Το ποδόσφαιρο, όπως έλεγε και ένας μεγάλος προπονητής της Liverpool, δεν είναι θέμα ζωής και θανάτου, είναι κάτι σπουδαιότερο από αυτό. Και ο αθλητισμός γενικά βγάζει τόσο τον καλύτερο, όσο και τον χειρότερο εαυτό των ανθρώπων. Όταν ειδικά συνδυάζεται με την εξουσία, τότε δηλητηριάζεται αυτή η όμορφη διαδικασία του αθλητισμού.
Μια διαδικασία θεάματος, η οποία με την τηλεόραση, την επιχειρηματική ολιγαρχία και τους τεράστιους ομίλους, εγκλωβίζει τα μάτια των θεατών και τα πουλάει στα παντός είδους συμφέροντα και τις εξουσίες. Όλα αυτά με την διαδικασία εμπορευματοποίησης του αθλητισμού, όπου η οικονομική εξουσία διασυνδέθηκε με τον αθλητισμό. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα, ότι το τέλος του ερασιτεχνισμού συνυπήρξε ιστορικά με το τέλος του κοινωνικού κράτους στη Δύση. Και η συστηματικοποίηση της βίας στα γήπεδα με τις γενικότερες εξελίξεις του χρηματοπιστωτικού κόσμου.
Ο χουλιγκανισμός ακόμα είναι τέκνο της δυτικής Ευρώπης, κυρίως ΗΒ. Η αλλαγή δεν έγινε από τα μέτρα που πήρε η Θάτσερ μετά την τραγωδία στο Hazel το 1985, στον τελικό Λιβερπουλ – Γιουβέντους. Η ουσιαστική αλλαγή έγινε όταν οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των ομάδων αντιλήφθηκαν πως είναι επιχειρηματικά προτιμότερο για τους ίδιους να φτιάξουν ένα καλό «προϊόν», δηλαδή καλές ομάδες, με θέαμα για τους θεατές και κυρίως ανταγωνιστικό και αξιόπιστο πρωτάθλημα που να κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των φιλάθλων και άρα γεμάτα γήπεδα (sold out γήπεδα) και φυσικά υψηλή τηλεθέαση – και τα δύο να συμβάλλουν ιδιαίτερα στα κύρια έσοδα των ομάδων, τη διαφήμιση. Και πραγματικά, τα πρωταθλήματα πλέον της δυτικής Ευρώπης είναι τα καλύτερα παγκοσμίως, με σχεδόν μηδενική βία στα γήπεδα.
Στην Ελλάδα ισχύουν τα παραπάνω, οι επιχειρηματίες που εμπλέκονται στον επαγγελματικό αθλητισμό δεν ενδιαφέρονται να προσπορίσουν οικονομικά κέρδη από αυτή καθαυτή τη δραστηριότητα, δηλαδή να εργαστούν συλλογικά για ένα ανταγωνιστικό και αξιόπιστο πρωτάθλημα που θα προσελκύει το εγχώριο αλλά και το διεθνές κοινό, αλλά μέσω των ομάδων να αποκομίσουν οικονομικά κέρδη για άλλες τους – συνήθως ημι-παράνομες – δραστηριότητες.
Είναι το λεγόμενο τρίγωνο της αμαρτίας, που έδρασε συστηματικά πριν την κρίση και συνεχίζει δυστυχώς να δρα και μάλιστα ως “τετράγωνο”, καθώς σε αυτό προστίθεται και ο αθλητισμός. Φτωχοποιημένος και απαξιωμένος σε πλήρη αντιστοιχία με την χρεοδουλοπαροικία μας. Σε μια χρεοδουλοπαροικία όπου εν τέλει αυτός ο χρεοκοπημένος αθλητικός παραγοντισμός κατατείνει στην εξυπηρέτηση του τζόγου, την ουσία δηλαδή της αντανάκλασης της χρεοδουπαροικίας σε αυτή τη χώρα.
Ο μόνος τρόπος λοιπόν πραγματικής απεξάρτησης του αθλητισμού από τη βία, είναι η απεξάρτηση του τόσο από τον τζόγο, όσο και από τους ολιγάρχες. Γιατί το χρήμα και η εξουσία, είναι το δηλητήριο που καταστρέφει τον αθλητισμό.
Εμείς λοιπόν σε αυτήν την κατεύθυνση προτείνουμε πρώτον οι μετοχές των αθλητικών συλλόγων και οργανισμών να αποδοθούν στους φιλάθλους, ώστε να υπάρξει μια πραγματική κοινωνικοποίηση του αθλητισμού και των σωματείων του. Παράλληλα, κρατικοποίηση όλου του τζόγου στην Ελλάδα. Επανακρατικοποίηση του ΟΠΑΠ αλλά και μετάβαση όλων των μορφών τζόγου με παράλληλο περιορισμό του στο Δημόσιο. Ώστε να χρηματοδοτηθούν μέσα από αυτά τα κέρδη τόσο η ίδια απεξάρτηση από τον τζόγο, όσο και γενικότερα κοινωνικές δομές για τη χώρα. Τέλος να μπει ένα όριο στο συνολικό κόστος των μισθών (salary cap), όπως γίνεται μέχρι και στην Αμερική (στο NBA και αλλού).
Μόνο μέσα από ουσιαστικές και ριζοσπαστικές αλλαγές στο αθλητικό πεδίο, θα μπορέσει αυτό να ανασάνει από την ολιγαρχική κερδοσκοπία με όσα δεινά αυτή συνεπάγεται για τον αθλητισμό, τον κόσμο του και το γενικότερο κοινωνικό σύνολο.

Για την ΠΣΕ Δωδ/σου ο Συντονιστής και υπεύθυνος επικοινωνίας Μπαράκας Αθανάσιος

Η κυβέρνηση με το φορολογικό νομοσχέδιο:
• Αρνείται τη μείωση του ΦΠΑ στα νησιά μας, στα επίπεδα προ μνημονίου.
• Αρνείται την κατάργηση της 100% προκαταβολής φόρου στους επιχειρηματίες.
• Καταργεί το πρόγραμμα «ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ», στο οποίο είχαν ήδη ενταχθεί σημαντικά έργα υποδομής για τα νησιά μας.
Αλλά η απαξίωση των νησιών μας δεν σταματάει εκεί. Φαίνεται ότι υπάρχουν κι άλλα μέτρα που οδεύουν προς κατάργηση. Ο βουλευτής του ΜέΡΑ25 Κρίτων Αρσένης κατέθεσε στη Βουλή των Ελλήνων τα ερωτήματα που προκύπτουν από την ανυπαρξία πρόβλεψης πόρων για το μεταφορικό ισοδύναμο και τις αφαλατώσεις στα νησιά μας. Και φυσικά δεν πήρε απάντηση.
Για την ιστορία, ο προϋπολογισμός του 2019 για το Μ.Ι. ήταν 157.000.000€, για τις αφαλατώσεις 20.000.000€ και για τις επιδοτήσεις των άγονων γραμμών 96.000.000€. Φέτος έχει υπολογιστεί, ότι η επιδότηση των άγονων γραμμών θα είναι 136.000.000€ όταν το 2020, ο προϋπολογισμός από το υπουργείο Ναυτιλίας είναι 173.000.000€ λιγότερα από πέρυσι. Μόλις 100.000.000€.
Θέτουμε λοιπόν τα εξής ερωτήματα:
1. Που θα βρεθούν τα υπόλοιπα 36.000.000€ για τις άγονες γραμμές;
2. Τι θα συμβεί με το Μεταφορικό ισοδύναμο;
3. Τι θα συμβεί με τις αφαλατώσεις;
Η ΝΔ δείχνει με τη στάση της για ακόμα μία φορά, ότι τα νησιά δεν είναι στις προτεραιότητες της. Ότι δεν την ενδιαφέρει το αυξημένο κόστος ζωής μας. Μάλιστα, αντί να μας υποστηρίζει, καταργεί και τα κεκτημένα, ενισχύοντας την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια μας.
Και εκτός αυτού, δε μας απαντάει στα ερωτήματα μας μέσα στη βουλή, ως όφειλε. Τα αυτονόητα όμως στις μέρες είναι δε θεωρούνται «αυτονόητα» για όλους.
ΠΣΕ Δωδεκανήσων & ΠΣΕ Κυκλάδων

Κατατέθηκε από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΜέΡΑ25 τροπολογία στο Φορολογικό Νομοσχέδιο της Κυβέρνησης για την μείωση των συντελεστών Φ.Π.Α. στα νησιά. Η νησιωτικότητα και ο ιδιαίτερος χαρακτήρας του καθεστώτος των νησιών αναγνωρίζεται και προστατεύεται τόσο από το Σύνταγμα όσο και από το Ενωσιακό δίκαιο.

Τα όσα εγκληματικά έγιναν σε βάρος των νησιωτών με τις μνημονιακές πολιτικές πρέπει άμεσα να αποκατασταθούν.

Στην κατεύθυνση αυτή καλούμε όλα τα κόμματα και ιδιαίτερα τους νησιώτες βουλευτές να στηρίξουν την τροπολογία του ΜέΡΑ25 και τα νησιά μας στην πράξη.

Με νομοσχέδιο σκούπα που κατατέθηκε αργά βράδυ Παρασκευής επιχειρεί να νομοθετήσει σχεδόν επί παντός επιστητού η κυβέρνηση. Άσυλο, ηλεκτρονική συνταγογράφηση, τοπική αυτοδιοίκηση, εργασιακά όλα μαζί σε ένα νομοσχέδιο που έρχεται σαν επείγον στη Βουλή.

Το ΜέΡΑ25 θεωρεί απαράδεκτο να ενοποιούνται τόσο σοβαρά θέματα που θα έπρεπε να αντιμετωπιστούν με την σημασία που τους αρμόζει και να επισπεύδεται η νομοθέτηση τους.

Ελπίζουμε η πρακτική που υιοθέτησε η ΝΔ στα 2 από τα 3 πρώτα νομοθετήματα της, με το φορολογικό να έρχεται σαν κατεπείγον και το πολυνομοσχέδιο σαν επείγον να μην συνεχιστεί.

Καταλαβαίνουμε ότι υπάρχει μια πλούσια παράδοση με Μνημόνια 400 σελίδων να ψηφίζονται τη στιγμή της κατάθεσής τους χωρίς να διαβάζονται καν, αλλά η ουσιαστική δημοκρατική διαβούλευση οφείλει να αποκατασταθεί και η ουσία του Πολιτεύματος να τηρηθεί.

Και αυτό είναι ίσως το μόνο που πρέπει να εφαρμοστεί με τη διαδικασία του κατεπείγοντος.