Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας αποφάσισε ότι το ελάχιστο ανάστημα στις γυναίκες αποτελεί διάκριση που αντιβαίνει στις συνταγματικές αρχές περί ισότητας των φύλων, αξιοκρατίας και αναλογικότητας – Τι αναφέρει η απόφαση
Η υπουργική απόφαση του 2007 που προβλέπει ως αναγκαίο προσόν για τη συμμετοχή σε διαγωνισμό κατάταξης των στρατιωτικών Σχολών ως ελάχιστο ανάστημα 1.65 μ. για γυναίκες και 1.70 μ. για άνδρες είναι αντίθετο τόσο στις Συνταγματικές επιταγές όσο και στο ενωσιακό δίκαιο, αποφάσισε η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας και έκανε δεκτή αίτηση ακύρωση υποψηφία στο διαγωνισμό δοκίμων Λιμενοφυλάκων.

Ειδικότερα, η Ολομέλεια του ΣτΕ (πρόεδρος η Μαίρη Σάρπ και εισηγήτρια η σύμβουλος Επικρατείας Αναστασία – Μαρία Παπαδημητρίου) με την υπ΄ αριθμ. 1363/2021 απόφασή της έκρινε ότι η διάταξη του άρθρου 2 περ. δ´ της 1211.2/18/07/25-9-2007 υπουργικής αποφάσεως, η οποία όριζε ως αναγκαίο προσόν για τη συμμετοχή σε διαγωνισμό για την κατάταξη Δοκίμων Λιμενοφυλάκων ελάχιστο ανάστημα για μεν τους άνδρες υποψηφίους 1,70 μ., για δε τις γυναίκες υποψήφιες 1.65 μ., προκαλείτο διάκριση εις βάρος των γυναικών εν δυνάμει υποψηφίων, υπό την έννοια του αποκλεισμού αυτών σε πολύ μεγαλύτερο ποσοστό σε σχέση με τους άνδρες εν δυνάμει υποψηφίους.

Η διάκριση αυτή, σύμφωνα με τους συμβούλους Επικρατείας, «αντιβαίνει τόσο στο ενωσιακό δίκαιο, όσο και στις συνταγματικές αρχές περί ισότητας των φύλων, αξιοκρατίας και αναλογικότητας, δεδομένου ότι δεν αιτιολογείται αντικειμενικώς ως προς την προσφορότητα και αναγκαιότητα του συγκεκριμένου ελαχίστου ορίου, η δε άσκηση της ευρείας, κατ’ αρχήν, ευχέρειας του κανονιστικού νομοθέτη προς θέσπιση των αναγκαίων προσόντων των υποψηφίων λιμενοφυλάκων υπερέβη εν προκειμένω, ενόψει των αλλεπαλλήλων και άνευ αποχρώντος λόγου αυξομειώσεων των προβλεπομένων ελαχίστων ορίων αναστήματος, το αναγκαίο μέτρο και τα τιθέμενα με τις ως άνω υπερνομοθετικές διατάξεις και αρχές όρια».

Για τον λόγο αυτό έγινε δεκτή από την Ολομέλεια του ΣτΕ, η έφεση υποψηφίας, η οποία είχε αποκλεισθεί από διαγωνισμό, επειδή δεν διέθετε το ελάχιστο απαιτούμενο ύψος 1,65 μ. (αλλά 1,63 μ.) και εξαφανίσθηκε η εκκαλουμένη απόφαση του Διοικητικού Εφετείου, που είχε κρίνει τα αντίθετα, εκδικάσθηκε στη συνέχεια και έγινε δεκτή η αίτηση ακυρώσεως της υποψηφίας.

https://www.protothema.gr/greece/article/1162146/ste-adisudagmatiko-to-elahisto-anastima-165-m-gia-tin-eisodo-ton-gunaikon-stis-stratiotikes-sholes/

Το όριο αναστήματος για υποψηφίους αστυνομικούς σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είτε δεν υφίσταται καν, είτε έχει προβλεφθεί σε πολύ χαμηλά όρια και σε κάθε περίπτωση πολύ κάτω του μέσου όρου αναστήματος
Με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας καθορίζεται ως αντισυνταγματικό το ελάχιστο ανάστημα το 1.70 μ για άνδρες και γυναίκες υποψηφίους στις Σχολές Αξιωματικών και Αστυφυλάκων της ΕΛ.ΑΣ, σύμφωνα με πληροφορίες του protothema.gr.

Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές η συγκεκριμένη απόφαση συνιστά δικαίωση των γυναικών υποψηφίων αστυνομικών σχολών που δεν έχουν ανάστημα 1,70μ. Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε παράνομη τη ρύθμιση του κοινού (για άνδρες και γυναίκες) ορίου αναστήματος (1,70μ.) για την πρόσβασή τους στις σχολές αστυφυλάκων και αξιωματικών της Ελληνικής Αστυνομίας

«Οι αποφάσεις αυτές ανοίγουν τον δρόμο, μέσω δικαστικής διεκδίκησης, για την εισαγωγή γυναικών στην Ελληνική Αστυνομία (αστυνομικές σχολές, Ειδικοί Φρουροί, Συνοριακοί Φύλακες), οι οποίες είχαν αποκλειστεί αποδεδειγμένα λόγω αναστήματος κάτω του ορίου 1,70μ., σε παλαιότερους διαγωνισμούς, εφόσον είχαν βρεθεί να έχουν ανάστημα τουλάχιστον 1,65μ.», δήλωσε στο protothema.gr, ο δικηγόρος Πέτρος Αγγελάκης.
Σύμφωνα με πληροφορίες οι συγκεκριμένες αποφάσεις αναμένεται να επηρεάσουν και τα όμοια όρια αναστήματος (1,70μ. για άνδρες και γυναίκες) που υφίστανται για τις σχολές του Λιμενικού και του Πυροσβεστικού Σώματος. Τα προηγούμενα (πριν την αύξησή τους) όρια αναστήματος για τις γυναίκες ήταν 1,60μ. για το Λιμενικό Σώμα και 1,65μ. για το Πυροσβεστικό Σώμα.

Πάντως, το όριο αναστήματος για υποψηφίους αστυνομικούς σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είτε δεν υφίσταται καν, είτε έχει προβλεφθεί σε πολύ χαμηλά όρια και σε κάθε περίπτωση πολύ κάτω του μέσου όρου αναστήματος. Συγκεκριμένα, στις χώρες Δανία, Εσθονία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισλανδία, Ιρλανδία, Λετονία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Νορβηγία, Ολλανδία, Σλοβακία, Σλοβενία, Σουηδία, Τσεχία και Φινλανδία δεν υφίσταται κανένα όριο αναστήματος.

Στο ΣτΕ γονείς μαθητών εσπερινών Λυκείων -Διαμαρτυρία κατά των βάσεων εισαγωγής

Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγαν 49 γονείς μαθητών εσπερινών Λυκείων και ζητούν να ακυρωθεί ως αντισυνταγματικός και παράνομος ο νόμος 4777/2021 του Υπουργείου Παιδείας με το οποίο θεσμοθετήθηκε η ελάχιστη βάση εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Ακόμη, οι γονείς ζητούν να ακυρωθεί η από 13.5.2021 υπουργική απόφαση που καθορίζει τους συντελεστές ελάχιστης βάσης εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Στην αίτησή τους, αναφέρουν ότι το παλαιό νομοθετικό πλαίσιο σε όσους φοιτούσαν σε εσπερινά Λύκεια και ήταν υποψήφιοι στις πανελλαδικές εξετάσεις, έδινε μπόνους, έτσι ώστε να εισάγονται σε επιπλέον θέσεις σε ποσοστό 1% του γενικού συνόλου των εισακτέων.

Παράλληλα σημειώνουν ότι με την κατάργηση του μπόνους και με το νέο νομοθετικό πλαίσιο, μειώνονται σημαντικά οι πιθανότητες εισαγωγής των μαθητών των εσπερινών Λυκείων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Ακόμη, σημειώνουν οι γονείς ότι παραβιάζεται η συνταγματική διάταξη περί ισότητας (άρθρο 4 Συντάγματος), καθώς η εξομοίωση των μαθητών των Εσπερινών Λυκείων με τους υπόλοιπους μαθητές είναι ανεπίτρεπτη.

Τέλος, υπογραμμίζουν ότι παραβιάζεται το συνταγματικά κατοχυρωμένο δικαίωμα δικαστικής προστασίας, καθώς ο επίμαχος νόμος δεν προβλέπει την έκδοση οποιασδήποτε εκτελεστής ή κανονιστικής ατομικής διοικητικής πράξης, έτσι ώστε να μπορεί να προσβληθεί ενώπιον των δικαστηρίων.

https://www.aftodioikisi.gr/paideia/sto-ste-goneis-mathiton-esperinon-lykeion-diamartyria-kata-ton-vaseon-eisagogis/

Τον δρόμο για αποζημιώσεις σε περιπτώσεις θανάτων ή σοβαρών παρενεργειών από τα εμβόλια για τον κορονοϊό ανοίγει απόφαση του ΣτΕ

Μια απόφαση της ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας που αφορά θάνατο παιδιού από εμβόλιο κατά της ιλαράς ανοίγει τον δρόμο για την διεκδίκηση αποζημιώσεων για παρενέργειες ή ακόμα και θάνατο από εμβόλια.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας, έκρινε ότι για τις τυχόν βλάβες που μπορούν να δημιουργηθούν μετά από εμβολιασμό (και ανεξάρτητα εάν δεν υπάρχει παράνομη πράξη γιατρού- ιατρικό λάθος, αλλά και η παρτίδα του εμβολίου δεν αντιμετώπισε πρόβλημα) πρέπει οι παθόντες να αποζημιώνονται από το ελληνικό Δημόσιο.

Ειδικότερα, το Α΄ Τμήμα του ΣτΕ έκρινε, ότι η προκαλούμενη από την πραγματοποίηση του εμβολιασμού βλάβη συνιστά υπέρμετρη θυσία για τον παθόντα (βλάβη υγείας και προσβολή της προσωπικότητάς του), η οποία υπερέβαινε τα όρια της θυσίας στην οποία είναι ανεκτό από την έννομη τάξη να υποβάλλονται οι πολίτες χάριν του δημοσίου συμφέροντος και του κοινωνικού συνόλου. Για το λόγο αυτό, ο κάθε παθών ή παθούσα δικαιούται αποζημίωση από το Δημόσιο.

Οι σύμβουλοι Επικρατείας δικαίωσαν μητέρα που έχασε την κόρη της η οποία ενώ ήταν 7 ετών μαθήτρια της Ε΄ Δημοτικού, εμβολιάστηκε κατά της ιλαράς, παρωτίτιδας και ερυθράς (τριδύναμο εμβόλιο MMR ΙΙ) και πέθανε από πανεγκεφαλίτιδα.

Η περίληψη της απόφαση 622/2021 του Α΄ Τμήματος

(Ευθύνη προς αποκατάσταση ηθικής βλάβης από νόμιμη πράξη εμβολιασμού – Ερμηνεία άρθρου 73 ΚΔΔ)

Ι. Σε περίπτωση, που επέλθει ευθέως βλάβη της υγείας προσώπου συνεπεία της συνταγματικώς θεμιτής και νομίμου πραγματοποιήσεως εμβολιασμού (δηλαδή εμβολιασμού διενεργούμενου με σκοπό την προστασία της δημόσιας υγείας συλλογικώς και ατομικώς και προβλεπόμενου από ειδική νομοθεσία, υιοθετούσα έγκυρα και τεκμηριωμένα επιστημονικά, ιατρικά και επιδημιολογικά πορίσματα στον αντίστοιχο τομέα, με δυνατότητα εξαιρέσεως από αυτόν σε ειδικές ατομικές περιπτώσεις, για τις οποίες αυτός αντενδείκνυται), ήτοι βλάβη, μη οφειλομένη σε παρεμβαλλομένη παράνομη πράξη ή παράλειψη (όπως πχ χορήγηση ελαττωματικού ή ακαταλλήλου σκευάσματος ή πλημμέλειες κατά την διενέργεια του εμβολιασμού), ανακύπτει ευθέως εκ του άρθρου 4 παρ. 5 σε συνδυασμό και με το άρθρο 25 παρ 4 του Συντάγματος ευθύνη του κράτους προς εύλογη αποκατάσταση της ζημίας του παθόντος, υπό την έννοια της αποκαταστάσεως τόσο της τυχόν υλικής όσον και, κατ΄ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 932 ΑΚ, της ηθικής βλάβης του. Τούτο δε, διότι, στις περιπτώσεις αυτές, η προκαλούμενη από την πραγματοποίηση του εμβολιασμού βλάβη συνιστά υπέρμετρη θυσία για τον παθόντα (βλάβη υγείας και προσβολή προσωπικότητος), χάριν του συμφέροντος του κοινωνικού συνόλου.

ΙΙ. Εκ του Συντάγματος και των άρθρων 19, 23, 24, 26 και 39 της κυρωθείσης με τον ν. 2101/1992 (φ. 192 τ. Α΄) Διεθνούς Συμβάσεως για τα Δικαιώματα του Παιδιού δεν επιτάσσεται η πρόβλεψη ειδικού αποζημιωτικού καθεστώτος για τις περιπτώσεις βλάβης συνεπεία εμβολιασμού. Μη πρόβλεψη δε τέτοιου ειδικού καθεστώτος δεν συνιστά παράλειψη νομοθετήσεως, δυναμένη να στοιχειοθετήσει αξίωση αποζημιώσεως κατά το άρθρο 105 ΕισΝΑΚ.

ΙΙΙ. Κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 73 ΚΔΔ, δεν απαιτείται να περιέχει η αγωγή νομική βάση, τυχόν δε μνεία περί υπαγωγής των πραγματικών περιστατικών, των οποίων γίνεται επίκληση, σε νομική διάταξη δεν δεσμεύει το δικαστήριο, το οποίο οφείλει να προβεί αυτεπαγγέλτως σε ορθή νομική υπαγωγή, χωρίς αυτό να συνιστά ανεπίτρεπτη μεταβολή της βάσεως της αγωγής, αφού αυτή συγκροτείται από τα θεμελιούντα το αίτημα πραγματικά περιστατικά και όχι από τον νομικό τους χαρακτηρισμό.

IV. Με αγωγή ενώπιον του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, που ασκήθηκε από μητέρα, έχουσα μόνη την γονική μέριμνα της ανήλικης κόρης της, εζητήθη η επιδίκαση στην κόρη της χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης, την οποία υπέστη η τελευταία λόγω νοσήσεως, κατόπιν του εμβολιασμού της με το εμβόλιο MMR ΙΙ (τριδύναμο εμβόλιο ιλαράς, παρωτίτιδας και ερυθράς), από πανεγκεφαλίτιδα, ήτοι σπανιώτατη (1:1.000.000 δόσεων εμβολίου) ανεπιθύμητη ενέργεια του εμβολίου αυτού. Η κόρη της εναγούσης εν τω μεταξύ απεβίωσε και την δίκη συνέχισε η μητέρα – ήδη αναιρεσείουσα, ως μόνη κληρονόμος της. Με την αγωγή προεβάλλετο ότι συνέτρεχε ευθύνη του Ελληνικού Δημοσίου και του Δήμου Χ., στα ιατρεία του οποίου επραγματοποιήθη ο εμβολιασμός, κατά τα άρθρα 105, 106 ΕισΝΑΚ, λόγω παρανόμων πράξεων των οργάνων των και, ειδικώτερα α) λόγω αντιθέσεως προς το Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ και προς τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας του επιβαλλομένου για την φοίτηση των μαθητών στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση εμβολιασμού και β) λόγω της κατά παράβαση του Συντάγματος και της Διεθνούς Συμβάσεως για τα Δικαιώματα του Παιδιού παραλείψεως να θεσπισθεί νομοθετικά σύστημα αποζημιώσεως για βλάβη ή θάνατο από εμβολιασμό. Περαιτέρω, με επικουρική βάση της αγωγής, η αξίωση προς χρηματική ικανοποίηση εστηρίζετο στην ευθύνη του Δημοσίου προς αποκατάσταση ζημίας προελθούσης από νόμιμη πράξη, λόγω της επελεύσεως, εξ αιτίας του εμβολιασμού, ζημίας της κόρης της εναγούσης, η οποία υπερέβαινε τα όρια της θυσίας, στην οποία είναι ανεκτό από την έννομη τάξη να υποβάλλονται οι πολίτες χάριν του δημοσίου συμφέροντος.

V. Αναιρείται απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, για τον λόγο ότι, ενώ με την επικουρική βάση της αγωγής της, η αναιρεσείουσα επεκαλείτο την ευθύνη του Δημοσίου για αποκατάσταση –ηθικής εν προκειμένω- βλάβης από νόμιμη πράξη, παραθέτοντας τα θεμελιωτικά της αξιώσεως αυτής στοιχεία και, συνεπώς, η αγωγή, κατ΄ όρθή νομική υπαγωγή, εστηρίζετο κατά την επικουρική αυτή βάση στο άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος, μη νομίμως το δικάσαν δικαστήριο έκρινε ότι η αγωγή δεν εστηρίζετο στην επικουρική αυτή βάση και ότι το Διοικητικό Πρωτοδικείο, δεχθέν ότι εθεμελιούτο αξίωση χρηματικής ικανοποιήσεως λόγω ηθικής βλάβης στο άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος, μετέβαλε ανεπιτρέπτως την βάση της αγωγής.

 https://www.dikaiologitika.gr/eidhseis/ygeia/341219/vomva-ste-apozimioseis-gia-thanato-i-sovares-parenergeies-apo-ta-emvolia

Η απόφαση της ΑΑΔΕ έρχεται αναγκαστικά να προσαρμοστεί σε σχετική απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας παρά το γεγονός ότι έγιναν προσπάθειες, σύμφωνα με πληροφορίες, να αναζητηθεί αν χωρεί διαφορετική ερμηνεία

Σε πλήρη εναρμόνιση με την απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας που ορίζει ότι η παραγραφή για φορολογικά ζητήματα πρέπει να έχει εύλογη διάρκεια η ΑΑΔΕ προχωρεί στη διαγραφή ανεξόφλητων τελών κυκλοφορίας εκατομμυρίων ευρώ, παρά το γεγονός ότι η σχετική απόφαση- σύμφωνα με πληροφορίες- είχε τεθεί στο μικροσκόπιο των νομικών υπηρεσιών ώστε να διερευνηθεί η δυνατότητα διαφορετικής ερμηνείας. Το σκεπτικό, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές , δεν ήταν να αφαιρεθεί ένα νομικό όπλο από τους πολίτες, αλλά να μην αισθανθούν ότι είναι – και πάλι- ριγμένοι οι πολίτες που ήταν απολύτως συνεπείς στις υποχρεώσεις τους.
Παραγραφή για τα ανεξόφλητα προ του 2016
Ωστόσο ευλόγως κρίθηκε ότι η σχετική Απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας δεν χωρά διαφορετικές ερμηνείες. Κι αυτό γιατί για τα τέλη δεν μπορούν να εφαρμοστούν οι γενικές διατάξεις περί παραγραφής του Αστικού Κώδικα, όπως η διάταξη του άρθρου 249 Α.Κ., η οποία προβλέπει ότι «εφόσον δεν ορίζεται διαφορετικά, οι αξιώσεις παραγράφονται σε είκοσι χρόνια», δεδομένου ότι η διάταξη αυτή αφορά αστικές σχέσεις και δικαιώματα και δεν διέπει φορολογικές διαφορές. Άλλωστε η εικοσαετία δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστά εύλογη, συνάδουσα προς την αρχή της αναλογικότητας, διάρκεια του κατά κανόνα χρόνου παραγραφής φορολογικών αξιώσεων.

Επιπλέον, με την ίδια απόφαση κρίθηκε, ότι εφόσον δε ρυθμίζεται ρητά στις κείμενες διατάξεις περί Τελών Κυκλοφορίας η προθεσμία παραγραφής της αξίωσης του Δημοσίου, τότε η «βεβαίωση σε περίπτωση μη καταβολής ή μειωμένης καταβολής αυτών, καθώς και των τυχόν οφειλομένων προστίμων, δεν μπορεί να χωρήσει μετά την πάροδο πενταετίας από τη λήξη του ημερολογιακού έτους, για το οποίο αυτά οφείλονται» και «ως εκ τούτου η πενταετής προθεσμία για τη βεβαίωση των τελών κυκλοφορίας παρίσταται επαρκής για την άσκηση της εν λόγω εξουσίας της φορολογικής αρχής, περαιτέρω δε και εύλογη».

Η απόφαση
Η απόφαση αυτή ανέτρεψε πλήρως την πάγια θέση της φορολογικής διοίκησης ότι ο χρόνος παραγραφής των τελών κυκλοφορίας είναι 20ετής , και έρχεται να εναρμονιστεί πλήρως με παλαιότερες αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ (Ολομέλεια ΣτΕ, 2017) σχετικά με φορολογικές υποθέσεις, στις οποίες αποφάνθηκε ρητά πως η παραγραφή είναι 5ετής.
Πρόκειται για την υπ΄ αριθμόν 1611/2020 απόφαση του Δ’ Τμήματος σε Επταμελή Σύνθεση αφορά αίτηση αναίρεσης του Ειδικού Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Νομού Αττικής (ΕΔΣΝΑ) που είναι ο αρμόδιος φορέας διαχείρισης στερεών αποβλήτων της Αττικής κατά της απόφασης 4815/2018 του Τριμελούς Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, που απέρριψε προσφυγή του κατά των εγγραφών του στους χρηματικούς καταλόγους του Προϊσταμένου της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) Ψυχικού

Διαγραφή
To δικαστήριο έκρινε ότι «η πενταετής προθεσμία για τη βεβαίωση των τελών κυκλοφορίας παρίσταται επαρκής για την άσκηση της εν λόγω εξουσίας της φορολογικής αρχής, περαιτέρω δε και εύλογη» απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς της φορολογικής διοίκησης που ζητούσε να ισχύσει ο 20ετής χρόνος παραγραφής στηριζόμενη στο γενικό άρθρο 249 του Αστικού Κώδικα, ελλείψει ρητής μνείας στη νομοθεσία.

Σύμφωνα με το σκεπτικό του Δικαστηρίου (σκέψη 6 η ) «…η εικοσαετία δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστά εύλογη, συνάδουσα προς την αρχή της αναλογικότητας, διάρκεια του κατά κανόνα χρόνου παραγραφής φορολογικών αξιώσεων». Επίσης κατά το Δικαστήριο « … οι ως άνω διατάξεις ενόψει της αρχής της ασφάλειας δικαίου, η οποία απορρέει από την αρχή του κράτους δικαίου, έχουν την έννοια ότι βεβαίωση των τελών κυκλοφορίας σε περίπτωση μη καταβολής ή μειωμένης καταβολής αυτών, καθώς και των τυχόν οφειλομένων προστίμων, δεν μπορεί να χωρίσει μετά την πάροδο πενταετίας από τη λήξη του ημερολογιακού έτους, για το οποίο αυτά οφείλονται (πρβλ.ΣτΕ 2656/2018)».
Το θέμα της παραγραφής των τελών κυκλοφορίας είχε επισημανθεί από το 2014 από τον συνήγορο του Πολίτη
Η εγκύκλιος
Σύμφωνα με την εγκύκλιο της ΑΑΔΕ, με το σκεπτικό της Απόφασης, κρίθηκε ότι για τις εγγραφές των χρηματικών καταλόγων έτους 2017 που αφορούν στα έτη έως και το 2011, οι σχετικές αξιώσεις του Δημοσίου έχουν υποπέσει σε παραγραφή. Συνεπώς, για τη βεβαίωση Τελών Κυκλοφορίας (στην περίπτωση μη καταβολής τους ή μειωμένης καταβολής τους) καθώς και των οφειλόμενων προστίμων, ισχύει πενταετής προθεσμία παραγραφής υπολογιζόμενη από τη λήξη του έτους για το οποίο αυτά οφείλονται.

Για παράδειγμα: Τέλη Κυκλοφορίας έτους 2016 και τυχόν οφειλόμενα πρόστιμα μπορούν να βεβαιωθούν μέχρι 31/12/2021, ενώ για τα Τέλη Κυκλοφορίας έτους 2015 και τυχόν οφειλόμενα πρόστιμα, η προθεσμία για βεβαίωση έχει παραγραφεί καθώς η Φορολογική Διοίκηση μπορούσε να τα βεβαιώσει μέχρι την 31/12/2020.

Περαιτέρω, για τη βεβαίωση των Τελών Κυκλοφορίας και των τυχόν οφειλόμενων προστίμων του έτους της παραγραφής, επισημαίνεται ότι πρέπει ο φορολογούμενος να λαμβάνει γνώση αυτής άμεσα και πάντως πριν παρέλθει το έτος της βεβαίωσής τους. Για τον λόγο αυτό εφίσταται η προσοχή στις αρμόδιες υπηρεσίες ώστε η βεβαίωση των τελών και προστίμων κάθε έτους παραγραφής να πραγματοποιείται εγκαίρως και το αργότερο μέχρι 31 Οκτωβρίου του έτους βεβαίωσης, ώστε να διεκπεραιώνεται ομαλά η διαδικασία.

Τέλος, κατά τη χορήγηση βεβαίωσης περί μη οφειλής Τελών Κυκλοφορίας, δεν αναζητούνται Τέλη πέραν της πενταετίας.

https://www.aftodioikisi.gr/oikonomia/apofasi-ste-diagrafei-ekatommyria-eyro-anexofliton-telon-kykloforias-egkyklios-aade/