Η ανακάλυψη τριών πλανητών που περιστρέφονται γύρω από ένα μικρό αμυδρά διακρινόμενο αστέρι ενισχύει την πιθανότητα να βρεθεί ζωή πέρα από τη Γη, δήλωσαν τη Δευτέρα του Πάσχα αστρονόμοι.

Οι πλανήτες, που έχουν το μέγεθος της Γης, κινούνται σε τροχιά γύρω από το αστέρι στον αστερισμό του Υδροχόου, σχετικά κοντά στη Γή - 40 έτη φωτός από αυτήν - και σε απόσταση που προσφέρει το κατάλληλο ποσό θερμότητας, ώστε να υπάρξει νερό σε υγρή μορφή στην επιφάνειά τους, παράγοντας που οι επιστήμονες θεωρούν ότι είναι καθοριστικής σημασίας για την υποστήριξη ζωής.

Η ανακάλυψη αποτελεί την πρώτη φορά που έχουν βρεθεί πλανήτες σε τροχιά γύρω από έναν κοινό τύπο αστεριού, το οποίο είναι γνωστό ως υπέρ-ψυχρός νάνος, υπογράμμιζαν καθ’ όλη τη χθεσινή μέρα οι επιστήμονες.

"Εάν θέλαμε να βρούμε ζωή αλλού στο σύμπαν, το πρώτο μέρος που θα κυττούσαμε είναι αυτό", είπε ο Μάικλ Γκίλον του Πανεπιστημίου της Λιέγης στο Βέλγιο, ο οποίος ηγήθηκε της έρευνας που εκδόθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Nature.

Η ανακάλυψη έγινε με τη χρήση του τηλεσκοπίου TRAPPIST (Μικρό Τηλεσκόπιο των Διερχόμενων Πλανητών και Πλανητοειδών, της Ευρώπης) στο παρατηρητήριο Λα Σίγια στη Χιλή.

Το τηλεσκόπιο αποκαλύπτει πλανήτες με το να ψάχνει για διακυμάνσεις στην ποσότητα του φωτός που προέρχεται από ένα αστέρι, καθώς οι διακυμάνσεις μπορούν να δημιουργούνται από κάποιον πλανήτη καθώς περνάει από το οπτικό πεδίο του τηλεσκοπίου.

Όσο πιο μικρό είναι το αστέρι στο βάθος, τόσο πιο εύκολο είναι να εντοπιστούν και να μετρηθούν αυτοί οι διερχόμενοι πλανήτες.

Παρότι οι πλανήτες που μόλις ανακαλύφθηκαν έχουν παρόμοιο μέγεθος με αυτό της Γης, το αστέρι τους έχει μόνο το 8% (οκτώ) του μεγέθους του Ήλιου και λιγότερη από τη μισή φωτεινότητά του, συμπλήρωναν οι επιστήμονες.

Έως τώρα, οι αστρονόμοι έχουν ανακαλύψει πάνω από 2.000 πλανήτες πέρα από το ηλιακό μας σύστημα και επεξεργάζονται τεχνικές για να μάθουν αν οι ατμόσφαιρες των πλανητών περιέχουν αέρια τα οποία μπορούν να υποστηρίξουν βιολογικές διεργασίες.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ – ΜΠΕ

Περισσότεροι από οκτώ εκατομμύρια θάνατοι και ζημιές άνω των επτά τρισεκατομμυρίων δολαρίων είναι ο απολογισμός των φυσικών καταστροφών που συνέβησαν στη Γη από την αρχή του 20ού αιώνα μέχρι σήμερα, σύμφωνα με εκτιμήσεις επιστημόνων στη Γερμανία.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα Τζέημς Ντανιέλι του Ινστιτούτου Τεχνολογίας την Καρλσρούης (ΚΙΤ), παρουσίασαν τη μελέτη τους στην ετήσια γενική συνέλευση της Ευρωπαϊκής Ένωσης Γεωεπιστημών στη Βιέννη.

Περισσότεροι από οκτώ εκατομμύρια θάνατοι και ζημιές άνω των επτά τρισεκατομμυρίων δολαρίων είναι ο απολογισμός των φυσικών καταστροφών που συνέβησαν στη Γη από την αρχή του 20ού αιώνα μέχρι σήμεραΗ βάση δεδομένων CATDAT περιλαμβάνει στοιχεία για περισσότερες από 35.000 φυσικές καταστροφές στον πλανήτη μας, από το 1900 έως το 2015. Σε αυτό το διάστημα, περίπου το ένα τρίτο των ζημιών έχει προκληθεί από πλημμύρες. Ακολουθούν οι σεισμοί που έχουν επιφέρει περίπου το ένα τέταρτο (26%) των ζημιών και οι τυφώνες-καταιγίδες με περίπου 19%, ενώ οι εκρήξεις ηφαιστείων ευθύνονται για το 1%. Οι οικονομικές ζημιές λόγω φυσικών καταστροφών έχουν αυξηθεί σε απόλυτους αριθμούς. Μετά το 1960 αυξάνονται συνεχώς οι ζημιές από τυφώνες-καταιγίδες (έχουν φθάσει το 30%).

Ο Ντανιέλι επεσήμανε, πάντως, ότι «υπάρχει μια ξεκάθαρη τάση, πολλές χώρες -αλλά όχι όλες- προστατεύουν τους εαυτούς τους καλύτερα πια έναντι των φυσικών καταστροφών και συνεπώς μειώνουν τον κίνδυνο για μεγάλες ζημιές». Αυτό ισχύει ιδίως για τα αυξημένα πλέον μέτρα που λαμβάνονται έναντι των πλημμυρών, σε σχέση με εκείνα της περιόδου 1900-1960.

Το 2011 ήταν το έτος με τις μεγαλύτερες υλικές και οικονομικές ζημιές (περίπου 335 δισεκατομμύρια δολάρια), ενώ η συνδυασμένη φυσική καταστροφή στην Ιαπωνία εκείνη τη χρονιά (σεισμός-τσουνάμι-πυρηνικό δυστύχημα Φουκουσίμα) υπήρξε το πιο καταστροφικό μεμονωμένο συμβάν με περίπου 18.500 νεκρούς και 450.000 αστέγους.

Στοιχεία - σοκ

Όσον αφορά τους συνολικά πάνω από οκτώ εκατομμύρια θανάτους την περίοδο 1900-2015, σχεδόν οι μισοί επήλθαν από πλημμύρες, ενώ περίπου 2,3 εκατομμύρια οφείλονταν σε σεισμούς. Τα περισσότερα θύματα (59%) πέθαναν λόγω κατάρρευσης κτηρίων, ενώ το 28% από τσουνάμι, κατολισθήσεις κι άλλα φαινόμενα που ακολούθησαν. 

Το 2011 ήταν το έτος με τις μεγαλύτερες υλικές και οικονομικές ζημιές (περίπου 335 δισεκατομμύρια δολάρια)Τα θύματα από σεισμούς έχουν αυξηθεί μετά το 1960 (περίπου το 40% των συνολικών θυμάτων), ενώ αντίθετα τα θύματα των πλημμυρών μειώνονται σταδιακά. Οι εκρήξεις ηφαιστείων έχουν σκοτώσει συνολικά 98.000 ανθρώπους περίπου από τις αρχές του 20ού αιώνα. Ο συνολικός ετήσιος αριθμός των θυμάτων από φυσικές καταστροφές παραμένει σχεδόν σταθερός διαχρονικά, με μια ελαφρώς πτωτική τάση, και είναι γύρω στα 50.000. Αν όμως ληφθεί υπ’ όψιν η αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού, τότε τα θύματα έχουν μειωθεί σημαντικά μεταξύ 1900-2015. Από την άλλη, σε σύγκριση με τις άλλες αιτίες θανάτων, αυτοί που οφείλονται σε φυσικές καταστροφές έχουν παραμείνει σχεδόν σταθεροί ως ποσοστό του συνόλου.
Μετά το 2000 η καταστροφή με τα περισσότερα θύματα (περίπου 230.000) ήταν το τσουνάμι στον Ινδικό Ωκεανό το 2004. Το παγκόσμιο «ρεκόρ» μετά το 1900 σε αριθμό θανάτων κατέχουν οι μεγάλες πλημμύρες στην Κίνα το 1931, με περίπου 2,5 εκατομμύρια θύματα.

zougla.gr

Το λιώσιμο των πάγων μετακινεί τον άξονα περιστροφής της Γης

Το λιώσιμο των πάγων ειδικά στη Γροιλανδία έχει ως αποτέλεσμα να αλλάζει σταδιακά η κατανομή τεράστιων ποσοτήτων νερού ανά την υδρόγειο. Αυτό με τη σειρά του έχει ως συνέπεια να μετακινείται ο άξονας περιστροφής της Γης, ο οποίος περνά από τους πόλους και έτσι, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα, ο Βόρειος Πόλος της Γης μετά το 2000 μετακινείται αργά αλλά σταθερά προς τα ανατολικά και προς το Λονδίνο. Επίσης η Ινδική υποήπειρος και η Κασπία Θάλασσα χάνουν συνεχώς ποσότητες νερού, με συνέπεια να «γέρνουν» τον άξονα της Γης προς τα ανατολικά.

Η παρακολούθηση της κίνησης του άξονα της Γης άρχισε το 1899. Ο πραγματικός ή γεωγραφικός βόρειος πόλος (η βόρεια άκρη του άξονα περιστροφής του πλανήτη μας) κατά τον 20ό αιώνα μετακινείτο με ρυθμό περίπου δέκα εκατοστών κάθε χρόνο προς τα δυτικά, προς τις ακτές του Καναδά. Όμως στον 21ό αιώνα έκανε μια δραματική στροφή 75 μοιρών και πλέον κινείται κατά μήκος του πρώτου μεσημβρινού του Γκρίνουιτς προς τα ανατολικά και συγκεκριμένα προς το Λονδίνο.

Η μελέτη του Εργαστηρίου Αεριοπροώθησης της Αμερικανικής Διαστημικής Υπηρεσίας (NASA) στην Καλιφόρνια βασίζεται σε ανάλυση στοιχείων για την περίοδο 2002-2015 από τους δορυφόρους GRACE της NASA, που μετρούν τις αλλαγές στο βαρυτικό πεδίο του πλανήτη μας. Η μετακίνηση μεγάλων μαζών νερού έχει ως συνέπεια τέτοιες αλλαγές.

Όπως επεσήμαναν οι επιστήμονες, αν και η μετακίνηση του Βόρειου Πόλου δεν είναι κάτι επικίνδυνο, δείχνει παρόλα αυτά πόσο μεγάλη επίδραση έχουν οι ανθρώπινες δραστηριότητες πάνω στη Γη μέσω της αλλαγής του κλίματος.

Οι αστρονόμοι του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου (ESO), χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο ALMA, μπόρεσαν να παρατηρήσουν το πρόπλασμα ενός πλανήτη πολύ όμοιου με τη Γη, ο οποίος βρίσκεται στη φάση της δημιουργίας γύρω από το νεαρό άστρο του.

Ο πρωτοπλανητικός δίσκος σκόνης και αερίων -από όπου γεννιούνται οι πλανήτες- σχηματίζεται γύρω από ένα άστρο-νήπιο, το TW Ύδρας, ηλικίας μόλις 10 εκατομμυρίων ετών, σε απόσταση μόλις 175 ετών φωτός από τον πλανήτη μας.

Είναι το πιο κοντινό στη Γη «μαιευτήριο» εξωπλανητών που έχει εντοπισθεί μέχρι σήμερα.

Ο κυοφορούμενος εξωπλανήτης βρίσκεται στην ίδια περίπου απόσταση από το μητρικό άστρο του, με την απόσταση της Γης από τον Ήλιο, δηλαδή περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα.

Οι αστρονόμοι δεν μπορούν ακόμη να είναι βέβαιοι πόσο όμοιος θα είναι ο πλανήτης με τη Γη, όταν γεννηθεί, αλλά δεν αποκλείεται να είναι λίγο μεγαλύτερος, δηλαδή μια Υπερ-Γη.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Σον 'Αντριους του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό αστροφυσικής "The Astrophysical Journal Letters".

Και το πρώτο περιστρεφόμενο άστρο νετρονίων στην Ανδρομέδα
Εξάλλου, μια άλλη ομάδα αστρονόμων εντόπισε τον πρώτο περιστρεφόμενο αστέρα νετρονίων (πάλσαρ), που έχει ποτέ βρεθεί στον γειτονικό γαλαξία της Ανδρομέδας, γνωστό και ως Μ31. Η ανακάλυψη έγινε με το διαστημικό τηλεσκόπιο XMM-Newton του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA).

Οι αστέρες νετρονίων αποτελούν «εξωτικά» απομεινάρια, πολύ μικρά αλλά τρομερά υψηλής πυκνότητας, που κάποτε ήσαν τεράστια άστρα, τα οποία ολοκλήρωσαν τη ζωή τους με έκρηξη (σούπερ-νόβα). Περιστρέφονται πλέον σαν σβούρες και εκπέμπουν ακτινοβολία-Χ προς τη Γη, όπως ένας φάρος που αναβοσβήνει.

Το συγκεκριμένο πάλσαρ κάνει μια πλήρη περιστροφή κάθε 1,2 δευτερόλεπτα και φαίνεται να «τρέφεται» από ένα γειτονικό άστρο που κάνει μια πλήρη τροχιά κάθε 1,3 μέρες, σχηματίζοντας έτσι ένα διπλό αστρικό σύστημα.

πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Δύο μικροί κομήτες που μοιάζουν με δίδυμους, θα περάσουν σχετικά κοντά από τη Γη ο ένας μετά τον άλλο, ο πρώτος τη Δευτέρα και ο δεύτερος την Τρίτη.

Θα πρόκειται για ένα από τα πλησιέστερα περάσματα στην ιστορία, κάτι που δεν θα επαναληφθεί για τουλάχιστον τα επόμενα 150 χρόνια.

Η Αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία (NASA) καθησύχασε ότι οι κομήτες, ο 252P/LINEAR (μήκους 230 μέτρων) και ο P/2016 BA14 (περίπου ο μισός σε μέγεθος), θα περάσουν σε ασφαλή απόσταση, ο πρώτος στα 5,2 εκατομμύρια χιλιόμετρα και ο δεύτερος στα 3,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα. Η NASA θα τους παρακολουθεί στενά με τα τηλεσκόπιά της, μεταξύ των οποίων και το διαστημικό τηλεσκόπιο «Χαμπλ».

Ο P/2016 BA14 ανακαλύφθηκε από το τηλεσκόπιο PanSTARRS του Πανεπιστημίου της Χαβάης στις 22 Ιανουαρίου φέτος, ενώ ο 252P/LINEAR είχε εντοπισθεί για πρώτη φορά από το τηλεσκόπιο «Λίνκολν» του Πανεπιστημίου ΜΙΤ το 2000. Θεωρείται πιθανό ότι ο πρώτος αποτελεί αποσπασμένο κομμάτι του δεύτερου, καθώς οι κομήτες είναι συχνά εύθραυστοι και σπάζουν σε κομμάτια. Επιπλέον, οι δύο κομήτες ακολουθούν ασυνήθιστα παρόμοια τροχιά, πράγμα που συνηγορεί ότι κάποτε αποτελούσαν ένα ενιαίο σώμα.

Η διέλευση του κομήτη P/2016 BA14 θα είναι η τρίτη πλησιέστερη που έχει κάνει ποτέ κομήτης από τη Γη, τουλάχιστον στην καταγεγραμμένη ιστορία. Πιο κοντά από κάθε άλλον, είχε πλησιάσει στη Γη ο κομήτης D/1770 L1 (γνωστός και ως «Λέξελ») το 1770, ενώ τη δεύτερη πλησιέστερη διέλευση είχε κάνει ο κομήτης C/1983 Η1 (γνωστός επίσης ως «IRAS-Αράκι-Αλκοκ») το 1983.

Το πέρασμα των δύο αυτών κομητών και ιδίως του P/2016 BA14, που θα προσεγγίσει στα 3,5 εκατ. χλμ., θα είναι το πιο κοντινό για το προβλεπτό μέλλον. Σύμφωνα με τη NASA, κανένας άλλος κομήτης δεν αναμένεται να περάσει πιο κοντά από τη Γη μέσα στα επόμενα 150 χρόνια. Αλλά, πάλι, στη ζωή -και στο σύμπαν- υπάρχουν εκπλήξεις...

protothema.gr