Επέτειος

Τέμπη: Η μαύρη επέτειος με τους 21 νεκρούς μαθητές – Η απόφαση 15χρονης που σημάδεψε τη ζωή της

Απρίλιος 13, 2018

Συγκλόνισε τη χώρα και βύθισε στο πένθος 21 οικογένειες μαθητών που χάθηκαν αναπάντεχα στα Τέμπη. Οι αιτίες της σύγκρουσης αναλύθηκαν λεπτομερώς αλλά δεν διευκρινίστηκαν ποτέ 100 %...

Πέρασαν 15 ολόκληρα χρόνια από την τραγωδία στα Τέμπη που πάγωσε και βύθισε το πανελλήνιο στο πένθος, όταν 21 μαθητές από το Μακροχώρι Ημαθίας άφησαν την τελευταία τους πνοή στην άσφαλτο. Το απόγευμα της Κυριακής 13 Απριλίου 2003 ένα λεωφορείο με μαθητές της πρώτης Λυκείου επέστρεφε στο Μακροχώρι Ημαθίας από εκδρομή στην Αθήνα.

Ο οδηγός ενός φορτηγού που μετέφερε νοβοπάν από τον Προβατώνα Έβρου στην Αθήνα, χάνει τον έλεγχο και συγκρούεται πλαγιομετωπικά με το λεωφορείο στο 388ο χιλιόμετρο στην εθνική οδό Λάρισας – Θεσσαλονίκης, στα Τέμπη. Τα νοβοπάν εκτινάχτηκαν και χτύπησαν με σφοδρότητα το σχολικό λεωφορείο με αποτέλεσμα 21 μαθητές να βρουν τραγικό θάνατο, ενώ άλλοι 9 να τραυματιστούν σοβαρά.

Οι αιτίες της σύγκρουσης αναλύθηκαν λεπτομερώς αλλά δεν διευκρινίστηκαν ποτέ 100 %. Ο οδηγός της νταλίκας οδηγούσε 6 ώρες χωρίς διάλειμμα και τα ελαστικά του δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Από την άλλη πλευρά, το λεωφορείο που μετέφερε τους μαθητές κρίθηκε ακατάλληλο λόγω παλαιότητας και έπρεπε να αποσυρθεί μήνες πριν.

Η δίκη για το πολύνεκρο τροχαίο
Η δίκη έγινε τον Οκτώβριο του 2008. Ο οδηγός του λεωφορείου αθωώθηκε, ενώ ο οδηγός της νταλίκας καταδικάστηκε σε κάθειρξη 15 ετών. Οι ιδιοκτήτες της νταλίκας και του εργοστασίου νοβοπάν καταδικάστηκαν από 4 έως 14 χρόνια.

Η εταιρεία κατέβαλλε επίσης το ποσό των 8.500.000 ευρώ στις οικογένειες των αδικοχαμένων μαθητών. Όπως είπε ο αντιδήμαρχος Βέροιας το 2012, Θ. Θεοδωρίδης «παρά τις τιμωρίες, παρά τις αποζημιώσεις, τα παιδιά του Μακροχωρίου δεν θα γυρίσουν ποτέ πίσω».

Τα πρωτοσέλιδα της εποχής
Τα πρωτοσέλιδα την επομένη είναι μαύρα. «Είναι άδικο» γράφει η Θεσσαλονίκη. «Γιατί Θεέ μου;» ο Αγγελιοφόρος. Οι μαρτυρίες από το νοσοκομείο των μαθητών που σώθηκαν είναι σοκαριστικές: «Τα παιδιά φώναζαν για βοήθεια. Δεν μιλούσαν όλα… Κάποια είχαν σκεπαστεί κάτω από τα καθίσματα». «Εγώ κι ένας άλλο συμμαθητής μου κατορθώσαμε να βγούμε από το τζάμι δεξιά μας. Πετάχτηκα έξω, αλλά γύρω μου άκουγα κραυγές και δίπλα μου έβλεπα συμμαθητές μου νεκρούς…».

Η απόφαση της 15χρονης μαθήτριας
Μία 15χρονη μαθήτρια από το Μακροχώρι που είχε αποφασίσει την τελευταία στιγμή να μην πάει στην εκδρομή, προσπαθούσε να βρει όλη τη νύχτα τους συμμαθητές της στο τηλέφωνο. «Τους τηλεφώνησα όλους, δυστυχώς κανείς δεν απάντησε», είπε. Από τα πρώτα 24ωρα μετά το δυστύχημα, ειδικοί ψυχολόγοι βρίσκονται κοντά στους συγγενείς, τους φίλους και τους κατοίκους των χωριών της Βέροιας.

Μαθητής που επέζησε έγινε Αρχιμανδρίτης
Μετά το δυστύχημα των Τεμπών, ήρθε πιο κοντά με τον Θεό και αποφάσισε να γίνει μοναχός. Ο μαθητής που επέζησε από το τραγικό τροχαίο, μια εβδομάδα πριν το Πάσχα του 2017, έγινε Αρχιμανδρίτης. Ο Μακάριος Λιακόπουλος, ήταν ανάμεσα στους μαθητές του τραγικού δυστυχήματος που συγκλόνισε όλη την Ελλάδα, στις 13 Απριλίου του 2003. Στην κοιλάδα των Τεμπών, είχαν χάσει την ζωή τους 21 συμμαθητές του.

Aπό εκείνη την ημέρα, αποφάσισε να γίνει μοναχός και διάκονος, αφιερώνοντας τη ζωή του στο Θεό. Στην διάρκεια της Θείας Λειτουργίας, την Κυριακή των Βαΐων του 2017 στον ιερό Ναό Αγίων Αναργύρων Βεροίας, ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων τέλεσε την εις πρεσβύτερον χειροτονία του π. Μακαρίου Λιακόπουλου τον οποίο στο τέλος προχείρισε σε Αρχιμανδρίτη.

Πηγή: inveria.gr, thestival.gr

Διαβάστε περισσότερα...

Δωδεκάνησα

Η γιορτή μιας ξεχασμένης επετείου - 70 χρόνια από την ιστορική ημέρα για τα Δωδεκάνησα!

Μάρτιος 31, 2017

Εορτάζεται σήμερα στο νησί της Ρόδου η επέτειος κατά την οποία πριν από 70 χρόνια παραδόθηκαν τα Δωδεκάνησα στην Ελλάδα από την Βρετανούς που τα είχαν καταλάβει στο πλαίσιο του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Σε ανάμνηση εκείνης της μέρας...

και μετά την ανακήρυξη του 2017 από την ελληνική Βουλή ως έτους Δωδεκανήσου, ο δήμος της Ρόδου θα αναβιώσει το γεγονός με έπαρση της σημαίας, ενώ θα ακολουθήσει εκδήλωση που θα πραγματοποιηθεί στο δημαρχείο και ειδική συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου. Την 31η Μαρτίου 1947 μετά από σκληρές διαπραγματεύσεις με τους Εγγλέζους, ο Άγγλος ταξίαρχος Πάρκερ υπέγραψε στο κτίριο που στεγάζεται σήμερα η Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, την παράδοση από τη Βρετανία στην Ελλάδα της Δωδεκανήσου, παρουσία του αντιναυάρχου Περικλή Ιωαννίδη. Στις 31 Μαρτίου 1947 υποστέλλεται η βρετανική σημαία από τον ιστό του διοικητηρίου της Ρόδου και υψώνεται η ελληνική σημαία που συνεχίζει να κυματίζει μέχρι σήμερα στη Ρόδο και σε όλα τα Δωδεκάνησα.

Η 31η Μαρτίου δυστυχώς δεν περιλαμβάνεται στο εορτολόγιο της πατρίδας μας, και όπως εξηγεί σε ανακοίνωσή του ο δήμαρχος Νισύρου Χρ. Κορωναίος «ο λόγος που δεν γιορτάζουμε την 31η Μαρτίου του 1947 την απελευθέρωση της πατρίδας μας οφείλεται στο γεγονός ότι ο τότε βασιλιάς Γεώργιος Γκλύξμπουργκ ήταν σοβαρά άρρωστος και όλοι περίμεναν το τέλος του. Λόγω της βαριάς του ασθένειας δεν θα ήταν δυνατόν να παραβρεθεί στην τελετή της απελευθέρωσης της Δωδεκανήσου, κάτι που δεν ήταν αποδεκτό από το καθεστώς της περιόδου εκείνης του εμφυλίου πολέμου».

Για το λόγο αυτό η επίσημη τελετή ορίστηκε για την 7η του Μάρτη 1948 για να μπορέσει να παραβρεθεί ο επόμενος στον θρόνο Παύλος (που διαδέχτηκε τον αδελφό του Γεώργιο ο οποίος είχε πεθάνει την 1η Απριλίου του 1947). «Είναι καιρός μετά από 70 χρόνια να αποκατασταθεί η πραγματική ιστορία της πατρίδας μας», καταλήγει ο δήμαρχος Νισύρου ο οποίος τιμώντας την σημερινή επέτειο οργάνωσε ανάλογες εκδηλώσεις στο νησί.

Διαβάστε περισσότερα...