Πέντε ελληνικά νησία στην πρώτη δεκάδα του TripAdvisor, για τα καλύτερα νησιά της Ευρώπης. Η Νάξος έχει κατακτήσει την καρδιά των τουριστών, που την κατατάσσουν δεύτερη στη λίστα της «γηραιάς» ηπείρου, ενώ έκτη είναι η Κεφαλονιά, ακριβώς κάτω από τη Μήλο και πάνω από τη Σαντορίνη, ενώ τη δεκάδα κλείνει η Πάρος.

Η κατάταξη βγήκε με βάση την άποψη των τουριστών που έχουν ήδη επισκεφθεί τα νησιά, ενώ η Ελλάδα είναι η χώρα με τη μεγαλύτερη εκπροσώπηση στη λίστα. Ακολουθεί η Σκωτία, με τρία νησιά, ανάμεσά τους και το Λιούις και Χάρις, που ψηφίστηκε ως το καλύτερο στην Ευρώπη.

Τα 10 καλύτερα νησιά της Ευρώπης σύμφωνα με το TripAdvisor:

1.Λιούις και Χάρις, Σκωτία
2.Νάξος
3.Γκόζο, Μάλτα
4.Νησιά Ορκνεϊ, Σκωτία
5.Μήλος
6.Κεφαλονιά
7.Σαντορίνη
8.Κάπρι, Ιταλία
9.Μουλ, Σκωτία
10.Πάρος

Της Μαρίας Καρχιλάκη.

Μου έκανε, θυμάμαι, μεγάλη εντύπωση την πρώτη φορά που έκανα ρεπορτάζ στην Ουκρανία το ότι έβλεπα ανθρώπους να μιλάνε μεταξύ τους σε δύο διαφορετικές γλώσσες: ο ένας στα ουκρανικά ο άλλος στα ρώσικα. Κανονικές συζητήσεις, μακροσκελείς, όχι του τύπου “τι κάνετε – καλά ευχαριστώ”. Εύλογα θα με ρωτήσεις -καλά, κι εσύ πως το κατάλαβες; Το χρωστώ στα σερβικά μου, είναι η απάντηση. Αυτά είναι το κλειδί για να καταλαβαίνω και να διαχωρίζω τις σλαβικές γλώσσες.

Γιατί όμως σου μεταφέρω αυτή μου την εμπειρία; Διότι, εξηγεί, σ’ ένα μεγάλο βαθμό, τα έκτροπα που συμβαίνουν τώρα εκεί.

Η Ουκρανία είναι μια χώρα μοιρασμένη στη μέση. Δες το χάρτη με τα αποτελέσματα των Προεδρικών Εκλογών του 2010 για να το καταλάβεις καλύτερα.


Οι μπλε περιοχές είναι εκείνες που υποστηρίζουν το φιλορώσο νυν Πρόεδρο Γιανουκόβιτς. Όσοι μένουν εδώ, δηλαδή στη νοτιο-ανατολική Ουκρανία, είναι ρωσόφωνοι, αρκετοί είναι και ρωσικής καταγωγής και στην πλειοψηφία τους φιλορώσοι. Αντίθετα, όσοι μένουν στις καφέ, κόκκινες, πορτοκαλί και κίτρινες περιοχές (στις οποίες βρίσκεται και η πρωτεύουσα Κίεβο, επίκεντρο των ταραχών) δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με οτιδήποτε ρωσικό. Μιλούν ουκρανικά, θέλουν την Ουκρανία αμιγώς ουκρανική και μέλος της Ενωμένης Ευρώπης. Στις εκλογές του ’10 είχαν ψηφίσει υπέρ της φυλακισμένης σήμερα, πρώην πρωθυπουργού, Γιούλια Τιμοσένκο. Μάλιστα, τις περισσότερες ψήφους η Τιμοσένκο τις είχε πάρει στις καφέ και κόκκινες περιοχές, οι οποίες μέχρι το 1939 ανήκαν στην Πολωνία (Γαλικία). Το υπενθυμίζω για να διαισθανθείς το μέγεθος του αντιρωσικού αισθήματος εκεί.

Αυτό που συμβαίνει λοιπόν σήμερα στην Ουκρανία είναι πολύ περισσότερο από το “όχι” που είπε πριν από λίγο καιρό ο Γιανουκόβιτς στη συμφωνία συνεργασίας με την ΕΕ και πυροδότησε τις πρώτες αντιδράσεις. Είναι πολύ περισσότερο, διότι δεν αφορά μια πολιτική απόφαση αλλά την ίδια την ταυτότητα της Ουκρανίας. Τι σημαίνει να είσαι Ουκρανός.

Ουκρανία & ΕΣΣΔ

Η Ουκρανία είναι η μεγαλύτερη χώρα που στέκεται ανάμεσα στην ΕΕ και τη Ρωσία και τις χωρίζει. 1933, νεκροί και λιμοκτονούντες στο Χάρκοβο, πρώτη πρωτεύουσα της Σοβιετικής Ουκρανίας, στη διάρκεια του Μεγάλου Λιμού.

Οι σοβιετικές της μνήμες, ιδιαίτερα εκείνες του πρώτου καιρού, είναι επώδυνες και βασανιστικές. Θυμήσου τα εκατομμύρια των Ουκρανών που θέρισε ο Μεγάλος Λιμός στις αρχές του 1930, αποτέλεσμα της κολεκτιβοποίησης της αγροτικής παραγωγής από το Στάλιν.

Πρόσθεσε σ’ αυτό τις διώξεις και εκτελέσεις αντιφρονούντων και διανοουμένων και γενικά το ανελέητο κυνήγι οτιδήποτε εθνικά ουκρανικού. Θυμήσου, επίσης, τις μετακινήσεις πληθυσμών, εντός επικράτειας, τα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης. Της γειτνίασης βοηθούσης, ουκ ολίγοι ρώσοι μετεγκαταστάθηκαν στην Ουκρανία. Οι μπλε περιοχές που λέγαμε παραπάνω.

"Η εικόνα του χάους που βλέπεις στην τηλεόραση και τις φωτογραφίες προέρχεται, όπως έχεις ήδη καταλάβει, απ’ το δυτικό μισό της Ουκρανίας. Τα σκήπτρα κρατάει το Κίεβο και κυρίως το μεϊντάνι. Η κεντρική του πλατεία, δηλαδή. Το υπόλοιπο μισό της Ουκρανίας, το ανατολικό, είναι ήρεμο".

Οι ηγέτες της Αντιπολίτευσης στην Ουκρανία

Οι ηγετικές μορφές της αντιπολίτευσης είναι τρεις: ο πυγμάχος Βιτάλι Κλιτσκό, ο επιστήθιος φίλος της φυλακισμένης Τιμοσένκο και υπουργός παλιότερα, Αρσένι Γιάτσινιουκ και ο ακροδεξιός Όλεγκ Τιαγκνιμπόκ.

Ουκρανία & ενέργεια

Η κατάσταση ίσως να μην είχε παρεκτραπεί εάν ο Γιανουκόβιτς είχε φροντίσει περισσότερο την οικονομία, δεν είχε στραγγαλίσει τις ελευθερίες, κυρίως, όμως, εάν η Ουκρανία δεν είχε τη θέση που έχει στην παγκόσμια ενεργειακή σκακιέρα:

*μέσω του εδάφους της φτάνει το ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη

*έχει τα τρίτα μεγαλύτερα στην Ευρώπη αποθέματα φυσικού αερίου από σχιστόλιθο

*είναι 5ος στην Ευρώπη και 13ος παγκοσμίως καταναλωτής φυσικού αερίου

Οι Έλληνες της Ουκρανίας

Για την ιστορία, στις νοτιο-ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας ζουν Έλληνες Ομογενείς, οι οποίοι, κατά την απογραφή του 2001 έφταναν τις 91.000. Οι περισσότεροι εξ αυτών είναι συγκεντρωμένοι στην ευρύτερη περιοχή της Αζοφικής. Εκεί, και συγκεκριμένα στη Μαριούπολη αλλά και την Οδησσό των Φιλικών είχαμε κάνει με τον οπερατέρ Γιάννη Μανούσο αυτό το ρεπορτάζ το 2003.

Τι πραγματικά συμβαίνει στην Ουκρανία;
Η Μαρία Καρχιλάκη βλέπει πίσω από τα γεγονότα στην Ουκρανία και προσπαθεί να ανακαλύψει τις αιτίες της κρίσης που ταλανίζει τη χώρα (Vid+Pic)


Η Μαρία Καρχιλάκη εδώ και περίπου ένα χρόνο έχει δημιουργήσει την ιστοσελίδα Karchilaki.com και μοιράζεται με τους αναγνώστες, την προσωπική της ματιά στα γεγονότα. Το NEWS 247, συνεργαζόμενο μαζί της, θα αναδημοσιεύει τις ιστορίες, πίσω από τα διεθνή και όχι μόνο γεγονότα. Γιατί, όπως γράφει και η ίδια, "είμαστε οι ιστορίες μας".

Της Μαρίας Καρχιλάκη

Μου έκανε, θυμάμαι, μεγάλη εντύπωση την πρώτη φορά που έκανα ρεπορτάζ στην Ουκρανία το ότι έβλεπα ανθρώπους να μιλάνε μεταξύ τους σε δύο διαφορετικές γλώσσες: ο ένας στα ουκρανικά ο άλλος στα ρώσικα. Κανονικές συζητήσεις, μακροσκελείς -όχι του τύπου “τι κάνετε – καλά ευχαριστώ”. Εύλογα θα με ρωτήσεις -καλά, κι εσύ πως το κατάλαβες; Το χρωστώ στα σερβικά μου, είναι η απάντηση. Αυτά είναι το κλειδί για να καταλαβαίνω και να διαχωρίζω τις σλαβικές γλώσσες.

Γιατί όμως σου μεταφέρω αυτή μου την εμπειρία; Διότι, εξηγεί, σ’ ένα μεγάλο βαθμό, τα έκτροπα που συμβαίνουν τώρα εκεί.

Η Ουκρανία είναι μια χώρα μοιρασμένη στη μέση. Δες το χάρτη με τα αποτελέσματα των Προεδρικών Εκλογών του 2010 για να το καταλάβεις καλύτερα.

Οι μπλε περιοχές είναι εκείνες που υποστηρίζουν το φιλορώσο νυν Πρόεδρο Γιανουκόβιτς. Όσοι μένουν εδώ, δηλαδή στη νοτιο-ανατολική Ουκρανία, είναι ρωσόφωνοι, αρκετοί είναι και ρωσικής καταγωγής και στην πλειοψηφία τους φιλορώσοι. Αντίθετα, όσοι μένουν στις καφέ, κόκκινες, πορτοκαλί και κίτρινες περιοχές (στις οποίες βρίσκεται και η πρωτεύουσα Κίεβο, επίκεντρο των ταραχών) δεν θέλουν να έχουν καμία σχέση με οτιδήποτε ρωσικό. Μιλούν ουκρανικά, θέλουν την Ουκρανία αμιγώς ουκρανική και μέλος της Ενωμένης Ευρώπης. Στις εκλογές του ’10 είχαν ψηφίσει υπέρ της φυλακισμένης σήμερα, πρώην πρωθυπουργού, Γιούλια Τιμοσένκο. Μάλιστα, τις περισσότερες ψήφους η Τιμοσένκο τις είχε πάρει στις καφέ και κόκκινες περιοχές, οι οποίες μέχρι το 1939 ανήκαν στην Πολωνία (Γαλικία). Το υπενθυμίζω για να διαισθανθείς το μέγεθος του αντιρωσικού αισθήματος εκεί.

Αυτό που συμβαίνει λοιπόν σήμερα στην Ουκρανία είναι πολύ περισσότερο από το “όχι” που είπε πριν από λίγο καιρό ο Γιανουκόβιτς στη συμφωνία συνεργασίας με την ΕΕ και πυροδότησε τις πρώτες αντιδράσεις. Είναι πολύ περισσότερο, διότι δεν αφορά μια πολιτική απόφαση αλλά την ίδια την ταυτότητα της Ουκρανίας. Τι σημαίνει να είσαι Ουκρανός.
Ουκρανία & ΕΣΣΔ

Η Ουκρανία είναι η μεγαλύτερη χώρα που στέκεται ανάμεσα στην ΕΕ και τη Ρωσία και τις χωρίζει. 1933, νεκροί και λιμοκτονούντες στο Χάρκοβο, πρώτη πρωτεύουσα της Σοβιετικής Ουκρανίας, στη διάρκεια του Μεγάλου Λιμού.

Οι σοβιετικές της μνήμες, ιδιαίτερα εκείνες του πρώτου καιρού, είναι επώδυνες και βασανιστικές. Θυμήσου τα εκατομμύρια των Ουκρανών που θέρισε ο Μεγάλος Λιμός στις αρχές του 1930, αποτέλεσμα της κολεκτιβοποίησης της αγροτικής παραγωγής από το Στάλιν.

Πρόσθεσε σ’ αυτό τις διώξεις και εκτελέσεις αντιφρονούντων και διανοουμένων και γενικά το ανελέητο κυνήγι οτιδήποτε εθνικά ουκρανικού. Θυμήσου, επίσης, τις μετακινήσεις πληθυσμών, εντός επικράτειας, τα χρόνια της Σοβιετικής Ένωσης. Της γειτνίασης βοηθούσης, ουκ ολίγοι ρώσοι μετεγκαταστάθηκαν στην Ουκρανία. Οι μπλε περιοχές που λέγαμε παραπάνω.

"Η εικόνα του χάους που βλέπεις στην τηλεόραση και τις φωτογραφίες προέρχεται, όπως έχεις ήδη καταλάβει, απ’ το δυτικό μισό της Ουκρανίας. Τα σκήπτρα κρατάει το Κίεβο και κυρίως το μεϊντάνι. Η κεντρική του πλατεία, δηλαδή. Το υπόλοιπο μισό της Ουκρανίας, το ανατολικό, είναι ήρεμο".

Οι ηγέτες της Αντιπολίτευσης στην Ουκρανία

Οι ηγετικές μορφές της αντιπολίτευσης είναι τρεις: ο πυγμάχος Βιτάλι Κλιτσκό, ο επιστήθιος φίλος της φυλακισμένης Τιμοσένκο και υπουργός παλιότερα, Αρσένι Γιάτσινιουκ και ο ακροδεξιός Όλεγκ Τιαγκνιμπόκ.

Ουκρανία & ενέργεια

Η κατάσταση ίσως να μην είχε παρεκτραπεί εάν ο Γιανουκόβιτς είχε φροντίσει περισσότερο την οικονομία, δεν είχε στραγγαλίσει τις ελευθερίες, κυρίως, όμως, εάν η Ουκρανία δεν είχε τη θέση που έχει στην παγκόσμια ενεργειακή σκακιέρα:

*μέσω του εδάφους της φτάνει το ρωσικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη

*έχει τα τρίτα μεγαλύτερα στην Ευρώπη αποθέματα φυσικού αερίου από σχιστόλιθο

*είναι 5ος στην Ευρώπη και 13ος παγκοσμίως καταναλωτής φυσικού αερίου

Οι  Έλληνες της Ουκρανίας

Για την ιστορία, στις νοτιο-ανατολικές περιοχές της Ουκρανίας ζουν Έλληνες Ομογενείς, οι οποίοι, κατά την απογραφή του 2001 έφταναν τις 91.000. Οι περισσότεροι εξ αυτών είναι συγκεντρωμένοι στην ευρύτερη περιοχή της Αζοφικής. Εκεί, και συγκεκριμένα στη Μαριούπολη αλλά και την Οδησσό των Φιλικών είχαμε κάνει με τον οπερατέρ Γιάννη Μανούσο αυτό το ρεπορτάζ το 2003.

Μια νέα έρευνα για το σεξ και την ερωτική μας ζωή ήρθε για να ρίξει φως στην κατάσταση. Οι έξι χώρες που συμμετείχαν στην έρευνα για το «Σεξ των Εθνών» ήταν η Ιταλία, η Γαλλία, η Αγγλία, η Σκωτία, η Ουαλία και η Ιρλανδία και συμμετείχαν πάνω από 6.000 άνθρωποι.

Νικητές στην σεξουαλική ζωή αναδείχθηκαν οι Ιταλοί: Το 64% των ανδρών και των γυναικών στην Ιταλία που συμμετείχαν στην έρευνα ανέφεραν ότι είναι πολύ ικανοποιημένοι. Οι μεγάλοι «χαμένοι» ήταν οι Άγγλοι, αφού μόνο το 54% όσων πήραν μέρος στην έρευνα δήλωσαν ευχαριστημένοι.

Οι Σκωτσέζοι φάνηκε να έχουν τις χαμηλότερες προσδοκίες από τη σεξουαλική τους ζωή, καθώς ένας στους δέκα δήλωσε πως δεν περιμένει το σεξ να κρατήσει περισσότερο από δύο λεπτά. Αντίθετα, πάνω από το 1/3 των Ιταλών θεωρεί ότι η «φυσιολογική διάρκεια» ξεπερνά τα δέκα λεπτά.

Σκοπός της έρευνας ήταν να μελετηθεί το πρόβλημα της πρόωρης εκσπερμάτισης, αφού αποτελεί το πιο κοινό πρόβλημα ανδρικής σεξουαλικής υγείας. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι πάνω από το ένα πέμπτο των ανθρώπων θα ήθελε το σεξ να διαρκεί περισσότερο. Παρόλα αυτά, ελάχιστοι αποφασίζουν να ζητήσουν βοήθεια από γιατρούς για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους- οι Άγγλοι, οι Σκοτσέζοι και οι Ουαλοί είναι αυτοί που λιγότερο καταφεύγουν σε ειδικούς.

Ο Martin Tod, γενικός διευθυντής του Men’s Health Forum δήλωσε ότι «η πρόωρη εκσπερμάτιση μπορεί να οδηγήσει σε συναισθήματα ματαίωσης και απογοήτευσης. Μπορεί να έχει πολύ αρνητική επίδραση στην ποιότητα ζωής των ανδρών και των συντρόφων τους. Είναι πολύ πιο συχνό φαινόμενο απ’ ό,τι πιστεύουμε και οι άντρες δε θα έπρεπε να ντρέπονται να κάνουν κάτι γι’ αυτό. Δε χρειάζεται να υποφέρουν σιωπηλά.

Η έρευνα έγινε για τη φαρμακευτική εταιρεία Menarini, η οποία συνεργάστηκε με διεθνείς παίκτες ράγκμπι, όπως ο Danny Care, ο Sean Maitland και ο Dan Biggar, με σκοπό να ενθαρρύνουν τον κόσμο να ζητήσει βοήθεια για τα σεξουαλικά του προβλήματα.

Πηγή: athensvoice.gr

Ακόμα και με το νέο πακέτο διάσωσης - που προβλέπει επιμήκυνση των δανείων και μείωση των επιτοκίων - οι αριθμοί «δεν βγαίνουν», λέει το editorial του Bloomberg. Η Ευρώπη πρέπει να μάθει από τα λάθη της.

Η Ελλάδα και οι πιστωτές της παλεύουν για μια ακόμα φορά με τα χρέη της χώρας. Και πιθανότατα αυτή δεν θα είναι η τελευταία φορά. Όσο συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο λάθος, η επόμενη συμφωνία έχει τις ίδιες πιθανότητες να πετύχει όσο και οι προηγούμενες.

Το 2010, η Ελλάδα έλαβε ένα από τα μεγαλύτερα προγράμματα διάσωσης όλων των εποχών. Πήρε νέα δάνεια με αντάλλαγμα τη δημοσιονομική λιτότητα, όμως τα χρέη της δεν μειώθηκαν: οι πιστωτές γλίτωσαν το όποιο «κούρεμα». Οι ειδικοί ισχυρίστηκαν ότι το πρόγραμμα ρίχνει πολύ μεγάλο βάρος στους Έλληνες φορολογούμενους, πως αυτό δεν είναι βιώσιμο ούτε πολιτικά ούτε οικονομικά, και πως οι πιστωτές θα πρέπει να αναγκαστούν να υποστούν απώλειες. Είχαν δίκιο τότε και συνεχίζουν να έχουν δίκιο.

Υπήρξε κάποιο περιορισμένο bail-in των πιστωτών έκτοτε, μια παράταση των λήξεων και μια μείωση στα επιτόκια του δανείου, όμως το βασικό σχέδιο δεν έχει αλλάξει. Ως αποτέλεσμα αυτού, το χρέος της Ελλάδας συνεχίζει να αυξάνεται. Πλέον βρίσκεται περίπου στο 180% του ΑΕΠ, ποσοστό που πολύ απλά δεν είναι βιώσιμο.

Ο νέος διακανονισμός που βρίσκεται υπό συζήτηση, σύμφωνα με πρόσφατο ρεπορτάζ του Bloomberg, προβλέπει την επιπλέον παράταση των λήξεων των δανείων προς την Ελλάδα στα 50 χρόνια από τα 30 που ισχύει σήμερα, καθώς και την μείωση των επιτοκίων κατά μισή ποσοστιαία μονάδα. Ένα επιπλέον δάνειο διάσωσης ύψους 15 δισ. ευρώ, επίσης φαίνεται πιθανό. Όλα αυτά μπορεί να αφήσουν να συνεχιστεί το σόου και να δώσουν τη δυνατότητα στην τρόικα των δανειστών της Ελλάδας –δηλαδή την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ- να πουν πως η χώρα μπορεί να επιτύχει τον στόχο για μείωση του χρέους στο 124% του ΑΕΠ μέχρι το 2020. Βεβαίως, μετά από κάθε προηγούμενη διαπραγμάτευση, έλεγαν πως η Ελλάδα βρίσκεται στον σωστό δρόμο.

Όμως, οι αριθμοί διαρκώς «δεν βγαίνουν» διότι η πολιτική και η οικονομία δεν θέλουν να «συνεργαστούν». Οι Έλληνες κατέληξαν να μισούν την τρόικα (και ιδιαίτερα τη Γερμανία, οι απόψεις της οποίας έχουν μεγάλη βαρύτητα), κατηγορώντας τα μέλη της όσο και τους πολιτικούς ηγέτες της χώρας για την παρατεταμένη ύφεση που έχει αφήσει χωρίς εργασία το 60% των νέων Ελλήνων.

Η ανάπτυξη προβλέπεται ότι θα γυρίσει σε θετικό πεδίο φέτος, για πρώτη φορά από το 2007, όμως με την τρέχουσα προσέγγιση η λιτότητα και η δυστυχία που την συνοδεύει, θα πρέπει να συνεχιστούν για χρόνια. Ο μνημονιακός συνασπισμός που κυβερνά την Ελλάδα είναι εύθραυστος. Χωρίς μείωση του χρέους, το νέο πρόγραμμα έχει τις ίδιες πιθανότητες να πετύχει όσο και τα προηγούμενα.

Η τρόικα, βεβαίως, έχει λόγους να αμφισβητεί την προσήλωση της ελληνικής κυβέρνησης στις μεταρρυθμίσεις. Πολλές από τις αλλαγές που απαιτεί η τρόικα –όπως η κατάργηση νόμων που προστατεύουν επαγγέλματα, στρεβλώνουν τις τιμές και καθιστούν δύσκολη την απόλυση μη παραγωγικών δημοσίων υπαλλήλων- θα έκαναν καλό στη χώρα. Ωστόσο, η λαϊκή εμπιστοσύνη που απαιτείται για να εφαρμοστούν τέτοιες σαρωτικές μεταρρυθμίσεις εξαντλήθηκε προ πολλού. Μια ξεκάθαρη ελάφρυνση του χρέους, ακόμα και τώρα, θα μπορούσε να αλλάξει το κλίμα.

Οι επενδυτές, για την ώρα, δεν ανησυχούν ότι η Ελλάδα μπορεί σύντομα να βγει από την ευρωζώνη και έτσι η πίεση για μια νέα προσέγγιση δεν είναι έντονη. Κατά κάποιο τρόπο, αυτό δεν είναι καλό. Η Ελλάδα εξακολουθεί να χρειάζεται ελάφρυνση του χρέους –και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δείξει ότι είναι ικανή να μάθει από τα λάθη της.

Πηγή: topontiki.gr

Περισσότεροι από το ένα τρίτο των Γάλλων (34%) δηλώνουν ότι συντάσσονται "με τις ιδέες του Εθνικού Μετώπου" (FN), ένα ποσοστό που εδώ και τριάντα χρόνια βρίσκεται σε διαρκή άνοδο, σύμφωνα με δημοσκόπηση για την εικόνα αυτού του ακροδεξιού κόμματος η οποία έγινε για πολλά γαλλικά μέσα ενημέρωσης.

Τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης αυτής εντάσσονται σ' ένα πλαίσιο γενικότερης ενίσχυσης των λαϊκισμών στην Ευρώπη, όπως φαίνεται από το πρόσφατο δημοψήφισμα στην Ελβετία, όπου 50,3% των ψηφοφόρων ενέκριναν την Κυριακή τον περιορισμό της μετανάστευσης.

Σχεδόν έξι στους δέκα Γάλλους (59%) εξακολουθούν να μην συντάσσονται με τις ιδέες του FN, σύμφωνα με τη μελέτη αυτή του ινστιτούτου TNS Sofres για την εφημερίδα "Λε Μοντ", το ραδιοσταθμό "Φρανς Ενφό" και το κανάλι "Κανάλ +", που δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα και πραγματοποιείται κάθε χρόνο από το 1984.

Ωστόσο το ποσοστό αυτών που συμφωνούν με το κόμμα δεν έπαψε να αυξάνεται τα τελευταία χρόνια. Ήταν 22% το 2011, όταν η Μαρίν Λεπέν ανέλαβε καθήκοντα επικεφαλής του κόμματος που ιδρύθηκε από τον πατέρα της, τον Ζαν-Μαρί Λεπέν. Έφθασε στο 31% το 2012 και το 32% το 2013.

Το ποσοστό των ερωτηθέντων που δεν συντάσσονται "ούτε με τις κριτικές που διατυπώνει ούτε με τις λύσεις που προτείνει η Μαρίν Λεπέν", εξακολουθεί να υπερισχύει, στο 43%, όμως υποχωρεί τρεις μονάδες σε σχέση με το 2013. Το 14% (+2 μονάδες) συντάσσεται με "τις κριτικές και τις λύσεις" και το 35% (ίδιο ποσοστό με το 2013) προσυπογράφει μόνο τις επικρίσεις που διατυπώνονται από την Λεπέν, αλλά όχι τις λύσεις της.

Η εικόνα της προέδρου του FN συγκεντρώνει ολοένα και πιο ευνοϊκές απόψεις: 58% θεωρούν ότι είναι "ικανή να συσπειρώσει πέραν της παράταξής της" (+5), 56% πως "κατανοεί τα καθημερινά προβλήματα των Γάλλων (+7) και 40% πως "έχει νέες ιδέες για να λύσει τα προβλήματα της Γαλλίας (+5).

Για το 46%, η Λεπέν είναι "μάλλον η εκπρόσωπος μιας πατριωτικής δεξιάς προσηλωμένης στις παραδοσιακές αξίες" (+2), έναντι του 43% που την συνδέουν με "μια εθνικιστική και ξενοφοβική άκρα δεξιά".

Για το 54%, το FN παραμένει ένα κόμμα διαμαρτυρίας. Αντίθετα, το 35% των ερωτηθέντων θεωρεί ότι θα μπορούσε να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση.

Δύο βασικά σημεία του προγράμματος του FN απορρίπτονται πάντως με πολύ μεγάλη πλειοψηφία: η έξοδος από το ευρώ (64% αντιτίθενται, έναντι 29% που την υποστηρίζουν) και την εθνική προτίμηση στην απασχόληση (72% την απορρίπτουν, έναντι 24%).

Η δημοσκόπηση αυτή πραγματοποιήθηκε από τις 30 Ιανουαρίου ως τις 3 Φεβρουαρίου σε αντιπροσωπευτικό δείγμα 1.021 προσώπων που ερωτήθηκαν με προσωπικές συνεντεύξεις, σύμφωνα με τη μέθοδο των ποσοστώσεων.

Πηγή: kathimerini.gr