Το πιο σπουδαίο εύρημα από την εικοσαετή ανασκαφική έρευνα στα αρχαία Στάγειρα ανακοινώθηκε την Πέμπτη στη Θεσσαλονίκη, σε εκατοντάδες κορυφαίους αριστοτελιστές της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας: Ο τάφος του Αριστοτέλη, που διασώζεται εδώ και 2.400 χρόνια στη γενέτειρα του, καθώς και το ηρώο που είχε δημιουργηθεί προς τιμήν του από τους συμπολίτες του.

Την ανακάλυψη του τάφου του Αριστοτέλη στα Στάγειρα Χαλκιδικής ανακοίνωσε ο ανασκαφέας, μελετητής των Αρχαίων Σταγείρων, αρχαιολόγος Κώστας Σισμανίδης, σύμφωνα με τον οποίο τα ευρήματα από την ανασκαφή του 1996 στην περιοχή οδηγούν στο συμπέρασμα πως το ταφικό μνημείο που βρέθηκε δεν μπορεί παρά να ανήκει στον Αριστοτέλη.



Πρόκειται για ένα ταφικό ηρώο, όπου οι Σταγειρίτες μετέφεραν και εναπόθεσαν την τέφρα του φιλοσόφου αμέσως μετά τον θάνατό του στη Χαλκίδα, τον τίμησαν ως ήρωα, σωτήρα, νομοθέτη και δεύτερο «οικιστή» της πόλης τους, εφόσον με δική του μεσολάβηση στον Φίλιππο επανιδρύθηκαν (340 π.Χ) τα Στάγειρα, που είχαν καταστραφεί από τον ίδιο Μακεδόνα βασιλιά το 349 π.Χ.

Το ταφικό οικοδόμημα εντοπίστηκε ανάμεσα στη στοά του 5ου αιώνα και στον αρχαϊκό ναό του Διός Σωτήρος και της Αθηνάς Σώτειρας (6ος αιώνας π.Χ.), μεταξύ της αρχαϊκής και της κλασικής πόλης, στη χερσόνησο «Λιοτόπι». Η αψιδωτή του κάτοψη (10 περίπου μέτρα), το σχήμα του, η ύπαρξη ορθογώνιου μαρμαροθετημένου δαπέδου με κενή επιφάνεια-βωμό (1,30×1,70 μ.) είχαν προβληματίσει πολύ τον αρχαιολόγο ερευνητή, καθώς περιβάλλει επακριβώς έναν τετράγωνο βυζαντινό πύργο.



«Δεν έχουμε αποδείξεις αλλά ισχυρότατες ενδείξεις -φθάνουν σχεδόν στη βεβαιότητα. Η θέση στην οποία κτίστηκε το πεταλωτό οικοδόμημα, μέσα στην πόλη και κοντά στην Αγορά (κατά παρέκκλιση των νενομισμένων), με πανοραμική θέα προς όλες τις κατευθύνσεις. Η εποχή της κατασκευής του στην αρχή-αρχή ακόμη της ελληνιστικής περιόδου. Το ασύμβατο για άλλες χρήσεις σχήμα του. Ο δημόσιος χαρακτήρας του και η μεγάλη βιασύνη που διακρίνεται στην κατασκευή του, με ποιοτικό, άλλα ετερόκλητο οικοδομικό υλικό σε δεύτερη χρήση», σημείωσε ο ανασκαφέας, μελετητής των αρχαίων Σταγείρων, αρχαιολόγος Κώστας Σισμανίδης στην πρώτη επιστημονική ανακοίνωση που έκανε σήμερα στο συνέδριο «Αριστοτέλης 2.400 χρόνια». 



Σύμφωνα με τον κ. Σισμανίδη στην πλαγιά του βορειότερου άκρου των Σταγείρων, κοντά στη Στοά της Αρχαίας Αγοράς αποκαλύφθηκε πολύπλοκο σύμπλεγμα διαφορετικών μεταξύ τους κτισμάτων που χρονολογούνται από την αρχαϊκή μέχρι και τη βυζαντινή περίοδο ως και τα νεώτερα χρόνια. 

Δυόμιση μέτρα δυτικά της πύλης του αρχαϊκού τείχους, αποκαλύφθηκε ένας μεγάλος τετράγωνος πύργος των βυζαντινών χρόνων τον οποίο περιβάλλει ένα  εντυπωσιακό αψιδωτό οικοδόμημα, που δίνει αρχικά την εντύπωση πυργοειδούς κατασκευής της αρχαϊκής οχύρωσης. Ωστόσο όπως παρατηρεί κ. Σισμανίδης «προσεκτικότερη παρατήρηση και πολλά κινητά ευρήματα απ΄ αυτό, πείθουν ότι χρονολογείται στους πρώιμους ελληνιστικούς χρόνους».

Οι τοίχοι του κτίσματος αυτού σώζονται σε μέγιστο ύψος 1,80, και έχουν το μικρό σχετικά πάχος των 1,10 μ., «το οποίο είναι βεβαίως απαγορευτικό, για να ερμηνευτεί αυτό ως πύργος της αρχαϊκής οχύρωσης» ενώ «σημαντικό χαρακτηριστικό του είναι ότι χτίστηκε με πολύ καλό οικοδομικό υλικό, το οποίο είναι προφανές ότι βρίσκεται εδώ σε δεύτερη χρήση και προέρχεται από παλαιότερα δημόσια κτίσματα. Έτσι, ενώ οι τοίχοι του είναι χτισμένοι, κατά το μεγαλύτερο μέρος τους, ακανόνιστα, χρησιμοποιούν όμως σε μεγάλο βαθμό εξαιρετικής ποιότητας και επεξεργασίας γωνιόλιθους μαρμάρου, ασβεστολίθους και γρανίτη, ενώ παράλληλα διαπιστώνεται και ιδιαίτερη σπουδή στην κατασκευή τους, αφού η ποιότητα δεν είναι όμοια ούτε ως προς το υλικό που χρησιμοποιήθηκε κατά τόπους, ούτε ως προς τον τρόπο δόμησης». Σειρά δομικών χαρακτηριστικών του κτιρίου και άλλες ανασκαφικές ενδείξεις «οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι η ανέγερση του οικοδομήματος έγινε, για κάποιον λόγο, ιδιαίτερα εσπευσμένα». 

Κινητά ευρήματα, κεραμική, περισσότερα από πενήντα νομίσματα χρονολογούν τάφο και βωμό στους χρόνους περίπου του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Γραμματειακές πηγές δίνουν τη ζητούμενη απάντηση για τον «ένοικο», με κυριότερες το χειρόγραφο αρ. 257 της Μαρκιανής Βιβλιοθήκης και μία αραβική βιογραφία του Αριστοτέλη. Σύμφωνα με αυτές, μετά τον θάνατό του στη Χαλκίδα (322 π.Χ), οι Σταγειρίτες μετέφεραν την τέφρα του με χάλκινη υδρία, την έθαψαν σε μεγάλο υπέργειο τάφο μέσα στην πόλη τους, δίπλα στον οποίο έστησαν και βωμό, σε έναν τόπο που τον ονόμασαν «Αριστοτέλειον» και στον οποίο συνεδρίαζε στο εξής η Βουλή. Προς τιμήν του καθιέρωσαν μεγάλες ετήσιες γιορτές και αγώνες, τα «Αριστοτέλεια».

ΠΗΓΗ: protothema.gr

Σύμφωνα με έρευνα της Wikipedia..

«Βαριά» εξακολουθούν να είναι τα ονόματα των κορυφαίων Αρχαίων Ελλήνων στοχαστών, καθώς, σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε στην ιστοσελίδα Wikipedia, Αριστοτέλης και Πλάτωνας είναι τα πρόσωπα με την πιο μεγάλη επιρροή διεθνώς.

Ευρωπαίοι ερευνητές πραγματοποίησαν μια εκτεταμένη ανάλυση στη Wikipedia και μάλιστα στις εκδόσεις που διαθέτει η ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια στις 24 κυριότερες γλώσσες του πλανήτη, τις οποίες μιλάει περίπου το 60% του πληθυσμού της Γης.

Ο Αριστοτέλης, ο Πλάτων και ο Μέγας Αλέξανδρος «φιγουράρουν» στις δύο ξεχωριστές δεκάδες (Top 10) των προσώπων με την μεγαλύτερη επιρροή διεθνώς.

Στην κορυφή των δύο σχετικών «λιστών επιρροής» (οι οποίες διαφέρουν μεταξύ τους στην μεθοδολογία κατάταξης) βρίσκονται μάλλον δύο εκπλήξεις: στη μία ο όχι ευρέως γνωστός Σουηδός φυσιοδίφης του 18ου αιώνα Κάρολος Λινναίος, ο «πατέρας» της σύγχρονης ταξινόμησης των φυτών και των ζώων, και στην άλλη ο σαφώς πιο γνωστός Αδόλφος Χίτλερ.

Οι ερευνητές από τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ισπανία, με επικεφαλής τον Γιουνγκ-Χο Εόμ του Πανεπιστημίου της Τουλούζης και του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας (CNRS), κατέταξαν τις διεθνείς προσωπικότητες με βάση τους συνδέσμους (links) που εμφανίζονται στα περίπου 31 εκατ. λήμματα-άρθρα της Wikipedia, η οποία, με τις εκδόσεις της σε 287 διαφορετικές γλώσσες, αποτελεί το μεγαλύτερο αποθετήριο παγκόσμιας γνώσης.

Οι επιστήμονες αντιμετώπισαν τη Wikipedia ως ένα δίκτυο άρθρων. Όσο περισσότεροι είναι οι σύνδεσμοι του δικτύου προς ένα άρθρο, τόσο μεγαλύτερη θεωρείται η επιρροή του ονόματος που αντιστοιχεί σε αυτό το λήμμα. Ο αριθμός αυτών των «εισερχόμενων» συνδέσμων καταγράφηκε μέσω του αλγόριθμου PageRank που έχει δημιουργηθεί από τη Google και έτσι προέκυψε η πρώτη βασική παγκόσμια κατάταξη.

Μια δεύτερη πιο σύνθετη κατάταξη παγκόσμιας επιρροής, δημιουργήθηκε με τη χρήση ενός άλλου αλγόριθμου, του 2DRank, ο οποίος μετρά ταυτόχρονα τόσο τους εισερχόμενους συνδέσμους (δηλαδή τις παραπομπές των άλλων ιστοσελίδων σε μια ιστοσελίδα που αφορά σε κάποια προσωπικότητα), όσο και τους εξερχόμενους συνδέσμους (δηλαδή τις παραπομπές από μια ιστοσελίδα που αφορά κάποια προσωπικότητα, προς άλλες ιστοσελίδες).

Έτσι, η πρώτη κορυφαία δεκάδα (με βάση τον αλγόριθμο PageRank) απαρτίζεται κατά σειρά από τους Κάρολο Λινναίο, Ιησού Χριστό (έπεσε από την πρώτη θέση που είχε το 2010 σε αντίστοιχη κατάταξη), Αριστοτέλη (3ο), Ναπολέοντα, Χίτλερ, Ιούλιο Καίσαρα, Πλάτωνα (7ο), Σέξπιρ, Αϊνστάιν και βασίλισσα Ελισάβετ Β'.

Είναι αξιοσημείωτη η παγκόσμια εμβέλεια τόσο του Αριστοτέλη, όσο και του Πλάτωνα, καθώς περιλαμβάνονται στην κορυφαία εκατοντάδα (Top 100) στις εκδόσεις της Wikipedia και στις 24 κυριότερες γλώσσες του πλανήτη. Επιπλέον, με βαθμολογία 2.237 «πόντων», ο Αριστοτέλης απέχει ελάχιστα από την κορυφή (ο πρώτος Λινναίος έχει 2.284 και ο δεύτερος Ιησούς Χριστός 2.282, ενώ ο τέταρτος Ναπολέων έχει 2.208). Στην αγγλόφωνη Wikipedia ο Αριστοτέλης κατέχει την 7η θέση επιρροής, συνεπώς η απήχησή του είναι ακόμα μεγαλύτερη στις μη αγγλόφωνες χώρες.

Είναι εντυπωσιακό, ότι ο Λινναίος βρίσκεται στην κορυφή και στις 24 διαφορετικές εκδόσεις της Wikipedia, καθώς η επιστημονική ονοματολογία είναι κοινή στις διαφορετικές γλώσσες και τελικά πάμπολλες επιστημονικές ορολογίες ανάγονται στο έργο του, οπότε μια πλειάδα ιστοσελίδων παραπέμπουν σε αυτόν.

Η δεύτερη κορυφαία δεκάδα (με βάση τον αλγόριθμο 2DRank) περιλαμβάνει κατά σειρά τους Χίτλερ, Μάικλ Τζάκσον, Μαντόνα, Ιησού Χριστό, Μπετόβεν, Μότσαρτ, πάπα Βενέδικτο, Μέγα Αλέξανδρο (8ο), Δαρβίνο και Μπαράκ Ομπάμα. Ο Μέγας Αλέξανδρος συγκεντρώνει βαθμολογία 789 έναντι 1.537 του πρώτου Χίτλερ και το όνομά του περιλαμβάνεται στις 11 από τις 24 εκδόσεις της Wikipedia.

Μεταξύ άλλων, η πρωτότυπη έρευνα δείχνει, ότι οι γυναίκες υστερούν έναντι των ανδρών σε παγκόσμια επιρροή. Κατά μέσο όρο, μόνο το 5% με βάση την κατάταξη PageRank και το 10% με βάση την κατατάξη 2DRank είναι γυναίκες στο Top 100 των προσωπικοτήτων.

Η ελληνική έκδοση της Wikipedia, όπως και η κορεατική, έχουν λιγότερες γυναίκες προσωπικότητες σε σχέση με τον παγκόσμιο μέσο όρο, ενώ αντίθετα αριθμό διάσημων γυναικών πάνω από τον παγκόσμιο μέσο όρο εμφανίζουν η ινδική, η σουηδική και η εβραϊκή έκδοση της Wikipedia. Πάντως, ο αριθμός των επιφανών γυναικών εμφανίζει αυξητική τάση με το πέρασμα του χρόνου.

Στην αποκλειστικά γυναικεία κατάταξη, στη λίστα μεγαλύτερης επιρροής PageRank προηγούνται η βασίλισσα Ελισσάβετ της Βρετανίας, η Παναγία και η παλαιότερη βασίλισσα Βικτώρια της Βρετανίας, ενώ στη λίστα 2DRank η πρώτη τριάδα αποτελείται από τη Μαντόνα, τη βασίλισσα Ελισσάβετ και την Παναγία.

Η ελληνική Wikipedia

Στην ελληνική έκδοση της ηλεκτρονικής εγκυκλοπαίδειας, ως σημαντικότερο πρόσωπο από άποψη αριθμού παραπομπών άλλων ιστοσελίδων στο όνομά του (λίστα PageRank) κατατάσσεται ο Μέγας Αλέξανδρος. Την πρώτη δεκάδα συμπληρώνουν κατά σειρά ο Ιησούς Χριστός, ο Αριστοτέλης, ο Ηρόδοτος, ο Πλάτων, ο Ναπολέων, ο Στράβων, ο Παυσανίας, ο Χίτλερ και ο Λινναίος.

Ειδικότερα, από πλευράς προσωπικοτήτων της πιο σύγχρονης πολιτικής ζωής και ελληνικής ιστορίας, βρίσκουμε κατά σειρά τον βασιλιά Όθωνα (12), τον Ιωάννη Καποδίστρια (17), τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη (19), τον Ελευθέριο Βενιζέλο (24), τον Ανδρέα Παπανδρέου (39), τον Κωνσταντίνο Καραμανλή (56), τον Ιωάννη Μεταξά (57), τον Γιώργο Παπανδρέου (83) και τον Χαρίλαο Τρικούπη (89).

Στη δεύτερη κατάταξη 2DRank (με βάση τις εισερχόμενες και εξερχόμενες παραπομπές ιστοσελίδων), στο Νο 1 βρίσκεται ο Πλάτων και η δεκάδα συμπληρώνεται κατά σειρά από τους Μέγα Αλέξανδρο, Ελευθέριο Βενιζέλο, Αύγουστο (ρωμαίο αυτοκράτορα), Μπετόβεν, Ανδρέα Παπανδρέου, Ιωάννη Καποδίστρια, Πλούταρχο, Μέγα Κωνσταντίνο και Χίτλερ.

parapolitika

Oταν πριν από λίγο καιρό έγιναν οι πράσινες πολιτιστικές διαδρομές που σχεδίασε η Διεύθυνση Μουσείων, Εκθέσεων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων του υπουργείου Πολιτισμού, ένας από τους χώρους που διάλεξε το κοινό να ανακαλύψει ήταν το Λύκειο του Αριστοτέλη. Η ξενάγηση έγινε από την ίδια την προϊσταμένη της εφορείας κ. Ελένη Μπάνου και οι περισσότεροι απ’ όσους ακολούθησαν ήταν ενθουσιασμένοι γι’ αυτό που βρήκαν στην καρδιά της πόλης.

Μετά τις εκλογές
Χωρίς το πλήθος να βουίζει γύρω γύρω, οι μυρωδιές από τη ρίγανη, το θυμάρι, το δενδρολίβανο και τη λεβάντα σαν περπατάς στην άνετη πια οδό Ρηγίλλης, σε αναγκάζουν να κοντοσταθείς. Να προσέξεις δεξιά το πράσινο ησυχαστήριο με τα λιτά γυάλινα στέγαστρα, ένας φράχτης διαφορά από τον κήπο του Βυζαντινού Μουσείου, εκεί όπου το 335 π.Χ. ιδρύθηκε η φιλοσοφική σχολή του Αριστοτέλη.

Χώρος πρασίνου, ιδεών και περιπάτου μεταξύ του κτιρίου της Στρατιωτικής Λέσχης, του Ωδείου Αθηνών και του Βυζαντινού Μουσείου, το Λύκειο -έτοιμο εδώ και καιρό- ετοιμάζεται για εγκαίνια μετά τις εκλογές. Τα τρία χαμηλά στέγαστρα που αντικατέστησαν τις πρόχειρες κατασκευές έχουν τοποθετηθεί, οι πινακίδες πληροφόρησης επίσης, η άνοιξη βοήθησε με τον δικό της τρόπο και ο χώρος περιμένει κι επισήμως επισκέπτες.

Στο μεταξύ, πολλοί περαστικοί βλέποντας την αλλαγή του τοπίου -τα 11 νοικοκυρεμένα στρέμματα- ρωτούν τους υπευθύνους της εφορείας αρχαιοτήτων, πότε θα είναι επισκέψιμος ο χώρος. Κάποιοι εδώ και μήνες βρίσκουν πρόσβαση από την πόρτα, δίπλα στο μνημείο των πεσόντων του γλύπτη Λάζαρου Σώχου στην οδό Βασ. Σοφίας. Κι έχουν μάθει πια κάθε λεπτομέρεια για το αρχαίο τοπόσημο. Ενα από τα σπουδαιότερα γυμνάσια της αρχαίας Αθήνας που διασώζει ελάχιστα κατάλοιπα με μεγάλη όμως ιστορία. Οι πινακίδες κατατοπιστικές ακόμη κι αν δεν έχεις δίπλα σου την υπεύθυνη αρχαιολόγο του χώρου κ. Νίκη Σακκά, πληροφορούν το κοινό για τα οικήματα που μίσθωσε ο Αριστοτέλης προκειμένου να ιδρύσει σ’ αυτό το σημείο την Περιπατητική Σχολή. Λεπτομέρειες, όμως, και για τα τρία μεγάλα γυμνάσια της αρχαίας Αθήνας. Ακαδημία, Λύκειο, Κυνόσαργες, συγκροτήματα που προορίζονταν για τη σωματική άσκηση και την πνευματική ανάταση της νεολαίας και των ανδρών της πόλης στα προάστια της πόλης.

Το Λύκειο (τα κατάλοιπα της Παλαίστρας του Γυμνασίου αποκαλύφθηκαν από την Εφη Λυγκούρη το 1996), ήταν ένα κατάφυτο προάστιο της αρχαίας Αθήνας που είχε πάρει το όνομά του από το ιερό του Λυκείου Απόλλωνα.

Οι αρχαιολόγοι της Γ΄ ΕΠΚΑ θέλουν να αγαπηθεί ο νέος αρχαιολογικός χώρος από το κοινό, να τον εντάξουν στην καθημερινότητά τους οι Αθηναίοι, να απολαμβάνουν τις διαδρομές, τις στάσεις στα καθιστικά του, να ξεκουράζονται ή να διαβάζουν στο μπελβεντέρε των 130 θέσεων όπου η κλίση του εδάφους επιτρέπει μια πανοραμική θέα. Στην κάτοψη της Παλαίστρας όπου σώζεται η φάση των ρωμαϊκών χρόνων, δίπλα στα λουτρά που χρησιμοποιούσαν οι αθλητές μετά τους αγώνες, στο Εφηβείο όπου γινόταν η διδασκαλία, το Κονιστήριο, η μικρή παλαίστρα, το ελαιοθέσιον, ο χώρος στον οποίο οι αθλητές αλείφονταν με λάδι, και η Βιβλιοθήκη.

Επαφή με τον χώρο
Θέλουμε να αγγίζουν τον χώρο, να κάθονται παντού, να πατάνε ακόμη και το γκαζόν, να ξεκουράζονται μάς είχε πει σε παλαιότερη ξενάγηση η κ. Μπάνου: «Η λογική μας είναι αγγίζετε παντού».

Οσοι βρίσκουν πρόσβαση από την είσοδο ανάμεσα στο Σαρόγλειο και το Βυζαντινό Μουσείο, έχουν ήδη αποκτήσει οικειότητα με αυτό το ησυχαστήριο στην καρδιά της πόλης, Ενας νέος αρχαιολογικός προορισμός, χώρος ιδεών, που θα αποδοθεί με ελεύθερη είσοδο σύντομα στο κοινό. Η λειτουργία του θα ενισχύσει την κίνηση του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου, επίσης του Πολεμικού, ενώ μαζί με το το πάρκο Ριζάρη θα αποτελέσει μεγάλη εστία πρασίνου (30 στρεμμάτων) στην Αθήνα. Ενας χώρος που ήδη μας γεμίζει αισιοδοξία…

Πηγή: kathimerini.gr