Οι επιστήμονες πιστεύουν πως ανακάλυψαν το τμήμα του εγκεφάλου που υπολογίζει τις προθέσεις των άλλων, «χαρτογραφώντας» τα εγκεφαλικά σήματα αρσενικών πιθήκων Rhesus κατά την διάρκεια παιγνίων που δοκιμάζουν την κοινωνική προσδοκία και συνεργασία.

Η ανακάλυψη της νευρωνικής βάσης στον εγκέφαλο που αποτελεί τον «ακρογωνιαίο λίθο» της επιτυχούς κοινωνικής ανταλλαγής δίνει στους επιστήμονες την ευκαιρία να δουν πώς λειτουργεί η ικανότητά μας να προβλέπουμε τις προθέσεις ή τις ενέργειες του άλλου, ανοίγοντας παράλληλα τον δρόμο για την στοχευμένη θεραπεία διαταραχών κοινωνικής συμπεριφοράς όπως του αυτισμού. «Πολλές συγκρούσεις ή ανταγωνιστικές αλληλεπιδράσεις προκύπτουν από την αδυναμία να «διαβάσει» κανείς τις προθέσεις του άλλου ή την κρυφή του ψυχική διάθεση» εξηγεί ο Δρ. Κ. Χαρούς, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Κέντρο για την Αποκατάσταση του Νευρικού Συστήματος της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ και επικεφαλής της έρευνας που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Cell.

Σε πολυάριθμες δοκιμές με ρήσους μακάκους, αυτοί εκλήθησαν να παίξουν το κλασσικό παίγνιο «το δίλημμα των φυλακισμένων» (prisoners' dilemma game) το οποίο βασίζεται στην ικανότητα του ατόμου να προβλέψει τις ταυτόχρονες, πλην άγνωστες, προθέσεις του άλλου. Ένας πίθηκος έλαβε μεγαλύτερη μερίδα χυμού όταν αποφάσισε να αποστατήσουν εκεί που ο άλλος επέλεξε να συνεργαστεί ενώ και οι δύο έλαβαν μικρότερη ανταμοιβή για την κοινή επιλογή τους να συνεργασθούν ή να αποστατήσουν. Την ίδια ώρα οι ερευνητές κατέγραφαν σήματα από τον πρόσθιο φλοιό του προσαγωγίου τους, το τμήμα του εγκεφάλου που εμπλέκεται στην εκμάθηση κοινωνικών πληροφοριών και συνδέεται με άλλες περιοχές που παίζουν ρόλο στην διαδραστική συμπεριφορά.

Κάθε επιλογή του πιθήκου στα τεστ αντιστοιχούσε στην ενεργοποίηση περίπου του ¼ των νευρώνων της πρόσθιας περιοχής του προσαγωγίου του εγκεφάλου του. Όταν όμως ήλθε η στιγμή της –άγνωστης– επιλογής του άλλου παίκτη, επηρεάσθηκε η δραστηριότητα του 1/3 των νευρώνων. Επίσης, η δραστηριότητα που κατεγράφη στον ραχιαίο κογχομετωπιαίο φλοιό προέβλεψε με ακρίβεια το 66% των επιλογών του ενός παίκτη στις δοκιμές και το 76% των αγνώστων προθέσεων του ετέρου συμμετέχοντος. Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι συγκεκριμένοι νευρώνες διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στην ενσωμάτωση πρόσφατων θετικών αλληλεπιδράσεων για την λήψη αμοιβαίως επωφελών αποφάσεων, σημειώνουν οι ερευνητές, οι οποίοι θα συνεχίσουν να διερευνούν τον τρόπο με τον οποίο ο εγκέφαλος κωδικοποιεί πολύπλοκες αλληλεπιδράσεις, ελπίζοντας στην ανάπτυξη νέων θεραπειών για την αντιμετώπιση διαταραχών κοινωνικής συμπεριφοράς.

iatropedia.gr

Γερμανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ένα γονίδιο που φαίνεται να έχει παίξει ρόλο κλειδί στην αύξηση του μεγέθους και της πολυπλοκότητας του ανθρώπινου εγκεφάλου, κάνοντάς τον να ξεχωρίζει στο ζωικό βασίλειο.

Το εν λόγω γονίδιο με την ονομασία ARHGAP11B είναι ιδιαίτερα ενεργό στα βλαστοκύτταρα του ανθρώπινου εγκεφάλου, ρυθμίζοντας έτσι τον πολλαπλασιασμό των εγκεφαλικών κυττάρων (νευρώνων) στον νεοφλοιό, στην περιοχή εκείνη που είναι ζωτική για τη λογική, τη γλώσσα και την αισθητηριακή αντίληψη.

Το γονίδιο, έχει επίσης εντοπιστεί στα «ξαδέρφια» μας, τους Νεάντερταλ, καθώς και στους μυστηριώδεις Ντενίσοβαν, ένα άλλο παρακλάδι των σύγχρονων ανθρώπων από τη Σιβηρία, αλλά δεν υπάρχει στο DNA των χιμπατζήδων ή των τρωκτικών. Έτσι, πιστεύεται ότι εμφανίστηκε στο πρώιμο στάδιο της ανθρώπινης εξέλιξης, λίγο αφ’ ότου οι μακρινοί ανθρωπίδες πρόγονοί μας και οι πίθηκοι ακολούθησαν πλέον διαφορετικά εξελικτικά μονοπάτια.

Οι γερμανοί ερευνητές, με επικεφαλής τον νευροβιολόγο Βίλαντ Χούτνερ του Ινστιτούτου Μαξ Πλανκ Μοριακής Βιολογίας του Κυττάρου και Γενετικής στη Δρέσδη, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science", σύμφωνα με το τελευταίο και τη βρετανική «Γκάρντιαν», δήλωσαν ότι η ανακάλυψη του γονιδίου ήλθε μετά από 25 χρόνια ερευνών.

«Ο τελικός στόχος μας ήταν πάντα να εντοπίσουμε τις αλλαγές στο γονιδίωμα που ευθύνονταν, ώστε εμείς οι άνθρωποι να αποκτήσουμε μεγαλύτερους εγκεφάλους από τους άλλους πιθήκους», δήλωσε ο Βίλαντ Χούτνερ. «Σημαντικό ορόσημο στην κατανόησή μας για την αναπτυξιακή ανάδυση της ανθρώπινης μοναδικότητας» χαρακτήρισε τη νέα έρευνα ο ισπανός νευροβιολόγος Βίκτορ Μπορέλ Φράνκο.

Ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει σχεδόν τριπλασιαστεί κατά τα τελευταία 7 εκατ. χρόνια, φθάνοντας σήμερα να έχει ένα μέσο όγκο 1.300 κυβικών εκατοστών και περιέχοντας 85 έως 100 δισεκατομμύρια νευρώνες, οι οποίοι καταναλώνουν το ένα πέμπτο περίπου της συνολικής ενέργειας του ανθρώπινου σώματος. Η επιτάχυνση της μεγέθυνσης και εξέλιξης του εγκεφάλου μας συνέβη μέσα στα τελευταία δύο εκατομμύρια χρόνια. Κατά την εμφάνιση του «Όρθιου Ανθρώπου» (Homo erectus) πριν από περίπου 1,8 εκατ. χρόνια, ο ανθρώπινος εγκέφαλος ήταν σχεδόν ο μισός από τον σημερινό.

Τα πειράματα που έκαναν οι γερμανοί ερευνητές με έμβρυα ποντικιών, επιβεβαίωσαν ότι το συγκεκριμένο γονίδιο ARHGAP11B μπορεί να έχει δραστική επίπτωση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου τους. Τα εν λόγω έμβρυα, στα οποία εισήχθη το γονίδιο, σύντομα ανέπτυξαν εγκέφαλο μεγαλύτερο και πιο όμοιο εξωτερικά με τον ανθρώπινο (αποκτώντας τις χαρακτηριστικές αύλακες και ″δίπλες″).

Ο Βίλαντ Χούτνερ προτίθεται να παρακολουθήσει την ανάπτυξη αυτών των ποντικιών με το ανθρώπινο γονίδιο για να δει πώς θα αναπτυχθεί ο εγκέφαλός τους στο μέλλον και κατά πόσο τα ζώα θα γίνουν πιο έξυπνα, με καλύτερη μνήμη και ικανότητα μάθησης.

Είχε προηγηθεί την προηγούμενη εβδομάδα η ανακοίνωση από μια αμερικανική επιστημονική ομάδα του Πανεπιστημίου Ντιουκ ότι κατάφερε να διογκώσει το μέγεθος του εγκεφάλου τρωκτικών, εισάγοντας σε αυτά ένα τμήμα ανθρώπινου DNA. Οι επιστήμονες είναι πλέον βέβαιοι ότι η μοναδικότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου δεν είναι θέμα μόνο ενός ή δύο γονιδίων, αλλά περισσότερων.

«Η νόηση είναι ένα πολύπλοκο πράγμα. Δεν πιστεύουμε ότι ένα μόνο γονίδιο μάς κάνει πιο έξυπνους από τα άλλα ζώα», δήλωσε η νευροεπιστήμονας του εργαστηρίου της Δρέσδης Μάρτα Φλόριο. Από την άλλη, εκτίμησε ότι δεν είναι πιθανό να καταφέρουν οι επιστήμονες σύντομα να δημιουργήσουν ποντίκια με ανθρώπινη εξυπνάδα.
Αν και, εν προκειμένω, θα μπορούσε να αναρωτηθεί κανείς: γιατί άραγε να συμβεί κάτι τέτοιο; Μήπως για να γίνει πιο δύσκολη η ζωή των γατών;

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ τι συμβαίνει στο σώμα σας όταν καταναλώνετε αλκοόλ;

Πιο συγκεκριμένα γνωρίζετε τι συμβαίνει στον εγκέφαλό σας όταν πίνετε ένα ποτό;

Σύμφωνα με τον Dr Karl Kruszelnicki το αλκοόλ επηρεάζει τα ποσοστά ενυδάτωσης που απαιτούνται από τον οργανισμό για την παραγωγή των ούρων, καθώς ο εγκέφαλος και τα νεφρά συνεργάζονται πολύ στενά για να διατηρήσουν τη ροή των σωματικών υγρών.

Ο εγκέφαλος παράγει την αντιδιουρητική ορμόνη ADH, «σταματώντας» την ανάγκη για ούρηση, ωστόσο όταν κανείς καταναλώνει αλκοόλ ο εγκέφαλος δεν παράγει όση ADH χρειάζεται ο οργανισμός.

Όπως αναφέρει ο ίδιος, ο οργανισμός μας μπορεί να «αντέξει» μέχρι το τρίτο ποτό. Μετά από αυτό, τα νεφρά αρχίζουν να παράγουν πολλά ούρα και γι’ αυτό δε μπορείτε να σταματήσετε να πηγαίνετε στην τουαλέτα.

«Η αφυδάτωση είναι ένα αρκετά σοβαρό ζήτημα, που δεν πρέπει να αγνοεί κανείς» τονίζει στο άρθρο του, αναιρώντας τη θεωρία ότι αν πίνει κανείς παράλληλα πολύ νερό θα αποφύγει την αφυδάτωση. «Ο οργανισμός απορροφά μόνο περίπου το 30-50% της περίσσειας νερού»

healthpro.gr

Σύμφωνα με νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη

Όλο και περισσότεροι γονείς χρησιμοποιούν τους υπολογιστές - ταμπλέτες και τα «έξυπνα» κινητά, αντί για την τηλεόραση όπως έκαναν κάποτε, προκειμένου να κρατούν απασχολημένα τα μικρά παιδιά τους. Όμως, μια νέα αμερικανική επιστημονική μελέτη εγείρει σοβαρές αμφιβολίες κατά πόσο αυτό, πέρα από βολικό για τους γονείς, είναι πράγματι καλό για τα παιδιά, καθώς μπορεί να «φρενάρει» την κοινωνική και συναισθηματική ανάπτυξη του εγκεφάλου τους.

Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Βοστώνης, με επικεφαλής την παιδίατρο Τζένι Ραντέσκι, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Pediatrics" της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, σύμφωνα με τη βρετανική «Γκάρντιαν», αξιολόγησαν τις έως τώρα δημοσιευμένες μελέτες πάνω στις πιθανές επιπτώσεις της συχνής χρήσης υπολογιστών και κινητών από τα παιδάκια.

Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι ναι μεν μπορεί ένας γονιός να αποσπάσει την προσοχή του παιδιού με αυτό τον τρόπο και έτσι το παιδί να απορροφηθεί με το νέο «παιγνίδι» του και να ησυχάσει, όμως το τίμημα μπορεί να είναι η ελλιπής ανάπτυξη του παιδιού, ιδίως όσον αφορά την ικανότητά του να αυτοελέγχεται και να επικοινωνεί με τους άλλους.

Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι ενώ μέχρι σήμερα έχει μελετηθεί εκτενώς η επίπτωση της τηλεόρασης και των βιντεοπαιγνιδιών στα μικρά παιδιά σε προσχολική ηλικία, δεν συμβαίνει το ίδιο με τις ταμπλέτες (tablets) και τα έξυπνα κινητά (smartphones).

«Αν αυτές οι συσκευές γίνουν η κυρίαρχη μέθοδος για να ηρεμούν και να απασχολούνται τα παιδιά, θα μπορέσουν άραγε να αναπτύξουν τους δικούς τους εσωτερικούς μηχανισμούς αυτορύθμισης;» θέτουν το ερώτημα οι ερευνητές. Μεταξύ άλλων, επισημαίνουν ότι υπάρχουν ενδείξεις πως όσα παιδιά κάτω των τριών ετών περνούν πολλή ώρα μπροστά σε μια διαδραστική οθόνη αφής, δυσκολεύονται να αναπτύξουν τις αναγκαίες ικανότητες για τα μαθηματικά και για τις επιστήμες γενικότερα.

Η Τζένι Ραντέσκι συστήνει στους γονείς να ενθαρρύνουν στα παιδιά τους έγκαιρα την «άμεση διαδραστική επαφή ανθρώπου με άνθρωπο». Όπως είπε, είναι ζωτικό όλη η οικογένεια να αφιερώνει καθημερινά χρόνο για επαφή και επικοινωνία, αφήνοντας στην άκρη την τηλεόραση, τους υπολογιστές και τα κινητά.

Μελέτες, ήδη δείχνουν ότι τα παιδιά μαθαίνουν περισσότερα πράγματα και αναπτύσσονται πιο φυσιολογικά σε αυτή την περίπτωση, παρά μέσα από τις οθόνες, καθώς, μεταξύ άλλων, αναπτύσσουν ενσυναίσθηση (την ικανότητα να νιώθουν τους γύρω τους και να μπαίνουν στη θέση τους), καθώς και να λύνουν προβλήματα με ομαδικό τρόπο.

Επιπλέον, κατά τους ερευνητές, το να παίζει ένα μικρό παιδί με τα «τουβλάκια» του, μπορεί τελικά να το βοηθήσει περισσότερο να αναπτύξει μαθηματικές ικανότητες, παρά όταν είναι «καρφωμένο» σε μια οθόνη, έστω και διαδραστική. Τα διαδραστικά προγράμματα (π.χ. τα ηλεκτρονικά παιδικά βιβλία) που προσφέρουν οι ταμπλέτες και τα έξυπνα κινητά, γίνονται πιο χρήσιμα από εκπαιδευτική άποψη όσο ένα παιδί πλησιάζει στη σχολική ηλικία, αλλά όχι μέχρι να γίνει δύο έως τριών ετών.

Το βασικό συμπέρασμα των ερευνητών είναι ότι η επίπτωση των ηλεκτρονικών συσκευών στην ανάπτυξη και στη συμπεριφορά των μικρών παιδιών παραμένει ένα μεγάλο ερωτηματικό προς το παρόν, γι’ αυτό οι γονείς πρέπει να είναι ιδιαίτερα επιφυλακτικοί και να μην δίνουν με ευκολία -επειδή αυτό τους βολεύει- μια ταμπλέτα ή ένα κινητό στο παιδί τους για να περνάει την ώρα του.

parapolitika.gr