Σε τεντωμένο σχοινί βαδίζουν Αθήνα και Βρυξέλλες, λίγες ώρες πριν από την κρίσιμη συνεδρίαση του Eurogroup: Και οι δύο πλευρές χαμηλώνουν τον πήχη των προσδοκιών για επίτευξη συμφωνίας. Η Ευρώπη ζητά ρήτρες απόδοσης …ισοδυνάμων και παράταση του Μνημονίου!

Η πιθανότητα μιας νέας έκτακτης συνόδου των ευρωπαίων Υπουργών Οικονομικών ή μιας νέας Συνόδου Κορυφής, είναι πάντα στο «τραπέζι», δεδομένου ότι τα χρονικά περιθώρια για να βρεθεί μια κοινή «φόρμουλα» ανάμεσα σε Αθήνα και Ευρώπη στενεύουν (η παράταση του Προγράμματος λήγει 28 Φεβρουαρίου), ενώ το ενδεχόμενο μίας συμφωνίας σήμερα απομακρύνεται.

Είναι ενδεικτικό ότι, Ευρωπαίος αξιωματούχος δήλωσε αργά το βράδυ της Κυριακής ότι «η ελληνική κυβέρνηση εμφανίζεται να έχει διαφορετικές ιδέες από τους υπόλοιπους εταίρους» και υποστήριξε ότι «οι ελπίδες για συμφωνία δεν είναι μεγάλες».

Και συμπλήρωσε: «Ο πρόεδρος Γιούνκερ καταβάλλει μια ύστατη προσπάθεια σε μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση», με αφορμή την τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο πρόεδρος της Κομισιόν με τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα το απόγευμα.

Πάντως και η κυβέρνηση αναμένει δύσκολη διαπραγμάτευση, καθώς έχει επισημάνει ότι δεν είναι σίγουρο πως θα υπάρξει οπωσδήποτε απόφαση, αν και -όπως ανέφεραν στέλεχη της- κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα.

Όπως όλα δείχνουν, οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θα έχουν σήμερα στα χέρια τους αναλυτικό κατάλογο με τα σημεία σύγκλισης και διαφωνίας ανάμεσα στις δύο πλευρές.

Τα διαρθρωτικά ορόσημα της εκκρεμούσας 5ης αξιολόγησης των δανειστών, τα οποία συνδέονται κυρίως με τις αλλαγές στο Ασφαλιστικό, την άρση των περιορισμών στους πλειστηριασμούς, την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων, τη δημόσια διοίκηση και τις ομαδικές απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα, αποτελούν τα μεγάλα εμπόδια για να δημιουργηθεί η πρώτη «γέφυρα επικοινωνίας» μεταξύ κυβέρνησης και εταίρων.
Οι επαφές μεταξύ των δύο πλευρών, μέσω τεχνικών κλιμακίων, το περασμένο Σαββατοκύριακο, είχαν καθαρά διερευνητικό χαρακτήρα.
Ωστόσο, άφησαν διάχυτη την αίσθηση ότι το ενδεχόμενο να υπάρξει ουσιαστική σύγκλιση προσκρούει στην αμετάκλητη θέση της νέας ελληνικής κυβέρνησης να μην αποδεχθεί μέτρα τα οποία έχει απορρίψει με την ψήφο του όχι μόνο ο λαός, αλλά ακόμη και η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου.
Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης θα έχουν σήμερα στα χέρια τους αναλυτικό κατάλογο με τα σημεία σύγκλισης και διαφωνίας ανάμεσα στις δύο πλευρές, όπως αυτά αποτυπώνονται στα ξεχωριστά κείμενα των τεχνικών κλιμακίων.
Η πρώτη διερευνητική συζήτηση περιορίστηκε ουσιαστικά στα μέτρα που, υπό προϋποθέσεις, μπορούν να γίνουν αποδεκτά από την ελληνική κυβέρνηση, ενώ δεν έγινε καμιά… νύξη για το πώς θα καλυφθεί το δημοσιονομικό κενό που θα προκαλέσουν οι αλλαγές στο πρόγραμμα.

Σε κάθε περίπτωση, η Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου θεωρείται κρίσιμος σταθμός για την επίτευξη συμφωνίας, καθώς απομένουν λίγες ημέρες προτού λήξει η παράταση του ισχύοντος Μνημονίου (28 Φεβρουαρίου) και οποιαδήποτε απόφαση για τη χώρα μας θα πρέπει να εγκριθεί από ορισμένα ευρωπαϊκά Κοινοβούλια, μεταξύ των οποίων το φινλανδικό, το οποίο σύντομα θα διαλυθεί λόγω εκλογών.
Δύο ημέρες νωρίτερα, και συγκεκριμένα την Τετάρτη, το διοικητικό συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) θα επανεξετάσει τη συνέχιση της στήριξης των ελληνικών τραπεζών από τον Εκτακτο Μηχανισμό Ρευστότητας (ELA) της Τράπεζας της Ελλάδας.

Η ελληνική πλευρά –σύμφωνα με τις πληροφορίες- δεν έχει αντίρρηση να αποδεχθεί ορισμένα από τα μέτρα, τα οποία αποτέλεσαν προαπαιτούμενα για την αξιολόγηση που εκκρεμεί.
Αυτά εστιάζονται, κυρίως, στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, στις μεταρρυθμίσεις, στα μισθολόγια του Δημοσίου, στον περιορισμό του διοικητικού βάρους, στον νέο Κώδικα Δεοντολογίας για τις τράπεζες, στις αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, στην άρση των νομοθετικών εμποδίων στον ανταγωνισμό κ.λπ.
Η προτεραιότητα που δηλώνει ότι θα δώσει η κυβέρνηση στους τομείς αυτούς βρίσκει σύμφωνους τους εταίρους.
Εντούτοις, δεν λείπει η επιφυλακτικότητα για την υλοποίηση της συγκεκριμένης δέσμευσης, δεδομένου ότι μέχρι σήμερα η Ελλάδα δεν έχει δείξει θετικά δείγματα γραφής σε αυτό τον τομέα.

Υπάρχουν όμως και οι «κόκκινες» γραμμές, για τις οποίες η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να το τραβήξει στα άκρα.

Πρόκειται για:
– Την αύξηση των συντελεστών του ΦΠΑ και την κατάργηση του ειδικού καθεστώτος που ισχύει για τα μικρά νησιά.
– Τις νέες περικοπές στις κύριες και επικουρικές συντάξεις και την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης.
– Την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και την αλλαγή του πλαισίου για τη συνδικαλιστική δράση.
– Τη διατήρηση των στόχων για επίτευξη υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, μέτρο το οποίο συνεπάγεται διαρκή ύφεση και μεγάλη ανεργία. Και:
– «Τυφλές» ιδιωτικοποιήσεις, οι οποίες όχι μόνο δεν φέρνουν έσοδα, αλλά οδηγούν στο ξεπούλημα του εθνικού πλούτου της χώρας «αντί πινακίου φακής».
Οι εταίροι μας επιμένουν να συνεχιστεί το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων. Η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι θα προχωρήσουν μόνο όσα εγχειρήματα έχουν ήδη φθάσει στο στάδιο της κατάρτισης της σύμβασης παραχώρησης (με εξαίρεση την αποκρατικοποίηση του Ελληνικού), ενώ τα υπόλοιπα θα επανεξεταστούν και το 50% των εσόδων θα μεταφερθεί στο «Ταμείο Εθνικού Πλούτου και Κοινωνικής Ασφάλισης» που σχεδιάζεται.
Την έντονη αντίδραση των δανειστών έχει προκαλέσει και η κυβερνητική εξαγγελία για επαναπρόσληψη απολυμένων.

Στην περίπτωση που οι Βρυξέλλες σεβαστούν τις «κόκκινες» γραμμές της κυβέρνησης, αλλάζει εκ βάθρων όλος ο σχεδιασμός για την κάλυψη του φετινού δημοσιονομικού κενού, το οποίο οι δανειστές ανέβαζαν τον περασμένο χρόνο στα 2,5 δισ. ευρώ.
Το κενό αυτό εξακοντίζεται σε πολλά δισ. ευρώ, αλλά σημαντικό μέρος του θα καλυφθεί εάν επιτευχθεί «κούρεμα» των στόχων για πρωτογενή πλεονάσματα.
Η ελληνική πλευρά, στο πλαίσιο της συμφωνίας-γέφυρα που επιδιώκει μέχρι το τέλος Αυγούστου, ζητάει την εκταμίευση των 1,9 δισ. ευρώ από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων που κατέχει το Ευρωσύστημα, και πρόσθετες εκδόσεις έντοκων ύψους 8- 10 δισ. ευρώ.
Για τις διαγραφές των «κόκκινων» δανείων ζητάει να αξιοποιηθούν τα 11 δισ. ευρώ του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Πληροφορίες αναφέρουν πάντως πως η Ευρώπη ζητά την παράσταση του μνημονίου, έστω και τροποποιημένου, με την εξής όμως προϋπόθεση: Να εφαρμοστούν ισοδύναμα μέτρα από την Κυβέρνηση (σε αντικατάσταση των «τοξικών» μέτρων) που εάν αρχίσουν να αποδίδουν …τότε θα δίνεται το δικαίωμα στην Αθήνα να «αποσύρει» ένα μέτρο από το «κομμάτι» του «τοξικού μνημονίου». Με άλλα λόγια, οι Βρυξέλλες επί του παρόντος δείχνουν να μην συμφωνούν με την προκαταβολική αντικατάσταση του 30% του μνημονίου γιατί δεν έχει πειστεί ότι τα μέτρα που η Ελλάδα μπορούν να αποδώσουν και έτσι θέλει «ρήτρα απόδοσης ισοδυνάμων».

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Σκληρή αντιπαράθεση με πέντε κόκκινες γραμμές βρίσκεται σε εξέλιξη ανάμεσα στην κυβέρνηση και τους δανειστές προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία στο σημερινό Eurogroup.

Πρόκειται για τα προαπαιτούμενα της πέμπτης αξιολόγησης που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, καθώς η χώρα οδηγήθηκε στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, και αφορούν το 30% των «τοξικών» δεσμεύσεων του μνημονίου, σύμφωνα με τον ορισμό που έδωσε ο υπουργός Οικονομικών Γιάνης Βαρουφάκης. Αυτά αφορούν:

1) Στην αλλαγή του ΦΠΑ, με την κατάργηση των χαμηλών συντελεστών και των εκπτώσεων στα νησιά, καθώς επίσης και την υπαγωγή προϊόντων και υπηρεσιών σε αυξημένους συντελεστές.

2) Στη μείωση των μη μισθολογικών επιδομάτων στο δημόσιο (υπερωρίες, εκτός έδρας).

3) Στην αλλαγή της νομοθεσίας για την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.

4) Στην αλλαγή του πλαισίου για τη συνδικαλιστική δράση, με την επιβολή περιορισμών στην πραγματοποίηση απεργιών.

5) Στη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος, που προέβλεπε νέες περικοπές σε επικουρικές συντάξεις, περιορισμό του κράτους στη χρηματοδότηση των ταμείων και καθιέρωση ρήτρας μηδενικού ελλείμματος στα ασφαλιστικά ταμεία.

Αντίθετα, η κυβέρνηση εμφανίζεται διατεθειμένη να υιοθετήσει «μνημονιακά» προαπαιτούμενα που έχουν σχέση με τον Κώδικα Δεοντολογίας για τις τράπεζες, τις αλλαγές στον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, τη μελέτη του ΟΟΣΑ για το Δημόσιο, την πάταξη της φορολογικής απάτης και της φοροδιαφυγής, τη μεταρρύθμιση στο μισθολόγιο του Δημοσίου και την καθιέρωση περιουσιολογίου.

Δύο ημέρες πριν από το κρίσιμο Eurogroup όπου το κλίμα και πάλι θα είναι εκρηκτικό αλλά τότε θα μπουν οι βάσεις στο εάν θα υπάρξει η συμφωνιά ή όχι, έρχονται οι Financial Times και ο αρθρογράφος Peter Spiegel όπου καταγράφει τα τρία πιθανά σενάρια για τη συνεδρίαση της Δευτέρας.

Το πρώτο σενάριο αφορά την παράταση κάτι που επιθυμούν τόσο το Βερολίνο όσο και οι Βρυξέλλες, αλλά η ελληνική κυβέρνηση είναι κάτι που απορρίπτει με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο η Ελλάδα θα ζητήσει παράταση για άλλους έξι μήνες, ώστε να εκταμιευτεί και η δόση των 7,2 δισ. ευρώ και όπως αναφέρουν πηγές των Βρυξελλών σε αυτή την προοπτική τότε δείχνουν πιο συγκαταβατικοί οι δανειστές να συζητήσουν για ένα νέο πρόγραμμα με βάση και τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης.

Σύμφωνα με τον αρθρογράφο των Financial Times η αίσθηση στο έκτακτο Eurogroup της Τετάρτης είναι πως ο Γιάνης Βαρουφάκης ήταν λίγο πριν συμφωνήσει σε αυτό το σενάριο, αλλά τελικά με παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα απερρίφθη μιας και ήταν κόντρα στις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Για αυτό το σενάριο όπως αναφέρει το δημοσίευμα οι πιθανότητες πλέον είναι ελάχιστες, αλλά επισημαίνεται πως εάν το αποφασίσει η Ελλάδα είναι η τελευταία προθεσμία που έχει στο Eurogroup αλλιώς δεν θα μπορέσει αυτή η παράταση να περάσει από τα κοινοβούλια των άλλων χωρών μέχρι τις 28 Φεβρουαρίου.

Το δεύτερο σενάριο αφορά την περίφημη "γέφυρα" που υποστηρίζει η ελληνική πλευρά, με τον Γιάνη Βαρουφάκη να υποστηρίζει πως υπάρχουν πηγές χρηματοδότησης ώστε η Ελλάδα να μην έχει πρόβλημα ρευστότητας και συγχρόνως να γίνονται οι διαπραγματεύσεις μέχρι και τις αρχές καλοκαιριού.
Σύμφωνα με τους Financial Times αυτές οι πηγές χρηματοδότησης είναι:
- 1,8 δισ. ευρώ από τα κέρδη των ελληνικών ομολόγων που έχει η ΕΚΤ
- 10 δισ. ευρώ μέσω εντόκων γραμματίων που θα αγοράσουν οι ελληνικές τράπεζες
- 11 δισ. ευρώ από τα χρήματα που υπάρχουν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας.

Ωστόσο και αυτό το σενάριο βρίσκει κόντρα στου δανειστές, καθώς ένας μετά τον άλλοι οι ευρωπαίοι ηγέτες, αλλά και η ΕΚΤ αρνείται. Σύμφωνα με το άρθρο, αυτό το σενάριο έχει μηδενικές πιθανότητες υλοποίησης, καθώς σχεδόν όλοι το απορρίπτουν εάν δεν υπάρχει ένα οποιοδήποτε πρόγραμμα που να δεσμεύει την Αθήνα με υποχρεώσεις.

Το τρίτο σενάριο σύμφωνα με τον αρθρογράφο είναι η λήξη του ελληνικού προγράμματος και η έναρξη ενός νέου που θα προκύψει μετά από διαπραγματεύσεις και σε βάθος χρόνου.

Πολλοί σύμφωνα πάντα με το άρθρο είναι εκείνοι που θεωρούν πως η ημερομηνία της 28ης Φεβρουαρίου δεν θα σημάνει και το τέλος του κόσμου. Κι αυτό γιατί η Ελλάδα μπορεί τότε να βγαίνει από το πρόγραμμα, αλλά μόνο το ευρωπαϊκό, θυμίζοντας ο αρθρογράφος πως το πρόγραμμα του ΔΝΤ λήγει περί τα τέλη του 2016.

Επομένως οι Financial Times θεωρούν πως με αυτή την προοπτική το ΔΝΤ θα μπορούσε να αποτελέσει ένα μέρος χρηματοδότησης της Ελλάδας για όσο διαρκούν φυσικά οι διαπραγματεύσεις και μέχρι τη συμφωνία για ένα νέο πρόγραμμα.

Για τους Financial Times και τον αρθρογράφο, αυτό είναι από τις καλύτερες λύσεις που θα μπορούσε να υπάρξει προκειμένου να υπάρξει τελικά συμφωνία.

Αναφορικά βέβαια με τον χρόνο που θα διαρκέσουν οι διαπραγματεύσεις σε ένα τέτοιο σενάριο, η Αθήνα, όπως αναφέρει το δημοσιεύμα, αναφέρει πως μπορεί να αντέξει για λίγους μήνες από άποψη ρευστότητας, ενώ οι δανειστές θεωρούν πως η χώρα θα ξεμείνει από χρήματα μέσα στον Μάρτιο.

newsit.gr