Ακούγεται συχνά και έχει βάση: Μόνο στην Ελλάδα γιορτάζουμε την είσοδο στον πόλεμο και όχι την απελευθέρωση. Σωστά! Αλλά στην Ελλάδα η Ιστορία πολλές φορές γράφεται ανάποδα…

 

28η Οκτωβρίου σήμερα και πολλοί ειρωνεύονται ή απλά διερωτώνται γιατί σήμερα Εθνική Γιορτή κι όχι στις 12 Οκτωβρίου, όταν έφυγαν οι Γερμανοί από την Αθήνα. Γιατί δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά! Άλλωστε δεν είναι το μόνο «ανάποδο» της Ιστορίας της Ελλάδας.

Να, για παράδειγμα γιορτάζουμε – και σωστά – την αρχή της Ελληνικής Επανάστασης στις 25 Μαρτίου, όπως τέλος πάντων μας την διέδωσαν και καθιερώθηκε το 1838 με το Βασιλικό Διάταγμα από τον Όθωνα. Δεν γιορτάζουμε το τέλος της και την ίδρυση του Νέου Ελληνικού Κράτους. Στις 3 Φεβρουαρίου (με το νέο ημερολόγιο) θα έπρεπε να γιορτάζεται το «1821» όμως τότε τι να γιορτάσεις; Τον παραγκωνισμό του Καποδίστρια και την επιβολή της βασιλείας του Όθωνα από τις Μεγάλες Δυνάμεις, που (ουσιαστικά και τυπικά) μας απελευθέρωσαν;

Χαμένοι στην ομίχλη του χρόνου

Κατά τον συγγραφέα Δ. Φωτιάδη και αρκετούς άλλους, ως εθνική γιορτή πριν από το 1838 θεωρούνταν η 1η Ιανουαρίου, ημερομηνία κατά την οποία ψηφίστηκε από την 1η Εθνοσυνέλευση της Πιάδας (Νέας Επιδαύρου) το 1ο Ελληνικό «Σύνταγμα». Κατά ορισμένες απόψεις, ως ημερομηνία έναρξης της Επανάστασης θεωρείται και η 24 Φεβρουαρίου, οπότε άρχισε η επανάσταση Ελλήνων στη Βλαχία. Σίγουρα πάντως στην Ελλάδα είχαν αρχίσει εχθροπραξίες πριν από την 25 Μαρτίου, όπως μαρτυρείται και από τις ειδήσεις που διασώθηκαν στην «Αλληλογραφία του εν Πάτραις Ολλανδικού Προξενείου.
Και μέσα στην ομίχλη των ημερομηνιών ο Παναγιώτης Σούτσος πρότεινε το 1834 την καθιέρωση εορτασμού της Ελληνικής Επανάστασης την 25η Μαρτίου, αναφέροντας ότι ήταν η μέρα γενίκευσης της επανάστασης στην Πελοπόννησο και αναγέννησης της Ελλάδας, σε υπόμνημα το οποίο ο Ιωάννης Κωλέττης υπέβαλε στον Όθωνα ως πρόταση σχεδίου νόμου. 

Καμιά επέτειος για τους Βαλκανικούς Πολέμους

Ούτε κανέναν από τους αγώνες του ’12-’13 γιορτάζουμε, ούτε και τις αιμοπότες μάχες του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου που για την Ελλάδα απλώνουν τις ρίζες τους μέχρι το 1922. Τι να γιορτάσεις τότε; Εθνικό Διχασμό ή Μικρασιατική Καταστροφή;
Και φθάνουμε στο 1940. Είναι ιστορικά καταγεγραμμένο και το έχουν διηγηθεί όσοι έζησαν τότε και είχαν μνήμη σθεναρή απέναντι στο χρόνο, πως ολόκληρη η Ελλάδα είδαν σαν πανηγύρι την κήρυξη του πολέμου!
Αριστεροί και Δεξιοί και κάθε πολιτικής απόχρωσης Έλληνες έσπευσαν στο κάλεσμα της επιστράτευσης με ενθουσιασμό. 
Υπήρξε, αυτό που ονομάζουμε με μια απλή λέξη, «ομοψυχία», μια λέξη που σπανίζει στο λεξιλόγιο της καθημερινότητας των Ελλήνων. Στις 28 Οκτωβρίου του 1940Όλοι ήταν «Ελλάδα»!

Γράφει ο ιστορικός-δημοσιογράφος Σόλων Γρηγοριάδης: «Στις 05:30 ακριβώς, ήχησαν οι σειρήνες σε όλη τη χώρα και ο λαός υποδέχτηκε την έναρξη του πολέμου με αυτοπεποίθηση οργή και πρωτοφανή εθνική έξαρση.
Η προσέλευση των εφέδρων υπήρξε αστραπιαία, γενική και πρόθυμη. Και οι δεσμώτες κομμουνιστές από τις πρώτες ημέρες τάχθηκαν ανεπιφύλακτα υπέρ του αγώνος.

Υπήρξαν τότε σε 22 φυλακές, στρατόπεδα και νησιά εξορίας, κρατούμενοι 2000 περίπου στελέχη και μέλη του ΚΚΕ στα οποία περιελαμβάνοντο οι περισσότεροι ηγέτες του. Τη δεύτερη κιόλας μέρα του πολέμου  ο γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος Νίκος Ζαχαριάδης με επιστολή του προς τον υπουργό Δημοσίας Ασφάλειας Κωνσταντίνο Μανιαδάκη, τάχθηκε αποφασιστικά υπέρ της αντιστάσεως στην ιταλική επίθεση, παροτρύνοντας τους έλληνες κομμουνιστές να τον ακολουθήσουν.  Την ίδια ημέρα οι κρατούμενοι στις φυλακές της Ακροναυπλίας με επικεφαλής τον Γιάννη Ιωαννίδη χωρίς συνεννόηση με τον Ζαχαριάδη έστειλαν ανάλογο υπόμνημα στον πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά».

Αυτοί που δεν «γιόρτασαν»

Κάτι τέτοιο δεν συνέβη στην Αθήνα, στις 12 Οκτωβρίου του 1944.
Μια απλή αιτιολόγηση γιατί έμεινε «λησμονημένη» η 12η Οκτωβρίου, η ημέρα απελευθέρωσης των Αθηνών είναι ότι δεν έφυγαν οι Γερμανοί και από τη Θεσσαλονίκη ή την Κρήτη, αλλά και άλλες μεγάλες πόλεις της Ελλάδας. Τυπικά και ουσιαστικά έχει απωλεσθεί ο εθνικός χαρακτήρας της ημέρας. Όμως η αλήθεια κρύβεται στο ποιοι απελευθέρωσαν την Αθήνα. 
Αν η Εθνική γιορτή, ήταν η 12η Οκτωβρίου το κράτος, θα βρισκόταν στη δεινή θέση να τιμήσει αυτούς που πράγματι απελευθέρωσαν την πρωτεύουσα: Τον ΕΛΑΣ

απελευθερωση

Ο Διονύσης Χαριτόπουλος στο βιβλίο του «Άρης ο Αρχηγός των Ατάκτων» σημειώνει: «Η 2η Μεραρχία του ΕΛΑΣ βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από την πρωτεύουσα και περιμένει διαταγές. Κανείς άλλος δεν έχει μεγαλύτερη φιλοδοξία για μία θριαμβευτική αντάρτικη είσοδο στην Αθήνα από τον μέραρχο Ρήγο. Τον έξω και μακριά από κόμματα Ρήγο, γράφει ο Φοίβος Γρηγοριάδης. Ξημερώνει 12η Οκτωβρίου. Στις 8:00 το πρωί οι Γερμανοί καταθέτουν στεφάνι στον Άγνωστο Στρατιώτη στις 9:15 υποστελούν τη σβάστικα από την Ακρόπολη, παραδίδουν πάλι τα κλειδιά της πόλης και φεύγουν.  Δεν προλαβαίνουν να απομακρυνθούν και το στεφάνι ποδοπατιέται από έξαλλα πλήθη, που βγαίνουν κατά χιλιάδες στους δρόμους κρατώντας ελληνικές σημαίες για να πανηγυρίσουν την ελευθερία τους.  Ούτε Αντάρτες εμφανίζονται ούτε Άγγλοι. Μία λαοθάλασσα έξω, φωνάζει συνθήματα ΕΑΜ λαοκρατία...». 

Οι μεν ευαγγελίζονται την επιστροφή του Γεωργίου του Β’, οι δε την εύνοια και επιρροή της Μόσχας του Στάλιν.
Δεν θα έχουν ακόμα κοπάσει οι ιαχές της απελευθέρωσης, όταν ακούστηκαν οι οιμωγές του Εμφυλίου. Οι απελευθερωτές του ‘44 έγιναν οι ηττημένοι του ’49! Κάποιοι από τους πανηγυρίζοντες στην Αθήνα τον Οκτώβριο του 1944, μέσα σε ένα χρόνο έγιναν οι «Συμμορίτες» των βουνών.
Ποιος θα τους τιμούσε λοιπόν, αφού ακόμα και η Εθνική Αντίσταση αναγνωρίστηκε μόλις 40 χρόνια μετά, το 1981 από το ΠΑΣΟΚ! 

Ακόμα τότε, στις 12 Οκτωβρίου του 1944 ένα μεγάλο κομμάτι της Ελλάδας ήταν υπό γερμανική κατοχή. Η Κρήτη είχε μείνει μέχρι τον Μάιο του ’45 με τις κάννες των γερμανικών όπλων στραμμένες στους κατοίκους. Οι Βρετανοί είχαν συνάψει συμφωνία με τις δυνάμεις των Ναζί να αποχωρήσουν ανενόχλητοι από τις μεγάλες πόλεις της ηπειρωτικής Ελλάδας χωρίς να παρενοχληθούν! Οι Γερμανοί, οκτώ ολόκληρους μήνες μετά την υποχώρηση των στρατευμάτων τους από την ηπειρωτική Ελλάδα και ένα μήνα από την άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας στους συμμάχους, στην Κρήτη βομβαρδίζουν χωριά, εκδίδουν διαταγές και εκτελούν αιχμάλωτους. Πώς λοιπόν να παρελάσουν οι Κρητικοί στις 12 Οκτωβρίου, όταν εκείνοι απελευθερώθηκαν στις 9 Μαΐου του ΄45;

Λαός που αντιστέκεται!

Και μια βαρύνουσα δήλωση ως επίλογο: «Στην Ελλάδα γιορτάζουμε την έναρξη του αγώνα του 1821, την έναρξη του πολέμου του 1940 και όχι τα επινίκια. Αυτό σημαίνει ότι οι Έλληνες τιμούν την απόφαση να αντισταθούν περισσότερο από την ίδια την νίκη. Γιατί οι Έλληνες είναι λαός που αντιστέκεται και ανατρέπει αυτούς που τον καταπιέζουν», είναι η απάντηση ενός συμβόλου της Αντίστασης, ενός Παρτιζάνου που δεν είναι πια στη ζωή, του Μανώλη Γλέζου. Και μπροστά σε αυτή την δήλωση, το όπλο κάθε άλλης θεωρίας και «διατριβής» παθαίνει αφλογιστία. Τέλος

https://www.ethnos.gr/istoria/179944_28i-oktobrioy-ohi-den-tha-mporoyse-na-einai-alli-mera-i-ethniki-giorti-stin-ellada

Σε μια άκρως συμβολική κίνηση προχώρησε ανήμερα της εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου ο δύτης από το Ηράκλειο Μανώλης Βουτσαλάς.

Ο κ. Βουτσαλάς ταξίδεψε μέχρι το Καστελόριζο όπου ύψωσε τη μεγαλύτερη ελληνική σημαία.

Oμάδα Κρητικών από την Αλικαρνασσό ταξίδεψαν στο ακριτικό νησί και μετέφεραν μία τεράστια ελληνική σημαία, 750 τετραγωνικών μέτρων. Για τον σκοπό αυτό επιστρατεύτηκε ένας τεράστιος γερανός από την Ρόδο. Ο γερανός βρίσκεται στο Μαντράκι στο παλιό γήπεδο ποδοσφαίρου. Οι εικόνες εντυπωσιάζουν:

 

Ήταν ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940, όταν η κυβέρνηση του Μπενίτο Μουσολίνι, απαίτησε από την Αθήνα να επιτραπεί ελεύθερη διέλευση του Ιταλικού στρατού από την ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει στρατηγικά σημεία της χώρας στο πλαίσιο των επιχειρήσεών του στην Μεσόγειο και στην Αφρική.

Το τελεσίγραφο επέδωσε στον Έλληνα πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, που τον επισκέφτηκε στις 02:45 το πρωί στο σπίτι του στην Κηφισιά, ο Ιταλός Πρέσβης στην Αθήνα Εμανουέλε Γκράτσι. «Ο Μεταξάς άρχισε να το διαβάζει. Μέσα από τα γυαλιά του, έβλεπα τα μάτια του να βουρκώνουν. Όταν τελείωσε την ανάγνωση με κοίταξε κατά πρόσωπο, και με φωνή λυπημένη αλλά σταθερή μου είπε : «Alors, c’est la guerre» (Λοιπόν έχουμε πόλεμο)» όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γκράτσι στο βιβλίο «Il Principio della fine – L’ impresa di Grecia ;» που εκδόθηκε το 1945 στην Ρώμη.

O ίδιος ο Γκράτσι στα απομνημονεύματά του, που εξέδωσε το 1945, περιγράφει τη σκηνή: «Έχω εντολή κ. πρωθυπουργέ να σας κάνω μία ανακοίνωση και του έδωσα το έγγραφο. Παρακολούθησα την συγκίνηση εις τα χέρια και εις τα μάτια του. Με σταθερή φωνή και βλέποντάς με κατάματα ο Μεταξάς μου είπε: αυτό σημαίνει πόλεμο. Του απήντησα ότι αυτό θα μπορούσε να αποφευχθεί. Μου απήντησε ΟΧΙ. Του πρόσθεσα ότι αν ο στρατηγός Παπάγος…, ο Μεταξάς με διέκοψε και μου είπε: ΟΧΙ! Έφυγα υποκλινόμενος με τον βαθύτερο σεβασμό, προ του γέροντος αυτού, που προτίμησε την θυσία αντί της υποδουλώσεως».

Ιδιαίτερα αποκαλυπτική ήταν η ανακοίνωση του Μεταξά προς τους συντάκτες του Αθηναϊκού Τύπου στις 30 Οκτωβρίου 1940, όπου εξήγησε όλες τις διαβουλεύσεις που είχε πριν, τη βολιδοσκόπηση που είχε κάνει στον Άξονα και το πώς ουσιαστικά το «ΌΧΙ» ήταν μονόδρομος για εκείνον.

Μεταξύ άλλων τους είπε:« Mη νομίσητε ότι η απόφασις του ΟΧΙ πάρθηκε έτσι, σε μια στιγμή. Μην φαντασθήτε ότι εμπήκαμε στον πόλεμο αιφνιδιαστικά. Ή ότι δεν έγινε παν ό,τι επετρέπετο και μπορούσε να γίνει δια να τον αποφύγωμε.

Από την εποχήν της καταλήψεως της Αλβανίας το Πάσχα πέρυσι το πράγμα άρχισε να φαίνεται. Από τον περασμένο Μάιο είπα καθαρά στον κ. Γκράτσι ότι αν προσεβαλλόμεθα εις τα εθνικά κυριαρχικά μας δικαιώματα, θα ανθιστάμεθα αντί πάσης θυσίας και δι’ όλων των μέσων. Συγχρόνως όμως μου ήρχοντο από την Ρώμην, από την Βουδαπέστην, από τα Τίρανα, από παντού πληροφορίαι αντίθετοι.

Εις τας 15 Αυγούστου έγινεν ο τορπιλλισμός της ΕΛΛΗΣ. Γνωρίζετε ότι από την πρώτην στιγμήν διεπιστώθη ότι το έγκλημα ήτο Ιταλικόν. Εν τούτοις δεν επετρέψαμεν να γνωσθή ότι είχομεν και τας υλικάς πλέον αποδείξεις περί της εθνικότητος του εγκληματίου».

Σε άλλο σημείο είπε: «Θα σας αποκαλύψω τώρα, ότι τότε διέταξα να βολιδοσκοπηθή καταλλήλως το Βερολίνον. Μου διεμηνύθη εκ μέρους τον Χίτλερ, η σύστασις να αποφύγω οιονδήποτε μέτρον δυνάμενον να θεωρηθή από την Ιταλίαν πρόκλησις. Έκαμα το πάν δια να μη μπορούν οι Ιταλοί να εμφανισθούν ως δυνάμενοι να έχουν όχι αφορμάς ευλόγους, αλλ’ ούτε ευλογοφανές παράπονον εκ μέρους μας, αν και από την πρώτην στιγμήν αντελήφθην τι πράγματι εσήμαινεν η όλως αόριστος σύστασις του Βερολίνου».

«Με καταφανή προσπάθειαν αποφυγής σαφούς καθορισμού μου εδόθη να καταλάβω ότι η προς τους Έλληνας στοργή του Χίτλερ ήτο οι εγγυήσεις oτι αι θυσίαι αυταί θα περιορίζοντο “εις το ελάχιστον δυνατόν”. Όταν επέμεινα να κατατοπισθώ, πόσον επί τέλους θα μπορουσε να είναι αύτο το έλάχιστον τελικώς, μάς εδόθη να καταλάβωμεν ότι τούτο συνίστατο εις μερικάς ικανοποιήσεις προς την Ιταλίαν δυτικώς μέχρι Πρεβέζης, ίσως και προς την Βουλγαρίαν ανατολικώς μέχρι Δεδεαγάτς .

Δηλαδή θα έπρεπε:

«δια να αποφύγωμεν τov πόλεμον, να γίνωμεν εθελονταί δούλοι και να πληρώσωμεν αυτήν την τιμήν… με το άπλωμα του δεξιού χεριού της Ελλάδος προς ακρωτηριασμόν από την Ιταλίαν και του αριστερού προς ακρωτηριασμόν από την Βουλγαρίαν. Φυσικά δεν ήτo δύσκολον να προβλέψη κανείς ότι εις μίαν τοιαύτην περίπτωσιν οι Άγγλοι θα έκοβαν και αυτοί τα πόδια της Ελλάδος. Και με το δίκαιόν των».

Η επίθεση αυτή λοιπόν δεν ήταν και τόσο αιφνίδια καθώς το τελεσίγραφο αναμενόταν από ημέρα σε ημέρα ενώ από καιρό το πράγμα φαινόταν που πήγαινε.

Η απόφαση για την επίθεση κατά της Ελλάδας ελήφθη στις 15 Οκτωβρίου 1940 από το Ιταλικό Πολεμικό Συμβούλιο, παρουσία του Μουσολίνι. Ο ιταλός δικτάτορας είχε εξοργιστεί που έμαθε εκ των υστέρων την κατάληψη των πετρελαιοπηγών της Πραχόβας της Ρουμανίας από τους Γερμανούς στις 12 Οκτωβρίου, περιοχή που η θεωρούσε ότι άνηκε στη σφαίρα επιρροής της Ιταλίας, και ήθελε να προβεί σε μια κίνηση ισχύος.

Μέσα σε λίγες ώρες από την απάντηση του Μεταξά και προτού εκπνεύσει η προθεσμία ξεκίνησε η ιταλική επίθεση στα ελληνοαλβανικά σύνορα, που στην ουσία εκείνη την εποχή ήταν ελληνοϊταλικά αφού η Αλβανία ήταν ήδη υπό τον έλεγχο της Ιταλίας.

Διάγγελμα από τον Μεταξά στους Έλληνες

Εκείνο το πρωί ο Μεταξάς απηύθυνε διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό και ξεκίνησε η ηρωική αντίσταση των Ελλήνων κατά των ιταλικών δυνάμεων και η προέλαση στα αλβανικά εδάφη.

Εκφράζοντας το λαϊκό συναίσθημα ο Ιωάννης Μεταξάς απάντησε αρνητικά στο ιταλικό τελεσίγραφο, έχοντας πλήρη συναίσθηση του ραντεβού του με την ιστορία Εξάλλου η χώρα προετοιμαζόταν χρόνια πριν για το ενδεχόμενο εμπλοκής της σε έναν νέο μεγάλο πόλεμο, όπως αποδείχθηκε αποτελεσματικά στο μέτωπο στη συνέχεια.

«Εδώ Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών. Έκτακτο ανακοινωθέν. Αι ιταλικαί στρατιωτικαί δυνάμεις προσβάλλουν από της 5.30 πρωινής της σήμερον τα ημέτερα τμήματα προκαλύψεως της ελληνοαλβανικής μεθορίου. Αι ημέτεραι δυνάμεις αμύνονται του Πατρίου Εδάφους» με την ανακοίνωση του υπουργείου Στρατιωτικών να παίζει στα ραδιόφωνα, τις σειρήνες της αντιαεροπορικής άμυνας και τα έκτακτα παραρτήματα των εφημερίδων -που έδιναν την είδηση του ιταλικού τελεσιγράφου και κατ’ επέκταση της εισόδου της Ελλάδας στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο- ξύπνησαν οι Έλληνες το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940.

Η είδηση έτρεχε από στόμα σε στόμα «Πόλεμος! Οι Ιταλοί εισβάλλουν». Τα συναισθήματα διαδέχονταν το ένα το άλλο, υπερηφάνεια, φιλότιμο, λεβεντιά, αγανάκτηση, περιφρόνηση, και μάλιστα όχι μόνο από αυτούς που έτρεχαν να καταταγούν, αλλά και από τον άμαχο πληθυσμό, που και αυτός αργότερα προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στον αγώνα.

Ο αρχιστράτηγος Βισκόντι Πράσκα έδωσε την εντολή για προσβολή των ελληνικών θέσεων από τις 5 το πρωί. Την ώρα αυτή σημειώθηκε και η πρώτη ελληνική απώλεια.

Ο 27χρονος πεζικάριος Βασίλειος Τσιαβαλιάρης από τα Τρίκαλα, που υπηρετούσε σε φυλάκιο της ελληνοαλβανικής μεθορίου, σκοτώθηκε από θραύσμα ιταλικού όλμου. Ο ιταλός αρχιστράτηγος Βισκόντι Πράσκα είχε στη διάθεσή του 135.000 άνδρες και ο Έλληνας ομόλογός του Αλέξανδρος Παπάγος μόλις 35.000.

Εορτασμού της 80ης Εθνικής Επετείου 28ης Οκτωβρίου 1940

 

Με τον εορτασμό της 80ης εθνικής επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, τιμούμε τους αγώνες και τις θυσίες του ελληνικού λαού, που υπερασπιζόμενος τη γη των πατέρων του, την ελευθερία, τη δημοκρατία, τις αξίες και τα ιδανικά του, αντιστάθηκε σθεναρά ενάντια στο φασισμό και το ναζισμό και για μια ακόμη φορά πρόσθεσε λαμπρές σελίδες δόξας και τιμής στην μακραίωνη ιστορία του.

Οι εκδηλώσεις για τον εορτασμό της 80ης Επετείου της 28ης Οκτωβρίου στο νησί της Κω περιλαμβάνουν:

 

ΓΕΝΙΚΟ ΣΗΜΑΙΟΣΤΟΛΙΣΜΟ - ΦΩΤΑΓΩΓΗΣΗ

1.Γενικός Σημαιοστολισμός από της 8ης πρωινής ώρας της 26ης μέχρι και τη δύση του ηλίου της 28ης Οκτωβρίου 2020, όλων των καταστημάτων, του δημοσίων ,των Ο.Τ.Α, Ν.Π.Δ.Δ. και Ν.Π.Ι.Δ, των τραπεζών, των ιδιωτικών καταστημάτων και οικιών, καθώς και των πλοίων που θα ναυλοχούν στο λιμάνι.

2.Φωταγώγηση όλων των καταστημάτων του δημοσίου, των Ο.Τ.Α, καθώς και των καταστημάτων των Ν.Π.Δ.Δ. και των Τραπεζών κατά τις βραδινές ώρες της 27ης και 28ης Οκτωβρίου 2020.

 

ΤΕΤΑΡΤΗ 28 Οκτωβρίου 2020

Ώρα 8.00: Έπαρση της Σημαίας στο Διοικητήριο της Π.Ε Κω με την φροντίδα της 80 ΑΔΤΕ.

 

Ώρα 11.00.: Επίσημη Δοξολογία στον Ιερό Παλαιό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Γεωργίου Αρρεναγωγείου.

Θα χοροστατήσει ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ.κ. Ναθαναήλ συμπαραστατούμενου από τον Ιερό Κλήρο της Πόλης.

Τον πανηγυρικό της ημέρας θα εκφωνήσει η κα Χατζηνικολάου Σταματία

Διευθύντρια του Εσπερινού Γυμνασίου με Λυκειακές Τάξεις της Πόλεως Κω

 

Ώρα 11.30.: Επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο από τους:

-Εκπρόσωπο της Κυβέρνησης

-Εκπρόσωπος Βουλής των Ελλήνων

-Αξιωματική Αντιπολίτευση

-Έπαρχο Κω-Νισύρου

-Ένοπλες Δυνάμεις

-Δήμαρχο Κω

-Σώματα Ασφαλείας

-Εκπροσώπους Κοινοβουλευτικών ομάδων

 

Τιμές κατά τις καταθέσεις στεφάνων θα αποδώσει η Φιλαρμονική του Δήμου Κω.

 

Ώρα 17.30.: Επίσημη υποστολή της Εθνικής Σημαίας στο Διοικητήριο με την φροντίδα της 80 ΑΔΤΕ

Τελετάρχης oρίζεται η κα Διαμαντή Ειρήνη, υπάλληλος της Π.Ε Κω.

Στην ανωτέρω επίσημη δοξολογία και στις λοιπές εκδηλώσεις του προγράμματος θα τηρηθούν αυστηρά οι υγειονομικές διατάξεις που προβλέπονται, στο πλαίσιο της λήψης μέτρων έναντι του κορωνοϊού COVID-19.

Το παρόν πρόγραμμα διαμορφώθηκε σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στις με αριθ. πρωτ. 67269/13-10-2020 και 67271 /13-10-2020 αποφάσεις του Υπουργού Εσωτερικών .

 

 

Ο ΕΠΑΡΧΟΣ ΚΩ- ΝΙΣΥΡΟΥ

 

ΚΑΜΠΑΝΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ

 

 

 

ΠΙΝΑΚΑΣ ΑΠΟΔΕΚΤΩΝ:

 

- Ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Κώου και Νισύρου κ.κ.Ναθαναήλ

- Ο Περιφερειάρχης Νοτίου Αιγαίου

- Βουλευτές Δωδεκανήσου

- Πρόεδρος και Εισαγγελέας Πρωτοδικών, Λοιπές Δικαστικές Αρχές Κω

- Διοικητής της 80 ΑΔΤΕ

- Δήμαρχος και Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου

- Πρώην Υπουργοί Πολιτικών & Υπηρεσιακών Κυβερνήσεων

- Πρόεδρος και το Δ.Σ. του Δικηγορικού Συλλόγου

- Περιφερειακοί Σύμβουλοι

-Δημοτικοί Σύμβουλοι

- Πρ/νοι Δημ. Υπηρεσιών

- Εκπρόσωποι Πολιτικών Παρατάξεων

- Πρ/νοι Υπηρεσιών Π.Ενότητας Κω-Σχολικοί Σύμβουλοι

- Πρ/νοι ΝΠΔΔ, Οργανισμών και Τραπεζών

- Αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας

του Λιμενικού Σώματος και Πυροσβεστικής Υπηρεσίας εν ενεργεία και

αποστρατεία με στολή κατά ιεραρχική τάξη

- Σύνδεσμος Εθελοντών Παλαιών Πολεμιστών Ριμινιτών Ιερολοχιτών– Αντιστασιακών Κω

- Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών-Ανθυπασπιστών Ν.Δωδ/σου Παράρτημα Κω

-Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Στρατού Ε.Α.Α.Σ

-Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός - Έφοροι Προσκόπων , Οδηγών και Λυκείου Ελληνίδων

- Προξενικές Αρχές

- Πρόεδροι Επιμελητηρίων

- Πρόεδροι Επιστημονικών Οργανώσεων.

- Πρόεδροι Επαγγελματικών και Εργατικών Οργανώσεων

- Πρόεδροι Ενώσεων Γεωργικών Συνεταιρισμών

- Εκπρόσωποι ΜΜΕ

- Πρόεδροι λοιπών Σωματείων και Συλλόγων

- Πρόεδρος Οργανισμού Διαχ/σης Βακούφ Κω και Ιμάμης Πλατανίου

 

 

Η 28η Οκτωβρίου είναι προαιρετική αργία, κάτι που σημαίνει ότι για ορισμένες επιχειρήσεις μπορεί η συγκεκριμένη ημέρα να είναι εργάσιμη.
Σύμφωνα με το ΒΔ 748/1966-Άρθρο 4-“Ημέρες αργίας για όλους τους εργαζόμενους που συνδέονται με τον εργοδότη τους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου”, η 28η Οκτωβρίου είναι ημέρα προαιρετικής αργίας.

Αφού η 28η Οκτωβρίου δεν είναι υποχρεωτική αργία, δεν τίθεται θέμα αναπληρωματικής ανάπαυσης, σε περίπτωση απασχόλησης, εκτός αν συμπίπτει με Κυριακή. Επίσης, σε περίπτωση που η ημέρα αυτή, είχε οριστεί ως ημέρα ρεπό, δεν μεταφέρεται.

Α) Σε περίπτωση που η επιχείρηση δεν λειτουργήσει οφείλεται μόνο στους αμειβόμενους με ημερομίσθιο μισθωτούς το συνήθως καταβαλλόμενο ημερομίσθιο. Στους αμειβόμενους με μηνιαίο μισθό δεν οφείλεται τίποτα.

Αν η μέρα αυτή έχει ορισθεί ως ημέρα ανάπαυσης σε περίπτωση αμοιβής με ημερομίσθιο, αυτό θα καταβληθεί κανονικά χωρίς να εργασθούν.

Β) Σε περίπτωση που η επιχείρηση λειτουργήσει οφείλεται σε όσους απασχοληθούν:

α) αν αμείβονται με ημερομίσθιο το καταβαλλόμενο ημερομίσθιο και προσαύξηση 75% επ’ αυτού. Η προσαύξηση, όμως, υπολογίζεται επί του νομίμου (αυτού, δηλαδή των συμβάσεων εργασίας) και όχι επί του καταβαλλόμενου.

β) αν αμείβονται με μηνιαίο μισθό θα λάβουν μόνο την προσαύξηση 75% επί του 1/25 του μισθού.

γ) Αν ο μισθωτός δεν προσέλθει στη δουλειά του, ενώ η επιχείρηση λειτούργησε κανονικά, δεν δικαιούται το ημερομίσθιο.

Αν η επιχείρηση λειτουργήσει και ο εργαζόμενος δεν προσέλθει αδικαιολόγητα στην εργασία του, δεν δικαιούται το ημερομίσθιο ή το 1/25 του μισθού, που αντιστοιχεί.

Η λειτουργία της επιχείρησης ανήκει αποκλειστικά στη διακριτική ευχέρεια του εργοδότη, κι αν αυτός αποφασίσει να απασχοληθούν οι εργαζόμενοι, αυτοί είναι υποχρεωμένοι να εργαστούν.

Όσον αφορά στον δημόσιο τομέα, η 28η Οκτωβρίου είναι ημέρα υποχρεωτικής αργίας και αντιμετωπίζεται αναλόγως.

https://www.newsit.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot