Η ποινική ατιμωρησία οδηγεί στην δραστηριοποίηση, εμφάνιση ή επανεμφάνιση – όπως ο εγκληματίας επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος – των καταχραστών / κακοδιαχειριστών του δημοσίου πλούτου.
Αποτέλεσμα δυσμενείς συνέπειες, πάντα εις βάρος των πολιτών – τις βιώνουμε – που αδυνατούν ηθικά ή υλικά να υπερασπιστούν τα κεκτημένα τους.
Το «ψάρι μύριζε πάντα από το κεφάλι», όμως και το κορμί συνηγορούσε το κεφάλι να είναι έξω από το νερό, εθισμένο και αυτό στην μυρωδιά του.
Καμία δημόσια συγνώμη δεν μπορεί να αντισταθμίσει τις απώλειες ή να εξιλεάσει τους θύτες. Η ανάληψη πολιτικών ευθυνών, Αν ή Όταν γίνεται, Μόνο Υποκρισία είναι, μέγιστου βαθμού…
Η ό,ποια καθυστέρηση στην απόδοση ευθυνών, μόνο ένδειξη συνέργειας μπορεί να υποκρύπτει, εκτός από μωρές δικαιολογίες συναισθηματικής (!) φύσης.

Ο πολιτικός βίος έχει ανάγκη, το Λαϊκό αίσθημα προσδοκά, το Έθνος μας Απαιτεί Κάθαρση!

Αυτή θα υλοποιηθεί, μόνο ρίχνοντας άπλετο φως στις υποθέσεις, αποκαλύπτοντας γεγονότα, κόβοντας γόρδιους δεσμούς, καυτηριάζοντας Λερναία κεφάλια μέχρι την Απόδοση Δικαιοσύνης.

Τιμωρία, με ποινές χωρίς αναστολές ή χρηματικές εξαγορές, παραδειγματική των Ενόχων.

Δημ,Κ.Καραματζιάνης
Καθηγητής Φυσικής-Πληροφορικής
Πρόεδρος Εν Κω Πελοποννησίων