Ισχυρότερα μέτρα ασφαλείας για τις συναλλαγές με κάρτες προβλέπει νέος κανονισμός της ΕΕ που θα ισχύσει από τις 14 Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με ανακοίνωση της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών (ΕΕΤ) για την ενημέρωση των επιχειρήσεων που δέχονται κάρτες πληρωμών.

Οι νέες απαιτήσεις ασφαλείας ορίζουν, μεταξύ άλλων, τη χρήση του κωδικού (PIN) για την ολοκλήρωση ανέπαφων συναλλαγών, όταν υπερβαίνουν ένα συγκεκριμένο ποσό ή αριθμό.

Η ανακοίνωση της ΕΕΤ

"Την 14η Σεπτεμβρίου θα αρχίσει να ισχύει νέος Κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο οποίος εξειδικεύει συγκεκριμένες διατάξεις της Οδηγίας (ΕΕ) 2015/2366 «για τις υπηρεσίες πληρωμών» (PSD 2).

Ως εκ τούτου θα εφαρμόζονται στην Ελλάδα αλλά και πανευρωπαϊκά νέες απαιτήσεις ασφαλείας στις συναλλαγές που διενεργούνται με τη χρήση καρτών πληρωμών (χρεωστικών, πιστωτικών και προπληρωμένων).

Οι νέες αυτές απαιτήσεις ασφαλείας θα αφορούν τις ακόλουθες περιπτώσεις συναλλαγών:

-Ανέπαφες πληρωμές με κάρτα σε τερματικά αποδοχής συναλλαγών των εμπόρων (POS). Θα απαιτείται από τον κάτοχο της κάρτας η χρήση του κωδικού (ΡΙΝ) για την ολοκλήρωση και των ανέπαφων συναλλαγών του, όταν αυτές υπερβαίνουν ένα συγκεκριμένο ποσό ή αριθμό.
-Μεμονωμένες πληρωμές σε περιβάλλον «ηλεκτρονικού εμπορίου» (e-commerce). Θα πρέπει να εξασφαλίζεται η ισχυρή ταυτοποίηση του κατόχου κάρτας, για τις ανάγκες της κάθε συναλλαγής του. Προς το σκοπό αυτό ο αποδέκτης των συναλλαγών με κάρτα (π.χ. τράπεζα, ίδρυμα ηλεκτρονικού χρήματος, κ.λπ) θα πρέπει να συνεργαστεί έγκαιρα με τις επιχειρήσεις-πελάτες του για την χωρίς καθυστέρηση προσαρμογή των συστημάτων του στο νέο περιβάλλον ισχυρής ταυτοποίησης.

-Πάγιες εντολές (περιοδικές πληρωμές κατόπιν εξουσιοδότησης του πελάτη σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες εμπόρων). Θα πρέπει και στην περίπτωση αυτή η επιχείρηση που αποδέχεται στην πλατφόρμα της περιοδικές πληρωμές με κάρτα πληρωμών, να εξασφαλίζει την ισχυρή ταυτοποίηση του κατόχου της και της συναλλαγής του.

Οι τράπεζες-μέλη της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών έχουν ήδη προβεί στις αναγκαίες ενέργειες για να ανταποκριθούν έγκαιρα στις παραπάνω νέες υποχρεωτικές ρυθμίσεις. Οι πελάτες-επιχειρήσεις των τραπεζών θα λάβουν τη σχετική λεπτομερέστερη ενημέρωση και περαιτέρω πληροφορίες από τις τράπεζες συνεργασίας τους".

Τι ισχύει για προµήθειες στις κάρτες, επιστροφές χρηµάτων από εµπόρους και υποκλοπές λογαριασµών
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα στοιχεία σχετικά µε τις υπηρεσίες πληρωµών που παρέθεσε ο γενικός γραµµατέας Εµπορίου και Προστασίας Καταναλωτή ∆ηµήτριος Αυλωνίτης, απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή Β' Πειραιώς του Λαϊκού Συνδέσµου-Χρυσή Αυγή, Ιωάννη Λαγού, µε θέµα «Τα άδικα και οικονοµικά αδηφάγα τραπεζικά συστήµατα απέναντι σε συναλλασσόµενους».

Ο νόµος 4537/2018, µε τον οποίο έγινε η προσαρµογή της ελληνικής νοµοθεσίας στις κοινοτικές οδηγίες, παρέχει αυξηµένη προστασία σε καταναλωτές και πολύ µικρές επιχειρήσεις. Μεταξύ άλλων, αναφέρεται η δυνατότητα επιστροφής ποσών ή διόρθωσης της συναλλαγής σε περίπτωση µη εκτέλεσης, ή εσφαλµένης, καθυστερηµένης ή µη εγκεκριµένης πράξης πληρωµής. Προβλέπεται παράλληλα µείωση της ευθύνης καταναλωτών για µη εγκεκριµένες συναλλαγές λόγω απώλειας κάρτας ή κωδικού. Συγκεκριµένα:

Σε περίπτωση µη εγκεκριµένης ή εσφαλµένα εκτελεσθείσας πράξης, υπάρχει δικαίωµα επιστροφής ποσού µε την προϋπόθεση ότι ο χρήστης έχει ειδοποιήσει χωρίς υπαίτια καθυστέρηση και το αργότερο εντός 13 µηνών από την ηµεροµηνία χρέωσης.

Από τη στιγµή της ειδοποίησης εκ µέρους του χρήστη, ο πάροχος επιστρέφει το ποσό αµέσως και σε κάθε περίπτωση µέχρι το τέλος της επόµενης ηµέρας, εκτός εάν υπάρχουν βάσιµες υπόνοιες απάτης (κοινοποιεί γραπτώς τους λόγους στη Γενική Γραµµατεία Εµπορίου και Προστασίας Καταναλωτή).

Στις περιπτώσεις που η απώλεια, κλοπή ή υπεξαίρεση χρηµάτων έχει γίνει εν αγνοία του χρήστη (π.χ. υποκλοπή του λογαριασµού, ή υποκλοπή και χρέωση της πιστωτικής κάρτας εν αγνοία του), δεν πρέπει να πληρώσει τίποτα. Ο κανόνας αυτός ισχύει και στην περίπτωση που η ζηµία προκλήθηκε από τραπεζικό υπάλληλο. Η τράπεζα ή ο πάροχος της κάρτας πρέπει να καλύψει όλο το κόστος. Ο χρήστης ευθύνεται για όλες τις ζηµίες µόνο σε περίπτωση δόλου ή βαριάς αµέλειας. Σε όλες τις λοιπές περιπτώσεις, το µόνο που µπορεί να ζητηθεί από τον χρήστη είναι να πληρώσει το πολύ 50 ευρώ έναντι του κόστους εκτέλεσης µη εγκεκριµένης πράξης πληρωµής.

Δέσµευση ποσού
Υπάρχουν ακόµη περιπτώσεις που το ποσό δεν είναι γνωστό εκ των προτέρων. Αφορά σε περιπτώσεις που ο έµπορος µπορεί να ζητήσει από τον καταναλωτή να δεσµεύσει ένα ποσό από την κάρτα του όταν κάνει µια κράτηση (π.χ. σε ξενοδοχείο, για ενοικίαση αυτοκινήτου). Αυτό σηµαίνει ότι ο έµπορος κρατά µέρος του πιστωτικού του ορίου ή του υπολοίπου του λογαριασµού του για να καλύψει οποιαδήποτε πρόσθετη επιβάρυνση ενδέχεται να δηµιουργήσει, όπως υπηρεσίες δωµατίου σε ξενοδοχείο ή πιθανή βλάβη σε µισθωµένο όχηµα. Ο έµπορος οφείλει να ενηµερώσει τον καταναλωτή για το αν σκοπεύει να δεσµεύσει κάποιο ποσό από την πιστωτική κάρτα, ενώ ο τελευταίος θα πρέπει να δώσει την έγκρισή του γι’ αυτό καθώς και για το ακριβές ποσό που πρόκειται να δεσµευθεί. Μόλις ολοκληρωθεί η πληρωµή, η τράπεζα πρέπει αµέσως να αποδεσµεύσει το σχετικό ποσό από την πιστωτική του κάρτα.

Εχει απλοποιηθεί η διαδικασία επιστροφής χρηµατικών ποσών (refund) άµεσων χρεώσεων για τους καταναλωτές. Εάν διαπιστωθεί κάποια άµεση χρέωση από τραπεζικό λογαριασµό κατά λάθος -π.χ. αν ακυρώθηκε µια σύµβαση από τον καταναλωτή µε τον προµηθευτή, αλλά η άµεση χρέωση έγινε παρ’ όλα αυτά µετά τη λήξη της σύµβασης-, ο καταναλωτής έχει το δικαίωµα να υποβάλει αίτηµα επιστροφής των χρηµάτων του µέσα σε προθεσµία 8 εβδοµάδων. Αυτό ισχύει για όλες τις άµεσες χρεώσεις, τόσο εντός Ελλάδας όσο και για τις διασυνοριακές άµεσες χρεώσεις εντός της ΕΕ. Μέσα σε προθεσµία δέκα ηµερολογιακών ηµερών από την παραλαβή του ως άνω αναφερόµενου αιτήµατος, ο πάροχος υποχρεούται είτε να επιστρέψει ολόκληρο το χρηµατικό ποσό είτε να αιτιολογεί την άρνησή του, υποδεικνύοντας στον χρήστη τους φορείς στους οποίους µπορεί να προσφύγει για την επίλυση της διαφοράς.

Οταν ο καταναλωτής πληρώνει για κάτι στην ΕΕ χρησιµοποιώντας την πιστωτική ή χρεωστική του κάρτα, οι έµποροι και οι τράπεζες δεν µπορούν να επιβάλουν επιπλέον τέλος -γνωστό και ως «επιπρόσθετη χρέωση»- µόνο και µόνο επειδή χρησιµοποιήθηκε µια συγκεκριµένη κάρτα.

Παρέχεται η δυνατότητα εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών. α. Σε περίπτωση προβλήµατος σε πληρωµές που πραγµατοποιούνται εντός της ΕΕ, ο καταναλωτής έχει το δικαίωµα να απευθυνθεί απευθείας στην τράπεζά του ή στον πάροχο της κάρτας του. Οι πάροχοι οφείλουν να απαντήσουν γραπτώς σε ενδεχόµενη καταγγελία του καταναλωτή εντός 15 ηµερών (ή εντός 35 ηµερών το πολύ σε ορισµένες εξαιρετικές περιπτώσεις) β. Οι πάροχοι οφείλουν επίσης να έχουν θεσπίσει επίσηµη διαδικασία υποβολής καταγγελιών για τους καταναλωτές και να ενηµερώσουν για τουλάχιστον έναν φορέα ΕΕ∆. γ. Οι διαδικασίες Εναλλακτικής Επίλυσης ∆ιαφορών ρυθµίζονται σύµφωνα µε το άρθρο 100.

Οι συναλλασσόµενοι ταυτοποιούνται βάσει ασφαλούς διαδικασίας (strong customer authentication)

Στα γκισέ των τραπεζών συνωστίζονται χιλιάδες φορολογούμενοι προκειμένου να σπάσουν τις οφειλές τους σε δώδεκα άτοκες δόσεις με χρέωση της πιστωτικής τους κάρτας προκειμένου να διαχειριστούν το βουνό φόρων που έχει πέσει στις πλάτες τους.

Τον Ιούλιο πληρώνεται η πρώτη δόση του φόρου εισοδήματος, τον Σεπτέμβριο αρχίζει να τρέχει ο μηνιαίος εφιάλτης του ΕΝΦΙΑ.

Μόνο τον περασμένο Ιούλιο περισσότεροι από 100.000 φορολογούμενοι ρύθμισαν 170 εκατ. ευρώ φόρους εισοδήματος σε δόσεις και όπως αναφέρουν στα Νέα τραπεζικές πηγές «καταγράφεται αύξηση της τάξης του 10% σε σχέση με τον περσινό Ιούλιο».

Τον Αύγουστο αναμένεται ηρεμία, ενώ τον Σεπτέμβριο της πρώτης δόσης του ΕΝΦΙΑ και της δεύτερης δόσης φορολογίας εισοδήματος, ο συνωστισμός στις τράπεζες θα έχει και πάλι την τιμητική του.

ΒΗΜΑ

Συναλλαγές αξίας 55 δις. ευρώ έγιναν το 2016 μέσω καρτών πληρωμής, με την κρίση και τα capital controls να προσαυξάνουν κατά 2 δις. ευρώ μέσα σε μία χρονιά τις συναλλαγές με «πλαστικό» χρήμα.

Την ίδια στιγμή, οι πιστωτικές κάρτες που γνώριζαν δόξες τις εποχές των παχιών αγελάδων, έχουν πλέον ως μόνο λόγο ύπαρξης τις πληρωμές φόρων, ενώ οι χρεωστικές κάρτες υποκαθιστούν ολοένα και περισσότερο τα μετρητά, ακόμη και για συναλλαγές μικρών ποσών. Η μέση αξία ανά συναλλαγή με κάρτες το 2016 υποχώρησε στα 108 ευρώ από 140 ευρώ το 2015, καταγράφοντας μείωση της τάξης του 22%.

Όπως πιστοποιείται από την επισκόπηση του χρηματοπιστωτικού συστήματος που δημοσίευσε η ΤτΕ, η επιβολή των κεφαλαιακών περιορισμών τον Ιούνιο του 2015 και η συνεχιζόμενη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματος έχουν αλλάξει άρδην, και συνεχίζουν να το κάνουν, τον τρόπο πληρωμών. Και αυτό δεν αφορά μόνο στην ολοένα και μεγαλύτερη χρήση του «πλαστικού» χρήματος, αλλά και στο πώς χρησιμοποιείται πλέον η κάθε κάρτα. Στο πλαίσιο αυτό, η κρίση «σβήνει» τις πιστωτικές κάρτες και ανεβάζει τις χρεωστικές, τις προπληρωμένες και τις κάρτες αναλήψεων.

Το 2016 ο συνολικός αριθμός των ενεργών καρτών πληρωμών σε κυκλοφορία αυξήθηκε κατά 5% σε σχέση με το 2015, με αποτέλεσμα στο τέλος του 2016 να κυκλοφορούν 15 εκατομμύρια κάρτες.

Ο συνολικός αριθμός συναλλαγών με κάρτες πληρωμών ανήλθε στις 513 εκατ. συναλλαγές από 381 εκατ. συναλλαγές που διενεργήθηκαν το 2015, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 35%. Ο μέσος αριθμός συναλλαγών ανά κάρτα αυξήθηκε κατά 26% και ανήλθε σε 34 συναλλαγές ανά κάρτα από 27 συναλλαγές το 2015.

Όσο για την αναλογούσα αξία των συναλλαγών με κάρτες πληρωμών, ανήλθε στα 55 δισ. ευρώ από 53 δισ. ευρώ το 2015, παρουσιάζοντας αύξηση κατά 4%. Η μέση αξία συναλλαγών ανά κάρτα μειώθηκε κατά 1% σε 3.704 ευρώ το 2016 από 3.742 ευρώ το 2015.

Η έξαρση στην έκδοση καρτών που σημειώθηκε μεταξύ β΄ και α΄ εξαμήνου του 2015, οπότε η επιβολή των capital controls οδήγησε σε αύξησή τους κατά 11,26%, προκειμένου οι συναλλασσόμενοι να ανταποκριθούν στις νέες συνθήκες διενέργειας των πληρωμών, έχει εξομαλυνθεί έκτοτε. Έτσι, η μεταβολή μεταξύ α΄ εξαμήνου 2016 και β΄ εξαμήνου 2015 κυμάνθηκε στο +3%, ενώ ο αριθμός των καρτών το β΄ εξάμηνο του 2016 αυξήθηκε κατά 1,8% συγκριτικά με το α΄ εξάμηνο του ίδιου έτους.

Στις επιμέρους κατηγορίες καρτών, εντυπωσιακά είναι τα δεδομένα για τις πιστωτικές κάρτες.

Οι πιστωτικές κάρτες ανέρχονταν σε 2,6 εκατομμύρια στα τέλη του 2016, μειωμένες κατά 4% από το 2015. Και αυτό διότι η αρνητική οικονομική συγκυρία και η αντίστοιχη αδυναμία των κατόχων καρτών να ανταποκριθούν στους μηνιαίους λογαριασμούς των πιστωτικών καρτών τους είχε ως αποτέλεσμα είτε τη μη χρήση και την επιστροφή των καρτών στους εκδότες είτε την καταγγελία των συμβάσεων και την απενεργοποίηση των καρτών από τους ίδιους τους εκδότες.

Στην αντίθετη κατεύθυνση, οι χρεωστικές κάρτες (συμπεριλαμβανομένων στη μέτρηση και των προπληρωμένων καρτών, καθώς και των καρτών ανάληψης μετρητών χωρίς τη δυνατότητα διενέργειας αγορών) παρουσίασαν ετήσια αύξηση κατά 8% και ανήλθαν σε 12,4 εκατ. κάρτες στο τέλος του 2016. Η αύξηση αποδίδεται στη συνεχιζόμενη διαδικασία αντικατάστασης των τραπεζικών βιβλιαρίων με κάρτες, καθώς και στην παρατηρούμενη τάση της έκδοσης προπληρωμένων καρτών με σκοπό τη διενέργεια πληρωμών, κυρίως μέσω διαδικτύου.

Σε σχέση με την ποσοστιαία συμμετοχή των δύο κατηγοριών καρτών πληρωμών στο συνολικό αριθμό των συναλλαγών την τριετία 2014 – 2016, παρατηρείται αυξητική τάση στις χρεωστικές κάρτες, καθώς αποτελούν το βασικότερο υποκατάστατο της χρήσης μετρητών.

Παράλληλα, το μερίδιο των πιστωτικών καρτών βαίνει μειούμενο σε αντιστοιχία, αφενός με τη μείωση του αριθμού τους, αφετέρου με τα ιδιαίτερα χαμηλά, έως σε πολλές περιπτώσεις μηδενικά, διαθέσιμα για συναλλαγές πιστωτικά υπόλοιπά τους.

Ωστόσο, η μέση αξία συναλλαγών ανά πιστωτική κάρτα αυξήθηκε το 2016 κατά 7%, σε 1.995 ευρώ από 1.862 ευρώ το 2015, ενώ η μέση αξία συναλλαγών ανά χρεωστική κάρτα παρουσίασε μείωση κατά 3%, σε 4.066 ευρώ από 4.188 ευρώ. H αύξηση της μέσης αξίας ανά πιστωτική κάρτα αποδίδεται κυρίως στη δυνατότητα εξόφλησης των φορολογικών υποχρεώσεων φυσικών και νομικών προσώπων μέσω πιστωτικών καρτών και με τη χρήση μηνιαίων άτοκων δόσεων το 2016.

Πηγή: Capital.gr