Έχουν περάσει 6 μέρες από τη συνέντευξη τύπου της ομάδας μας, με την οποία δηλώσαμε την αποχώρησή μας από διανομή συσσιτίου στους πρόσφυγες και δεν διαφαίνεται η διάδοχη κατάσταση στο ζήτημα αυτό, ούτε  φαίνεται να κινείται κάποιος από τους επισήμους φορείς ώστε να καλυφθούν οι προϋποθέσεις που θέσαμε για να συνεχίσουμε τη διανομή συσσιτίου.

Δεν φαίνεται διατεθειμένος κάποιος επίσημος φορέας να αναλάβει το οικονομικό κόστος της σίτισης αλλά ούτε και το πολιτικό κόστος της μη σίτισης, η οποία επέρχεται.

Αυτό είναι κάτι που μας ανησυχεί και μας τρομάζει, καθώς φαίνεται να υπάρχει ένα κενό ανάμεσα στις επίσημες αρχές του τόπου, την κεντρική και την τοπική και ένα τεράστιο πρόβλημα συνεννόησης και αντιμετώπισης μιας κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, η οποία μπορεί να εξελιχθεί σε έκρηξη με καταστροφικές συνέπειες για όλους.

Για να γίνουμε πιο ξεκάθαροι, σε σχέση και με τα όσα αναφέραμε στη Συνέντευξη Τύπου.

Θεωρούμε ότι την αποκλειστική ευθύνη και αρμοδιότητα της αντιμετώπισης του προβλήματος, θεσμικά, την έχει η κυβέρνηση, η οποία, σύμφωνα με τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού αλλά και με τα όσα γνωρίζουμε λόγω της εμπλοκής μας στο ζήτημα, κινείται προς την εφαρμογή λύσεων για την περίπτωση της Κω.

Οι λύσεις αυτές, όμως, δεν είναι δυνατόν να εφαρμοστούν πριν την πάροδο τουλάχιστον δύο μηνών – οι προσωρινές- και περισσοτέρων, οι μόνιμες.

Το ερώτημα, που τίθεται, δεν αφορά το μέλλον με την προσωρινή ή τη μόνιμη λύση, αλλά το διάστημα των δύο μηνών, που μεσολαβεί μέχρι την εφαρμογή της. 

Ποιος μπορεί να αμφισβητήσει ότι η έλευση των προσφύγων από τα απέναντι παράλια και καθ’ όλο το μήκος της ακτογραμμής  θα συνεχιστεί επί μακρόν;

Πώς, αλήθεια, μπορεί να θεωρείται ρεαλιστική η λύση που προτείνεται από τους φορείς που εμπλέκονται με τον τουρισμό; Πόσο εφικτή είναι δηλαδή η φύλαξη των θαλασσίων συνόρων, ιδιαίτερα αυτή τη περίοδο, εν μέσω της οικονομικής κρίσης;

Πόσο ρεαλιστικό είναι να περιφράξεις τα χωρικά σου ύδατα ώστε να μην περνάει κουνούπι;  Είναι ποτέ δυνατόν να περιφράξεις με πλοία τα θαλάσσια σύνορα του Αιγαίου απ’ άκρη σ’ άκρη και για 24 ώρες το 24ωρο; Ας μη γελιόμαστε.

Ακόμα κι αν μπορούσαν να ξεπεραστούν οι γραφειοκρατικές και οικονομικές δυσκολίες εν μέσω της οικονομικής κρίσης, πρακτικά, κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε ποτέ να εφαρμοστεί.

Συν τοις άλλοις, τα ελληνικά στρατεύματα και οι αντίστοιχες αμυντικές δαπάνες είναι για να αντιμετωπίζονται άλλες καταστάσεις και όχι οι κυνηγημένοι των πολέμων και της ανέχειας.

Είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς ότι μπορεί με κάποιο τρόπο να σταματήσει τη ροή των προσφύγων προς την Κω, όταν η Κως, απ’ όλα τα νησιά, είναι αυτή, που μετά τη Σάμο, απέχει λιγότερο από τις ακτές της Τουρκίας;

Ο Δήμος της Κω δεν έχει την αρμοδιότητα για την αντιμετώπιση του προβλήματος της έλευσης των προσφύγων στην Κω, ούτε μπορεί να έχει την ευθύνη για τη διαβίωσή τους. Δεν έχει καμία υποχρέωση για τη διαμόρφωση των συνθηκών διαβίωσης των ανθρώπων αυτών στο νησί μας, ούτε να εξασφαλίζει το καθημερινό τους φαγητό.

Έχει όμως την ευθύνη και την αρμοδιότητα για τις συνθήκες διαβίωσης των κατοίκων της Κω. Έχει την υποχρέωση να προστατεύσει τους πολίτες της Κω, προλαμβάνοντας τις άσχημες καταστάσεις. Έχει την υποχρέωση να φροντίσει να μη φωλιάσει ούτε να καλλιεργηθεί το μικρόβιο του ρατσισμού στον κώο πολίτη. Έχει χρέος να προωθήσει ο ίδιος αισθήματα αλληλεγγύης προς κάθε πάσχοντα αυτού του τόπου, χωρίς διακρίσεις. Έτσι προάγονται οι δεσμοί μεταξύ των πολιτών έτσι εγκαθιδρύεται μια κοινωνία αλληλεγγύης και αδελφοσύνης.

Οφείλει να προλαμβάνει τις σπίθες της φωτιάς που θα ανάψουν στην προσπάθεια της επιβίωσης.

Ο Δήμος της Κω είναι ο μόνος που διαθέτει τα μέσα για τον καθαρισμό των δρόμων της Κω, μεταξύ των οποίων και ο δρόμος του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ.

Έχει την αρμοδιότητα και την ευθύνη για την περισυλλογή των σκουπιδιών από τους κάδους της πόλης, μεταξύ των οποίων και οι κάδοι του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ.

Είναι ο μοναδικός φορέας στο νησί,  που διαθέτει τον κατάλληλο εξοπλισμό (καλάθι) για το κλάδεμα των ξερών κλαδιών των φοινίκων και των ξερών χόρτων της αυλής του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ, προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος πυρκαγιάς.

Είναι εκείνος ο οποίος οφείλει να διατηρεί σε λειτουργία δημόσιες τουαλέτες και για τους μόνιμους κατοίκους και για τους επισκέπτες του νησιού.

Με το να υλοποιεί μόνο την περισυλλογή των σκουπιδιών από όλα τα παραπάνω (παρά τις διαρκείς οχλήσεις που έχει δεχθεί το τελευταίο δίμηνο),  δεν ασκεί καμία πίεση σε κανένα. Ούτε οι πρόσφυγες θα σταματήσουν να έρχονται, ούτε η κυβέρνηση θα βρει λεφτά από τη μια μέρα στην άλλη, αφού τα σχετικά κονδύλια έπρεπε να έχουν προβλεφθεί και προγραμματιστεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις.

Αντιθέτως, μια τέτοια στάση, θέτει σε κίνδυνο την υγεία των δημοτών της περιοχής της Λάμπης, λόγω της ρύπανσης της περιοχής αλλά και λόγω της αυξημένης πιθανότητας πυρκαγιάς στην αυλή του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ. Η δε αποχή του από την εξεύρεση άμεσης λύσης επεκτείνει το πρόβλημα σε όλη την πόλη.

Φανταστείτε τι θα γινόταν στην περιοχή, αν οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα δεν άδειαζαν, μέρα παρά μέρα τον βόθρο του Ξενοδοχείου, αφού, μέχρι σήμερα ο Δήμος της Κω, που θα μπορούσε να διαθέτει το βυτίο, ή να αναλάβει τη σύνδεση με το δίκτυο αποχέτευσης, δεν το έκανε.

Τέλος, η έστω και σε εθελοντική βάση συνεργασία, σύμφωνα με τα λεγόμενα του αντιδημάρχου κ. Σηφάκη, με εταιρία σεκιούριτι για την εκκένωση των πάρκων από τους πρόσφυγες, όταν γίνεται ανεξέλεγκτα και χωρίς την παρουσία οργάνου της Δημοτικής Αστυνομίας, ανοίγει το δρόμο για εμφάνιση άλλων προβληματικών φαινομένων και καταστάσεων για την κοινωνία της Κω. Θεωρούμε δεδομένο ότι αυτή είναι μια παράμετρος που στο εξής ο Δήμος θα λάβει σοβαρά υπ’ όψιν.

Στο πνεύμα όλων των παραπάνω απευθύναμε πρόσκληση στον Δήμαρχο της Κω, ζητώντας του την υπέρβαση, λέγοντας:

«Θεωρούμε ότι ο Δήμαρχος της Κω έχει το σθένος να αναθεωρήσει τη μέχρι τώρα στάση του απέναντι στο πρόβλημα της διαμονής των προσφύγων και να κινήσει τα νήματα ώστε σε συνεργασία με τους άλλους φορείς να γίνουν   οι απαιτούμενες κινήσεις για το καλό της πόλης και των δημοτών και να δοθεί έστω προσωρινή λύση στο πρόβλημα, μέχρι να βρεθεί η οριστική λύση».

Δεν «στραφήκαμε εναντίον της Δημοτικής Αρχής κατηγορώντας τους για αναλγησία», όπως, ατυχώς, γράφτηκε σε κάποιο ηλεκτρονικό μέσο, απλώς ζητήσαμε να αναλάβει πρωτοβουλία για την διαχείριση του προβλήματος προς όφελος της τοπικής κοινωνίας. 

Ο Δήμος της Κω είναι ο πρώτος ο οποίος θα έπρεπε να επιδιώκει πλήρη διερεύνηση του προβλήματος και των προσφερόμενων λύσεων και τελικά να διεκδικεί την δημιουργία ενός μόνιμου κέντρου υποδοχής, που θα μπορούσε να συμβάλλει στον έλεγχο της κατάστασης.

Η λύση του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ ήταν μια πρώτη πρόχειρη λύση, που, αν δεν είχε υπάρξει, το πρόβλημα θα ήταν διάχυτο, ανεξέλεγκτο και σίγουρα περισσότερο οξυμένο σε όλη την πόλη της Κω. Όλοι θυμόμαστε τις εικόνες με τις σκηνές στην προβλήτα του λιμανιού πριν το Πάσχα, εικόνες που μέχρι πριν 10 μέρες είχαν ξεχαστεί.

Δυστυχώς, το ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ δεν επαρκεί, από κάθε άποψη, δεν κατέστη δυνατή η βελτίωσή του ως χώρου διαμονής και δεν μπορεί πλέον να αποτελέσει  τη λύση του προβλήματος. Είναι επιτακτική ανάγκη η εξεύρεση ενός νέου χώρου, κατεύθυνση προς την οποία θα πρέπει να κινηθούμε, η οργάνωση, όμως του οποίου θα χρειαστεί αρκετό χρόνο και χρήματα, που η κυβέρνηση μπορεί να εξασφαλίσει από σχετικά κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σήμερα είναι η τελευταία μέρα, που η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ θα μοιράσει φαγητό στους πρόσφυγες στο ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ.

Για να συνεχίσουμε τη διανομή, ζητήσαμε να αναλάβει κάποιος υπεύθυνος φορέας τη διαχείριση του θέματος αυτού και να φτάνουν σε μας έτοιμες όσες μερίδες φαγητού απαιτούνται, που αυτή την περίοδο είναι σχεδόν 1000. Διευκρινίζουμε από αυτές, προσφορά από την Ένωση Ξενοδόχων είναι μόνο οι 300 – 400 (και όχι 1000, όπως ανακριβώς γράφτηκε σε κάποιο ηλεκτρονικό μέσο). Οι υπόλοιπες 600 – 700 μερίδες ετοιμάζονται από τα μέλη της   ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ επιβαρύνοντάς μας και οικονομικά αλλά και με αυξημένη απαίτηση για διάθεση χρόνου.

Υπάρχει ελάχιστος χρόνος για την δραστηριοποίηση της κυβέρνησης και του Δήμου στο θέμα αυτό. Η ενδεχόμενη αδυναμία αντίδρασης από πλευράς κυβέρνησης δεν πρέπει να ακολουθείται από την αδράνεια της Δημοτικής Αρχής. Αν η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ ξεκινώντας από το μηδέν και με υποστήριξη από τους πολίτες και τις Οργανώσεις της Κω και της Ευρώπης κατάφερε επί δύο μήνες να κρατά το πρόβλημα σε διαχειρίσιμα επίπεδα, σίγουρα ο Δήμος της Κω θα μπορούσε, με μεγάλη ευκολία, να το εκμηδενίσει.

                                                                                    Γιώργος Χαρτοφίλης

                                                                                      ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΚΩΣ

Η ομάδα Αλληλλεγύης ξεκίνησε τη λειτουργία της 31 Μαϊου αρχικά με 50 μέλη, άτομα αρκετά ευαισθητοποιημένα και με διάθεση προσφοράς στον συνάνθρωπο και ειδικότερα στους μετανάστες - πρόσφυγες, που κατακλύζουν καθημερινά το νησί μας. Η ομάδα δύο μήνες τώρα φροντίζει, παρασκευάζει και διανέμει τρόφιμα, μερίδες φαγητού και πολλές φορές προϊόντα προσωπικής φροντίδας για την καθαριότητα των μεταναστών. 

Στη σημερινή συνέντευξη τύπου ο εκπρόσωπος της ομάδας κ. Γ. Χαρτοφύλης αρχικά ανέλυσε την προσπάθεια και την πολύωρη καθημερινή απασχόληση των ατόμων που δραστηριοποιούνται στην ομάδα και εν συνεχεία έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για το τι μέλει γενέσθαι όσον αφορά την παύση διανομής φαγητού από Δευτέρα. Πιο συγκεκριμένα, δήλωσε πως τα άτομα της ομάδας αδυνατούν πλέον να προσφέρεουν τις υπηρεσίες τους, αφού απαιτούνται συνολικά 7 με 8 ώρες, προκειμένου να διανέμουν 1.000 μερίδες φαγητού. 

Στην προσπάθεια τους αυτή μεγάλη είναι η συμβολή, όπως δήλωσε ο κ. Χαρτοφύλης των επιχειρηματιών της Κω, καθώς και της Ένωσης Ξενοδόχων Κω, που καλύπτει σχεδόν το ήμισυ των μερίδων φαγητού (περίπου 400 μερίδες). Ο κ. Χαρτοφύλης στράφηκε εναντίον του Δημάρχου και της δημοτικής αρχής για αναλγησία και αποστασιοποίηση, από την αρχή της δημιουργίας του σοβαρού αυτού προβλήματος. Όλο αυτό το διάστημα δεν υπάρχει συνδρομή κάποιου άλλου φορέα, που να τους βοηθά στη διανομή, για το λόγο αυτό ζητούν κατα τη διάρκεια της διαδικασίας την παρουσία αστυνομικών ή λιμενικών δυνάμεων για διευκόλυνση και ασφάλεια, για τη σίτιση των προσφύγων. 

Δείτε περισσότερα για τα όσα δήλωσαν και τις ερωτήσεις των δημοσιογράφων στα βίντεο που ακολουθούν

ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥΣ

Σε λίγες μέρες συμπληρώνονται 2 μήνες από την ημέρα που της δραστηριοποίησης της ομάδας μας ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ στο θέμα της σίτισης των προσφύγων που διαμένουν στο παλιό ξενοδοχείο ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ.

Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη καμπή της υπόθεσης αυτής, καθώς ο αριθμός των ανθρώπων που έρχονται στο νησί μας έχει αρχίσει να αυξάνεται με μεγάλο ρυθμό.

Η απουσία των αρχών από το πρόβλημα της σίτισης των ανθρώπων αυτών εξακολουθεί να υφίσταται και εμείς που επί δύο μήνες παρακολουθούμε την κατάσταση από κοντά για πολλές ώρες καθημερινά, είμαστε υποχρεωμένοι να κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου.

Το πρόβλημα έχει αρχίσει να ξεπερνά τις δικές μας δυνάμεις.

Σε καθημερινή βάση για πολλές ώρες ασχολούμαστε με την εξεύρεση, την προετοιμασία και τη διανομή φαγητού στους πρόσφυγες του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ, που το τελευταίο διάστημα φτάνουν περίπου τους 1000, μεταξύ των οποίων βρίσκονται περισσότερα από 100 παιδιά ηλικίας, ως επί το πλείστον, κάτω από 5 χρονών.

Σας καλέσαμε σήμερα για να ανακοινώσουμε προς κάθε κατεύθυνση την πρόθεσή μας να αποσυρθούμε από τη διανομή του συσσιτίου στο ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ την επόμενη Δευτέρα 3 Αυγούστου, αν μέχρι τότε δεν υπάρξουν κάποιες  προϋποθέσεις, που θα υποβοηθήσουν το έργο μας.

Συγκεκριμένα ζητούμε από κάθε αρμόδιο επίσημο φορέα,

-        να μεριμνήσει έτσι ώστε να υπάρχει στη διάθεσή μας έτοιμο το προς διανομή φαγητό, συσκευασμένο σε αριθμό 1000 περίπου μερίδων (ή και παραπάνω, αν υπάρχει αύξηση του πληθυσμού)

-        να υπάρχει παρουσία ικανής δύναμης από την Αστυνομία ή το Λιμενικό Σώμα, η οποία θα επιτηρεί το χώρο καθ’ όλη τη διάρκεια της διανομής του φαγητού (όχι περισσότερο από ένα δίωρο), διευκολύνοντας το έργο μας

Οι δύο μήνες της παρουσίας και της δράσης μας θεωρούμε ότι ήταν αρκετό διάστημα για να δοθεί η ευκαιρία στην κυβέρνηση και στις τοπικές αρχές να θέσουν τις βάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος διαβίωσης των προσφύγων, κάτι τέτοιο όμως δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα και δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια εξέλιξη στο θέμα αυτό.

Ως εκ τούτου η επόμενη Κυριακή 2 Αυγούστου θα είναι η τελευταία μέρα που η ομάδα ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ θα έχει την ευθύνη εξεύρεσης, συγκέντρωσης, προετοιμασίας και διανομής φαγητού στο ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ.

Η  ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΚΩΣ ξεκίνησε τη δράση της στις 31 του περασμένου Μαΐου. Κινητοποιηθήκαμε όταν διαπιστώσαμε ότι οι άνθρωποι που βρίσκονται στο ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ δεν σιτίζονται από κανένα. Ήταν υποχρεωμένοι να μένουν στην Κω για 25 μέρες περίπου, μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας ταυτοποίησής τους από την αστυνομία, χωρίς να είναι τυπικά κρατούμενοι και χωρίς το ελληνικό δημόσιο να έχει την υποχρέωση της σίτισής τους.

Όταν διαπιστώσαμε αυτό το γεγονός, ειλικρινά τρομάξαμε για τις συνέπειες, που θα μπορούσε να έχει μια τέτοια στάση της συντεταγμένης πολιτείας απέναντί τους, καθώς δεν υπήρχε η δυνατότητα σε όλους να αγοράζουν φαγητό καθ’ όλο το διάστημα της παραμονής τους στην Κω.

Και τρομάξαμε ακόμα περισσότερο, όταν διαπιστώσαμε ότι οι 2 βρύσες, οι μοναδικές που υπήρχαν στο ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ μπορούσαν μόνο να εξυπηρετήσουν την πόση, όχι όμως την ατομική τους καθαριότητα και την καθαριότητα του χώρου, ενώ υπήρχε πρόβλημα με τις τουαλέτες, που υπήρχαν μόνο δύο σε λειτουργία, για να εξυπηρετήσουν 350 – 400 άτομα.

Τέλος, επιβεβαιώσαμε ότι το κτήριο δεν είχε ηλεκτροδότηση, με αποτέλεσμα οι συνθήκες να γίνονται ακόμα πιο δύσκολες, καθώς ακόμα και για να ζεστάνουν λίγο νερό για το γάλα του μωρού αναγκάζονταν να ανάψουν φωτιά στον κήπο του ξενοδοχείου, που είναι γεμάτος με ξερά χόρτα και κλαδιά.

Η εγκατάλειψη αυτών των ανθρώπων στην τύχη τους πολύ σύντομα θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολύ άσχημες καταστάσεις στο νησί.

Από την πρώτη στιγμή ήρθαμε σε συνεννόηση με τον Διοικητή της Ασφάλειας Κω, από τον οποίο βρήκαμε σημαντική υποστήριξη. Κατευθύναμε τις κινήσεις μας αρχικά στον εντοπισμό όλων των παραμέτρων που συνιστούσαν το πρόβλημα. Σταδιακά μιλήσαμε με το Λιμεναρχείο, τον Δήμαρχο, το Υπουργείο Εσωτερικών (Διεύθυνση Μεταναστευτικής Πολιτικής), την Υπηρεσία Α’ Υποδοχής, τον Διευθυντή του καταστήματος της Τράπεζας Πειραιώς στην Κω ενώ είχαμε εξ αρχής ενημέρωση για τις παραμέτρους του προβλήματος από την Ύπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες και από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.

Με τη δική μας κινητοποίηση διεκδικήσαμε την κινητοποίηση της κοινωνίας, πράγμα που δεν χρειάστηκε ιδιαίτερο κόπο για να το επιτύχουμε. Η κοινωνία της Κω ήταν έτοιμη να απλώσει χείρα βοηθείας στους πρόσφυγες. Και το έπραξε μόλις της δόθηκε η ευκαιρία.

Πολύ εύκολα βρήκαμε το ψωμί και το φαγητό και τα φρούτα και τα κηπευτικά προϊόντα που χρειάζονταν για τη σίτισή τους. Κώοι επιχειρηματίες και παραγωγοί συμμετείχαν ολόψυχα στο εγχείρημα της σίτισης των προσφύγων.

Βλέπετε, μεγαλώσαμε με τις αφηγήσεις των γονιών μας που έζησαν την κατοχή και αντιμετώπισαν το φαινόμενο της πείνας. Αν ένα πράγμα φρόντιζαν πάνω απ’ όλα, ήταν, εμείς τα παιδιά αλλά και οποιοσδήποτε άλλος, να έχουμε φαγητό. Και η φράση «δεν έχετε περάσει κατοχή για να ξέρετε τι θα πει πείνα» αντηχεί ακόμα στ’ αυτιά μας.

Αλλά οι γονιοί μας, εδώ στην Κω, έκαναν και άλλα πολύ σημαντικά, που μας δείχνουν το δρόμο, μέχρι και σήμερα. Όταν οι Γερμανοί κυνηγούσαν τους Εβραίους της Κω ή αργότερα και τους Ιταλούς στρατιώτες, πάντα βρισκόταν μια πόρτα ανοιχτή και ένα σπίτι να τους κρύψει και να τους σώσει.

Και εδώ μπροστά μας έχουμε μια κλασική περίπτωση κυνηγημένων ανθρώπων που προσπαθούν να επιβιώσουν. Φεύγουν από τον  τόπο τους γνωρίζοντας ότι δεν πρόκειται να ξαναγυρίσουν σ’ αυτόν. Ότι δεν πρόκειται να συναντήσουν ξανά το σπίτι και τη γειτονιά των παιδικών τους χρόνων. Πολύ απλά γιατί γκρεμίστηκαν και δεν υπάρχουν πια. Και είναι αναγκασμένοι να φύγουν γιατί διαφορετικά η ζωή η δική τους και των παιδιών τους είναι σε κίνδυνο. Έχουν την υποχρέωση να φύγουν για να σώσουν τα παιδιά τους.

Στη Συρία ο πόλεμος μαίνεται. Στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν ο πόλεμος την περασμένη δεκαετία ισοπέδωσε τα πάντα.

Ο πολιτισμός μας, η παράδοση και η θρησκεία μας, μας επιβάλλουν να κρατήσουμε τις πόρτες ανοιχτές και να διαχειριστούμε το πρόβλημα.

Ο λαός μας δεν ήταν ποτέ στους ισχυρούς του κόσμου. Ήταν πάντα στους αδυνάτους και πρέπει να είναι με το μέρος των αδυνάτων.

Και το πρόβλημα δεν περιορίζεται στη βοήθεια που θα δώσουμε στους πρόσφυγες. Φτάνει σε μας ως το μεγάλο πρόβλημα του ευτελισμού της ανθρώπινης ζωής.

Δείτε με πόση ευκολία βομβαρδίζονται οι πόλεις και τα χωριά, οι άμαχοι και τα παιδιά. Πόσο εύκολα χάνεται μια ανθρώπινη ζωή. Ποιος έχει το δικαίωμα και από πού το αντλεί, πάνω σε μια ανθρώπινη ζωή;

Δια πυρός και σιδήρου ταξιδεύουν μέχρι να φτάσουν στα απέναντι παράλια. Και διασχίζουν τη θάλασσα και πάλι με κίνδυνο της ζωής τους, ρισκάροντας και τη ζωή των παιδιών τους προκειμένου να τους δώσουν την ευκαιρία να ζήσουν μακριά από τόπους χωρίς κανένα μέλλον. Και βλέπουμε και πόσοι από αυτούς χάνονται στα κύματα.

Και φτάνουν εδώ στα δικά μας νησιά όχι για να μείνουν, αλλά περαστικοί για να φύγουν και να συνεχίσουν το ταξίδι στις χώρες της Ευρώπης.

Εμείς, αυτή τη στιγμή, δεν υπερασπιζόμαστε μόνο το δικαίωμα αυτών των ανθρώπων στη ζωή, υπερασπιζόμαστε την αξία της ανθρώπινης ζωής. Μαζί με τη ζωή των προσφύγων υπερασπιζόμαστε και τη δική μας τη ζωή, απέναντι σε κείνους που θεωρούν ότι μπορούν να παίζουν με τις ζωές των ανθρώπων και να αποφασίζουν με συνοπτικές διαδικασίες για την τύχη των λαών.

Είναι ζήτημα αρχών λοιπόν να βρεθεί διαχειριστικά η λύση του προβλήματος.

Αναφερθήκαμε προηγουμένως στους κώους επιχειρηματίες που από την αρχή υποστήριξαν την προσπάθεια αυτή προσφέροντας και ψωμί και τρόφιμα χωρίς να ζητήσουν χρήματα.

Καθοριστικό ρόλο σ’ αυτή την προσπάθεια παίζει και η συμμετοχή της Ένωσης Ξενοδόχων της Κω, που από την τρίτη μέρα της δραστηριοποίησής μας, μας διαθέτει περίπου 350 – 400 μερίδες φαγητό σε καθημερινή βάση, που μαζί με αυτά που μας πρόσφεραν επιχειρηματίες και παραγωγοί (φρούτα, ντομάτες, αγγούρια, γάλα κλπ), τα μοιράζαμε στους ενοίκους του ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ.

Να πούμε εδώ ότι μεταξύ των ενοίκων υπήρχαν πάντα και μικρά παιδιά κυρίως μικρότερα των 5 ετών. Στην αρχή σε σύνολο 350, τα παιδιά ήταν 50, όπως και οι γυναίκες, ενώ σήμερα οι αριθμοί είναι διπλάσιοι. Έχουμε περίπου 100 παιδιά, 100 γυναίκες και γύρω στους 700 άνδρες που βρίσκονται από το μεσημέρι μέχρι το βράδυ στο ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ προκειμένου να πάρουν ένα πιάτο φαΐ.

Η κινητοποίηση η δική μας συνοδεύτηκε από την κινητοποίηση της Ένωσης Ξενοδόχων των επιχειρηματιών, των παραγωγών αλλά επιπλέον συνάντησε και την κινητοποίηση συλλόγων και οργανώσεων της Κω, όπως η Συμμαχία,  ο Ερυθρός Σταυρός, οι Διασώστες, κλπ.

Κινητοποιήθηκε όμως και όλη η τοπική κοινωνία, οι πολίτες της Κω από όλο το νησί, που έσπευσαν να προσφέρουν ότι μπορούσε ο καθένας, φαγητό, ρούχα, παπούτσια, σαμπουάν, σαπούνια κλπ.

Σε καθημερινή βάση εμείς δεχόμαστε κλήσεις προσφοράς από πάρα πολλούς συνδημότες και κυρίως σ’ αυτή τη στάση της τοπικής κοινωνίας οφείλεται το ότι μέχρι τώρα δεν δημιουργήθηκε κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα.

Θα πρέπει εδώ να τονίσουμε ότι από την πρώτη μέρα έσπευσαν σε μας, όταν είδαν το έργο μας, ξένοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι έμεινα άφωνοι από την κινητοποίηση της τοπικής κοινωνίας. Εκθειάζουν με τον πιο απόλυτο τρόπο τη στάση αυτή και πραγματικά μένουν άφωνοι μπροστά στο γεγονός ένας λαός που βρίσκεται στη δίνη μιας οικονομικής κρίσης, πού βρίσκει τα αποθέματα δυνάμεων να βοηθήσει τους πρόσφυγες.

Δεν είναι μια και δύο οι περιπτώσεις αυτές. Τηλεοπτικά συνεργεία, φωτογράφοι, δημοσιογράφοι από όλη την Ευρώπη, ντοκυμαντερίστες κλπ βρίσκονται καθημερινά στην Κω, παρακολουθούν από κοντά τη δράση μας και καταγράφουν όλο το σκηνικό και αναδεικνύουν το μέγεθος της προσφοράς της τοπικής κοινωνίας.

Μαζί με αυτούς διεθνείς οργανώσεις από όλο τον κόσμο καταφθάνουν με βοήθεια σε τρόφιμα, ρουχισμό και είδη προσωπικής υγιεινής και εκφράζουν τη διάθεση για προσφορά μεγαλύτερης βοήθειας και υποστήριξης.

Όσο για τους μεμονωμένους τουρίστες, μόνο θετικά αντιμετωπίζουν την προσπάθειά μας. Έρχονται και προσφέρουν ό,τι μπορούν, τρόφιμα και ρούχα και σαμπουάν κλπ και εκφράζοντας πάντα τον θαυμασμό τους και τις ευχαριστίες του ς για ό, τι προσφέρουμε ως κοινωνία.

 Άνθρωποι από όλες τις χώρες της Ευρώπης ατομικά ή σε οργανώσεις, από Γερμανία, Γαλλία, Ολλανδία, Σουηδία, Νορβηγία, Φινλανδία, Βέλγιο, Αγγλία, Πολωνία, Ισπανία αντιμετωπίζουν το πρόβλημα σαν να ήταν δικό τους και γίνονται οι καλύτεροι πρεσβευτές στις χώρες τους και στις κυβερνήσεις τους για την οριστική λύση του προβλήματος. Από δω από την Κω ξεκινά ένα μεγάλο κίνημα για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των ανθρώπων αυτών. Για τη λήψη μέτρων που θα λύσουν το πρόβλημα που υπάρχει. 

Είμαστε σε καθημερινή συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες και τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, που και οι δύο επιτελούν σημαντικότατο έργο στο νησί μας με την μόνιμη παρουσία τους στο νησί.

Είμαστε σε επαφή με όλους τους αρμόδιους φορείς, το Υπουργείο Μετανάστευσης, το Υπουργείο Ναυτιλίας, την Υπηρεσία Πρώτης Υποδοχής, τον Δήμο Κω και όποιον άλλο εμπλέκεται για την περιγραφή της κατάστασης που επικρατεί στο ΚΑΠΤΑΙΝ ΗΛΙΑΣ, την οποία γνωρίζουμε από πρώτο χέρι και για την λύση της οποίας προσπαθούμε σε καθημερινή βάση να κινήσουμε κάποια νήματα.

Κάποιοι, ευτυχώς ελάχιστοι, θεωρούν ότι θα πρέπει να μην τους προσφέρουμε τίποτα, ώστε να σταματήσουν να έρχονται.

Ο καθένας εύκολα μπορεί να αντιληφθεί ότι κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αναχαιτίσει τον ερχομό τους. Οι άνθρωποι δεν έρχονται στην Κω για να μείνουν, αλλά γα να μπορέσουν να συνεχίσουν το ταξίδι τους στις χώρες της Ευρώπης όπου κατευθύνονται. 

Οι άνθρωποι αυτοί είναι αναγκασμένοι να έρχονται, γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή, γιατί τους οδηγεί η απόγνωση.  Οι άνθρωποι αυτοί θα έρχονται ακόμα και αν το Αιγαίο γεμίσει νάρκες.

Θεωρούμε ότι είναι πλέον ώρα και ο Δήμος της Κω να αντιμετωπίσει με περισσότερη υπευθυνότητα το ζήτημα, ώστε να μη δημιουργηθεί άλλο πρόβλημα, μεγαλύτερο, στην πόλη.

Θεωρούμε ότι ο Δήμαρχος της Κω έχει το σθένος να αναθεωρήσει τη μέχρι τώρα στάση του απέναντι στο πρόβλημα της διαμονής των προσφύγων και να κινήσει τα νήματα ώστε σε συνεργασία με τους άλλους φορείς να γίνουν   οι απαιτούμενες κινήσεις για το καλό της πόλης και των δημοτών και να δοθεί έστω προσωρινή λύση στο πρόβλημα, μέχρι να βρεθεί η οριστική λύση.

Εμείς θα είμαστε εδώ στη διάθεση των επίσημων φορέων να βοηθήσουμε με τις δυνάμεις μας και την εμπειρία μας, αν και εφόσον κληθούμε.

Μέχρι τότε, από την ερχόμενη Δευτέρα 3 Αυγούστου αποσυρόμαστε από την διανομή συσσιτίου με την ελπίδα ότι αυτά που ζητούμε για τη συνέχιση της προσπάθειάς μας να ικανοποιηθούν, ώστε η πόλη μας να μη βρεθεί στη δίνη οδυνηρών εξελίξεων.

                                                                                        Ομάδα Πολιτών

                                                                                     ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΚΩΣ