Το πέρασμα ενός αστεροειδούς από την Γη ίσως να ήταν μια επίσκεψη ρουτίνας για τους αστρονόμους – ερασιτέχνες και μη – αν δεν συνδιαζόταν με δύο άλλα σπάνια αστρικά φαινόμενα.

Η τριπλή αυτή σύμπτωση κάνει πολλούς να φοβούνται ότι το τέλος του κόσμου έφτασε.

Τα τρία ουράνια φαινόμενα που θα συμβούν πάνω από τα κεφάλια μας σήμερα Δεύτερα είναι:

το πέρασμα του αστεροειδούς 2013 TX68
το Σούπερ Φεγγάρι και
μια έκλειψη ηλίου.
Η Σελήνη θα φαίνεται μεγαλύτερη από το συνηθισμένο καθώς θα βρεθεί στην πιο μικρή απόστασή της από τη Γη, προκαλώντας το φαινόμενο που ονομάζεται «Σούπερ Φεγγάρι».

Ομως την ίδια στιγμή το φεγγάρι θα περνά μπροστά από τον Ηλιο προκαλώντας έκλειψη, η οποία θα είναι ορατή μόνο από τον Ειρηνικό Ωκεανό.

Ο αστεροειδής 2013 TX68 που περνάει από την γειτονία μας, παρακολουθείται στενά από τη ΝΑΣΑ. Το ουράνιο σώμα με διάμετρο τουλάχιστον 30 μέτρων θα μπορούσε να προκαλέσει μεγάλες καταστροφές αν έμπαινε στην ατμόσφαιρα και έπεφτε στην επιφάνεια του πλανήτη. Ωστόσο οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κάτι τέτοιο είναι απίθανο να συμβεί.

Ο αστεροειδής εντοπίστηκε το 2013 όταν πέρασε και πάλι κοντά από την Γη. Υπολογίζεται ότι αυτή τη φορά θα περάσει σε ύψος τουλάχιστον 34.000 χιλιομέτρων από την επιφάνεια της Γης. Η πιθανότητα κάτι να μην πάει καλά και ο αστεροειδής να πέσει στοπν πλανήτη μας υπολογίζεται σε μια προς 250 εκατομμύρια, όπως λένε οι αμερικανοί επιστήμονες.

iefimerida.gr

Αμερικανοί αστρονόμοι ανακάλυψαν ένα ηλιακό σύστημα όπου το μητρικό άστρο (ήλιος) του, κάθε 69 χρόνια σημειώνει σχεδόν ολική έκλειψη, η οποία διαρκεί επί 3,5 χρόνια. Πρόκειται για νέο ρεκόρ διάρκειας έκλειψης, αλλά και χρονικού διαστήματος ανάμεσα σε δύο διαδοχικές εκλείψεις.

Η ανακάλυψη, που αφορά το ερυθρό γιγάντιο άστρο TYC 2505-672-1, έγινε από αστρονόμους των πανεπιστημίων Χάρβαρντ και Τενεσί και θα δημοσιευθεί στο περιοδικό αστρονομίας "Astronomical Journal".

Η έκλειψη οφείλεται σε ένα δεύτερο άστρο-συνοδό, καθώς πρόκειται για ένα διπλό αστρικό σύστημα σε απόσταση περίπου 100.000 ετών φωτός από τη Γη.

Ο προηγούμενος κάτοχος του ρεκόρ μακρόχρονης έκλειψης ήταν ένα κοντινότερο γιγάντιο άστρο, το Epsilon Aurigae (Έψιλον Ηνιόχου), σε απόσταση 2.200 ετών φωτός από τη Γη, το οποίο εμφανίζει έκλειψη διάρκειας 640 έως 730 ημερών κάθε 27 χρόνια.

Μαγικές φωτογραφίες από όλο τον κόσμο χάρισε το σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο που είχε να συμβεί από το 1982 και έγινε ορατό από το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, την Αφρική, την Αμερική και τη δυτική Ασία.

Το φαινόμενο, το οποίο θα επιστρέψει και πάλι το 2033, δεν κατάφερε να γίνει ιδιαίτερα ορατό στην χώρα μας λόγω της πυκνής συννεφιάς.

Οι φάσεις του φαινομένου όπως έγινε ορατό στην Ελλάδα:
Έναρξη έκλειψης παρασκιάς: 3:11 πμ
Έναρξη μερικής έκλειψης: 4:07 πμ
Έναρξη ολικότητας: 5:11 πμ
Μέγιστο έκλειψης: 5:47 πμ
Τέλος ολικότητας: 6:23 πμ
Τέλος μερικής έκλειψης 7:27 πμ
Τέλος έκλειψης παρασκιάς 8:22 πμ (η Σελήνη θα έχει ήδη δύσει)

Η έκλειψη της 28ης Σεπτεμβρίου ήταν η τέταρτη και τελευταία ολική σεληνιακή έκλειψη της τελευταίας διετίας. Οι προηγούμενες ολικές εκλείψεις έλαβαν χώρα στις 15 Απριλίου 2014, στις 8 Οκτωβρίου 2014 και στις 4 Απριλίου 2015.
Παρά την ολική έκλειψη, το φεγγάρι δεν έγινε τελείως σκοτεινό, αλλά πήρε μια κοκκινωπή απόχρωση, η οποία οφείλεται σε ηλιακό φως που φτάνει στο φεγγάρι αφού ανακλαστεί από τη Γη.

Στο φαινόμενο της υπερπανσεληνιακής ολικής έκλειψης η πανσέληνος δείχνει αρκετά μεγαλύτερη και λαμπρότερη από το συνηθισμένο. Οι «υπερπανσέληνοι» δημιουργούνται επειδή η τροχιά της Σελήνης γύρω από τη Γη είναι ελλειπτική και όχι κυκλική. Ενώ η μέση απόσταση της Σελήνης από τον πλανήτη μας είναι περίπου 384.600 χιλιόμετρα, ο φυσικός δορυφόρος κινείται στα 405.600 χλμ στο «απόγειο» και πλησιάζει στα 226.000 χλμ στο «περίγειο».

Υπερπανσελήνους έχουμε όταν η Σελήνη βρίσκεται στο περίγειότης και τα φεγγάρια εμφανίζονται περίπου 14% μεγαλύτερα και 30 φορές λαμπρότερα από το απόγειο των πανσελήνων, που είναι γνωστά ως «minimoons».

Οι εκλείψεις των υπερπανσελήνων είναι ιδιαίτερες. Έχουν γίνει πέντε φορές από το 1900 (το 1910, 1928, 1946, 1964 και 1982), τονίζει η NASA.

Οι «κανονικές» σεληνιακές εκλείψεις είναι πολύ πιο συνηθισμένες. Ενας, δηλαδή, παρατηρητής σε οποιαδήποτε περιοχή του πλανήτη μπορεί να δει μία ολική σεληνιακή έκλειψη μία φορά στα 2.5 χρόνια κατά μέσο όρο.

Αργεντινή
Βαγδάτη
Λευκορωσία
Βολιβία
Κάιρο - Αίγυπτος
Χιλή
Κολομβία
Κύπρος
Δαμασκός - Συρία
Εκουαδόρ
Αγγλία
Γερμανία
Ισραήλ
Γαλλία
ΗΠΑ
Μεξικό
Πράγα
Παραγουάη
Παναμάς
Ρωσία
Νότια Αφρική
Σαλβαδόρ
Βενεζουέλα


Φωτογραφίες: Reuters, EPA / ΑΠΕ - ΜΠΕ

Διαβάστε αναλυτικά τις ώρες που ξεκινάει και τελειώνει η «υπερ- έκλειψη». Θα είναι ορατή και από την Ελλάδα

Εάν δεν θέλετε να χάσετε το θέαμα που είναι ορατό και από την Ελλάδα, μην κοιμηθείτε. Και όχι δεν θα γίνει η καταστροφή του κόσμου, όπως κάποιοι δεισιδαίμονες πιστεύουν.

Μία πανσέληνος με το φεγγάρι να είναι το μεγαλύτερο που μπορεί να υπάρξει, η λεγόμενη και υπερπανσέληνος, θα εξαφανιστεί τελείως λόγω ολικής έκλειψης. Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί πάνω από τρεις δεκαετίες.

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 28 Σεπτεμβρίου, όσοι είναι ξύπνιοι στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες, θα έχουν την ευκαιρία να παρατηρήσουν μια ολική έκλειψη υπερμεγέθους Σελήνης. Στη χώρα μας το φαινόμενο θα φθάσει στο μέγιστο σημείο του περίπου στις έξι παρά δέκα το πρωί.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι η, ούτως ή άλλως θεαματική, ολική έκλειψη θα συμβεί κατά τη διάρκεια της λεγόμενης «υπερπανσελήνου», καθώς η πανσέληνος θα λάβει χώρα, όταν η Σελήνη θα βρίσκεται στο περίγειο, δηλαδή στο κοντινότερο σημείο της από τη Γη. Αυτό σημαίνει ότι η διάμετρος του υπό έκλειψη φεγγαριού θα φαίνεται μεγαλύτερη σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλείψεις.

Η έκλειψη -εφόσον το επιτρέπει ο κατά τόπους καιρός- θα είναι ορατή από την Ευρώπη, την Αφρική, την Αμερική και τη δυτική Ασία. Προηγήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου μια μερική σεληνιακή έκλειψη, η οποία όμως ήταν ορατή μόνο από τη Νότια Αφρική και από τους... πιγκουίνους της Ανταρκτικής.

Κάτι ανάλογο -συνδυασμός ολικής έκλειψης και υπερπανσελήνου- είχε συμβεί μόνο πέντε φορές μετά το 1900: το 1910, το 1928, το 1946 και για τελευταία φορά το 1982, ενώ δεν θα ξανασυμβεί πριν από το 2033, σύμφωνα με τη NASA. Ασφαλώς ολικές εκλείψεις «κανονικής» και όχι «σούπερ» Σελήνης συμβαίνουν πολύ πιο συχνά (περίπου κάθε δυόμισι χρόνια).

Στην Ελλάδα θα είναι ορατή ολόκληρη η ολική φάση της έκλειψης, καθώς και ολόκληρη η μερική φάση της στα δυτικά της χώρας μας. Ορισμένες περιοχές της ανατολικής Ελλάδας θα χάσουν μερικά λεπτά από το τέλος της μερικής φάσης, καθώς η Σελήνη εκεί θα δύσει μερικά λεπτά νωρίτερα.

Κατά τη διάρκεια της ολικής φάσης της έκλειψης, η Σελήνη θα βρίσκεται στο δυτικό-νοτιοδυτικό ουρανό. Οι ακριβείς χρόνοι του φαινομένου στη χώρα μας, σύμφωνα με τους αστρονόμους, θα έχουν ως εξής:

- Έναρξη έκλειψης παρασκιάς: 3:11 πμ

- Έναρξη μερικής έκλειψης: 4:07 πμ

- Έναρξη ολικότητας: 5:11 πμ

- Μέγιστο έκλειψης: 5:47 πμ

- Τέλος ολικότητας: 6:23 πμ

- Τέλος μερικής έκλειψης 7:27 πμ

- Τέλος έκλειψης παρασκιάς 8:22 πμ (η Σελήνη θα έχει ήδη δύσει).

Η έκλειψη της 28ης Σεπτεμβρίου είναι η τέταρτη και τελευταία ολική σεληνιακή έκλειψη της τελευταίας διετίας. Οι προηγούμενες ολικές εκλείψεις έλαβαν χώρα στις 15 Απριλίου 2014, 8 Οκτωβρίου 2014 και 4 Απριλίου 2015.

Κατά την έκλειψη της ερχόμενης Δευτέρας, το φεγγάρι θα φαίνεται κατά 14% μεγαλύτερο και κατά 30% φωτεινότερο από ό,τι στην προηγούμενη φετινή έκλειψη, επειδή θα βρίσκεται στο κοντινότερο στη Γη σημείο της ελλειπτικής τροχιάς του (σε απόσταση 363.700 χιλιομέτρων), ενώ την περασμένη άνοιξη βρισκόταν αντίθετα στο πιο μακρινό του (σε απόσταση 405.600 χιλιομέτρων).

Ενώ η φετινή ανοιξιάτικη ολική έκλειψη διήρκεσε λιγότερο από πέντε λεπτά, της Δευτέρας θα διαρκέσει πάνω από 70 και συνολικά πάνω από τέσσερις ώρες μαζί με την παρασκιά και την μερική έκλειψη. Είτε με ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο, είτε μια κυάλια, είτε με γυμνά μάτια, θα μπορεί κανείς να παρακολουθήσει το φαινόμενο.

Η «Ματωμένη Σελήνη» δεν θα φέρει το τέλος της Γης

Παρά την ολική έκλειψη, το φεγγάρι δεν γίνεται τελείως σκοτεινό, αλλά παίρνει μια κοκκινωπή απόχρωση, γι' αυτό πολλοί το ονομάζουν «Ματωμένη Σελήνη».

Όταν η σκιά της Γης καλύψει τη Σελήνη εντελώς, τότε -ανάλογα και με τις συνθήκες που θα επικρατούν (υγρασία, θερμοκρασία, περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε σκόνη κλπ.), η σκιά της Σελήνης θα αποκτήσει μια κοκκινωπή απόχρωση. Ο φυσικός μηχανισμός είναι σχετικός με αυτόν που χρωματίζει κόκκινα τα δειλινά.

Καθόλου παράξενο που με αυτό το φαινόμενο κατά καιρούς έχουν συνδεθεί διάφοροι φόβοι για το επερχόμενο τέλος του κόσμου. Και αυτή τη φορά, διάφορες περιθωριακές θρησκευτικές ομάδες -κυρίως προτεσταντικές στις ΗΠΑ- προβλέπουν ότι ο κόσμος δεν θα υπάρχει μετά τη Δευτέρα, ίσως εξαιτίας της πτώσης κάποιου μεγάλου αστεροειδούς. Κουράγιο σε όλους!

Πάντως, για καλό και για κακό -επειδή μερικοί παίρνουν στα σοβαρά τέτοιες φήμες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο- η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία φρόντισε να καθησυχάσει αναφέροντας σε ανακοίνωσή της τα εξής: «Η NASA δεν γνωρίζει κανέναν αστεροειδή ή κομήτη που βρίσκεται τώρα σε τροχιά σύγκρουσης με τη Γη, συνεπώς η πιθανότητα μιας σοβαρής σύγκρουσης είναι αρκετά μικρή. Στην πραγματικότητα, με βάση τις καλύτερες πληροφορίες που διαθέτουμε, κανένα μεγάλο μεγάλο αντικείμενο δεν είναι πιθανό να χτυπήσει τη Γη οποτεδήποτε μέσα στις επόμενες αρκετές εκατοντάδες χρόνια».  

Μία πανσέληνος με το φεγγάρι να είναι το μεγαλύτερο που μπορεί να υπάρξει, η λεγόμενη και υπερπανσέληνος, θα εξαφανιστεί τελείως λόγω ολικής έκλειψης. Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί πάνω από τρεις δεκαετίες.

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 28 Σεπτεμβρίου, όσοι είναι ξύπνιοι στην Ελλάδα και σε πολλές άλλες χώρες, θα έχουν την ευκαιρία να παρατηρήσουν μια ολική έκλειψη υπερμεγέθους Σελήνης. Στη χώρα μας το φαινόμενο θα φθάσει στο μέγιστο σημείο του περίπου στις έξι παρά δέκα το πρωί.

Το αξιοσημείωτο είναι ότι η, ούτως ή άλλως θεαματική, ολική έκλειψη θα συμβεί κατά τη διάρκεια της λεγόμενης «υπερπανσελήνου», καθώς η πανσέληνος θα λάβει χώρα, όταν η Σελήνη θα βρίσκεται στο περίγειο, δηλαδή στο κοντινότερο σημείο της από τη Γη. Αυτό σημαίνει ότι η διάμετρος του υπό έκλειψη φεγγαριού θα φαίνεται μεγαλύτερη σε σύγκριση με τις προηγούμενες εκλείψεις.

Η έκλειψη -εφόσον το επιτρέπει ο κατά τόπους καιρός- θα είναι ορατή από την Ευρώπη, την Αφρική, την Αμερική και τη δυτική Ασία. Προηγήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου μια μερική σεληνιακή έκλειψη, η οποία όμως ήταν ορατή μόνο από τη Νότια Αφρική και από τους... πιγκουίνους της Ανταρκτικής.

Κάτι ανάλογο -συνδυασμός ολικής έκλειψης και υπερπανσελήνου- είχε συμβεί μόνο πέντε φορές μετά το 1900: το 1910, το 1928, το 1946 και για τελευταία φορά το 1982, ενώ δεν θα ξανασυμβεί πριν από το 2033, σύμφωνα με τη NASA. Ασφαλώς ολικές εκλείψεις «κανονικής» και όχι «σούπερ» Σελήνης συμβαίνουν πολύ πιο συχνά (περίπου κάθε δυόμισι χρόνια).

Στην Ελλάδα θα είναι ορατή ολόκληρη η ολική φάση της έκλειψης, καθώς και ολόκληρη η μερική φάση της στα δυτικά της χώρας μας. Ορισμένες περιοχές της ανατολικής Ελλάδας θα χάσουν μερικά λεπτά από το τέλος της μερικής φάσης, καθώς η Σελήνη εκεί θα δύσει μερικά λεπτά νωρίτερα.

Κατά τη διάρκεια της ολικής φάσης της έκλειψης, η Σελήνη θα βρίσκεται στο δυτικό-νοτιοδυτικό ουρανό. Οι ακριβείς χρόνοι του φαινομένου στη χώρα μας, σύμφωνα με τους αστρονόμους, θα έχουν ως εξής:

- Έναρξη έκλειψης παρασκιάς: 3:11 πμ

- Έναρξη μερικής έκλειψης: 4:07 πμ

- Έναρξη ολικότητας: 5:11 πμ

- Μέγιστο έκλειψης: 5:47 πμ

- Τέλος ολικότητας: 6:23 πμ

- Τέλος μερικής έκλειψης 7:27 πμ

- Τέλος έκλειψης παρασκιάς 8:22 πμ (η Σελήνη θα έχει ήδη δύσει).

Η έκλειψη της 28ης Σεπτεμβρίου είναι η τέταρτη και τελευταία ολική σεληνιακή έκλειψη της τελευταίας διετίας. Οι προηγούμενες ολικές εκλείψεις έλαβαν χώρα στις 15 Απριλίου 2014, 8 Οκτωβρίου 2014 και 4 Απριλίου 2015.

Κατά την έκλειψη της ερχόμενης Δευτέρας, το φεγγάρι θα φαίνεται κατά 14% μεγαλύτερο και κατά 30% φωτεινότερο από ό,τι στην προηγούμενη φετινή έκλειψη, επειδή θα βρίσκεται στο κοντινότερο στη Γη σημείο της ελλειπτικής τροχιάς του (σε απόσταση 363.700 χιλιομέτρων), ενώ την περασμένη άνοιξη βρισκόταν αντίθετα στο πιο μακρινό του (σε απόσταση 405.600 χιλιομέτρων).

Ενώ η φετινή ανοιξιάτικη ολική έκλειψη διήρκεσε λιγότερο από πέντε λεπτά, της Δευτέρας θα διαρκέσει πάνω από 70 και συνολικά πάνω από τέσσερις ώρες μαζί με την παρασκιά και την μερική έκλειψη. Είτε με ερασιτεχνικό τηλεσκόπιο, είτε μια κυάλια, είτε με γυμνά μάτια, θα μπορεί κανείς να παρακολουθήσει το φαινόμενο.

Η «Ματωμένη Σελήνη» δεν θα φέρει το τέλος της Γης

Παρά την ολική έκλειψη, το φεγγάρι δεν γίνεται τελείως σκοτεινό, αλλά παίρνει μια κοκκινωπή απόχρωση, γι' αυτό πολλοί το ονομάζουν «Ματωμένη Σελήνη».

Όταν η σκιά της Γης καλύψει τη Σελήνη εντελώς, τότε -ανάλογα και με τις συνθήκες που θα επικρατούν (υγρασία, θερμοκρασία, περιεκτικότητα της ατμόσφαιρας σε σκόνη κλπ.), η σκιά της Σελήνης θα αποκτήσει μια κοκκινωπή απόχρωση. Ο φυσικός μηχανισμός είναι σχετικός με αυτόν που χρωματίζει κόκκινα τα δειλινά.

Καθόλου παράξενο που με αυτό το φαινόμενο κατά καιρούς έχουν συνδεθεί διάφοροι φόβοι για το επερχόμενο τέλος του κόσμου. Και αυτή τη φορά, διάφορες περιθωριακές θρησκευτικές ομάδες -κυρίως προτεσταντικές στις ΗΠΑ- προβλέπουν ότι ο κόσμος δεν θα υπάρχει μετά τη Δευτέρα, ίσως εξαιτίας της πτώσης κάποιου μεγάλου αστεροειδούς. Κουράγιο σε όλους!

Πάντως, για καλό και για κακό -επειδή μερικοί παίρνουν στα σοβαρά τέτοιες φήμες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο- η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία φρόντισε να καθησυχάσει αναφέροντας σε ανακοίνωσή της τα εξής: «Η NASA δεν γνωρίζει κανέναν αστεροειδή ή κομήτη που βρίσκεται τώρα σε τροχιά σύγκρουσης με τη Γη, συνεπώς η πιθανότητα μιας σοβαρής σύγκρουσης είναι αρκετά μικρή. Στην πραγματικότητα, με βάση τις καλύτερες πληροφορίες που διαθέτουμε, κανένα μεγάλο μεγάλο αντικείμενο δεν είναι πιθανό να χτυπήσει τη Γη οποτεδήποτε μέσα στις επόμενες αρκετές εκατοντάδες χρόνια».

topontiki.gr

ferriesingreece2

kalimnos

sportpanic03

 

 

eshopkos-foot kalymnosinfo-foot kalymnosinfo-foot nisyrosinfo-footer lerosinfo-footer mykonos-footer santorini-footer kosinfo-foot expo-foot