Το Κέντρο Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών Δήμου Κω,με αφορμή την«Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών»,διοργανώνει εκδήλωση με τον τίτλο «Φωνές γυναικών», η οποία θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη25 Νοεμβρίου 2014, ώρα 19:00 στον «Πολυχώρο Σφαγεία».

Η εκδήλωση περιλαμβάνει τις παρακάτω δράσεις:

Έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Φωνές γυναικών», από την μαθητική ομάδα φωτογραφίας του 1ουΙπποκρατείου Λυκείου, υπό τον συντονισμό της εκπαιδευτικού κας Καραγιάννη Σοφίας

Προβολή της ταινίας μικρού μήκους«Thenoirproject»του Έλληνα σκηνοθέτηΒαρδαρινού Γρηγόρη, με θέμα την ενδοοικογενειακή βία
Θεατρικό δρώμενο, βασισμένο σε αληθινές ομολογίες- μαρτυρίες γυναικών - θυμάτων βίας
Απαγγελία του  ποιήματος «Σώπα μη μιλάς» του Τούρκου συγγραφέα ΑζίζΝεσίν

Στόχος της εκδήλωσης είναιη ευαισθητοποίηση της τοπικής κοινωνίας σε θέματα έμφυλης βίας και φυλετικών ανισοτήτων, μέσα από την κινητοποίηση της μαθητικής κοινότητας και την ενεργό εμπλοκή ευαισθητοποιημένων πολιτών.

Με τιμή,
Η νόμιμη εκπρόσωπος του
Κέντρου Συμβουλευτικής Υποστήριξης Γυναικών Δήμου Κω
Πη Βασιλεία

Με τοποθέτησή του στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής κατά την ενημέρωσή της από τον Υφυπουργό Αθλητισμού Ι. Ανδριανό

για το φαινόμενο της οπαδικής βίας, ο καθηγητής Δημήτρης Κρεμαστινός είπε ότι ο λόγος παρουσίας και έξαρσης των φαινομένων βίας στα γήπεδα δεν είναι η ανεπάρκεια νόμων αλλά η μη εφαρμογή τους, αποτέλεσμα της εκτεταμένης διαφθοράς και συναλλαγής σε όλα τα επίπεδα. Καθώς τα μέχρι τώρα μέτρα απέτυχαν, μοναδική, κατά τη γνώμη του, πρόταση θα ήταν ένας δρακόντειος νόμος που να πλήττει οικονομικά τους γηπεδούχους οι οποίοι είναι οι υπεύθυνοι για το πρόβλημα.

Αναλυτικά, ο καθηγητής Κρεμαστινός είπε:
«ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΡΕΜΑΣΤΙΝΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, το θέμα της βίας στα γήπεδα μας απασχολεί χρόνια. Όπως ξέρετε στην Αγγλία η Μάργκαρετ Θάτσερ, με ορισμένα μέτρα που εφάρμοσε πέτυχε να εξαλείψει τη βία στα γήπεδα. Βέβαια η Ελλάδα δεν είναι Αγγλία.
Ούτε οι Έλληνες είναι Άγγλοι και γιατί να είναι. Εκείνο όμως που πρέπει να πω είναι ότι σε ένα αγώνα τελικού - νομίζω - κυπέλου Ευρώπης που έγινε  στο Βερολίνο, όπου αντίπαλοι ήταν ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, οι άνθρωποι πήγαν πήγαν εκεί είναι οι ίδιοι οι οποίοι εδώ διαπληκτίζονται, βρίζουν, σταματούν, και διακόπτουν τους αγώνες. Στο Βερολίνο οι ίδιοι άνθρωποι συμπεριφέρθηκαν αν μη τι άλλο ως Σκανδιναβοί. Ήταν «Άγιοι».

Τι είχε αλλάξει; Είχε  αλλάξει η νοοτροπία τους; Όχι βέβαια, αλλά τι είχε αλλάξει; Είχε αλλάξει ότι ήξεραν ότι εκεί θα εφαρμοστεί ο νόμος. Όταν οι δημοσιογράφοι ρώτησαν έξω από το γήπεδο τον επικεφαλής της αστυνομίας ποια ειδικά μέτρα έλαβε η αστυνομία της Γερμανίας στο Βερολίνο για τον αγώνα αυτό εκείνος δήλωσε «Κανένα μέτρο, απλώς θα εφαρμόσουμε το νόμο».
Ο νόμος ήταν ο γερμανικός νόμος για τη βία στα γήπεδα, ο οποίος όμως εφαρμόζεται χρόνια τώρα στη Γερμανία για αυτό και δεν υπάρχει βία στα γήπεδα. Αλλά η λέξη «εφαρμόζεται» είναι το μυστικό, διότι εσείς θα τον ψηφίσετε το νόμο, την καλή σας πρόθεση την αποδέχομαι, την εφαρμογή του νόμου ποιοι θα την κάνουν; Δυστυχώς εκεί είναι το πρόβλημα, στην εφαρμογή του νόμου. Νόμοι υπάρχουν. Εγώ σας λέω αντιγράψτε τους γερμανικούς νόμους για την βία ή τους αγγλικούς, αλλά αυτό αρκεί.
  Η Ελλάδα δεν είναι ούτε Αγγλία ούτε Γερμανία. Εδώ υπάρχουν κάμερες στα γήπεδα, αλλά περιέργως, όταν ζητήσετε το φιλμ των επεισοδίων, δεν θα βρείτε ποιος έκανε τα επεισόδια και ποιος δεν λειτούργησε την κάμερα. Είπατε ότι θα απαγορεύσετε τις μετακινήσεις των φιλάθλων.

Είναι σωστό, αλλά θα δείτε ότι θα κρατήσει λίγο καιρό και μετά οι φίλαθλοι θα μετακινούνται. Ποιος είναι αυτός που εξασφαλίζει της μετακινήσεις των φιλάθλων; Είναι τα σωματεία; Είναι η παραοικονομία των σωματείων; Είναι οι ίδιοι οι πρόεδροι των σωματείων; Βλέπετε ότι οι πρόεδροι σιγά-σιγά εισέρχονται στην πολιτική ζωή και σε λίγο μπορεί να τους δείτε βουλευτές ή υπουργούς. Οπότε, αντιλαμβάνεστε τι θα επικρατήσει στο δημόσιο βίο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η εφαρμογή του νόμου έχει ονοματεπώνυμα και με ονοματεπώνυμα πρέπει να εφαρμοστεί.

Θα πρότεινα απλά πράγματα. Όταν γίνονται επεισόδια, να υπάρχει ένας νόμος που να λέει ότι θα πληρώσει το γηπεδούχο σωματείο που δημιουργεί κατά κανόνα τα επεισόδια ποσό που αντιστοιχεί στην πληρότητα του γηπέδου σε όλη την αγωνιστική περίοδο, οπότε αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό. Αλλά, να το πληρώσει άμεσα, διότι αν δεν το πληρώσει άμεσα, δεν θα μπορεί να παίξει στο επόμενο παιχνίδι. Με αυτόν τον τρόπο οι γηπεδούχοι θα ενεργοποιούνται πλήρως για να μην δημιουργούνται επεισόδια. Είναι απλό και οικονομικό μέτρο.

Δεύτερον, να υποχρεώνεται η ομάδα να παίζει όλη την ποδοσφαιρική περίοδο ή την αντίστοιχη του μπάσκετ, χωρίς φιλάθλους. Αυτό σημαίνει χωρίς λεφτά για να πληρώνει το σωματείο τους παίκτες με επακόλουθο τον υποβιβασμό. Είναι μέτρα που δε θα μπορεί κανείς να αναστείλει. Μπορεί κάποιοι να πουν ότι είναι δρακόντεια μέτρα. Ο Δράκων που έζησε έξι αιώνες π.Χ. αναγκάστηκε να ψηφίσει εκείνους τους νόμους για να λειτουργήσει η Αθηναϊκή Δημοκρατία. Εάν θέλετε να σταματήσετε την βία δεν χρειάζονται άλλα μέτρα. Μόνο τα οικονομικά μέτρα τα οποία όμως να εισπράττονται άμεσα. Να παίξει η ομάδα για μια περίοδο χωρίς να εισπράξει ούτε ευρώ από το γήπεδο. Αυτό σημαίνει εξυγίανση. Εάν κάνετε αυτά τα δύο πράγματα θα δείτε πώς θα αλλάξει η ψυχολογία του γηπέδου. Οι ίδιοι οι παράγοντες θα φροντίσουν να εξαλείψουν τη βία γιατί θα αφανισθούν αν δεν το επιτύχουν.

Παράλληλα με όλα αυτά τα απλά που είπα, πρέπει να κοιτάξετε τι θα γίνει με τα θέματα της διαιτησίας. Για παράδειγμα, πριν από τη δικτατορία, επί δημοκρατίας, είχε αναγκαστεί η πολιτεία, όταν μία  ομάδα ήθελε να μετακληθεί διαιτητής της FIFA από το εξωτερικό, εκείνος μετακαλείτο αυτόματα και πληρωνόταν φυσικά από τις εισπράξεις του αγώνα. Δηλαδή, πρέπει, αντί να πάτε να εξυγιάνετε τους ανθρώπους, να εξυγιάνετε τα μέτρα. Οι άνθρωποι είναι δεδομένοι. Δεν θα καταφέρετε τίποτε, παρόλο που αναγνωρίζω και σέβομαι την επιθυμία και την θέλησή σας. Πρέπει με βάση την κτηθείσα πείρα να πάρουμε αποφάσεις.

Όταν με απλούς τρόπους περάσετε αυτά τα απλά πράγματα που σας είπα, θα δείτε πώς θα αλλάξει η νοοτροπία. Ξέρετε πόσοι υπουργοί περνούν από δω και λένε ότι θα φτάσει η ανάκριση μέχρι το κόκαλο, αλλά τίποτε δεν έγινε. Και δεν έγινε διότι το περιβάλλον είναι νοσηρό. Δεν θα αναφέρω ονοματεπώνυμα, τα γνωρίζετε. Τα γνωρίζουν όλοι, εντός και εκτός Βουλής. Ένα νοσηρό περιβάλλον δεν μπορεί να κάνει ούτε ανάκριση ούτε να εφαρμόσει νόμους. Όμως, εάν πετύχετε να λυγίσετε με οικονομικά μέτρα τους παράγοντες των σωματείων, τότε αισιοδοξώ. Μόνο με σκληρά οικονομικά μέτρα θα γίνει η εξυγίανση του αθλητισμού και η καταπολέμηση της βίας.»

 

Την ανάγκαζαν με απειλές και χρήση βίας να ικανοποιεί τις σεξουαλικές τους ορέξεις και την υποχρέωναν να συνευρίσκεται ερωτικά με άλλους άνδρες, λαμβάνοντας χρηματικά οφέλη.

 

Οι δράστες, ηλικίας 20 και 19 ετών -αντιστοίχως- σήμερα, κάθισαν στο εδώλιο του Τριμελούς Δικαστηρίου Ανηλίκων Θεσσαλονίκης, το οποίο τους καταδίκασε σε φυλάκιση 3 ετών και 3 μηνών, τον καθένα.

 

Το δικαστήριο, κατά την κεκλεισμένων των θυρών δίκη, αποφάσισε να μετατρέψει την ποινή σε εξαγοράσιμη (προς 5 ευρώ την ημέρα) και άφησε ελεύθερους τους δύο νεαρούς ενόψει του Εφετείου υπό την προϋπόθεση της εμφάνισής τους σε αστυνομικό τμήμα.

 

Προηγουμένως τους έκρινε ένοχους για βιασμό, μαστροπεία και σωματική βλάβη σε βάρος της συμμαθήτριας τους.

Το μαρτύριο της κοπέλας άρχισε στην ηλικία των 14 ετών.

 

Οι δε πράξεις τελέστηκαν κατά την 3ετία 2009-2012. Για την ίδια υπόθεση κατηγορήθηκαν άλλοι τρεις συνομήλικοι των καταδικασθέντων, οι οποίοι όμως αθωώθηκαν.

nooz.gr

 

Η έκθεση επισημαίνει ότι σχεδόν το 75% των περίπου 345 βίαιων θανάτων σημειώνονται καθημερινά σε χώρες όπου υπάρχει ειρήνη.

"Ανακαλύπτουμε το γεγονός ότι τα παιδιά βιώνουν υπερβολική βία στην καθημερινή τους ζωή, παντού", δήλωσε στο Ίδρυμα Τόμσον Ρόιτερς η Σούζαν Μπίσελ, η επικεφαλής του διεθνούς τμήματος προστασίας των παιδιών της οργάνωσης.

 

Σε ορισμένες χώρες, οι θάνατοι από τη βία ακυρώνουν τα οφέλη που ενδεχομένως να έχουν υπάρξει ως προς την πρόληψη των παιδικών θανάτων από ασθένειες ή πείνα.

"Αυτό που είναι σοκαριστικό είναι ότι έχουμε εδώ και δύο με τρεις δεκαετίες επικεντρώσει το ενδιαφέρον μας υπερβολικά στην παιδική θνησιμότητα από ασθένειες που μπορούν να προληφθούν και αυτό που αναφέρει αυτή η έκθεση είναι ότι πρέπει να σκεφτόμαστε την παιδική θνησιμότητα από κάθε αιτία", είπε η ίδια και πρόσθεσε: "Και είναι σοκαριστικό να φανταστούμε ότι μπορεί να μην επιτύχουμε τους στόχους μας σε ό,τι αφορά την παιδική επιβίωση αν δεν ασχοληθούμε με το ζήτημα της προστασίας των παιδιών. Αυτά τα δύο πάνε μαζί".

 

Στη Βραζιλία, ο αριθμός των παιδιών που πεθαίνουν από ασθένειες οι οποίες μπορούν να προληφθούν, πριν κλείσουν τα πέντε τους χρόνια έχει μειωθεί από το 2000, αλλά σχεδόν 15.000 ζωές έχουν χαθεί στην εφηβεία εξαιτίας της βίας, επισημαίνει από την πλευρά της η Λέα Κράιτσμαν, επικεφαλής του τμήματος εκστρατείας και ενημέρωσης του βρετανικού παραρτήματος της UNICEF.

 

Εκατομμύρια παιδιά είναι ευάλωτα σε σωματική, σεξουαλική και ψυχολογική κακοποίηση στα σπίτια τους, στα σχολεία και στις κοινότητές τους.

"Αν κοιτάξεις κάτω από την επιφάνεια, οι στατιστικές που αφορούν θέματα όπως η σεξουαλική βία, η βίαιη συμπεριφορά για την επιβολή πειθαρχίας στο σπίτι και στο σχολείο, όλα αυτά καθιστούν πολύ δύσκολη την ανάπτυξη των παιδιών. Καθημερινά, η ψυχική και σωματική υγεία των παιδιών καταστρέφεται δια παντός εξαιτίας της βίας", συμπληρώνει η Κράιτσμαν.

 

Αλλά, όπως επισημαίνει η ίδια, πολλές οικογένειες δεν καταφεύγουν καν στις αρχές γιατί γνωρίζουν ότι δεν θα βοηθηθούν.

 

Στην Κένυα, ένα στα τρία κορίτσια και ένα στα έξι αγόρια πέφτουν θύματα σεξουαλικής βίας. Αλλά μόλις το 1% των περιστατικών σεξουαλικής κακοποίησης καταγράφεται από την αστυνομία.

 

"Αν οι άνθρωποι γνωρίζουν ότι μπορούν να διαπράττουν κάτι χωρίς να υφίστανται συνέπειες, τότε θα συνεχίσουν να είναι βίαιοι προς τα παιδιά", λέει η Κράιτσμαν.

Ο πόλεμος ενισχύει και μεγεθύνει τη βία που συνήθως υφίστανται τα παιδιά καθημερινά.

 

Η εκπαίδευση μπορεί να συμβάλει στην προστασία των παιδιών σε πολλές συγκρούσεις. Δίνει στα παιδιά μία αίσθηση του φυσιολογικού, αλλά μπορεί ακόμη και να τα προστατεύσει από το να στρατολογηθούν από ένοπλες οργανώσεις.

 

Ο Τόμας Λουμπάνγκα, ο οποίος έχει καταδικαστεί από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο επειδή έστελνε παιδιά στρατιώτες στην πρώτη γραμμή του μετώπου στο Κονγκό, στρατολόγησε πολλά από αυτά σε κοινότητες όπου δεν υπήρχε σχολείο ή υπηρεσίες υγείας, σύμφωνα με την Μπίσελ. "Δεν υπάρχει μία ασφαλής λύση, αλλά για την UNICEF η εκπαίδευση είναι μία τεράστια παρέμβαση που γνωρίζουμε ότι αποδίδει".

 

Το εκπαιδευτικό σύστημα δέχεται επίθεση σε πολλές χώρες. Σχολεία και πανεπιστήμια έχουν δεχτεί επιθέσεις από ένοπλες οργανώσεις σε τουλάχιστον 70 χώρες την τελευταία πενταετία.

 

"Η απόπειρα δολοφονίας κατά της Μαλάλα Γιουσαφζάι (στο Πακιστάν) και η απαγωγή 276 νιγηριανών μαθητριών από ενόπλους της Μπόκο Χαράμ, αφύπνισε επιτέλους τον κόσμο σχετικά με τους κινδύνους που αντιμετωπίζουν τα παιδιά από εκείνους που φθάνουν μέχρι τον φόνο προκειμένου να τα αποτρέψουν να μορφωθούν", επισημαίνεται στην έκθεση.

ethnos.gr