Η υπόθεση του Ελληνικού χρέους και οι πολιτικές που εφαρμόζονται στην χώρα μας ήταν και είναι αντικείμενο παγκοσμίου ενδιαφέροντος. Κατά κάποιους ο παγκόσμιος αγώνας για την αλλαγή και το πέρασμα σε κάποια νέα πολιτική και οικονομική διαχείριση έχει λήξει.

Η υποταγή στους ισχυρούς οικονομικούς παίκτες θεωρείται δεδομένη και σε εθνικό επίπεδο τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει!Τα προβλήματα ενδεχόμενης διάσπασης της Νέας Δημοκρατίας στην ουσία είναι αποτέλεσμα της απροσδιοριστίας της πολιτικής τηςαφου ο Σύριζα κατέλαβε τον χώρο της δική της (μνημονιακής) πολιτικής που μέχρι χθες ως κυβέρνηση εφήρμοζε και τώρα ως αντιπολίτευση καταψηφίζει!

--- Οι αλλαγές όμως στην πολιτική είναι νόμος! Γίνονταν και θα γίνονται υπό την πίεση των κοινωνικών αναγκών σε παγκόσμιο επίπεδο. Η απαίτηση για αλλαγή πολιτικής από τον φιλελευθερισμό στην σοσιαλιστική μεταρρύθμιση εδώ και 25 χρόνια είναι σε ύφεση. Ας δούμε μια ενδιαφέρουσα πλευρά από την πολιτική σκηνή των ΗΠΑ που μας αφορά ως κράτος και ως πολίτες.

---Ο αμερικανός γερουσιαστής κ. Μπέρνυ Σάντερς είναι διεκδικητής του χρίσματος υποψήφιου προέδρου των ΗΠΑ για το Δημοκρατικό κόμμα και η τελευταία δημοσκόπηση του CNN/ORC 9 Οκτωβρίου 2015 του δίνει ποσοστά 29% έναντι της προπορευόμενης κ. Κλίντον 45% που είναι και η εκλεκτή των ισχυρών. Τον κ. Σάντερς υποστηρίζει η νεολαία και σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις είναι ο μόνος υποψήφιος των Δημοκρατικών που έχει επιρροή και στους ψηφοφόρους των Ρεπουμπλικάνων!

---Ο κ. Σάντερς προκάλεσε αίσθηση στις ΗΠΑ όταν έσπευσε να επικροτήσει το ΟΧΙ στο δικό μας δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου δηλώνοντας: ‘’… Χειροκροτώ τον Λαό της Ελλάδας που είπε ΟΧΙ σε ακόμη περισσότερη λιτότητα για τους φτωχούς, τα παιδιά, τους αρρώστους, και τους ηλικιωμένους. Σε ένα κόσμο τεράστιου πλούτου και εισοδηματικής ανισότητας η Ευρώπη πρέπει να υποστηρίξει τις προσπάθειες της Ελλάδας να οικοδομήσει μια οικονομία που δημιουργεί περισσότερη απασχόληση και εισόδημα και όχι περισσότερη ανεργία και βάσανα’’. Λίγες μέρες μετά ο ίδιος οργάνωσε δημόσια εκδήλωση για την Ελληνική κρίση και τις διεθνείς της συνέπειες μέσα στην Γερουσία με την συμμέτοχη των γνωστών οικονομολόγων Στίγκλιτς και Γκαλπραίηθ.

--- Ο κ. Μπέρνυ Σάντερς δεν είναι αυτό που λέμε πολλές φορές αυτάρεσκα ‘’Φιλέλληνας’’ αλλά ένας πολιτικός με θέσεις αντι-νεοφιλελεύθερες που ενδιαφέρεται για την ελληνική κρίση χρέους και συμπάσχει με τον Ελληνικό Λαό, γιατί θεωρεί την ελληνική περίπτωση εμβληματική μιας σχεδόν οικουμενικής τραγωδίας. Παρομοιάζει και συγκρίνει την παρατεταμένη ελληνική ύφεση με εκείνη της αμερικανικής κρίσης του 1929 τονίζοντας ότι η ελληνική είναι ακόμη χειρότερη και προειδοποιεί: ‘’μην ξεχνάμε τι συνέβη στον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο όταν οι σύμμαχοι επέβαλαν στην Γερμανία μια ασφυκτική λιτότητα … με αποτέλεσμα όλης αυτής της μαζικής δυσαρέσκειας την άνοδο στην εξουσία του Ναζιστικού κόμματος’’. Για το τρίτο μνημόνιο το συμπέρασμα του είναι ότι ‘’…είναι σχέδιο μη βιώσιμο. Η λιτότητα έχει αποτύχει και το να συνεχίζεις με λιτότητα σημαίνει ότι η ελληνική οικονομία θα συνεχίσει να απογοητεύει τον Λαό της. η ανεργία, η φτώχεια και η ανισότητα θα γίνουν ακόμη μεγαλύτερες από τα σημερινά τερατώδη επίπεδα…’’Υποστηρίζει τον έλεγχο του εξωτερικού χρέους των κρατών και την αποτίμηση τους από διεθνείς επιτροπές λογιστικού ελέγχου! Είναι θλιβερό που η κυβέρνησηΣύριζα –Ανελλ, κατ επιταγών των Βρυξελών, αποκαθήλωσεπλήρως την επιτροπή της Βουλής για το ελληνικόχρέος.

---Όλες οι τοποθέτησες για την Ελληνική κρίση του κ. Σάντερς διακρίνονται απο υψηλή τεκμηρίωση και βαθειά γνώση του προβλήματος. Είναι ένας συνεπής σοσιαλδημοκράτης πολιτικόςαπό αυτούς που λείπουν από την ευρωπαϊκήπολιτική σκηνή.

Ν Μυλωνάς.

Α.Με όλο τον σεβασμό στα λεχθέντα της χθεσινής συνόδου της επιτροπής διαβούλευσης από την μεριά συμβούλων, πολιτών και του κ. Δημάρχου θα διατυπώσουμε μια προσέγγιση που συμπληρώνει την χθεσινή συζήτηση.

Το πρόβλημα είναι δύσκολο. Η σιωπή δεν είναι χρυσός. Το πρόβλημα αν δεν το διαχειριστούμε μπορεί να αποβεί μοιραίο. Έχουμε φτάσει σε ένα τελικό σημείο και τώρα είμαστε ώριμοι να το συζητήσουμε στο προσεχές δημοτικό συμβούλιοστην βάση της ερώτησης που τέθηκε στους λαϊκούς επιτρόπους. Το κείμενο αυτό τοποθετεί το ζήτημα σε άλλη βάση και δεν γράφεται για να αντιπολιτευτεί την επιτροπή διαβούλευσης, τον Δήμαρχο ή την Κυβέρνηση.

Β.Ποιο είναι το ζητούμενο για μας και τον Δήμο μας; Το ζητούμενο δεν είναι η επίλυση του προσφυγικού. Το ζητούμενο είναι η διαχείριση των προβλημάτων που πρόεκυψαν από την εμπειρία του 2015. Η τοποθέτηση του συνδέσμου πρακτόρων χθες ήταν διαφωτιστική. Αν δεν διατυπωθούν συγκεκριμένες λύσεις διαχείρισης του προσφυγικού που να διαφοροποιούν το καλοκαίρι 2016 από το 2015, το νησί οδεύει σε μερική απένταξη του από τους προορισμούς μαζικού τουρισμού. Αυτό το λένε και πολλοί άλλοι παράγοντες, όπως πχ εταιρείες χαμηλού κόστους που ανακοίνωσαν ήδη μειώσεις δρομολογίων στο νησί μας.

Δ.Η στιγμή είναι κρίσιμη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει χαράξει την πολιτική της: Σύνοδος 23 Σεπτέμβρη και 15-16 Οκτώβρη για το μεταναστευτικό στο Αιγαίο, Σύνοδος Μάλτας 12-11Νοέμβρη για μεταναστευτικό από Αφρική, επίσκεψη Μέρκελ στην Τουρκία και επίσκεψηΤσιπρα με την στήριξη Μέρκελ. Σημείο αιχμής για μας η δημιουργία hotspots. Τι είναι όμως αυτό;

Ε. Η Ιταλία το δημιούργησε στην Λαμπεντουζα το 2014. Το hotspot είναι η νομική λύση του ευρωπαϊκού προβλήματος του μεταναστευτικού. Σημαίνει: α. τμήμα frontex που κάνει περιπολίες διάσωσης, μεταφοράς στο κέντρο, λήψη βιομετρικών στοιχείων και καθορισμό Ιθαγένειας κάθε πρόσφυγα (20 λεπτά/άτομο), β. νομικό τμήμα που κρίνει αν ο πρόσφυγας δικαιούται προστασίας ή όχι. Οι χαρακτηρισμένοι πρόσφυγες πολέμου παίρνουν χαρτιά και φεύγουν αμέσως. Οι χαρακτηρισμένοι μετανάστες χωρίζονται σε 2 κατηγορίες. Οι επιστρεφόμενοι και οι ανεπίδεκτοι επιστροφής (πχ μια
έγκυος, ένας ανάπηρος, ή άρρωστος κλπ) παραμένουν στο κέντρο. Οι ανεπίδεκτοι επιστροφής τίθενται υπό την προστασία των ανθρωπιστικών οργανώσεων και του ΟΗΕ ενώ οι επιστρεφόμενοι θα φεύγουν για τις χώρες τους αμέσως. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα συχνής υπέρβασης της δυναμικότητας του κέντρου ( πληροφορίες από το ιντερνέτ).

Ε. Η κυβέρνηση μας πρότεινε την Ευρωπαϊκή λύση του hotspot μέσα σε ένα ασαφές πλαίσιο, με πολλά ερωτηματικά και με πολλούς κινδύνους. Δεν υπήρξε επίσημη πληροφόρηση. Λέμε λοιπόν ΟΧΙ! Και είναι δικαιολογημένο ως ένα βαθμό. Είναι ΑΝΑΓΚΑΙΟ να δούμε τις ως τώρα προτάσεις μας και τις συνέπειες τους:
--- αντιπροτείναμε τη δημιουργία hotspot στην Τουρκία και η άμεση μεταφορά τους εκεί στην Ευρώπη ή στις χώρες προέλευσης. Αυτό ειπώθηκε από τοπικούς παράγοντες και τον πρωθυπουργό. Η επίσκεψη Τσίπρα στην γειτονική χώρα έληξε και για το θέμα… σιωπή. Συνεπώς ήταν μια πρόταση μη αποδεκτή που απλά εξυπηρέτησε την εσωτερική πολιτική κατανάλωση.
--- αντιπροτείνουμε τη δημιουργία hotspot στα γειτονικά νησιά και την άμεση μεταφορά των προσφύγων εκεί από την Κω. Αυτό αντιβαίνει τους διεθνείς κανονισμούς που επιβάλλουν την ταυτοποίηση τους στον χώρο εισόδου της χώρα μας για λόγους ασφάλειας και συνεχούς παρακολούθησης των διαδρομών κάθε πρόσφυγα (με τα βιομετρικά του στοιχεία). Υπάρχει ένα κόστος λειτουργίας μια τέτοιας λύσης που ποιος θα το πληρώνει; Προφανώς ότι με την εφαρμογή μιας τέτοιας λύσης η Κως εξαιρείται της χρηματοδότησης ευρωπαϊκών κονδυλίων για την διαχείριση του μεταναστευτικού αφού θα πάνε αποκλειστικά στην στήριξη δομών και των φορέων διαχείρισης hotspot.
--- Η δημιουργία hotspot. στα γειτονικά νησιά θα τα καταστήσει ελκυστικά στους πρόσφυγες που μπορούν να πάρουν τον χαρακτηρισμό του πρόσφυγα για να συνεχίσουν το ταξίδι τους (πχ οι προερχόμενοι από εμπόλεμες ζώνες Συρία, Ιράκ, Σομαλία, Μοζαμβίκη, Μάλι, Υεμένη). Αντίθετα υπάρχει η πιθανότητα να τα αποφεύγουν οι οικονομικοί μετανάστες, οι οποίοι θέλουν να αποφύγουν τους αυστηρούς ελέγχους των hotspot (από τον ευρωπαϊκό μηχανισμό της frontex). Έτσι είναι πιθανό η Κως να γίνει πόλος έλξης των φτωχών και απελπισμένων ανθρώπων που θα μας προτιμούν λόγω μειωμένων υποδομών έλεγχου, που τους επιτρέπει να αναζητούν παράνομο τρόπο παραμονής και διαφυγής τους προς την Ευρώπη.

Ζ. Πολλοί θα πουν: κάνεις προπαγάνδα υπέρ του hotspot! Εσύ ένας …αντιευρωπαϊστής και …δραχμιστής ξαφνικά το παίζεις ευρωπαϊκότερος των ευρωπαϊστών κλπ;Απλά πρέπει να διαβλέπουμε τις συνέπειες των επιλογών μας πριν από τις αποφάσεις μας. Λέγοντας ΟΧΙ hotspot απομακρυνόμαστε από τις ευρωπαϊκές πολιτικές και θα πρέπει για ένα παραπάνω λόγο εμείς μόνοι μας να προσδιορίσουμε μια λύση! Πρέπει ΤΩΡΑ να βρούμε και να στήσουμε ένα χώρο προσωρινής διαμονής και ελέγχου των προσφύγων που έτσι κι αλλιώς θα έρχονται για να αποφύγουμε το 2015.
Η κυβέρνηση συμφώνησε με την ΕΕ στις 16 Οκτώβρη και μέσα στις επόμενες 100 μέρες πρέπει να δημιουργήσει αυτούς τους χώρους! Όμως όλα είναι εν αμφιβολω. Τι θα συμβεί; Είμαστε στην κόψη του ξυραφιού! Είμαστε υπέρ της ΤΟΠΙΚΗΣ λύσης κέντρου προσωρινής διαμονής και προτείναμε την περιοχή του Υγροβιότοπου. Εναλλακτικά προτείνουμε τμήμα της περιοχής του Ιπποκράτειου Ιδρύματος με ισχυρά αντισταθμιστικά για το Ιδρυμα (παντού υπάρχουν προβλήματα χωροθέτησης που όμως ξεπερνιούνται).

Η. Διαφορετικά πρέπει να δούμε το hotspot σαν μια υπό διαπραγμάτευση ευρωπαϊκή λύση. Αυτή η λύση έχει προβλήματα. Όμως είναι μια υποδομή και μια λύση. Πρέπει να κατανούμε ότι όταν απαιτείς βοήθεια και αλληλεγγύη από άλλους με τους οποίους συμβιώνεις πρέπει και συ να δείχνεις ότι έχεις συμβάλει σε αυτό που λέγεται κοινή ευρωπαϊκή πολιτική και ΕΕ! Η Ιταλία ζήτησε μετά από 1 χρόνο εφαρμογής του δικού της προγράμματος φύλαξης των θαλασσίων συνόρων marenostrum και το 2015 ζήτησε και λειτουργεί το eunaveformed με την συμμέτοχη 22 κρατών μελών της ΕΕ!Η Τουρκία για 2 χρόνια τώρα λειτουργεί συγκροτήματα προσφυγικών κέντρων με δικά της έξοδα και την βοήθεια του ΟΗΕ. Σήμερα που η ΕΕ κατανοεί την σημασία των υποδομών της, απαιτεί να πληρωθεί τα χθεσινά και τα αυριανά! (5 δις ευρώ που θα τα πάρει).
Αν το 2015 είχαμε δοκιμάσει μια τοπική λύση σήμερα θα την αντιπαραβάλλαμε με το hotspotκαι θα διαπραγματευόμασταν! Τα λάθη πληρώνονται!
ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΘΟΥΜΕ!
Από τον Μάρτη 2016 τα διεθνή ινστιτούτα μας προειδοποιούν ότι αναμένεται το νέο κύμα των 700.000 μεταναστών. Η ΕΕ και οι Ανθρωπιστικές οργανώσεις ετοιμάζονται γι αυτές.
Η ΕΕ και η κυβέρνηση μίλησαν όπως μπορούν και όπως ξέρουν.
Εμείς τι θα κάνουμε; Αυτό δεν απαντήθηκε χθες στην επιτροπή διαβούλευσης.
Υπήρξε μια εκτόνωση και ένας αδιέξοδος συντηρητισμός που μπορεί να αποβεί μοιραίος.

Ν Μυλωνάς.

Η μέρα του Πολυτεχνείου είναι ένα γεγονός που επηρέασεκαθοριστικά μια ολόκληρηγενιά και μια ολόκληρηεποχή. ‘’Το πολυτεχνείο ζει!’’, ‘’εμπρός για της γενιάς μας τα ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ’’!

Μια γενιάπολιτικοποιημένη σε μια εποχήγεμάτη οράματα και προσδοκίες. Μια γενιά πού από τότε και μέχρισήμεραεπηρέασε την πολιτικήκατάσταση της πατρίδαςμας δοκιμάζοντας, συμμετέχοντας, προσπαθώντας.
Τώρα, 42 χρόνια μετά, δεν χωρούν ψέματα, υπεκφυγές, αναβολές, υπερβολές και μεγαλοστομίες. Είναι η ώρα της αλήθειας. Γιατί ‘’Καλά ήταν ως εδώ! Τώρα τι κάνουμε;’’

Το Πολυτεχνείοέβαλε τα ζητήματα της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της κοινωνικήςπροκοπής, της αλλαγής, της ανανέωσης, του σοσιαλισμού
--- της νέας Ελλάδας των κοινωνικοποιημένωνστρατηγικών επιχειρήσεων, του εργατικού και κοινωνικού ελέγχου, του δημόσιου έλεγχου στις τράπεζες και το χρηματοπιστωτικό σύστημα, της εισοδηματικής και φορολογικήςαναδιανομής, της εθνικής ανεξαρτησίας και εξόδου από το ΝΑΤΟ, τις συνεταιριστικές και αλληλέγγυες παραγωγικές μορφές και αυτοδιαχείρισης
---την νέα εποχή της αριστεράς και των σοσιαλιστικώνιδανικών.

Φθάσαμε όμως:
---την νέα εποχή της Ελλάδας τηςχρεοκοπίας, παραγωγικήςαποδιάρθρωσης, ανεργίας, φτώχειας, σύνθλιψης των συντάξεων και των εργασιακών σχέσεων, εκποίησης της δημόσιας περιουσίας (αεροδρόμια, ΟΤΕ, ΔΕΗ, προπό) στους ξένους και ντόπιους μονοπωλιακούς ομίλους , της απελπιστική φορο-επιδρομή στα χαμηλά και μικρομεσαία ιδίως κοινωνικά στρώματα, και μάλιστα με τμήμα της αριστεράς στην κυβέρνηση!
---την νέα εποχή των πολέμων, των βομβαρδισμών, της προσφυγιάς, του τυφλού φανατισμού και της τυφλής εκδίκησης.

Όλα έχουν αλλάξει!Ένα παλιό τραγούδι έρχεται στο στόμα που το τραγουδούσαμε νομίζοντας ότι αφορά την προηγούμενη γενιά, αφού ήμασταν σίγουροι ότι εμείς, σε αντίθεση με αυτούς, θα τα καταφέρναμε ! ‘’Εμείς γι αλλού πηγαίναμε κι αλλού η ζωή μας πάει…’’

Όμως και σήμερα :
---Η πορεία προς την Αμερικάνικη πρεσβεία θα γίνει!
---Οι μαθητές θα τραγουδήσουν πάλι ‘’ο δρόμος είχε την δική του ιστορία’’ και ‘’δεν θα περάσει ο φασισμός’’.

Η ελπίδα δεν σβήνει!
Ν Μυλωνάς.

1. Ένοχοι κρίθηκαν, όπως διαβάζουμε (Πηγή:www.dimokratiki.gr)από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Δωδεκανήσου, πρώην Δήμαρχος Αρχαγγέλου και τρία πρώην μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου για απιστία περί την υπηρεσία σε βάρος του Δήμου τους σε βαθμό κακουργήματος.

Kατατο κατηγορητήριο τα έτη 1996, 1997 και 1998 επιχορηγήθηκε Εκκλησιαστική Επιτροπή με αποφάσεις δημοτικού συμβουλίου με 265.649,30 ευρώ. Το ποσό επεστράφη από τον ταμία της Εκκλησιαστικής Επιτροπής και ο δήμαρχος κατηγορήθηκε για μη νόμιμες διαχειριστικές ενέργειες με εξωταμειακή διαχείριση καλύπτοντας δαπάνες και δραστηριότητες του Δήμου: κατασκευή και επίστρωση του γηπέδου 49.825.000 δρχ, ενίσχυση των αθλητικών σωματείων 28.520.000 δρχ, διάνοιξη δρόμου 5.000.000 δρχ, 950.000 δρχ για υπερωριακή απασχόλησή στο ολοήμερο δημοτικό σχολείο, σε ξενοδόχο ποσό 225.000 δρχ για τη φιλοξενία και σε εργολάβο ποσό 6.000.000 δρχ για την κατασκευή τοιχίου αντιστήριξης και περίφραξης. Η διαδικασία ακολουθήθηκε για να παραπεμφθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες, που προβλέπει το δημόσιο λογιστικό. Οι αποφάσεις ήταν ομόφωνες και ήταν σε γνώση των μελών του ΔΣ ότι τα χρήματα επρόκειτο να διατεθούν για τους ως άνω σκοπούς.
Ο πρώην Δήμαρχος απολογούμενος εξήγησε ότι πράγματι ακολουθήθηκε η ως άνω ανορθόδοξη διαδικασία για την κατασκευή των έργων,υποστηρίζοντας ότι τα χρήματα επέστρεφαν στον Δήμο από την εκκλησιαστική επιτροπή τμηματικώς και όποτε απαιτείτο η πληρωμή έκαστου έργου.
Ο Συνήγορος ανέφερε ότι η τακτική είχε ακολουθείται από το 1974 στους Δήμους και σε ανάλογη περίπτωση στον πρώην Δήμο Ροδίων οι κατηγορούμενοι απηλλάγησαν δια βουλεύματος.
2. Ηπρακτική της ιστορίας αυτής είναι πολύ οικεία στους ασχολούμενους με τα δημοτικά θέματα. Όπως λέει και ο συνήγορος ήταν μια γενικευμένη πρακτική. Τα τελευταία χρόνια η οικονομική κατάρρευση, η ύπαρξη επιτροπείας και οι αυστηροί έλεγχοι της μνημονιακής εποχής έχουν θεσει εκτός λειτουργίας αυτή την μέθοδο. Το πολιτικό ζήτημα όμως ζήτημα που παραμένει και είναι:
Α. Γιατί και σήμερα υπάρχει το ίδιο δύσκαμπτο και χρονοβόρο σύστημα στην παραγωγή Δημοτικών έργων; Ποιος και πότε θα βελτιώσει τις υπάρχουσες τεχνικές, οικονομικές και διοικητικές Δημοτικές διαδικασίες;
Β. Γιατί η επί χρόνια (από το 1974) πανθομολογούμενη πρακτική ‘’πληρωμή μέσω εκκλησίας’’ του ‘’ατυχούς’’ πρώην Δήμαρχου δεν αντιμετωπίστηκε μεκατάλληλη νομοθετική ρύθμιση;
Γ.Γιατί για υπόθεση βλάβης του δημοσίου συμφέροντος έπρεπε να περάσουν 16 χρόνια για να δικαστεί; Πότε η δικαιοσύνη θα αποφασίζει εγκαίρως; Ποιος και πότε θα συντομεύσει τις χρονοβόρεςδιαδικασίες τηςκαι θα θεσπίσει τηνιεράρχηση περιπτώσεων δημοσίου και δημοτικού ενδιαφέροντος;
Ν Μυλωνάς.

1. Έστω, για την τιμή των όπλων, ας σχολιάσουμε την άμεση και χωρίςκαμίααλλαγή στα συμφωνηθέντα από την προηγούμενη κυβέρνηση,ολοκλήρωσητηςιδιωτικοποίησης του Αεροδρομίου Κω,μαζί με τα άλλα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, στις 3-11-2015 με πράξηυπουργικούσυμβουλίου.

Χωρίς συζήτηση στην Βουλή, χωρίςσυζήτηση στις τοπικές κοινωνίες, χωρίς αντιδράσεις. Την ιδιωτικοποίηση κέρδισε το Γερμανικό Δημόσιο. Όπως έγινε και με τον ΟΤΕ. Μέτοχος είναι και η γερμανική LUFTHANSA. Βεβαίωςπολλοί είναι εκείνοι που θεωρούνσωτήρια την έκβαση της υπόθεσης. Ότι έτσι θα αλλάξει επί τέλους η εικόνα και η λειτουργία του αεροδρομίου και θα σταματήσουν όλες εκείνες οι καταστάσεις του καλοκαιριού που εκθέτουν τον 4ο τουριστικό προορισμό της χώρας μας. Μακάρι, αν και αυτό δεν σημαίνει ότι η κοινωνία μας δεν γίνεται φτωχότερη.

2. Ηκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι εκτεθειμένηπολλαπλά. Ο κ. Σταθάκης δήλωνε τον Φεβρουάριο του 2014: ‘’η πώληση των αεροδρομίων είναικαταστροφικήεπιλογή, πολλαπλάεπιζήμια για την τοπικήανάπτυξη, την οικονομία και την κοινωνία. Έχουνπρωτεύονταρόλο στον τουρισμό, στις μεταφορές, στην τοπική παραγωγή. Είναι νεοφιλελεύθερηιδεολογικήεμμονή και όχι ανάγκη’’. Στις 28 Ιανουαρίου 2015 δήλωσε ότι «υπάρχει μία περιοχή στην οποία η νέα κυβέρνηση δεν θα δώσει συνέχεια, σε θέματα όπως οι ιδιωτικοποιήσεις των περιφερειακών αεροδρομίων».

3. Tο ερώτημα είναι τι σοι κράτος είμαστε όταν τις βασικές υποδομές της κοινωνίας (λιμάνια, αεροδρόμια, ενέργεια, οδικοίάξονες….) δεντις διαχειρίζονταιοικρατικές υπηρεσίες του για το δημόσιοσυμφέρον; Και γιατί το Γερμανικό δημόσιο κερδίζει ενώ το Ελληνικό χάνει πρέπει να απαντηθεί.

4. Tο ερώτημα γιατίητοπικήκοινωνίαχάνει μπορεί να απαντηθεί. Ηαπώλεια είναι μεγάλη, χωρίς να δικαιολογούμε την υπάρχουσαμέχρι χθες κατάσταση, Η επιλογή που έγινε μας αποξενώνει πλήρως από την μεγαλύτερησύγχρονη τοπικήυποδομή. Μας στερεί το δικαίωμα της συμμετοχής, του ελεγχου, της έκφρασης γνώμης. Μας αποστερεί ένα πεδίο συνδιαχειρησης, συνυπευθυνότητας, συνεργασίας, αυτογνωσίας και οικονομικού και πολιτικού σχεδιασμού. Μας περιθωριοποιεί στερώντας μα την δυνατότητα δημιουργίας τοπικών τεχνικών, οικονομικών και πολιτικών στελεχών στον τομέα των αερομεταφορών. Συμβάλλει στην προϊούσα αποσύνθεση της κοινωνικής συνοχής μέσω της απουσίας μηχανισμών συνοχής όπως είναι οι κρατικές παραγωγικές δραστηριότητες.

5. Το ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ είναι αν υπήρχαν άλλες ή ενδιάμεσες λύσεις και γιατί δεν τεθήκαν στο τραπέζι; Τόσοδύσκολοήταν να διαπραγματευτούν οι κυβερνώντες τηνσυμμετοχή του Δήμου με ένα ποσοστό 2-3% ώστε να διασφαλίζεται το δημοκρατικόαίσθημα της συμμετοχής μας στα δρώμενα του νησιού μας; Βεβαίως δεν πρέπει να απογοητευόμαστε. Μπορούμε να απαλύνουμε τις απώλειες με την συλλογική μας δράση και την πολιτική διεκδίκηση των αναθεωρήσεων.

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΠΝΠ
Ν Μυλωνάς.