Οδυνηρές σωματικές και ψυχολογικές συνέπειες έχει η έκτρωση για πολλές ανήλικες και έφηβες κοπέλες, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες!

«Το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα σοβαρό καθώς σε αρκετές περιπτώσεις οι κοπέλες στιγματίζονται ( σωματικά και ψυχικά), αφού πολλές από τις συνέπειες τις ακολουθούν για το υπόλοιπο της ζωής τους»αναφέρει ο Διδάκτορας του Πανεπιστημίου της Αθήνας, τ. Επιμελητής Μαιευτικής Γυναικολογίας του Princess Royal University Hospital London και συνεργάτης των Νοσοκομείων Μητέρα και Υγεία, κ Στέφανος Χανδακάς, με αφορμή πρόσφατη μελέτη πουκατατάσσει την Ελλάδα πρώτη χώρα σε εκτρώσεις στην Ευρώπη.
Σύμφωνα με επιστημονική μελέτη, που δημοσιοποιήθηκε πριν από μερικές ημέρες, κάθε χρόνο στην Ελλάδα έχουμε 80.000 εκτρώσεις, εκ των οποίων οι 40.000 γίνονται από κοπέλες κάτω των 18χρόνων!

«Η σωστήσεξουαλική ενημέρωση των νέων, συνεχίζει ο Δρ Χανδακάς, τόσο από την Πολιτεία όσο και από την οικογένεια ,για τους τρόπους αντισύλληψης, είναι το μόνο μέτρο που μπορεί να βάλει φρένο στην κατάσταση αυτή».

ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΜΙΑΣ ΕΚΤΡΩΣΗΣ
Oι συνέπειες μιας έκτρωσης, σύμφωνα με τα συμπεράσματα των επιστημονικών μελετών, είναι σωματικές και ψυχολογικές.
Οι σωματικέςμπορεί να είναι προσωρινές, μακράς διάρκειας ή μόνιμες.
Στις προσωρινές υπάγονται οι επιμολύνσεις, τα θρομβοεμβολικά επεισόδια, οι αιμορραγίες, η διάτρηση της μήτρας, ο τραυματισμός του εντέρου, η ρήξη του τραχήλου της μήτρας και ο τραυματισμός του ουρητήρα.
Στις μόνιμες παρενέργειες η πιο συχνή είναι η στειρότητα, η οποία ανέρχεται σε ποσοστό 3% μέχρι 5% των γυναικών που έχουν υποβληθεί σε έκτρωση.
Ακόμη τα τελευταία χρόνια, σημαντικές μελέτες Αμερικανών επιστημόνων, ενοχοποιούν τις εκτρώσεις για αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού.
Οι ψυχολογικές υπάρχουνπριν από την έκτρωση, κατά τη διάρκειά της και μετά απ’ αυτή.
Πριν από την επέμβαση είναι συχνό το φαινόμενο γυναικών που βασανίζονται από αμφιβολίες σε σχέση με την ορθότητα ή μη της απόφασης για μια έκτρωση, με συνέπεια να καταλαμβάνονται από φόβο, άγχος, αϋπνίες και ενοχές. 

Tο άγχος, οι φόβοι και οι ενοχές συνοδεύουν συνήθως τις γυναίκες και κατά τη διάρκεια της επέμβασης. Mερικές μάλιστα απ’ αυτές μου εκμυστηρεύτηκαν αργότερα ότι η εμπειρία της έκτρωσης ήταν πολύ οδυνηρή γι’ αυτές. «Αισθάνθηκα σαν να είμαι ένα σκουπίδι, σαν να επρόκειτο να σφάξουν εμένα την ίδια», μου είπε χαρακτηριστικά μια κυρία.
Οι πιοσοβαρές επιπτώσεις εμφανίζονται μετά την έκτρωση καθώς το 44% παρουσιάζουν νευρικές διαταραχές, το 36% διαταραχές ύπνου, το 30% - 50% προβλήματα στη σεξουαλική ζωή, το 25% επισκέπτονται ψυχίατρο - 60% αναφέρουν ιδεασμό αυτοκτονίας, το 28% από αυτές επιχειρεί αυτοκτονία
Προβλήματα αντιμετωπίζουν αρκετές κι απ αυτές που μελλοντικά αποκτούν παιδιά καθώς εμφανίζουν: αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, εξασθένηση των μητρικών δεσμών, αυξημένες πιθανότητες κακοποίησης και κατάληξης τού ζευγαριού στο χωρισμό.

ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΨΗΣ

Σήμερα σε σχέση με το παρελθόν οι γυναίκες αλλά και οι άνδρες έχουν στη διάθεση τους αρκετά μέσα για να αποφύγουν μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και τις τυχόν συνέπειες της. Συγκεκριμένα έχουν:
Χάπι τεσσάρων εποχών(Επιτρέπει την έμμηνο ρύση κάθε τρεις μήνες. Λαμβάνεται συνεχώς επί 94 μέρες και διακόπτεται για μία εβδομάδα)
Ενέσιμο(Αντισυλληπτικό σε ένεση, που γίνεται μια φορά το μήνα. Με οιστρογόνα και προγεστογόνα).
Τσιρότο(Τοποθετείται στην κοιλιά, στον κορμό ή στους γλουτούς και ελκύει συνεχώς και σε χαμηλές ποσότητες συνδυασμό οιστρογόνων και προγεστογόνων. Αντικαθίσταται μία φορά την εβδομάδα επί τρεις εβδομάδες)
Ανδρικό χάπι(Ελκύει τεστοστερόνη και προγεστογόνα ώστε να εμποδίζει την παραγωγή σπέρματος)

Οι πλέον δημοφιλείς και ασφαλείς μέθοδοι σε Ελλάδα, Ευρώπη και σχεδόν τον υπόλοιπο κόσμο είναι:
Το αντισυλληπτικό χάπι ,στην Δυτική Ευρώπη το χρησιμοποιεί το 45% των γυναικών, στη χώρα μας το προτιμάει ΜΟΛΙΣ το 3%, ενώ στην Τουρκία το 9%.Το χάπι προσφέρει σχεδόν πλήρη αντισυλληπτική προστασία και θεωρείται ένα από τα πλέον αυστηρώς επιστημονικά ελεγμένα φάρμακα στον κόσμο.
Το προφυλακτικό, το χρησιμοποιεί το 75% των ζευγαριών στην Ελλάδα(η αποτελεσματικότητα κυμαίνεται από 64-97%).
Το χάπι της επόμενης μέρας . Το χρησιμοποιεί το 27% των Ελληνίδων , πέρσι πουλήθηκαν 2εκατομμύρια δισκία.
Κολπικός δακτύλιος
Ενδομήτριο σύστημα απελευθέρωσης προγεστερόνης
Σπιράλ
Γυναικείος σπόγγος
Διακεκομμένη συνουσία
Περιοδική αποχή

www.drchandakas.gr, τηλ 210 6436258

Σοβαρές επιπλοκές στην υγεία μπορεί να προκαλέσει ο ιός του έρπητα ζωστήρα, τα κρούσματα του οποίου παρουσιάζουν σημαντική αύξηση σύμφωνα με πρόσφατες επιστημονικές μελέτες.

Οι επιπλοκές στην όραση των ασθενών από τον οφθαλμικό έρπητα ζωστήρα παρουσιάστηκαν πρόσφατα στο Παγκόσμιο Συνέδριο Κερατοειδούς (World Cornea Congress), το οποίο έγινε στο San Diego των ΗΠΑ από 15 έως 17 Απριλίου 2015. Ο ζωστήρας συνήθως προσβάλλει ηλικιωμένα άτομα και μπορεί να επιφέρει σημαντικές επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής των ασθενών, σε ορισμένες δε περιπτώσεις μπορεί να επιφέρει ακόμα και το θάνατο.
<<Ο οφθαλμικός έρπης ζωστήρ μπορεί να επιφέρει σοβαρές επιπλοκές στην όραση των ασθενών και σε σπάνιες περιπτώσεις να οδηγήσει ακόμα και στην τύφλωση>>, όπως ανέφερε ο διαπρεπής χειρουργός οφθαλμίατρος Ιωάννης Α.Μάλλιας Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. <<Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) και με πρόσφατες μελέτες οι οποίες παρουσιάστηκαν στο Παγκόσμιο Συνέδριο Κερατοειδούς, ο προληπτικός εμβολιασμός σε ανθρώπους ηλικίας άνω των 60ετών μειώνει σημαντικά τη πιθανότητα προσβολής από τον έρπητα ζωστήρα>> κατέληξε ο κος.Μάλλιας.

ΕΡΠΗΣ ΖΩΣΤΗΡΑΣ
Ο έρπης ζωστήρας προκαλείται από τον ιό της ανεμοβλογιάς, ο οποίος παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση στα γάγγλια του οργανισμού συνήθως για δεκαετίες. Ο ιός αναζωπυρώνεται συνηθέστερα σε ανθρώπους της τρίτης ηλικίας όταν εξασθενήσει το αμυντικό σύστημα του οργανισμού. Κλινικά εκδηλώνεται με αίσθημα καύσου ή και πόνου σε μια περιοχή του δέρματος και μετά από μερικές μέρες εμφανίζεται το τυπικό φυσαλιδώδες εξάνθημα, το οποίο έχει την κατανομή του δερμοτομίου (περιοχή του δέρματος, το οποίο νευρώνεται από ένα συγκεκριμένο νεύρο) το οποίο και προσβάλλεται από τον ιό. Άλλα συνοδά συμπτώματα είναι η κακουχία, οι μυαλγίες, και ο πονοκέφαλος. Επίσης, παρατηρείται διόγκωση των επιχώριων λεμφαδένων. Το φυσαλιδώδες εξάνθημα, το οποίο κατά κανόνα είναι ετερόπλευρο (εμφανίζεται δηλαδή στη μία πλευρά του σώματος), κρατά μερικές μέρες και μετά υποχωρεί. Τα συμπτώματα μπορεί να κρατήσουν ως 15 μέρες, ενώ για την πλήρη υποχώρηση των δερματικών αλλοιώσεων μπορεί να περάσει ακόμα και ένας μήνας. Σε σημαντικό ποσοστό των ασθενών εμφανίζεται μεθερπητική νευραλγία.

ΜΕΘΕΡΠΗΤΙΚΗ ΝΕΥΡΑΛΓΙΑ
Πρόκειται για επίμονο και υποτροπιάζοντα πόνο, ο οποίος διαρκεί για 30ημέρες ή και περισσότερο μετά την υποχώρηση της λοίμωξης από τον ιό Varicella Zoster Virus (VZV) (ιός της ανεμοβλογίας). Ο πόνος εντοπίζεται στην αντίστοιχη περιοχή του δέρματος (δερμοτόμιο), το οποίο είχε προσβληθεί από τον ιό. Σε ορισμένες περιπτώσεις ο πόνος είναι πάρα πολύ δυνατός και ανυπόφορος για τους ασθενείς, ενδέχεται δε να μην υποχωρεί με τα κοινά αναλγητικά. Ο πόνος συχνά επιμένει για εβδομάδες ή και μήνες, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα και χρόνια. Η μεθερπητική νευραλγία είναι πιο συχνή στις περιπτώσεις οφθαλμικής προσβολής από τον έρπητα ζωστήρα. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να υπάρχει υπερευαισθησία ή και μυρμηγκιάσματα του δέρματος στην προσβεβλημένη περιοχή. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ασθενών που χρειάζεται να καταφύγουν σε ειδικά ιατρεία πόνου για την αντιμετώπιση της μεθερπητικής νευραλγίας.

ΠΟΙΟΥΣ ΠΡΟΣΒΑΛΕΙ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ Ο ΕΡΠΗΣ ΖΩΣΤΗΡΑΣ
Συνήθως, η νόσος προσβάλλει ηλικιωμένα άτομα στα οποία υπάρχει μια έκπτωση της άμυνας του οργανισμού, λόγω της μεγάλης ηλικίας. Ασθενείς που πάσχουν από χρόνια νοσήματα όπως: η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, το βρογχικό άσθμα, η χρόνια νεφρική ανεπάρκεια και η κατάθλιψη έχουν σημαντικά μεγαλύτερη πιθανότητα να προσβληθούν από τον έρπητα ζωστήρα. 25% των ασθενών που πάσχουν από AIDS έχουν πιθανότητα να προσβληθούν από τον ιό VZV. Ασθενείς οι οποίοι λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα μετά από μεταμόσχευση νεφρού ή μεταμόσχευση καρδιάς για την πρόληψη απόρριψης του μοσχεύματος, έχουν πιθανότητα που ανέρχεται στο 9% να προσβληθούν από έρπητα ζωστήρα. <<Ο οφθαλμικός έρπης ζωστήρας λοιπόν αποτελεί το 15% των περιπτώσεων του έρπητα ζωστήρα>> ανέφερε ο κος.Μάλλιας.

ΟΦΘΑΛΜΙΚΟΣ ΕΡΠΗΣ ΖΩΣΤΗΡ
Προκαλείται από την αναζωπύρωση του ιού VZV, ο οποίος παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση στο γάγγλιο του τριδύμου νεύρου. Εμφανίζεται με ετερόπλευρο ερυθηματώδες εξάνθημα στο μέτωπο και το άνω βλέφαρο. Μετά από μερικές μέρες στην περιοχή του εξανθήματος εμφανίζονται φυσαλίδες και η όλη προσβολή συνοδεύεται από έντονο πόνο, κακουχία και πονοκέφαλο. Μπορεί να συνυπάρχει διόγκωση των προωτιαίων και υπογνάθιων λεμφαδένων. <<Οι επιπλοκές στον οφθαλμό μπορεί να είναι από αθώες μέχρι πολύ σοβαρές: επιπεφυκίτιδα, σκληρίτιδα, επισκληρίτιδα, κερατίτιδα, ιριδοκυκλίτιδα (εσωτερική φλεγμονή του οφθαλμού), αύξηση της ενδοφθαλμίου πιέσεως και γλαύκωμα. Σε πιο βαριές καταστάσεις εμφανίζεται οπτική νευρίτιδα, χοριοειδίτιδα και φλεγμονή του αμφιβληστροειδούς με τη μορφή της οξείας αμφιβληστροειδικής νέκρωσης. Η τελευταία είναι ιδιαίτερα σοβαρή, απαιτεί νοσηλεία και ενδοφλέβια χορήγηση αντιικών, γιατί αν μείνει χωρίς αντιμετώπιση οδηγεί σε τύφλωση>> κατέληξε ο κος.Μάλλιας. Σε πρόσφατες μελέτες οι οποίες παρουσιαστήκαν στο Παγκόσμιο Συνέδριο Κερατοειδούς, σε παθολογοανατομικές εξετάσεις ασθενών οι οποίο προσβλήθηκαν από κροταφική αρτηρίτιδα (μια αγγειίτιδα που μπορεί να προσβάλει την οφθαλμική αρτηρία και να οδηγήσει σε απώλεια όρασης), στο 75% των περιπτώσεων βρέθηκαν αντιγόνα του ιού Varicella Zoster Virus. Επίσης αναφέρθηκε ότι η αναζωπύρωση του ιού VZV αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου.

Η διάγνωση της νόσου βασίζεται κυρίως στο ιστορικό και στην επισκόπηση του χαρακτηριστικού εξανθήματος, οπότε και συνήθως δεν είναι αναγκαία η εργαστηριακή τεκμηρίωση της προσβολής από το ζωστήρα. Σε ορισμένες όμως υποομάδες ασθενών (κυρίως σε ανοσοανεπαρκείς) οι κλινικές εκδηλώσες του ζωστήρα μπορεί να είναι άτυπες, οπότε στις περιπτώσεις αυτές η εργαστηριακή επιβεβαίωση είναι αναγκαία. Οι εργαστηριακές εξετάσεις μπορεί να γίνουν με δύο τρόπους.
• Είτε με εξέταση αλυσιδωτής αντίδρασης της πολυμεράσης (PCR).
• Άλλος τρόπος εργαστηριακής διάγνωσης είναι η μέθοδος του ανοσοφθορισμού.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η συνήθης θεραπεία του ζωστήρα γίνεται με υψηλές δόσεις αντιικών φαρμάκων από το στόμα (acyclovir, famciclovir, valacyclovir). Όσο πιο γρήγορα ξεκινήσει η αντιική θεραπεία από το στόμα τόσο πιο πολύ ελαττώνεται η διάρκεια της νόσου (ο ασθενής γίνεται πιο γρήγορα καλά), καθώς επίσης μειώνεται σημαντικά και η βαρύτητα της μεθερπητικής νευραλγίας. <<Ιδανικά θα πρέπει τα αντιικά να ξεκινούν μέσα στις πρώτες 72 ώρες από τη έναρξη των συμπτωμάτων>> τόνισε ο κος.Μάλλιας. Η αντιμετώπιση του πόνου γίνεται με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη και σε ορισμένες περιπτώσεις με ισχυρά αναλγητικά. Η χορήγηση κορτιζόνης από το στόμα είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα. Σε περιπτώσεις οφθαλμικού έρπητα ζωστήρα χρειάζεται ο ασθενής να υποβάλλεται σε ενδελεχή οφθαλμολογικό έλεγχο και παρακολούθηση από οφθαλμίατρο για την πρόληψη και αντιμετώπιση σοβαρών οφθαλμικών επιπλοκών.

ΕΜΒΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥ ΕΡΠΗΤΑ ΖΩΣΤΗΡΑ
Το εμβόλιο για την προφύλαξη από τον έρπητα ζωστήρα συνίσταται στη χορήγηση υποδόρια ζωντανού εξασθενημένου ιού VZV σε μία δόση. Το εμβόλιο είναι στην κυκλοφορία από το 2005 και μελέτες έχουν δείξει τη σημαντική μείωση της προσβολής από τον έρπητα ζωστήρα στους εμβολιασθέντες. Ενδείκνυται να χορηγείται σε φυσιολογικά άτομα, τα οποία έχουν συμπληρώσει το πεντηκοστό έτος της ηλικίας τους, μετά από τη σύμφωνη γνώμη του παθολόγου ή του θεράποντος ιατρού τους. Επιδημιολογικές μελέτες στις ΗΠΑ έχουν δείξει ότι από τον έρπητα ζωστήρα προσβάλλονται περίπου 1.000.000 ασθενείς τον χρόνο. Αξίζει να σημειωθεί ότι το ίδιο εμβόλιο στις ΗΠΑ μείωσε την προσβολή των παιδιατρικών ασθενών από ανεμοβλογιά κατά 90%. Παρόλα αυτά: <<η αποτελεσματικότητα του εμβολίου για την πρόληψη του έρπητα ζωστήρα στους ενήλικες είναι ακόμα υπό έρευνα>> αναφέρει ο χειρουργός οφθαλμίατρος κος.Μάλλιας.
Ανεπιθύμητες ενέργειες από τον εμβολιασμό έχουν αναφερθεί. Οι πιο συχνές είναι: πονοκέφαλος και τοπικές αντιδράσεις στο σημείο της ένεσης. Άλλες ανεπιθύμητες αντιδράσεις είναι: πυρετός, διόγκωση των λεμφαδένων, ήπιο εξάνθημα και πόνοι στις αρθρώσεις και τους μυς.

ΠΟΙΟΙ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΜΒΟΛΙΑΖΟΝΤΑΙ
Ασθενείς οι οποίοι είναι αλλεργικοί στη νεομικύνη ή σε οποιοδήποτε άλλο συστατικό του εμβολίου δεν πρέπει να εμβολιάζονται. Ασθενείς οι οποίοι παρουσιάζουν πτώση της άμυνας του οργανισμού είτε γιατί λαμβάνουν ανοσοκατασταλτικά φάρμακα, είτε γιατί πάσχουν από AIDS, είτε γιατί πάσχουν από κάποιο νεοπλασματικό νόσημα είναι αντένδειξη να υποβάλλονται στον εμβολιασμό. Ο εμβολιασμός απαγορεύεται να γίνεται σε γυναίκες που εγκυμονούν.

Πληροφορίες: www.malliaseye.gr, 210-9320215

Οι άφθες ή άφτρες, οι μικρές πληγές (έλκη) με στρογγυλό σχήμα, λευκοκίτρινη επιφάνεια και ερυθρή περιφέρεια, είναι το πιο συχνό νόσημα του στόματος.

Το κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ο έντονος πόνος και η συχνή επανεμφάνιση. Οι πληγές διαρκούν συνήθως μία ως δύο εβδομάδες και επουλώνονται μόνες τους.

Οι άφθες χωρίζονται σε τρεις μορφές (μικρές, μεγάλες και ερπητόμορφα έλκη), μία διάκριση που πρέπει να γίνει από τον στοματολόγο για να μην υπάρξει σύγχυση με άλλες ασθένειες.

Αίτια
Παραμένει άγνωστο γιατί εμφανίζονται οι άφθες. Σχετικές μελέτες πάντως έχουν δείξει ότι παίζει ρόλο η γενετική προδιάθεση, ορισμένοι ιοί και οι διαταραχές του ανοσολογικού μηχανισμού.
Παρότι οι άφθες είναι ένα ανώδυνο πρόβλημα, μπορεί να υποκρύπτουν κάτι σοβαρό.
Ανάμεσα στα νοσήματα που προκαλούν άφθες στο στόμα ή βλάβες που μοιάζουν με άφθες είναι ορισμένες παθήσεις του αίματος (λ.χ. λευχαιμία) και του πεπτικού (λ.χ. νόσος του Crohn, ελκώδης κολίτιδα), η σύφιλη, η HIV/AIDS λοίμωξη, ο καρκίνος του στόματος, ιογενείς λοιμώξεις όπως ο έρπης κ.α. Γι' αυτό είναι απαραίτητη η αξιολόγησή τους από τον γιατρό.

Αντιμετώπιση
Δεν υπάρχει τρόπος ίασης για τις άφθες. Τα τελευταία χρόνια ωστόσο έχει γίνει σημαντική πρόοδος στην αντιμετώπιση των συμπτωμάτων τους.
Η θεραπεία στοχεύει στον περιορισμό του πόνου και των πληγών, καθώς και στην παράταση του διαστήματος μέχρι την επανεμφάνισή τους.
Η τοπική θεραπεία περιορίζει τον πόνο και τη διάρκεια της βλάβης, ενώ η συστηματική συνιστάται σε ειδικές περιπτώσεις όπως σε πολύ μεγάλες άφθες που διαρκούν έναν-δύο μήνες και σε περιπτώ¬σεις κατά τις οποίες οι υποτροπές των βλαβών είναι συνεχείς και η ζωή του ασθενούς γίνεται βασανιστική από τον συνεχή πόνο στο στόμα, που διαταράσσει σοβαρά τη λήψη τροφής, την ομιλία και γενικώς την ποιότητα της ζωής.
Στα τοπικά μέσα θεραπείας συμπεριλαμβάνονται αλοιφές κορτικοστεροειδών που «κολλάνε» πάνω στο έλκος και στα συστηματικά φάρμακα όπως κορτικοστεροειδή, θαλιδομίδη, πεντοξυφυλλίνη, δαψόνη κ.ά.
Αν έχετε βγάλει άφθα πρέπει επίσης να χρησιμοποιείτε μαλακή οδοντόβουρτσα και να αποφεύγετε τις σκληρές τροφές, που χρειάζονται πολύ μάσημα.

onmed.gr

Γνωρίζουμε λίγο πολύ όλοι μας ότι η διακοπή του καπνίσματος έχει θετικές συνέπειες στην υγεία μας.

Γνωρίζουμε όμως τι ακριβώς προκαλεί το κάπνισμα στον οργανισμό μας; Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και το zougla.gr, το κάπνισμα είναι υπεύθυνο για το θάνατο έξι εκατομμυρίων ανθρώπων, παγκοσμίως, το χρόνο, γιατί αποτελεί τη βασική αιτία καρδιαγγειακών ή πνευμονικών νοσημάτων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, όλο και περισσότεροι καπνιστές να αναζητούν εναλλακτικές του τσιγάρου, οι οποίες θα μπορούν να τους καλύπτουν τις ίδιες ανάγκες, χωρίς όμως να επιβαρύνουν τον οργανισμό τους.

Έτσι, δημιουργήθηκε το ηλεκτρονικό τσιγάρο, το οποίο μοιάζει αρκετά με το συμβατικό τσιγάρο, αλλά δεν περιέχει όλα τα χημικά και τις βλαβερές ουσίες, που κάνουν το κάπνισμα επικίνδυνο για τον οργανισμό. Οι λόγοι για να το επιλέξει κανείς είναι πολλοί. O σημαντικότερος λόγος είναι ότι βοηθά σημαντικά στη μείωση του καπνίσματος και γιατί όχι και στη διακοπή του. Παρότι δεν πρόκειται για φαρμακευτική μέθοδο, όλο και περισσότεροι επιστήμονες από τον χώρο της υγείας έχουν αρχίσει και απαριθμούν τα θετικά στοιχεία του ηλεκτρονικού τσιγάρου.

Τι είναι το ηλεκτρονικό τσιγάρο (ή e-cigarette);

Πρόκειται για μια συσκευή που δουλεύει με μπαταρία και μέσω ενός ατμοποιητή ή φυσιγγίου μετατρέπει τα ειδικά υγρά νικοτίνης (e-liquids) σε ατμό, τον οποίο ο χρήστης εισπνέει και εκπνέει. Για αυτό και η ενέργεια του καπνίσματος με e-cigarette ονομάζεται «άτμισμα» ή αλλιώς «vaping».

Η κύρια διαφορά του από το συμβατικό τσιγάρο είναι ότι το ηλεκτρονικό περιέχει 100 έως 1000 φορές λιγότερες τοξικές ουσίες. Αυτό, οφείλεται στο γεγονός ότι τα υγρά αναπλήρωσης που χρησιμοποιούνται στο άτμισμα περιέχουν κυρίως φυτική γλυκερίνη, προπυλενογλυκόλη, νερό, και αρωματικές ύλες. Δεν περιέχουν δηλαδή ουσίες όπως πίσσα, φορμαλδεΰδη, αμμωνία, αρσενικό κλπ.

Από την άλλη, η νικοτίνη όπως επίσης και ο βαθμός έντασής της είναι καθαρά προαιρετικά και ρυθμίζονται από τον ίδιο τον ατμιστή.

Η χρήση του ηλεκτρονικού τσιγάρου ελαττώνει την επιθυμία για κάπνισμα

Έρευνες δείχνουν ότι περίπου το 80% των καπνιστών που προσπαθούν να κόψουν το κάπνισμα χωρίς κάποιο βοήθημα, υποτροπιάζουν από τον πρώτο, κιόλας, μήνα αποχής. Αυτό συμβαίνει γιατί το τσιγάρο δημιουργεί στους καπνιστές δύο είδη εξάρτησης, την φυσική και την ψυχολογική. Η φυσική εξάρτηση προκαλείται από τη νικοτίνη, η οποία είναι εθιστική και δρα στα εγκεφαλικά κύτταρα, δημιουργώντας την αίσθηση της ευχαρίστησης. Η ψυχολογική προέρχεται καθαρά από όλα τα συναισθήματα που δημιουργεί το τσιγάρο στον καπνιστή, όπως για παράδειγμα την αίσθηση της χαλάρωσης ή της καθημερινής ρουτίνας.

Η επιτυχία του ηλεκτρονικού τσιγάρου στους καπνιστές, βασίζεται στο γεγονός ότι τους καλύπτει τόσο τη φυσική όσο και την ψυχολογική εξάρτηση, χωρίς όμως να επιβαρύνουν τον οργανισμό τους, όπως συμβαίνει με το συμβατικό τσιγάρο. Κατόπιν έρευνας που πραγματοποίησε ο Δρ. Κωσταντίνος Φαρσαλινός, από το Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, δήλωσε ότι «Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα δεν αποτελούν μια υγιεινή συνήθεια, αλλά είναι μια ασφαλέστερη εναλλακτική των (συμβατικών) τσιγάρων».

Όσον αφορά την μείωση της επιθυμίας σε σχέση με το κάπνισμα, το ηλεκτρονικό τσιγάρο επιτρέπει στον καπνιστή να ρυθμίσει το επίπεδο νικοτίνης που επιθυμεί, σε κάθε άτμισμα. Αυτό αποτρέπει την εμφάνιση συμπτωμάτων στέρησης και κάνει τη διαδικασία πιο ευχάριστη. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως ο μοναδικός τρόπος να κόψει κανείς το κάπνισμα είναι πρώτα να το πάρει απόφαση και μετά να βρει την εναλλακτική που ταιριάζει στις συνήθειες του.

Για αυτό και η μετατροπή ενός ατόμου από καπνιστή σε ατμιστή, αποτελεί συνήθως μια συνειδητοποιημένη επιλογή, η οποία αν εφαρμοστεί σε μεγάλη κλίμακα, μπορεί να φέρει θετικά αποτελέσματα, ακόμα και στη δημόσια υγεία.

Όπως δήλωσε ο Δρ. West, καθηγητής του τμήματος επιδημιολογίας και δημόσιας υγείας του University College London (UCL), «Τα ηλεκτρονικά τσιγάρα μπορούν να βελτιώσουν σημαντικά τη δημόσια υγεία χάρη στην ευρεία απήχησή τους και στα τεράστια οφέλη για την υγεία, που συνδέονται με τη διακοπή του καπνίσματος».
Μπορείτε να ενημερωθείτε για το πώς να ελαττώσετε το κάπνισμα ή να λάβετε περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το ηλεκτρονικό τσιγάρο και το άτμισμα, με την επίσκεψη σε ένα από τα 20 αποκλειστικά καταστήματα που ανήκουν στο δίκτυο alter eGo. Εκεί, το άρτια εκπαιδευμένο προσωπικό θα μπορέσει να σας κατευθύνει σωστά, ώστε να επιλέξετε το προϊόν που σας ταιριάζει.