Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, το sell off της περασμένης Τετάρτης, αν και χαρακτηρίστηκε ως αδικαιολόγητο από τους τραπεζίτες, εντούτοις κατέστησε σαφές ότι επιβάλλεται να γίνει μία πιο ενεργή διαχείριση των μη εξυπηρετούμενων ανοιγμάτων, τα οποία, όπως σημειώνει και το Bloomberg, αποτελούν περίπου το 50% των assets των εγχώριων Ομίλων.

Με δεδομένο, βέβαια, ότι οι κυβερνητικές διαρροές περί της δημιουργίας ενός Σχήματος Προστασίας Ενεργητικού (Asset Protection Scheme – APS) παραμένουν – τουλάχιστον προς ώρας – σχέδια επί χάρτου, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα πρέπει να εντείνουν τα ίδια τις προσπάθειες περιορισμού του όγκου «κόκκινων» ανοιγμάτων (NPEs). Προς αυτή την κατεύθυνση, άλλωστε, κινήθηκε και η Κομισιόν, με τον εκπρόσωπό της, κ. Μαργαρίτη Σχοινά, να αναφέρει: «Χάρη σε μία πετυχημένη ανακεφαλαιοποίηση το 2015 οι ελληνικές τράπεζες έχουν αναδιαρθρωθεί και τώρα πρέπει να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στο ζήτημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων».

Νέοι στόχοι

Η πρόθεσή τους περιγράφεται με σαφήνεια στους αναθεωρημένους στόχους που ενέκριναν τις αμέσως προηγούμενες ημέρες τα διοικητικά τους συμβούλια και ήδη έχουν αποσταλεί στον SSM. Βάσει αυτών, οι «4» έχουν συμφωνήσει σε περιορισμό των NPEs πέριξ του 20% σε βάθος τριετίας από 45%, που είναι σήμερα, ήτοι σε 36 δισ. ευρώ από 88 δισ. ευρώ. Πιο αναλυτικά, Eurobank, Εθνική Τράπεζα και Alpha Bank φέρεται να σχεδιάζουν μείωση των NPEs στο 17% με 18%, ενώ στο 23% στοχεύει η Τράπεζα Πειραιώς, η οποία, άλλωστε, εμφανίζει και τον μεγαλύτερο σχετικό δείκτη ελέω Αγροτικής Τράπεζας.

Οσον αφορά στο… μείγμα πολιτικής που θα εφαρμόσουν, προκειμένου να μην παρεκκλίνουν των παραπάνω στόχων, σύσσωμοι οι συστημικοί Ομιλοι φέρεται να κατέληξαν στο συμπέρασμα πως αυτό πρέπει να διαφέρει εν συγκρίσει με τις ακολουθούμενες έως σήμερα πρακτικές.

Πωλήσεις – Τιτλοποιήσεις

Ετσι, ενώ μέχρι πρότινος οι ρυθμίσεις/αναδιαρθρώσεις αποτελούσαν το βασικό «όπλο» των τραπεζών, πλέον αντικαθίστανται από τις πωλήσεις/τιτλοποιήσεις. Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτές θα επιταχυνθούν το προσεχές διάστημα, συνεισφέροντας σχεδόν κατά το ήμισυ στον στόχο μείωσης των κόκκινων δανείων. Επισημαίνεται ότι έως τα τέλη του έτους θα έχει ολοκληρωθεί η πώληση τριών πακέτων. Πρόκειται για τα Mercury (Alpha Bank), αξίας δύο δισ. ευρώ, που περιλαμβάνει καταναλωτικά δάνεια, χρέη από πιστωτικές κάρτες και υπεραναλήψεις, που έχουν παύσει να εξυπηρετούνται για περισσότερο από μία διετία, Jupiter (Alpha Bank), που αφορά σε «κόκκινα» δάνεια περίπου 500 μικρομεσαίων επιχειρήσεων, ονομαστικής αξίας 800 εκατ. ευρώ, τα οποία διαθέτουν εξασφαλίσεις επί 1.700 ακινήτων, αλλά και ακίνητα, τα οποία έχουν περιέλθει στην τράπεζα, ανακτήσιμης αξίας περίπου 54 εκατ. ευρώ και * Zenith (Eurobank), αξίας δύο δισ. ευρώ, που περιλαμβάνει περισσότερα από 181.000 καταναλωτικά δάνεια, με τη μέση οφειλή στα 6.000 ευρώ και τη μέση διάρκεια καθυστέρησης στα οκτώ χρόνια. Η Τράπεζα Πειραιώς, από την πλευρά της, έχει ήδη δρομολογήσει την πώληση δύο ακόμη πακέτων (Nemo και Iris). Το πρώτο αφορά σε ναυτιλιακά δάνεια, μικτής εσωτερικής αξίας 400 εκατ. ευρώ και το δεύτερο μη εξυπηρετούμενα δάνεια χωρίς εξασφαλίσεις, επίσης, μικτής εσωτερικής αξίας 400 εκατ. ευρώ.

Οσον αφορά στα στεγαστικά, οι τράπεζες προκρίνουν τη λύση της τιτλοποίησης αντί της πώλησης σε funds. Η Eurobank ήδη ανακοίνωσε την πρόθεσή της προς αυτή την κατεύθυνση, ενώ θετικά διακείμενη είναι και η Πειραιώς, όπως αποκάλυψε ο διευθύνων σύμβουλος, κ. Χρήστος Μεγάλου. «Είμαστε θετικοί απέναντι στο ενδεχόμενο τιτλοποιήσεων, οι οποίες, μάλιστα, μπορούν να γίνουν και άμεσα», σχολίασε χαρακτηριστικά, στο περιθώριο της παρουσίασης του εκπαιδευτικού προγράμματος «Project Future».

Σύμφωνα με πληροφορίες, στα αναθεωρημένα σχέδια, που απέστειλαν στον SSM οι τέσσερις συστημικοί Ομιλοι, υπάρχει πρόβλεψη για τιτλοποίηση στεγαστικών, αλλά και δανείων μικρών επιχειρήσεων, ύψους περίπου 15 δισ. ευρώ, για την τριετία 2019 – 2021.

Πλειστηριασμοί

Το δεύτερο «όπλο» των τραπεζών δεν είναι άλλο από τους πλειστηριασμούς. Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, στόχος των Ομίλων είναι αυτοί να πενταπλασιαστούν (από περίπου 10.000 έως τα τέλη Ιουλίου σε 50.000 το 2019), γεγονός που θα τους επιτρέψει να αυξήσουν σημαντικά τα έσοδα. Υπενθυμίζεται ότι, με βάση στοιχεία του Συμβολαιογραφικού Συλλόγου Εφετείων Αθηνών – Πειραιώς – Αιγαίου και Δωδεκανήσου, από τις 29 Νοεμβρίου 2017, οπότε και τέθηκε σε εφαρμογή η ηλεκτρονική πλατφόρμα των πλειστηριασμών, έως και τα τέλη Ιουλίου 2018 έγιναν 10.160 πλειστηριασμοί.

Τρόποι άμυνας
Πώς μπορούν οι δανειολήπτες να μπλοκάρουν τις διαδικασίες

Αντιμέτωποι με μία νέα πραγματικότητα θα βρεθούν προσεχώς πολλοί οφειλέτες, οι οποίοι θα γίνουν αποδέκτες επιστολών ενημέρωσης περί τιτλοποίησης του δανείου τους. «Σε αντίθεση με την πώληση, όπου πλέον η οφειλή αποτελεί προϊόν διαπραγμάτευσης μεταξύ δανειολήπτη και fund, στην περίπτωση των τιτλοποιήσεων το πρέσινγκ θα γίνεται από κοινού από τράπεζες και αγοραστές ομολόγων», σχολιάζουν αρμόδιες πηγές στον «Ελεύθερο Τύπο».
Οπως εξηγούν, η εξ ημισείας διαχείριση ενεργοποιεί δύο σενάρια για τους οφειλέτες: Ενα καλό, βάσει του οποίου το δάνειο θα «κουρεύεται» σημαντικά, μιας και τόσο τα ιδρύματα όσο περισσότερο οι αγοραστές κόπτονται για τις εισπράξεις και ένα άσχημο. «Κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί πως τα funds – εφόσον πρόκειται για δάνεια, που δεν τελούν κάτω υπό οποιαδήποτε προστασία – δεν θα επισπεύσουν τα μέτρα αναγκαστικής εκτέλεσης, βγάζοντας πιο εύκολα στο “σφυρί” τα ακίνητα των οφειλετών», προσθέτουν χαρακτηριστικά.

Διορίες…

Υπενθυμίζεται ότι, όπως έγραφε σε πρόσφατο δημοσίευμά του ο «Ε.Τ.», οι δανειολήπτες έχουν τρόπους αντίδρασης απέναντι σε αυτό το ενδεχόμενο. Πιο αναλυτικά:

* Μετά την καταγγελία της σύμβασης η τράπεζα έχει τη δυνατότητα να προβεί στην έκδοση διαταγής πληρωμής, επιτυγχάνοντας με αυτόν τον τρόπο την απόκτηση εκτελεστού τίτλου κατά του οφειλέτη της και τυχόν του εγγυητή. Σε περίπτωση επίδοσης της διαταγής πληρωμής ο δανειολήπτης μπορεί να ασκήσει ανακοπή κατά της διαδικασίας που ξεκινά εντός προθεσμίας 15 εργασίμων ημερών, καθώς και αίτηση αναστολής εκτέλεσης, προκειμένου να αποτρέψει οποιαδήποτε περαιτέρω ενέργεια της τράπεζας και δη την κατάσχεση και τον πλειστηριασμό της περιουσίας του.

* Εάν ο οφειλέτης δεν ασκήσει ανακοπή, απορριφθεί η αίτηση αναστολής ή η ασκηθείσα ανακοπή, τότε η τράπεζα προβαίνει σε κατάσχεση της περιουσίας, με σκοπό τον πλειστηριασμό του πράγματος, που κατασχέθηκε. Αντίγραφο της κατασχετήριας έκθεσης επιδίδεται με δικαστικό επιμελητή. Ο δανειολήπτης μπορεί να την προσβάλει με ανακοπή εντός 45 ημερολογιακών ημερών από την ημέρα της κατάσχεσης. Σε περίπτωση που η ανακοπή απορριφθεί, μπορεί να ασκήσει έφεση και, παράλληλα, αίτηση αναστολής. Η αίτηση αναστολής κατατίθεται το αργότερο πέντε εργάσιμες ημέρες πριν από την ημέρα του πλειστηριασμού και χορηγείται, εφόσον κρίνει το δικαστήριο ότι η ενέργεια της αναγκαστικής εκτέλεσης θα προξενήσει ανεπανόρθωτη βλάβη και πιθανολογεί την ευδοκίμηση της έφεσης. Εάν η κατασχετήρια έκθεση έχει σφάλματα, ιδίως ως προς την περιγραφή του κατασχεθέντος, την εκτίμηση και την τιμή πρώτης προσφοράς, τότε έχει δυνατότητα να ασκήσει ανακοπή το αργότερο 15 εργάσιμες ημέρες πριν από την ημέρα του πλειστηριασμού.

* Τέλος, ο πλειστηριασμός δεν μπορεί να διενεργηθεί νωρίτερα από επτά μήνες και αργότερα από οκτώ μήνες από την περάτωση της κατάσχεσης. Ο οφειλέτης μπορεί να προσβάλει τη διαδικασία του πλειστηριασμού μέσα σε 30 ημέρες από την ημέρα του πλειστηριασμού ή αναπλειστηριασμού εάν πρόκειται για κινητά και σε 60 ημέρες αφότου μεταγράφηκε η περίληψη της κατακυρωτικής έκθεσης εάν πρόκειται για ακίνητα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Αυτό σημειώνει στον «Ελεύθερο Τύπο» πηγή με γνώση των σχετικών συζητήσεων, τόσο εντός, όσο κυρίως εκτός Ελλάδας, με αφορμή σχετικό δημοσίευμα του Bloomberg λίγες ώρες μετά το sell off των τραπεζικών μετοχών. Ειδικότερα, το πρακτορείο αναφερόταν σε σχεδιασμούς κυβέρνησης και αρμόδιων φορέων για τη δημιουργία ενός Σχήματος Προστασίας Ενεργητικού (APS), προκειμένου οι τράπεζες να «ξεφορτωθούν» κάποια από τα «κακά» δάνεια σε Οχήματα Ειδικού Σκοπού (SPVs), αφαιρώντας τα από τους ισολογισμούς τους. Τα SPVs, με τη σειρά τους, θα εξέδιδαν ομόλογα, κάποια από τα οποία θα συνοδεύονταν από κρατικές εγγυήσεις, τα οποία θα διέθεταν σε επενδυτές.

«Μέσω αυτού του μηχανισμού το βάρος των “κόκκινων” δανείων των ελληνικών τραπεζών θα μπορούσε να μειωθεί έως και κατά 15 δισ. ευρώ από το σύνολο των 88,6 δισ. ευρώ, που έχουν, με βάση τα στοιχεία στα τέλη Ιουνίου», σημείωνε χαρακτηριστικά.

«Το APS θα είναι μία από τις λύσεις για την άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος των “κόκκινων” δανείων», σχολίαζαν αργά το βράδυ της Τετάρτης πηγές του υπουργείου Οικονομικών, «δείχνοντας», μάλιστα, ως εμπνευστή της πρότασης το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ).

Επιφυλακτικοί

Εκτός από τους τραπεζίτες, πάντως, οι οποίοι δεν φαίνεται να υποδέχονται με θέρμη την επαναφορά ενός τέτοιου σεναρίου, εκφράζοντας φόβους πως ενδέχεται να επιφέρει έναν νέο κύκλο συγκέντρωσης στην αγορά, εξίσου… χλιαρή είναι και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Κι αυτό γιατί η σύσταση μιας Bad Bank θα αποτελούσε έμμεση κρατική ενίσχυση, προσκρούοντας έτσι στους κανόνες της Γενικής Διεύθυνσης Ανταγωνισμού (DG Comp). «Ουδέν σχόλιον», ήταν η απάντηση του εκπροσώπου της, κ. Μαργαρίτη Σχοινά, ο οποίος συνέστησε στις τράπεζες να εμείνουν στην προσπάθειά τους για μείωση των προβληματικών χαρτοφυλακίων. «Η Κομισιόν παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας», ανέφερε χαρακτηριστικά, για να προσθέσει: «Χάρη σε μία πετυχημένη ανακεφαλαιοποίηση το 2015 οι ελληνικές τράπεζες έχουν αναδιαρθρωθεί και τώρα πρέπει να επικεντρώσουν τις προσπάθειές τους στο ζήτημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Είμαστε βέβαιοι ότι λαμβάνουν μέτρα για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου προβλήματος, ενώ οι προσπάθειες αυτές υποστηρίζονται και από τις μεταρρυθμίσεις, που υλοποιεί η ελληνική κυβέρνηση».

Αντίδραση

Το Χρηματιστήριο, πάντως, έκλεισε χθες, Πέμπτη, με κέρδη 1,43%, στις 676,36 μονάδες, με τον τραπεζικό δείκτη να διαμορφώνεται στο +8,31%. Πιο αναλυτικά, η μετοχή της Τράπεζας Πειραιώς, που υπέστη και τις μεγαλύτερες απώλειες τη… μαύρη Τετάρτη, ολοκλήρωσε τη συνεδρίαση στο + 9,23%, ενώ Εθνική, Eurobank και Alpha Bank «τερμάτισαν» στο + 8,97%, + 8,57% και + 7,63% αντίστοιχα.

Στον αντίποδα, η αγορά ομολόγων κατέγραψε σημαντική επιδείνωση, με την απόδοση στο ελληνικό 10έτες να διαμορφώνεται στα 4,517% παρουσιάζοντας άνοδο 2,38%, ενώ το spread μεταξύ του γερμανικού Bund διαμορφώθηκε στις 397 μονάδες βάσης.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Μια ομιλία με ιδιαίτερες αιχμές και πολλαπλούς αποδέκτες απηύθυνε στην ετήσια γενική συνέλευση της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών, ο πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος άσκησε δριμύτατη κριτική στις τράπεζες για την πολιτική τους στα «κόκκινα δάνεια», ενώ δεν παρέλειψε για μια ακόμη φορά να πλέξει το εγκώμιο του ελληνικού Τουρισμού.

Ο κ. Μητσοτάκης, κάλεσε σε αυστηρό τόνο τους τραπεζίτες «να μην επιδείξουν καμία ανοχή σε επιχειρηματίες που είναι υπερχρεωμένοι και δεν πληρώνουν τα δάνειά τους, έχουν πτωχεύσει τις επιχειρήσεις κι έχουν αφήσει απλήρωτους τους εργαζόμενους, έχουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό και οι ίδιοι αρμενίζουν αμέριμνα με τα κότερά τους στο Αιγαίο», παρουσία του Γενικού Διευθυντή του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM), Κλάους Ρέγκλινγκ.

Σημειώνεται ότι ο επικεφαλής του ESM θα τιμήσει με την παρουσία του και την επετειακή εκδήλωση που θα πραγματοποιήσει η ΕΕΤ για τη συμπλήρωση των 90 χρόνων λειτουργίας της, απόψε στο Ζάππειο Μέγαρο.

eetΟ πρόεδρος στην ομιλία αναφερόμενος στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, είπε χαρακτηριστικά: «Στην ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών. Οι Έλληνες φορολογούμενοι δανείστηκαν από τους εταίρους μας στην Ε.Ε και το Δ.Ν.Τ. και μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας στήριξαν τις τράπεζες για να μην καταρρεύσουν. Έβαλαν, τότε, περίπου 25 δις ευρώ στις τέσσερις συστημικές τράπεζες και μετά τη δεύτερη ανακεφαλαιοποίηση -στα τέλη του 2013- η εύλογη αξία των μετοχών των 4 συστημικών τραπεζών στο χαρτοφυλάκιο του Τ.Χ.Σ., υπολογιζόταν περίπου στα 23 δις ευρώ. Επαναλαμβάνω: 23 δις ευρώ χρήματα, αξία που ανήκε στον Έλληνα φορολογούμενο. Φαινόταν, μάλιστα, τότε ότι οι φορολογούμενοι δεν θα έχαναν τα λεφτά τους από την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.

Η άνοδος των λαϊκιστών στην εξουσία έφερε κρίση εμπιστοσύνης, εκροή καταθέσεων περίπου 40 δις, εσωτερική στάση πληρωμών, σκούπισμα των αποθεματικών των ταμείων και των λοιπών φορέων της Γενικής Κυβέρνησης. Τελικά, μπήκε λουκέτο στις τράπεζες και επεβλήθησαν capital controls. Έτσι, χρειάστηκε μια νέα ανακεφαλαιοποίηση -παντελώς αχρείαστη ανακεφαλαιοποίηση- η οποία ήταν το αποκλειστικό αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών που έγιναν το πρώτο εξάμηνο του 2015. Το Δεκέμβριο του 2015, λοιπόν, οι φορολογούμενοι έβαλαν, και πάλι, το χέρι στην τσέπη και στήριξαν ξανά τις τράπεζες με άλλα 5,4 δις ευρώ μέσω του Τ.Χ.Σ. Σήμερα, εξαιτίας του τρόπου που έγινε εκείνη η ανακεφαλαιοποίηση, η συμμετοχή του Τ.Χ.Σ. έχει ουσιαστικά εξαϋλωθεί. Υπολογίζεται μόλις στα 1,7 δις ευρώ. Δηλαδή -για να το πω απλά- οι Έλληνες έβαλαν περίπου 30 δις στις τράπεζες από τα οποία σήμερα απέμειναν μόλις 1,7 δις ευρώ. Αν, μάλιστα, συνυπολογιστούν και οι απώλειες των μικρομετόχων και των μεγαλύτερων μετόχων, η καταστροφή των τραπεζών κόστισε σε όλους τους Έλληνες περίπου 40 δις. Τέτοια καταστροφή, τέτοιο οικονομικό έγκλημα δεν έχει ξαναγίνει. Και φυσικά δεν έχει παραγραφεί. Οι ευθύνες θα αναζητηθούν στο ακέραιο. Δεν είναι θέμα ρεβανσισμού. Είναι ζήτημα λογοδοσίας και, τελικά, Δημοκρατίας».

Το φορολογικό
Για το φορολογικό σύστημα ο κ. Μητσοτάκης είπε: «Αρχίζω με τη χιλιοειπωμένη δέσμευση -εκτίμηση κατά πολλούς- ότι «για να γίνουν επενδύσεις αρκεί ένα σταθερό φορολογικό σύστημα». Ομολογουμένως δεν παραγνωρίζω τη σημασία της σταθερότητας, ιδίως όταν τα τελευταία χρόνια είχαμε επτά διαφορετικά φορολογικά νομοσχέδια και αναρίθμητες νομοθετικές και διοικητικές παρεμβάσεις φορολογικού περιεχομένου. Όμως, δεν αρκεί μόνο η σταθερότητα αυτή καθαυτή. Δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε στη σταθερότητα ενός φορολογικού συστήματος που αποθαρρύνει επενδύσεις, απομυζά την εργασία και εξαφανίζει το κέρδος. Θέλουμε ένα φορολογικό σύστημα σταθερό για τουλάχιστον 5 χρόνια, το οποίο, όμως, θα έχει, προηγουμένως, διευρύνει τη βάση του, θα έχει μειώσει τους φορολογικούς συντελεστές και θα εξασφαλίζει αυξημένη συμμόρφωση. Τι κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα; Προχωρά σήμερα σε μία νέα μεγάλη μείωση του αφορολογήτου ορίου και διατηρεί απαράδεκτα υψηλούς φορολογικούς συντελεστές και για τους εργαζόμενους οι οποίοι θα πληρώσουν για πρώτη φορά φόρο. Ο μισθωτός των 600 ευρώ θα πληρώσει για πρώτη φορά φόρο εισοδήματος και θα φορολογηθεί με 20%. Και βέβαια υψηλούς φορολογικούς συντελεστές σε όλη την κλίμακα που διώχνουν επενδυτές και αποθαρρύνουν τους εργαζόμενους, ειδικά τους αυτοαπασχολούμενους από το να εργαστούν και να εισπράξουν οι ίδιοι ένα λογικό μέρος του κέρδους της εργασίας τους.

Τι θα κάνουμε εμείς με τους φορολογικούς συντελεστές:

1ον. Ο ΕΝΦΙΑ θα μειωθεί 30% σε δύο χρόνια. Έτσι, σε συνδυασμό με τα κίνητρα τα φορολογικά που έχω παρουσιάσει για ενεργειακή, λειτουργική και αισθητική αναβάθμιση του stock των υφιστάμενων ακινήτων, συμπεριλαμβανομένων και των τουριστικών μας υποδομών, η ακίνητη περιουσία θα αποκτήσει ξανά αξία και θα γίνει μοχλός ανάπτυξης.
2ον. Ο φόρος στα κέρδη των επιχειρήσεων θα μειωθεί στο 20%, από 29% σήμερα, εντός μίας διετίας. Ο φόρος μερισμάτων θα μειωθεί άμεσα στο 5%, από 15% σήμερα. Έτσι, σε δύο χρόνια, ο πραγματικός συντελεστής για τις επιχειρήσεις θα μειωθεί στο 24%, από 40% που είναι σήμερα.
3ον. Θα θεσπισθεί μία νέα προοδευτική κλίμακα στο φόρο εισοδήματος των φυσικών προσώπων, με εισαγωγικό φορολογικό συντελεστή όμως 9%, αντί για το 22% σήμερα, για εισοδήματα έως 10.000 ευρώ. Ενώ έκτακτες επιβαρύνσεις, όπως η ειδική εισφορά αλληλεγγύης και το τέλος επιτηδεύματος θα καταργηθούν, αλλά σταδιακά όχι αμέσως.
4ον. Όπως είχα την ευκαιρία να πω και στο ΣΕΤΕ, ο Φ.Π.Α. στο τουριστικό πακέτο θα ενοποιηθεί σε πρώτη φάση στο 13% (θα επιστρέψει η εστίαση από το 24% στο 13%) για να ανασχεθεί η ανταγωνιστικότητα του τουριστικού μας προϊόντος με τελική προοπτική να φτάσει στο 11%.
5ον. Το όριο υπαγωγής στον Φ.Π.Α. θα αυξηθεί στις 25.000 ευρώ, από 10.000 ευρώ, ώστε να μειωθεί η γραφειοκρατία, ιδίως για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις.
6ον. Το καθεστώς της χορήγησης άδειας παραμονής σε αλλοδαπούς επενδυτές, μέσω του προγράμματος «golden visa», θα απλοποιηθεί και θα γίνει πιο ελκυστικό.
Ενώ παράλληλα θα θεσπισθεί ειδικό καθεστώς για τους κατοίκους του εξωτερικού να επενδύουν σε ακίνητα στην Ελλάδα -αυτό το οποίο ονομάζεται nom-dom legislation- αντλώντας από την εμπειρία άλλων μεσογειακών κρατών-μελών της Ε.Ε.
7ον. Όπως είχα την ευκαιρία να εξηγήσω και πιο αναλυτικά στο Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών, τα επενδυτικά κίνητρα για παραγωγικές επενδύσεις θα τονωθούν, π.χ. με θέσπιση υπεραποσβέσεων, με το διπλασιασμό της περιόδου συμψηφισμού ζημιών με μελλοντικά κέρδη, με επιπλέον έκπτωση του φόρου σε επιχειρήσεις με πάνω από 50 εργαζόμενους, όταν επιτυγχάνουν καθαρή αύξηση του προσωπικού τους πάνω από 10%.

Προτεραιότητα δεύτερη: Νέο Ασφαλιστικό, Νέα επιχειρηματικότητα με Κοινωνική Συνοχή. Έρχομαι στο ζήτημα του μη μισθολογικού κόστους, το οποίο ξέρω ότι απασχολεί όλους τους μεγάλους εργοδότες στη χώρα, συμπεριλαμβανομένων και των τραπεζών, των ασφαλιστικών εταιρειών, καθώς η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών εργαζόμενων και εργοδοτών κρίνεται το ίδιο σημαντική από κάποιους, ίσως και περισσότερο σημαντική, από τη μείωση των φόρων. Το ασφαλιστικό σύστημα σήμερα συνεχίζει, δυστυχώς, να μην εξασφαλίζει την αλληλεγγύη των γενεών. Μετατρέπει τη σύνταξη σε προνοιακό επίδομα, ενθαρρύνει την εισφοροδιαφυγή και ναρκοθετεί την ανταγωνιστικότητα των συνεπών επιχειρήσεων. Και αυτό πρέπει να αλλάξει. Έχω ήδη δεσμευθεί -το έκανα και στην ετήσια Γενική Συνέλευση των ασφαλιστικών εταιρειών- για ένα ασφαλιστικό σύστημα τριών πυλώνων, με «κλειδί» τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο κομμάτι της συμπληρωματικής σύνταξης, αλλά και της υγείας, πάντα υπό αυστηρό κρατικό έλεγχο. Έτσι, σταδιακά θα μειώνονται οι εισφορές, θα αυξάνεται η ανταποδοτικότητα και ο ασφαλισμένος θα έχει δικαίωμα και κίνητρα σημαντικά σε ιδιωτική, συμπληρωματική ασφάλιση.

Αναφορικά με τις επενδύσεις, πέραν των παρεμβάσεών μας σε φορολογία και εισφορές, έχει μεγάλη σημασία και η ριζική βελτίωση του χωροταξικού και πολεοδομικού πλαισίου των οικονομικών δραστηριοτήτων. Δεν θα μιλήσω πιο αναλυτικά γι’ αυτό, έχω παρουσιάσει σε μεγάλη λεπτομέρεια τις προτάσεις μας. Η εξασφάλιση ρευστότητας μέσω μόχλευσης πόρων του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων (EFSI), σε συνδυασμό με τους πόρους του ΕΣΠΑ και των κεφαλαίων του ιδιωτικού τομέα είναι μία ακόμη αδιαπραγμάτευτη προτεραιότητα. Η ανάπτυξη όμως, όπως είπατε στην εισαγωγή σας κύριε Πρόεδρε, πρέπει να αφορά όλους τους Έλληνες. Αυτή η κοινωνική ατζέντα ξεκινά από το χώρο της εργασίας».

Τα «κόκκινα δάνεια»
Αναφερόμενος στα «κόκκινα δάνεια» ο Κυριάκος Μητσοτάκης, άσκησε κριτική στις τράπεζες, υπογραμμίζοντας: » Για τα «κόκκινα δάνεια» ο στόχος είναι ξεκάθαρος: η προστασία των ευάλωτων νοικοκυριών και η αναδιάρθρωση των βιώσιμων επιχειρήσεων. Οι τράπεζες έχετε κάνει σημαντικές αναδιαρθρώσεις στα εσωτερικά σας οργανογράμματα για να αντιμετωπίσετε το πρόβλημα. Διαθέτετε υψηλή κεφαλαιακή επάρκεια για να το κάνετε. Όμως, η πραγματικότητα είναι ότι οι ρυθμοί μείωσης των κόκκινων δανείων δεν είναι ικανοποιητικοί. Χρειάζεται μεγαλύτερη ταχύτητα. Ειδικά κάποιες από τις αναδιαρθρώσεις μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, κατά την άποψή μου, καθυστερούν αδικαιολόγητα.

Και εδώ επιτρέψτε μου να είμαι τελείως ξεκάθαρος: Καμία ανοχή -επαναλαμβάνω καμία ανοχή- δεν μπορεί να επιδεικνύεται σε υφιστάμενους μετόχους που χρεοκόπησαν τις επιχειρήσεις τους, έχουν τα λεφτά στους εξωτερικό, άφησαν απλήρωτους τους εργαζόμενούς τους και αρμενίζουν ανέμελα με τα κότερα τους στο Αιγαίο. Οι τελευταίοι είναι ανάγκη να χάσουν τον έλεγχο των επιχειρήσεών τους και το όποιο όφελος από την αναδιάρθρωση χρέους να το καρπωθούν οι νέοι μέτοχοι, αυτοί που θα επενδύσουν και πάλι στην επιχειρηματική δραστηριότητα. Οι τράπεζες είναι καθοριστικός κρίκος στην αλυσίδα για την ανάταξη της χώρας. Αυτές θα χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη και θα αναλάβουν το ρίσκο να στηρίξουν τη νέα υγιή επιχειρηματικότητα. Η άποψή μου είναι ξεκάθαρη: Πρέπει να το κάνουν με όρους αγοράς. Γι’ αυτό και στο δικό μου σχεδιασμό, μια αναπτυξιακή τράπεζα που κανείς δεν καταλαβαίνει από πού θα χρηματοδοτηθεί, αλλά όλοι αντιλαμβάνονται τι πολιτικά παιχνίδια μπορεί να παίξει, δεν είναι η πρώτη μου προτεραιότητα.

Αντιθέτως, η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των συστημικών τραπεζών για να μειωθεί το κόστος λειτουργίας τους και κατά συνέπεια το κόστος δανεισμού για τους πελάτες είναι κάτι που πρέπει να μας απασχολεί όλους. Ειδικά σε μια εποχή
-το ξέρετε καλά- που η τεχνολογία κινδυνεύει να ανατρέψει τελείως παραδοσιακά -και πολύ ακριβά- δίκτυα διανομής και εξυπηρέτησης πελατών. Και μιας και μιλάμε για τεχνολογία, να σας πω και κάτι ακόμα. Οι τράπεζες είναι σύμμαχός μας στον ψηφιακό μετασχηματισμό του ελληνικού Κράτους. Έχετε μεγάλη εμπειρία σε ζητήματα ηλεκτρονικής ταυτοποίησης και ασφαλούς διαχείρισης ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε την πυρίτιδα. Μπορούμε να συνεργαστούμε αποτελεσματικά και να αξιοποιήσουμε την τεχνογνωσία που έχετε σε ζητήματα ηλεκτρονικής τραπεζικής προς όφελος τελικά των Ελλήνων πολιτών. Όπως είστε σύμμαχός μας και στη στρατηγική επιλογή μας -αποτελεί αυτό προσωπικό μου στοίχημα- για μια επιθετική επέκταση των ηλεκτρονικών πληρωμών, που αποτελεί τον ασφαλέστερο τρόπο για τον περιορισμό της καθημερινής φοροδιαφυγής. Και προφανώς, όσο θα αυξάνεται ο όγκος των συναλλαγών, τόσο θα μειώνεται και το κόστος της κάθε συναλλαγής, έτσι ώστε αυτές να γίνουν πιο οικονομικές και για τον τελικό χρήστη».

Η γενική συνέλευση
Η Ελληνική Ένωση Τραπεζών, με αφορμή τη συμπλήρωση 90 ετών από την ίδρυσή της, πραγματοποίησε σήμερα, Τρίτη 12 Ιουνίου 2018, ανοικτή Γενική Συνέλευση, με παρόντα όλα τα μέλη της, αλλά και τις διοικήσεις της ΤτΕ, του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, των Προέδρων του ΣΕΒ και ΣΕΤΕ, πρώην Προέδρων και Διευθυνόντων Συμβούλων των Τραπεζών καθώς επίσης και πληθώρα εκπροσώπων και στελεχών από το χρηματοπιστωτικό τομέα.

Μετά το πέρας των εργασιών της Γενικής Συνέλευσης ακολούθησε ομιλία από τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, κ. Κυριάκο Μητσοτάκη.

karamouzis
money tourism photo
Κατά τη λήξη των εργασιών ο Πρόεδρος της ΕΕΤ κ. Νικόλαος Καραμούζης δήλωσε: «κατά ευτυχή συγκυρία πραγματοποιήσαμε τη φετινή επετειακή μας Γενική Συνέλευση, με παρόντα όλα τα μέλη μας, σε συνθήκες που δικαιολογούν μία συγκρατημένη αισιοδοξία τόσο για την ελληνική οικονομία, όσο και για τον τραπεζικό κλάδο, που ανταπεξήλθε και πάλι με επιτυχία στα stress tests του 2018. Ο απολογισμός μας για το έτος 2017 είχε θετικό πρόσημο και ευχόμαστε να αποτελέσει την απαρχή μίας περιόδου ουσιαστικής ανάκαμψης της Ελληνικής οικονομίας, που θα συμβάλει στην αντιμετώπιση των προκλήσεων που κληροδότησε η κρίση και η μακρά περίοδος ύφεσης και κοινωνικού κόστους, την οποία όλοι βιώσαμε.

Οι συνθήκες στον τραπεζικό κλάδο βελτιώνονται, η πρόοδος που συντελείται προς την κατεύθυνση της επιστροφής στην κανονικότητα είναι αξιοσημείωτη, αλλά έχουμε ακόμη μπροστά μας σημαντικά ζητήματα να αντιμετωπίσουμε και πρωτοβουλίες να αναλάβουμε, πριν αποκαταστήσουμε πλήρως την ικανότητά μας να χρηματοδοτούμε απρόσκοπτα την πελατεία και την οικονομία. Σημαντικά ζητήματα παραμένουν το υπερβολικό ύψος των NPEs, η βραδεία επιστροφή καταθέσεων και η περιορισμένη πρόσβαση στις διεθνείς αγορές, οι επιπτώσεις των ραγδαίων τεχνολογικών αλλαγών στο χρηματοπιστωτικό χώρο με αιχμή την ψηφιοποίηση, το νέο απαιτητικό, ρυθμιστικό / εποπτικό πλαίσιο, η ένταση του ανταγωνισμού καθώς και η στασιμότητα των εργασιών που δημιουργούν σοβαρό προβληματισμό. Η περαιτέρω βελτίωση των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών συνθηκών θα λειτουργήσει ως καταλύτης για την επιτυχή αντιμετώπιση των παραπάνω προσκλήσεων και ο τραπεζικός τομέας είναι ώριμος, έτοιμος και αποφασισμένος να συμβάλλει με τις πρωτοβουλίες του στην επιτάχυνση εξόδου της χώρας από την κρίση και την επιστροφή στην κανονικότητα και ανάπτυξη.».

Ακόμη, ο κ. Καραμούζης αναφερόμενος στα πεπραγμένα του 2017 υπογράμμισε: «Ο απολογισμός για το τραπεζικό σύστημα και την ΕΕΤ, είναι θετικός για το 2017. Δικαιολογείται έτσι η συγκρατημένη αισιοδοξία μας, χωρίς να υποτιμούμε τις μεγάλες προκλήσεις και κινδύνους μπροστά μας.

1.Η ισχνή έστω επάνοδος στην οργανική κερδοφορία του τραπεζικού συστήματος ήδη από το έτος 2016 συνεχίστηκε και το έτος 2017, μετά από δέκα χρόνια ζημιών, αλλά η κόπωση των καθαρών εσόδων προ προβλέψεων είναι εμφανής και ανησυχητική.
2.Οι καταθέσεις επανακάμπτουν με αργό αλλά σταθερό ρυθμό, αλλά απέχουμε από την πλήρη αποκατάσταση της κανονικότητας, ώστε να περιοριστεί το υφιστάμενο χρηματοδοτικό κενό στο τραπεζικό σύστημα ύψους € 50δις, περίπου,
3. η πρόσβαση στις αγορές χρήματος και κεφαλαίου και οι διατραπεζικές συνθήκες δανεισμού βελτιώνονται, χωρίς όμως να έχει αποκατασταθεί πλήρως η απρόσκοπτη λειτουργία τους,
4.η απεξάρτηση των ελληνικών τραπεζών από τον έκτακτο μηχανισμό άντλησης ρευστότητας ELA συνεχίζεται με ταχείς ρυθμούς. Το υπόλοιπο προσεγγίζει σήμερα τα € 10δις, έναντι € 86δις το καλοκαίρι του 2015.
5.Χάριν στις κοινές προσπάθειες μελών και ΕΕΤ σε συνεργασία με την Kυβέρνηση και τους
αρμόδιους φορείς συντελέστηκαν σημαντικές αλλαγές στην τραπεζική νομοθεσία το 2017.
Επιγραμματικά αναφέρομαι:
 στην υποχρεωτική πλέον διεξαγωγή των πλειστηριασμών με ηλεκτρονικά μέσα,
στο νέο πτωχευτικό νόμο για τις επιχειρήσεις,
στην καθιέρωση του εξωδικαστικού διακανονισμού οφειλών (που πάντως μέχρι σήμερα
δεν έχει δώσει ιδιαίτερα αποτελέσματα και προτάθηκαν αλλαγές),
στις πολύ πρόσφατες διορθωτικές παρεμβάσεις στο νόμο για τα υπερχρεωμένα
νοικοκυριά (Νόμος Κατσέλη),
στη νέα νομοθεσία για απελευθέρωση των πωλήσεων δανείων, με βάση την οποία
πραγματοποιούνται πωλήσεις ΝPEs σε τρίτους και οι αναθέσεις διαχείρισης NPEs σε
εξειδικευμένους οίκους. Δικαιολογείται έτσι η εκτίμηση ότι διαθέτουμε ίσως ένα από το πιο σύγχρονα και πλήρη στην Ευρώπη νομικά και θεσμικά πλαίσια διαχείρισης NPEs, που διευκολύνει επίσης τη δημιουργία αποτελεσματικής δευτερογενούς αγοράς.
6.Το ύψος των NPEs, μειώθηκε σημαντικά στα € 92δις στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2018, έναντι ύψους € 107δις τον Σεπτέμβριο του 2016, ενώ οι στόχοι για το 2017 επιτεύχθηκαν. Προχωράμε επίσης με αποφασιστικά βήματα για την επίτευξη του στόχου μείωσης του ύψους των NPEs στα € 64δις στο τέλος του 2019.
7. Ευτυχές επιστέγασμα όλων των προσπαθειών των τραπεζών τα τελευταία χρόνια, ήταν και τα φετινά θετικά αποτελέσματα των ασκήσεων προσομοίωσης ακραίων συνθηκών, που
επιβεβαιώνουν τη θωράκιση του ισολογισμού τους.
8.Δώσαμε μια χρονικά άνιση μάχη, αλλά καταφέραμε να ανταποκριθούμε επιτυχώς, όχι μόνο στα Stress Tests αλλά και στην υλοποίηση των αυστηρότερων και απαιτητικότερων κανόνων του SSM και μάλιστα σε περίοδο εισαγωγής του εξαιρετικά πολύπλοκου και απαιτητικού νέου Διεθνούς Λογιστικού Προτύπου IFRS 9 και των νέων Ευρωπαϊκών οδηγιών για πληρωμές (PSD2) και επενδυτικές δραστηριότητες (MiFΙD II)».

http://money-tourism.gr/k-mitsotakis-mi-ikanopiitiki-i-proodos-sta-kokkina-dania/#axzz5I5xQtwbC

Πρόταση «βόμβα» για την διαχείριση των «κόκκινων» δανείων έχει κατατεθεί από Ευρωπαίους αξιωματούχους, προκειμένου να δοθεί μία σημαντική ανάσα στους δανειολήπτες, αλλά και στις τράπεζες. Το σχέδιο προβλέπει γενναίο κούρεμα του δανείου υπό την προϋπόθεση ότι θα το εξυπηρετεί το εναπομείναν ποσό μέχρι την αποπληρωμή του.

Το αποκαλούμενο ιρλανδικό μοντέλο – εφαρμόστηκε με επιτυχία στην Ιρλανδία – προβλέπει το σπάσιμο του δανείου σε δύο κομμάτια. Το καλό και το κακό. Το καλό θα συνδέεται με το ύψος των εγγυήσεων που έχει δώσει ο δανειολήπτης σε συνθήκες όμως αγοράς και αυτό θα ρυθμίζεται και θα εξυπηρετείται μέχρι την αποπληρωμή του. Το υπόλοιπο ποσό θα «παρκάρεται» και εφόσον ο δανειολήπτης εξυπηρετεί κανονικά το καλό κομμάτι του δανείου μέχρι τέλους, τότε αυτό θα διαγράφεται. Στην αντίθετη περίπτωση θα γίνεται απαιτητό στο σύνολό του.
Ας δούμε ένα παράδειγμα για να γίνει κατανοητό:

Ας υποθέσουμε έχει κάποιος κόκκινο δάνειο ύψους 500.000 ευρώ και έχει εξασφαλίσεις που σήμερα ανέρχονται σε όρους αγοράς (τόση είναι η σημερινή τους αξία) στις 200.000 ευρώ. Τότε η τράπεζα «παρκάρει» τις 300.000 ευρώ σε ένα κακό δάνειο και τις υπόλοιπες 200.000 ευρώ, τις ρυθμίζει με τον πελάτης της. Εφόσον ο δανειολήπτης πληρώσει κανονικά της δόσεις των 200.000 ευρώ μέχρι την αποπληρωμή, τότε οι 300.000 ευρώ διαγράφονται. Στην αντίθετη περίπτωση το υπόλοιπο του καλού δανείου και το σύνολο του κακού (οι 300.000 ευρώ δηλαδή) καθίστανται όλες απαιτητές με ότι αυτό σημαίνει για τον δανειολήπτη.

Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, ο όγκος των αιτήσεων, που διαχειρίζονται τα αντίστοιχα τμήματα των ιδρυμάτων, έχει αυξηθεί το τελευταίο εξάμηνο, αγγίζοντας κατά μέσο όρο τις 250 την ημέρα.

«Πρόκειται για περίπου 5.000 με 7.000 αιτήματα το μήνα για την εκάστοτε τράπεζα, τάση η οποία αναμένεται να ενισχυθεί όσο θα ρολάρει το σύστημα των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, αλλά και θα σταθεροποιείται η οικονομία», σημειώνει στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής υψηλόβαθμο στέλεχος ομίλου και συνεχίζει: «Σε αντίθεση, δε, με το αμέσως προηγούμενο διάστημα, που οι βραχυπρόθεσμες ήταν οι ρυθμίσεις που επιλέγονταν κατά κόρον από τις τράπεζες, πλέον η φιλοσοφία τους είναι να οδηγούν τους πελάτες τους σε πιο μακροπρόθεσμες και, άρα, βιώσιμες ρυθμίσεις».

Η… στροφή αυτή είχε ως συνέπεια τη βελτίωση στο 1,8% το δ’ τρίμηνο του 2017 του ρυθμού αποκατάστασης της τακτικής εξυπηρέτησης δανείων (cure rate), ξεπερνώντας -για πρώτη φορά- τον τριμηνιαίο δείκτη αθέτησης (default rate), ο οποίος κατέγραψε μειωτική πορεία, αγγίζοντας το 1,7%. Υπενθυμίζεται ότι το εγχώριο σύστημα έχει θέσει ως στόχο την αύξηση των επίμαχων λύσεων από 20% – 33% κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2017 σε 42% – 50% το 2019.

Οσον αφορά στις λύσεις οριστικής διευθέτησης, όπως, για παράδειγμα, η εθελοντική παράδοση, αυτές, όπως επισημαίνει το παραπάνω στέλεχος, προτείνονται σε μικρότερη κλίμακα και σίγουρα κατόπιν ενδελεχούς εξέτασης, τόσο του δανειολήπτη όσο και του ακινήτου. «Στο άμεσο μέλλον, ωστόσο, ενδεχομένως να εφαρμοστούν πιο δυναμικά», προσθέτει χαρακτηριστικά.

Οφέλη και αδυναμίες

Οσο μεγαλύτερη η διάρκεια αποπληρωμής τόσο περισσότεροι οι τόκοι που θα πληρωθούν. Αυτή είναι, σύμφωνα με το δικηγόρο κ. Δημήτρη Αναστασόπουλο, η βασική παράμετρος που καλείται να «ζυγίσει» ένας δανειολήπτης σε περίπτωση που δεχτεί πρόταση από την τράπεζα για να ρυθμίσει μακροπρόθεσμα το δάνειό του. «Οι βραχυπρόθεσμες ρυθμίσεις προσφέρουν ανακούφιση -αν και προσωρινή- στον οφειλέτη. Εξυπηρετεί, δηλαδή, περιπτώσεις δανειοληπτών που εμφανίζουν μια πρόσκαιρη αδυναμία, όπως, για παράδειγμα, απώλεια της εργασίας, στο μέλλον, ωστόσο, θα αποκτήσει ξανά εισόδημα. Συνήθως, από τις τράπεζες δίνεται περίοδος χάριτος για μερικούς μήνες έως και μέχρι κάποια χρόνια, επιτρέποντας την αποπληρωμή μόνο των τόκων ή μέρους αυτών και κεφαλαιοποιώντας το υπόλοιπο. Θεωρείται καλή ρύθμιση, δεδομένου ότι δεν μεταβάλλει τη διάρκεια αποπληρωμής με επιμήκυνση του δανείου, που έχει ως συνέπεια το φόρτωμα εξτρά τόκων», εξηγεί και προσθέτει: «Από την άλλη, οι μακροπρόθεσμες ρυθμίσεις δίνουν μια οριστική λύση, με επιμήκυνση συνήθως του δανείου και αλλαγή του επιτοκίου. Πρακτικά, όμως, οι τόκοι που θα πληρωθούν θα είναι περισσότεροι, ενώ και η μηνιαία δόση του δανείου δεν θα μειωθεί σημαντικά».

Σύμφωνα με τον ίδιο, όταν ένας δανειολήπτης έχει εισόδημα και ένα δάνειο βιώσιμο και ίσης ή σχετικά κοντινής αξίας με το ακίνητο αξίζει να το αποπληρώσει χωρίς να το επιμηκύνει, ενώ στις περιπτώσεις των καταναλωτικών προϊόντων επιτυχία θεωρείται η διαγραφή σημαντικού μέρους της οφειλής. «Αυτό, ωστόσο, γίνεται με πρωτοβουλία της τράπεζας, η οποία “πακετάρει” δάνεια και τα προσφέρει μαζικά προς ρύθμιση στους δανειολήπτες», υπογραμμίζει ο κ. Αναστασόπουλος.

Σχετικά με τις λύσεις οριστικής διευθέτησης, όπως αναφέρει ο ίδιος, οι τράπεζες συζητούν το ενδεχόμενο πώλησης ακινήτων με εξασφαλίσεις, εφόσον υπάρχει ενδιαφερόμενος αγοραστής, και είτε παίρνουν όλο το τίμημα από την πώληση και διαγράφουν το υπόλοιπο της οφειλής είτε βγάζουν νέο δάνειο. «Αξιολογούν, επίσης, εάν υπάρχουν χρέη προς το Δημόσιο, γιατί αυτά ικανοποιούνται προνομιακά, ή εγγυητές», καταλήγει.

ΒΡΑΧΥΧΡΟΝΙΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ (ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΤΩΝ)
› Τακτοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών (συμφωνία αποπληρωμής τους με βάση προκαθορισμένο χρονοδιάγραμμα).

› Κεφαλαιοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών και αναπροσαρμογή του προγράμματος αποπληρωμής του οφειλόμενου υπολοίπου.

› Μειωμένη δόση μεγαλύτερη των οφειλόμενων τόκων.

› Μειωμένη δόση μικρότερη των οφειλόμενων τόκων.

› Καταβολή μόνο τόκων.

› Περίοδος χάριτος: Αναστολή πληρωμών για προκαθορισμένη περίοδο. Οι τόκοι κεφαλαιοποιούνται ή διευθετούνται.

ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ (ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΤΩΝ)
› Μείωση επιτοκίου.

› Επιμήκυνση της διάρκειας αποπληρωμής του δανείου, μετάθεση δηλαδή της συμβατικής ημερομηνίας καταβολής της τελευταίας δόσης του δανείου.

› Διαχωρισμός Οφειλής («Split Balance») σε δύο τμήματα, ένα, το οποίο ο δανειολήπτης εκτιμάται ότι μπορεί να αποπληρώνει, με βάση την υφιστάμενη και την εκτιμώμενη μελλοντική ικανότητα αποπληρωμής του, και ένα δεύτερο, το οποίο τακτοποιείται μεταγενέστερα, με ρευστοποίηση περιουσίας ή άλλου είδους διευθέτηση, η οποία συμφωνείται εξαρχής από τα δύο μέρη.

› Διαχωρισμός Οφειλής («Split and Freeze»), επίσης, σε δύο τμήματα, μόνο που το δεύτερο ναι μεν θα επανεξετάζεται στο μέλλον, χωρίς να τοκοφορείται, θα τίθεται, ωστόσο, σε σταδιακό κούρεμα, σε αντιστοιχία με τη συνέπεια καταβολών του δανειολήπτη.

› Μερική διαγραφή οφειλής, ώστε η εναπομείνασα οφειλή να διαμορφωθεί σε ύψος που εκτιμάται ότι είναι δυνατό να εξυπηρετηθεί ομαλά.

ΛΥΣΕΙΣ ΟΡΙΣΤΙΚΗΣ ΔΙΕΥΘΕΤΗΣΗΣ
› Εθελοντική παράδοση ενυπόθηκου ακινήτου: O δανειολήπτης, ο οποίος δεν μπορεί να ανταποκριθεί στους όρους αποπληρωμής ενυπόθηκου δανείου, παραχωρεί οικειοθελώς (δηλαδή χωρίς να απαιτηθεί η προσφυγή σε δικαστικές ενέργειες από πλευράς του ιδρύματος) την κυριότητα του υπέγγυου ακινήτου στο ίδρυμα. Στη σχετική συμφωνία διατυπώνεται σαφώς ο τρόπος διευθέτησης του τυχόν υπολοίπου.

› Μετατροπή σε ενοικίαση/χρηματοδοτική μίσθωση: O δανειολήπτης μεταβιβάζει την κυριότητα του ακινήτου στο ίδρυμα, υπογράφοντας σύμβαση ενοικίασης/χρηματοδοτικής μίσθωσης, η οποία του εξασφαλίζει τη δυνατότητα μίσθωσης του ακινήτου για ορισμένη ελάχιστη χρονική περίοδο.

› Εθελοντική εκποίηση ενυπόθηκου ακινήτου: O δανειολήπτης προβαίνει οικειοθελώς σε πώληση του υπέγγυου ακινήτου σε τρίτο με τη σύμφωνη γνώμη του ιδρύματος. Στην περίπτωση που το τίμημα της πώλησης υπολείπεται του συνόλου της οφειλής, το ίδρυμα προβαίνει σε διαγραφή της εναπομεινάσης οφειλής.

Στο… μάτι των τραπεζών τα δάνεια που βρίσκονται στο κατώφλι του νόμου Κατσέλη
Την ίδια… θέρμη για τακτοποίηση του προβληματικού τους χαρτοφυλακίου επιδεικνύουν, από την πλευρά τους, και οι τράπεζες. Μέσα στο 2018, άλλωστε, έχουν δεσμευτεί να μειώσουν κατά 14,4 δισ. ευρώ τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα (από 95,9 δισ. ευρώ στα τέλη Δεκεμβρίου 2017 σε 81,5 δισ. ευρώ τον τελευταίο μήνα του τρέχοντος έτους), ενώ ο στόχος για το 2019 έχει τεθεί στα 16,9 δισ. ευρώ.

Στο πλαίσιο αυτό, τα αρμόδια στελέχη έχουν ήδη στρέψει την προσοχή τους στα δάνεια που έχουν αιτηθεί ένταξης στο νόμο Κατσέλη. Με βάση πρόσφατα στοιχεία, που παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του ετήσιου συνεδρίου της Information Management Network (IMN), με θέμα τα ελληνικά και κυπριακά μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα, υπό νομική προστασία βρίσκονται σήμερα δάνεια, ύψους 18 δισ. ευρώ, με περίπου 220.000 «κόκκινους» οφειλέτες να έχουν αιτηθεί ένταξης. «Και οι τέσσερις συστημικές τράπεζες έχουν συμφωνήσει να συνεργαστούν γύρω από το επίμαχο χαρτοφυλάκιο. Η συνεργασία έγκειται στην άμεση ανταπόκριση. Για έναν δανειολήπτη, που έχει οφειλές σε περισσότερα από ένα ιδρύματα, δεν είναι δυνατόν το ένα να προτείνει ρύθμιση μέσα σε μία εβδομάδα και το άλλο έπειτα από επτά μήνες. Η συμφωνία, λοιπόν, είναι η πρόταση να δίνεται συνολικά στο μικρότερο χρονικό διάστημα», εξηγεί στον «Ε.Τ.» της Κυριακής στέλεχος με κύριο αντικείμενο τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων και προσθέτει: «Εχοντας γνώση του δικογράφου στο οποίο αναγράφονται όλες οι οφειλές του δανειολήπτη, η εκάστοτε τράπεζα μπορεί να προχωρήσει σε ρύθμιση, συμβουλεύοντας τον πελάτη της να πράξει το ίδιο και με τις υπόλοιπες, στις οποίες έχει ανοίγματα».

Σύμφωνα με τον ίδιο, οι προτάσεις των τραπεζών θα στηριχτούν στις προηγούμενες αποφάσεις των δικαστηρίων. «Αυτό που κερδίζει ο δανειολήπτης με στεγαστικό προσφεύγοντας στο νόμο Κατσέλη είναι μια τρομακτική παράταση χρόνου, μιας και η εκδίκαση οριζόταν για μετά από 8, 10 ή και 12 χρόνια και όχι μεγάλο κούρεμα, αφού εν τέλει οριζόταν να αποπληρώσει το 80% με 85% της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου», τονίζει και καταλήγει: «Σκοπός μας, λοιπόν, είναι να προσεγγίσουμε τους επίμαχους δανειολήπτες, προσφέροντας ρεαλιστικές ρυθμίσεις στο στεγαστικό, αλλά σαφώς ευνοϊκότερες στο καταναλωτικό χαρτοφυλάκιο».

Εξωδικαστική επίλυση για… μη συνεργάσιμους
«Παράθυρο ευκαιρίας» σε περισσότερους από 300.000 δανειολήπτες, οι οποίοι φέρουν την… ταμπέλα των μη συνεργάσιμων, να ρυθμίσουν τις οφειλές τους σε καταναλωτικό και στεγαστικό χαρτοφυλάκιο ανοίγουν οι τράπεζες, αξιοποιώντας τη δυνατότητα της εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών. «Μετά από σχεδόν μία οκταετία, στη διάρκεια της οποίας ο θεσμός της τραπεζικής διαμεσολάβησης παρέμενε ανενεργός, τα ιδρύματα μπορούν πλέον να… ανεβάσουν ταχύτητα στη συγκεκριμένη εναλλακτική οδό αναδιάρθρωσης οφειλών, που επιτρέπει ακόμη και σε εξαφανισμένους δανειολήπτες να ρυθμίσουν τα χρέη τους από κάρτες ή ακόμη και να γλιτώσουν το σπίτι τους από τον πλειστηριασμό», εξηγούν αρμόδια στελέχη στον «Ε.Τ.» της Κυριακής.

Υπενθυμίζεται ότι με βάση τον Κώδικα Δεοντολογίας ως μη συνεργάσιμος χαρακτηρίζεται ο δανειολήπτης ο οποίος εμφανίζει καθυστέρηση για πάνω από ένα χρόνο, ενώ βρίσκεται αντιμέτωπος με τις εξής νομικές και οικονομικές επιπτώσεις:

Εναρξη νομικών/δικαστικών ενεργειών για την είσπραξη της οφειλής.
Ρευστοποίηση τυχόν εξασφαλίσεων, που έχουν παρασχεθεί από το δανειολήπτη ή λοιπούς ενεχομένους στη σύμβαση. Το σύνολο των ενεχομένων θα εξακολουθεί να είναι υπόχρεο για τυχόν εναπομείναν υπόλοιπο.
Ενδεχόμενος αποκλεισμός από ειδικές ευεργετικές διατάξεις της νομοθεσίας. Ειδικότερα, μετά την αναθεώρηση του νόμου Κατσέλη, ακόμη και αυτοί που έχουν αιτηθεί ένταξης στην προστατευτική του «ομπρέλα», κινδυνεύουν να χάσουν το δικαίωμα για την προστασία της πρώτης κατοικίας εάν χαρακτηριστούν από την τράπεζα ως μη συνεργάσιμοι.
Τα «συν»

Ως μία λύση «win – win», μέσω της οποίας δηλαδή μπορούν να επωφεληθούν τόσο οι δανειολήπτες όσο και οι τράπεζες, χαρακτηρίζουν τα παραπάνω στελέχη τη διαμεσολάβηση.

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με τα ίδια, ο θεσμός προσφέρει στον οφειλέτη μία λύση σαφώς πιο οικονομική, σε σύγκριση με την προσφυγή σε δικαστικά μέσα, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας αναστέλλονται τυχόν ενέργειες που μπορεί να έχουν δρομολογηθεί εναντίον του. Σε περίπτωση, δε, που δεν προκύψει τελικά συμφωνία, δεν υπάρχουν πρόσθετες επιβαρύνσεις του προς την τράπεζα, εκτός από εκείνες που είχε, ούτως ή άλλως, πριν από την εκκίνηση της συγκεκριμένης διαδικασίας.

Οσον αφορά στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, η διαμεσολάβηση υπόσχεται το άμεσο κλείσιμο υποθέσεων οι οποίες ήταν προβληματικές στο σύνολό τους, βελτιώνοντας, ταυτόχρονα, τους δείκτες των NPEs. Σε περίπτωση, δε, που ο δανειολήπτης αθετήσει τη συμφωνία, η τράπεζα δύναται να προχωρήσει απευθείας σε δικαστικές ενέργειες, με αποτέλεσμα: α) το δάνειο να μην εμπίπτει/επιστρέφει στην κατηγορία των NPEs και β) να αποφεύγονται οι συνήθεις χρονοβόρες νομικές διαδικασίες αναγκαστικής εκτέλεσης.

Τα 5 βήματα

Πρόθυμοι να επιλύσουν εξωδικαστικά τις διαφορές τους με τις τράπεζες εμφανίζονται πολλοί δανειολήπτες, με τα σχετικά αιτήματα να στοιβάζονται στα γραφεία των αρμόδιων τμημάτων των ιδρυμάτων. Σύμφωνα με πληροφορίες, μόνο η Eurobank έχει ήδη ολοκληρώσει τις πρώτες 10 συμφωνίες, στο πλαίσιο του θεσμού της τραπεζικής διαμεσολάβησης, ρυθμίζοντας δάνεια, ύψους από 13.000 ευρώ έως και 300.000 ευρώ, συνολικής αξίας ενός εκατ. ευρώ, ενώ αρκετές υποθέσεις είναι υπό επεξεργασία και στους άλλους συστημικούς ομίλους. Τα βήματα που πρέπει να ακολουθηθούν προκειμένου να ενεργοποιηθεί η επίμαχη διαδικασία είναι τα εξής:

Κατατίθεται το αίτημα, με πρωτοβουλία είτε του δανειολήπτη είτε της ίδιας της τράπεζας. Για να «περάσει», ωστόσο, θα πρέπει αμφότεροι να υπογράψουν συμφωνητικό υπαγωγής.
Επιλέγεται -από κοινού- ανεξάρτητος πιστοποιημένος διαμεσολαβητής (υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα υπάρχουν σήμερα περίπου 1.800). Το έργο του είναι να διατυπώνει προτάσεις, ώστε να διευκολυνθεί η επίλυση της διαφοράς και όχι να αποφασίζει ή να κρίνει, ενώ υπόκειται και σε αυστηρές κυρώσεις για τυχόν μη τήρηση του Κώδικα Δεοντολογίας Διαμεσολαβητών.
Εκκινούν οι συζητήσεις, οι οποίες γίνονται σε ουδέτερο χώρο -στο γραφείο του διαμεσολαβητή- με υποχρεωτική παρουσία δικηγόρων.
Ο διαμεσολαβητής αμείβεται για την υπηρεσία, που παρέχει (100 ευρώ/ώρα) και το κόστος επιμερίζεται και στις δύο πλευρές (50% στην τράπεζα και 50% στο δανειολήπτη). Η συνήθης διάρκεια είναι από τρεις έως πέντε ώρες, το κόστος δηλαδή κυμαίνεται από 300 έως 500 ευρώ.
Στην περίπτωση που οι συζητήσεις ευοδωθούν, οι δύο πλευρές υπογράφουν Πρακτικό Επιτυχίας. Πρόκειται για έναν εκτελεστό τίτλο, ο οποίος κατατίθεται από την τράπεζα στο Πρωτοδικείο.

eleftherostypos.gr