Η διολίσθηση στον χώρο των ναρκωτικών ουσιών έχει κοινωνικές αιτίες. Δεν είναι πρόβλημα ψυχιατρικής αλλά ψυχο-κοινωνικής αντιμετώπισης.  
Ο Δήμος μας πρέπει να έχει την δική του πολιτική για τον κίνδυνο των ναρκωτικών, που να εντάσσεται στο πλαίσιο της συνολικής κοινωνικής πολιτικής του.
Η ζωή αναδεικνύει το υπάρχον διαχρονικό έλλειμμα δημοτικής πολιτικής.
Α. συστηματική ενημέρωση που να απευθύνεται στους γονείς, στους μαθητές, στους εκπαιδευτικούς, στους εργαζόμενους και ιδίως στις ομάδες των πολιτών που  είναι ευπαθείς και για αυτό επιρρεπείς στα ναρκωτικά (τσιγγάνοι, αλλοδαποί, άνεργοι, φτωχοί, διαλυμένες οικογένειες κλπ)
Β. προληπτική πολιτική με την δημιουργία αποτρεπτικού κοινωνικού κλίματος μέσω ανάδειξης του θέματος, ενημέρωσης, αστυνόμευσης και της υποστήριξης των ναρκομανών. Ενίσχυση και χρηματοδότηση του κέντρου πρόληψης που υπαρχει και  επιδίωξη δημιουργίας κέντρου απεξάρτησης στην περιφέρεια Ν. Αιγαίου για όλο τον νησιωτικό μας χώρο.
Γ. πολιτική αντιμετώπιση του προβλήματος με την δημιουργία κοινωνικής δημοτικής υπηρεσίας συμβουλευτικού σταθμού και παράλληλη προσπάθεια δημιουργίας τοπικού συλλόγου υποστήριξης των οικογενειών των ναρκομανών με την εμπλοκή των κοινωνικών οργανώσεων όπως πχ αθλητισμού, πολιτισμού κλπ.
Δ. πολιτικές επανένταξης των ναρκομανών για τους χρήστες μεσω δημιουργίας δικτύου υποστήριξης και συνεργασίας στις επιχειρήσεις του Δήμου και την συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις στο νησί μας.
Ε. προγράμματα κοινωνικής ανάπτυξης των ομάδων (τσιγγάνοι, αλλοδαποί, άνεργοι, φτωχοί, διαλυμένες οικογένειες κλπ) και των περιοχών που πλήττονται από φτώχεια, ανεργία, περιθωριοποίηση που αποτελούν παράγοντες για τη διάδοση των ναρκωτικών.
 
Νίκος Μυλωνάς