Ο Σουμιτέρου Τανιγκούτσι ήταν 16 χρονών, όταν η ατομική βόμβα κατέστρεψε την πόλη του, σκοτώνοτνας μέσα σε ελάχιστα λεπτά 70.000 ανθρώπους. 

Σήμερα, 70 χρόνια αργότερα, ο 86χρονος Σουμιτέρου αφήνεται στο φωτογραφικό φακό και δείχνει σε όλον τον πλανήτη το κατεστραμμένο σώμα του από τις συνέπειες της έκρηξης.

Όπως θυμάται ο ίδιος, ήταν πάνω στο ποδήλατό του, κάνοντας μια παράδοση στην δουλειά που δούλευε τότε, όταν το ωστικό κύμα τον έριξε κάτω, χωρίς να καταλάβει τίποτα. Επί τρείς ημέρες περιφερόταν, χωρίς να κάνει τίποτα για τα τραύματά του. 

Όπως λέει ο ίδιος το δέρμα του είχε ξεκολλήσει σαν σχισμένο ύφασμα και κρεμόταν από όλες του τις πλευρές. Η πλάτη του είχε καταστραφεί, και έμεινε ξαπλωμένος για 21 μήνες μπρούμυτα στο νοσοκομείο.

Σήμερα, είναι πρόεδρος σε ένα γκρουπ από τους επιβιώσαντες του Ναγκασάκι και εργάζεται για ενάντια στην πυρηνική ενέργεια και τη μόλυνση. Και αποφασίζει να εκθέσει το σώμα του σε κοινή θέα, θέλοντας να δείξει με αυτόν τον τρόπο τη φρίκη του πολέμου. 

Τα λόγια πάντως είναι περιτά μπροστά σε τόσο δυνατές φωτογραφίες. Και σε έναν άνθρωπο που κατάφερε να γυρίσει από την κόλαση και να μας πει, έστω και με μερικές φωτογραφικές πόζες, πως είναι εκείνη η σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου.
 

protothema.gr

 

Λίγες μέρες αργότερα στις 9 Αυγούστου όμοια βόμβα έπληξε την πόλη Ναγκασάκι. Μέσα σε δύο μήνες τα θύματα στη Χιροσίμα έφθασαν τις 160000 και στο Ναγκασάκι περίπου 80000. Τα μισά θύματα πέθαναν την πρώτη μέρα.
 
Επρόκειτο για μια εγκληματική πράξη αφού δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από στρατιωτική σκοπιά. Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος είχε λήξει στην Ευρώπη και η Ιαπωνία είχε ουσιαστικά ηττηθεί και έδινε τις τελευταίες μάχες υποχώρησης. Επρόκειτο για βάρβαρη και ανήθικη πράξη δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων ήταν άμαχοι.
 
Σήμερα 69 χρόνια μετά η διάδοση των πυρηνικών όπλων αποτελεί ένα από τα πιο ακανθώδη διεθνή γεωπολιτικά ζητήματα. Οι ικανότητες καταστροφής των σύγχρονων πυρηνικών όπλων είναι χιλιάδες φορές μεγαλύτερες από εκείνες των βομβών του 1945.
 
Ήδη από την εποχή της βόμβας της Χιροσίμα ένα τεράστιο αντιπυρηνικό και αντιπολεμικό κίνημα αγκάλιασε όλους τους λαούς του κόσμου.  Οι πόλεμοι που ξέσπασαν μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και συνεχίζονται σε διάφορες περιοχές της γης αποτέλεσαν, μεταξύ άλλων, πεδία δοκιμών νέων όπλων. Θύματα είναι οι  λαοί των χωρών που αποτελούν τα πεδία των  μαχών.  Πέρα από τη βόμβα νετρονίου που σκοτώνει ανθρώπους αλλά δεν καταστρέφει κτίρια, δοκιμάστηκαν βόμβες απεμπλουτισμένου ουρανίου, τρομακτικά χημικά  όπλα αλλά και επιθέσεις με βιολογικά όπλα.
 
Με διάφορες μορφές αλλά με σταθερότητα και αυξανόμενη ένταση,  το παγκόσμιο αντιπυρηνικό κίνημα παραμένει ενεργό μέχρι σήμερα. Αγωνίζεται κατά της χρήσης της πυρηνικής ενέργειας αλλά και ενάντια σε όλα τα όπλα μαζικής καταστροφής, πυρηνικά, χημικά, βιολογικά. Το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου φιλοδοξεί να αποτελέσει σταθερό μέρος του κινήματος αυτού.
 
Η χρήση όπλων απεμπλουτισμένου ουρανίου στην πρώην Γιουγκοσλαβία, τα δύο καταστροφικά δυστυχήματα στο Τσερνόμπιλ και τη Φουκουσίμα, οι σοβαρές ενδείξεις για βύθιση πυρηνικών καταλοίπων στη Μεσόγειο και οι εφιαλτικοί κίνδυνοι από την εξουδετέρωση των χημικών όπλων της Συρίας που αυτή τη στιγμή πραγματοποιείται επίσης στη Μεσόγειο, αποτελούν επαρκείς λόγους για να συνεχίσουμε τον αγώνα κατά των όπλων μαζικής καταστροφής και της πυρηνικής ενέργειας με όποια μορφή και αν προωθείται αυτή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι το Ισραήλ, τη στιγμή που εξαπολύει μία αναίσχυντη επίθεση κατά των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας, παραμένει το μοναδικό κράτος της ευρύτερης Μέσης Ανατολής που δεν λογοδοτεί και ούτε ελέγχεται από κανέναν για το "φημολογούμενο" πυρηνικό του οπλοστάσιο.
 
Το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου καλεί όλες και όλους σε επαγρύπνηση και δράση για να μην έχουμε άλλες Χιροσίμες και Φουκουσίμες.