Στο πλαίσιο των Χριστουγεννιάτικων Εκδηλώσεων των Χειμερινών Ιπποκρατείων 2016-17, ο Δημοτικός Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού και Βρεφονηπιακών Σταθμών Δήμου Κω, σας προσκαλεί στα «ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΑ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΥΡΣΙΝΗ ΛΕΝΟΥΔΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟΥ & ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ»

Γραφείο Ενημέρωσης
Δ.Ο.Π.Α.Β.Σ. ΚΩ

Επιστήμονες στις ΗΠΑ ανέπτυξαν στο εργαστήριο ιστούς ανθρωπίνου εντέρου με λειτουργικά νεύρα, χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη πολυδύναμα βλαστικά κύτταρα.

Το εργαστηριακό αυτό μίνι-έντερο, ένας από τους πιο πολύπλοκους ιστούς που έχουν ποτέ δημιουργηθεί εργαστηριακά, είναι σχεδόν όμοιο με το πραγματικό έντερο. Πρόκειται για ένα ακόμη επίτευγμα στο πεδίο της αναγεννητικής ιατρικής, η οποία φιλοδοξεί να «γεννά» νέα όργανα που προορίζονται για μεταμόσχευση σε ανθρώπους με διάφορες παθήσεις.

Οι ερευνητές του Νοσοκομείου Παίδων και του Ιατρικού Κέντρου του Πανεπιστημίου του Σινσινάτι, με επικεφαλής τον Μάικλ Χέλμραθ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο ιατρικό περιοδικό «Nature Medicine», δήλωσαν ότι εωσότου αρχίσουν οι κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, τα εργαστηριακά όργανα θα επιτρέψουν στους επιστήμονες να δοκιμάζουν νέες θεραπείες στο εργαστήριο για το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου, τη νόσο Κρον, τη χρόνια δυσκοιλιότητα κ.α.

«Μια μέρα αυτή η τεχνολογία θα μας επιτρέψει να αναπτύσσουμε ένα τμήμα υγιούς εντέρου που θα μεταμοσχεύουμε σε ασθενή. Προς το παρόν, θα χρησιμοποιήσουμε τη νέα μέθοδο για να κάνουμε δοκιμές νέων θεραπειών» δήλωσε ο Χέλμραθ.

Πολλά υπάρχοντα φάρμακα προκαλούν διάρροια και άλλα εντερικά προβλήματα, γι’ αυτό οι επιστήμονες θεωρούν χρήσιμο να μπορούν να δοκιμάζουν τα νέα φάρμακα σε εργαστηριακά έντερα, προκειμένου να ελέγξουν καλύτερα την τοξικότητα και τις παρενέργειές τους.

Η πρώτη προσπάθεια δημιουργίας ιστών εντέρου στο εργαστήριο είχε γίνει το 2010. Εκείνοι όμως οι πρώτοι εντερικοί ιστοί δεν διέθεταν νεύρα, πράγμα που είναι ζωτικό για την απορρόφηση των θρεπτικών ουσιών των τροφών και την κίνηση των κοπράνων.

Το γαστρεντερικό σύστημα περιέχει τον δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό νεύρων στο ανθρώπινο σώμα. Όταν αυτά τα νεύρα δεν λειτουργούν ομαλά, τότε το έντερο δεν συσπάται σωστά, με συνέπεια πόνους, διάρροια, δυσκοιλιότητα και άλλα σοβαρότερα προβλήματα, που μπορεί να καταστήσουν αναγκαία ακόμη και τη χειρουργική επέμβαση.
Οι ερευνητές στο εργαστήριο ανέπτυξαν ξεχωριστά τον ιστό του εντέρου από το νευρικό σύστημά του. Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποίησαν εμβρυικά νευρικά κύτταρα, τα οποία προγραμμάτισαν έτσι ώστε να γίνουν πρόδρομα κύτταρα για εντερικά νεύρα. Σε κάποιο στάδιο, ενσωμάτωσαν τα νεύρα αυτά στον εργαστηριακό εντερικό ιστό. Έτσι, τα μίνι-έντερα με τα νεύρα τους συνέχισαν την κοινή ανάπτυξή τους, με τρόπο παρόμοιο με την ανάπτυξη του εντέρου σε ένα έμβρυο.

Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργηθούν για πρώτη φορά πολύπλοκα και λειτουργικά τμήματα εντέρου (τα λεγόμενα «οργανοειδή» για να διακρίνονται από τα κανονικά όργανα), τα οποία μεταμοσχεύθηκαν σε ποντίκια. Τα οργανοειδή ενσωματώθηκαν κανονικά στο σώμα των πειραματόζωων και αναπτύχθηκαν χωρίς πρόβλημα, κάνοντας τις κατάλληλες μυικές συσπάσεις.

Τελικά, οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τα εργαστηριακά έντερα για να μελετήσουν μια σπάνια πάθηση, τη νόσο Χίρσπρουνγκ, κατά την οποία το ορθόν και το κόλον του εντέρου αποτυγχάνουν να αναπτύξουν ένα φυσιολογικό νευρικό σύστημα, προκαλώντας έτσι συσσώρευση κοπράνων. Μια σοβαρή μορφή της νόσου προκαλείται από την μετάλλαξη ενός γονιδίου.

Προς το παρόν, το εργαστηριακό έντερο δεν διαθέτει αιμοφόρα αγγεία ή ανοσοποιητικά κύτταρα για να το προστατεύουν, αλλά όπως έδειξαν τα πειράματα στα ζώα, και τα δύο αυτά έγιναν διαθέσιμα στο νέο όργανο από το ίδιο το σώμα του πειραματόζωου, στο οποίο έγινε η μεταμόσχευση. Αυτό δημιουργεί ελπίδες ότι κάτι ανάλογο μπορεί να συμβεί και σε μεταμόσχευση σε ανθρώπους.

Μέχρι στιγμής το εργαστηριακό έντερο φθάνει σε μήκος τα δύο εκατοστά και καταβάλλονται προσπάθειες να επεκταθεί στα δέκα, οπότε θα ήταν δυνατό να μεταμοσχευθεί σε πρόωρα γεννημένα μωρά με ανεπαρκές έντερο. Για μεταμόσχευση σε ενηλίκους, οι ερευνητές δήλωσαν ότι θα χρειαστούν ακόμη αρκετά χρόνια ερευνών.

http://www.eleftherostypos.gr/

Σύμφωνα με την έρευνα της ομάδας του καθηγητή Στέφαν Μπρέερ του τμήματος Ερευνητικής Βιολογίας του Πανεπιστημίου, η οποία δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση Journal of Biological Chemistry, το στοιχείο-κλειδί για την καταπολέμηση του καρκίνου είναι να μπλοκαριστεί ο μηχανισμός τροφοδοσίας των καρκινικών κυττάρων με το αμινοξύ γλουταμίνη.

Πιο συγκεκριμένα, οι ερευνητές κατάφεραν να παρέμβουν στον μηχανισμό που παρέχει το εν λόγω αμινοξύ στα κύτταρα του όγκου με διάφορες μεθόδους γενετικής τροποποίησης των μεταφορέων γλουταμίνης και τα αποτελέσματα με την τεχνική που είναι γνωστή ως «σίγαση του RNA» ήταν πραγματικά εντυπωσιακά. Η ανάπτυξη των υπό εξέταση όγκων σταμάτησε πλήρως σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις και έτσι οι ειδικοί είναι πλέον εξαιρετικά αισιόδοξοι για το μέλλον των θεραπειών που στοχεύουν στον περιορισμό της ανάπτυξης του μεγέθους των όγκων, όπως είναι και οι χημειοθεραπείες.

Το πλεονέκτημα
Το πλεονέκτημα της εν λόγω θεραπείας σε σχέση με τις υπάρχουσες θεραπείες είναι ότι για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα χρησιμοποιεί έναν μηχανισμό ο οποίος είναι ο ίδιος σε όλους τους τύπους καρκίνου και σε όλους τους οργανισμούς. Αντίθετα, οι μέχρι σήμερα θεραπείες και ιδιαίτερα οι χημειοθεραπείες είναι πιο περιορισμένες στο εύρος των τύπων καρκίνου που αντιμετωπίζουν, ενώ χαρακτηριστικό είναι ότι υπάρχουν φάρμακα τα οποία χορηγούνται για συγκεκριμένα είδη και τύπους καρκίνου. Επιπλέον, σύμφωνα με ειδικούς, η ευρεία χρήση τους μακροπρόθεσμα έχει ως αποτέλεσμα οι όγκοι να αναπτύσσουν ανοχή στα φάρμακα αυτά και να γίνεται έτσι πιο δύσκολη η αντιμετώπιση της νόσου. Σύμφωνα με τον καθηγητή Μπρέερ, οι όγκοι δεν υπάρχει περίπτωση να αναπτύξουν ανοχή στη θεραπεία που ανακάλυψε η ομάδα του, καθώς το μπλοκάρισμα του μηχανισμού πρόσληψης της γλουταμίνης είναι μια έξωθεν παρέμβαση, κάτι που έχει ως αποτέλεσμα να είναι εξαιρετικά δύσκολο για τα καρκινικά κύτταρα να αναπτύξουν μηχανισμούς παράκαμψης της παρέμβασης αυτής.
Το πλεονέκτημα της θεραπείας που ανακάλυψαν οι επιστήμονες στην Αυστραλία σε σχέση με τις υπάρχουσες θεραπείες είναι ότι για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα χρησιμοποιεί έναν μηχανισμό ο οποίος είναι ο ίδιος σε όλους τους τύπους καρκίνου και σε όλους τους οργανισμούς

Το πλεονέκτημα της θεραπείας που ανακάλυψαν οι επιστήμονες στην Αυστραλία σε σχέση με τις υπάρχουσες θεραπείες είναι ότι για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα χρησιμοποιεί έναν μηχανισμό ο οποίος είν
Οπως ανέφερε ο ίδιος μιλώντας στα διεθνή μέσα ενημέρωσης για το επίτευγμα της ομάδας του: «Πιθανότατα λειτουργεί σε ένα τεράστιο εύρος τύπων καρκίνου, γιατί ο μηχανισμός αυτός είναι πολύ συνηθισμένος. Ακόμα καλύτερα μάλιστα η ανακάλυψη αυτή θα οδηγήσει σε χημειοθεραπείες με λιγότερες παρενέργειες, καθώς τα υγιή κύτταρα δεν χρησιμοποιούν τη γλουταμίνη για να αναπτύσσονται. Το πιο σημαντικό ίσως είναι ότι τα λευκά αιμοσφαίρια δεν πλήττονται από τη διαδικασία αυτή και επίσης είναι εξαιρετικά πιθανό να μην παρατηρείται τριχόπτωση από τη χημειοθεραπεία».

Πολλές τεχνικές
Οπως αποκάλυψε στις δηλώσεις του ο επικεφαλής της έρευνας, η ομάδα του πειραματιζόταν εδώ και καιρό με πολλές διαφορετικές τεχνικές γενετικής τροποποίησης των καρκινικών κυττάρων. Υστερα από σκληρή δουλειά κατάφεραν να απενεργοποιήσουν τον βασικό μεταφορέα γλουταμίνης των καρκινικών κυττάρων, όμως με την απενεργοποίησή του μπήκε σε λειτουργία ένας βιοχημικός μηχανισμός-συναγερμός, τον οποίο και κατάφεραν να σταματήσουν με τη μέθοδο «σίγασης του RNA» στα κύτταρα αυτά. Ο επόμενος στόχος τους είναι να βρουν τρόπους ούτως ώστε να σκοτώσουν τα κύτταρα του όγκου τα οποία πλέον δεν αναπαράγονται.

ethnos.gr

Επιστήμονες στην Ιαπωνία δημιούργησαν στο εργαστήριο δέρμα με όλη σχεδόν την πολυπλοκότητά του, το οποίο μεταμόσχευσαν με επιτυχία σε ποντίκια.

Στο δέρμα υπάρχουν θυλάκια από όπου βγαίνουν τρίχες, καθώς επίσης ιδρωτοποιοί και σμηματογόνοι αδένες, καθιστώντας το έτσι το πιο εξελιγμένο εργαστηριακό δέρμα που έχει αναπτυχθεί μέχρι σήμερα.

Η πρώτη ύλη για το δέρμα ήταν κύτταρα από τα ούλα των τρωκτικών, τα οποία -με τις κατάλληλες χημικές ουσίες- μετατράπηκαν σε πολυδύναμα βλαστικού τύπου κύτταρα. Τα τελευταία, με τη σειρά τους, αναπρογραμματίσθηκαν έτσι ώστε να δημιουργήσουν όλα τα στρώματα και τις δομές του φυσικού δέρματος. Τελικά, το δέρμα, αφού μεταμοσχεύθηκε στα πειραματόζωα, δημιούργησε μόνο του τις κατάλληλες συνδέσεις με τα νεύρα και τις μυικές ίνες.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Τακάσι Τσούτζι του Κέντρου Αναπτυξιακής Βιολογίας Ρίκεν και του Πανεπιστημίου Επιστημών του Τόκιο, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", δήλωσαν ότι το επίτευγμά τους θα πάρει πέντε έως δέκα χρόνια για να εφαρμοσθεί σε ανθρώπους.

Όπως είπαν, στόχος τους είναι να καλλιεργήσουν στο εργαστήριο ένα πλήρως λειτουργικό δέρμα από κύτταρα ασθενών που έχουν πέσει θύματα εγκαυμάτων, ώστε να μεταμοσχευθεί σε αυτούς.
Κάτι τέτοιο θα είναι σαφώς ανώτερο σε σχέση με τις σημερινές τεχνικές μεταμόσχευσης δέρματος.

Ακόμη, στο μέλλον τέτοια δέρματα εργαστηρίου θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν -αντί για πειραματόζωα- από εταιρείες φαρμάκων και καλλυντικών για τον έλεγχο νέων προϊόντων.

Μέχρι σήμερα η ανάπτυξη τεχνητού/εργαστηριακού δέρματος έχει συναντήσει μεγάλα εμπόδια από το γεγονός ότι είναι δύσκολο το δέρμα να διαθέτει όλα τα σημαντικά όργανα και λειτουργίες του φυσικού δέρματος.

«Η νέα τεχνική επιτυγχάνει τη δημιουργία δέρματος, το οποίο απομιμείται τη λειτουργικότητα του φυσιολογικού ιστού. Πλησιάζουμε πλέον στο όνειρο να μπορέσουμε να αναδημιουργήσουμε στο εργαστήριο ένα πραγματικό δέρμα για μεταμόσχευση», δήλωσε ο Τσούτζι.

skai.gr