. Είναι φοβερό. Πάντως ανά διαστήματα το small ball μπορεί να σου δώσει πράγματα».

Τι λέει το σκάουτινγκ της Εθνικής για τις πέντε ομάδες του ομίλου μας;

«Ξέρουμε ότι κάθε πρεμιέρα είναι επικίνδυνη, ειδικά μέχρι να καταλάβεις ότι ξεκίνησε το τουρνουά. Εμείς θεωρητικά μπαίνουμε ως φαβορί στο πρώτο ματς με τα Σκόπια, και αυτό είναι καλό για τους άλλους. Δηλαδή θα παίξουν απελευθερωμένα και χωρίς άγχος. Τα Σκόπια είναι επικίνδυνη ομάδα, της αρέσει να τρέχει και μάλιστα τρέχει οργανωμένα, ενώ με το καλό σουτ και τις σωστές αποστάσεις εκμεταλλεύονται σωστά τους χώρους. Αυτό είναι ένα από τα σημεία που πρέπει να λειτουργήσει σωστά η άμυνά μας και να τους βγάλουμε έξω από τον ρυθμό τους. Δεν έχουν το ταλέντο των προηγούμενων χρόνων, αφού δεν υπάρχουν οι Αντιτς και Μακάλεμπ. Ομως έχουν τον Αμερικανό, τον Χέντριξ, την εμπειρία του Ιλιέφσκι, τον Στογιανόφσκι που είναι ένας σκόρερ και αν τους δώσεις το δικαίωμα μπορούν να σου κάνουν τη ζημιά.

Κροατία:
Είναι πάρα πολύ δυνατή ομάδα φέτος και η αλλαγή προπονητή θα τους επηρεάσει θετικά. Η φιλοσοφία του Περάσοβιτς είναι ξεκάθαρη, με πίεση και ταχύτητα. Εχει τρομερή ισορροπία στο παιχνίδι της, ο Τομιτς είναι ένας από τους πιο ποιοτικούς ψηλούς της Ευρώπης, ενώ ο Μπογκντάνοβιτς έχει τρομερές δυνατότητες. Θα είναι ένα δυνατό κρας τεστ από τη στιγμή που θα παίζουν μπροστά στο κοινό τους. Και θεωρώ ότι θα είναι καλό για μας. Λογικά θα είναι ματς το οποίο θα κριθεί στις λεπτομέρειες.

Σλοβενία:
Λείπουν κάποιοι παίκτες, αλλά είναι πιο ομάδα. Καταλαβαίνουν τις απουσίες και βγάζουν ένα ομαδικό πνεύμα. Είναι συσπειρωμένοι και πολύ δυνατοί.

Γεωργία:
Μπορεί να έχουν μόνο έξι-επτά παίκτες στο rotation, αλλά είναι όλοι έξυπνοι και κάνουν την ομάδα πολύ επικίνδυνη.

Ολλανδία:
Σίγουρα η πιο αδύναμη αντίπαλος. Αν όλα πάνε καλά μέχρι τότε που θα τους έχουμε την τελευταία αγωνιστική, θα μπορέσουμε να ξεκουράσουμε κάποιους παίκτες».

Γιάννης Αντετοκούνμπο. Τριάρι ή τεσσάρι τελικά;

«Κάναμε τα φιλικά για να δοκιμάσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα, ώστε όταν ξεκινήσει το Ευρωμπάσκετ να γνωρίζουμε τους καλύτερους δυνατούς συνδυασμούς. Ο Γιάννης είναι ένα παιδί με ιδιαίτερες δυνατότητες και δεν έχει κανένα πρόβλημα να παίξει σε οποιαδήποτε θέση. Απλά θέλουμε να δούμε με ποιους κουμπώνει καλύτερα στην πεντάδα και με ποιους αντιπάλους. Η θέση του είναι το τρία και ανάλογα με τις καταστάσεις μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στο τέσσερα. Ολοι βλέπουμε ότι είναι τελείως διαφορετικός παίκτης σε σχέση με πέρυσι. Στο ΝΒΑ απέκτησε πρωταγωνιστικό ρόλο, έχει βελτιώσει αρκετά πράγματα στο παιχνίδι του, ενώ και το κομμάτι της τακτικής του είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο. Του αρέσει να μαθαίνει και να βελτιώνεται. Ομως σίγουρα μέσα στο τουρνουά θα έχει πολλά σκαμπανεβάσματα».

Και Καλάθης, Σπανούλης στο ασό-δυο;

«Είναι διαφορετικοί παίκτες τους οποίους προσπαθούμε να παντρέψουμε. Δύο μεγάλοι παίκτες και ένα δίδυμο το οποίο θα μας βοηθήσει πάρα πολύ. Βέβαια, κάτι που ισχύει και για τα πέντε γκαρντ που θα έχουμε μαζί μας και τα οποία έχουν τελείως διαφορετικό στυλ ο ένας με τον άλλον. Ο Σλούκας, ο Μάντζαρης και ο Ζήσης. Ο Νίκος, τον οποίο γνωρίζω πάρα πολλά χρόνια, είναι ένα παιδί που, ό,τι κι αν έχει προηγηθεί με την ομάδα του κατά τη διάρκεια της χρονιάς, στην Εθνική είναι απίστευτος. Ολοι ξέρουν να διαβάζουν το παιχνίδι και να παίζουν το πικ εν ρολ».

Ο Βασίλης είναι το σημείο αναφοράς φέτος, με την έννοια ότι έχουμε τον παίκτη που θα πάρει την μπάλα όταν καίει;

«Σε παιχνίδια τα οποία είναι στη γραμμή, το να έχεις έναν παίκτη με την εμπειρία, τις δυνατότητες και την προσωπικότητα του Βασίλη είναι τεράστιο προνόμιο για την Εθνική. Αν και θεωρώ ότι η ομάδα έχει κι άλλους παίκτες που έχουν την προσωπικότητα για να το κάνουν».

Στη φετινή Εθνική, υπάρχουν παίκτες που θα ήθελες να έχεις και για κάποιους λόγους δεν μπορείς να τους έχεις στο Ευρωμπάσκετ;

«Από την ομάδα λείπουν ένας ή δύο σουτέρ ακόμα. Δεν λέω κάποιοι που μπορούν να σουτάρουν, αλλά να είναι... σουτέρ-σουτέρ! Από την ομάδα, όλα τα παιδιά μπορούν να έχουν καλά ποσοστά, αλλά αναφέρομαι σε σουτέρ ενστίκτου. Ολο λέμε για το σκεπτόμενο μπάσκετ, το οποίο έχουμε κάνει σημαία, αλλά καλό θα ήταν να το δούμε και αυτό το κομμάτι. Να δουλεύουν και να γίνονται σουτέρ από μικρές ηλικίες, γιατί στο τέλος θα πηγαίνουμε στα μαιευτήρια και να ρωτάμε ποιο μωρό μπορεί να γίνει σουτέρ! Αν δεν γεννιέσαι, μπορείς να γίνει με σωστή προπόνηση».

Πριν από έναν χρόνο ήσουν κάθετος όσον αφορά τον Κώστα Κουφό. Τι μεσολάβησε όλον αυτόν τον χρόνο με αποτέλεσμα να αλλάξει το κλίμα και ο παίκτης να βρίσκεται κανονικά στην ομάδα;

«Πέρσι δεν περίμενα να υπήρχε τέτοια εξέλιξη. Ηταν έκπληξη για εμένα. Γι' αυτό και η αντίδρασή μου ήταν αυθόρμητη. Ισως θα έπρεπε να ήμουν και πιο προσεκτικός στις δηλώσεις που έκανα τότε. Ενώ είχα τη διαβεβαίωση ότι θα έρθει, δυστυχώς δεν είχα τόσο άμεση επαφή μαζί του. Δεν τον ήξερα τον Κώστα. Δεν είχε τύχει να γνωριστούμε κι έτσι έγινε αυτό που έγινε. Φέτος, κι από τη στιγμή που δεν είχα ομάδα, είχα τον χρόνο να έρθω σε επαφή μαζί του, να κάνω ταξίδια στην Αμερική, να γνωριστούμε και να δω τις δικές του προθέσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να μου δώσει κάποιες εξηγήσεις και να λυθεί η παρεξήγηση που είχε δημιουργηθεί. Είδα ότι το παιδί ήθελε να παίξει, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα τον παρακαλάγαμε, ούτε εγώ ούτε η ομοσπονδία αν δεν ήθελε να έρθει».